Gdzie jesteś pasterzu Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

5.12.2016

Gdzie jesteś pasterzu? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2015/01/gdziejestespasterzu.html

1/5

N I E D Z I E L A , 4 S T Y C Z N I A 2 0 1 5

W ostatnim czasie miałem okazję rozmawiać z jednym z
pastorów, który wyraził swoje ogromne zaniepokojenie
tym co dzieje się w Kościele. Sam był wielce zasmucony
faktem, iż został zmuszony do szczegółowego
studiowania tematu zwiedzenia w Kościele. Problem ten
dotknął i jego wspólnoty, nagle przestając być
abstrakcyjną teorią „łowców zwiedzeń” i stał się realną

tragedią w życiu wielu niegdyś biblijnie wierzących chrześcijan. Dzięki Bogu ten pastor
wziął odpowiedzialność za powierzone mu owce i nie udawał, że temat jakoś sam się
rozwiąże, ani też nie przyjął złudnego myślenia o nieszkodliwości zaangażowania w obce
praktyki duchowe.

Dziś niewielu liderów w naszym kraju przejmuje się tym co czytają członkowie ich
społeczności czy też na jakie konferencje uczęszczają. Nie chcąc robić sobie
niepotrzebnego problemu udają, że problemu nie ma. Może w przypadku naiwnych dzieci
tego typu myślenie jest nawet urocze, ale tragedią jest kiedy charakteryzuje ono dorosłych
mężczyzn, którzy zapomnieli, że ich celem jako pasterzy jest ochrona stada. Ochrona, a
nie wylegiwanie się i myślenie, że problem zwiedzenia nas nie dotyczy. Jeśli tak myślisz to
jest to najkrótsza droga do tego aby zostać zwiedzionym. Pamiętaj, że pycha przywodzi
człowieka do upadku (Prz 29:23). W Biblii nie bez powodu znajdujemy odniesienia do
pasterzy i owiec gdyż przykład ten w kulturze bliskowschodniej był bardzo czytelny dla
słuchaczy.

KARMIENIE

Podstawowym obowiązkiem pasterza jest karmienie owiec. I już na samym początku
musimy pamiętać, że to nie są nasze owce. Zostały nam one tylko powierzone przez
Arcypasterza na jakiś czas, ale tak naprawdę należą do Niego. On je wykupił swoją własną
krwią i są Jego własnością. To zobowiązuje pasterza do karmienia owiec właściwym
pokarmem.

„

Jak nowo narodzone niemowlęta pragnijcie czystego mleka słowa [Bożego], abyście

dzięki niemu rośli;” (1 P 2,2)

„Całe Pismo [jest] natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do
poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; Aby człowiek Boży był doskonały, do
wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany” (2 Tym 3,1617)

Pamiętajmy również o ostrzeżeniu z Listu do Hebrajczyków. W życiu owiec musi być
widoczny wzrost gdyż podobnie jak małe dzieci, nie mogą one wieczne karmić się samym
mlekiem, ale powinny przejść na pokarm stały: „Wiele mamy o nim do powiedzenia, a
trudno wam to wyjaśnić, ponieważ staliście się ociężali w słuchaniu. Chociaż bowiem ze
względu na czas powinniście być nauczycielami, znowu potrzebujecie, żeby was ktoś
uczył początkowych zasad słów Bożych, i staliście się [ludźmi, którzy] potrzebują mleka, a
nie stałego pokarmu. Każdy bowiem, kto żywi się tylko mlekiem, jest niewprawny w słowie
sprawiedliwości, bo jest niemowlęciem. Natomiast pokarm stały jest dla dorosłych, którzy
przez praktykę mają zmysły wyćwiczone do rozróżniania dobra i zła". (Hbr 5, 1114) Dalej

Z N A J D Z N A S N A F B

Zwiedzenie w Kościel...

1,2 tys. polubienia

Polub tę stronę

P O L E C A N Y P O S T

Co każdy katolik musi usłyszeć o
Ewangelii Jezusa Chrystusa

„ Wiarygodne to słowa i godne całkowitego
przyjęcia, że Chrystus Jezus przyszedł na
świat, aby zbawić grzeszników, z których ja
jestem ...

