PRZESTĘPSTWA

SEKSUALNE

Parafilia

–

zaburzenie preferencji seksualnych

(dawniej dewiacja seksualna, zboczenie
seksualne) to rodzaj zaburzenia na tle
seksualnym, w którym wystąpienie pełnej
satysfakcji seksualnej uzależnione jest od
pojawienia się specyficznych przedmiotów,
rytuałów czy sytuacji.
O stanie parafilii mówimy dopiero wtedy gdy
preferencje uniemożliwiają zdolność utrzymania
aktywno-emocjonalnego związku z druga osoba.
Osoby cierpiące na parafilie mogą nie odczuwać
potrzeby zmiany swoich preferencji. Chęć zmiany
pojawia się gdy Parafilia staje się uciążliwa lub
niszczy związek z druga osoba. Dzieje się tak
zwłaszcza wtedy, gdy partnerzy tych osób
uświadamiają sobie ze pełnia w związku role
rekwizytu niezbędnego lub ułatwiającego
realizacje potrzeb seksualnych. Osoby dotknięte
Parafilia zwykle maja poczucie winy z powodu
swoich preferencji, które uważają za niemoralne
czy obrzydliwe.

Klasyfikacja parafilii

- Takie, w których do stymulacji seksualnej
konieczna jest obecność przedmiotów
nieosobowych (fetysze, w tym fetyszyzm
transwestycyjny)

- Takie, w których osiągnięcie satysfakcji
seksualnej uzależnione jest od obecności sytuacji
związanych z cierpieniem i upokarzaniem
(sadyzm, masochizm)

- Takie, w których koniecznym do podniecenia
seksualnego elementem jest obecność
niedobrowolnych partnerów (ekshibicjonizm,
voyeuryzm, skatologia telefoniczna)

ZABURZENIA

ZABURZENIA

PREFERENCJI

PREFERENCJI

SEKSUALNYCH (parafilie)

SEKSUALNYCH (parafilie)

DEWIACJA

SEKSUALNA

(odchylenie seksualne)

PARAFIALIA

zaburzenia

płciowe

perwersja

Rozpoznanie na
poziomie
społecznym

Rozpoznanie na
poziomie medycznym

ZABURZENIA

PREFERENCJI

SEKSUALNYCH (ICD-10)

- Osoba doświadcza powtarzającego się,
nasilająceg popędu i wyobrażeń
seksualnych dotyczących niezwykłych
przedmiotów lub działań.

- Osoba zarówno realizuje ten pęd, jak i
odczuwa z tego powodu wyraźne
cierpienie.

- Preferencje występują od co najmniej 6
miesięcy.

OBJAWY KLINICZNE

PARAFILII

-

Hyperorgazmia parafilików

-

Odtwarzanie fantazji parafilicznych

podczas masturbacji

-

Zablokowana możliwośc zakochania się

lub stworzenia związku partnerskiego

-

Akty dewiacyjne (stany dysocjacyjne)

podobne do transu, podczas którego

nie jest w stanie odstąpic od swojego

rytuału parafilicznego.

ZABURZENIA

PREFERENCJI

SEKSUALNYCH



Fetyszyzm,



Transwestytyzm fetyszystyczny,



Ekshibicjonizm,



Oglądactwo,



Pedofilia,



Sadomasochizm,



Złożone zaburzenia preferenccji seksualnej,



Inne zaburzenia preferencji seksualnej,



Zaburzenia preferencji seksualnej, nie

okreslone

.

.

PEDOFILIA

(gr. Paidos i philia – miłość do dzieci)

Definicja PEDOFILII wg ICD-10

utrwalona lub dominująca skłonność do

aktywności seksualnej z dzieckiem lub dziećmi w
wieku przed dojrzewaniem.

Pedofilia dzieli się na zaburzenia polegające
na:

- fantazjach seksualnych z dziećmi,
- oglądactwie pornografii z dziećmi,
- czyny pedofilskie (bezpośrednie

zaspokajanie popędu płciowego z dziećmi.

