Jan Andrzej Morsztyn

Niestatek

Prdzej kto wiatr w wór zamknie, prdzej i promieni

Sonecznych drobne kski wenie do kieszeni,

Prdzej morze burzliwe grob uspokoi,

Prdzej zamknie w gar wiat ten, tak wielki, jak stoi,

Prdzej pici bez swojej obrazy ogniowi

Dobije, prdzej w sieci oboki poowi,

Prdzej paczc nad Etn zami j zaleje,

Prdzej niemy zapiewa, i ten, co szaleje,

Co mdrego przemówi; prdzej staa bdzie

Fortuna, i mier z miechem w jednym domu sidzie,

Prdzej prawd poeta powie i sen ponny,

Prdzej i anioowi pacz nie bdzie plonny,

Prdzej soce na nocleg skryje si w jaskini,

W wizieniu bdzie pokój, ludzie na pustyni,

Prdzej nam zginie rozum i ustan sowa,

Nili bdzie stateczna która biaogowa.