M E N U

Życie chrześcijańskie

Ekumenizm/Kościół Rzymskokatolicki

O nas

New Age / okultyzm

Rick Warren

Formacja Duchowa (mistycyzm)

wewnętrzne uzdrawianie / SOZO

Pasterze

Nowopowstający Kościół

P O P U L A R N E P O S T Y

Todd White Nowa Rasa Objawionych Synów
Bożych

Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować
ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na
to.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Gdzie jesteś pasterzu? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2015/01/gdziejestespasterzu.html

2/5

czytamy: „Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co
doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, [którym jest] pokuta od martwych
uczynków i wiara w Boga; Nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu
umarłych i sądzie wiecznym” (Hbr 6,12)

Kiedy ostatni raz słyszeliście w zborze naukę o pokucie, o chrztach, o nakładaniu rąk, o
zmartwychwstaniu umarłych i o sądzie wiecznym? Autor Listu do Hebrajczyków informuje
nas, że są to fundamentalne nauki, na których musi być oparte nasze życie
chrześcijańskie. Nie bądźmy zdziwieni, że dziś w Kościele mamy tak wiele chwiejnych
osób, które nie mają pojęcia o podstawach z Listu do Hebrajczyków (6 Rozdział). Tragedią
jest, że można spotkać wiele osób w Kościele, które od długich lat chodzą z Chrystusem a
nie mają zrozumienia rzeczy, o których Biblia mówi, że są fundamentalne.

Kiedy ostatni raz na niedzielnym nabożeństwie słyszeliśmy wezwanie do pokuty? Czy
naprawdę myślimy, że pokuta dotyczy tylko ludzi nienawróconych lub ewentualnie tych z
nas, którzy „ciężko zgrzeszyli”? W naszych zborach nie ma zdrowej nauki biblijnej, bo
bracia zaczęli nauczać o rzeczach co najmniej drugorzędnych. Jedna skrajność
poświęcona jest kwestiom zdrowia, sukcesu i bogactwa a druga skrajność ubiorze kobiet,
nakryciom głowy czy też pozornym oddzieleniu się od rzeczy tego świata. Jak wiele nauki,
którą słyszymy w niedziele jest tylko dopasowana do Słowa Bożego? Jak wielu kaznodziei
spędza czas w swojej komorze modlitewnej, aby potem przynieść przesłanie od Boga?
Karmienie owiec właściwym pokarmem jest obowiązkiem pasterzy, z którego będą
rozliczeni w przyszłości.

OBRONA

Czasem obowiązkiem pasterza jest wziąć strzelbę i zapolować na grasujące wilki. Musimy
być realistami. Wilki nie są częścią zmyślonej opowieści, ale podobnie jak w prawie natury,
tak i w rzeczywistości duchowej, są one nastawione na zabicie owcy. Przypatrzmy się
postawie Dawida: „Wtedy Dawid odpowiedział Saulowi: Sługa twój pasał owce ojca swego i
bywało tak, że przyszedł lew lub niedźwiedź i porwał jagnię z trzody; wtedy ja biegłem za
nim, pokonywałem go i wyrywałem je z paszczy jego; a jeśli rzucił się na mnie, to go
chwytałem za grzywę, tłukłem i zabijałem go; otóż lwa i niedźwiedzia kładł trupem sługa
twój i ten Filistyńczyk nieobrzezany będzie jak jeden z nich, ponieważ lży szeregi Boga
żywego. I rzekł jeszcze Dawid: Pan, który mnie wyrwał z mocy lwa czy niedźwiedzia,
wyrwie mnie też z ręki tego Filistyńczyka. Rzekł więc Saul do Dawida: Idź, a Pan będzie z
tobą. Przyodział tedy Saul Dawida w swój rynsztunek, włożył mu na głowę hełm spiżowy i
ubrał go w pancerz łuskowy, przypasał też Dawidowi swój miecz na jego odzienie, i on
próbował chodzić, chociaż nie był do tego przywykły. I rzekł Dawid do Saula: Nie mogę w
tym chodzić, gdyż nie jestem przywykły. I Dawid zdjął je z siebie. Wziął natomiast do ręki
swój kij i wybrał sobie pięć gładkich kamieni z potoku i włożył je do torby pastuszej, którą
miał przy sobie, a służyła mu ona jako sajdak na kamienie, i tak z procą w ręku podchodził
do Filistyńczyka” (1 Sam 17, 3440).
Nie zdziwiłbym się, gdyby dziś w Kościele znalazły się osoby, które powiedziałyby, że:
”Dawidowi zabrakło miłości, że niepotrzebnie tłukł i zabijał tego przeciwnika z powodu
jednej małej owcy. To z pewnością jakieś nieporozumienie. Czy trzeba być od razu takim
radykalnym?”.

