SharonKendrick

Drogadomarzeń

Tłu​ma​cze​nie

Ka​rolNo​wac​ki

ROZDZIAŁPIERWSZY

Pra​gnąłjej.Pra​gnąłtejdziew​czy​nytakmoc​no,żenieda​wa​łomutospo​ko​ju.
Alek Sa​ran​tos po​czuł dreszcz po​żą​da​nia. Za​bęb​nił pal​ca​mi w lnia​ny ob​rus. Pło​-

mie​nieświecmi​go​ta​łynawie​trze.Zmie​niłnie​copo​zy​cję,alewciążniemógłochło​-
nąć.

Możetomyślopo​wro​ciedosza​lo​ne​gotem​paży​ciawLon​dy​nieza​ostrzy​łaape​tyt.

Amożetopopro​stuona.

Pa​trzył,jakko​bie​taszławjegostro​nęprzezwy​so​kątra​wę,po​śródpo​lnychkwia​-

tów, po​bły​sku​ją​cych w słab​ną​cym świe​tle let​nie​go wie​czo​ru. Wscho​dzą​cy księ​życ
oświe​tlał pro​stą bia​łą ko​szu​lę wło​żo​ną w ciem​ną spód​ni​cę, któ​ra wy​da​wa​ła się
oroz​miarzamała.Przy​le​ga​ją​cymoc​nofar​tuchpod​kre​ślałbio​dra.

Wszyst​kojestwniejta​kiemięk​kie,po​my​ślał.Mięk​kaskó​ra.Mięk​kiecia​ło.Mięk​-

kie,je​dwa​bi​stewło​sy,cięż​kimwar​ko​czemopa​da​ją​cedopo​ło​wyple​ców.

Po​żą​dał jej, choć zde​cy​do​wa​nie nie była w jego ty​pie. Zwy​kle nie pod​nie​ca​ły go

kształt​ne kel​ner​ki o przy​ja​znym, bez​pre​ten​sjo​nal​nym uśmie​chu. Lu​bił smu​kłe, nie​-
za​leż​ne ko​bie​ty, a nie pro​sto​li​nij​ne i o peł​nych kształ​tach. Ko​bie​ty o har​dym spoj​-
rze​niu,roz​bie​ra​ją​cesiębezzbęd​nychpy​tań.Ta​kie,któ​rezga​dza​łysięnajegowa​-
run​ki,nie​po​zo​sta​wia​ją​cepoladoma​new​ru.Dzię​kita​kie​musta​wia​niusprawstałsię
wpły​wo​wy i mógł wieść ży​cie wol​ne od zo​bo​wią​zań i ob​cią​żeń ro​dzin​nych. Nie
chciałich.Uni​kałkaż​dejdziew​czy​ny,któ​rąpo​dej​rze​wałonad​mier​nepo​trze​byemo​-
cjo​nal​ne.Part​ner​kidołóż​kaniemia​łybyćsłod​kie.

Dla​cze​goza​tempra​gnąłko​goś,kogoprzezcałyty​dzieńdo​strze​gałką​temoka,jak

doj​rza​łyowoc,ma​ją​cywkrót​cespaśćzdrze​wa?Możecho​dzi​łoofar​tuch,nowood​-
kry​tyfe​tysz,októ​rymfan​ta​zjo​wał?

–Pań​skakawa.
Na​wetjejgłosbyłmięk​ki.Za​pa​mię​tał,jakni​skim,dźwięcz​nymto​nempo​cie​sza​ła

dziec​ko, któ​re zdar​ło ko​la​no na wy​ło​żo​nej żwi​rem dróż​ce. Alek wra​cał wów​czas
zme​czute​ni​sazza​trud​nio​nymprzezho​telza​wo​dow​cem.Uj​rzał,jakko​bie​takuca
przy chłop​cu. Za​trzy​ma​ła krwo​tok chu​s​tecz​ką, pod​czas gdy po​bla​dła nia​nia sta​ła
obok,roz​trzę​sio​na.Od​wró​ci​łagło​węido​strze​głaAle​ka.

–Idźdośrod​kaiprzy​nieśap​tecz​kę–po​wie​dzia​łanaj​spo​koj​niej​szymgło​sem,jaki

kie​dy​kol​wieksły​szał.Zro​biłto.Bar​dziejna​wy​kłydowy​da​wa​niapo​le​ceńniżichwy​-
ko​ny​wa​nia,wró​ciłzap​tecz​kąiwzru​szyłsię,wi​dzączja​kimza​ufa​niemchło​piecpa​-
trzyłza​łza​wio​ny​miocza​minakel​ner​kę.

Te​razpo​chy​li​łasiędoprzo​du,sta​wia​jącprzednimfi​li​żan​kękawy.Jejpier​siprzy​-

ku​łyuwa​gęAle​ka;zła​pałsięnamy​śle​niuojejsut​kach.Wy​pro​sto​wa​łasię.Zo​ba​czył
cy​no​wo​sza​re oczy pod gę​stą, ja​sną grzyw​ką. Nie no​si​ła ozdób poza cien​kim łań​-
cusz​kiemnaszyiiiden​ty​fi​ka​to​remzimie​niem„El​lie”.

El​lie.
Przezostat​nity​dzieńnie tyl​kobyłacier​pli​wai opa​no​wa​nawo​becma​łych chłop​-

ców,aleteżza​spo​ka​ja​ławszyst​kiejegoza​chcian​ki–choćsamowso​bieniebyłoto
dla nie​go ni​czym no​wym; jej obec​ność oka​za​ła się za​ska​ku​ją​co nie​na​chal​na. Nie
pró​bo​wa​ła wcią​gnąć go w roz​mo​wę ani bły​snąć po​czu​ciem hu​mo​ru. Była miła
i życz​li​wa, ale nie czy​ni​ła alu​zji do wol​nych wie​czo​rów ani nie ofe​ro​wa​ła, że go
opro​wa​dzipooko​li​cy.Krót​komó​wiąc,niena​rzu​ca​łamusiętak,jakro​bi​ła​bytoja​-
ka​kol​wiekinnako​bie​ta.Od​no​si​łasiędońztakąsamągrzecz​no​ścią,jakąoka​zy​wa​ła
wszyst​kimin​nymgo​ściomdys​kret​ne​goho​te​luwNewFo​rest–możewła​śnietogo
drę​czy​ło.Pra​wiesięniezda​rza​ło,byAlekSa​ran​tosbyłtrak​to​wa​nyjakinni.

Nietyl​kotozwró​ci​łojegouwa​gę.Mia​ławso​biecoś,cze​goniepo​tra​fiłna​zwać.

Możeam​bi​cję,możepopro​stuci​chądumępro​fe​sjo​na​list​ki.Czytowła​śniespra​wi​ło,
że za​trzy​my​wał na niej wzrok? A może fakt, że przy​po​mi​na​ła mu jego sa​me​go
sprzedlat?Kie​dyśsambyłtakiam​bit​ny,gdyza​czy​nałzni​czymiteżpra​co​wałjako
kel​ner. Kie​dy pie​nię​dzy było mało, a przy​szłość nie​pew​na. Pra​co​wał cięż​ko, żeby
uciecodprze​szło​ściizbu​do​waćnowąprzy​szłość.Wie​lesiępodro​dzena​uczył.Są​-
dził,żesuk​cesroz​wią​zu​jekaż​dypro​blemwży​ciu,my​liłsięjed​nak.Suk​cespo​zwa​lał
osło​dzićtrud​nesy​tu​acje,aleitaktrze​babyłosięznimimie​rzyć.

Czyżnieuświa​do​miłso​bietegote​raz,kie​dyosią​gnąłwszyst​ko,coza​mie​rzał,po​-

ko​naw​szywszel​kieprze​szko​dyizgro​ma​dziw​szynie​wy​obra​żal​nebo​gac​twonakon​-
tach? Bez wzglę​du na to, ile roz​dał na cele cha​ry​ta​tyw​ne, za​ra​biał co​raz wię​cej.
Cza​semza​da​wałso​bienie​po​ko​ją​cepy​ta​nie,naktó​reniepo​tra​fiłzna​leźćod​po​wie​-
dzi,alektó​resta​wiałostat​nioco​razczę​ściej.

Czytojużwszyst​ko?
–Ży​czypanso​biecze​gośjesz​cze,pa​nieSa​ran​tos?–spy​ta​ła.Głoskel​ner​kipo​dzia​-

łałko​ją​co.

–Nieje​stempe​wien.–Pod​niósłwzrok.Ciem​nie​ją​cenie​boza​ro​iłosięodgwiazd

ni​czym po​sre​brzo​ne płót​no. Po​my​ślał o ma​ją​cym na​stą​pić na​za​jutrz po​wro​cie do
Lon​dy​nu. Na​gła, nie​wy​tłu​ma​czal​na tę​sk​no​ta spra​wi​ła, że spu​ścił gło​wę i spoj​rzał
dziew​czy​niewoczy.–Nocjestjesz​czemło​da–za​uwa​żył.

Uśmiech​nę​łasię.
– Kie​dy ob​słu​gi​wa​ło się go​ści przez cały wie​czór, dwu​dzie​sta trze​cia trzy​dzie​ści

niewy​da​jesięmło​dągo​dzi​ną.

–Pew​nienie.–Po​sło​dziłkawę.–Októ​rejkoń​czysz?
Uśmiechznik​nąłztwa​rzykel​ner​ki,jak​byniespo​dzie​wa​łasięta​kie​gopy​ta​nia.
–Zaja​kieśdzie​sięćmi​nut.
Alekod​chy​liłsięwkrze​śleiprzyj​rzałjejsiędo​kład​niej.Mia​łalek​koopa​lo​nenogi

iskó​rętakgład​ką,żeła​twobyłonieza​uwa​żyć,ja​kieta​niebutynosi.

–Do​sko​na​le.Bo​go​wieuśmiech​nę​lisiędonas.Możesięzemnąna​pi​jesz?
–Niemogę.–Wzru​szy​łara​mio​na​mi.–Niepo​win​namsięspo​ufa​laćzklien​ta​mi.
–Za​pra​szamciętyl​konadrin​ka,po​ula​kimou.Nieza​mie​rzamza​cią​gaćcięwża​-

den ciem​ny kąt w nie​cnych ce​lach. – Ni​g​dy nie miał ni​ko​go bli​skie​go i waż​ne​go
i chciał, by tak po​zo​sta​ło, lecz ta gwiaź​dzi​sta noc wy​ma​ga​ła ko​bie​ce​go to​wa​rzy​-
stwa.

–Le​piejnie–od​par​ła.–Przy​kromi,towbrewre​gu​łomho​te​lu.
Tobyłonowedo​zna​niedlaAle​ka.Czytodla​te​go,żecze​gośmuod​mó​wio​no?Kie​-

dyostat​niomusiętozda​rzy​ło?Na​glezdałso​biespra​wę,żemożebę​dziemu​siałsię

po​sta​raćiniemaab​so​lut​nejpew​no​ści,żemusięuda.

–Aleju​trowie​czo​remwy​jeż​dżam–po​wie​dział.
El​lieprzy​tak​nę​ła.Wie​dzia​łaotym,po​dob​niejakwszy​scywho​te​lu.Sły​sze​lidużo

na te​mat grec​kie​go mi​liar​de​ra, któ​ry w ze​szłym ty​go​dniu przy​był do The Hog.
W naj​bar​dziej luk​su​so​wym ho​te​lu na po​łu​dniu An​glii byli przy​zwy​cza​je​ni do bo​ga​-
tych i wy​ma​ga​ją​cych go​ści, ale Alek Sa​ran​tos był od więk​szo​ści jesz​cze bo​gat​szy
i jesz​cze bar​dziej wy​ma​ga​ją​cy. Jego oso​bi​sty asy​stent przy​słał przed przy​jaz​dem
biz​nes​me​nali​stęrze​czy,któ​relubiiktó​rychnielubi.Ca​łe​muper​so​ne​lo​wiza​le​co​no
jejprze​stu​dio​wa​nie.ChoćEl​lieuwa​ża​ła,żetolek​kaprze​sa​da,po​de​szładospra​wy
po​waż​nie,boje​ślijużcośro​bi​ła,ro​bi​łatopo​rząd​nie.

Wie​dzia​ła, że lubi jaj​ka sa​dzo​ne sma​żo​ne z obu stron, bo miesz​kał przez ja​kiś

czaswAme​ry​ce.Żepijaczer​wo​newino,aodcza​sudocza​suwhi​sky.Za​nimprzy​-
był, spe​cjal​ny ku​rier do​star​czył jego ubra​nia, sta​ran​nie owi​nię​te w cien​ką bi​bu​łę.
Per​so​nelmiałna​wetnad​zwy​czaj​nąpo​ga​dan​kętużprzedprzy​jaz​demmi​liar​de​ra.

– Panu Sa​ran​to​so​wi trze​ba zro​bić miej​sce – po​wie​dzia​no im. – W żad​nym ra​zie

nie na​le​ży mu prze​szka​dzać, chy​ba że oka​że, że tego chce. Mamy szczę​ście, że
ktoś taki za​trzy​ma się w na​szym ho​te​lu, więc mu​si​my spra​wić, by po​czuł się jak
wdomu.

El​lie po​trak​to​wa​ła in​struk​cje po​waż​nie, bo pro​ces szko​le​nia w The Hog za​pew​-

niał jej sta​bil​ność i na​dzie​ję na przy​szłość. Ni​g​dy nie była do​bra w eg​za​mi​nach,
a tu​taj ofe​ro​wa​no jej ścież​kę ka​rie​ry, któ​rą była zde​ter​mi​no​wa​na po​dą​żać, bo
chcia​łazo​staćkimś.Chcia​łabyćsil​nainie​za​leż​na.

Ozna​cza​łoto,żewprze​ci​wień​stwiedowszyst​kichin​nychpra​cu​ją​cychtamko​biet

sta​ra​łasiętrak​to​waćgrec​kie​gobiz​nes​me​nazpew​nąbez​stron​no​ścią.Niepró​bo​wa​-
łaznimflir​to​waćjakwszyst​kieinne.Mia​ławy​star​cza​ją​coprak​tycz​nepo​dej​ście,by
znać swo​je ogra​ni​cze​nia, i wie​dzia​ła, że Alek Sa​ran​tos ni​g​dy nie za​in​te​re​so​wał​by
siękimśta​kimjakona.Zbytkrą​gła,zbytzwy​czaj​na–ni​g​dyniebę​dziepierw​szym
wy​bo​remmię​dzy​na​ro​do​we​goplay​boya,więcpocouda​wać,żejestina​czej?

Oczy​wi​ścieitakmusięprzy​glą​da​ła.Są​dzi​ła,żena​wetza​kon​ni​caniemi​nę​ła​bygo

obo​jęt​nie, bo męż​czyź​ni tacy jak Alek Sa​ran​tos nie po​ja​wia​li się w polu wi​dze​nia
prze​cięt​nejoso​byczę​ściejniżkil​karazywży​ciu.

Jegotwarzosu​ro​wychry​sachtrud​nobyłookre​ślićjakoład​ną,azmy​sło​wewar​gi

wy​krzy​wiałgry​masbez​względ​no​ści.Wło​symiałwko​lo​rzehe​ba​nu,skó​ręlśnią​cąni​-
czympo​le​ro​wa​nyspiż,aletooczy,nie​spo​dzie​wa​niebłę​kit​ne,przy​wo​dzą​cenamyśl
ską​pa​ne w słoń​cu mo​rza z bro​szur biur po​dró​ży, naj​bar​dziej przy​ku​wa​ły uwa​gę.
Spra​wia​ły,żeczu​łasię…

Jak?
Nie była pew​na. Jak gdy​by wy​czu​wa​ła w nim ja​kąś stra​tę? Jak gdy​by na ja​kimś

nie​po​ję​tympo​zio​miebylibrat​ni​midu​sza​mi?Zpew​no​ściąszko​dabyłocza​sunata​kie
głup​stwa.Schwy​ci​łamoc​niejtacę.Porapo​że​gnaćsięiiśćdodomu.

Tym​cza​sem Alek Sa​ran​tos na​dal wpa​try​wał się, jak​by cze​kał, aż zmie​ni zda​nie.

Pa​lą​cespoj​rze​niebłę​kit​nychoczuku​si​ło.Niecodzieńgrec​kimi​liar​derza​pra​szana
drin​ka.

–Do​cho​dzidwu​na​sta–po​wie​dzia​łanie​pew​nie.
–Znamsięnaze​gar​ku–od​parłznie​cier​pli​wio​ny.–Cosięsta​nie,je​ślizo​sta​niesz

popół​no​cy?Twójsa​mo​chódzmie​nisięwdy​nię?

Zdu​mia​ła się, że zna baśń o Kop​ciusz​ku; czyż​by w Gre​cji mie​li te same ba​śnie?

Dzi​wi​łojąmniej,żesko​ja​rzyłjąwła​śnieztąpo​sta​cią.

–Niemamsa​mo​cho​du,tyl​koro​wer.
–Miesz​kaszpo​środ​kuni​cze​goiniemaszsa​mo​cho​du?
–Nie.–Opu​ści​łatacęiuśmiech​nę​łasię,jak​bytłu​ma​czy​łapię​cio​lat​ko​wipod​sta​wy

odej​mo​wa​nia.–Ro​werjesttuznacz​niebar​dziejprak​tycz​ny.

–Acosiędzie​je,je​ślije​dzieszdoLon​dy​nualbonawy​brze​że?
– Nie jeż​dżę do Lon​dy​nu zbyt czę​sto. A poza tym ist​nie​je coś ta​kie​go jak trans​-

portzbio​ro​wy.Po​cią​gi,au​to​bu​sy.

Wrzu​ciłdokawyko​lej​nąkost​kęcu​kru.
–Pierw​szyrazje​cha​łemko​mu​ni​ka​cjązbio​ro​wą,kie​dymia​łempięt​na​ścielat.
–Se​rio?
–Se​rio.Nieko​rzy​sta​łemanizpo​cią​gów,anizau​to​bu​sów,anina​wetzli​nio​wych

sa​mo​lo​tów.

Za​my​śli​łasię.Ja​kiewiódłży​cie?Przezchwi​lęmia​łaocho​tępo​ka​zaćmuwy​ci​nek

swo​je​go. Może po​win​na za​pro​po​no​wać spo​tka​nie na​za​jutrz rano i po​dróż au​to​bu​-
semdopo​bli​skie​goMil​mo​uth-on-Sea?Albojaz​dępo​cią​giem,do​kąd​kol​wiek.Mo​gli​by
pićher​ba​tęzpa​rzą​cychpal​cepa​pie​ro​wychkub​ków,pod​czasgdyzaoknemprze​su​-
wał​bysięwiej​skikra​jo​braz;za​ło​ży​ła​bysię,żeni​g​dytegoniero​bił.

Uświa​do​mi​ła so​bie, jak bar​dzo by​ło​by to bez​czel​ne. On był mi​liar​de​rem, a ona

kel​ner​ką.Choćgo​ściecza​semuda​wa​li,żesąrów​niob​słu​dze,wszy​scywie​dzie​li,że
tonie​praw​da.Bo​ga​cilu​bi​lizgry​waćzwy​kłychlu​dzi,byłatojed​naktyl​kogra.Po​pro​-
siłją,bysięznimna​pi​ła,leczcomo​głota​kie​gobiz​nes​me​nain​te​re​so​waćwkimśta​-
kim jak El​lie? Może wy​jąt​ko​wo za​bor​czy na​strój opu​ści go, gdy tyl​ko dziew​czy​na
sięprzy​sią​dzie?Wie​dzia​ła,żepo​tra​fibyćnie​cier​pli​wyiwy​ma​ga​ją​cy.Prze​cieżpra​-
cow​ni​cyre​cep​cjiopo​wia​da​li,jakurzą​dzałimpie​kłozakaż​dymra​zem,kie​dytra​cił
do​stępdoin​ter​ne​tu,aprze​cieżteo​re​tycz​niebyłnawa​ka​cjach,więczda​niemEl​lie
niepo​wi​nienpra​co​wać.

Po​temprzy​po​mnia​łaso​biecoś,cokie​row​nikpo​wie​dział,kie​dyza​czy​na​łaszko​le​-

nienapra​cow​ni​kaho​te​lu.Po​tęż​nigo​ściecza​semchcąsięwy​ga​daćina​le​żyimpo​-
zwa​lać.

Po​pa​trzy​ła męż​czyź​nie w oczy, pró​bu​jąc igno​ro​wać mro​wie​nie prze​bie​ga​ją​ce jej

pocie​le.

–Jaktosięsta​ło–za​py​ta​ła,sta​ra​jącsiębrzmiećnor​mal​nie–żedo​pie​rowwie​ku

pięt​na​stulatsko​rzy​sta​łeśpierw​szyrazztrans​por​tupu​blicz​ne​go?

Od​chy​liłsięwkrze​śle.Za​sta​no​wiłsięnadpy​ta​niem,niewie​dząc,czytowła​ści​wy

mo​ment,byzmie​nićte​mat,bezwzglę​dunato,jakła​twomusięzniąroz​ma​wia​ło.
Zwy​kle nie do​pusz​czał ni​ko​go do wie​dzy o swo​jej prze​szło​ści. Do​ra​stał w pa​ła​cu,
oto​czo​nywszel​ki​miluk​su​sa​mizna​ny​miludz​ko​ści.

Nie​na​wi​dziłkaż​dejmi​nu​tytegookre​suży​cia.
Miesz​kałwist​nejfor​te​cy,chro​nio​nejprzezwy​so​kiemuryigroź​nepsy.Kan​dy​da​ci

nawszyst​kie,na​wetnaj​po​drzęd​niej​szesta​no​wi​skabylispraw​dza​niprzedza​trud​nie​-
niemiprze​pła​ca​ni,by przy​my​ka​liokonaza​cho​wa​nie ojcaAle​ka.Na​wetro​dzin​ne
wa​ka​cjemi​ja​łypodzna​kiemob​se​sjibez​pie​czeń​stwa.Sta​ruchoba​wiałsię,żewie​ści

o jego sty​lu ży​cia prze​ciek​ną do ga​zet i na​ru​szą po​zo​ry sza​cow​no​ści. Za​trud​niał
ochro​nia​rzy,bytrzy​ma​linady​stanscie​kaw​skich,dzien​ni​ka​rzyibyłeko​chan​ki.Płe​-
two​nur​ko​wie dys​kret​nie spraw​dza​li za​gra​nicz​ne na​brze​ża, za​nim luk​su​so​wy jacht
wpły​wał do przy​sta​ni. Do​ra​sta​jąc, Alek nie wie​dział, jak to jest nie mieć to​wa​rzy​-
stwabycz​kówzochro​ny.Wwie​kupięt​na​stulatod​szedł,po​zo​sta​wia​jączasobądom
iprze​szłośćicał​ko​wi​cieznimizry​wa​jąc.Zba​jecz​ne​gobo​gac​twapo​padłwnę​dzę,
aleprzy​jąłnowystylży​ciazocho​tą.Niebyłjużob​cią​żo​nyfor​tu​nąojca.Wszyst​ko
comiał,za​ro​biłsam.Byłatoje​dy​narzeczwży​ciuna​pa​wa​ją​cagodumą.

Zdałso​biespra​wę,żekel​ner​kawciążcze​kanaod​po​wiedźiniespie​szysięjuż,by

skoń​czyćpra​cę.Uśmiech​nąłsię.

–Bowy​cho​wa​łemsięnagrec​kiejwy​spie,gdzieniebyłożad​nychpo​cią​gówiza​le​d​-

wiekil​kaau​to​bu​sów.

–Brzmiidyl​licz​nie–sko​men​to​wa​ła.
Prze​stał się uśmie​chać. Cóż za sza​blo​no​we po​dej​ście. Wy​star​czy wspo​mnieć

ogrec​kiejwy​spie,bywszy​scymy​śle​lioraju,botakąwi​zjęimprzed​sta​wia​no.Ale
wrajucza​iłysięwęże,czyżnie?Olśnie​wa​ją​cobia​łedom​kinadnie​bie​skimmo​rzem
skry​wa​łynie​zli​czo​neudrę​czo​nedu​sze.Wszel​kie​goro​dza​jumrocz​nese​kre​tycza​iły
siępodprzy​kryw​kąnor​mal​ne​goży​cia.Prze​ko​nałsięnawła​snejskó​rze.

–Zze​wnątrzwy​glą​da​łotobar​dzoidyl​licz​nie–po​wie​dział.–Alemałorze​czypo​-

zo​sta​jeta​ki​misa​my​mi,je​śliprzyj​rzećimsiębli​żej.

–Za​pew​ne–przy​zna​ła,chwy​ta​jąctacędru​gąręką.–Czytwo​jaro​dzi​nana​daltam

miesz​ka?

Ro​dzi​na?Nieużył​bytegosło​wadoopi​sa​nialu​dzi,któ​rzygowy​cho​wa​li.Ko​chan​ki

ojcaro​bi​łycomo​gły,zma​łymskut​kiem–choćoczy​wi​ściena​wettobyłolep​szeniż
wogó​leniemiećmat​ki.Niżmat​ka,któ​raodcie​bieucie​kaini​g​dyniepró​bu​jesię
do​wie​dzieć,jaksięmie​wasz.

–Nie–od​po​wie​dział.–Wy​spazo​sta​łasprze​da​napośmier​ciojca.
–Caławy​spa?Chceszpo​wie​dzieć,żetwójoj​ciecmiałnawła​snośćwy​spę?
Gdy​bypo​wie​dział,żemiesz​kałnaMar​sie,niemo​gła​bywy​glą​daćnabar​dziejza​-

sko​czo​ną. Ła​two było za​po​mnieć, do ja​kie​go wy​ob​co​wa​nia po​tra​fi pro​wa​dzić bo​-
gac​two, zwłasz​cza wo​bec ko​goś ta​kie​go jak ona. Je​że​li nie ma na​wet sa​mo​cho​du,
możemiećpro​blemzwy​obra​że​niemso​bie,żektośmawła​snąwy​spę.Spoj​rzałna
nie​po​ma​lo​wa​nepa​znok​ciedziew​czy​ny.Po​my​ślał,żeniebyłdokoń​caszcze​ry,obie​-
cu​jąc,żenieza​cią​gniejejwciem​nykąt.Bar​dzobytegochciał.

–Tylecza​sutamsto​isz,żechy​bajużcisięskoń​czy​łazmia​na–za​uwa​żył.–Mo​głaś

sięjed​nakzemnąna​pić.

–Pew​niemo​głam.–El​lieza​wa​ha​łasię.Za​sta​no​wi​łasię,dla​cze​gotakna​le​ga.Dla​-

te​go, że od​kąd po​mo​gła ma​łe​mu chłop​cu, od​no​sił się do niej nie​mal przy​jaź​nie?
Amożedla​te​go,żemałoen​tu​zja​stycz​niepo​de​szładospę​dza​niazmi​liar​de​remcza​-
su,docze​goniebyłprzy​zwy​cza​jo​ny?Praw​do​po​dob​nie.Za​sta​na​wia​łasię,jaktojest
byćAle​kiemSa​ran​to​sem–takpew​nymsie​bie,żeniktni​g​dycinieod​ma​wia.

–Cze​gosiętakbo​isz?Niewie​rzysz,żepo​tra​fięsięza​cho​wy​waćjakdżen​tel​men?
Roz​sąd​na El​lie po​krę​ci​ła​by gło​wą i po​wie​dzia​ła „nie, dzię​ku​ję”. Od​nio​sła​by tacę

dokuch​ni,od​pię​łaro​weripo​je​cha​łazpo​wro​temdodomuwpo​bli​skiejwio​sce.Ale
świa​tło księ​ży​ca i in​ten​syw​ny za​pach róż spra​wia​ły, że nie czu​ła się roz​sąd​nie.

