Państwo Bolesława

Chrobrego

Prezentację wykonali :

Oktawia Bachorska

Julia Bobrowska

Mateusz Matuszewski

Justyna Mroczkowska

Izabela Pietrzykowska

Kl. 1bG

Spis treści

•

Strona tytułowa

•

Wstęp – postać Bolesław Chrobrego

•

Rządy Bolesława Chrobrego

•

Polska za panowania Chrobrego

•

Podboje i wojny Bolesława Chrobrego

•

Żywot św. Wojciecha

•

Zjazd Gnieźnieński

•

Kilka słów o Grodzie w Gnieźnie

•

Koronacja

•

Śmierć Bolesława Chrobrego

•

Ciekawostki

Postać Bolesława

Chrobrego

Bolesław Chrobry ( 967 - 1025 ):
Książe Polski od 992; z dynastii Piastów,
syn Mieszka I i Dąbrówki; gospodarz zjazdu w
Gnieźnie w 1000; protektor działalności

misyjnej

św. Wojciecha; po wojnach z Niemcami w
1002 - 1018 zajął Łużyce i Milsko, w 1018
zdobył Kijów, zajął Grody Czerwieńskie;
interweniował w Czechach; w 1025

koronowany

na króla Polski.

Rządy Bolesława

Chrobrego

Po śmierci Mieszka I władze przejmuje jego syn Bolesław
Chrobry. Prowadził on politykę zagraniczną w celu
ugruntowania pozycji Polski w ówczesnej Europie i
doprowadzenia do swojej koronacji . W 1000 roku do Gniezna
na pielgrzymkę do relikwii św. Wojciecha przybył Otton III.
Podczas której symbolicznie założył na głowę Chrobrego
swoja koronę a ten w zamian podarował mu relikwie świętego.
W 1003 roku rozpoczęła się wojna Bolesława z niemieckim
cesarzem Henrykiem II. Wojna ta zakończyła się w 1018 roku
pokojem w Budziszynie. Ustalono na nim, że Polska
zatrzymuje Milsko i Łużyce. Chrobry prowadził liczne wojny
z Niemcami, Rusią i Czechami dzięki czemu poszerzył granice
Polski o Morawy, Słowację, Milsko, Łużyce i Grody
Czerwieńskie.

Polska za panowania
Chrobrego

Podboje i wojny Bolesława

Chrobrego

1002

Zajęcie przez Bolesława Milska, Miśni i

Łużyc

1003

Zajęcie Czech

1004

-1005

Pierwsza wojna z cesarzem Henrykiem II

1005

Pokój pod Poznaniem

1007

-1013

Druga wojna z Henrykiem II

1013

Pokój w Merseburgu

1015 -

1018

Trzecia wojna z Henrykiem II

1017

Obrona Niemczy

1018

Wyprawa Bolesława na Ruś Kijowska.

Odzyskanie Grodów Czerwieńskich.

Żywot św. Wojciecha

•

Relikwia-szczątki ciał osób uznanych

za święte lub przedmioty związane z

ich życiem. Relikwie otaczano kultem

i przypisywano im cudowną moc. W

średniowieczu posiadanie relikwii

świadczyło o wysokiej pozycji osady,

miasta lub państwa.

Zjazd Gnieźnieński

•

Było to spotkanie cesarza niemieckiego Ottona III z polskim

władcą

Bolesławem Chrobrym

. Otton III przybył w roku 1000

do Gniezna z pielgrzymką do grobu

św

. Wojciecha

•

Wydarzenie to miało również charakter synodu kościelnego,

podczas którego ogłoszono powstanie pierwszej na ziemiach

polskich metropolii ze stolicą w Gnieźnie. Utworzenie

metropolii zależnej bezpośrednio od Rzymu równało się

wówczas uznaniu samodzielności i odrębności państwa. Zjazd

więc symbolicznie oznaczał przyjęcie Polski do grona państw

europejskich.

•

Oprócz utworzenia metropolii (pierwszym metropolitą został

brat św. Wojciecha, Radzim Gaudenty) na zjeździe

Gnieźnieńskim powstały równie 3 biskupstwa - krakowskie,

wrocławskie i kołobrzeskie.

•

Podczas zjazdu Otton III nałożył na głowę Bolesława

diademem cesarski oraz obdarował go kopią Włóczni św.

Maurycego - jednym z symboli cesarskiej władzy. Bolesław

z kolei ofiarował Ottonowi

Zjazd Gnieźnieński
- c.d.

Metropolia-

(arcybiskupstwo

)

–

prowincja

kościelna

złożona

z kilku diecezji-

biskupstw.

Nowe biskupstwa :
krakowskie, wrocławskie,
kołobrzeskie.
Uznanie przez cesarza
niemieckiego praw
Bolesława do korony
królewskiej,
Samodzielna organizacja
kościelna –
arcybiskupstwo w Gnieźnie
Krótkotrwała przyjaźń z
cesarstwem (do śmierci
Ottona III)
Upowszechnienie kultu św.
Wojciecha.

Rezultaty zjazdu
Gnieźnieńskiego :

Kilka słów o Grodzie w

Gnieźnie

Największy rozwój grodu Gnieźnieńskiego przypada na
przełom X i XI w. Stał się wówczas stolicą państwa
polskiego. Mieściła się tam siedziba księcia oraz
arcybiskupa. W Gnieźnie odbył się nie tylko zjazd
1000r., lecz także koronacja dwóch królów – Bolesława
Chrobrego i Mieszka II. Grób znajdował się na
wzniesieniu nazwanym Górą Lecha i zajmował obszar
ok. 6 ha. Wzgórze miało doskonałe warunki obronne,
ponieważ było otoczone licznymi jeziorami i
strumieniami. W czasach Bolesława Chrobrego w
Gnieźnie mieszkało ponad 1000 osób.

Koronacja

Koronacja była ostatnim posunięciem

politycznym, jakiego zdołał dokonać Bolesław

Chrobry. Była ona pośrednim skutkiem

porozumień między Bolesławem Chrobrym, a

Ottonem III, do których doszło 25 lat wcześniej

w Gnieźnie. Dzięki niej Bolesław Chrobry jest w

powszechnej świadomości królem Polski, choć

przecież praktycznie nie panował jako król.

Śmierć Bolesława

Chrobrego

Bolesław Chrobry zmarł w 1025 roku.
Miejscem spoczynku króla (według kronikarza Jana
Długosza, części historyków i archeologów i dawnej
tradycji) została katedra poznańska. W XIV wieku
król Kazimierz Wielki ufundował w tej świątyni gotycki
sarkofag do którego przeniesiono szczątki Bolesława
Chrobrego. Sarkofag został częściowo zniszczony w 1772
podczas pożaru katedry, a doszczętnie .
kilka lat później (1790) na skutek zawalenia wieży
południowej.
Wówczas szczątki Bolesława Chrobrego przeniesiono
do kapitularza,
skąd 3 fragmenty kości króla zostały przez kapitułę
poznańską
ofiarowane Tadeuszowi Czackiemu (w 1801 roku, na jego
prośbę).