Typy pedofilów



INFANTYLNY

– To osobowość niedojrzała: jest łagodny,

preferuje nie tyle ostry seks, ile zabawy seksualne z dziećmi

(dotykanie, głaskanie, całowanie, przytulanie), czyli wykonuje

inne czynności seksualne.



DEWIANT

– jest biologicznie zaprogramowany jedynie na

seks z dziećmi. Kontaktów z nieletnimi poszukuje już w wieku

dojrzewania. Preferuje kontakty oralno-genitalne.



REGRESYWNY

– traktuje dziecko jak osobę dorosłą –

dziewczynka jest dla niego kobietą. Doprowadza do pełnych

stosunków seksualnych.



SADYSTA

– osiąga pełną satysfakcje seksualną jedynie

poprzez brutalny gwałt na dziecku. Taki seks z dzieckiem

często kończy się śmiercią dziecka.

PRAWO

Art. 200 § 1.

Kto doprowadza małoletniego poniżej lat 15 do
obcowania płciowego lub do poddania się innej
czynności seksualnej albo wykonywania takiej
czynności, podlega karze pozbawienia wolności
od roku do lat 10.

W Polsce karalne jest obcowanie płciowe z osobą małoletnią
poniżej lat 15 (tak zwany wiek ochronny) lub dopuszczanie się
wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub
doprowadzanie jej do poddania się takim czynnościom albo do
ich wykonania. Ustawodawca chcąc chronić osoby niedojrzałe
fizycznie i psychicznie, czyli dzieci przed przedwczesnym
rozpoczęciem życia płciowego wprowadził sztywną granicę
wiekową do której zachowania seksualne wobec nieletnich są
karalne.

W różnych krajach prawo daje inną barierę wiekową
rozgraniczającą pedofilię od dojrzałego życia seksualnego. W
Rosji jest to 14 lat, w wielu stanach USA 17 lat, w państwach
muzułmańskich granica zależy od rodziców dziewczynki, kiedy
zostanie uznana za dojrzałą do życia płciowego.

PRZYCZYNY

- zaburzenia psychiczne, np.. Nerwice, fobie, osobowość
nieprawidłowa,

- patologia rodzinna, uzależnienie od alkoholu,

- zaburzenia identyfikacji płciowej, lęk wobec dorosłych
partnerów, zahamowania,

- poszukiwanie relacji międzyludzkich z okresu
dzieciństwa, szoki i urazy seksualne,

- tęsknota do wyidealizowanego dzieciństwa,

- następstwo fantazji o treściach pedofilnych,

- zablokowana zdolność osiągania satysfakcji seksualnej z
dorosłymi partnerami

Skutki wczesnego molestowania seksualnego na
późniejsze życie ofiary (A. J. Cotgrove, I. Kolvin),
podzielili oni na 4 grupy:

1. Skutki psychologiczne

– chroniczna depresja, znaczne

obniżenie samooceny, uporczywe leki, poczucie winy,
zaburzenia snu i trudności z koncentracja.

2. Zaburzenie w zachowaniu

– skłonności do

samouszkodzeń, nadużywanie środków uzależniających,
włóczęgostwo, zachowania przestępcze i in.

3. Zaburzenia psychoseksualne

– nieumiejętność

utrzymywania trwałych związków, promiskuityzm
seksualny połączony z rozlicznymi zahamowaniami
seksualnymi oraz podatnością na stawanie się ofiara
wynaturzonych i agresywnych zachowań seksualnych ze
strony innych osób.

4. Posttraumatyczne objawy psychiatryczne

– w

szczególności objawy z pogranicza psychozy, do których
m.in. należy patologiczna podejrzliwość, labilność
nastrojów oraz autyzm.