Ostat​ni raz zo​sta​ła za​pro​szo​na na rand​kę po​nad rok temu. Pra​co​wa​ła w tak nie​-
sprzy​ja​ją​cych ży​ciu to​wa​rzy​skie​mu go​dzi​nach, że nie mie​wa​ła ku temu zbyt wie​lu
oka​zji.

Spoj​rza​łaAle​ko​wiwoczy.
–Nieza​sta​na​wia​łamsięnadtym.
–Po​myśl.Całyty​dzieńmnieob​słu​gi​wa​łaś,więcmożete​razdlaod​mia​nyjacięob​-

słu​żę? Mam lo​dów​kę peł​ną nie​tknię​te​go al​ko​ho​lu. Je​śli je​steś głod​na, mogę po​dać
cze​ko​la​dęlubmo​re​le.Możena​le​jęcikie​li​szekszam​pa​na?

–Dla​cze​go?Świę​tu​jeszcoś?
Za​śmiałsię.
–Świę​to​wa​nieniejestobo​wiąz​ko​we.Są​dzi​łem,żewszyst​kieko​bie​tylu​biąszam​-

pa​na.

–Nieja.Ki​chamodbą​bel​ków.Pozatymwra​camro​we​rem.Niechcia​ła​bymprze​-

je​chaćja​kie​gośbied​ne​goku​cy​kasto​ją​ce​gonaśrod​kudro​gi.Wo​la​ła​bycośbez​al​ko​-
ho​lo​we​go.

–Oczy​wi​ście.Usiądź.Zo​ba​czę,comam.
Wszedłdowol​nosto​ją​cejwil​lizbu​do​wa​nejnate​re​niena​le​żą​cymdoho​te​lu.Usa​-

do​wi​łasięnie​spo​koj​nienawi​kli​no​wymkrze​śle,mo​dlącsię,byniktjejniezo​ba​czył.
Niepo​win​nasia​daćnawe​ran​dziego​ścia.

Ro​zej​rza​łasiępotraw​ni​kuskry​tymwcie​niuwiel​kie​godębu.Dzi​koro​sną​cekwia​-

tyko​ły​sa​łysięlek​konawie​trze.Ho​telpo​zo​sta​wałja​snooświe​tlo​ny.Wja​dal​nipa​li​ły
sięświe​ce,wi​daćbyłolu​dzisie​dzą​cychnadkawą.Otejpo​rzewkuch​niper​so​nelgo​-
rącz​ko​wozmy​wał,chcącszyb​kowró​cićdodomu.Nagó​rzeparyzdej​mo​wa​łycze​ko​-
lad​kizo​sta​wio​nenapo​dusz​kachzegip​skiejba​weł​nyiszłydołó​żek.Amożeko​rzy​-
sta​łyzgłę​bo​kich,dwu​oso​bo​wychwa​nien,zktó​rychsły​nąłTheHog.

El​lie wy​da​ło się, że zo​ba​czy​ła coś za dę​bem. In​stynk​tow​nie cof​nę​ła się w cień.

Za​nimzo​rien​to​wa​łasię,cotobyło,Alekpo​wró​ciłzpeł​nącoliszklan​kązma​to​we​go
szkładlaniejiczymś,cowy​glą​da​łojakwhi​skydlasie​bie.

–Chy​bapo​wi​nie​nemprzy​nieśćtonatacy–po​wie​dział.
Upi​łałyk.
–Iza​ło​żyćfar​tu​szek.
–Możemógł​bympo​ży​czyćtwój?
Mu​sia​ła​bygozdjąć.Odło​ży​łaszklan​kę,cie​szącsię,żeciem​nośćukry​łaru​mie​niec.
–Niemogęzo​staćnadłu​go–po​wie​dzia​ła.
–Nieocze​ki​wa​łem,żezo​sta​niesz.Jakcola?
–Pysz​na.
Od​chy​liłsięwkrze​śle.
–Opo​wiedzmiza​tem,jakdwu​dzie​sto​let​niako​bie​ta…
–Mamdwa​dzie​ściapięćlat–po​pra​wi​ła.
–Dwu​dzie​sto​pię​cio​let​nia.–Na​piłsięwhi​sky.–Tra​fi​ładopra​cywta​kimmiej​scu.
–Toświet​nyho​tel.
–Ci​chemiej​sce.
–Po​do​bamisięto.Mateżsłyn​nynacałyświatpro​gramszko​le​nio​wy.
– A co z noc​nym ży​ciem? Klu​ba​mi, fa​ce​ta​mi i im​pre​za​mi? Rze​cza​mi, któ​re lubi

więk​szośćdwu​dzie​sto​pię​cio​la​tek?

El​liewpa​try​wa​łasięwbą​bel​kido​oko​łakost​kiloduwszklan​ce.Czypo​win​nawy​ja​-

śnić,żece​lo​wozde​cy​do​wa​łasięnaspo​koj​neży​cie,od​mien​neodcha​osucha​rak​te​ry​-
zu​ją​ce​gojejdzie​ciń​stwo?Namiej​sce,gdziemo​głasięsku​pićnapra​cy,boniechcia​-
łaskoń​czyćjakmat​ka,któ​rejzda​niemce​lemko​bie​typo​win​nobyćzdo​by​ciemęż​czy​-
znygo​to​we​gojąutrzy​my​wać.Szyb​kosięna​uczy​ła,jakniechceżyć.Nieza​mie​rza​ła
prze​cze​sy​wać in​ter​ne​tu ani szla​jać się po klu​bach. Ni​g​dy nie mia​ła krót​kiej spód​-
nicz​kianibiu​sto​no​szapush-up.Nieza​mie​rza​łaspo​ty​kaćsięzkimśtyl​kozewzglę​du
naza​war​tośćport​fe​la.

– Sku​piam się na ka​rie​rze – po​wie​dzia​ła. – Mam am​bi​cję po​dró​żo​wać i do​pnę

swe​go.Li​czę,żektó​re​gośdniabędęgłów​nymme​ne​dże​rem,je​ślinietu​taj,towja​-
kimś in​nym ho​te​lu tej sie​ci. Kon​ku​ren​cja jest dość za​cie​kła, ale nie ma nic złe​go
wmie​rze​niuwy​so​ko.Tyle,je​ślicho​dziomnie.Opo​wiedzoso​bie.

Alekza​krę​ciłszklan​ką.Wnor​mal​nejsy​tu​acjizmie​nił​byte​mat,bonielu​biłmó​wić

oso​bie.Kel​ner​kapo​tra​fi​łajed​nakza​da​waćpy​ta​niawtakispo​sób,żechciałod​po​-
wie​dzieć.Wciążniero​zu​miał,dla​cze​go.

–Samdowszyst​kie​godo​sze​dłem.
–Alemó​wi​łeś…
–Żemójoj​ciecbyłwła​ści​cie​lemwy​spy?Ow​szem.Aleniezo​sta​wiłmipie​nię​dzy.–

Ana​wetgdy​bytozro​bił,Alekrzu​cił​bynimiojcuwtwarz.Wo​lał​bywziąćdorękija​-
do​wi​tą żmi​ję niż choć​by jed​ną drach​mę z ma​jąt​ku sta​ru​cha. – Wszyst​ko, co mam,
za​ro​bi​łemsam.

–Trud​nobyło?
Mia​łahip​no​ty​zu​ją​cygłos,spra​wia​ją​cywra​że​niebal​sa​muko​ją​ce​goni​g​dynie​wy​le​-

czo​ną do koń​ca ranę. Ta​kie ty​po​we, wy​pić tro​chę za dużo whi​sky i zwie​rzać się
przy​pad​ko​wejko​bie​cie,niema​jącjejwię​cejzo​ba​czyć.

–Tobyłowy​zwo​le​nie–przy​znałszcze​rze.–Od​cię​ciezwiąz​kówzprze​szło​ścią.
Przy​tak​nę​ła,takjak​byro​zu​mia​ła.
–Żebyza​cząćodnowa?
–Do​kład​nie.Żebywie​dzieć,żemogężyćzkaż​dąde​cy​zją,jakąpo​dej​mę.
Wtymwła​śniemo​men​cieza​dzwo​niłte​le​fonko​mór​ko​wy.
–Pra​ca–rzu​cił,od​bie​ra​jąc.Za​cząłdłu​gąty​ra​dąpogrec​ku,apo​temprze​szedłna

an​giel​ski,El​lieniemia​ławięcwy​bo​ru:słu​cha​ła.Praw​dęmó​wiąc,słu​cha​nieroz​mo​-
wy,naj​wy​raź​niejdo​ty​czą​cejdu​że​gokon​trak​tuzChiń​czy​ka​mi,byłoin​te​re​su​ją​ce.

– Je​stem na wa​ka​cjach. Wiesz, że je​stem. Po​my​śla​łem tyl​ko, że war​to naj​pierw

skon​sul​to​wać się z biu​rem w No​wym Jor​ku. – Ze znie​cier​pli​wie​niem stu​kał w po​-
ręczkrze​sła.–Do​bra.Maszra​cję.Do​brze.

Roz​łą​czyłsięina​po​tkałspoj​rze​niedziew​czy​ny.
–Cojest?
–Niemojaspra​wa.–Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Po​wiedz,za​cie​ka​wi​łaśmnie.
–Czyni​g​dynieprze​sta​jeszpra​co​wać?
–Taksięskła​da,żetowła​śniepo​wie​działmójasy​stent.Stwier​dził,żeniemogę

przy​mu​szaćin​nychdobra​niaurlo​pu,sko​rosamtegoniero​bię.Naobec​newa​ka​cje
na​ci​ska​lioddaw​na.

–Wta​kimra​ziejaktosięsta​ło,żeod​bie​raszsłuż​bo​wete​le​fo​nywśrod​kunocy?

–Tobyławaż​naroz​mo​wa.
–Takważ​na,żeniemo​głapo​cze​kaćdorana?
–Tak.–Po​wi​nienbyćzi​ry​to​wa​ny,żedziew​czy​nawści​bianoswnieswo​jespra​wy,

ale do​strzegł w tym je​dy​nie dość roz​bra​ja​ją​cą szcze​rość. Czy lu​dzie po to jeź​dzi​li
na wa​ka​cje, żeby wyjść z nor​mal​ne​go oto​cze​nia i się otrzą​snąć? Na co dzień nikt
wro​dza​juEl​lieniezbli​żył​bysiędobiz​nes​me​nanawy​star​cza​ją​codłu​giczas,bypo​-
tę​pićbrakumie​jęt​no​ściwy​po​czyn​ku.Za​wszeota​cza​ligolu​dzieutrzy​mu​ją​cyresz​tę
świa​tawbez​piecz​nymod​da​le​niu.

Na​glewar​stwaochron​naży​ciaza​wo​do​we​gowy​da​łasięnie​waż​na,wszyst​kosku​-

pi​łosięnatwa​rzyomięk​kichry​sach,któ​rąmiałprzedsobą.Za​sta​no​wiłsię,jakwy​-
glą​da​ły​bywło​sydziew​czy​ny,gdy​byjeroz​pu​ści​łanapo​dusz​ce.Ja​kieby​ło​bywdo​ty​ku
jejcia​łopodnim.Do​koń​czyłwhi​skyiod​sta​wiłszklan​kę,za​mie​rza​jącob​jąćkel​ner​-
kę.

Wtejsa​mejchwi​liod​rzu​ci​łaopa​da​ją​cąnaoczygrzyw​kę.Gwał​tow​nygestprzy​wo​-

łałgodopo​rząd​ku.Czyna​praw​dępla​no​wałjąuwieść?Spoj​rzałnata​niebutyinie​-
po​la​kie​ro​wa​ne pa​znok​cie. Na fry​zu​rę wy​glą​da​ją​cą, jak​by strzy​gła się sama. Zwa​-
rio​wał?Byłaowie​lezasłod​kadlako​gośta​kie​gojakon.

–Robisiępóź​no–rzekłszorst​ko,wsta​jąc.–Gdzietwójro​wer?
–Podwia​tą.
–Chodź​mytam.Od​pro​wa​dzęcię.
– Nie ma po​trze​by. – Za​prze​czy​ła ru​chem gło​wy. – Co noc cho​dzę sama. Le​piej,

żebyniewi​dzia​nomnieztobą.

–Od​pro​wa​dzęcię–po​wtó​rzył.–Nieprzyj​mu​jęod​mo​wy.
Czułjejroz​cza​ro​wa​nie,kie​dyszlipooświe​tlo​nejświa​tłemksię​ży​catra​wie.Wma​-

wiałso​bie,żepo​stę​pu​jesłusz​nie.Mógłmiećmi​lio​nyko​biet,niepo​wi​nienzbli​żaćsię
douro​czych,roz​trop​nychkel​ne​rek.

Do​tar​lidoho​te​lu.Uśmiech​nę​łasięzza​kło​po​ta​niem.
–Mu​szęsięprze​braćiwziąćtor​bę–po​wie​dzia​ła.–Więcjużsiępo​że​gnam.Do​-

bra​noc,dzię​ku​jęzaza​pro​sze​nie.

–Do​bra​noc,El​lie.–Po​chy​liłsię,za​mie​rza​jącpo​ca​ło​waćjąszyb​kowpo​li​czek,ale

zja​kie​gośpo​wo​dusta​łosięina​czej.Czytoonob​ró​ciłgło​wę,czyona?Dla​cze​goich
usta ze​tknę​ły się w po​ca​łun​ku? Od​ru​cho​wo przy​cią​gnął dziew​czy​nę i po​ca​ło​wał
moc​niej.Prze​stałsiępo​wstrzy​my​wać;prze​su​nąłdłoń​mipojejcie​le,po​pchnąłjąda​-
lej w cień i przy​ci​snął do ścia​ny. Czy po​wi​nien wło​żyć rękę pod spód​ni​cę, zsu​nąć
majt​kiiwziąćją,takjaksta​li?Małobra​ko​wa​ło,atowła​śniebyzro​bił.

Cof​nąłsię,choćmiałwiel​kąocho​tękon​ty​nu​ować.Zdo​łałzi​gno​ro​waćwła​snezmy​-

słyinie​mąproś​bęwjejoczach.Wkoń​cuce​niłre​pu​ta​cjęzbytwy​so​ko,byob​ści​ski​-
waćsięzja​kąśano​ni​mo​wąkel​ner​ką.

Chwi​lętrwa​ło,za​nimzdo​byłsięnato,bysięode​zwać.
–Toniepo​win​nobyłosięzda​rzyć.
El​liepo​czu​łasięjakob​la​nalo​do​wa​tąwodą.Za​sta​no​wi​łasię,dla​cze​gosięza​trzy​-

mał.Prze​cieżnapew​noteżod​czułtęza​dzi​wia​ją​cąche​mię,tęma​gię.Niktjejwcze​-
śniejtakniepo​ca​ło​wał.Chcia​ła,bynieprze​sta​wał.

–Dla​cze​gonie?–wy​rwa​łojejsięśmia​łepy​ta​nie.
–Boza​słu​gu​jesznawię​cej,niżje​stemwsta​nieza​ofe​ro​wać.Po​trze​bu​jeszmęż​czy​-

znyzu​peł​niein​ne​goro​dza​ju.

–Chy​basamapo​win​namotymde​cy​do​wać?
–Wra​cajdodomu,El​lie.–Uśmiech​nąłsięgorz​ko.–Odejdźstąd,za​nimzmie​nię

zda​nie.

Rzu​cił coś, co za​brzmia​ło jak „do wi​dze​nia”, od​wró​cił się i po​szedł z po​wro​tem

przeztraw​nik.

ROZDZIAŁDRUGI

–Je​steśztymfa​ce​tem,zktó​rymwi​dzia​łamcięwczo​raj​szejnocy?
Py​ta​nieza​sko​czy​łoEl​lie.Mu​sia​łasku​pićsięnatym,copo​wie​dzia​łaklient​ka,anie

nawła​snychczar​nychmy​ślach.Zewzglę​dunaupa​łyre​stau​ra​cjabyłapeł​naiEl​lie
przezcałydzieńniemia​łachwi​liwy​tchnie​nia.Sa​łat​kazho​ma​remipud​dingwy​szły;
go​ście rzu​ci​li się też na kok​tajl mie​sią​ca – nie​win​nie sma​ku​ją​cy, ale moc​ny poncz
tru​skaw​ko​wy.

O tej po​rze zo​sta​ła jed​nak tyl​ko jed​na oso​ba, bar​dzo chu​da blon​dyn​ka sie​dzą​ca

nadtrze​cimkie​lisz​kiemwina.NieżebyEl​lieli​czy​ła.Nodo​brze,ro​bi​łato.Chcia​ła
tyl​ko, żeby ko​bie​ta się po​spie​szy​ła, aby mo​gła w spo​ko​ju za​koń​czyć zmia​nę. Była
wy​koń​czo​naibo​la​łajągło​wa–za​pew​nedla​te​go,żepo​przed​niejnocyniezmru​ży​ła
oka.Le​ża​łatyl​konaswo​imwą​skimłóż​ku,wpa​tru​jącsięwsu​fitiroz​my​śla​jącotym,
coza​szło.Czyra​czejnieza​szło.Po​wta​rza​łaso​bie,żesza​leń​stwemjestprzej​mo​wać
sięjed​nympo​ca​łun​kiemznie​od​po​wied​nimmęż​czy​zną.

Byłgrec​kimmi​liar​de​rem,da​le​kopozajejza​się​giem.Niezna​łago,nieza​brałjej

na​wetnarand​kę,ajed​nak…Szyb​kozro​bi​łosięgo​rą​co.Na​dalpa​mię​ta​łaręcebiz​-
nes​me​nanaswo​imbiu​ścieifru​stra​cję,kie​dyprzy​ci​skałjądościa​ny.Przezparęse​-
kund my​śla​ła, że spró​bu​je upra​wiać z nią seks, tak jak sta​li. Ja​kąś czę​ścią sie​bie
chcia​łatego.Możebyłtoko​lo​sal​nybłąd,zu​peł​niedońnie​pa​su​ją​cy,alepra​gnę​łaAle​-
kabar​dziejniżko​go​kol​wiekwży​ciu.Kuwła​sne​munie​za​do​wo​le​niuod​kry​łastro​nę
sie​bie,któ​rejniezna​ła,przy​wo​dzą​cąnamyślmat​kę.

–Je​steśznim?–do​py​ta​łasiępo​now​nieblon​dyn​ka.
–Nie–za​prze​czy​łaszyb​ko.
–Ca​ło​wa​łaśgoprze​cież.
El​lie ner​wo​wym ru​chem scho​wa​ła bu​tel​kę wina do ku​beł​ka z lo​dem. Ro​zej​rza​ła

siędo​oko​ła,prze​ra​żo​na,żektośzper​so​ne​lumógłsły​szeć.TheHogsły​nąłzluź​ne​go
po​dej​ścia i nie na​rzu​cał re​guł bez po​wo​du, ale jed​ną za​sa​dę mia​ła wpo​jo​ną od
pierw​sze​godniapra​cy:niewcho​dzićwin​tym​nere​la​cjezgo​ść​mi.Ni​g​dy.

–Tak?–od​po​wie​dzia​łazza​kło​po​ta​niem.
–Oczy​wi​ście.–Blon​dyn​kawpa​try​wa​łasięzcie​ka​wo​ścią.–Pa​li​łampa​pie​ro​saza

tymwiel​kimdrze​wemiwasza​uwa​ży​łam.Po​temwi​dzia​łam,jakod​pro​wa​dzaciędo
ho​te​lu.Nieby​li​ściezbytdys​kret​ni.

Na​glewszyst​kosta​łosięja​sne.Błyskzadrze​wemipo​czu​cie,żektośichob​ser​-

wu​je.Po​win​nabyławte​dyza​cho​waćsięroz​sąd​nieiodejść.

–Wiesz,kimjest,praw​da?–spy​ta​łako​bie​ta.
Tak, po​my​śla​ła El​lie. Naj​przy​stoj​niej​szym męż​czy​zną, ja​kie​go kie​dy​kol​wiek wi​-

dzia​łam. Męż​czy​zną, przez któ​re​go uwie​rzy​łam w to, co wcze​śniej uwa​ża​łam za
baj​ki.

–Ja​sne,żewiem.Jest…
–Jed​nymznaj​bo​gat​szychlu​dziświa​ta,nacodzieńza​da​ją​cymsięzsu​per​mo​del​-

ka​miidzie​dzicz​ka​mi.Za​sta​na​wiamsięwięc,coro​biłztobą.

– Nie ro​zu​miem, co to ma do rze​czy. – El​lie była w tym mo​men​cie roz​chwia​na

emo​cjo​nal​nie, ale z pew​no​ścią nie mu​sia​ła wy​słu​chi​wać ta​kich in​sy​nu​acji, choć​by
iodgo​ścia.

–Nie?Alespodo​bałcisię,co?Bar​dzocisięspodo​bał.
–Nieca​łu​jęsięzmęż​czy​zna​mi,któ​rzymisięniepo​do​ba​ją–od​po​wie​dzia​ła.Coza

iro​nia,po​my​śla​ła,bio​rącpoduwa​gę,żeodpo​nadrokunieca​ło​wa​łasięzni​kim.

–Zda​jeszso​biespra​wę,jakąmare​pu​ta​cję?Jestzna​nyjakoczło​wiekzesta​li,bez

ser​ca,drańwo​becko​biet.Cotynato…–po​chy​li​łasię,byod​czy​taćimięziden​ty​fi​-
ka​to​ra–…El​lie?

Chcia​łaod​rzec,żejejprze​my​śle​nianate​matAle​kaSa​ran​to​sasąspra​wąpry​wat​-

ną,alewspo​mnie​niepre​cy​zjiru​chówrąkmi​liar​de​rapo​zo​sta​wa​łotakżywe,żetrud​-
no się było nie ru​mie​nić. Ła​two było za​po​mnieć, ja​kim po​tra​fił być wy​ma​ga​ją​cym,
nie​skry​wa​ją​cymznie​cier​pli​wie​niago​ściem.

Te​razmy​śla​łatyl​kootym,jakbez​wol​niemusiępod​da​ła.Gdy​byniezre​zy​gno​wał,

ktowie,docze​gobydo​szło.Przy​po​mnia​łaso​bie,jakszar​manc​kopo​wie​działjej,by
wra​ca​ładodomu,aonaprak​tycz​niegobła​ga​ła,byjejniezo​sta​wiał.Dla​cze​góżby
niemia​łagobro​nić?

–My​ślę,żelu​dziemyląsięwjegooce​nie–po​wie​dzia​ła.–Sło​dziakznie​go.
–Se​rio?–Blon​dyn​kanie​malza​krztu​si​łasięwi​nem.
–Tak,jestprze​uro​czyibar​dzomiłospę​dzasięznimczas.
–Niewąt​pię.Ewi​dent​nieflir​to​wałztobącałyty​dzień.
–Nie​zu​peł​nie.Wcią​guty​go​dniatyl​koroz​ma​wia​li​śmyitakda​lej.Do​pie​ro…
–Kie​dy?
El​liepo​pa​trzy​ławlo​do​wa​teoczyko​bie​ty.Te​razwszyst​kowy​da​wa​łosięnie​conie​-

re​al​ne. Jak gdy​by zmy​ślo​ne. Ni​czym szcze​gól​nie wy​ra​zi​sty sen, po prze​bu​dze​niu
pa​mię​ta​nyjakprzezmgłę.

–Za​pro​siłmnie,że​bymsięznimna​pi​ła,bobyłatojegoostat​nianoctu​taj.
–Zgo​dzi​łaśsię?
–Niesą​dzę,żebyja​ka​kol​wiekko​bie​tamuod​mó​wi​ła.Jestza​chwy​ca​ją​cy.
–Zga​dzamsię.Za​pew​neteżzna​ko​mi​cieca​łu​je?
–Do​sko​na​le.–El​lieprzy​po​mnia​łaso​bietychkil​kama​gicz​nychchwil.
Blon​dyn​kaprzezmo​mentnieod​po​wia​da​ła.
–Agdy​bymcipo​wie​dzia​ła,żemadziew​czy​nę?–Pod​ję​ławkoń​cunie​przy​jem​nym

gło​sem.–Któ​racze​ka​łananie​gowLon​dy​nie,kie​dybyłza​ję​tyob​ści​ski​wa​niemsię
ztobą?

Po​cząt​ko​we za​sko​cze​nie prze​szło w roz​cza​ro​wa​nie. El​lie zro​zu​mia​ła, że za​cho​-

wa​łasięgłu​pio.Coso​biemy​śla​ła?ŻektośtakijakAlekSa​ran​tosjestwol​nyiszu​ka
part​ner​kita​kiejjakona?Ja​kaśjejczęśćniepra​gnę​ła,bywró​ciłijąod​na​lazł,bypo​-
że​gna​nieniebyłoszcze​re.Oczy​wi​ście,żeniewró​ciioczy​wi​ście,żemadziew​czy​-
nę.Za​pew​neszczu​płąibo​ga​tą.Taką,któ​ramożebiecnaau​to​busbezsta​ni​ka.Czy
na​praw​dę uro​iła so​bie, że dla ko​goś ta​kie​go kon​ku​ren​cją może być o wie​le zbyt
pulch​naEl​lieBro​oks?Na​glepo​czu​łasiędo​tknię​ta.Wy​obra​zi​łaso​biere​ak​cjędziew​-
czy​nyAle​ka,gdy​byzo​ba​czy​łaichra​zem.Czynieprzej​mo​wałsięlo​jal​no​ściąiuczu​-
cia​miin​nych?

–Nicniewspo​mniałodziew​czy​nie.
–Wtychwa​run​kachtrud​nosiędzi​wić.Mó​wie​nieoko​chan​cepod​czasdo​bie​ra​nia

siędoko​gośin​ne​goniejestdo​brąstra​te​gią.

–Nicsięprze​cieżniesta​ło!
–Achcia​ła​byś,co,El​lie?Wy​glą​da​łotodośćna​mięt​nie.
El​liemia​łaocho​tęodejść,za​cząćsprzą​taćpo​zo​sta​łesto​łyiuda​wać,żeroz​mo​wa

ni​g​dyniemia​łamiej​sca.Alecobybyło,gdy​byblon​dyn​kapo​szładobiu​rakie​row​ni​ka
opo​wie​dzieć,cowi​dzia​ła?Niemie​li​bywy​bo​ruimu​sie​li​byjązwol​nićzanie​pro​fe​sjo​-
nal​neza​cho​wa​nie.Niemo​głaso​biepo​zwo​lićnautra​tęszan​syży​ciaprzezje​denpo​-
ca​łu​nek.

–Gdy​bympo​dej​rze​wa​ła,żejestwzwiąz​kuzkimśin​nym,ni​g​dy…
–Czę​stoob​ła​piaszsięzgo​ść​mi?
–Ni​g​dy!
–Tyl​koznim,co?Po​wie​dział,dla​cze​gotakmuza​le​żynadys​kre​cji?
Za​wa​ha​łasię.Pa​mię​ta​ła,jakuśmiech​nąłsię,kie​dytam​tenmałychło​pieczeska​le​-

czo​nymko​la​nemsiędoniejprzy​tu​lił.Pa​mię​ta​ła,jakjejschle​bia​ło,kie​dyna​le​gał,by
sięna​pi​li.My​śla​ła,żecośichłą​czy,ana​praw​dęprzezcałyczasjąwy​ko​rzy​sty​wał,
jak​bybyłajesz​czejed​nymele​men​temofer​tyho​te​lu.

