PRZYWÓDZTWO

I PRACA ZESPOŁOWA

Edward Majewski

• GRUPA

- potocznie zbiór ludzi

- zbiór jednostek, między którymi zachodzi w

jakiejkolwiek formie zjawisko interakcji.

• ZESPÓŁ - grupa, w której jednostki uznają wspólny cel i uzupełniają się wzajemnie przyczyniając się do osiągnięcia zamierzonego celu.

„Każdy zespół jest grupą, ale nie każda grupa jest zespołem”

ZESPÓŁ

Grupa pracowników stanowiąca wyodrębnioną jednostkę o określonych kompetencjach (przy niewielkim zakresie lub nawet braku nadzoru) do wykonywania zadań, funkcji i działań związanych z pracą

Typy zespołów:

- Rozwiązujący problem

- Kierowniczy

- Roboczy

- Wirtualny

- Koła jakości

Grupowe / zespołowe

podejmowanie decyzji

• Grupy i zespoły interaktywne:

- podejmujące decyzję w wyniku

otwartej dyskusji (nawet sporów)

i po uzgodnieniu najlepszego

rozwiązania

Grupowe i zespołowe

podejmowanie decyzji

• Grupa delficka

- służy opracowaniu wspólnej opinii ekspertów lub sformułowania zgodnej („uśrednionej”)

opinii.

Eksperci działają niezależnie (nie kontaktują się).

Grupowe i zespołowe

podejmowanie decyzji

• Grupa nominalna

- uporządkowana metoda podejmowania

decyzji, tworzenia nowatorskich pomysłów,

rozwiązywania problemów;

- dyskusja ekspertów (każdy przedstawia

pomysł), wybór może następować przez

głosowanie.

WADY I ZALETY

ZESPOŁOWEGO

PODEJMOWANIA DECZYJI

Wady

1. Długotrwały proces, wyższy koszt

2. Podatność na nadmierne kompromisy

3. Zagrożenie zdominowania przez

jedną osobę (grupę osób)

4. Możliwość wystąpienia „myślenia

grupowego” – dążenie do konsensusu

przeważa nad wyborem najlepszej decyzji

Zalety

1. Dostępnych jest więcej informacji i wiedzy 2. Możliwość wygenerowania większej

liczby wariantów

3. Prawdopodobny wyższy stopień

akceptacji wspólnej decyzji

4. Poprawa komunikowania się

5. Na ogół lepsze decyzje

WARUNKI ISTNIENIA ZESPOŁU

- WSPÓLNY CEL

• Jasno sformułowane cele jednoczą zespół, zapewniają udział

poszczególnych pracowników w realizacji wspólnych zadań. Cele muszą być precyzyjne, mierzalne, osiągalne, realistyczne i określone w czasie.

- WŁAŚCIWE NORMY ZESPOŁOWE

• Przyjmowanie uzgodnionych wzorców zachowań, jest nieodłącznym elementem rozwoju zespołu. Zespół wywiera presję na tych członków, których zachowanie nie jest zgodne z przyjętymi przez zespół wzorcami.

- POCZUCIE BYCIA ZESPOŁEM

- WSPÓŁPRACA WEWNĘTRZNA

Poczucie wspólnej tożsamości i solidarności stanowi o sile zespołu i oddziaływaniu zespołu na poszczególnych członków. Zwartość grupy może mieć oddziaływanie pozytywne, gdy wymusza przestrzeganie norm korzystnych dla organizacji lub negatywne, jeżeli utrudnia komunikację i współpracę między różnymi zespołami

- WŁAŚCIWA STRUKTURA ZESPOŁU

Aby zespół mógł pracować efektywnie poszczególni pracownicy muszą wypełniać odp

d owiednie role. W dobrze funkcjonującym zespole można wyróżnić osiem ról, które pełnią poszczególni członkowie. Brak proporcji między tymi rolami, lub brak którejś z nich może w znacznym stopniu ograniczyć wydajność zespołu.