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA
ROZWIJANIE SIĘ W JEDNOSCE
SKŁONNOŚCI PEDOFILNYCH

- niedojrzałość seksualna
- frustracja seksualna
- dewiacja seksualna
- psychopatologia ( może się wiązać z neurotyzmem,
alkoholizmem, fobiami seksualnymi, brakiem
pewności siebie)
a także:
- przedmiotowe traktowanie dziecka,
- pozbawienie go tożsamości społecznej
- zaburzenia komunikacji interpersonalnej i
charakteru pełnionych ról w rodzinie,
- częste konflikty

Cztery rodzaje seksualnego
wykorzystywania dzieci wg Davida i
Patracii Mrazków

1. Pokazywanie narządów płciowych i czynności
seksualnych; od tego rodzaju aktów pedofilii autorzy
zaliczają udostępnienie pornografii osobom nieletnim

2. Naruszenie „zakazanych rewirów” w pieszczotach z
dzieckiem, a wiec poszerzenie tych pieszczot o drażnienie
rożnych sfer erogenicznych dziecka, aż do jego genitaliów, a
także prowokowanie tego dziecka do podobnych form
aktywności w stosunku do dorosłego

3. Efekty finalne stosowanych w fazie drugiej wypaczonych
pieszczot, czyli stosunek seksualny w rożnych jego formach

4. Stosunek seksualny wymuszony siłą, czyli gwałt.

Oczywiście nie u wszystkich i nie w każdym przypadku
seksualnego wykorzystywania dziecka występują w pełni skutki,
ale

siła urazu psychicznego dziecka po fakcie uwiedzenia zależy

od 4 czynników wg J. Cullberga:

- Od sytuacji spustowej, czyli momentu, w jakim nastąpiło
uwiedzenie. Najpoważniejszym skutkiem bywa poczucie winy
z cala gama towarzyszących temu stanowi ducha reakcji
nerwicowych. Im wymuszony kontakt, tym większy jest
syndrom stresu posttraumatycznego.

- Od splotu doznań intymnych skojarzonym z danym
wydarzeniem, wynikających z dotychczasowych doświadczeń
życiowych dziecka, jego sposobów przezywania
nadzwyczajnych wydarzeń i reagowania na takie wydarzenia

- Od okresu rozwojowego dziecka, w którym wydarzenie to
miało miejsce.

- Od atmosfery wychowawczej panującej w rodzinie
pokrzywdzonego dziecka, a także stopnia bliskości
emocjonalnej dziecka z rówieśnikami.

Na co cierpią ofiary pedofilów?

- depresje, nerwice, seksualne obsesje,

- mają trudności ze znalezieniem
życiowego partnera,

- stany lękowe, mają skłonności
samobójcze,

- anorgazmia, dystans wobec własnego
ciała,

- skłonność do poniżających praktyk
seksualnych,

Badania prof. Rogera Collinsa z University of Montana

Kim są typowi
pedofile?

- Osoby, które w dzieciństwie same były molestowane
seksualnie,

- Ludzie chorobliwie nieśmiali (wybierają dzieci, gdyż obawiają
się, że dorosły partner seksualny ich wyśmieje

- Mężczyźni, którzy z powodu rosnącej ekspansywności kobiet
czują się nieporadnie w swojej tradycyjnej roli

- Zainteresowanie dziećmi przejawiają częściej ci, którzy przeżyli
niepowodzenia
w pierwszych kontaktach seksualnych lub byli zdominowani
przez kobiety.

Pedofil to często osobnik:

- niedojrzały,
- o niskim poczuciu własnej wartości,
- zahamowany,
- niezdolny do ekspansji,
- chcący poreperować swoje nadwątlone ego.

Prawie połowa pedofilów (42%) to członkowie rodzin
dzieci. Pedofilami są rodzice w 2,5% wypadków
wykorzystywania córek, 1% wykorzystywania synów.
Większość pedofilów (90%) to osoby znane ofiarom i
darzone zaufaniem przez rodziców.

Od 10% do 20% (maksymalnie 33%) pedofilów to
kobiety. Kobiety pedofile odpowiadają za 5 do 17%
aktów pedofilskich wobec dziewczynek, 20 do 37%
aktów pedofilskich wobec chłopców.

Kobiety stanowią:

- 4% sprawców przestępstw seksualnych wobec dzieci
w USA,
- 12% sprawców molestowania dzieci poniżej 6 roku
życia,
- 1% przestępców seksualnych wobec dorosłych.
Pedofilami wśród kobiet najczęściej są matki i
opiekunki do dzieci.