To jest dramat naszych czasów. W Kościele mamy ogrom ludzi robiących kariery,
szukających miejsca do zaspokojenia swojego despotycznego ego, czy też audytorium,
które pozwoli im na prowadzenie łatwego i przyjemnego życia. Brakuje nam ludzi, którzy
niczym Dawid pobiegliby szukać owcy a jeśli trzeba byłoby walczyć z przeciwnikiem, bez
chwili wahania uczyniliby to. Jak daleka jest postawa naszych pasterzy od postawy
naszego Pana Jezusa Chrystusa, który swoje własne życie położył za owce. Dziś w
Kościele mamy wielu najemników, którzy w obliczu zagrożenia porzucają stado (zob. J
10,12).

OSTRZEGANIE

Czy jako pasterz ostrzegasz przed wilkami? Czy jako pasterz masz w ogóle świadomość,
że wilki nieustannie krążą wokół twojego stada, chcąc różnymi metodami wedrzeć się do
środka? Dzisiaj chcemy być politycznie poprawni. To fałszywe myślenie również

Bethel Church: Bill Johnson, Jesus Culture i
Sozo Prayer

Niebo istnieje naprawdę uniwersalistyczne
złudzenie

Co każdy katolik musi usłyszeć o Ewangelii
Jezusa Chrystusa

Wrogowie krzyża: Carl Lentz i o tym jak
Hillsong niszczy chrześcijaństwo

Curry Blake i duchowa spuścizna J. G.
Lake'a: Bethel, Branham i Grave Sucking

Bethel „New Age” Church

Joseph Prince: Feel Good ewangelia

Ostrzeżenie

Rick Warren i jego okultystyczni doradcy

F O R M U L A R Z K O N T A K T O W Y

Nazwa

Email *

Wiadomość *

Wyślij

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Gdzie jesteś pasterzu? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2015/01/gdziejestespasterzu.html

3/5

przeniknęło do Kościoła, gdzie coraz więcej osób szczyci się swoją otwartością i
tolerancją. I chociaż nie ma ona takiego wymiaru jak w Kościele korynckim za czasów
apostoła Pawła, to jednak coraz powszechniej możemy spotkać się z sytuacją, kiedy w
zborach każdy "wierzy w co chce", a liderzy do momentu kiedy ktoś jawnie nie zacznie
kwestionować podstaw chrześcijaństwa, pozostają bierni, akceptując dowolność ludzi w
wyborze wszelkiej dostępnej nauki. Kiedy ostatni raz słyszałeś jak pastor odniósł się
publicznie do istotnych dla nas jako chrześcijan zdarzeń, które mają miejsce na świecie i w
naszym kraju? Czy liderzy w waszej społeczności wyraźnie wskazują i ostrzegają przed
fałszywymi naukami, nauczycielami czy też ekumenicznymi trendami?

Przywódcy chrześcijańscy nie mogą być ludźmi politycznie poprawnymi, którzy nigdy w
życiu nie powiedzą publicznie, że Marsz dla Jezusa staje się ewangelicznym jarmarkiem,
pokazującym wszystkim ludziom, że "z Bogiem można się dobrze bawić". Kto jak nie
liderzy ewangelicznych wspólnot ma powiedzieć wierzącym, że w Kościele nie ma miejsca
na humanistyczną psychologię, na uzdrawianie wspomnień, na prokatolickie działania
Ricka Warrena, na ewangelię sukcesu, na gromienie choroby jako działania diabelskiego
itd. Kto ma uczciwie powiedzieć chrześcijanom, że Bóg nie jest od tego żeby spełniać ich
marzenia, ani też nie jest zobligowany, aby zawsze obficie błogosławić ich zdrowiem i
finansami według pragnień ich serc?
Kto ma przygotować Kościół na nadchodzące zwiedzenie? Kto im wyjaśni co to jest
modlitwa kontemplacyjna, labirynt, Sozo, odnowa fundamentów, przekleństwa
pokoleniowe? Kto biorąc Biblię do ręki wskaże dlaczego wszystkie te praktyki powinny być
odrzucone przez dzieci Boże. Kto ma im wyjaśniać i przypominać, że ewangelia oznacza
zbawienie z łaski przez wiarę jako Boży dar (Ef 2,8) a nie efekt naszych pobożnych
uczynków czy też prób prowadzenia świętego życia w oddzieleniu od tego świata? Nie
dziwmy się, że ludzie uczestnicząc w licznych konferencjach i zapoznając się z
najróżniejszymi rzeczami w internecie nagle odchodzą od prostoty, która jest w Chrystusie
i kierują się w stronę innej ewangelii.