–Pra​co​wałdzieńinocnadja​kimśno​wym,ści​śletaj​nymkon​trak​temzChiń​czy​ka​-

mi.Mó​wił,żepra​cow​ni​cyoddaw​nana​le​ga​li,żebywziąłurlop.

–Do​praw​dy?Awięcjed​nakjestczło​wie​kiem.Niebójsię,El​lie,niepo​wiemtwo​je​-

musze​fo​wi,aledamciradę.Natwo​immiej​scutrzy​ma​ła​bymsięzdalaodmęż​czyzn
wro​dza​juAle​kaSa​ran​to​sa.

Alek po​czuł, że cze​goś bra​ku​je, gdy tyl​ko wszedł do sali kon​fe​ren​cyj​nej, ale nie

po​tra​fiłstwier​dzićcze​go.Trans​ak​cjajakza​wszepo​szłado​brze,choćchiń​skade​le​-
ga​cjawy​ne​go​cjo​wa​łacenęofer​to​wąnie​cobar​dziej,niżsięspo​dzie​wał.Byłza​do​wo​-
lo​nyzosta​tecz​nieusta​lo​nejkwo​ty,niezwa​ża​jącnaskry​wa​neuśmie​chydru​giejstro​-
ny. Nie​zły dzień pra​cy. Ku​pił fir​mę za gro​sze, po​sta​wił na nogi i te​raz sprze​dał
zbar​dzoprzy​zwo​itymzy​skiem.

Kie​dywy​cho​dzi​lizsali,rudatłu​macz​kaob​ró​ci​łasięwjegostro​nę,mó​wiąc:
–Cześć,sło​dzia​ku.
Alekwpo​przed​nimrokumiałzniąro​mans.Za​brałjąna​wetdopo​sia​dło​ściprzy​ja​-

cie​la,Mu​ra​ta,wUm​brii.Naj​wy​raź​niejnieuwie​rzy​ła,kie​dypo​wie​dział,żetonicpo​-
waż​ne​go.Kie​dyzwią​zeksięroz​padł,źletoprzy​ję​ła.Skoń​czy​łysięjużmej​leite​le​fo​-
nyzwy​rzu​ta​mi,alewspoj​rze​niuko​bie​tywciążdo​strze​gałgniew.

–Cotomanibyzna​czyć?–spy​tałspo​koj​nie.
–Po​czy​tajga​ze​ty,ty​gry​sie–za​mru​cza​ła.–Niewy​brzy​dzasz,co?
Natymsięnieskoń​czy​ło.Kie​dyopu​ściłbu​dy​nek,za​uwa​żył,żejed​nazre​cep​cjo​ni​-

stektłu​miuśmiech.Wró​ciw​szydobiu​ra,za​dzwo​niłdoasy​sten​ta.

–Cosiędzie​je,Va​sos?
–Wja​kiejkwe​stii?
–Wkwe​stiimnie!
–Dużowga​ze​tachotrans​ak​cjizChiń​czy​ka​mi.
–Nie​wąt​pli​wie.Cośjesz​cze?

Czyż​byVa​soswes​tchnął?
–Przyj​dępo​ka​zaćoso​bi​ście–po​wie​dział.
Aleksie​działnie​wzru​szo​ny,kie​dyVa​sospo​ło​żyłnabiur​kuprzednimar​ty​kuł.Ilu​-

stro​wa​ło go ar​chi​wal​ne zdję​cie sprzed dwóch lat, chęt​nie uży​wa​ne przez pra​sę –
za​pew​nedla​te​go,żemi​liar​derwy​glą​dałnanimwy​jąt​ko​wonie​przy​stęp​nie.

Na su​ro​wej twa​rzy miał wy​pi​sa​ny na​głó​wek: Czy Alek Sa​ran​tos zna​lazł swój

skarb?

Je​den z naj​lep​szych kan​dy​da​tów na męża w Lon​dy​nie może wkrót​ce znik​nąć

zryn​ku.Mi​liar​derob​da​rzo​nydo​ty​kiemMi​da​sa,zna​nyzza​mi​ło​wa​niadosu​per​mo​-
de​lek i dzie​dzi​czek, zo​stał w ostat​ni week​end do​strze​żo​ny w na​mięt​nym uści​sku
zkel​ner​kąpowie​czo​rzeprzyświe​cachnata​ra​sieluk​su​so​we​goho​te​luwNewFo​-
rest.

El​lieBro​oksniejestwty​pieAle​ka,alekrą​głakel​ner​kaza​du​rzy​łasięwbiz​nes​-

me​nie,któ​ryzwie​rzyłjejsię,żepo​trze​bu​jewa​ka​cjiprzednaj​bliż​szymwiel​kimin​-
te​re​sem.Wy​glą​danato,żegrec​kibo​gacztrak​tu​jere​laksbar​dzopo​waż​nie!

We​długEl​lieAleknieza​wszejesttaknie​wzru​szo​ny,zaja​kie​goucho​dzi.Na​zwa​ła

go„sło​dzia​kiem”.

Mi​liar​derspoj​rzałnaasy​sten​taner​wo​wopo​luź​nia​ją​ce​gokoł​nie​rzyk.
–Prze​pra​szam,sze​fie.
–Niemaszzaco,oilesamtegoniena​pi​sa​łeś.Czyza​dzwo​ni​liprzedpu​bli​ka​cją,

żebyzwe​ry​fi​ko​waćfak​ty?

–Nie.–Va​sosod​chrząk​nął.–Za​kła​dam,żeniemu​sie​li.
–Tozna​czy?
–Wy​dru​ko​wa​li​bytobezwe​ry​fi​ka​cji,tyl​kogdy​bybyłopraw​dą.
Alekzmiąłga​ze​tęici​snąłniąwstro​nęko​sza,jak​bybyłaska​żo​na.Od​bi​łasięod

okna.Wściekłsięjesz​czebar​dziej,żenietra​fił.

Tak,byłotopraw​dą.Ob​ści​ski​wałsięzja​kąśkel​ner​kąwmiej​scupu​blicz​nym.Zro​-

bił coś zu​peł​nie nie w swo​im sty​lu, o czym te​raz do​wie​dzie​li się czy​tel​ni​cy szma​-
tław​ca.Skoń​czy​łasięjegosłyn​napry​wat​ność.

Naj​gor​sze, że cał​ko​wi​cie po​my​lił się w oce​nie dziew​czy​ny. Może miał chwi​lo​wy

udar sło​necz​ny. Dla​cze​go my​ślał, że było w niej coś szcze​gól​ne​go, przy​pi​sy​wał ła​-
god​nośćiszcze​rość,gdybyłatopopro​stuma​ska?Sta​ran​nie,krokpokro​kubu​do​-
wa​nąre​pu​ta​cjęna​ru​szy​łaam​bit​nablon​dy​necz​kałasanapie​nią​dze.

Tyle miał z wy​mu​szo​ne​go od​po​czyn​ku. Wszyst​kie te ma​sa​że i za​bie​gi na nic się

zda​ły, ci​śnie​nie sko​czy​ło mu pod su​fit. Ci wszy​scy te​ra​peu​ci z po​wa​gą za​le​ca​ją​cy
roz​luź​nie​nie mar​no​wa​li czas. Musi być bar​dziej wy​pa​lo​ny, niż przy​pusz​czał, je​śli
fak​tycz​nieroz​wa​żałsekszta​kimze​rem.

Przezresz​tędniamiałpo​nu​ryna​strój,coniepo​wstrzy​ma​łogojed​nakprzedtwar​-

dymne​go​cjo​wa​niemnaj​now​sze​goza​ku​pu.Po​ka​żeświa​tu,żezde​cy​do​wa​nieniejest
sło​dzia​kiem!Spę​dziłdzieńnate​le​kon​fe​ren​cjach,apodwie​czórpiłzgrec​kimpo​li​ty​-
kiem,któ​ryprzy​szedłdonie​goporadę.

Wró​ciw​szydopen​tho​use’u,wy​słu​chałwia​do​mo​ścipo​zo​sta​wio​nychnapo​czciegło​-

so​wej i za​sta​no​wił się, jak spę​dzić resz​tę wie​czo​ru. Mógł mieć mnó​stwo pięk​nych

ko​biet, wy​star​czy​ło za​dzwo​nić. Po​my​ślał o ary​sto​kra​tycz​nych ry​sach i za​wsze do​-
stęp​nych zbyt szczu​płych cia​łach. Za​uwa​żył, że po​rów​nu​je je do krą​gło​ści El​lie.
Dziew​czy​ny,któ​rejtwarzwnie​wy​tłu​ma​czal​nyspo​sóbspra​wia​ła,żeczułsię…

Jak?
Jakgdy​bymógłjejza​ufać?
Ależ głu​piec z nie​go. Osza​la​ły od hor​mo​nów bła​zen. Czy nie na​uczył się daw​no

temu,żeko​bie​tomni​g​dyniewol​noufać?

Spę​dziłlata,bu​du​jącwi​ze​ru​nekza​cie​kłe​go,leczuczci​we​gobiz​nes​me​na.Miałopi​-

nię twar​de​go, aser​tyw​ne​go pro​fe​sjo​na​li​sty. Zna​ny był z wi​zjo​ner​stwa i z tego, że
moż​nabyłonanimpo​le​gać.Niecier​piałkul​tu​ryce​le​bry​tówice​niłpry​wat​ność.Sta​-
ran​niedo​bie​rałprzy​ja​ciółiko​chan​ki.Niepo​zwa​lałimza​nad​tosięzbli​żyć;niktni​g​-
dynieudzie​lałnajegote​matwy​wia​dów.Ni​g​dy.Na​wetruda,wów​czasrze​ko​moze
zła​ma​nymser​cem,mia​ładośćroz​sąd​ku,żebyprze​ży​waćroz​sta​niebezafi​szo​wa​nia
się.

Na​to​miast El​lie Bro​oks go zdra​dzi​ła. Kel​ner​ka, któ​rą po​trak​to​wał jako rów​ną,

apo​tempo​peł​niłbłądipo​ca​ło​wał,udzie​li​ławy​wia​duja​kie​muśpi​sma​ko​wi.Ileza​ro​-
bi​ła?Niemiałztegona​wetsek​su.Wy​da​wa​łomusię,żejestzbyturo​cza,atym​cza​-
semsprze​da​łago.Po​stą​piłprzy​zwo​icie,od​sy​ła​jącją,itaksięod​wdzię​czy​ła.

Możecośsięjesz​czedaztymzro​bić.

ROZDZIAŁTRZECI

–Przy​kromi,El​lie,niemamywy​bo​ru.Mu​si​mycięzwol​nić.
Cały czas sły​sząc te sło​wa, El​lie je​cha​ła do ho​ste​lu pra​cow​ni​cze​go, my​śląc

ookrop​nejroz​mo​wiezpa​niąme​ne​dżerdzia​łukadrTheHog.Oczy​wi​ście,żemie​li
wy​bór–po​sta​no​wi​lityl​kogoniepo​dej​mo​wać.Zpew​no​ściąmo​glipo​zwo​lićjejskryć
się,ażza​mie​sza​niebyuci​chło.

Brnąc ro​we​rem po​śród bu​rzo​wej po​go​dy przez wą​ską dróż​kę, pró​bo​wa​ła przy​-

swo​ićto,cousły​sza​ła.Do​sta​niemie​sięcz​nąpen​sjęwra​machwy​po​wie​dze​niaibę​-
dziemo​głaza​cho​waćpo​kójwho​ste​luprzezna​stęp​neczte​ryty​go​dnie.

–Niechce​myspra​wiaćwra​że​niazu​peł​niebez​li​to​snych,wy​rzu​ca​jąccięnabruk–

po​wie​dzia​łako​bie​tazHR,zwy​ra​zemszcze​re​gożalunatwa​rzy.–Gdy​byśniepo​sta​-
no​wi​łapo​stą​pićnie​dy​skret​nieztakzna​nymgo​ściem,mo​gli​by​śmyza​tu​szo​waćcały
in​cy​denticięza​trzy​mać.Wtejsy​tu​acjijed​nakoba​wiamsię,żeniemo​że​my.Niepo
tym,jakpanSa​ran​toszło​żyłtakostrąskar​gęwkwe​stiipry​wat​no​ści.Mamzwią​za​-
neręce.Aszko​da,El​lie,by​łaśtakaobie​cu​ją​ca.

El​lie mi​mo​wol​nie przy​ta​ki​wa​ła, opusz​cza​jąc biu​ro. Czyż po​mi​mo szo​ku nie zga​-

dza​łasięwza​sa​dziezkaż​dymsło​wemprze​ło​żo​nej?Tro​chęna​wetża​ło​wa​łako​bie​ty
wy​glą​da​ją​cejnaza​kło​po​ta​nąpod​czaszwal​nia​niapra​cow​ni​cy.

Nie mo​gła uwie​rzyć, że była tak głu​pia. Za​cho​wa​ła się nie​sto​sow​nie z go​ściem,

apo​tempo​gor​szy​łaspra​wę,roz​ma​wia​jącnatente​matzkimś,ktooka​załsiędzien​-
ni​kar​kąpod​łe​gota​blo​idu.Dzien​ni​kar​ką!

Naj​wy​raź​niejtakabyłaprzy​czy​najejzwol​nie​nia.Fakt,żezdra​dzi​łaza​ufa​niecen​-

ne​goklien​ta.Wy​ga​da​łasięiAlekSa​ran​tossięwściekł.

Za​trzy​ma​łaro​werprzedho​ste​lem,gdziemiesz​ka​lipra​cow​ni​cyniż​sze​goszcze​bla

The Hog. W od​da​li roz​legł się grzmot. Przy​pię​ła po​jazd do sto​ja​ka i otwo​rzy​ła
drzwi.Pókicoprzyjed​nymzdzie​się​ciuprzy​ci​skówdzwon​kabyłojesz​czejejna​zwi​-
sko.Mia​łamie​siącnazna​le​zie​nieno​we​gomiesz​ka​niaino​wejpra​cy.Byłatoprzy​bi​-
ja​ją​ca per​spek​ty​wa, bio​rąc pod uwa​gę sy​tu​ację na ryn​ku pra​cy. Chy​ba wró​ci​ła do
punk​tuwyj​ścia.Gdziete​razznaj​dzieza​trud​nie​nie?

Prze​to​czyłsięgło​śniej​szygrzmot.Byłotakciem​no,żeza​pa​li​łaświa​tło.Wwil​got​-

nympo​wie​trzuko​sm​kiwło​sówprzy​kle​ja​łyjejsiędoszyi.Na​peł​ni​łaczaj​nikiprzy​-
sia​dłanałóż​ku,cze​ka​jąc,ażwodasięza​go​tu​je.

Cote​raz?
Wpa​try​wa​łasięwza​wie​szo​neprzezsie​biepla​ka​tynaścia​nach–wiel​kiezdję​cia

Pa​ry​ża, No​we​go Jor​ku, Aten. Wszyst​kich miejsc, któ​re pla​no​wa​ła od​wie​dzić, gdy
bę​dziero​bićka​rie​ręwho​te​lar​stwie,cote​razza​pew​neni​g​dyniena​stą​pi.Po​win​na
byłaspy​taćore​fe​ren​cje.Za​sta​na​wia​łasię,czyho​telbyjemimowszyst​kowy​sta​wił.
Pod​kre​śla​ją​ce,ja​kiemia​łaza​le​ty.Amożezro​bi​li​byzniejde​spe​rat​kę,po​świę​ca​ją​cą
czasnapró​bo​wa​nieszczę​ściazbo​ga​ty​migo​ść​mi?

Usły​sza​ładzwo​nekdodrzwi.Znówpo​czu​łana​dzie​ję.Czymoż​li​we,żeszefho​te​lu

anu​lo​wałde​cy​zjęsze​fo​wejkadr?Zdałso​biespra​wę,żetotyl​kogłu​pia,jed​no​ra​zo​wa
wpad​kaiżejestzbytcen​nymczłon​kiemper​so​ne​lu,byzo​staćzwol​nio​ną?

Prze​cze​su​jąc dło​nią wło​sy, pod​bie​gła ko​ry​ta​rzem do drzwi wej​ścio​wych. Za​mru​-

ga​ła,uj​rzaw​szy,ktotamstoi.Jakgdy​byprzy​wo​ła​łapo​staćzeswejroz​go​rącz​ko​wa​-
nejwy​obraź​ni.CoAlekSa​ran​tosmógłro​bićprzedjejdo​mem?

Kil​ka wiel​kich kro​pel desz​czu roz​pry​snę​ło się na czar​nych wło​sach męż​czy​zny.

Brą​zo​waskó​ralśni​łajakwy​po​le​ro​wa​na.El​liepo​czu​łain​stynk​tow​nąre​ak​cjęswo​je​-
gocia​ła.

–PanSa​ran​tos–po​wie​dzia​łaod​ru​cho​wo.
–Ależpro​szę.–Cy​nicz​nygry​maswska​zy​wał,żeuznałtesło​wazanie​od​po​wied​-

nie,wręczob​raź​li​we.–Zna​mysięnatyledo​brze,żemo​żeszchy​bamó​wićdomnie
Alek,co?

Tasu​ge​stiazde​ner​wo​wa​łająjesz​czebar​dziej.
–Co…cotu​tajro​bisz?
–Niedo​my​ślaszsię?
–Na​pa​waszsięfak​tem,żepo​zba​wi​łeśmniepra​cy?
–Ależskąd!Ztympo​ra​dzi​łaśso​biesama.Wpu​ściszmnie?
Po​my​śla​ła,żeniemusi.Mo​gła​byza​trza​snąćdrzwiinatymbysięskoń​czy​ło.Wąt​-

pi​ła,byjewy​wa​żył,choćspra​wiałwra​że​niezdol​ne​gotozro​bić.Byłajed​nakcie​ka​-
wa,cogospro​wa​dza​ło,adal​szaczęśćdniaza​po​wia​da​łasięjakopust​ka.Wie​dzia​ła,
żemusiza​cząćszu​kaćno​we​goza​ję​cia,aleniedzi​siaj.

–Sko​rona​le​gasz–po​wie​dzia​ła,od​wra​ca​jącsięiod​cho​dzączpo​wro​tem.Sły​sza​ła,

jakza​my​kadrzwiiidziezanią.Do​pie​rokie​dystałwjejpo​ko​ju,za​czę​łasięza​sta​na​-
wiać,cojąopę​ta​ło,żepo​zwo​li​łami​liar​de​ro​wina​ru​szyćswo​jąpry​wat​nąprze​strzeń.

Wogó​letamniepa​so​wał.Zpo​tęż​nąsyl​wet​kąibłysz​czą​cy​miocza​mido​mi​no​wał

nadma​łympo​miesz​cze​niemni​czymżywyskarb.Wy​da​wałsięwięk​szyniżnor​mal​nie
idwarazybar​dziejonie​śmie​la​ją​cy.Byłnaj​więk​szymsam​cemalfa,ja​kie​gokie​dy​kol​-
wiekwi​dzia​ła.Czu​łasięztymnie​swo​jo,podwie​lo​mawzglę​da​mi.Sza​leń​czopra​gnę​-
łagopo​ca​ło​wać.

Czaj​nik za​gwiz​dał, wy​peł​nia​jąc po​kój parą, tak że przy​wo​dził na myśl sau​nę.

Struż​kapotuspły​nę​łajejpople​cach,podprzy​le​ga​ją​cądoskó​ryko​szu​lą.

–Cze​gochcesz?–spy​ta​ła.
Nieod​po​wie​dział.Nieodrazu.Ko​tłu​ją​cysiędłu​gogniewprzy​ćmi​łonachwi​lęoto​-

cze​nie,ja​kie​gooddaw​naniewi​dział.Ro​zej​rzałsię.Po​kójbyłmałyiczy​sty,zobo​-
wiąz​ko​wąro​śli​nądo​nicz​ko​wąnapa​ra​pe​cie.Ta​niepla​ka​tyniezdo​ła​łyukryćat​mos​-
fe​rymiesz​ka​niasłuż​bo​we​go.Odlatniewi​działrów​niewą​skie​gołóż​ka.Aprze​cież
kie​dyśza​miesz​ki​wałpo​dob​nypo​kój.Kie​dyza​czy​nał,znacz​niemłod​szyniżte​raz,sy​-
piał w naj​róż​niej​szych ciem​nych, nie​wy​god​nych miej​scach. Pra​co​wał do póź​na za
nie​wiel​kiepie​nią​dze,byza​ro​bićizdo​byćdachnadgło​wą.

Pod​niósł wzrok na twarz dziew​czy​ny. Wspo​mniał re​ak​cję swo​je​go cia​ła tam​tej

nocyipró​bo​wałso​biewmó​wić,żebyłatochwi​lo​waaber​ra​cja.Byłakel​ner​kawy​-
glą​da​łazwy​czaj​nie.Gdy​bymi​nąłjąnauli​cy,nieod​wró​cił​bysięzanią.Anidżin​sy,ani
ko​szu​la nie le​ża​ły na niej zbyt do​brze. Zdo​bi​ły ją tyl​ko sre​brzy​ste oczy i au​re​ola
zja​snychwło​sówucie​ka​ją​cychzku​cy​ka.

Au​re​ola.Nieznałni​ko​go,ktomniejnada​wał​bysięnaanio​ła.

–Sprze​da​łaśswo​jąhi​sto​rię–oskar​żył.
–Ni​cze​goniesprze​da​łam–za​prze​czy​ła.–Niedo​sta​łamżad​nychpie​nię​dzy.
– Za​tem dzien​ni​kar​ka ma dar ja​sno​wi​dze​nia? Po pro​stu zga​dła, że się ca​ło​wa​li​-

śmy?

Po​krę​ci​łagło​wą.
–Wca​letaknietwier​dzę.Wi​dzia​łanas.Sta​łazadrze​wem,pa​lącpa​pie​ro​sainas

zo​ba​czy​ła.

–Czy​libyłotoza​aran​żo​wa​ne?
– Oczy​wi​ście, że nie! My​ślisz, że ce​lo​wo za​ła​twi​łam so​bie zwol​nie​nie? Dość po​-

krę​co​ny spo​sób, nie są​dzisz? Bar​dziej tra​dy​cyj​nie by​ło​by dać się zła​pać przy pod​-
kra​da​niupie​nię​dzyzkasy.

–Więczna​la​złasiętamprzy​pad​kiem?–niedo​wie​rzał.
–Tak!Byłago​ściemho​te​lo​wym.Na​stęp​ne​godniazdy​ba​łamniewre​stau​ra​cji,gdy

jąob​słu​gi​wa​łam,iniemo​głamunik​nąćroz​mo​wy.

– Mo​głaś po pro​stu od​mó​wić ko​men​ta​rza. Nie mu​sia​łaś pa​plać i na​zy​wać mnie

sło​dzia​kiem,szko​dzącmo​jejre​pu​ta​cjiiwia​ry​god​no​ści.Niemu​sia​łaśujaw​niaćtego,
copod​słu​cha​łaśzmo​jejroz​mo​wyte​le​fo​nicz​nej.

–Jakmo​głamniesłu​chać,sko​roode​bra​łeśprzymnie?
–Ja​kiemia​łaśpra​wo,byco​kol​wiekztegopo​wtó​rzyć?
–Aja​kietymaszpra​woprzyjśćtu​tajirzu​caćnamnieta​kieoskar​że​nia?
–Ob​ra​caszkotaogo​nem.Za​da​łemcipy​ta​nie,El​lie.Za​mie​rzaszod​po​wie​dzieć?
Przezchwi​lępa​no​wa​łanie​zręcz​naci​sza.
–Po​wie​dzia​ła,żemaszdziew​czy​nę.
Uniósłbrwi.
–Więcuzna​łaś,żedajecitopra​woroz​sie​wa​niaplo​teknamójte​mat,wie​dząc,że

mogąprze​do​staćsiędopra​sy?

–Skądmo​głamwie​dzieć?Niezna​łamjejza​wo​du.
–Awięcmaszwzwy​cza​jubyćnie​dy​skret​ną?
–Atymaszwzwy​cza​jubyćnie​wier​nym?
–Taksięskła​da,żeniemamak​tu​al​niedziew​czy​ny.Gdy​bymmiał,zpew​no​ściąnie

zbli​żył​bymsiędocie​bie.Wi​dzisz,El​lie,bar​dzoce​nięso​bielo​jal​ność.Wy​żejniżco​-
kol​wiekin​ne​go.Tyna​to​miastnaj​wi​docz​niejniewiesz,cotosło​woozna​cza.

– Zgo​da, może po​wie​dzia​łam o to​bie wię​cej, niż po​win​nam – przy​zna​ła, zbi​ta

z tro​pu jego chłod​nym spoj​rze​niem. – Nie po​win​nam była tego ro​bić i dla​te​go do​-
pro​wa​dzi​łeśdowy​la​niamniezro​bo​ty.Po​wie​dzia​ła​bym,żeje​ste​śmyte​razkwi​ta,nie
uwa​żasz?

– Nie do koń​ca. – Było coś nie​po​ko​ją​ce​go w jego oczach, w na​głym na​prę​że​niu

cia​ła. Wpa​try​wa​ła się, wie​dząc, co pla​nu​je, i wie​dząc, że to zły po​mysł. Dla​cze​go
więcgoniewy​pro​si​ła?

Boniemo​gła.Ma​rzy​łaota​kiejchwi​li,od​gry​wa​jącjąwwy​obraź​ni,kie​dybyłale​d​-

wiefan​ta​zją.Po​żą​da​łaAle​kaSa​ran​to​sabar​dziej,niżwy​da​wa​łosiętomoż​li​we.To
uczu​ciesięniezmie​ni​ło.Conaj​wy​żejwzmo​głojesz​czebar​dziej.Czu​ła,żedrży,kie​-
dy pod​szedł i przy​ci​snął ją do sie​bie. Wy​glą​dał, jak​by po​stę​po​wał wbrew so​bie.
Wzbu​rzy​łasię.Jakśmiał?Chcia​łasięod​su​nąć,alepo​trze​bapo​ca​ło​wa​niagojesz​cze
razgó​ro​wa​łanadwszyst​ki​miin​ny​miwzglę​da​mi.Możeniedałosiętegounik​nąć,jak

grzmo​tówcałydzieńprze​ta​cza​ją​cychsiępoza​chmu​rzo​nymnie​bie.Wia​do​mobyło,
żeprę​dzejczypóź​niejza​czniesiębu​rza.

Przy​warłdoniejusta​mi.Za​miastgoode​pchnąć,ob​ję​łajegora​mięiod​po​wie​dzia​ła

napo​ca​łu​nek.Tar​ga​łyniąsprzecz​neemo​cje.Chcia​ła,bycier​piałzato,żepo​zba​wił
ją pra​cy. Chcia​ła, żeby cof​nął te wszyst​kie okrop​ne oskar​że​nia. A tak​że chcia​ła,
żebyuśmie​rzyłdoj​mu​ją​cyból,któ​ryczu​łagłę​bo​kowśrod​ku.

–Chcęcię–po​wie​dział.
Otwo​rzy​łausta,jakgdy​bychcia​łapo​daćli​stęwszyst​kichprzy​czyn,dlaktó​rychnie

możejejmieć;zga​dy​wał,żeby​ła​bydłu​ga.Apo​temcośsięwniejzmie​ni​ło.Spoj​rza​-
łaza​pra​sza​ją​co.

–Ajachcęcie​bie.
To było jak eks​plo​zja. Nie prze​żył ni​g​dy wcze​śniej ni​cze​go ta​kie​go. Po​ca​łu​nek

trwałitrwał,ażza​bra​kłoimtchu.Roz​piąłko​szu​lędziew​czy​ny.

–Theo,two​jepier​sisąwspa​nia​łe.
–Tak?
–Sąjakzmo​ichsnów.
–Śniszomoimbiu​ście?
–Conoc.
Prze​su​nąłpal​cem,po​tempo​chy​liłsię,bydo​tknąćwar​ga​mitegosa​me​gomiej​sca.

Przy​cią​gnę​łagodosie​bie,mil​czą​coprzy​zwa​la​jąc,bykon​ty​nu​ował.

Znówza​cząłca​ło​wać,jak​byniepo​tra​fiłsięode​rwać.Wiłasięnie​spo​koj​nie.Ścią​-

gnął opa​skę, roz​pusz​cza​jąc ja​sne wło​sy El​lie. Wy​glą​da​ła za​ra​zem sym​pa​tycz​nie
iroz​pust​nie.Ko​bie​co,po​my​ślał.Mięk​ka,cie​pła,krą​gła,szczo​dra.

Drżą​cy​mirę​ko​maro​ze​brałjądonaga,uło​żyłnawą​skimłóż​ku,zdjąłubra​nie.Się​-

gnąłdoport​fe​lapopre​zer​wa​ty​wę,za​ło​żyłjąnie​zdar​nie,jakgdy​byro​biłtoporaz
pierw​szy.Po​ło​żyłsię,głasz​czącjejgę​stewło​sy.Krzyk​nę​ła,gdywniąwszedł.Było
bo​sko.

Zda​wa​ło się, że był w niej całą wiecz​ność. W koń​cu ze​sztyw​nia​ła, wy​gię​ła się –

i z ja​kie​goś po​wo​du za​czę​ła pła​kać. Na ze​wnątrz bły​ska​wi​ca prze​cię​ła nie​bo.
Deszczza​cząłude​rzaćoszy​bę.

ROZDZIAŁCZWARTY

El​lieob​ró​ci​łata​blicz​kęstro​nązna​pi​sem„Za​mknię​te”dodrzwi.Za​czę​łaście​rać

reszt​ki ro​dzy​nek i lu​kru z prze​szklo​nej lady cu​kier​ni. Uło​ży​ła kar​to​no​we pu​deł​ka,
za​mio​tłapod​ło​gęizdję​łafar​tuchzfal​ban​ka​mi.

Apo​temza​szlo​cha​łanaza​ple​czu.
Sta​ra​łasięmy​śleć,żedzię​kitemujejulży.Kie​dyłzyprze​cie​ka​łyprzezpal​ce,my​-

śla​łatyl​kootym,jaktosięsta​ło,jakży​ciezmie​ni​łosięna​glewkosz​mar.

Mia​łaszczę​ście,żezna​la​złapra​cęzza​kwa​te​ro​wa​niemwcu​kier​niCan​dy’sCup​-

ca​kestakszyb​kopoopusz​cze​niuho​te​lu.Mia​łajesz​czewię​cejszczę​ścia,żedo​bro​-
tli​waBrid​getBro​dyodrazująpo​lu​bi​łainieprzej​mo​wa​łasięzwol​nie​niemdys​cy​pli​-
nar​nym.Trud​nojed​nakbyłosku​pićsięte​raznawdzięcz​no​ści.Wisto​cietrud​nobyło
sku​pićsięnaczym​kol​wiekpozajed​nąje​dy​nąrze​czą,któ​rejniemo​głada​lejigno​ro​-
wać. Któ​ra nie znik​nie, obo​jęt​nie jak bar​dzo by tego pra​gnę​ła. Cięż​ko po​czła​pa​ła
doma​łe​gomiesz​ka​nianadskle​pem.

Lu​stro w sa​lo​nie było za​wie​szo​ne w ta​kim miej​scu, że nie dało się go unik​nąć,

chy​bażecho​dzączza​mknię​ty​mioczy​ma,coprzytaknie​rów​nympar​kie​cieniebyło
do​brympo​my​słem.Jużdaw​noznik​nę​łazdro​waopa​le​ni​znazcza​sówpra​cywre​stau​-
ra​cjiwogro​dzieTheHog.Ceręmia​łazie​mi​stą,pier​sispuch​nię​te,skó​rawy​da​wa​ła
sięoroz​miarzaduża.Stra​ci​łanawa​dze.Niemo​głanicjeśćprzedpo​łu​dniem,bo
cią​glewy​mio​to​wa​ła.Niepo​trze​bo​wa​ławi​do​kudwóchnie​bie​skichkre​seknapla​sti​-
ko​wejpa​łecz​ce;po​twier​dza​łyto,coitakjużwie​dzia​ła.

Żejestwcią​żyzAle​kiemSa​ran​to​seminiewie,coztymzro​bić.
Za​pa​dławmięk​kifo​teliwpa​try​wa​łasiętępowprze​strzeń.Wza​sa​dzieniebyła

topraw​da.Mo​głazro​bićtyl​kojed​nąrzecz.Mu​sia​łamupo​wie​dzieć.

Niemia​łyzna​cze​niajejuczu​ciaanifakt,żegrec​kimi​liar​dernieode​zwałsię,od​-

kądwy​szedłzsy​pial​ni,zo​sta​wia​jącjąnagąwłóż​ku.Cho​dzi​łoocoświę​cejniżonią
samą.Wie​dzia​ła,jaktojestniemiećojcaanipraw​dzi​wejtoż​sa​mo​ści.Czućsięnie​-
wi​dzial​ną,ni​czymnie​peł​naisto​taludz​ka.Jejdziec​kanicta​kie​goniecze​ka.Niepo​-
zwo​linato.

Ale jak po​wie​dzieć ko​muś, kto od​ciął się od cie​bie na​tych​miast po or​ga​zmie, że

maszznimdziec​ko?

Po​wró​ci​łamy​ślądookrop​ne​gomo​men​tu,gdyotwo​rzy​łaoczyizo​ba​czy​łale​żą​ce​go

naniejAle​kaSa​ran​to​sa.Przy​le​gałdoniejcie​płymcia​łemiod​dy​chałtak,jak​bywła​-
śnieukoń​czyłwy​ścig.Napo​zio​mieczy​stofi​zycz​nymprze​ży​łanaj​bar​dziejnie​sa​mo​-
wi​te do​świad​cze​nie sek​su​al​ne w ży​ciu, choć, praw​dę mó​wiąc, nie mia​ła wiel​kie​go
po​rów​na​nia.Czu​łasię,jak​bysięuno​si​ławpo​wie​trzu.Chcia​ła,bytakpo​zo​sta​ło,by
tachwi​latrwa​ła,niekoń​czy​łasięni​g​dy.Nie​ste​ty,sta​łosięina​czej.

Nie była pew​na, co wy​wo​ła​ło zmia​nę. Le​że​li tak bli​sko sie​bie, cisi, pod​czas gdy

deszczwa​liłoszy​by.Jak​bycałeichży​cieza​my​ka​łosięwtam​tympo​ko​iku.Czu​łaco​-
razwol​niej​szebi​ciejegoser​ca,cie​płood​de​chunaswo​jejszyi.Mia​łaocho​tęgwiz​-

dać z ra​do​ści. Była oczy​wi​ście wcze​śniej w związ​ku, ale ni​g​dy nie za​zna​ła ta​kiej
peł​ni. Czy Alek też to czuł? Pa​mię​ta​ła, jak się​gnę​ła, by po​gła​dzić go po wło​sach.
Wte​dydo​strze​głacośwjegotwa​rzy–świa​do​mość,żewła​śniepo​peł​niłnaj​więk​szy
błądwży​ciu.Wy​razbłę​kit​nychoczuprze​szedłodza​do​wo​le​niadonie​do​wie​rza​nia,
gdyzdałso​biespra​wę,gdziesięznaj​du​je.Izkim.

Znie​sma​kiem,któ​re​gona​wetniechcia​łomusięskry​wać,od​su​nąłsięostroż​nie.

Za​sta​na​wia​ła się, jak naj​le​piej wyjść z sy​tu​acji, mia​ła jed​nak małe do​świad​cze​nie
z męż​czy​zna​mi, a tym bar​dziej z grec​ki​mi mi​liar​de​ra​mi. Po​sta​no​wi​ła, że naj​le​piej
za​cho​waćspo​kój.Mu​sia​łaupew​nićgo,żeniefan​ta​zju​jeopój​ściudooł​ta​rzawbia​-
łej suk​ni tyl​ko dla​te​go, że upra​wia​li seks. Za​cho​wy​wać się, jak​by sto​su​nek z kimś
wza​sa​dzieob​cymniebyłni​czymistot​nym.

Na​po​mnia​łasię,żepo​wo​do​wa​łanimizłośćimożeszko​da,żenazło​ściniepo​prze​-

sta​li.Gdy​bybo​wiemniezmie​ni​łasięna​glewnie​po​ko​ją​cypo​rywna​mięt​no​ści,niele​-
ża​ła​bytam,ma​rząc,byzo​stałini​g​dynieod​cho​dził.Możenieza​czę​ła​byro​zu​mieć
nie​cole​piejswo​jejmat​kiiza​sta​na​wiaćsię,czytowła​śnieczu​ła.Czytakwła​śniele​-
ża​łaprzyswo​immężuiza​tra​ci​łasięwnim,choćmu​sia​ławie​dzieć,żeniejestod​po​-
wied​nimczło​wie​kiem?

Uda​wa​ła,żeśpi.Spu​ści​łapo​wie​ki.Sły​sza​ła,jaksiękrę​cił,zbie​ra​jącrze​czyzpod​-

ło​giiubie​ra​jącsię.Za​ry​zy​ko​wa​łakrót​kiezer​k​nię​cie.Pa​trzyłwszę​dzie,tyl​koniena
nią.Jakgdy​byniemógłznieśćwi​do​kuko​chan​ki.Mimowszyst​kona​dalpo​zo​sta​wa​ła
skłon​nadowy​ro​zu​mia​ło​ści.

–Alek?–ode​zwa​łasięnatyleswo​bod​nie,bydaćmudozro​zu​mie​nia,żeniema

nicprze​ciw​kopo​now​ne​muspo​tka​niu,aleniedośćprzy​jaź​nie,byza​brzmia​ło,jak​by
sięna​rzu​ca​ła.

Byłjużkom​plet​nieubra​ny,choćwnie​ła​dzie.Dziw​niewy​glą​dałwjejpo​ko​jupo​tęż​-

nymi​liar​derwpo​gnie​cio​nejko​szu​li.Prze​cze​sy​wałroz​czo​chra​newło​sy.Spoj​rze​nie
miałlo​do​wa​te.Spraw​dził,czymawkie​sze​niklu​czy​kiodsa​mo​cho​du,amożetyl​ko
upew​niałsię,żeport​felnieznik​nął.

–Byłowspa​nia​le–po​wie​dział.Ogar​nę​łająra​dość,ucię​tana​stęp​ny​misło​wa​mi:–

Aletobyłbłąd.My​ślę,żeobo​jezda​je​myso​bieztegospra​wę.Że​gnaj,El​lie.

Ipo​szedł,aEl​liezo​sta​ła,czu​jącsięjakidiot​ka.Nietrza​snąłna​wetdrzwia​mi,co

zja​kie​gośpo​wo​dupo​głę​bi​łojejupo​ko​rze​nie.Jakgdy​byza​słu​gi​wa​łatyl​konaci​chy
od​głosklam​ki.

Dłu​gosięnieru​sza​ła.Le​ża​ławzmię​tejpo​ście​li,pa​trzącnastru​mycz​kispły​wa​ją​-

ceposzy​bie.Dla​cze​gopła​ka​ła?Bobyłotakdo​sko​na​le?Towła​śniebyłonaj​głup​sze.
Zna​tu​rynie​cocy​nicz​na,ni​g​dywcośpo​dob​ne​goniewie​rzy​ła,nieczu​ła.Jakgdy​by
byłapięk​na.Za​chwy​ca​ją​ca.Wspa​nia​ła.Czyprzy​pra​wiałota​kiemy​ślikaż​dąko​bie​-
tę, z któ​rą upra​wiał seks? Oczy​wi​ście. To jak z te​ni​sem albo po​ke​rem, kwe​stia
prak​ty​ki.

Po​szłapodprysz​nic,pró​bu​jącoczy​ścićsięzewspo​mnień.Niebyłoła​two.Wy​da​-

wa​łosię,żeob​razAle​kaod​ci​snąłsiętrwa​lenajejumy​śle.Za​uwa​ży​ła,żeroz​my​śla
onimdnieminocą,wspo​mi​na​jącjegodo​tyk.Ni​g​dyniemia​łaoka​zjisięprze​ko​nać,
czyczasza​tarł​bytewi​zje.

Okres jej się spóź​niał. Wła​ści​wie nie tyle spóź​niał, co nie nad​szedł, a nor​mal​nie

byłre​gu​lar​nyjakwze​gar​ku.Nud​no​ściza​czę​ływy​stę​po​waćwnaj​mniejdo​god​nych

mo​men​tach. Wie​dzia​ła, że nie może dłu​żej tego od​kła​dać i musi po​wie​dzieć ojcu
dziec​ka.Niewprzy​szłymty​go​dniu,niewprzy​szłymmie​sią​cu–te​raz.

Od​pa​li​łasta​rykom​pu​teriwkle​pa​łana​zwęfir​mySa​ran​to​sa,naj​wy​raź​niejma​ją​cej

biu​ra na ca​łym świe​cie. Mo​dli​ła się, by prze​by​wał na​dal w Lon​dy​nie. Cha​rak​te​ry​-
stycz​ne nie​bie​skie logo po​ja​wi​ło się na ekra​nie. We​dług stro​ny przed​się​bior​stwa
wła​ści​cielwy​gło​siłwy​kładoprze​ję​ciachifu​zjachnapre​sti​żo​wejkon​fe​ren​cjiwCity
po​przed​nie​gowie​czo​ru.

Gdy​byna​wetzna​łaad​resdo​mo​wy–atakprze​cieżniebyło–znacz​niewię​cejsen​-

su mia​ło pój​ście do biu​ra. Pa​mię​ta​ła, że opo​wia​dał, jak za​wsze zo​sta​je do póź​na.
Pój​dzietamiwy​ja​śni,żemamucośbar​dzoważ​ne​godopo​wie​dze​nia.Zpew​no​ścią
wy​słu​cha,choć​bytyl​kozcie​ka​wo​ści.

Aje​ślinie?
Wte​dybę​dziemia​łaczy​stesu​mie​nie,żeprzy​naj​mniejspró​bo​wa​ła.
Wśro​dęmia​ławol​ne.Po​je​cha​łapo​cią​giemdoLon​dy​nu.Dzieńznówbyłpar​ny,jak

zwy​klela​temwAn​glii.Naj​lep​szaba​weł​nia​nasu​kien​kaspra​wia​ławra​że​nieszma​ty,
gdy wy​sia​da​ła na dwor​cu Wa​ter​loo. Po kosz​mar​nej jeź​dzie me​trem wy​sia​dła przy
ka​te​drześw.Paw​ła.

Bezwięk​sze​gopro​ble​muzna​la​złabu​dy​nekkon​cer​nuSa​ran​to​sa–gi​gan​tycz​nymo​-

no​litzesta​liiszkławzno​szą​cysiędobez​chmur​ne​gonie​ba.Mnó​stwolu​dziwy​cho​-
dzi​ło ob​ro​to​wy​mi drzwia​mi, zmie​rza​jąc do po​bli​skich ba​rów i sta​cji me​tra. El​lie
skry​łasięwcie​niu,za​sta​na​wia​jącsię,jakko​bie​tymo​głytrzy​maćfa​sonwtymupa​le
icho​dzićtakszyb​konaszpil​kach,któ​renaj​wy​raź​niejwszyst​kieno​si​ły?

Wkro​czy​ła do re​cep​cji, gdzie ude​rzył ją wy​tę​sk​nio​ny po​dmuch chłod​ne​go po​wie​-

trzazkli​ma​ty​za​to​ra.Wi​dzia​ła,żere​cep​cjo​nist​kasięwniąwpa​tru​je,alezpew​no​-
ściąsie​biepo​szłausiąśćnajed​nejzeskó​rza​nychsofwprze​ciw​nymką​cielob​by.

Pod​szedłochro​niarz,któ​re​godo​tądnieza​uwa​ży​ła.
–Czymmogępanisłu​żyć?
–Cze​kamtyl​konaprzy​ja​cie​la.–Od​gar​nę​łagrzyw​kęizmu​si​łasiędouśmie​chu.
–Jaksięna​zy​wapaniprzy​ja​ciel?
Czy mia​ła na to dość śmia​ło​ści? W koń​cu czyż w jej brzu​chu nie ro​sło dziec​ko

w przy​szło​ści mo​gą​ce zo​stać sze​fem tej po​tęż​nej kor​po​ra​cji? Wzię​ła głę​bo​ki od​-
dech,po​wta​rza​jącso​bie,żemapra​wotambyć.

–Na​zy​wasięAlekSa​ran​tos.
Straż​nik–mu​sia​łamutoprzy​znać–niewy​ra​ziłżad​nejopi​niianiniepró​bo​wałjej

wy​rzu​cić,atyl​koprzy​tak​nął.

–Po​wia​do​mięjegobiu​ro,żepanitujest–po​wie​działiod​szedłdore​cep​cji.
Po​wiemu,po​my​śla​ła,gdydo​tar​łodoniej,cosiędzie​je.Za​dzwo​nidobiu​raAle​ka

ipo​wie,żeja​kaśsza​lo​na,prze​grza​nako​bie​tacze​kawre​cep​cjinadole.Niebyłoza
póź​no,żebyuciec.Mo​głaznik​nąć,za​nimAlekzej​dzie.Mo​gławró​cićdoNewFo​rest
ina​dalpra​co​waćdlawła​ści​ciel​kiCan​dy’sCup​ca​kes,wca​lenie​ma​ją​cejnaimięCan​-
dy,ja​kośłą​czącko​nieczkoń​cemiro​biąccowjejmocydladziec​ka.

Aletobyniewy​star​czy​ło,praw​da?Niechcia​ławy​cho​wy​waćdziec​ka,któ​remu​-

sia​ło​byja​kośso​biera​dzić.Niechcia​łabyćzmu​szo​nadoro​bie​niaza​ku​pównawy​-
prze​da​żach i go​to​wa​nia so​cze​wi​cy na sto wy​myśl​nych spo​so​bów. Pra​gnę​ła, by
dziec​kożyłowdo​bro​by​cie.Mia​łonowebutybezwzglę​dunato,czysąpo​trzeb​ne,

iniemu​sia​łosięmar​twić,czywy​star​czypie​nię​dzynaza​pła​ce​nieczyn​szu.Wie​dzia​-
ła,jaksmut​nebywata​kieży​cie.

–El​lie?–Imięwy​po​wie​dzia​nezmoc​nymgrec​kimak​cen​temprze​rwa​łoroz​my​śla​-

nia.Zo​ba​czy​łaAle​kaSa​ran​to​satużprzedsobą.Ochro​niarzstałokil​kakro​kówda​-
lej.Wgło​sieSa​ran​to​saza​brzmia​łanut​kaza​sko​cze​niainie​przy​chyl​no​ści.

Po​my​śla​ła,żepo​win​nawstać.Cośzro​bić,anietyl​kosie​dziećjakwo​rekkar​to​fli.

Ob​li​za​ławar​giibezpo​wo​dze​niaspró​bo​wa​łasięuśmiech​nąć.Czyniebyłosza​leń​-
stwem,żewciążgochcia​ła?Cia​łojużrazjązdra​dzi​ło.Aprze​cieżte​raz,wper​fek​-
cyj​nie skro​jo​nym gar​ni​tu​rze, wy​glą​dał bar​dziej onie​śmie​la​ją​co niż kie​dy​kol​wiek.
Uspo​kójsię,po​wta​rza​ławmy​ślach.Za​cho​wujsiędoj​rza​le.

–Cześć,Alek–po​wie​dzia​ła,zdo​by​wa​jącsięna​wetnauśmiech,mia​łana​dzie​ję,że

przy​ja​zny.

Nieza​re​ago​wał.
– Co tu ro​bisz? – za​py​tał nie​mal uprzej​mie. Ochro​niarz sprę​żył się, jak gdy​by

ocze​ki​wałja​kichśprzy​kro​ści.

Za​sta​no​wi​ła się, co by było, gdy​by po pro​stu to ogło​si​ła: Je​stem z tobą w cią​ży.

Bę​dziesztatą,Alek!Tozpew​no​ściąbygopo​ru​szy​ło!Alecośjąpo​wstrzy​ma​ło.In​-
stynktsa​mo​za​cho​waw​czyiduma.Niemo​głaso​biepo​zwo​lićnare​ago​wa​nie,mu​sia​ła
my​śleć.Nietyl​kooso​bie,aleteżodziec​ku.WoczachAle​kajużgozdra​dzi​łaprzed
dzien​ni​kar​ką,ocosięwściekł.Niemo​głapo​wia​do​mićgoooj​co​stwie,gdystałtam
wiel​kijaksto​do​łaochro​niarz,na​pi​na​jącmię​śnie.Po​win​nadaćmumoż​li​wośćwy​słu​-
cha​niawie​ścinaosob​no​ści.Tylebymusięna​le​ża​ło.

–Wo​la​ła​bympo​roz​ma​wiaćwczte​ryoczy,oileniemasznicprze​ciw​ko.
Wy​raz twa​rzy dziew​czy​ny po​wie​dział mu wszyst​ko. Pró​bo​wał so​bie wmó​wić, że

toszokspo​wo​do​wa​nyspo​tka​niemwy​wo​łałmę​tlikwgło​wie,alewie​dział,żetonie​-
praw​da. My​ślał o niej, rzecz ja​sna. Na​wet za​sta​na​wiał się nie​zo​bo​wią​zu​ją​co nad
zo​ba​cze​niemsięzEl​liejesz​czeraz,bocze​mużbynie?Dla​cze​gomiał​byniepo​wtó​-
rzyćnaj​lep​sze​gosek​su,jakipa​mię​tał?Gdy​byży​ciebyłota​kiepro​ste.

Przy​po​mniał so​bie, jak le​żał po wszyst​kim, z gło​wą na ra​mie​niu dziew​czy​ny, na

gra​ni​cysnuijawy.Do​ty​ka​łajegowło​sówmięk​ki​mipal​ca​mi.Byłotoko​ją​ceiza​dzi​-
wia​ją​coin​tym​ne.Wy​do​by​łonaświa​tłodzien​neja​kąśczęśćjegooso​bo​wo​ści,cośna
tylegroź​ne​go,żespa​ni​ko​wał.Po​czułsię,jak​byścia​nysięnanie​gowa​li​ły–do​kład​-
nietakjakte​raz.

Chciałso​biewmó​wić,żechy​basięmyli,żetoniemożebyćrzecz,któ​rejbałsię

naj​bar​dziej. Cóż jed​nak in​ne​go? Żad​na ko​bie​ta w ta​kiej sy​tu​acji nie zja​wi​ła​by się
w po​dob​ny spo​sób ani nie by​ła​by tak pew​na sie​bie, nie ma​jąc w ręku po​waż​ne​go
atu​tu.Niepotym,jakzo​sta​wiłjąbezpo​ca​łun​kunapo​że​gna​nieczyobiet​ni​cy,żeza​-
dzwo​ni.Są​dził,żeEl​liejestzbytdum​na,byprzyjśćbła​gać,abyznówsięzniązo​ba​-
czył.Byławkoń​cutwar​da.Trak​to​wa​łagojakrów​ne​go,po​mi​moróż​ni​cypo​ło​że​nia.

Za​uwa​żył cie​nie na jej po​sza​rza​łej twa​rzy. Wy​glą​da​ła na wy​czer​pa​ną. Ogar​nę​ły

gowy​rzu​tysu​mie​nia.Mu​siałjejwy​słu​chać.Mu​siałsiędo​wie​dzieć,comadopo​wie​-
dze​nia.Czyto,cze​gosięoba​wiał,jestpraw​dą.

Za​sta​no​wiłsię,czyza​braćEl​liedopo​bli​skiejka​wiar​ni.Nie,owie​lezbytwy​eks​-

po​no​wa​nemiej​sce.Możele​piejza​braćjąnagórę,dobiu​ra?Tomo​głobyćła​twiej​-
sze.Ła​twiejsiębę​dziejejpo​tempo​zbyć,niżgdy​byza​brałjądodomu.Aniechciał

za​bie​raćjejdodomu.Chciałtyl​ko,byznik​nę​łazjegoży​cia.Bymógłza​po​mnieć,że
kie​dy​kol​wieksięspo​tka​li.

–Naj​le​piejchodźdomo​je​gobiu​ra.
–Do​brze–od​po​wie​dzia​ła.
Dziw​niebyłoje​chaćwin​dąwmil​cze​niu,aleniechciałza​czy​naćdys​ku​sjiwtakcia​-

snejprze​strze​ni.Wy​da​wa​łasięmy​ślećpo​dob​nie.Drzwisięotwar​ły.Prze​szliprzez
ze​wnętrz​nączęśćbiu​ra.

–Nieprze​kie​ro​wujdomnieżad​nychte​le​fo​nów–po​wie​działVa​so​so​wi,do​strze​ga​-

jącza​sko​cze​nie.

–Tak,sze​fie.
Wkrót​cezna​leź​lisięwchłod​nymbiu​rzezwi​do​kiemnada​chymia​sta.Wy​glą​da​ła

nienamiej​scuwba​weł​nia​nejsu​kien​cewkwie​ci​stywzórizbla​dy​mino​ga​mi.Po​mi​-
mopra​wiezu​peł​ne​gobra​kuma​ki​ja​żuiwło​sówzwią​za​nychwku​cykmia​ławso​bie
coś,nacojegocia​łore​ago​wa​łowspo​sób,któ​re​goniero​zu​miał.Choćmia​łapo​sza​-
rza​łą cerę i ewi​dent​nie stra​ci​ła na wa​dze, na​dal chciał przy​ci​snąć ją do sto​ją​cej
wroguskó​rza​nejka​na​py.

–Usiądź–po​wie​dział.
–Niemapo​trze​by.–Za​wa​ha​łasię,jakgość,któ​rypo​my​liłprzy​ję​cieiniewie,jak

wy​tłu​ma​czyć to go​spo​da​rzo​wi. – Za​pew​ne chcesz wie​dzieć, dla​cze​go tak się zja​-
wiam…

–Wiemdla​cze​go.Je​steśwcią​ży,praw​da?
Za​chwia​łasię,chwy​ta​jąckantbiur​ka.Po​mi​mognie​wuAlekzbli​żyłsięipo​sa​dziłją

nakrze​śle.

–Usiądź–po​wtó​rzył.
–Niechcęsie​dzieć.
–Ajaniechcęmiećnasu​mie​niuomdle​nianapod​ło​dzemo​je​gobiu​ra–od​parł,ale

cof​nąłręce,jakgdy​bydal​szydo​tykgro​ziłpo​now​nymzro​bie​niemzsie​biekre​ty​na.
Niechciałzaniąod​po​wia​dać.Chciał,żebysięsta​łaszyb​koza​cie​ra​ją​cymsięwspo​-
mnie​niem,lecznatosięnieza​no​si​ło.

–Va​sos!–za​wo​łałasy​sten​ta.
Mło​dzie​niec na​tych​miast po​ja​wił się przy drzwiach. Nie zdo​łał ukryć zdzi​wie​nia

nawi​dokpra​co​daw​cyna​chy​la​ją​ce​gosięnadsie​dzą​cąko​bie​tą.

–Przy​nieśwodę–po​wie​działAlekpogrec​ku.–Szyb​ko.
Poparuse​kun​dachasy​stentwró​ciłzeszklan​ką,wciążza​cie​ka​wio​ny.
–Cośjesz​cze,sze​fie?
–Nic.–Alekode​brałwodę.–Zo​stawnas.Iżad​nychte​le​fo​nów.
Va​sosza​mknąłzasobądrzwi.Alekpod​su​nąłszklan​kędowargEl​lie.Spoj​rza​łapo​-

dejrz​li​wie,na​pię​ta.Przy​wo​dzi​łanamyślzbłą​ka​neko​cię,któ​rewdzie​ciń​stwieprzy​-
niósłdodomu.Byłoza​pchlo​neiwy​chu​dzo​ne,zaśAlekztru​demdo​pro​wa​dziłjezpo​-
wro​temdozdro​wia.Byłztegodum​ny.Zy​skałwgro​bo​wejat​mos​fe​rzedomucoś,na
czymmuza​le​ża​ło.Apo​temoj​ciecsiędo​wie​działi…

Pocomy​ślećte​razoczymśta​kim?
–Pij–po​wie​działszorst​ko.–Tonietru​ci​zna.
–Pew​nieża​łu​jesz–od​po​wie​dzia​łaci​cho.
Nie ufał so​bie na tyle, by sko​men​to​wać. Tłu​miąc emo​cje, od​cze​kał chwi​lę, po

czymod​sta​wiłszklan​kęnaswo​jebiur​koista​nąłprzyogrom​nymokniezeskrzy​żo​-
wa​ny​mirę​ka​mi.

–Le​piejza​cznijwy​ja​śniać.
Po​pa​trzy​łananie​go.Wodaprzy​wró​ci​łajejnie​cosiły.Na​po​mnia​łasię,żemami​-

sję.Nieprzy​szła,byza​wrzećprzy​jaźńanibyod​no​wićna​mięt​ność,przezktó​rązna​-
la​złasięwtejsy​tu​acji.Nietrak​tujtegoemo​cjo​nal​nie,po​wie​dzia​łaso​bie.Trzy​maj
sięfak​tów.

–Niemawie​ledowy​ja​śnia​nia.Będęmia​ładziec​ko.
–Uży​li​śmypre​zer​wa​ty​wy.Wieszotym.
Oma​wia​nie an​ty​kon​cep​cji w miej​scu pra​cy wy​da​ło jej się nie​sto​sow​ne. Było jed​-

naknie​zbęd​ne.Niepo​zwo​lisięza​stra​szyć;obo​jebyliwin​niiobo​jemu​sząpo​nieść
od​po​wie​dzial​ność.

–Wiemteż,żekon​do​myniesąstu​pro​cen​to​wosku​tecz​ne.
–Mhm.Za​temje​steśeks​pert​ką?–Po​pa​trzyłznie​sma​kiem.–Pew​niepo​szłaśztą

łza​wąhi​sto​riątak​żedoin​nychmęż​czyzn.Mo​żeszmizdra​dzić,któ​remammiej​sce
nali​ście,takzcie​ka​wo​ści?

Za​ci​snę​ła pię​ści, owład​nię​ta fu​rią. Wsta​ła​by, ale nogi od​mó​wi​ły po​słu​szeń​stwa.

Mimożechcia​łauciecini​g​dyniewra​cać,wie​dzia​ła,żenatakiluk​suspopro​stunie
możeso​biepo​zwo​lić.

– Nie ma na li​ście ni​ko​go in​ne​go. Może je​steś inny, ale ja nie upra​wiam sek​su

z wię​cej niż jed​ną oso​bą na​raz. Za​cho​waj więc bez​pod​staw​ne oskar​że​nia dla sie​-
bie.Nieprzy​szłamtu​taj,że​byśsięnamniewy​ży​wał.

–Nie?Topoco?Chceszpie​nię​dzy?
–Pie​nię​dzy?
–Towła​śniepo​wie​dzia​łem.
ZłośćEl​liesięwzmo​gła,cojed​nakwja​kiśspo​sóbpo​mo​głojejsięsku​pić.Da​wa​ło

wolędowal​ki.Niedlasie​bie,aledlama​łejisto​tyro​sną​cejwjejwnę​trzu.Towła​śnie
sięli​czy​ło.Tobyłpo​wód,dlaktó​re​gosiętu​tajzja​wi​ła,wie​dząc,żebę​dziecięż​ko.
Za​sta​nówsię,za​nimod​po​wiesz.Nieróbdrob​nychprzy​ty​ków.Po​każ,jakpo​waż​nie
pod​cho​dziszdorze​czy.

–Je​stemtu,żebyza​zna​jo​mićcięzfak​ta​mi–stwier​dzi​ła.–Uwa​żam,żemaszpra​-

wojeznać.Mu​siszbyćświa​domkon​se​kwen​cjitego,cozda​rzy​łosięwtam​topo​po​-
łu​dnie.

– To dość dra​ma​tycz​ne, nie uwa​żasz? Zja​wia​nie się w taki spo​sób. Nie mo​głaś

naj​pierwza​dzwo​nić,żebymnieostrzec?

– My​ślisz, że po​win​nam była to zro​bić? Se​rio? Nie mia​łam two​je​go nu​me​ru, bo

ce​lo​wo mi go nie da​łeś. Gdy​bym na​wet go zdo​by​ła, po​roz​ma​wiał​byś ze mną? Nie
są​dzę.

Za​sta​no​wiłsięnadjejsło​wa​mi.Nie,za​pew​nebyniepo​roz​ma​wiał,po​mi​monie​co

nie​ra​cjo​nal​ne​gopra​gnie​niapo​now​ne​gospo​tka​nia.Zapo​śred​nic​twemVa​so​saza​żą​-
dał​by,bywy​ło​ży​ławszyst​kowmej​lu.Trzy​mał​byjąnady​stans,jakwszyst​kieko​bie​-
ty.Za​czy​nałjed​nakzda​waćso​biespra​wę,żeszcze​gó​łytego,coza​szłomię​dzynimi,
nie mia​ły zna​cze​nia. Nie li​czy​ło się, że zła​ma​ła kar​dy​nal​ną za​sa​dę i wtar​gnę​ła do
jegomiej​scapra​cy.Li​czy​łasiętyl​kojed​narzecz,ta,któ​rąwła​śniemuprze​ka​za​ła.

Od tej jed​nej kwe​stii nie mógł po pro​stu uciec. Za​sta​no​wił się, czy po​stę​pu​je

sztam​po​wo,aleza​da​jącpy​ta​nie,wgłę​biser​caznałjużod​po​wiedź.

–Skądwiesz,żetomojedziec​ko?
–My​ślisz,żewprze​ciw​nymra​ziebymtuprzy​szła?Żewy​sta​wia​ła​bymsięnata​-

kiener​wy,gdy​bybyłoko​gośin​ne​go?

Pró​bo​wał so​bie wma​wiać, że to na​dal może być blef i że może za​żą​dać te​stu

DNA,zktó​rymmu​siał​bypo​cze​kaćdona​ro​dzindziec​ka.Ajed​nakcośmumó​wi​ło,że
ża​dentakitestniejestpo​trzeb​ny.Niebyłpe​wiendla​cze​go.Czytozewzglę​duna
pew​nośćwy​pi​sa​nąnajejbla​dejtwa​rzy,gdypo​wie​dzia​ła,żejestoj​cem?Amożeto
cośbar​dziejsub​tel​ne​go,umy​ka​ją​ce​gowszel​kiejlo​gi​ce?Znówzna​lazłsięwpu​łap​ce.
Tobyłonaj​gor​szeuczu​cieświa​ta.

–Cze​goodemniechcesz?
Przezchwi​lęsięnieod​zy​wa​ła,apo​tempa​trzącmuwoczy,oświad​czy​ła:
–Chcę,że​byśsięzemnąoże​nił.

ROZDZIAŁPIĄTY

–Alboco?–spy​tałAlekzja​dli​wie.–Albozno​wuwy​ga​daszsięswo​jejprzy​ja​ciół​ce

dzien​ni​kar​ce?Tobydo​pie​robyłasen​sa​cja.Jużwi​dzętena​głów​ki.

El​liesta​ra​łasięza​cho​waćspo​kój.Niechcia​łatakwy​pa​lić.Wisto​ciewogó​lenie

za​mie​rza​łategomó​wić.Chcia​łapo​wie​dzieć,żepla​nu​jeuro​dzićdziec​koiusza​nu​je
każ​dą de​cy​zję, jaką po​dej​mie w kwe​stii swo​je​go za​an​ga​żo​wa​nia. Chcia​ła dać do
zro​zu​mie​nia,żemałojątoob​cho​dziizpew​no​ściąniepla​no​wa​łakon​tro​lo​waćsy​tu​-
acjianima​ni​pu​lo​wać.

Cośjed​nakzmie​ni​łosiępod​czaskło​po​tli​wejroz​mo​wywob​cymoto​cze​niubiu​rana

naj​wyż​szym pię​trze. Przez kli​ma​ty​za​cję kro​pel​ki potu zię​bi​ły czo​ło, a ba​weł​nia​na
su​kien​kaprzy​le​ga​ładojejcia​ła.Czu​łasiębar​dziejniżbrzyd​ka–oto​czo​nanie​wia​ry​-
god​nymbo​gac​twempen​tho​use’uAle​kaczu​łasięnie​wi​dzial​na.

Po​my​śla​ła o wszyst​kich ko​bie​tach, któ​re wi​dzia​ła, gdy opusz​cza​ły bu​dy​nek, dro​-

bią​cychnawy​so​kichob​ca​sach,bezanijed​nejnit​kinanie​wła​ści​wymmiej​scu.Zta​ki​-
mi ko​bie​ta​mi za​da​wał się na co dzień. Szczu​pły​mi, sto​no​wa​ny​mi, zde​cy​do​wa​ny​mi.
Ja​kie było jej miej​sce w tym świe​cie, z ta​nią su​kien​ką, ro​sną​cym brzu​chem i bez
wła​sne​gokąta?Tobyłjegoświat,doktó​re​goaniona,anijejdziec​konieprzy​na​le​-
że​li.Ilecza​supo​trwa,za​nimwy​god​niemubę​dzieza​po​mnieć,żewchwi​linie​prze​-
my​śla​nej na​mięt​no​ści spło​dził po​tom​ka? Ile cza​su, za​nim oże​ni się z kimś z kla​są
ibę​dziemiałdzie​cizpra​we​gołoża,któ​reodzie​dzi​czącałyma​ją​tek,gdydziec​koEl​-
liepo​zo​sta​niewcie​niu,po​rzu​co​neipo​mi​nię​te?Czyżsamaniewie​dzia​łanaj​le​piej,
żedzie​cinie​chcia​neta​ki​mizwy​klepo​zo​sta​ją?Wie​dzia​ła,jaktojestbyćod​trą​co​ną
przezwła​sne​goojca.

Wte​dywpa​dłanapo​mysł.Wie​dzia​łado​kład​nie,cze​goza​żą​dać.Niemia​łyzna​cze​-

niaegoaniduma,cho​dzi​łoocośznacz​nieważ​niej​sze​go.

–Niegro​żęciszan​ta​żem–po​wie​dzia​łaci​cho.–Mó​wi​łam,żecałaspra​wazdzien​-

ni​kar​kąbyłagłu​pimbłę​dem,któ​re​gonieza​mie​rzampo​wta​rzać.Chcętyl​ko,że​byś
sięzemnąoże​nił,towszyst​ko.

–Wszyst​ko?–Po​wtó​rzył.–Dla​cze​go?
–Oczy​wi​ściedla​te​go,żeje​steśtakicza​ru​ją​cy.Tro​skli​wyi…
–Dla​cze​go?
–Czytonieoczy​wi​ste?Bochcę,żebymojedziec​komia​łopo​czu​ciebez​pie​czeń​-

stwa.

–Toniemusiozna​czaćmał​żeń​stwa.Je​ślidziec​kona​praw​dęjestmoje,we​zmęod​-

po​wie​dzial​ność.Mogędaćpie​nią​dze.Dom.Ja​kieśbły​skot​kidlacie​bie,je​ślinatym
ciza​le​ży.

Bły​skot​ki?Na​praw​dęuwa​żałjązatakpłyt​ką,żebi​żu​te​riamo​gła​bysta​no​wićdla

niejmo​ty​wa​cję?

–Niecho​dzityl​koopie​nią​dze.
–Do​praw​dy?–Za​śmiałsię.–Ko​bie​tatwier​dzi,żeniecho​dzijejtyl​koopie​nią​dze.

Atono​wość.Oco,wo​bectego?

– Chcę… – otar​ła czo​ło w roz​tar​gnie​niu – żeby wie​dział lub wie​dzia​ła, kim jest.

Ma​jącpraw​dzi​wątoż​sa​mośćino​szącna​zwi​skoojca.

– Chy​ba wo​la​ła​byś nie łą​czyć two​je​go dziec​ka z na​zwi​skiem ta​kim jak moje –

stwier​dziłostro.

–Cotomazna​czyć?
Po​trzą​snąłgło​wą,od​ci​na​jącsięodpy​tań.Ślubniewcho​dziłwgrę.Byłnacze​leli​-

styrze​czy,któ​rychni​g​dynieza​mie​rzałro​bić.Choćjużdaw​nootrzą​snąłsięzeswej
prze​szło​ści,ni​g​dyniemógłwpeł​niuciecodjejdłu​gichma​cek.Do​się​ga​łygowte​dy,
gdy naj​mniej się spo​dzie​wał. Ciem​ną nocą po​wra​ca​ły, przy​po​mi​na​jąc o spra​wach,
któ​rewo​lał​byza​po​mnieć.

Mał​żeń​stworo​dzi​cówkła​dłosięcie​niemnaca​łymjegoży​ciu,za​tru​wa​jąctyleróż​-

nychob​sza​rów.Zwią​zekokrut​ne​gomęż​czy​znyzko​bie​tątakznie​na​wi​dzo​ną,żenie
wy​po​wia​dałna​wetjejimie​nia.Dla​cze​góżmiał​bysiękie​dy​kol​wiekże​nić?

Osią​gnąłsuk​ceswbiz​ne​sie,aleuda​łomusięza​cho​waćpry​wat​ność.Za​mknąłsię

wemo​cjo​nal​nejsko​ru​pie,bysięochro​nić,irzad​kopo​zwa​lałko​mu​kol​wieksięzbli​-
żyć.Czyżniebyłtojesz​czeje​denpo​wód,dlaktó​re​gozło​ściłsięnaEl​lie?Nietyl​ko
nie​dy​skre​cja na​ru​sza​ją​ca z tru​dem wy​pra​co​wa​ną re​pu​ta​cję w in​te​re​sach, ale też
na​ru​sze​nienie​mą​drzeulo​ko​wa​ne​goza​ufa​nia.

–Możenieje​stemdo​brymma​te​ria​łemnamęża–po​wie​dział.–Spy​tajktó​rej​kol​-

wiekzko​biet,zktó​ry​misięuma​wia​łem,azpew​no​ściąchęt​niewy​li​cząmojewady.
Je​stem sa​mo​lub​ny. Je​stem nie​to​le​ran​cyj​ny. Pra​cu​ję zbyt cięż​ko i ła​two się nu​dzę,
zwłasz​czako​bie​ta​mi.Mamkon​ty​nu​ować?

Za​prze​czy​łaru​chemgło​wy.
–Niemó​więopraw​dzi​wymmał​żeń​stwie,tyl​kooumo​wienaczasokre​ślo​ny.
–Dla​cze​go?
–Boniechcę,żebymojedziec​kouro​dzi​łosiępozamał​żeń​stwemtakjakja.Ale

teżniechcęspę​dzićresz​tyży​ciazkimś,ktona​wetmnienielubi.Nieje​stemzu​peł​-
nąma​so​chist​ką.

–Tyl​koczę​ścio​wą?–za​drwił.
–Naj​wi​docz​niej,sko​roupra​wia​łamztobąseks–przy​zna​łagorz​ko.
–Wspa​nia​ły,swo​jądro​gą.
El​lieod​su​nę​łatęmyśl.Ow​szem,byłowspa​nia​le.Za​czę​łosięodwście​kło​ści,któ​ra

jed​nakprze​szławcośin​ne​go,cośpeł​ne​goza​an​ga​żo​wa​nia,naconiebyławogó​le
przy​go​to​wa​na.Czyonteżczułtęnie​sa​mo​wi​tąwięź?Amożewma​wia​łatoso​bie,bo
chcia​ła,żebytakbyło?

–Niemate​razzna​cze​nia,jakibyłseks.Li​czysięje​dy​niedziec​ko.
–Stresz​czajsię.Po​wiedz,codo​kład​niepro​po​nu​jesz.
Po​łą​cze​niego​rą​ca,ka​ru​ze​liuczućigło​duprzy​pra​wia​łojąooszo​ło​mie​nie,alewie​-

dzia​ła,żeniemożesięte​razugiąć.Nie​szcze​gól​niena​pa​wa​łająra​do​ściąmyśloży​-
ciuzAle​kiem,jed​nakbyłotolep​szeniżsa​mot​ność.

– Urzą​dzi​my mały ślub – po​wie​dzia​ła. – Twoi praw​ni​cy na pew​no opra​cu​ją ja​kiś

kon​trakt,nieprze​szka​dzamito.

–Miłoztwo​jejstro​ny.
– Nie mu​si​my na​wet miesz​kać ra​zem – kon​ty​nu​owa​ła. – Uznasz tyl​ko oj​co​stwo

i za​pew​nisz utrzy​ma​nie na przy​szłość. Dziec​ko do​sta​nie two​je na​zwi​sko i udział
wspad​ku.–Za​brzmia​łotooso​bli​wie.Paręty​go​dnitemuho​ry​zontcza​so​wyjejmy​śli
wy​zna​czałna​stęp​nyawans,ate​razoma​wia​łaoj​co​stwo.–Zaśpona​ro​dzi​nachmo​że​-
mywziąćroz​wódbezorze​ka​niawiny.My​ślę,żetouczci​we.

–Uczci​we?–Za​śmiałsię.–Chceszpo​wie​dzieć,żemamode​graćrolęgrzecz​ne​go

do​bro​czyń​cy?Sie​dząctyl​koisy​piącpie​niędz​mi?

–Nieza​mie​rzambyćchci​wa.
–Inieuwa​żasz,żelu​dziebędącośpo​dej​rze​wać?Za​sta​na​wiaćsię,dla​cze​gonie

miesz​ka​myra​zemidla​cze​goniespę​dzamcza​suzmat​kąmo​je​godziec​ka?

–Bio​rącpoduwa​gętwo​jąre​ak​cję,za​ło​ży​łam,żemoż​li​wośćza​koń​cze​niaukła​du

totwójwy​ma​rzo​nysce​na​riusz.

–Ni​g​dyni​cze​gonieza​kła​daj,gdycho​dziomnie.Tobyłatwo​japierw​szapo​mył​ka.

Wżad​nymra​zienieje​stemsło​dzia​kiem,jakwy​da​jeszsięsą​dzić.

–Niemartwsię,zmie​ni​łamzda​niewtejkwe​stii.
– Cie​szy mnie to. Nie pla​no​wa​łem dziec​ka i z pew​no​ścią nie chcia​łem mał​żeń​-

stwa. Je​śli jed​nak tra​fi​ły mi się w ży​ciu ta​kie kar​ty, za​mie​rzam za​grać nimi i wy​-
grać.

–Czytomabyćgroź​ba?–Od​gar​nę​łagrzyw​kęzoczu.
–Nie.Aleniesły​sza​łaśjesz​czemo​ichwa​run​ków.–Wie​dział,comusizro​bić.Bez

wzglę​dunato,jakbar​dzosprze​ci​wia​łosiętowszyst​kie​mu,wcowie​rzył,mu​siałdo​-
ko​naćpo​świę​ceńdladziec​ka,naja​kieniktni​g​dyniezdo​byłsięwo​becnie​go.Po​ślu​bi
El​lie.Znacz​niele​piejmiećjąprzybokujakożonęniżpu​ścićsa​mo​pas,zo​sta​wia​jąc
dziec​kobezopie​kiipo​mo​cy.

– Je​śli chcesz tego pier​ścion​ka na pal​cu, mu​sisz za​cho​wy​wać się jak żona. Bę​-

dzieszzemnąmiesz​kać.

–Po​wie​dzia​łam,żenie…
–Nieob​cho​dzimnie,copo​wie​dzia​łaś–prze​rwałnie​cier​pli​wie.–Sko​romamyto

zro​bić,zro​bi​mytopo​rząd​nie.Chcę,żebytenślubimi​to​wałwszyst​kietra​dy​cyj​nece​-
chyślu​bu.

–Imi​to​wał?Comasznamy​śli?
–Niedo​my​ślaszsię?Bę​dzie​myuda​wać.Za​ło​żyszbia​łąsuk​nię,spoj​rzyszmigłę​-

bo​kowoczyiode​graszrolęko​cha​ją​cejpan​nymło​dej.My​ślisz,żeso​biepo​ra​dzisz,
El​lie?

Za​pa​dłakrę​pu​ją​caci​sza.
–Chceszzro​bićztegoja​kąśfar​sę–wy​krztu​si​ła.
Dłu​gojużniero​bi​łani​cze​go,comia​ło​byja​ki​kol​wiekzwią​zekznor​mal​no​ścią.Do​-

pie​ro była kel​ner​ką, a te​raz oma​wia mał​żeń​stwo z mi​liar​de​rem ka​żą​cym jej uda​-
wać,żejejnanimza​le​ży.Na​glepo​czu​łasięjakpiór​konawie​trze.

– Nie far​sę. Po pro​stu przed​sta​wie​nie wy​star​cza​ją​co wia​ry​god​ne, by prze​ko​nać

światze​wnętrz​ny,żesięza​ko​cha​li​śmy.

–Aledla​cze​go?Cze​muniepo​trak​tu​jesztegoukła​dujakokon​trakt,któ​rymwisto​-

ciejest?

–Bochcę,żebymojedziec​komia​łowspo​mnie​nia.Żebymo​głospoj​rzećnazdję​cie

mat​kiiojcawdniuślu​buina​wetje​śliniebędąwię​cejra​zem,a,rzeczja​sna,niebę​-
dzie​my,po​zo​sta​nietopo​cie​sze​nie,żekie​dyśbyli.

–Ale…tokłam​stwo!
–Amożetyl​kozłu​dze​nie?–za​py​tałgorz​ko.–Czyżnietymjestży​cie?Ilu​zją?Lu​-

dziewi​dząto,coinnichcąimpo​ka​zać.Niechcęskrzyw​dzićmo​je​godziec​ka.Niech
wie​rzy,żero​dzi​cekie​dyśsięko​cha​li.

Pa​trzy​łanatwarznę​ka​nąbó​lem,któ​re​goniepo​tra​fiłukryć,za​mie​nio​nąwsu​ro​wą

ma​ską.Bezwzglę​dunawszyst​kochcia​łaspy​tać,coprzy​pra​wia​łogoota​kiecier​pie​-
nie, że samo ob​ser​wo​wa​nie tego wy​da​wa​ło się wścib​skie. Mia​ła ocho​tę wziąć go
wra​mio​na.Wy​glą​dałjed​naktakod​le​glewpięk​nieskro​jo​nymgar​ni​tu​rzeibia​łejko​-
szu​likon​tra​stu​ją​cejzkar​na​cją.Wy​da​wałsiętakidum​nyiary​sto​kra​tycz​ny,żepra​-
wienie​ty​kal​ny.Co,gdysięnadtymza​sta​no​wić,za​kra​wa​łonairo​nię.

Od​chrząk​nę​ła.
–Kie​dypo​wi​nienna​stą​pićtenślub?
–Jaknaj​szyb​ciej,nieuwa​żasz?Jestcośbez​czel​ne​gowpan​niemło​dejwwi​docz​nej

cią​ży.Każępraw​ni​komprzy​go​to​waćkon​traktiwpro​wa​dziszsiędomo​je​golon​dyń​-
skie​gomiesz​ka​nia.Mo​że​myomó​wićza​kuppo​sia​dło​ścidlacie​biepona​ro​dzi​nach.

Po​czu​łasię,jak​byjejdaw​neży​ciezni​ka​ło.Jak​byzo​sta​ławy​cią​gnię​tazciem​no​ści

iusta​wio​nawbla​skuświe​tla​nejeg​zy​sten​cjiAle​ka.Na​gleza​czę​łauświa​da​miaćso​-
bie,jakpo​tęż​nytoblask.Alecopo​tem?Bę​dziena​dalsprze​da​waćba​becz​ki,no​sząc
napal​cupier​ścio​nekodnie​go?

–Słusz​nie–zgo​dzi​łasię.
Omiótłjąwzro​kiem.
–Schu​dłaś–za​uwa​żył.
–Mampo​ran​nemdło​ści,zwy​klemi​ja​jąwcze​snympo​po​łu​dniem.
–Aleza​mie​rzaszkon​ty​nu​owaćpra​cę?
–Po​ra​dzęso​bie–po​twier​dzi​ła.–Więk​szośćko​bietso​biera​dzi.
–Apouro​dze​niu?Cowte​dy?Czydziec​kobę​dzienadru​gimmiej​scupoka​rie​rze?
–Niemogęprze​wi​dzieć,jakbę​dzie–po​wie​dzia​łaci​cho.–Wiemtyl​ko,żedziec​ko

ni​g​dyniepo​win​nobyćnadru​gimmiej​scu.

Przezmo​mentmy​śla​ła,żeod​po​wiecośmi​łe​go.My​li​łasię.
–Mu​siszpo​pra​wićswo​jągar​de​ro​bę,sko​romaszbyćprze​ko​nu​ją​cąpan​nąmło​dą,

aletoniepo​wi​nienbyćpro​blem.Jakoprzy​szłapaniSa​ran​tosotrzy​masznie​ogra​ni​-
czo​nydo​stępdomo​jejkar​tykre​dy​to​wej.Pod​nie​cacięto?

–Mo​żeszprze​staćsu​ge​ro​wać,żeje​stemsprze​daj​na?
–Prze​stań,El​lie.Nieumieszznaj​dy​waćdo​brychstronwzłychsy​tu​acjach?
Za​bo​la​łojąto.Niewie​dział,żejestwtymmi​strzy​nią;żespę​dzi​łaży​cie,pró​bu​jąc

niezna​leźćsiępodwpły​wemmat​kinu​rza​ją​cejsięwbo​le​ści,iprzy​się​ga​ła,żebę​dzie
sięza​cho​wy​waćina​czej,zo​sta​niekimś,bę​dziesil​nai,conaj​waż​niej​sze,nie​za​leż​na.

A te​raz wią​za​ła się z zim​nym, nie​czu​łym męż​czy​zną, bo po​trze​bo​wa​ła bez​pie​-

czeń​stwa.

Nie​waż​ne.Zro​bi,cotyl​kobę​dzieko​niecz​ne,bydaćdziec​kuży​cielep​szeodtego,

ja​kie​go sama za​zna​ła. Na​wet je​śli ozna​cza to po​ślu​bie​nie ko​goś, kto wy​raź​nie jej
niecier​pi.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Wchwi​li,gdyAlekzgo​dziłsiępo​ślu​bićEl​lie,za​czę​łosiędlaniejnoweży​cie.Było

tojakprze​bu​dze​niewrów​no​le​głymwszech​świe​cie.