Dzieci padają też ofiarami wykorzystywania seksualnego
przez inne dzieci. Ofiarami brata lub siostry pedofila
padło 2,5% dzieci ofiar pedofilii.

40% molestujących dzieci poniżej 6 roku życia jest
nieletnia (w tym 13% to dzieci w wielu 7 do 11 lat).

Najczęściej pedofil jest żonatym mężczyzną w wieku od
25 do 30 lat.

Większość pedofilów:

- nie stosuje przemocy,
- wykorzystują psychomanipulacje,
- nie wykazuje zaburzeń psychicznych
- ma satysfakcjonujące życie seksualne z dorosłymi
partnerami.
- nigdy nie przestają krzywdzić dzieci.

Polowanie

Pedofil by wykorzystać seksualnie dziecko przez bardzo długi
czas na nie poluje.

Przez wiele miesięcy pedofil:

* Urabia psychicznie i emocjonalnie swoją ofiarę
* Przyzwyczaja ją do siebie,
* Emocjonalnie uzależnia ofiarę od siebie,
* Podważa autorytet rodziców,
* Przyzwyczaja do kontaktów fizycznych ze sobą,
* Ostatecznie dochodzi do seksu.
* Pedofil wymusza na ofierze zachowanie tajemnicy.

Psychomanipulacja, kontrola i władza nad dzieckiem, daja
pedofilowi satysfakcję.

KONTEKST

WIKTYMOLOGICZNY

Aktywność seksualna proponowana dziecku przez
dorosłego niesie ze sobą ryzyko stygmatyzacji ofiary
i zaburzeń jej rozwoju seksualnego. Broniąc
pokrzywdzonych trzeba liczyć się z faktem, że
nazywanie ich „ofiarami” jest równocześnie
naznaczeniem.

Przyjęcie roli ofiary zmienić może nastawienie do
siebie i świata, wpłynąć na poczucie wartości i
obniżyć zasoby potrzebne do radzenia sobie ze
stresem.

Każda ofiara przestępstwa, w tym także i pedofilii, staje się
ofiarą w dwojakim wymiarze.

Po pierwsze, negatywnej i destruktywnej modyfikacji ulega jej
struktura wewnętrzna, jej osobowość. Intensywność i wymiar
tego typu przekształceń zależą od wielu czynników np.:

- poziomu wrażliwości psychicznej dziecka,
- jego wieku,
- reakcji rodziny na zdarzenie,
- formy przebiegu śledztwa,
- formy czynów lubieżnych.

W tym przypadku nie ma najmniejszego znaczenia czy owo
działanie jest rezultatem impulsywnie pojawiającego się
pożądania seksualnego, chęci ubarwienia tej sfery, czy jest ono
efektem ukrytej choroby.

Dla ofiary znaczy to zawsze to samo – załamanie pewnych
struktur, które pozwalają na normalne funkcjonowanie w
społeczeństwie, na właściwe rozumienie i pełnienie swej roli w
rzeczywistości społecznej obecnej i przyszłej.

Bardzo ważny jest fakt, że

aspekt następstw psychicznych u

dzieci może przybierać dwojaką postać:

1. Bezpośrednia

– bezpośrednie maltretowanie psychiczne

może być:

- poniżanie, straszenie, doprowadzenie do reakcji
nerwicowej, depresji, samobójstwa.

2. Pośrednia

– maltretowanie w dzieciństwie mogą

odcisnąć się na całym życiu człowieka.

- postawy agresywne, lekowe skierowane ku
rzeczywistości, zachowania antyspołeczne i przestępcze,
niemożność wyrwania się z przytłaczających kompleksów
we własnym życiu rodzinnym.

W wyniku pedofilii ofiary mają okaleczoną a nawet
zrujnowaną psychikę. Doskonałym tego przykładem jest to że
połowa prostytutek była ofiarami pedofilów.