Cechą charakterystyczną mężczyzn w dzisiejszym Kościele jest bierność, apatia i
wygodnictwo. Kościoły gdzie głosi się "starą" ewangelię i przedstawia biblijnego Boga,
świecą pustkami. Ostatnie pokolenie zasiada w zborowych ławkach. Kto pokaże młodym
ludziom Prawdę? Nie dziwmy się, że nasza młodzież albo ucieka w system tego świata,
albo w pseudochrześcijaństwo umieszczone w ramach ruchu Nowopowstającego
Kościoła. Takich retorycznych pytań można by zadawać w nieskończoność. Pasterz musi
być gotów zakwestionować przyjęty tok myślenia i poddać go biblijnej krytyce. W duchu
miłości, łagodności ale z postawą charakteryzującą człowieka, dla którego Prawda jest
najważniejsza.

RATOWANIE

Nie zapominajmy, że dopóki żyjemy w ciele prowadzimy walkę. Jesteśmy żołnierzami na
wojnie. Pismo wyraźnie mówi, że naszym przeciwnikiem jest: ciało, świat i szatan. Nasze
ciało pożąda na przekór Duchowi (Gal 5,17). To czym jest wypełniony świat również
zwraca się przeciwko nam (1J 2,16), no i nasz przeciwnik, którego celem jest zwiedzenie
Bożego ludu. Żyjemy w świecie przepełnionym grzechem. To skażenie dotyka również nas
chrześcijan. I chociaż dziś nie jesteśmy niewolnikami grzechu (Rz 6,20) to nie oznacza, że
ten problem nas nie dotyczy. Bóg dobrze wiedział, że jako chrześcijanie dalej będziemy
podatni na pokusy i dotyczy to każdego z nas. Wiele dzieci Bożych zostało oszukanych
przez zwodniczą naturę grzechu (Rz 7,11) i odeszło od stada Bożego.
Obowiązkiem dobrego pasterza jest szukanie zagubionych. W Ewangelii Łukasza
czytamy: "Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie pozostawia
dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustkowiu i nie idzie za zagubioną, aż ją odnajdzie? A
odnalazłszy, kładzie ją na ramiona swoje i raduje się” Łk 15,45.

Czasem trzeba iść szukać zagubionych. Możemy zauważyć dwie postawy w Kościele. Z
jednej strony przyzwolenie na grzech i wszechobecną postawę liberalnej wolności,
charakteryzującą się pseudo miłością, mającą być wyrazem tolerancji, a z drugiej strony
często widzimy osoby, które zranione przez grzech dodatkowo są potępiane przez
społeczności w imię „biblijnej dyscypliny”.
Zapomnieliśmy, że wszyscy byliśmy jak zbłąkane owce (1P 2,25) a On nas znalazł. Nie

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Gdzie jesteś pasterzu? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2015/01/gdziejestespasterzu.html

4/5

zrezygnował z nas, ale poszedł nas szukać. Czy taka postawa charakteryzuje dzisiejszych
pasterzy? Czy są oni gotowi poświęcić swój czas, środki i zaangażować się w proces
poszukiwania owcy, aby przyprowadzić ją z powrotem? Aby wziąć ją na ramiona jeśli sama
nie ma sił aby iść? Nie mam na myśli ludzi, którzy chcą żyć w swoim grzechu. Nie mówię o
tych, którzy umiłowali ten świat i świadomie pogrążają się w nieprawości. Niech czynią to
dalej (Obj 22,11). Ja mówię o ludziach, którzy pogubili się w tym świecie, którym trzeba
okazać miłosierdzie i pomóc wrócić do społeczności.

„Dla jednych, którzy mają wątpliwości, miejcie litość,

wyrywając ich z ognia, ratujcie ich; dla

drugich miejcie litość połączoną z obawą, mając odrazę nawet do szaty skalanej przez
ciało” (Jud 1,2223).
Jestem przekonany, że jest to obowiązek pasterzy. Wiem też, że jeśli oni zawiodą, sam
Bóg zatroszczy się o swoje owce.