Ko​nieczjaz​dąpoLon​dy​nieipo​ce​niemsiępodro​dzedoNewFo​rest;wkoń​cunie

uzna​wałtrans​por​tuzbio​ro​we​go,więcko​bie​tano​szą​cajegodziec​koteżniemo​gła.
Za​bra​ła ją do domu li​mu​zy​na o wy​smu​kłym kształ​cie, ale do​pie​ro kie​dy pod wpły​-
wemna​le​gańAle​kacośzja​dła.Pró​byprze​ko​na​niago,żeniejestgłod​na,speł​złyna
ni​czym.Wy​słałVa​so​sapogrzan​ki,drob​newi​no​gro​naisy​cą​cąpa​stęzcie​cie​rzy​cy.
Rzu​ci​łasięchci​wienapo​si​łek.Przy​glą​dałsię.

– Ewi​dent​nie nie dbasz o sie​bie jak na​le​ży – po​wie​dział kar​cą​co. – Za​po​mnij

o pra​cy do koń​ca okre​su wy​po​wie​dze​nia. Prze​pro​wadź się tu od razu, tak bę​dzie
owie​lesen​sow​niej.

– Nie mogę zo​sta​wić Brid​get na lo​dzie. Oka​za​ła mi dużo życz​li​wo​ści. Mu​szę jej

daćmie​siącwy​po​wie​dze​nia.

Niespodo​ba​łomusięto,takjakniespodo​ba​łomusię,kie​dyod​mó​wi​łaprzy​ję​cia

pli​kubank​no​tów,któ​rypró​bo​wałjejwci​snąćnawy​dat​ki.

–Pro​szę,nieda​wajmipie​nię​dzynauli​cy,Alek.Nieje​stempro​sty​tut​ką.Sko​rojuż

otymmowa,kie​dywpro​wa​dzęsiędotwo​je​gomiesz​ka​nia,będępo​trze​bo​waćosob​-
ne​gopo​ko​ju.–Wy​razza​sko​cze​nianajegotwa​rzybyłnie​malko​micz​ny.–Tożą​da​-
nie,nieproś​ba.

Wie​czo​remwkoń​cuzo​sta​łaza​wie​zio​nadoNewFo​rest,alebyłojużzbytpóź​no,

by roz​mó​wić się z Bird​get. Plan po​wie​dze​nia sze​fo​wej na​stęp​ne​go dnia nie zo​stał
zre​ali​zo​wa​ny;we​szładocu​kier​nizwy​ra​zemtwa​rzy,któ​re​goEl​lieni​g​dywcze​śniej
niewi​dzia​ła.Pięć​dzie​się​cio​kil​ku​let​niąwdo​wę,trak​tu​ją​cąjąjakcór​kę,no​si​łozpod​-
eks​cy​to​wa​nia.

–Wszy​scyświę​ci,cze​muminiepo​wie​dzia​łaś?–spy​ta​łazwciążroz​po​zna​wal​nym

mimotrzechde​kadży​ciawAn​gliiir​landz​kimak​cen​tem.

–Cze​go?
– Że wy​cho​dzisz za mąż! I to za przy​stoj​ne​go Gre​ka! Ależ je​steś skry​ta, pan​no

Bro​oks.

El​lieopar​łasięoladę,niezwa​ża​jąc,żepal​cezo​sta​wiąśla​dynaszkle.
–Aleskąd…Jaksiępanido​wie​dzia​ła?
– A jak my​ślisz? – za​śmia​ła się Brid​get. – Za​dzwo​nił do mnie oso​bi​ście ze​szłej

nocy.Obu​dziłmniezgłę​bo​kie​gosnu,aletyleschle​biał,żewogó​lemitonieprze​-
szka​dza​ło!Po​wie​dział,żepo​trze​bu​jecięuswo​je​gobokuiofe​ru​jemiod​szko​do​wa​-
nie,że​byśmo​głaodejśćprzedter​mi​nem.Zapie​nią​dze,któ​remida,mogęza​trud​nić
dzie​sięćsprze​daw​czyńiwy​star​czyjesz​czenaroz​bu​do​węher​ba​ciar​ni!Jestbar​dzo
szczo​dry,El​lie,atymmaszszczę​ście.

Byłaznie​sma​czo​na.Szczę​ście?Czu​łasięmniejwię​cejrów​nieszczę​śli​wajakktoś,

kto wła​śnie wrzu​cił do ognia zwy​cię​ski los lo​te​rii. Ale nie była głu​pia. Brid​get nie

za​le​ża​łonaczte​ro​ty​go​dnio​wymwy​po​wie​dze​niu,boofer​taAle​kaprze​bi​ławszyst​kie
innewzglę​dy.Jakąmacenęprzy​jaźńczylo​jal​nośćwo​bectwar​dejgo​tów​ki?Czyto
wła​śnieuczy​ni​łoGre​katakcy​nicz​nym?Wie​dza,żewszyst​komaswo​jącenęije​śli
za​pła​cidość,do​sta​niedo​kład​nieto,cze​gochce?

– Ju​tro przy​cho​dzi dziew​czy​na ze wsi – kon​ty​nu​owa​ła wła​ści​ciel​ka cu​kier​ni. –

Wszyst​kojestza​ła​twio​ne.

El​lie za​sta​no​wi​ła się, jak sze​fo​wa za​re​ago​wa​ła​by na​praw​dę: Upra​wia​li​śmy seks

raz i mie​li​śmy się wię​cej nie zo​ba​czyć. Żeni się ze mną tyl​ko dla​te​go, że spo​dzie​-
wamsiędziec​ka.

Alecobytodało?Pocoroz​cza​ro​wy​waćko​gośbezpo​wo​du?Naj​le​piejod​pła​cićza

życz​li​wośćBrid​get,po​zwa​la​jącjejmy​śleć,żena​praw​dętegochce.Czyżniepo​win​-
naprzy​naj​mniejode​graćba​śnio​wejhi​sto​rii,na​wetje​ślisamawniąniewie​rzy?

–Uro​cze,żeje​steśtakwy​ro​zu​mia​ła–po​wie​dzia​ła.
– Non​sens. Bar​dzo się cie​szę, że się ustat​ko​wa​łaś i je​steś szczę​śli​wa. Wpad​nij

wie​czo​remdomniedodomu,po​świę​tu​je​myprzyko​la​cji.

Popra​cyEl​liepo​szłanagórę,doswo​je​goma​łe​gomiesz​kan​ka.Jaksięmoż​nabyło

spo​dzie​wać,do​sta​ławia​do​mośćtek​sto​wą.

Za​ła​twi​łemwszyst​kozTwo​jąsze​fo​wą.Sa​mo​chódprzy​je​dziepoCie​bieju​trooje​-

de​na​stej.Bądźgo​to​wadodro​gi.Alek.

Gdy​by wie​rzy​ła, że co​kol​wiek to zmie​ni, może sku​si​ła​by się na zja​dli​wą od​po​-

wiedź, ale była zbyt zmę​czo​na, by się sta​rać. Po co mar​no​wać ener​gię na wal​kę
znie​unik​nio​nym?

Spa​ko​wa​łanie​licz​neubra​nia,apo​tempo​szładoma​ciup​kiejchat​kiBrid​getnagu​-

laszwa​rzyw​ny.Wra​ca​jącdodomuwcie​pły,let​niwie​czór,spo​glą​da​ławza​du​miena
roz​gwież​dżo​nenie​bo.Bę​dzietę​sk​nićzapięk​nempusz​czy,zatymiwszyst​ki​miuro​-
czy​mi ku​cy​ka​mi, któ​re krę​cą się wszę​dzie i re​gu​lar​nie sta​ją na środ​ku dro​gi,
wstrzy​mu​jącruch.Za​wszema​rzy​ła,żektó​re​gośdniaza​miesz​kawwiel​kimmie​ście,
ale nie w ta​kich oko​licz​no​ściach. Przy​szłość po​zo​sta​wa​ła nie​zba​da​ną kra​iną. Bała
się.

Za​pa​dłajed​nakwtakgłę​bo​kisen,żezbu​dziłjądo​pie​roklak​sonsa​mo​cho​dusto​ją​-

ce​gopodoknem.Wy​grze​ba​łasięzłóż​kaina​ło​ży​łaszla​frok.Za​spa​ła,szo​fercze​kał.

Tyleżetoniebyłszo​fer.Od​cze​ka​ła,ażminąmdło​ści,iwyj​rza​łaprzezokno.Zo​-

ba​czy​łaAle​kawewła​snejoso​bie.Opie​rałsięociem​no​zie​lo​nysa​mo​chódspor​to​wy,
wy​glą​da​jączu​peł​niejakzapierw​szymra​zem,kie​dygowi​dzia​ła–gdybyłnaurlo​pie
who​te​lu,zaśEl​lieztru​demsiępo​wstrzy​my​wa​ła,bysięniega​pić.

Miałnaso​bieoku​la​ryprze​ciw​sło​necz​neiwy​tar​tedżin​syprzy​le​ga​ją​cedodłu​gich,

mu​sku​lar​nychnóg.Pod​wi​nię​terę​ka​wyod​sła​nia​łypo​tęż​neprzed​ra​mio​na.Wło​sypo​-
ły​ski​wa​łyczer​niąwja​snymsłoń​cu.Po​czu​łanie​chcia​neiowie​lezasil​nepo​żą​da​nie.
Wo​la​ła​bynieczućprzynimni​cze​go.

–O,toty–ode​zwa​łasię.
Uniósłoku​la​ry.
–By​wa​łemwi​ta​nyprzy​jaź​niej.Możeotwo​rzyszdrzwiiwej​dępotwo​jerze​czy?
–Kluczjestnapa​ra​pe​cie–po​wie​dzia​łaipo​szładoła​zien​ki.Gdystam​tądwy​szła,

umy​taiubra​na,stałpo​środ​kupo​ko​ju.

Rzu​ci​łako​sme​tycz​kęnastół.
– Jak śmiesz dzwo​nić do mo​jej sze​fo​wej i ofe​ro​wać jej pie​nią​dze za zwol​nie​nie

mniezumo​wy,sko​ropo​wie​dzia​łamci,żechcępra​co​waćdokoń​caokre​suwy​po​wie​-
dze​nia?Krę​cicię,kie​dyje​steśtakido​mi​nu​ją​cy?

–Po​dajmija​ki​kol​wieksen​sow​nyar​gu​mentpozalek​kimna​ru​sze​niemtwo​je​goego,

achęt​niepo​słu​cham.Niepo​tra​fisz,praw​da?Każ​de​goran​kamasznud​no​ściiwy​glą​-
daszfa​tal​nie,alechceszkon​ty​nu​owaćpra​cę.Nieje​steśnaj​lep​sząre​kla​mądlacu​-
kier​ni,niesą​dzisz?Amożechceszod​stra​szyćklien​tów?–Zer​k​nąłnadwiepo​obi​ja​-
newa​liz​kisto​ją​cenapod​ło​dze.–Towszyst​ko,comasz?

–Nie,jestjesz​czekil​kaodLo​uisaVu​it​to​nawpo​ko​juobok–rzu​ci​łazło​śli​wie.
Pod​niósłba​ga​żebeztru​du,jak​byza​wie​ra​łypie​rze,aniecałyjejświat.
–Chodź,sa​mo​chódcze​ka.
Znio​sła klu​cze do cu​kier​ni, gdzie Brid​get po​ka​zy​wa​ła no​wej asy​stent​ce ro​dza​je

ba​be​czek.Tru​skaw​ko​we,cy​try​no​we,cze​ko​la​do​weinaj​le​piejscho​dzą​cewi​śnio​we.
Byłotopo​że​gna​niezpro​stymży​ciemiwiel​kiskokwnie​zna​nąele​gan​cję.Uści​snę​ła
Brid​get.Po​tempo​ma​cha​łajejjesz​czezsa​mo​cho​du.

Przy opusz​czo​nym da​chu ha​łas utrud​niał roz​mo​wę. Tak było le​piej, bo El​lie nie

mia​łaocho​tymó​wić.Zresz​tąoczym?Jakwta​kichwa​run​kachza​cząćkon​wer​sa​cję
z le​d​wo po​zna​nym męż​czy​zną? Pa​trzy​ła przed sie​bie. Drze​wa i pola stop​nio​wo
ustę​po​wa​ływy​so​kimbu​dyn​kompo​ły​sku​ją​cymwlet​nimsłoń​cu.

Prze​je​cha​liprzezSo​uthKen​sing​ton,miej​sce,któ​reod​wie​dzi​łakie​dyśnawy​ciecz​-

ce szkol​nej. Trzy​dzie​ścio​ro pię​cio​ro roz​wrzesz​cza​nych dzie​ci spę​dzi​ło po​ra​nek
wMu​zeumHi​sto​riiNa​tu​ral​nej,apo​tempo​szłodomu​ze​al​ne​goskle​pu.El​liewy​da​ła
całekie​szon​ko​we,żebyku​pićmat​cemałą,dro​gąkost​kęmy​dławkształ​ciedi​no​zau​-
ra.Po​da​ru​neksięniespodo​bał.Naj​wy​raź​niejporazko​lej​nyprzy​po​mniałowszyst​-
kim,cze​gojejwży​ciubra​ko​wa​ło.Mamapa​trzy​łanakost​kę,jakgdy​bybyłaska​żo​-
na.„Gdy​bytwójoj​ciecsięzemnąoże​nił,by​ło​bycięstaćnaza​kupcze​goświęk​sze​-
go!”.

Czytowspo​mnie​nieniebyłodo​sta​tecz​nympo​wo​dem,bybyćwdzięcz​ną,żeAlek

nie umy​wa rąk od od​po​wie​dzial​no​ści? Po​mi​mo au​to​ry​tar​ne​go po​dej​ścia wziął na
swo​jebar​kicię​żarży​cia,któ​renie​chcą​cystwo​rzy​li.Niemiałwpla​nachnie​prze​ka​-
zy​wa​nianautrzy​ma​niedziec​kaanigro​szaalbonie​utrzy​my​wa​niakon​tak​tu.Zer​k​nę​-
ła na jego pro​fil. Nie był taki zły. A przy tym tak nie​wia​ry​god​nie po​cią​ga​ją​cy. Nie
prze​sta​wa​ła się za​sta​na​wiać, co się w prak​ty​ce oka​że, kie​dy znaj​dą się ra​zem
w jego miesz​ka​niu. Czy po​żą​da​nie moż​na tak po pro​stu wy​łą​czyć? A może bli​ska
stycz​nośćuczu​lijąjesz​czebar​dziejnato,jakprzy​stoj​nyjestoj​ciecnie​na​ro​dzo​ne​go
dziec​ka?

Alekmiesz​kałwKni​ghts​brid​ge.Jegoapar​ta​mentprze​rósłocze​ki​wa​niaEl​lie.Nic

nie mo​gło jej przy​go​to​wać na taką prze​stron​ność i prze​pych. Na​wet sto​sun​ko​wo
luk​su​so​wy The Hog bladł w ze​sta​wie​niu z po​ko​ja​mi o wy​so​kich su​fi​tach, płyn​nie
prze​cho​dzą​cy​mi je​den w dru​gi. Mięk​kie, ak​sa​mit​ne sofy sta​ły na je​dwa​bi​stych dy​-
wa​nach.Wszę​dzieznaj​do​wa​łysiępięk​neprzed​mio​ty.Nasto​licz​kule​ża​łopuz​der​ko
wy​ło​żo​ne ma​ci​cą per​ło​wą, z ma​łym, po​zła​ca​nym jaj​kiem, wy​sa​dza​nym zie​lo​ny​mi
ibłę​kit​ny​miklej​no​ta​mi.Za​mru​ga​ła,pa​trząc,jakbłysz​czą.Niesąchy​bapraw​dzi​we?

Chcia​łaspy​tać,alewy​da​łosiętonie​grzecz​ne,jakgdy​bydo​ko​ny​wa​ławy​ce​ny.Wra​-
że​niezro​bi​łajed​naknaniejnietylewar​tość,copięk​no.Wszę​dzie,gdziespoj​rza​ła,
wi​sia​łyob​ra​zymiejsc,któ​rechcia​ła​byzo​ba​czyć–kosz​tow​niej​szewer​sjepla​ka​tów
zjejpo​ko​juwho​ste​lu.Peł​nezie​le​niuli​cePa​ry​ża,sław​neko​ścio​łyRzy​muinie​sa​mo​-
wi​taar​chi​tek​tu​raWe​ne​cji,od​bi​ja​ją​casięwwo​dzieka​na​łów.

–Two​jeob​ra​zysąwspa​nia​łe.
–Dzię​ku​ję.–Skło​niłsię.Zmie​niłnie​coton,chy​baza​sko​czo​nyko​men​ta​rzem.–To

mojehob​by.Lu​biszsztu​kę?

Po​wstrzy​ma​ła cię​tą ri​po​stę. Czy my​ślał, że ktoś pra​cu​ją​cy w usłu​gach nie jest

wsta​niedo​ce​nićsztu​kialbożetrze​babyćbo​ga​tym,żebysięniącie​szyć?

–Lu​bięzwie​dzaćga​le​rie,gdymamoka​zję,aleni​g​dyniewi​dzia​łamcze​gośta​kie​go

wpry​wat​nymdomu.

Ni​g​dywszakniebyławpo​dob​nymdomu.Po​de​szładojed​ne​gozokienzosza​ła​-

mia​ją​cymwi​do​kiemnapark.

–Ro​zu​miem,żeak​cep​tu​jeszmiesz​ka​nie?
–Jak​że​byina​czej!Jestwy​jąt​ko​we.Samjeza​pro​jek​to​wa​łeś?
–Oba​wiamsię,żetoniemojaza​słu​ga.Na​ją​łemdotegoAlan​nęCol​lins.
El​lieprzy​tak​nę​ła.Oczy​wi​ście.Lu​dzietacyjakAlekniewy​bie​ra​jąsamita​petani

nieroz​trzą​sa​jąwnie​skoń​czo​nośćusta​wie​niaka​nap.Pła​cązatoko​muśin​ne​mu.Tak
jakza​pła​ciłwła​ści​ciel​cecu​kier​nizaroz​wią​za​nieumo​wyzpra​cow​ni​cą.Mógłprze​-
cieżro​bić,cochciał,mu​siałje​dy​niewy​cią​gnąćksią​żecz​kęcze​ko​wą.

–Jestbar​dzouta​len​to​wa​nąpro​jek​tant​ką–po​wie​dzia​ła.
–Ow​szem.Aza​temznie​sieszży​cietu​tajprzezja​kiśczas?
–Ktowie?–od​par​łabez​tro​sko.–Możeza​nimmi​niety​dzień,bę​dzie​mychcie​lisię

po​za​bi​jać.

–Moż​li​we.–Zro​biłkrót​kąpau​zę.–Amożeznaj​dzie​mybezpo​rów​na​niabar​dziej

sa​tys​fak​cjo​nu​ją​cespo​so​bywy​ła​do​wa​niana​szych…fru​stra​cji.Jakmy​ślisz,El​lie?

Kpiłso​bie,alewjegospoj​rze​niukry​łasiępro​wo​ka​cja.Ku​sił.Sil​niej​szaodpo​ku​sy

byłajed​nakdez​orien​ta​cja.Wi​dząctenluk​su​so​wydom,trud​nobyłouwie​rzyćwoko​-
licz​no​ści,któ​reprzy​wio​dłytuEl​lie.Czyna​praw​dęprzy​byłdojejskrom​ne​gopo​ko​ju
who​ste​lupra​cow​ni​czym,apo​temupra​wiałzniąseksnawą​skimłóż​ku?Pa​mię​ta​ła
to jak nie​wy​raź​ny sen – gwał​tow​ne zdej​mo​wa​nie ubrań, jak​by nie pa​no​wał nad
sobą;gniewna​gleprze​mie​nio​nywna​mięt​ność,któ​raprzy​pra​wi​łająołzy.

Wie​dzia​ła,żejestwo​becAle​kabez​bron​na.Niebylirów​ni.Wkrót​cebę​dzieno​sić

ob​rącz​kęodnie​go,aletotyl​kosym​bol,nicnie​zna​czą​cy.Zpew​no​ściąnieozna​cza​ją​-
cy tych rze​czy, o któ​re teo​re​tycz​nie cho​dzi w mał​żeń​stwie. Mu​sia​ła za​cho​wać dy​-
stansemo​cjo​nal​ny,je​śliniechcia​ładaćsięskrzyw​dzić.

–Żebybyłoja​sne,nieżar​to​wa​łamwkwe​stiiwła​sne​gopo​ko​ju.Je​że​lichceszmnie

od​wieść,oba​wiamsię,żemar​nu​jeszczas.

– W su​mie chy​ba się z tobą zga​dzam. Za​czy​nam są​dzić, że wspól​ny po​kój tyl​ko

skom​pli​ko​wał​byitakzło​żo​nąsy​tu​ację.

Czu​łacośbar​dzoko​bie​ce​go,sprzecz​ne​go,idączanimprzezogrom​nysa​lon.Nie

mógłprzy​naj​mniejuda​waćroz​cza​ro​wa​ne​goza​miastwy​glą​dać,jak​byod​mo​waprzy​-
nio​sła mu ulgę? Z tru​dem ode​rwa​ła wzrok od umię​śnio​nych ple​ców, by obej​rzeć
roz​ma​iterze​czy,któ​repo​ka​zy​wał.Kinodo​mo​weznaj​wyż​szejpół​ki,zwiel​kimekra​-

nem. Bez​wstyd​nie mę​ską kuch​nię wy​ło​żo​ną czar​nym mar​mu​rem. No​wo​cze​sną ja​-
dal​nię,nie​wy​glą​da​ją​cąnaczę​stouży​wa​ną,zwy​so​ki​miświecz​ni​ka​minawspa​nia​łym
sto​le.Naścia​niestu​diawi​siałrządze​ga​rówpo​ka​zu​ją​cychstre​fycza​so​wenaj​waż​-
niej​szych miast świa​ta. Na biur​ku za​le​ga​ło spo​ro pa​pie​rów. Po​in​for​mo​wał, że
wpiw​ni​cyznaj​du​jesięba​senorazwpeł​niwy​po​sa​żo​nasi​łow​nia.

Przy​dzie​lo​na jej sy​pial​nia nie była zbyt dziew​czę​ca – cze​mu mia​ła​by być? – ale

sprzy​ja​ławy​po​czyn​ko​wi.Sta​łowniejwiel​kiełóż​ko,awi​dokzokienro​biłwra​że​nie.
Wła​zien​ce,osob​nej,tyl​kodlategopo​ko​ju,byłyśnież​no​bia​łeręcz​ni​kiibu​tledro​gich
olej​kówką​pie​lo​wych.El​liepo​my​śla​ła,jakdo​sko​na​lewszyst​kowy​glą​da.Aona?Sta​-
ławdżin​sachiko​szul​cezkrót​kimrę​ka​wem,czu​jącsięnienamiej​scu.

–Po​do​bacisię?–spy​tał.
–Niepo​tra​fięso​biewy​obra​zić,żeko​muśmo​gło​bysięniepo​do​bać.Jestcu​dow​-

nie. – Po​cią​gnę​ła pal​cem po przed​mio​cie z de​li​kat​nie za​krę​co​ne​go, bar​wio​ne​go
szkła,słu​żą​cymtyl​koroz​pra​sza​niuświa​tła.–Tyleżeniejesttomiej​sceod​po​wied​-
niedladziec​ka.

–Niepla​no​wa​łemmiećdzie​ci,kie​dyku​po​wa​łemtomiesz​ka​nie.
– Nie my​śla​łeś, że któ​re​goś dnia bę​dziesz miał ro​dzi​nę? Oczy​wi​ście nie w taki

spo​sób…

–Oczy​wi​ście–prze​rwał.–Od​po​wiedźbrzmi:nie.Niekaż​dymęż​czy​znapo​trze​bu​-

je uwią​za​nia się w ży​ciu ro​dzin​nym. Zwłasz​cza bio​rąc pod uwa​gę, jak mało jest
szczę​śli​wychro​dzin.

–Tobar​dzocy​nicz​nypunktwi​dze​nia,Alek.
–Takmy​ślisz?Atwo​jedzie​ciń​stwobyłota​kieszczę​śli​we?Niechzgad​nę,przy​tul​-

naan​giel​skawio​ska,gdziewszy​scysięzna​li?Cha​tawogro​dziepeł​nymróż?

– Nic z tych rze​czy. Pierw​szy raz spo​tka​łam ojca, kie​dy mia​łam osiem​na​ście lat

ioka​za​łosię,żeszko​dabyłoza​cho​du.

Niebyładum​naztejhi​sto​rii.Pra​wiesięwsty​dzi​ła.Wie​dzia​ła,żetonie​lo​gicz​ne,

ale bę​dąc nie​ko​cha​ną, za​sta​na​wia​ła się, czy nie ozna​cza to au​to​ma​tycz​nie, że nie
dasięjejko​chać,żewinależypojejstro​nie.Od​su​nę​łatęmyśl,takjaksta​ra​łasięto
czy​nićprzezwięk​szośćdo​ro​słe​goży​cia.Niebyłopo​wo​duskry​waćta​jem​nicprzed
Ale​kiem.Niepró​bo​wa​łazro​bićnanimwra​że​nia,boja​snodałjużdozro​zu​mie​nia,
żeniechcejejwię​cej.Po​mi​ja​jąctendośćob​raź​li​wyfakt,czyżnieozna​cza​łoto,że
mo​głabyćsobąza​miastpró​bo​waćbyćoso​bą,jakąbyćpo​win​na?

–Niechcia​ła​bymcięza​szo​ko​wać.
–Wierzmi,niejesttoła​twe.
– Mój oj​ciec był biz​nes​me​nem, ra​dził so​bie w in​te​re​sach cał​kiem nie​źle. Moja

mat​kana​to​miastbyłajegose​kre​tar​ką,atak​że…Za​brzmitosta​ro​mod​nie,alebyła
jegoko​chan​ką.

–Ach–wtrą​ciłto​nemeks​per​ta.–Ko​chan​ką.
–Do​kład​nie.Stan​dard.Wy​na​jąłdlaniejmiesz​ka​nie.Ku​po​wałubra​nia,zwłasz​cza

bie​li​znę.Wy​cho​dzi​linatakzwa​nelun​che,co,jakro​zu​miem,nieprzy​spa​rza​łojejpo​-
pu​lar​no​ściwbiu​rze.Cza​semna​wetuda​wa​łomusięwy​rwaćdoniejnaczęśćweek​-
en​du, choć oczy​wi​ście za​wsze była sama w świę​ta i wa​ka​cje. Po​wie​dzia​ła mi to
pew​nejnocy,pi​jąc.

–Icosięsta​ło?–Dy​plo​ma​tycz​niezi​gno​ro​wałdrże​niejejgło​su.–Skądsięwzię​-

łaś?

Wcią​gnię​tawopo​wieść,októ​rejoddaw​naniemy​śla​ła,El​lieusia​dłanałóż​ku.Pod

pal​ca​miczu​łamięk​kośćegip​skiejba​weł​ny.

–Chcia​ła,żebyroz​wiódłsięzżoną,alenieza​mie​rzałtegozro​bić.Całyczaspo​-

wta​rzał,żemusipo​cze​kać,ażdzie​ciopusz​cządom.Znówstan​dard.Po​my​śla​ła,że
tro​chęgoza​chę​ci.