Dziewczęta

ofiary pedofilów zostają 4 razy częściej

prostytutkami,

Chłopcy

ofiary pedofilów 8 razy częściej zostają

prostytutkami, niż nie molestowani rówieśnicy.
Ofiary pedofilii częściej popełniają przestępstwa, niż ich nie
molestowani rówieśnicy.

Ofiarami pedofilów padają dzieci niezależnie od wieku
(najczęściej dzieci w wieku od 4 do 14 lat).
Relacje dzieci o molestowaniu są prawdziwe w 95%
wypadkach.

Na molestowanie seksualne narażone są najbardziej dzieci:

- niepełnosprawne,
- z zaburzeniami psychicznymi,
- z problemami emocjonalnymi,
- samotnych matek (pedofil romansuje z matką by mieć
dostęp do dziecka),
- ofiar molestowania, mieszkające z opiekunem nie będącym
ich biologicznym rodzicem, będące już ofiarami pedofilów.

Dzieci wykorzystane seksualnie prezentują określony typ
zachowań, które nawet niewprawne oko jest w stanie
zauważyć. Każdy psycholog wie, że małe dzieci w
bezrefleksyjny sposób w zabawie i rysunkach powtarzają
wszystko, co zaobserwowały.

Jeśli dziecko w specyficzny sposób

- bawi się lalkami,
- nagle staje się nieufne
- nie o wszystkim chce powiedzieć mamie,
- jeśli nie chce iść do określonego wujka
powinniśmy zaniepokoić się i spróbować znaleźć przyczynę.

Bardzo ważnym sygnałem, że dzieje się coś złego, są
oczywiście

siniaki,
obgryzanie paznokci,
moczenie nocne i koszmary,
utrata apetytu i zainteresowania zabawą,
seksualne zachowania dziecka,
używanie słów o znaczeniu seksualnym,
nagła agresja dziecka lub apatia.

W 2005 roku w Polsce zaginęło:

- 131 dzieci do lat siedmiu,

- 683 dzieci od lat 7 do 14,

- 3285 nastolatków od lat 14 do 17.

Wiele z nich stało się ofiarą pedofilów.

Nekrofilia (gr. Nekroz – martwy, philia –

miłośc)

Nazwę wprowadził w XIX w. H. Guslain.

Bardzo rzadko spotykana Parafilia, w której
satysfakcja, seksualna jest osiągana w kontakcie z
osobami zmarłymi, umierającymi, nieprzytomnymi,
śpiącymi.

Podział nekrofilów wg Rosmana i Resnika

Prawdziwi nekrofile
-

morderców obcujących ze zwłokami

- regularnych nekrofilów
- nekrofilów fantastów

Rzekoma nekrofilia

– kontakt ze zwłokami wiąże

się z przemocą bez intencji nekrofilicznej.

NEKROFILIA

Von Hentig cytuje jako przykłady nekrofilii:

(1) akty kontaktu seksualnego z ciałem kobiety
(stosunek, dotykanie organów płciowych),
(2) seksualne podniecenie pojawiające się w wyniku
oglądania zwłok kobiety,
(3) zamiłowanie do zwłok i grobów oraz przedmiotów
związanych z obrządkami pogrzebowymi, jak kwiaty czy
wizerunki2,
(4) akty rozczłonkowywania zwłok
(5) oraz pragnienie dotykania lub wąchania odoru zwłok
lub zapachu gnicia (H von Hentig 1964).

Nekrofilia jest znacznie częściej spotykana, niż się to
powszechnie zakłada. Z przyczyn praktycznych jednakże
ta perwersja ma bardzo ograniczone możliwości
zaspokajania. Jedynymi ludźmi, którzy mają łatwy
dostęp do zwłok, a więc sposobność dopuszczania się na

nich takich perwersji, są grabarze i personel kostnic.

CIEKAWOSTKA

Mort douce

Mort douce

 - (słodka śmierć)

 - (słodka śmierć)

- śmierć w trakcie stosunku

- śmierć w trakcie stosunku

lub innych przejawów aktywnosci seksualnej.

lub innych przejawów aktywnosci seksualnej.