POŚWIĘCENIE

Czy dziś pasterze są gotowi stanąć na linii pocisku wymierzonego w owcę? Czy staną
pomiędzy nią a wilkiem nawet za cenę własnego życia czy chociażby komfortu, dobrego
imienia? Czy pasterze są gotowi oddać życie za stado? Zastanówmy się nad tym. W
Dziejach Apostolskich czytamy, że apostoł Paweł ostrzegał wierzący przed nadchodzącym
zagrożeniem: "Gdyż wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, które
nie będą oszczędzać stada. Także spośród was samych powstaną ludzie mówiący
[rzeczy] przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów" (Dz. 20. 2930).

Zagrożenie nie zawsze będzie przychodziło z zewnątrz. Patrząc na historię Kościoła
możemy powiedzieć, że odstępstwo nie przyjdzie z pogaństwa czy ze świata. To
nielogiczne. Apostazja będzie miała swoje korzenie w Kościele. Tak samo dziś w Kościele
mamy do czynienia z wilkami w owczych skórach, z ludźmi którzy są fałszywymi braćmi (1
J 2.19). Cechą charakterystyczną prawdziwego pasterza będzie zarówno wypatrywanie i
ochrona przed zagrożeniem zewnętrznym jak i nieustanna czujność wewnątrz
społeczności.

Pasterz nie może bać się zidentyfikować wilka spośród braci, a następnie podjąć działania
zmierzające do ochrony owiec. Nie może on bać się rozłamu, nie podejmując żadnych
działań w imię pozornej jedności (jak można mieć jedność z kimś kto jest „innego
ducha”?). Nie może obawiać się odejścia wierzących, którym nagle zaczną przeszkadzać
ortodoksyjne słowa pastora, w których brak jest "miłości". Jakże często pasterze tolerują
ludzi, o których dobrze wiedzą, że są pod wpływem zwodniczej nauki, lub też ich życie jest
zaprzeczeniem prawdziwej pobożności a jedynie imitacją pewnych zachowań o
charakterze religijnym. Prawda często idzie na kompromis z rodzinnymi powiązaniami,
ekonomicznymi zależnościami, humanistycznym myśleniem czy też korporacyjnym
wzrostem kościoła.
Wilki rozmawiają jak owce, modlą się jak owce, głoszą kazania jak owce. Tylko pasterz
blisko Bożego serca będzie na tyle pełen Bożej mądrości aby skutecznie chronić swoje
zgromadzenie.

ZAKOŃCZENIE

Pasterzy w Kościele powołuje sam Chrystus i
jednocześnie Słowo Boże ostrzega, aby postępowali oni
w sposób godny swojego powołania (zob. Ef 4, 111).
Potwierdzają nam to również słowa z Dziejów
Apostolskich 20,28: „Uważajcie na samych siebie i na
całe stado, w którym was Duch Święty ustanowił
biskupami, abyście paśli kościół Boga, który on nabył

własną krwią”. To wielka odpowiedzialność paść kościół Boga nabyty Jego własną krwią.
To nie jest sposób na życie, zarabiania pieniędzy czy też realizowanie siebie samego. To
służba, z której kiedyś przyjdzie zdać sprawę przed Trybunałem Chrystusowym.

Najwyższy czas pobrudzić sobie ręce i nie uciekać od odpowiedzialności. Musimy zająć
stanowisko w określonych sprawach czy też wydarzeniach, które dzieją się w naszym

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Gdzie jesteś pasterzu? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2015/01/gdziejestespasterzu.html

5/5

Nowszy post

Starszy post

kraju. Iluż pastorów nie chciało publicznie zająć stanowiska w sprawie Festiwalu Nadziei,
bojąc się, aby przypadkiem kogoś nie urazić. Niestety w tym przypadku najbardziej cierpią
owce, które często w obliczu wielu obowiązków dnia codziennego, nie mają czasu aby
śledzić każdej informacji dotyczącej danego zdarzenia. To samo dotyczy się nowego
kaznodziei, nowej książki, filmu itp. Gdzie są pasterze według Bożego serca?

k.a

Strona główna

P R A W A A U T O R S K I E

Z AM IESZ CZ ONE T U T EKST Y M OŻ NA SWOBODNIE KOPIOWAĆ I PUBL IKOWAĆ W INNYCH M IEJSCACH POD WARUNKIEM

Z ACHOWANIA ICH T REŚCI W NIEZ M IENIONEJ F ORM IE ORAZ PODANIA ICH Ź RÓDŁ A.

PRAWA AUT ORSKIE: Z WIEDZ ENIE.BL OGSPOT.COM . OBSŁ UGIWANE PRZ EZ USŁ UGĘ

BL OGGER

Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

O Pregador

Blogger

+3 Poleć to w Google

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM