CLAUDE MONET

• Urodzony w Paryżu w 1840 r.
• Dzieciństwo spędza w Hawrze
• Od dziecka uważany za utalentowanego plastycznie,
• Ciotka wypłaca mu prywatne stypendium, dzięki czemu może studiować malarstwo w Paryżu,

Impresjonizm

• 1874 – pierwsza wystawa w atelier fotograficznym Nadara, wystawione Impresja –

wschód słońca

• Przedmioty nie posiadają barwy, kolor lokalny zależy od światła
• Zerwanie z akademizmem
• Cel: uchwycenie jakiegoś momentu w ciągu dnia, czegoś ulotnego
• Nie zgłębia żadnych metafizycznych problemów
• Koncentrował się na rozwiązywaniu efektów wizualnych np.:efekt mgły, dymu,

wschód słońca, słoneczny poranek

• Nie używano czerni
• skupia się na powierzchowności, ulotności chwili, nastroju, oświetlenia, czy kąta

widzenia

• udowadnia subiektywność ludzkiej percepcji
• kolor i forma – autonomiczne elementy obrazu – zależą od artysty
• malowali w plenerze (w przeciwieństwie do akademistów)
•

metoda: dywizjonizm

(nakładanie tuż obok siebie plam czystego koloru

tak, iż z pewnej odległości zlewały się tworząc barwy uzupełniające.)

• zrywają z perspektywą linearną
•
• Osiem wystaw impresjonistycznych:

o

Pierwsza w paryskim atelier fotograficznym artysty Nadara

1874

o

Kobiety w ogrodzie – obraz

Claude'a Moneta

, namalowany w latach

1866-1867

. Jest to

wczesne arcydzieło artysty, zaliczane do grona obrazów rozpoczynających epokę

impresjonizmu

.

Obraz prawdopodobnie w całości powstał w plenerze, na co wskazuje technika jego

wykonania. Później dokonano w nim jedynie niewielkich poprawek, nanoszonych na

wyschniętą farbę. Aby poprawnie odtworzyć grę świateł i cieni wśród listowia drzew

ukazanych w górnej części obrazu, Monet podczas malowania ustawił sztalugi w rowie

wykopanym w ziemi. Podobnie jak w kilku innych dziełach Monet bardzo starannie ukazał

szczegóły kobiecych strojów, w czym pomagała mu dobra znajomość ówczesnej mody.

Do płótna pozowała Monetowi

Camille Doncieux

, którą poślubił w 1870 roku. Obrazowi

zarzucano brak więzi między przedstawionymi postaciami, co było jedną z przyczyn
odrzucenia go przez jury

Salonu paryskiego

w roku 1867.

IMPRESJA WSCHÓD SŁOŃCA –

1872

• Malowany w Hawrze , z okna hotelu , Amiraute,
• Zainteresowanie impresjonistów nauką i techniką – w porannej mgle zarysowane sylwetki

statków,

DWORZEC W SAINT LAZARE

1877

• Wnikliwa obserwacja pozwoliła mu odtworzyć w jaki sposób para nadaje powietrzu głębię,

formę i kolor,

• Malowany na dworcu, gra świateł uchwycona na gorąco,
• Pokazał architekturę dworca, metalową konstrukcję szklanego dachu,
• Zwrócił uwagę na przezroczystość dachu, mgielny efekt kłębów pary,
• Kłęby pary oznaczają potęgę techniki,
• Tematyka postępu technicznego,
• Pokazany w galerii Durand-Ruel podczas III wystawy impresjonistów,

NENUFARY

– 1916 – 1926

•

"Malując Nenufary pan Monet stał się artystą XX wieku." (Le Journal)
Każdy z pejzaży Moneta stanowi doskonała ilustrację rozwiniętej już teorii impresjonistycznej.
Najpierw powstało dzieło malarskie, jako wynik wnikliwej pracy oka, potem na jego podstawie
formułowane były zasady. Za jedynie ważne problemu dla malarza uznawał tylko światło i kolor i im
poświęcał cały swój talent. Nie zostawił ani rysunków, ani dzieł graficznych. Impresjonizm zawdzięcza
Monetowi swą technikę popartą konsekwentnie przestrzeganą zasadą pleneryzmu: czyste, jasne
kolory, dywizjonizm, odrzucenie cieni, zastąpienie czerni błękitem, fioletem, purpurą. W miarę
upływu lat Monet kładzie na płótno coraz grubszą warstwę farby, rozbicie kolorów jest mniej
widoczne niż na początku twórczości. Barwy i plamy barwne zlewają się i łączą się między sobą. Dzięki
temu odnosi się wrażenie, że światło zawarte jest w obrazie. W słońcu i w cieniu, w przejrzystym,
wiosennym dniu i szarą, zimową porą - kamień nasycony jest kolorowymi barwnikami. U Moneta cień
staje się światłem, a światło kolorowym rozedrganiem. Współczesnych sobie zadziwia jednością
palety barw i pejzażami sprawiającymi wrażenie wibracji. Bezustannie poszukuje światła i stara się
uchwycić na płótnie ulotne wrażenie chwili. Claude Monet umiera w Giverny w 1926 roku w wieku 86
lat

TAMIZA W LONDYNIE

1903

• Koncentrował się na malowaniu efektów mgły
• Trzy grupy tematów londyńskich: most Waterloo, charing cross, parlament,

KATEDRA W ROUEN

1892-1893

• Skupia się na wybranych elementach architektonicznych: wieża św. Marcina, portal, wieża

Albane

• Interesuje go wyłącznie to jak światło pada na kamień,
• Seria prezentowana dopiero w 1895
• Nieruchomy przedmiot podkreśla ruch światła
• W miarę upływu lat Monet kładzie na obraz coraz grubsze warstwy farby a rozbicie na światło

i cien jest coraz mniej widoczne, barwy zlewają się z sobą

•

Monet, Sroka, 1868-69

Monet, Widok na Falaise (Giverny) zim±, 1885

Monet, Wschód słońca (Marina), 1872

Monet, Zachód słońca nad Sekwan±. Efekt zimowy, 1880

Monet, Wenecja - Palazzo Dario, 1908, Palazzo Contarini, 1908

Monet, Topole, 1891, NGS

Monet, Brzeg Sekwany w Argenteuil, 1874, Courtauld