ZACHOWANIA NEKROFILNE NA

TLE HISTORYCZNYM

• W Egipcie zwłoki młodych i pięknych kobiet wydawano
balsamującym dopiero w kilka dni po śmierci, by nie
profanowali zmarłych stosunkiem płciowym.

• Król Herod siedem lat sypiał ze zwłokami swej małżonki
Marianny.

• W XIX wieku królowa Joanna z Nawary trzymała zwłoki
swego męża kilka tygodni.

koniecznośc posiadania pewnych
przedmiotów jako bodzców do uzyskania
pobudzenia oraz satysfakcji seksualnej.

Wskazówki diagnostyczne

Fetyszyzm rozpoznaje się tylko wtedy,
gdy fetysz jest najważniejszym źródłem
stymulacji seksualnej lub jest niezbędny
do uzyskania zadowalającej reakcji
seksualnej.

FETYSZYZM

TRANSWESTYTYZM

FETYSZYSTYCZNY

Noszenie ubiorów płci przeciwnej głównie
dla uzyskania podniecenia seksualnego.

Wskazówki diagnostyczne

Zaburzenie to odróżnia się od prostego
fetyszyzmu tym, iż nie chodzi tu jedynie o
noszenie ubrań jako fetyszu, ale również o
przybieranie wyglądu osoby płci
przeciwnej.

Nawracająca i utrwalona tendencja do
pokazywania narządów płciowych obcym osobom
lub ludziom przebywającym w miejscach
publicznych, bez prób zachęcenia do bliższego

kontaktu.

EKSHIBICJONIZM

OGLĄDACTWO (voyeurism)

Utrwalona tendencja do podglądania ludzi w

czasie ich seksualnych zbliżeń lub zachowań

intymnych. Prowadzi zwykle do podniecenia

seksualnego, któremu towarzyszy masturbacja,

co dzieje się bez wiedzy podglądanych osób.

Preferowanie aktywności seksualnej, w której

dochodzi do zniewolenia, zadawania bólu lub

upokorzenia. Jeżeli dana osoba chce by ofiarą

takiej stymulacji seksualnej – jest to masochizm,

jeśli woli by wykonawcą – mamy do czynienia z

sadyzmem.

Wskazówki diagnostyczne
Kategorii tej należy używa tylko wtedy, gdy

aktywność sadomasochistyczna staje się

najważniejszym źródłem stymulacji lub jest

niezbędna do uzyskania zaspokojenia seksualnego.

SADOMASOCHIZM

INNE ZABURZENIA PREFERENCJI

SEKSUALNEJ

1) Zoofilia (sodomia

)

)

– osiąganie satysfakcji seksualnej

– osiąganie satysfakcji seksualnej

przez kontakt ze zwierzętami

przez kontakt ze zwierzętami

Etiologia:

Etiologia:



Charakter zastępczy – trudności w znalezieniu partnera

Charakter zastępczy – trudności w znalezieniu partnera



Mechanizm obronny (niechęc do płci przeciwnej)

Mechanizm obronny (niechęc do płci przeciwnej)



Zespół niezróżnicowanego obiektu seksualnego

Zespół niezróżnicowanego obiektu seksualnego



Ciekawośc

Ciekawośc

Poziomy:

Poziomy:



podświadome tendencje zoofilie

podświadome tendencje zoofilie



jawne tendencje zoofilie

jawne tendencje zoofilie



masturbacja zoofilia (częściej kobiety)

masturbacja zoofilia (częściej kobiety)



zastępcze zachowanie seksualne (substytut partnera)

zastępcze zachowanie seksualne (substytut partnera)



zachowania współtowarzyszące innym dewiacjom

zachowania współtowarzyszące innym dewiacjom



zoofilia pełna, trwała.

zoofilia pełna, trwała.

2) Allopotemnofilia

– odczuwanie pociągu

– odczuwanie pociągu

seksualnego do osób z amputacjami

seksualnego do osób z amputacjami

Przyczyny:

Przyczyny:

doświadczenia z dzieciństwa/inicjacja seksualna,

doświadczenia z dzieciństwa/inicjacja seksualna,

fetyszyzm, zaburzenia psychiczne

fetyszyzm, zaburzenia psychiczne

.

