Informacja na temat sytuacji procesowej Andrzeja Zybertowicza

(stan na 20 lipca 2008)

W zwi

ą

zku z moimi publicznymi wypowiedziami skierowano 4 pozwy.

1. POWÓDZTWO ZYGMUNTA SOLORZA-

ś

AKA (datowane 21 grudnia 2006) w

zwi

ą

zku z wypowiedzi

ą

w „Misji Specjalnej” TVP na temat zwi

ą

zków Solorza z

tajnymi słu

ż

bami PRL oraz tez

ą

,

ż

e działał jako element

ś

rodowiska słu

ż

b

specjalnych.

Roszczenia obejmuj

ą

m.in.: 1. zakaz wypowiadania tez wyra

ż

onych w „Misji

Specjalnej”; 2. przeprosiny w I programie TVP po „Wiadomo

ś

ciach” oraz przed

emisj

ą

programu „Misja specjalna”; 3. wpłat

ę

30 tys. zł dla Fundacji Polsat.

Linia obrony: z wyj

ą

tkiem pomyłki polegaj

ą

cej na przypisaniu Solorzowi

zwi

ą

zków ze słu

ż

bami wojska miast (jak wynika z dokumentów IPN) ze słu

ż

bami

cywilnymi, podtrzymuj

ę

sw

ą

wypowied

ź

w programie. W odpowiedzi na pozew

przedstawiłem fakty empiryczne uzasadniaj

ą

ce tego, co powiedziałem.

Stan prawny: odbyła si

ę

dot

ą

d jedna wokanda (4 wrze

ś

nia 20087); 7

wrze

ś

nia 2008 SO w Toruniu wydał zakaz wypowiadania tez wyra

ż

onych w „Misji

Specjalnej”. Kolejny termin był wyznaczony na 25 czerwca 2008, ale na mój wniosek
w zwi

ą

zku ze zmian

ą

adwokata, termin przeło

ż

ono na 24 wrze

ś

nia 2008.

Uwagi: główna cz

ęść

materiałów procesowych dost

ę

pna jest na stronie

www.zybertowicz.pl. Rekonstrukcj

ę

sieci biznesowej Solorza i roli w niej osób

zwi

ą

zanych z tajnymi słu

ż

bami zawiera mój tekst pt. „Przemoc ‘układu’: O

peerelowskich korzeniach sieci biznesowej Zygmunta Solorza” zamieszczony w
pracy zbiorowej Transformacja podszyta przemoc

ą

, Toru

ń

: Wydawnictwo Naukowe

UMK 2008, red. Radosław Sojak i A. Zybertowicz, s. 187-266.

2. POWÓDZTWO ADAMA MICHNIKA (datowane 27 kwietnia 2007) z zwi

ą

zku z

wypowiedzi

ą

w „Rzeczpospolitej”; kwestionowana wypowied

ź

: Adam Michnik

wielokrotnie powtarzał: ja tyle lat siedziałem w wi

ę

zieniu, to teraz mam racj

ę

.

Roszczenia obejmuj

ą

: 1. publikacj

ę

o

ś

wiadczenia w „Rzeczpospolitej”

(rozmiar 10X15 cm); 2. wpłat

ę

15 tys. zł dla zakładu dla niewidomych w Laskach.

Linia obrony: kwestionowana wypowied

ź

była zasadn

ą

syntetyczn

ą

parafraz

ą

sposobu my

ś

lenia powoda, co w odpowiedzi na pozew zostało udokumentowane

przytoczeniem 60 cytatów z jego wypowiedzi z ró

ż

nych lat, gdzie niezale

ż

nie od

kontekstu przywołuje swoje uwi

ę

zienia.

Stan prawny: odbyło si

ę

kilka wokand przed SO w Warszawie. 17 grudnia

2007 s

ę

dzina Hanna Jaworska wydała nieprawomocne orzeczenie nakazuj

ą

ce

publikacj

ę

o

ś

wiadczenia o tre

ś

ci i formie jak w pozwie oraz wpłacenie 10 tys. zł na

wskazany cel. Apelacja została zło

ż

ona. Oczekuj

ę

na wyznaczenie jej terminu.

Uwagi: 1. SO przyj

ą

ł, ze wyra

ż

enie Adam Michnik wielokrotnie powtarzał: tyle

lat siedziałem w wi

ę

zieniu, to teraz mam racj

ę

” jest informacj

ą

, a nie opini

ą

lub

ocen

ą

czy przypuszczeniem; 2) zaskakuj

ą

cy był powód Michnik, który na rozprawie

10 pa

ź

dziernika 2007 w odpowiedzi na jedno z moich pyta

ń

odparł: „Albo kto

ś

co

ś

mówi, albo nie mówi. Nie wiem, co to znaczy ‘dawa

ć

do zrozumienia’”

(podkre

ś

lenie AZ; cytat z protokołu z rozprawy, s. 3).