–Iza​szławcią​żę?
–Za​szławcią​żę.Aza​nimco​kol​wiekpo​wiesz,niechcia​łam,byhi​sto​riasiępo​wtó​-

rzy​ła.Wierzmi,ostat​nie,cze​gochcę,topo​wtór​kazmo​je​godzie​ciń​stwa.To,cowy​-
da​rzy​łosięmię​dzynami,było…

–Wy​pad​kiem.Tak,wiem.Kon​ty​nu​uj.
Stra​ci​ławą​tekipo​trze​bo​wa​łaparuse​kund,byznówgopod​jąć.
–Chy​basą​dzi​ła,żeonsięprzy​zwy​czaidodziec​ka.Żena​wetbę​dzieza​do​wo​lo​ny…

do​wódmę​sko​ści,cośwtymsty​lu.Niebył.Miałjużtro​jedzie​ci,któ​rymfi​nan​so​wał
kształ​ce​nieiżonęzza​mi​ło​wa​niemdodro​giejbi​żu​te​rii.Po​wie​dział…

El​lie prze​rwa​ła. Przy​po​mnia​ła so​bie tę okrop​ną noc we wła​sne uro​dzi​ny, kie​dy

mat​ka wy​pi​ła więk​szość bu​tel​ki ginu i za​czę​ła szlo​chać, opo​wia​da​jąc rze​czy, któ​-
rychżad​nedziec​koniepo​win​nowy​słu​chi​wać.Wy​par​ławspo​mnie​niewod​le​głeza​-
ka​mar​kiumy​słu,alete​razwy​pły​nę​łonapo​wierzch​nię.

–Po​wie​dział,żemasiępo​zbyćdziec​ka.Mnie–wy​zna​ła.Sły​sza​łacałyczassło​wa

mat​ki:„ipo​win​nambyłagopo​słu​chać!Gdy​bymwie​dzia​ła,coprzy​nie​sieprzy​szłość,
napew​nobymgopo​słu​cha​ła!”–My​śla​ła,jaksą​dzę,żezmie​nizda​nie,aletegonie
zro​bił. Prze​stał pła​cić czynsz za miesz​ka​nie mat​ki i po​wie​dział żo​nie, że miał ro​-
mans,tymsa​mymprze​kre​śla​jącewen​tu​al​nośćszan​ta​żu.Po​temprze​pro​wa​dzi​lisię
doin​nejczę​ścikra​juinatymsięskoń​czy​ło.

–Nieutrzy​my​wałkon​tak​tu?
–Nie.Wte​dy,za​nimnado​brepo​ja​wi​łysiępor​ta​lespo​łecz​no​ścio​we,byłoina​czej

niżte​raz.Ła​twobyłostra​cićkon​takt.Mojamat​kabyłazbytdum​na,bypo​zwaćgo
dosądu.Po​wie​dzia​ła,żestra​ci​łajużtakwie​le,żeniedamusa​tys​fak​cjipa​trze​nia,
jakże​brze.Stwier​dzi​ła,żeso​biepo​ra​dzi,aleoczy​wi​ściewży​ciuni​g​dyniejesttak
ła​two.

–Alemó​wisz,żegospo​tka​łaś?Kie​dymia​łaśosiem​na​ścielat?
Nieod​po​wia​da​łaprzezchwi​lę.Za​sta​na​wia​łasię,czypo​win​napo​wie​dziećAle​ko​-

wi, ale jak mo​gła tego nie zro​bić? Wcze​śniej z ni​kim o tym nie roz​ma​wia​ła, nie
chcącspra​wiaćwra​że​nia,żeuża​lasięnadsobą,aleonmiałchy​bapra​wowie​dzieć.

–Tak.Pośmier​cimat​kizna​la​złamgoina​pi​sa​łamdonie​go.Po​wie​dzia​łam,żechcę

gopo​znać.Zdzi​wi​łam,żesięzgo​dził.–Tro​chęsięteżprze​stra​szy​ła,bowwy​obraź​-
nizro​bi​łaznie​goko​gośwro​dza​jubo​ha​te​ra.Możebra​ko​wa​łojejbli​sko​ści,któ​rej
ni​g​dy nie mia​ła z mat​ką. A może, jak wszy​scy, chcia​ła, by nie​re​al​ne ma​rze​nia się
speł​ni​ły.

–Cosięsta​ło?
–Na​praw​dęchceszwie​dzieć?
–Tak.Do​brzeopo​wia​dasz.
–Niebyłomię​dzynamiżad​nejwię​zi.Żad​ne​gopo​czu​cia,żemamprzedsobąoso​-

bę,zktó​rądzie​lęgeny.Niewy​glą​da​li​śmyna​wetpo​dob​nie.Sie​działpodru​giejstro​-

nieha​ła​śli​we​gosto​li​kawka​wiar​ninasta​cjiWa​ter​looipo​wie​działmi,żemojamat​-
kabyłapod​stęp​nązdzi​rąinie​malzruj​no​wa​łamuży​cie.

–Itowszyst​ko?
– Mniej wię​cej. Pró​bo​wa​łam py​tać o moje ro​dzeń​stwo przy​rod​nie. Za​re​ago​wał,

jak​bymspy​ta​łaonu​merPINdojegokon​ta.

A po​tem wstał z pa​skud​nym wy​ra​zem twa​rzy, na​zna​czo​nym jed​nak sa​tys​fak​cją,

jakgdy​bysięcie​szył,żemawy​mów​kę,bygnie​waćsięnacór​kę.Pa​mię​ta​ła,jakwa​lił
wstół,roz​le​wa​jącwszę​dzienie​tknię​teprzezniącap​puc​ci​no.

–Po​wie​dział,że​bymni​g​dywię​cejsięznimniekon​tak​to​wa​ła.Iwy​szedł.
Alekna​gleza​cząłro​zu​miećza​cie​kłąam​bi​cjędziew​czy​ny,ze​pchnię​tąwcieńprzez

cią​żę. Owład​nę​ły nim wy​rzu​ty su​mie​nia, że tak non​sza​lanc​ko pod​szedł do utra​ty
przez nią pra​cy. Na​gle po​jął, dla​cze​go tak na​le​ga​ła na mał​żeń​stwo – nie​wąt​pli​wie
pod wpły​wem nie​pew​no​ści lat dzie​ciń​stwa. Nie za​le​ża​ło jej, by zo​stać jego żoną,
leczbyza​pew​nićdziec​kubez​pie​czeń​stwo,ja​kie​gosamanieza​zna​ła.

Tospo​strze​że​nieni​cze​gojed​nakniezmie​ni​ło.Mu​siałza​cho​waćja​snespoj​rze​nie

nafak​ty.Onateż.Przedewszyst​kimko​niecz​nebyło,byzda​łaso​biespra​wę,żenie
jest zdol​ny do za​cho​wa​nia, któ​re​go nor​mal​nie ocze​ku​ją ko​bie​ty. Może weź​mie na
sie​bie od​po​wie​dzial​ność za nią i dziec​ko, ale czy emo​cjo​nal​nie nie jest ule​pio​ny
zdo​kład​nietejsa​mejgli​nycojejoj​ciec?Czyżwprze​szło​ścinieod​cho​dziłodko​biet,
śle​pynaichłzyipo​trze​by?

El​lieBro​oksniebyławjegoty​pie,alena​wetgdy​bybyłoina​czej,niepo​trze​bo​wa​ła

ko​goś ta​kie​go jak on. Po​trze​bo​wa​ła jego na​zwi​ska na ak​cie uro​dze​nia i pie​nię​dzy,
ztymniemiałnaj​mniej​sze​gopro​ble​mu.Alegdy​bypo​trze​bo​wa​łako​goś,ktomiał​by
za​pew​niaćmi​łośćiwspar​cie,ja​kichni​g​dyniedałjejoj​ciec,zwra​ca​łasiędonie​wła​-
ści​wejoso​by.

Po​my​ślał, że jest bla​da. A te​raz, gdy nie mia​ła już tak peł​nych kształ​tów, było

wniejcośkru​che​go.Miałocho​tęwziąćjąwra​mio​naipo​cie​szyć,za​po​mi​na​jąc,że
owie​leroz​sąd​niejtrzy​maćsięnady​stans.

Niechciałbyćdoni​ko​goprzy​wią​za​ny,ajużzwłasz​czaniedoniej.Zda​wałso​bie

spra​wę,żepo​sia​da​łacoś,cze​goniemia​łażad​nako​bie​tawcze​śniej:częśćjegosa​-
me​go.Da​wa​łojejtoszcze​gól​nąmoc,któ​rejła​twomo​głanad​użyć,gdy​byjejpo​zwo​-
lił.

Ru​szyłdodrzwi,uświa​da​mia​jącso​bie,żemusistam​tądznik​nąć.
–Roz​pa​kujsięle​piej–rzu​ciłkrót​ko.–Apóź​niejpo​win​ni​śmyusiąśćiomó​wićkwe​-

stieprak​tycz​nezwią​za​neztwo​imży​ciemtu​taj.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Alek wziął ży​cie El​lie w swo​je ręce w osza​ła​mia​ją​cym tem​pie. Za​ła​twił le​ka​rza

ikar​tękre​dy​to​wą.Wy​peł​niłwszyst​kiefor​mu​la​rzepo​trzeb​nedoślu​buiza​re​zer​wo​-
wałurządsta​nucy​wil​ne​go.DoEl​lieszyb​kojed​nakdo​tar​ło,żenaj​waż​niej​sząkwe​-
stiąprak​tycz​nązwią​za​nązmiesz​ka​niemugrec​kie​gopo​ten​ta​tabyłospę​dza​niecza​-
suwsa​mot​no​ści.

–Pra​cu​jędopóź​na–wy​ja​śnił.–Ipo​dró​żu​ję.Dużo.Mu​siszra​dzićso​biesamainie

przy​cho​dzićdomnie,kie​dysięznu​dzisz.Ro​zu​miesz?

El​liesta​ra​łasięnieoka​zaćobu​rze​niatym,żemówidoniejjakdobez​wol​nejma​-

rio​net​ki. Po​wta​rza​ła so​bie, że do​cin​ki tyl​ko po​gor​szą sy​tu​ację. Bar​dzo się sta​ra​ła
oka​zaćwy​ro​zu​mia​łość;możewca​leniechciałjejura​zić.Byłpo​tęż​nymczło​wie​kiem,
nie​wąt​pli​wieprzy​zwy​cza​jo​nymdowy​da​wa​niaroz​ka​zówiocze​ku​ją​cymichwy​ko​ny​-
wa​nia.

Na po​cząt​ku po​by​tu w pen​tho​usie w Kni​ghts​brid​ge była zbyt zdez​o​rien​to​wa​na

tym, jak szyb​ko zmie​ni​ło się jej ży​cie, by sprze​ci​wiać się jego po​sta​wie. Zo​sta​ła
przed​sta​wio​na jako na​rze​czo​na ca​łe​mu mnó​stwu lu​dzi pra​cu​ją​cych dla Ale​ka,
wjegofir​mieipozanią.Pró​bo​wa​łaza​pa​mię​taćimio​na.

Byłysprzą​tacz​kipo​ru​sza​ją​cesiębez​sze​lest​niepoogrom​nymmiesz​ka​niuni​czym

du​chy z wia​dra​mi. Była ko​bie​ta zaj​mu​ją​ca się uzu​peł​nia​niem za​pa​sów w lo​dów​ce
ipiw​nicz​cezwi​na​mi.Byłle​karzna​le​ga​ją​cynawi​zy​tydo​mo​we,któ​ryka​załjejsię
nieprze​mę​czać.Skru​pu​lat​niewy​peł​nia​łatopo​le​ce​nie.Wy​ko​rzy​sty​wa​łaczaswol​ny
domak​si​mum.Uświa​do​mi​łaso​bie,żetojejpierw​szadłuż​szaprze​rwawpra​cy.Sku​-
pi​łasięnare​lak​sieiurzą​dza​niuwno​wymmiej​scu,ni​czymku​kuł​kawno​wym,bar​-
dzoluk​su​so​wymgnieź​dzie.

Wciążniedokoń​caprzy​swo​iłafakt,żejestwcią​ży,choćmia​łaczar​no-bia​łezdję​-

cie, na któ​rym wid​niał niby orze​szek ner​kow​ca przy​cze​pio​ny do brze​gu ciem​ne​go
je​zio​ra.Gdyspo​glą​da​ławoczyAle​ka,trud​nobyłouwie​rzyć,żeistot​karo​sną​cawe​-
wnątrzniejmaznimcośwspól​ne​go.Czybę​dzieko​chałdziec​ko?Czywogó​lejest
zdol​nydomi​ło​ści?

Jestzdol​nydosek​su,pod​po​wie​działgłoswgło​wie.Wy​par​łatęmyśl.Niebę​dzie

takdonie​gopod​cho​dzić.Popro​stunie.

Przy​ja​zny kon​sjerż z lob​by dał El​lie plan mia​sta. Za​czę​ła zwie​dzać Ken​sing​ton,

Chel​seaipo​bli​skipark,gdzieli​ścienadrze​wachza​czy​na​łyżółk​nąć.Zwie​dza​łasto​-
łecz​nega​le​rie,porazpierw​szyma​jącdośćcza​su,byro​bićtona​praw​dędo​kład​nie.

Alek co​dzien​nie wy​cho​dził wcze​śnie rano do biu​ra i wra​cał póź​no. Oku​la​ry do

czy​ta​nia w ciem​nych opraw​kach nada​wa​ły mu za​ska​ku​ją​co sek​sow​ny, in​te​li​gent​ny
wy​gląd,kie​dywno​siłpli​kipa​pie​rów,któ​restu​dio​wałwsa​mo​cho​dzie.Zni​kałwswo​-
impo​ko​ju,brałprysz​nicisięprze​bie​rał,apo​tem–odzi​wo–szedłdokuch​niugo​to​-
wać ko​la​cję. Co wie​czór po​ja​wia​ły się ko​lej​ne ele​men​ty bo​ga​te​go re​per​tu​aru po​-
traw. El​lie po​lu​bi​ła zwłasz​cza ba​kła​ża​ny z se​rem. Zwie​rzył jej się, że na​uczył się

go​to​waćwwie​kuszes​na​stulat,gdypra​co​wałwre​stau​ra​cji,boszefkuch​nipo​wie​-
działmu,żeczło​wiek,któ​rypo​tra​fiprzy​go​to​waćdlasie​bieje​dze​nie,za​wszeprze​-
ży​je.

Nie spo​dzie​wa​ła się, że oka​że się zdol​nym ku​cha​rzem. Mu​sia​ła przy​wyk​nąć do

oma​wia​nia przy ko​la​cji wy​da​rzeń ca​łe​go dnia. Sie​dzie​li ni​czym para na pierw​szej
rand​ce,dwieoso​bypo​ka​zu​ją​cesięznaj​lep​szejstro​ny.Mia​łotowso​biecośzesnu,
jak​byprzy​tra​fia​łosięko​muśin​ne​mu.

Nie​ste​tycia​łoEl​lieniebyłozesnu,byłonie​przy​jem​nierze​czy​wi​ste.Za​strze​że​nia

codowspól​ne​gomiesz​ka​niaoka​za​łysięsłusz​ne.Obec​no​ściAle​kaniedałosięigno​-
ro​wać;choćsta​ra​łasiętemuza​prze​czać,byłucie​le​śnie​niemjejfan​ta​zji.Cogor​sza,
za​zna​łami​ło​ściwjegora​mio​nach;mia​łate​raznie​do​syt,na​si​la​ją​cysięodco​dzien​-
nychkon​tak​tów.Wi​dy​wa​łagoran​kiem,do​pie​rocoumy​te​go,zwło​sa​miza​cze​sa​ny​mi
dotyłuiskó​rąpach​ną​cący​try​ną.Wi​dy​wa​łago,gdysie​działprzybar​kuśnia​da​nio​-
wym,za​kła​da​jączło​tespin​kidoman​kie​tówswychnie​ska​zi​tel​nychko​szul.Czywie​-
dział,żena​rze​czo​nawy​rzu​caso​biepoci​chuna​le​ga​nienagłu​piąza​sa​dęza​bra​nia​ją​-
cąsek​su?Czytyl​kojejsięzda​wa​ło,żepa​trzyłzroz​ba​wie​niem,ra​dzącso​biezwy​-
posz​cze​niemle​piejodniej?

Naj​trud​niej​szebyływeek​en​dy.Niewy​cho​dziłdobiu​ra,przezcobezprze​rwybył

w po​bli​żu. Śnia​da​nia sta​wa​ły się wte​dy jesz​cze bar​dziej kło​po​tli​we. Na​praw​dę
przy​glą​dałjejsię,czytotyl​kopo​boż​neży​cze​nie?Czyce​lo​woniedo​piąłje​dwab​nej
ko​szu​li,byod​sło​nićszy​ję?Kie​dypo​da​wałjejsło​ikmar​mo​la​dy,czu​łanie​zno​śnemro​-
wie​nie. Przy​po​mnia​ła so​bie, co mó​wił o uda​wa​niu uczuć na po​trze​by zdjęć ślub​-
nych.Zpew​no​ściąniebę​dzieztymmia​łapro​ble​mu.

Wtrze​ciweek​endniemo​głausie​dziećnamiej​scu.Chęt​niezgo​dzi​łasięiśćzAle​-

kiemdoMu​zeumWik​to​riiiAl​ber​ta.Oddaw​nachcia​łaznówjezo​ba​czyć.Tymra​-
zempo​są​giniezro​bi​łynaniejwra​że​nia.Ka​mien​nerysykró​lówidy​gni​ta​rzysła​bo
wy​pa​da​ływze​sta​wie​niuzuro​dąmęż​czy​znyujejboku.Póź​niejpo​szlinaobiaddo
re​stau​ra​cjinaświe​żympo​wie​trzu.Mu​sia​łatłu​mićpra​gnie​niedo​tknię​ciagojesz​cze
raz.Roz​my​śla​łaoślu​bieinocypo​ślub​nej.Za​sta​na​wia​łasię,jakso​bieztympo​ra​dzi.

Zamie​siącotejpo​rzebędęjegożoną,po​my​śla​ła.Choćnaj​wy​raź​niejobo​jeje​ste​-

śmyzde​cy​do​wa​niotymnieroz​ma​wiać.

Wró​ci​liprzezpark,gdysłoń​cechy​li​łosięco​razni​żej.Popo​wro​ciedoapar​ta​men​-

tuniepo​tra​fi​łasięwy​god​nieusa​do​wić.Krę​ci​łasięcią​glenaka​na​pie;bo​la​łyjąsto​-
py.

Nie wie​dzia​ła, cze​go się spo​dzie​wać, kie​dy Alek przy​siadł obok, uło​żył jej bose

noginaswo​ichko​la​nachiza​cząłnazmia​nęma​so​wać.Porazpierw​szyoddaw​najej
do​tknął.Za​mar​ła.Czysły​szał jejroz​sza​la​łetęt​no?Może do​strze​gałjepod cien​ką
ko​szul​kąidla​te​gonie​znacz​niesięuśmiech​nął?

Na​pię​cieopa​dło,kie​dypo​czu​łacie​płykciuknapo​de​szwiesto​py.Wów​czaszro​zu​-

mia​ła, że to nie pod​ryw, a po pro​stu ma​saż. Le​ża​ła więc i roz​ko​szo​wa​ła się nim.
Wszyst​kichpie​nię​dzynieza​mie​ni​ła​bynacośtakdo​bre​go.Czywie​dział,jakbar​dzo
do​ce​nia jego gest, mimo że ze wszyst​kich sił sta​ra​ła się ukryć przy​jem​ność? Czy
zda​wałso​biespra​wę,żeprzezta​kiedrob​neuprzej​mo​ściskła​niajądonie​bez​piecz​-
nych,nie​moż​li​wychdospeł​nie​niama​rzeń?

Wpo​nie​dzia​łek,kie​dypiłaher​ba​tęim​bi​ro​wąprzyku​chen​nymsto​le,spoj​rzałznad

ga​ze​ty.

–Cozno​wy​miubra​nia​mi,któ​remia​łaśku​po​wać?
–Cią​żo​wy​mi?
–Jesz​czenie.Ład​ny​mi.Taksięuma​wia​li​śmy.Maszwy​glą​daćade​kwat​niedoroli

na​rze​czo​nejpanaSa​ran​to​sa.Małocza​suzo​sta​ło.

–Wiem.
–Jakdo​tądniein​te​re​so​wa​łaśsięzbyt​nioswo​imślu​bem.
–Trud​nosięemo​cjo​no​waćuda​wa​nące​re​mo​nią.
–My​śla​łem,żeniebę​dzieszmo​głasiędo​cze​kaćpo​ło​że​niarękinamo​jejksią​żecz​-

cecze​ko​wej.

–Przy​kromi,żecięroz​cza​ro​wa​łam–po​wie​dzia​ła,my​ślącoma​sa​żustóp.Chy​ba

niero​zu​miał,żecośtakpro​ste​goiin​tym​ne​gobyłodlaniejwar​teowie​lewię​cejniż
pie​nią​dze. O wie​le ła​twiej było mu wy​obra​żać so​bie, że El​lie pra​gnie tyl​ko kar​ty
kre​dy​to​wej.

Odło​żyłga​ze​tę.
–Niemasen​sutegodłu​żejod​kła​dać.Alan​nahmożecięza​braćnaza​ku​py.Mo​żesz

przyoka​zjiwy​braćsuk​nięślub​ną.Prze​ko​naszsię,ja​kieonamaświet​neoko.

–Chceszpo​wie​dzieć,żejaniemam?
–Niepo​wie​dzia​łemtego.
–Alemia​łeśtonamy​śli,praw​da?Bied​naEl​liewy​cią​gnię​tazewsiwHamp​shi​re,

nie​ma​ją​capo​ję​cia,jakzna​leźćodzieżod​po​wied​niądlażonypo​tęż​ne​goGre​ka!Po​ra​-
dzęso​biezku​po​wa​niemubrań,wtymsuk​niślub​nej.Możewięcdaszmiswo​jąkar​-
tękre​dy​to​wąizo​ba​czysz, czyspeł​nięocze​ki​wa​nia?Pój​dę za​razwy​da​waćiwy​da​-
wać,boprze​cieżtyl​konatymmiza​le​ży!

–El​lie…
Umknę​ładoswo​je​gopo​ko​ju iza​trza​snę​ładrzwi.Kie​dy poja​kimścza​siewy​szła,

wciążsie​działnamiej​scu,prze​czy​taw​szypra​wiecałystosga​zet.

–My​śla​łam,żeidzieszdziśdobiu​ra.
–Zmie​ni​łemzda​nie.Bio​ręcięnaza​ku​py.
–Niechcę…–Urwa​łapodspoj​rze​niembłę​kit​nychoczu.
–Cze​goniechcesz?
Nie chcia​ła, żeby stał po dru​giej stro​nie za​sło​ny, pod​czas gdy bę​dzie pró​bo​wa​ła

wci​snąć się w od​po​wied​ni strój. Nie chcia​ła wi​dzieć nie​do​wie​rza​ją​cych sprze​daw​-
czyń, dzi​wią​cych się, co ktoś taki jak on robi z kimś ta​kim jak ona. Ku​po​wa​nie
ubrańza​wszebyłokosz​ma​rem,któ​ryobec​nośćaro​ganc​kie​goAle​kajesz​czebypo​-
gor​szy​ła.

–Że​byśstałpodprzy​mie​rzal​nią.
–Cze​mu?
Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Wsty​dzęsięswo​je​gocia​ła–przy​zna​ła.
–Dla​cze​go?–Na​lałso​biefi​li​żan​kękawy.
–Botak.Więk​szośćko​biettakma,zwłasz​czacię​żar​nych.
–Są​dzi​łem,żemojare​ak​cjanatwo​jecia​łowy​star​czy,byupew​nićcię,żeuwa​żam

cięzabar​dzoatrak​cyj​ną.

–Nieotocho​dzi–po​wie​dzia​ła,niechcączwra​caćuwa​gi,żeostat​nioniewy​ka​zy​-

wał żad​ne​go za​in​te​re​so​wa​nia jej cia​łem. – Nie za​mie​rzam od​sta​wiać prze​mia​ny
Kop​ciusz​kaztobąwroliwi​dow​ni.

Wes​tchnął.
–Niechbę​dzie.Mogęcho​ciażro​bićdziśzatwo​je​goszo​fe​ra?Za​wio​zęciędoskle​-

pu, za​par​ku​ję gdzieś i po​cze​kam. Mo​żesz wy​słać ese​mes, kie​dy bę​dziesz go​to​wa.
Pa​su​je?

Brzmia​ło to tak roz​sąd​nie, że El​lie nie po​tra​fi​ła wy​my​ślić żad​ne​go za​rzu​tu.

Wkrót​ce sie​dzia​ła obok Ale​ka w sa​mo​cho​dzie prze​ci​ska​ją​cym się przez po​ran​ne
kor​ki.Tro​chęsiębała,gdyzo​sta​wiłjąprzedskle​pem,aleczy​ta​ładośćcza​so​pism,
bywie​dzieć,żemapra​wopo​pro​sićopo​mocoso​bi​stejasy​stent​ki.Naj​wy​raź​niejbyło
bezzna​cze​nia,żemia​łanaso​biedżin​syiT-shirt,anie​przy​strzy​żo​nagrzyw​kaopa​-
da​łajejnaoczyjakuowczar​ka;przy​dzie​lo​naklient​ceele​ganc​kako​bie​taniewy​ra​-
ża​łaopi​nii.De​li​kat​niewy​py​ta​łaogór​nągra​ni​cęceny.El​lienaj​chęt​niejpo​prze​sta​ła​-
bynanaj​tań​szejopcji,alewie​dzia​ła,żeAlekniebył​byza​do​wo​lo​ny,żeza​osz​czę​dzi​-
ła.Kie​dyśpo​wie​działjej,żekaż​dako​bie​tama​rzy​ła​byodo​rwa​niusiędojegokar​ty
kre​dy​to​wej. Po co miał​by się roz​cza​ro​wać? Cze​mu nie spró​bo​wać zo​stać ko​bie​tą,
ja​kiejocze​ku​jeonijegobo​ga​ciprzy​ja​cie​le?

Szyb​kood​kry​ła,jakła​tworobisięza​ku​py,ma​jącpie​nią​dze.Mo​głaku​po​waćto,co

naj​lep​sze.Do​bie​raćbutyzmięk​kiejskó​rydostro​juije​dwab​nysza​likdode​ta​lutka​-
ni​ny.Stwier​dzi​ła,żekosz​tow​nyubiórna​praw​dęmożespo​wo​do​waćprze​mia​nę.Dro​-
go​cen​ne ma​te​ria​ły, za​miast pod​kre​ślać de​fek​ty, wy​da​wa​ły się czy​nić jej syl​wet​kę
szczu​plej​szą.

Asy​stent​ka prze​ko​na​ła ją do su​kie​nek, któ​re zwy​kle od​rzu​ca​ła, wo​ląc bar​dziej

prak​tycz​ne spodnie. El​lie od​kry​ła, że lubi, gdy de​li​kat​ny ma​te​riał ocie​ra się o jej
skó​rę.Ku​pi​łacałąodzieżpo​trzeb​nąnacodzień,apo​temwy​bra​łasre​brzy​sto​bia​łą
suk​nię ślub​ną, za​dzi​wia​ją​co pa​su​ją​cą do oczu i fi​gu​ry. Pod wpły​wem im​pul​su asy​-
stent​kana​rzu​ci​łajejnara​mio​naszkar​łat​nąeto​lę,takde​li​kat​ną,żepra​wieprze​źro​-
czy​stą,świet​niekom​po​nu​ją​cąsięzcerą.El​liepo​pa​trzy​łanasie​biewlu​strze.

