Wpływ chorób

przebiegających

z gorączką na

organizm.

Zasady Żywienia

Gorączka

Jest to stan towarzyszący chorobie

polegający na zwiększeniu
temperatury ciała w punkcie
nastawczym powyżej normy.
Gorączka nie jest chorobą, jest
jednym z mechanizmów obronnych
ustroju zaatakowanego przez
bakterie, wirusy lub inne nie zakaźne
czynniki i świadczy o tym, że
organizm podjął walkę z infekcją.

Gorączka może mieć korzystne

działanie:

• Hamuje rozwój drobnoustrojów
• Wzmaga wytwarzanie przeciwciał

zwalczających chorobę

• Zwiększa ukrwienie tkanek

Długo trwająca gorączka ma

niekorzystny wpływ na organizm:

• Przyśpiesza akcję serca
• Hamuje apetyt
• Zwiększa się przemiana materii co

prowadzi do katabolizmu tkanek
ustrojowych

• Pobudza czynność ukł. nerwowego
• Powoduje rozpad białek ustroju

 
Stan gorączkowy towarzyszy wielu

chorobom. Właściwa dieta jest ważnym
elementem terapii, pozwala bowiem na
szybszy powrót do zdrowia. Choremu
należ dostarczyć odpowiednią ilość płynów
ponieważ osoba ta traci z organizmu
wodę. Duże znaczenie w żywieniu chorych
mają produkty i potrawy o orzeźwiającym
smaku. Są to:

Dieta w czasie gorączki

• ser twarogowy,
• jaja,
• mięso białe,
• tłuszcze które powinny być łatwo

strawne czyli w postaci masła, śmietanki,

• warzywa,
• pieczywo
• przetwory z mleka

Warto wyeliminować warzywa kapustne, rośliny

strączkowe, tłuste gatunki mięs i wędlin, konserwy.
Nie są polecane dania smażone, zarówno te mięsne i
rybne jak i warzywne, np. frytki, placki ziemniaczane,
które długo zalegają w żołądku. Lepiej sprawdzi się
też w tym czasie pieczywo mieszane, czy nawet
pszenne, niż gatunki pełnoziarniste. Wykluczyć
trzeba gruboziarniste kasze, np. gryczaną.

Bardzo istotną grupę stanowią owoce i warzywa,

szczególnie te bogate w witaminę C, która odgrywa
istotną rolę w procesach odpornościowych
organizmu. Podczas gorączki zwiększa się
zapotrzebowanie organizmu na tę witaminę,
ponieważ pobudza produkcję przeciwciał, a
jednocześnie hamuje wzrost niektórych szczepów
bakterii.

Choroba może zaostrzać się albo ustępować

jednak powolnie postępujące zapalenie błony
maziowej niszczy stawy i tkanki stawowe.
Postęp schorzenia doprowadza do
zniekształceń w stawach rąk, stóp, tworzą się
modzele a nawet do deformacji stawów
międzypaliczkowych, przykurczy i wysięków w
stawach łokciowych. Choroba atakuje również
stawy biodrowe, powodujące sztywności,
bóle, ogranicza ruchomość stawów i
deformuje ich kształt.

Reumatoidalne zapalenie stawów

Dla reumatoidalnego zapalenia stawów najlepsze

efekty daje dieta wegetariańska, wzbogacona w
tłuste ryby z zimnych mórz. W rybim mięsie jest dużo
cennego wapnia, jodu i dobrze przyswajalnego
białka. Jednak przede wszystkim jest to bogate źródło
wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3,
które chronią serce, usprawniają funkcje mózgu i
poprawiają ruchomość stawów. W jadłospisie
powinny się więc znaleźć makrela, łosoś, śledź,
sardynki, tuńczyk. Wskazane są krótko gotowane
albo surowe warzywa: sałata, kapusta, ogórki, por,
brokuły, marchew, buraki, seler, pietruszka, warzywa
strączkowe, kiełki. Warto też sięgnąć po borówki,
żurawinę, ciemne winogrona, jagody, czarną
porzeczkę, czerwone jabłka.