.

3) Eksaudyryzm

– odmiana oglądactwa,

osiaganie satysfakcji seksualnej przez
podsłuchiwanie zachowań seksualnych innych
ludzi.

Osoby podatne to:

- dzieci
- studenci
- mężczyźni

Wszelkie platoniczne marzenia młodych dziewcząt
skierowane do dojrzałych mężczyzn, którzy zdobyli
poważanie lub sławę i którzy są powszechnie
podziwiani, nie są oczywiście zboczeniem.
Podziwianie osób wartych naśladowania jest zjawiskiem
naturalnym. Czasem marzenia te mogą zakończyć się
podjęciem stosunków płciowych, jednak i wtedy — w
takich warunkach — nie zasługują na miano zboczenia.

Gerontofile

to młode osoby, które z wewnętrznej

potrzeby szukają rozkoszy seksualnej ze starym
człowiekiem, którego przedkładają ponad rówieśnika.
Pod pojęcie to nie podpadają osoby zawierające
małżeństwo z człowiekiem znacznie starszym z powodu
braku innego partnera lub ze względu na jego majątek.
Gerontofilia jest zboczeniem bardzo rzadkim.

4) Gerontofilia

– osiaganie satysfakcji przez młodą

osobę jedynie w wyniku współżycia z partnerem w
starczym wieku; wiek odgrywa role fetyszu.
Wystepuje ona znacznie częściej u mężczyzn.

5) Asfiksjofilia

– podniecenie seksoerotyczne i

osiągniecie orgazmu zalezy od duszenia i wieszania. W USA
250 zgonów rocznie z tej przyczyny.

6)

Froteuryzm

(ocieractwo)

7)

Ozolagnia

– reagowanie podnieceniem seksualnym na

zapach partnera.

Źródłem podniecenia są:

- narządy płciowe partnera,
- pot partnera,
- zapachy sztuczne stosowane przez partnera

Etiologia:

pierwsze doświadczenia erotyczne, ewolucja erotyzmu w
kierunku bodźców zmysłowych oraz choroby neurologiczne
i psychiczne.

8) Telefoniczna skatofilia

-

gdy ktoś z słuchawki

stęka i dyszy

9) Timofilia

– osiaganie satysfakcji seksualnej

przez poczucie przynależności do Olimpu
społecznego, sprawowanie władzy czy
dysponowanie majatkiem

Bibliografia

1) J. Warylewski,

1) J. Warylewski,

Przestępstwa seksualne,

Przestępstwa seksualne,

Gdańsk

Gdańsk

2001.

2001.

2) J. Wyżyńska,

2) J. Wyżyńska,

Jak chronić dzieci przed

Jak chronić dzieci przed

molestowaniem seksualnym

molestowaniem seksualnym

, Media Rodzina, 2007.

, Media Rodzina, 2007.

3) K. Brzezicki,

3) K. Brzezicki,

Czas kultury,

Czas kultury,

nr 3/2008.

nr 3/2008.

4) K. Pospiszyl,

4) K. Pospiszyl,

Przestępstwa seksualne

Przestępstwa seksualne

, Warszawa

, Warszawa

2006.

2006.

5) M. Podgajna-Kuśmierek,

5) M. Podgajna-Kuśmierek,

Pedofilia

Pedofilia

, Kraków 2003.

, Kraków 2003.

6) Z. Lew-Starowicz,

6) Z. Lew-Starowicz,

Seksuologia sądowa,

Seksuologia sądowa,

Warszawa

Warszawa

2000.

2000.

7) Sylwia Krzemińska,

7) Sylwia Krzemińska,

Parafilie – zaburzenia

Parafilie – zaburzenia

seksualne,

seksualne,

8) M. Beisert,

8) M. Beisert,

I skrzywdzeni i naznaczeni

I skrzywdzeni i naznaczeni

, Charaktery,

, Charaktery,

nr 4, 2004.

nr 4, 2004.