STANDARTOWE MODELE EWOLUCJI WSZECHŚWIATA

background image

STANDARTOWE MODELE EWOLUCJI

WSZECHŚWIATA

MODEL STACJONARNY

Według Hipotezy Stanu Stacjonarnego Wszechświat wygląda tak

samo z każdej pozycji przestrzeni. Jest jednorodny. Nie miałby on
początku ani końca, istniałby tu zawsze i tak samo wygladął. Einstein był
zagorzałym wyznawcą poglądu Newtona o niezmiennym i nieskończonym
Wszechświecie. Natomiast Lemaitre odkrył, że model Wszechświata
wynikajacy z równań Einsteina jest dynamiczny, nie statyczny. Nietrudno
sie o tym przekonać. Skoro wszystkie obiekty w kosmosie wzajemnie się
przyciagają, to w końcu muszą zgromadzić się w jednym miejscu i w
konsekwencji cała masa Wszechświata spocznie na dnie ogromnego
czasoprzestrzennego dołu. Z takiego rozumowania wynika że
Wszechświat nie może być statyczny. Musi się kurczyć lub rozszerzać.
Einstein również zauważyl konsekwencję swych równań. Aby naprawić
sytuację, Einstein wprowadził dodatkowe założenia, z których wynika że
między galaktykami działa nowy rodzaj siły. Dodał do swoich równań
człon, ktory był czymś w rodzaju niewielkiej siły odpychającej,
równoważącej grawitacyjne przyciąganie materii, w rezultacie czego
Wszechświat pozostawał statyczny. Siły te nazwano siłami odpychania
kosmicznego, a człon równania stałą kosmologiczną.
Lemaitre natomiast nie widział powodu, by wprowadzać stałą
kosmologiczną, ot tak sobie, wziętą z sufitu. Pozostał więc przy modelu
rozszerzającego się Wszechświata.

Model Wszechświata stacjonarnego Einsteina współczesna nauka

traktuje jako nieaktualny, przypisując mu wartość jedynie historyczną.
Jednak przyszłość pokaże, warto zapamiętać te słowa, że to właśnie
Einstein był najbliższy prawdy.

MODELE WSZECHŚWIATA ROZSZERZAJĄCEGO SIĘ

Strona 1 z 4

background image

W modelach wszechświata rozszerzającego się, przyciąganiu

grawitacyjnemu przeciwstawia się bezwładność ekspansji Wszechświata.
Zakłada się że jakaś siła nadała materii prędkość początkową. To nie
wszystko. Gdyby bezwładność ekspansji Wszechświata przewyższała siłę
grawitacji, to Wszechświat rozszerzałby się wiecznie. Oznaczałoby to
również, że istniała taka chwila, w której Wszechświat był skurczony do
minimalnych rozmiarów. Według Lemaitre'a chwila ta wyznaczała
początek Wszechświata.
Znaleziono inne dowody przemawiające za rozszerzaniem się
Wszechświata. Hubble wykrył, że widmo galaktyk jest przesunięte ku
czerwieni, a to oznaczało - jeśli przyjąć, że efekt ten jest spowodowany
przez zjawisko Dopplera - że Wszechświat się rozszerza. Na dodatek dane
Hubble'a pozwalały się zorientowac w skali czasu, jaka wchodzi tu w grę.
Znajomość prędkości ucieczki galaktyk i ich odległości od ziemi,
pozwalała wyznaczyć moment w przeszłości, kiedy cała materia
Wszechświata była ściśnięta w jeden punkt. Chwila ta, która - jak wynika
obecnie z obliczeń - wypadała piętnaście miliardów lat temu, wyznaczała
według Lemaitre'a moment stworzenia. Dla tego momentu, Fred Hoyle
ukuł nazwę Wielki Wybuch. Pierwsze obliczenia uwzględniające prędkości
ucieczek galaktyk oraz odległości od nich, dały wynik 1,8 miliarda lat.
Potem ten wynik podniesiono do 5 miliardów lat i w końcu do 15
miliardów.

Czy rozszerzanie kiedyś się skończy? Zależy to od ilości materii we

Wszechświecie. Jeżeli materii jest za mało do zatrzymania ekspansji, to
możliwe są dwa modele wszechświata:

- model wszechświata płaskiego
- model wszechświata otwartego

MODEL WSZECHŚWIATA ZAMKNIĘTEGO

Strona 2 z 4

background image

Gdyby tej materii było dostatecznie dużo, to jej oddziaływanie

grawitacyjne zatrzymałoby proces ucieczek galaktyk, i po osiągnięciu
pewnych maksymalnych odległości między galaktykami, odległości te
zaczęłyby się zmniejszać. Świat zacząłby się kurczyć, aż zostałoby
osiągnięte pewne maksimum gęstości materii. Taki wszechświat
nazywamy

wszechświatem zamkniętym

.

MODEL WSZECHŚWIATA PULSUJĄCEGO

Pulsujący wszechświat to pomysł amerykańskiego astrofizyka R.H.

Dicke'ego. W modelu tym wszechświat przechodzi przez kolejne fazy
ekspansji, kontrakcji i ponownej ekspansji. Model ten można traktować
jako następujące po sobie Wielkie Wybuchy, z których każdy jest
nieodróżnialny od pojedynczego Wielkiego Wybuchu. Model ten cieszy się
prawdopodobnie najmniejszą popularnością i ma najmniej zwolenników.

powrót

Strona 3 z 4

background image


Ostatnia aktualizacja 28.07.2003

© 2002 Copyright. Created by Romuald Kurja

ń

czyk.

Strona 4 z 4


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ewolucja wszechśwaita i kosmologii
EWOLUCJA WSZECHŚWIATA
Budowa i ewolucja wszechświata klucz poziom podstawowy
Powstanie i ewolucja wszechświata
Budowa i Ewolucja Wszechświata
Ewolucja wszechświata
Ewolucja wszechświata 2
2 Ewolucja Wszechświata
Ewolucja wszechśwaita i kosmologii
antropogeneza i jej zwiazek z ewolucja wszechswiata w teilhardyzmie
Kosmologia ewolucja wszechświata
22 Gecow, Algorytmy ewolucyjne i genetyczne, ewolucja sieci zlozonych i modele regulacji genowej a m
''Na tropach życia, czyli jak przebiegała ewolucja materii we Wszechświecie'' (''Chemia w szkole'' 2

więcej podobnych podstron