Powszechna i potencjalnie śmiertelna choroba zakaźna,

wywoływana przez prątka gruźlicy. Gruźlica dotyczy
najczęściej płuc (gruźlica płucna) lecz również może
atakować ośrodkowy układ nerwowy, układ limfatyczny,
naczynia krwionośne, układ kostno-stawowy, moczowo-
płciowy oraz skórę. Na początku gruźlica może nie dawać
objawów. Potem mogą pojawić się: wilgotny kaszel,
gorączka, zmęczenie i osłabienie, chudnięcie, brak
apetytu, i krwioplucia. Czasem mogą występować też bóle
w klatce piersiowej i duszność. Przy mniej zaawansowanej
chorobie i lżejszym jej przebiegu dolegliwości mogą
ustępować i nawracać. W zaawansowanej rozsianej
gruźlicy stan jest ciężki, a objawy nasilone.

Gruźli

ca

W leczeniu gruźlicy ogromne znaczenie ma

właściwe odżywianie. Najlepsza jest dieta
zrównoważona, bogata w świeże owoce i
warzywa, produkty wysokobiałkowe oraz
pełne ziarna zbóż. Posiłki powinny być
wysokokaloryczne, aby wyrównać spadek
masy ciała. Dla podniesienia odporności
organizmu zaleca się też zwiększone dawki
witaminy C i A oraz przyjmowanie selenu i
cynku. Jednak każdą kurację witaminową
trzeba uzgodnić z lekarzem.

Jeżeli gruźlica pozostaje nierozpoznana i

nieleczona, może prowadzić do śmierci. Choroba
ta rozprzestrzenia się za pośrednictwem krwi,
wpływa także na innych ważnych części
ludzkiego ciała. Niezdiagnozowana lub nieleczona
gruźlica może spowodować poważne uszkodzenia
ciała ludzkiego. W niektórych przypadkach
gruźlicy mogą być odpowiedzialne za trwałe
uszkodzenie płuc. Pozostałe części ludzkiego
ciała dotkniętych gruźlicą obejmują centralny
układ nerwowy, powodując uszkodzenie mózgu,
układu krążenia, układu limfatycznego - wpływa
na węzły chłonne, jelita, kości, stawów i skóry.

Zapalenie oskrzeli i płuc są to groźne choroby,

wywoływane przez bakterie, wirusy, grzyby a nawet
pasożyty. Zapalenie płuc najczęściej jest spowodowane
drobnoustrojami, a przede wszystkim wirusami.
Choroba ta jest niebezpieczna z tego względu, że może
powodować różnego typu powikłania. W obecnym
czasie jest to jedna z najczęstszych przyczyn śmierci.
Zapalenie oskrzeli jest to choroba dolnych dróg
oddechowych, która potrafi w znacznym stopniu osłabić
cały organizm. Zwykle zapalenie oskrzeli poprzedza
kilka dni choroby gardła, krtani i tchawicy. Zdarza się
również, że zapalenie oskrzeli rozwija się w ciągu kilku
godzin.

Zapalenie

oskrzeli i płuc

Do najczęstszych powikłań należy pneumokokowe

zakażenie płuc. Powikłania towarzyszą też
przewlekłemu zapaleniu oskrzeli. Należą do nich:
przerost prawej komory serca, obduracyjna choroba
płuc, rozedma płuc i nadreaktywność oskrzeli
prowadząca do objawów astmy.

Zapalenie oskrzeli, nawet nie leczone, zwykle

ustępuje bez pozostawienia jakikolwiek powikłań.
Jednakże u osób z grupy ryzyka mogą rozwinąć się
powikłania pod postacią: odoskrzelowego zapalenia
płuc, ostrej niewydolności oddechowej, krwioplucia

Ostre zapalenie oskrzeli nigdy nie przechodzi w

przewlekłe zapalenie oskrzeli.

Choroba wywoływana przez wirusy lub bakterie,

rzadziej przez pierwotniaki, pasożyty i niektóre
leki, obejmująca opony mózgowo-rdzeniowe.
Zapalenie opon mózgowo - rdzeniowych jest
stanem zapalnym ochronnej błony otaczającej
mózg i rdzeń kręgowy. Choroba ta występuje
także pod nazwą posocznicy, zwanej sepsą.
Podstawowe objawy to bóle głowy, wymioty i
objawy oponowe (sztywność karku, objaw
Brudzińskiego), gorączka, senność, śpiączka,
podwójne widzenie, zaburzenia mowy, porażenie
mięśni, padaczka.

Zapalenie opon

mózgowo-

rdzeniowych

Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

jest bezpośrednim zagrożeniem
życia.

Powikłaniami tej choroby może być:

głuchota, utrata wzroku, porażenie
nerwów czaszkowych, wodogłowie,
krwiak podtwardówkowy, ropień
mózgu, upośledzenie umysłowe,
zespół wzmożonego ciśnienia
śródczaszkowego.