3. POWÓDZTWO MILANA SUBOTICIA (datowany 4 wrze

ś

nia 2007) w zwi

ą

zku z

wywiadem dla „Polityki” z 18 listopada 2006, gdzie na pro

ś

b

ę

dziennikarki

rozwa

ż

aj

ą

c mo

ż

liwy mechanizm działania „układu” w trybie explicite okre

ś

lonym

przez siebie jako modelowy u

ż

yłem nazwiska powoda.

Roszczenia obejmuj

ą

: 1. przeprosiny w „Polityce” o formacie min. 15 x 25 cm

za u

ż

ycie „stwierdze

ń

sugeruj

ą

cych jego [powoda] działalno

ść

w telewizji TVN jako

osoby inspirowanej przez WSI lub inne słu

ż

by” przy przygotowaniu programu z

ta

ś

mami Begergate; 2. 20 tys. zł dla o

ś

rodka w Laskach.

Linia obrony: wywiad w „Polityce” zawierał modelow

ą

konstrukcj

ę

badawcz

ą

z u

ż

yciem m.in. okre

ś

lenia „wirtualny Suboti

ć

”, gdzie wprost stwierdziłem,

ż

e nie

wiem, czy w/w program był inspirowany przez kogo

ś

ze słu

ż

b.

Stan prawny: S

ą

d Okr

ę

gowy w Toruniu (s

ę

dzina Hanna Kraszewska)

uwzgl

ę

dnił pozew z jedn

ą

korekt

ą

: zas

ą

dził sum

ę

o połow

ę

zmniejszon

ą

, tj. 10 tys. Z

kolegi S

ą

d Apelacyjny w Gda

ń

sku w składzie: Ewelina Jokiel (s

ę

dzia

sprawozdawca), Bogusława Sieruga, Włodzimierz Gawrylczyk podtrzymał wyrok SO
z korekt

ą

zmniejszaj

ą

c

ą

format ogłoszenia z 15 x 25 cm na 7 x 15 cm. Wykonałem

orzeczenie w cz

ęś

ci zas

ą

dzonych kwot (wraz z opłatami procesowymi). Nie mogłem

umie

ś

ci

ć

nakazanych przeprosin z powodów technicznych – czekam na wykładni

ę

orzeczenia przez S

ą

d Apelacyjny.

Uwagi: 1. wzorowa sprawno

ść

s

ę

dziny Hanny Kraszewskiej, która spraw

ę

przeprowadziła (wraz z wydaniem wyroku) podczas jednej wokandy; 2. pozew
wpłyn

ą

ł po niemal 10 miesi

ą

cach od czasu opublikowania przez „Polityk

ę

” wywiadu;

w tym okresie – wg poszukiwa

ń

gogolowskich - w mediach ani w Internecie nie było

ż

adnych nawi

ą

za

ń

do tre

ś

ci wywiadu; takich odwoła

ń

nie potrafił wskaza

ć

te

ż

powód

Suboti

ć

; 3. cz

ęść

pism procesowych dost

ę

pna na stronie www.zybertowicz.pl.

4. POWÓDZTWO ADAMA MICHNIKA (datowane 19 marca 2008; na razie do mnie
nie dotarło, gdy

ż

trwa spór formalny jaki S

ą

d Okr

ę

gowy - w Toruniu czy Warszawie -

jest wła

ś

ciwy dla rozpatrzenia tej sprawy). Rzecz dotyczy zamieszczonych w

„Rzeczpospolitej” (z 11 stycznia 2008) słów: „to ciekawe, kto mnie dotychczas pozwał
do s

ą

du: dwóch agentów i jeden ich zaciekły obro

ń

ca”.

Roszczenia obejmuj

ą

: 1. opłata 20 tys. zł; 2. o

ś

wiadczenie w

„Rzeczpospolitej”.

Linia obrony: brak z powodu nie otrzymania pozwu.
Stan prawny: strony czekaj

ą

na decyzj

ę

S

ą

du Apelacyjnego w Warszawie,

jaki s

ą

d jest wła

ś

ciwy miejscowo dla rozpoznania tej sprawy.

Uwagi: Przed wystosowaniem pozwu dostałem od mec. Piotra Rogowskiego

wezwanie przeds

ą

dowe opatrzone klauzul

ą

: „Pismo niniejsze ma charakter prywatny

i kierowane jest wył

ą

cznie do jego adresata. Nie wyra

ż

am zgody na jakiekolwiek jego

publiczne rozpowszechnianie czy to w cało

ś

ci, czy to we fragmentach”. Na moje

pisemne pytanie, jaka jest podstawa prawna takiej klauzuli, nie otrzymałem
odpowiedzi.

Opracował A. Zybertowicz