- ODPOWIEDNIA WIELKOŚĆ ZESPOŁU

Wielkość zespołu zależy od celów, jakim służy zespół. Zespół

zadaniowy lub decyzyjny powinien składać się z około 5 – 7 osób.

Mniejsze zespoły są niestabilne. Kiedy jednak celem zespołu jest wygenerowanie znacznej ilości pomysłów, integracja nowych pracowników, szkolenie poprawa komunikacji, czy wzmocnienie zaangażowania pracowników zespołu powinien być liczniejszy.

Role w zespole

kierownik

twórca

radykał

osoba harmonizująca

ekspert techniczny

przewodnik

krytyk - oceniający

koordynator

polityk - promotor

Koła (kontroli) Jakości

Twórca idei _ Joseph Juran;

Praktyczne zastosowanie -

Kaoru

Ishikawa, lata 60.

Początkowo

–

jako

koła

„ludzi

studiujących”;

Później - rozwiązywanie problemów w

ramach

koncepcji

"Employee

Solving

Problems.

[Nissan – 3000, Toyota – 6800, Japonia

– 420 tys. kół (rok 2000)]

„Zespoły w przemyśle“

US/US

US/CA

JP/JP

JP/NA

EUR

Zaangażowanie

32,9

30,8

78,4

61,8

56,7

pracowników

% załogi w zespołach

23

4

70

70

80

% załogi w kołach

33

4

81

27

32

jakości

Pomysły/pracownik

0,3

0,2

23,2

4

1,1

% pomysłów

42

37

84

70

43

wdrożonych

Rotacja

2,1

1,8

3,9

4

3,6

zatrudnionych

Przywództwo (Leadership)

Jako proces

Jako właściwość

Przywódca (lider)

Jako proces:

„wykonywanie tego,

co w istocie robią przywódcy”

Wykorzystywanie nie polegającego na

przymusie wpływu do kształtowania

celów organizacji, motywowania do

zachowań nastawionych na osiągnięcie

tych celów oraz wspomagania kultury

grupowej (zespołowej) pracy.

Jako właściwość:

Przewodzenie

– zestaw cech przypisywanych jednostkom,

które postrzega się jako przywódców.

Przywódca (lider)

– człowiek, który wpływa na zachowanie

innych bez konieczności uciekania się do

użycia „siły”

- osoba, którą inni akceptują w tej roli

Typy zachowań przywódczych

- Skoncentrowane na zadaniach

- Skoncentrowane na pracownikach

- Inicjujące

- Wzgląd na innych (troska o podwładnych, dobra atmosfera)

- Przywództwo charyzmatyczne

- Przywództwo transformacyjne – wykraczające poza standard, wzmagające poczucie misji i pobudzające do jej realizacji, inspirujące do „poszukiwania nowego”

“Zarządzanie” a „Przywództwo”

Funkcje zarządzających:

•- organizowanie

•- planowanie

•- zatrudnianie

•- kontrola

•- KIEROWANIE - przywództwo wiąże się z tą funkcją

Różnica

Menadżer

- rozumuje w kategoriach wzrostu (“poprawa wskaźników”)

- „chłodna” kalkulacja, sprawność działania Lider

- rozumuje w kategoriach radykalnych zmian (postęp, rozwój)

- kalkulacja + pasja, emocje i intuicja

Różnica

Menadżer

- skuteczny „egzekutor”

Lider

- jednoczący ludzi skłonnych do podążania za nim dla realizacji wizji

„ Rzeczami można zarządzać,

ludziom trzeba przewodzić”

Katarzyna Nizińska, Instytut Rozwoju Biznesu, SGH

Menadżer realizuje funkcję

zarządzania, ....czyli.... doprowadza do wykonania określonych zadań przez innych lub za ich

pośrednictwem,

zatem

menadżer sprawia, że ludzie pracują,

Lider sprawia, że ludzie chcą

pracować

Katarzyna Nizińska, Instytut Rozwoju Biznesu, Szkoła Główna Handlowa