–Jestdo​sko​na​ła–po​wie​dzia​ła.
Wy​cho​dzączeskle​puwświe​żoza​ku​pio​nymubra​niu,czu​łasięjaknowaoso​ba.
Wi​dzia​ła,jakzmie​nia​łasiętwarzAle​ka,kie​dypod​cho​dzi​ładosa​mo​cho​duwto​wa​-

rzy​stwiedwóchodźwier​nychdźwi​ga​ją​cychza​pa​ko​wa​nena​byt​ki.

Niemó​wiłwie​le,kie​dyje​cha​liBondStre​et.Ode​zwałsiędo​pie​ro,gdysta​liprzed

wy​sta​wąju​bi​le​ra,lśnią​cąty​sią​cemklej​no​tów.

–Wy​glą​dasz…ina​czej–po​wie​dział,prze​su​wa​jącpal​cempojejpo​licz​ku.
–My​śla​łam,żeotowła​śniecho​dzi​ło?Mu​szęwkoń​cuwy​glą​daćwia​ry​god​niejako

przy​szłapaniSa​ran​tos.

–Rzeczwtym,żewogó​leniewy​glą​daszwia​ry​god​nie.–Uśmiech​nąłsiędziw​nie.

–Nieztymza​cię​tymwy​ra​zemtwa​rzy.Niejesttoob​li​cze,ja​kie​gomoż​nabyocze​ki​-
wać od ko​bie​ty ma​ją​cej po​ślu​bić jed​ne​go z naj​bo​gat​szych ka​wa​le​rów świa​ta. Nie
wi​dać ra​do​ści ani przy​jem​no​ści. Chy​ba mu​si​my temu za​ra​dzić. Może po​win​ni​śmy
po​ka​zaćsięświa​tu,po​ula​kimou?Udo​wod​nić,żetowszyst​konase​rio?

Za​nimzda​łaso​biespra​wę,cosiędzie​je,za​cząłjąca​ło​wać.Ca​ło​wałjąnaoczach

kie​row​ców w kor​ku, ochro​nia​rza, wszyst​kich prze​chod​niów ro​bią​cych za​ku​py
wdro​gichskle​pach.Ob​jąłjąmoc​no,dałod​czuć,żena​le​żydonie​go.Czło​wieksły​ną​-

cyzeskry​to​ścido​ko​nałpu​blicz​nejde​kla​ra​cji.Prze​peł​ni​łająra​dość,choćna​glepo​-
czu​łasięjakprzed​miot;jegoko​bie​ta,jegowła​sność.

Pró​bo​wa​łasta​wiaćopór,aleniepo​tra​fi​ła,gdybyłtakizde​ter​mi​no​wa​ny.Czu​łasię

bez​piecz​na,takjak​bynicniemo​głojejskrzyw​dzić,gdyAlekbyłwpo​bli​żu.Jegosiła
prze​ła​ma​ławkoń​cuza​strze​że​niaEl​lie;od​po​wie​dzia​łażar​li​wienapo​ca​łu​nek,zu​peł​-
nie za​po​mi​na​jąc, gdzie się znaj​du​je. Chwy​ci​ła go, po​ru​szy​ła bio​dra​mi, tak że sam
sięwresz​cieod​su​nął.

–Gdy​bymwie​dział,jakza​re​agu​jesz,możepo​ca​ło​wał​bymcięjesz​czewmiesz​ka​-

niu.

Sło​wa zruj​no​wa​ły at​mos​fe​rę; El​lie od​sko​czy​ła. Mia​ła wy​rzu​ty su​mie​nia. Znów

dałasięuwieść,adlanie​gotobyłatyl​kogra.Głu​pia,po​zba​wio​nazna​cze​niagra.Po​-
ca​ło​wałją,żebycośudo​wod​nić.Niebyłapew​na,czytode​mon​stra​cjasiły,czytyl​ko
za​pła​ta za nową kosz​tow​ną gar​de​ro​bę. Tak czy ina​czej, nie​ostroż​ne za​cho​wa​nie
gro​zi​ło,żezo​sta​nieskrzyw​dzo​na.Moc​noskrzyw​dzo​na.

–Cotomia​łozna​czyć?–szep​nę​łamudoucha.
–Mamciroz​ry​so​wać?
–Obej​dziesię.–Przy​su​nę​łasięjesz​czebli​żej.–Sekstyl​kowszyst​kokom​pli​ku​je.

Takabyłaumo​wa,pa​mię​tasz?

– My​ślę, że bio​rąc pod uwa​gę two​ją re​ak​cję przed chwi​lą, mogę za​po​mnieć

oumo​wie.

–Janie.Le​piejtozro​zum,Alek.Niepo​szła​bymztobądołóż​ka,choć​byśbyłostat​-

nimmęż​czy​znąnazie​mi.

–My​ślę,żetoniedokoń​capraw​da.–Prze​su​nąłpal​cempojejwar​gach.–Aty,El​-

lie?

–Ajed​nak–od​par​łagniew​nie.–Topraw​da.
Wziął ją za rękę. Chcia​ła się wy​rwać jak nie​grzecz​ne dziec​ko, ale odźwier​ny

wciąż ich ob​ser​wo​wał. Wie​dzia​ła, że je​śli ma prze​ko​nu​ją​co zgry​wać na​rze​czo​ną,
niemawy​bo​ru,musipo​zwa​lać,bypie​ściłjejpal​ce.

–Chodź​myku​pićciob​rącz​kę–po​wie​dział.

ROZDZIAŁÓSMY

Ob​rącz​kabyłacaławy​sa​dza​nadia​men​ta​mi,zaśsre​brzy​stebuty,pa​su​ją​cedosuk​-

niślub​nej,mia​łyrzu​ca​ją​cesięwoczyszkar​łat​nepo​de​szwy.El​liepo​ma​ca​łaswąpro​-
fe​sjo​nal​nieprzy​cię​tąiuło​żo​nąfry​zu​rę.Wy​glą​da​łajakpan​namło​dazokład​kima​ga​-
zy​nu–ostraimałotra​dy​cyj​na.

Srebr​nasuk​niaiszkar​łat​naeto​laprzy​da​wa​łyjejele​gan​cji.Nieczu​łasiętakna​-

praw​dę sobą. Nie​co​dzien​ny smu​kły wy​gląd nie uspo​ko​ił jej. Od​kąd wy​po​wie​dzie​li
przy​się​gę,zaświad​kówma​jąctyl​koVa​so​saiin​ne​gopra​cow​ni​kaSa​ran​to​sa,byłaco​-
razbar​dziejzde​ner​wo​wa​na.

Trud​nouwie​rzyć,żebylite​razmę​żemiżoną.Pięć​dzie​się​ciunaj​bliż​szychprzy​ja​-

ciółAle​kazgro​ma​dzi​łosięwwy​kwint​nejre​stau​ra​cji,gdziepo​sta​no​wi​liurzą​dzićwe​-
se​le.Wie​dzia​ła,żetowszyst​kobyłooszu​stwo.

Ajed​nak…
Po​pa​trzy​ła na błysz​czą​cą ob​rącz​kę. Kie​dy po​ca​ło​wał ją tak na​mięt​nie na Bond

Stre​et,mia​ławra​że​niecze​gośre​al​ne​go.Po​wta​rza​łaso​bie,żezro​biłtotyl​kopoto,
bypo​sta​wićnaswo​im,aleniewy​star​cza​łoto,bystłu​mićod​ru​chy.Dałasięowład​nąć
po​żą​da​niu,afalaemo​cji,któ​rająpo​temogar​nę​ła,nakil​kami​nutpo​zba​wi​łająsił.
Byłoto…nie​bez​piecz​ne?

Roz​my​śla​niaprze​rwa​łopu​ka​niedodrzwi.Otwar​łaiuj​rza​łaAle​kapre​zen​tu​ją​ce​go

się wy​twor​nie w zna​ko​mi​cie uszy​tym gar​ni​tu​rze, z kra​wa​tem bar​wy bu​rzo​wej
chmu​ry.

–Go​to​wa?–spy​tał.
Nibynieocze​ki​wa​ła,żesko​men​tu​jejejwy​gląd,alecoin​ne​gomo​głobyćprzy​czy​-

ną na​głe​go roz​cza​ro​wa​nia? To, że nie skom​ple​men​to​wał na​rze​czo​nej, gdy po raz
pierw​szyzo​ba​czyłjąwsuk​niślub​nej,zrzu​ci​łanakarbner​wówprzedślu​bem.Ale
te​raz,sko​robylimę​żemiżoną,mógłprze​cieżcośpo​wie​dzieć.Czyli​czy​ła,żezno​wu
spró​bu​je z nią szczę​ścia, tym ra​zem nie roz​wście​cza​jąc jej, i skon​su​mu​ją mał​żeń​-
stwojakna​le​ży?Praw​dęmó​wiąc,do​kład​nietegochcia​ła.Odcza​supo​wro​tuzza​ku​-
póważdokrót​kie​goślu​bucy​wil​ne​gotegoran​kaczu​łasięjaknaroz​grza​nejpa​tel​ni.
Byłaprze​ko​na​na,żespró​bu​jere​ne​go​cjo​waćosob​nesy​pial​nie,my​li​łasięjed​nak.Na
pew​nowie​dział,żezmie​ni​łazda​nie.Żemusityl​kojesz​czerazjąpo​ca​ło​waćibę​dzie
całajego.

Za​cho​wa​niaAle​kaniedałosięprze​wi​dzieć.Spra​wiałodtam​te​gocza​suwra​że​nie,

jak​byce​lo​wojejuni​kał.Utrzy​my​wałdy​stans.Na​wetrano,kie​dyna​kła​dałob​rącz​kę
napa​lecprzedurzęd​ni​kiem,ogra​ni​czyłsiędosym​bo​licz​ne​gocmok​nię​ciawpo​licz​ki.

Uśmiech​nę​łasięjakpraw​dzi​wakel​ner​ka.
–Tak,je​stemgo​to​wa.
–Chodź​mywięc.
Stre​so​wa​łająmyślospo​tka​niuwszyst​kichjegoprzy​ja​ciół,zwłasz​czażesamaza​-

pro​si​łatyl​koBrid​get,któ​raniezdo​ła​łaprzy​być,bonowasprze​daw​czy​niwciążnie

ra​dzi​łaso​biedośćdo​brze,byzo​sta​wićjąsamą.My​śla​łaoza​pro​sze​niuzna​jo​mych
zNewFo​rest,alejakmia​łaimwy​tłu​ma​czyć,dla​cze​gowy​cho​dzizaprak​tycz​nieob​-
ce​goczło​wie​ka?Czyktó​raśzko​le​ża​nekniedo​strze​gła​bycze​gośdziw​ne​gowtym,
żeniechi​cho​czeinieprzy​tu​lasiędomęż​czy​zny,zktó​rympla​nu​jespę​dzićresz​tęży​-
cia?Nie.Niechcia​łali​to​ścianiżebyprzy​ja​ciół​ka,chcącdo​brze,pró​bo​wa​łająprze​-
ko​nać,byzre​zy​gno​wa​łazje​dy​ne​goroz​sąd​ne​gowyj​ściawjejsy​tu​acji.Mu​sia​łazro​-
bićtosama.Byćwnaj​lep​szejfor​mieinieoka​zaćżad​nychwąt​pli​wo​ści.Spra​wić,by
mał​żeń​stwowy​da​wa​łosiępraw​dzi​wejegoprzy​ja​cio​łom.Chy​banieprze​ra​sta​łojej
uda​wa​nieprzedludź​mi,któ​rzyjejniezna​li?

–Przy​po​mnijmijesz​czeraz,ktoprzyj​dzie–po​wie​dzia​ławsa​mo​cho​dzie.
– Nic​co​lò i Alan​nah, po​ten​tat bran​ży nie​ru​cho​mo​ści i de​ko​ra​tor​ka wnętrz. Luis

iCar​ly.Onjestby​łymmi​strzemświa​tawwy​ści​gachsa​mo​cho​do​wych,aonale​kar​ką.
NoiMu​rat.

–Suł​tan?–El​liezmu​si​łasiędouśmie​chu.CzyAleknieznałżad​nychnor​mal​nych

lu​dzi?

–Tak.Ztegopo​wo​dubędąostreśrod​kibez​pie​czeń​stwa.
–Chceszpo​wie​dzieć,żezo​sta​nępod​da​nare​wi​zjioso​bi​stejnawła​snymwe​se​lu?
Li​czy​ła,żenon​sza​lanc​kauwa​garoz​ła​du​jeat​mos​fe​rę.Mążpa​trzyłcałyczasprzez

okno.Kujejroz​cza​ro​wa​niu,kie​dysięode​zwał,kon​ty​nu​owałpopro​stuli​stęgo​ści.

–Lu​dzieprzy​le​cązPa​ry​ża,No​we​goJor​ku,Rzy​mu,Sy​cy​lii…
–Ioczy​wi​ściezGre​cji?–pod​su​nę​ła.
–Nie.–Po​trzą​snąłgło​wą.–ZGre​cjinie.
–Prze​cieżstam​tądpo​cho​dzisz.
–Noico?Wy​je​cha​łemdaw​notemuite​razrzad​kotamby​wam.
–Ale…
–Mo​że​mydaćso​biespo​kójzprze​słu​cha​niem,El​lie?Niemamocho​tyod​po​wia​dać

nawię​cejpy​tań,zresz​tąje​ste​śmynamiej​scu.

–Na​tu​ral​nie.
Po​czułlek​kiewy​rzu​tysu​mie​nia.Nodo​brze,byłwo​becniejob​ce​so​wy,alemu​sia​ła

zro​zu​mieć,żeta​kiewy​py​ty​wa​niegoniebawi.Alecze​gosięspo​dzie​wał?Prze​cież
za​wszesiętakdzia​ło,gdyspę​dziłdłuż​szyczaszja​kąśko​bie​tą.Są​dzi​ły,żedajeim
to pra​wo do wtrą​ca​nia się. Drą​że​nia te​ma​tów, o któ​rych nie chciał mó​wić, na​wet
gdyja​snodałtodozro​zu​mie​nia.

PrzedEl​liezni​kimniemiesz​kał.Niemiałwdomucu​dzejszczo​tecz​kidozę​bów

aniniemu​siałro​bićmiej​scawsza​fie.Mimożemie​liosob​nesy​pial​nie,cza​semwy​da​-
wa​łosię,żeniejestwsta​niesięodniejuwol​nić.Cogor​sza,wca​leniechciał.Chciał
się zbli​żyć, choć wie​dział, że to zły po​mysł. Cały czas go ku​si​ła. Nie flir​to​wa​ła,
aitakcałyczaschciałzniąbyć.Byławmiesz​ka​niurano,za​nimwy​szedłdopra​cy,
pro​mien​nie uśmiech​nię​ta, z kub​kiem her​ba​ty im​bi​ro​wej. Była wie​czo​rem, kie​dy
wra​cał do domu; pro​po​no​wa​ła coś do pi​cia, py​ta​ła, czy nie chce spró​bo​wać jej
wpra​wek ku​li​nar​nych; po​pro​si​ła, żeby na​uczył ją przy​rzą​dzać ulu​bio​ną po​tra​wę
zba​kła​ża​nów.Zna​lazłsięnie​bez​piecz​niebli​sko,gdymie​sza​łacośwgarn​ku.Zwal​-
czyłpra​gnie​niepo​ca​ło​wa​niajejwkark.Do​pro​wa​dza​łagosza​leń​stwaimógłotowi​-
nićtyl​kosie​bie.

Po​ca​łu​nek przed skle​pem ju​bi​ler​skim miał być drob​nost​ką; Alek chciał po​ka​zać,

kto tu rzą​dzi. Coś po​szło nie tak. Te​raz nie spał po no​cach, wpa​tru​jąc się w su​fit
iwy​obra​ża​jącso​bie,cobyzniązro​bił.Wie​dział,żenicgoniepo​wstrzy​mu​jeprzed
wpro​wa​dze​niem tych my​śli w czyn. Przed wśli​zgnię​ciem się do sy​pial​ni El​lie po
zmro​ku. Czy le​ża​ła naga? A może w ob​ci​słej ko​szu​li noc​nej, ku​pio​nej ra​zem ze
szpil​ka​mi i no​wy​mi ubra​nia​mi? Przy​pad​ko​we do​tknię​cia i tę​sk​ne spoj​rze​nia upew​-
nia​łygo,żeonapo​żą​dagotaksamojakonjej.Przy​naj​mniejfi​zycz​nie.Mógł​bypo​-
siąśćjąwcią​gukil​kumi​nut,gdy​byze​chciał.

Icowte​dy?
Roz​ko​chaćjąwso​bie?Zła​maćser​ce,jakwie​luko​bie​tomprzed​tem,zo​sta​wia​jąc

zgorzk​nia​łą i roz​ża​lo​ną? Mu​siał się jej trzy​mać. No​si​ła jego dziec​ko, po​trze​bo​wał
jejjakoprzy​ja​ciół​ki,nieko​chan​ki.

Cośsięwnimzmie​ni​ło.Są​dził,żecią​żagoniepo​ru​szy.Alekie​dyporazpierw​szy

zo​ba​czył,jakjejpal​ceprze​su​wa​jąsięmi​mo​wol​niepowciążpła​skimbrzu​chu…

Pa​trzyłnaniąznie​po​skro​mio​nąfa​scy​na​cją,kie​dysą​dził,żeniewi​dzi.Kie​dyczy​-

ta​ła książ​kę w fo​te​lu, a jego ży​cie wy​da​wa​ło się nie​mal… nor​mal​ne. Nie za​znał
wcze​śniej nor​mal​no​ści. Bra​ko​wa​ło mu ży​cia ro​dzin​ne​go; dzie​ciń​stwo było jed​ną,
wiel​kączar​nąot​chła​nią.Za​sta​na​wiałsię,czybę​dziepo​tra​fiłdaćdziec​kuto,cze​go
samni​g​dyniemiał.Jed​ne​gobyłpe​wien:niechciałzła​maćser​cajegomat​ce.

Sa​mo​chód sta​nął przed re​stau​ra​cją. Kie​dy El​lie owi​nę​ła ra​mio​na szkar​łat​nym

sza​lem,niepo​tra​fiłniepa​trzeć.Chciałjąob​jąćidłu​goca​ło​wać.

–Wy​glą​dasz…świet​nie–po​wie​działobo​jęt​nie,gdykie​row​caotwie​rałdrzwili​mu​-

zy​nypojejstro​nie.

–Dzię​ku​ję.
Jej pal​ce za​ci​snę​ły się na po​zła​ca​nym łań​cusz​ku to​reb​ki. Naj​pierw ją zbesz​tał,

a te​raz mówi, że świet​nie wy​glą​da? Tyl​ko na tyle go stać? Więk​sze po​chwa​ły sły​-
sza​ławszko​leodna​uczy​cie​laprzy​ro​dy.Wy​szłanachod​nik,ostroż​nieba​lan​su​jącna
wy​so​kichob​ca​sach,roz​my​śla​jącotym,jakbar​dzomu​sia​łasięróż​nićoddaw​nejEl​-
lie,ma​jącnapal​cudia​men​tysta​no​wią​cerów​no​war​tośćmiesz​ka​nia.

Cie​szy​łasię,żenowa,dro​gaodzieżza​pew​niajejwar​stwęochron​nąwpo​ko​juwy​-

peł​nio​nym fan​ta​stycz​nie wy​glą​da​ją​cy​mi ko​bie​ta​mi. Co in​ne​go wpra​wi​ło ją jed​nak
wza​du​mę.Wszyst​kieżonyidziew​czy​nywy​da​wa​łysięta​kieszczę​śli​we.Aona?Czy
pre​zen​to​wa​łasiętak,jakpo​win​napan​namło​da?Za​sta​na​wia​łasię,czykto​kol​wiek
zgadł,jakdziw​niesięczu​je.

Niebyłojed​naktakźle.Alan​nah,ko​bie​ta,któ​raza​pro​jek​to​wa​ławy​strójapar​ta​-

men​tu Ale​ka, oka​za​ła się o wie​le mniej strasz​na, niż była w jej wy​obra​że​niach.
Możedla​te​go,żebyłażonąNic​co​lòdaCon​tie​go,za​chwy​ca​ją​coprzy​stoj​ne​gomęż​-
czy​zny,naj​wy​raź​niejprzy​ku​wa​ją​ce​gouwa​gęwpo​dob​nymstop​niucoAlek,nie​wąt​-
pli​wieza​ko​cha​ne​gowmał​żon​ce.

Nie​któ​rzyzgo​ściza​pa​da​liwpa​mięćbar​dziejniżinni.Dłu​goroz​ma​wia​łazLu​isem

iCar​ly.Do​wie​dzia​łasię,żezna​lisięodlat.Kie​dyprzy​byłsuł​tan,jakoostat​nizgo​-
ści,El​lieze​stre​so​wa​łasię;ni​g​dywcze​śniejniespo​tka​łamo​nar​chy.Nieku​pi​ła​bybu​-
tównatakwy​so​kimob​ca​sie,wie​dząc,żebę​dziemu​sia​ławnichdy​gać.Mu​ratijego
żonaWa​lij​kaoka​za​lisięjed​nakprze​mi​li.

El​liepa​trzy​łanagru​pęroz​ocho​co​nychmęż​czyznisłu​cha​ła,jakichżonyoma​wia​ły

pla​nyto​wa​rzy​skie.

–Po​każpier​ścio​nek,El​lie–po​pro​si​łaAlan​nah,chwy​ta​jącjązarękę.–Jakipięk​ny.

Tedia​men​tysąta​kieja​sne,żewy​da​jąsięnie​malnie​bie​skie.Opo​wiedz,jakAleksię
oświad​czył.Byłro​man​tycz​ny?

Po​ża​ło​wa​ła,żenieprze​wi​dzia​łategozu​peł​nieoczy​wi​ste​gopy​ta​nia.Niewie​dzia​-

ła,naileszcze​ro​ściso​biepo​zwo​lić.Wie​dzia​ła,żepozalek​kimna​brzmie​niempier​si
niebyłowi​docz​nychoznakcią​ży.Możenie​któ​rezko​bietod​ga​dłyjużprzy​czy​nę,dla
któ​rejnaj​bar​dziejza​twar​dzia​łyka​wa​lerświa​tazde​cy​do​wałsięoże​nić,alezja​kie​-
goś po​wo​du nie chcia​ła im mó​wić. Czy ta noc nie mo​gła być jej fan​ta​zją? Czy nie
mo​głarazza​graćroliroz​anie​lo​nejpan​nymło​dej?

–Po​ca​ło​wałmnienaBondStre​et,pra​wienaśrod​kuuli​cy–oświad​czy​ła,zza​dzi​-

wia​ją​cąła​two​ściąuda​jącdrże​niegło​su.

–Do​praw​dy?–Alan​nahuśmiech​nę​łasię.–Sły​ną​cyzza​mi​ło​wa​niadopry​wat​no​ści

AlekSa​ran​tosnieupie​rałsięprzyspo​tka​niachzaza​mknię​ty​midrzwia​mi?Czy​ta​łam
gdzieś,żeca​ło​wa​li​ściesię,kie​dypra​co​wa​łaśjesz​czejakokel​ner​ka?

El​lieprzy​tak​nę​łatyl​ko.Za​sta​na​wia​łasię,czyAlekkie​dy​kol​wiekmy​śliotejchwi​li

na​mięt​no​ścipodroz​gwież​dżo​nymnie​bem.Otymułam​kuse​kun​dyza​po​mnie​nia,roz​-
po​czy​na​ją​cymciągwy​da​rzeńpro​wa​dzą​cydotejchwi​li.Czyża​ło​wał?

Pa​trzącnanie​go,po​grą​żo​ne​gowroz​mo​wiezMu​ra​tem,stwier​dzi​ła,żesamanie

po​tra​fitegoża​ło​wać.Gdypo​szłaznimdołóż​ka,sta​łosięcośnie​sa​mo​wi​te​go.Nie
po​tra​fi​ła wy​ma​zać tego mo​men​tu z pa​mię​ci. Może był zim​ny i aro​ganc​ki, ale miał
w so​bie ja​kiś ma​gne​tyzm, któ​re​mu nie po​tra​fi​ła się prze​ciw​sta​wić. Czy moż​na się
po​wstrzy​maćprzedza​ko​cha​niemsięwkimś,na​wetje​ślisięwie,żetopo​mył​ka?

Wi​dzia​ła,jaksięuśmiech​nąłwod​po​wie​dzinaja​kieśsło​waMu​ra​ta,jakge​sty​ku​lu​-

jesze​ro​ko,cze​goni​g​dyniezro​bił​byAn​glik.Niezna​łaGre​cji,alewte​dywy​dałjejsię
kwin​te​sen​cjąską​pa​ne​gowsłoń​cukra​ju,zesta​ro​żyt​nąhi​sto​riąina​mięt​no​ścia​mi.

Tam​tastro​naży​ciamężapo​zo​sta​wa​ładlaniejza​gad​ką.Za​mknąłsięwso​bie,kie​-

dywspo​mnia​łaomiej​scu,gdziesięuro​dził.Zmie​niłte​mat,nie​zbytsub​tel​niepo​ka​zu​-
jąc,ktorzą​dziwichzwiąz​ku.Ilena​praw​dęwie​dzia​łaoojcuwła​sne​godziec​ka?Za​-
pew​nenie​wie​lewię​cejniżowła​snym.

Od​su​nę​łaodsie​bietemy​śliispró​bo​wa​ławejśćwwe​sel​nyna​strój.Zja​dłaparęka​-

na​pek i sta​nę​ła obok Ale​ka wy​gła​sza​ją​ce​go krót​ką prze​mo​wę na te​mat mi​ło​ści
imał​żeń​stwa,za​ra​zemuro​czy​stąiza​baw​ną.

Tobyłonaj​trud​niej​sze.Mo​ment,wktó​rymchcia​łazrzu​cićrękęzra​mie​nia,bodo​-

tykspra​wiał,żechcia​łaznówpo​czućtęnie​zwy​kłąwięź.Le​żećznim,czućgowso​-
bie.Dzi​wi​łasię,żeupar​łasięprzyosob​nychpo​ko​jach,nieprze​wi​dziaw​szy,żeod​se​-
pa​ro​wa​nietyl​kopo​głę​biżą​dzę.

Po​świę​ci​ławszyst​kimgo​ściomna​leż​neza​in​te​re​so​wa​nie,zuprzej​mymuśmie​chem

me​ne​dże​raho​te​luinspe.Wpo​je​dyn​kęża​dennieprze​ra​żał,bezwzglę​dunato,jak
onie​śmie​la​ją​cy wy​da​li się z po​cząt​ku. Po​zna​ła sę​dzie​go, hol​ly​wo​odz​ką ak​tor​kę
i Hisz​pa​na Vi​cen​te​go de Ca​stil​la, któ​re​go za​wa​diac​ki wy​gląd przy​cią​gał wie​le
ukrad​ko​wych spoj​rzeń. Mimo to tyl​ko je​den męż​czy​zna przy​ku​wał uwa​gę El​lie.
Przez cały wie​czór wie​dzia​ła do​kład​nie, gdzie jest. Z tru​dem po​wstrzy​my​wa​ła się
przedga​pie​niemsięnamęża.Jegowło​sypo​ły​ski​wa​ływroz​sz​cze​pio​nymnako​lo​ry
tę​czyświe​tlekan​de​la​brów.Wpew​nymmo​men​cieod​wró​ciłsięispoj​rzałnaniąswy​-
mibłę​kit​ny​miocza​mi.Czu​łasię,jak​byskie​ro​wa​nonaniąre​flek​tor.Od​wró​ci​łasię.

Pod​szedł,ob​jąłżonęwta​lii,na​tu​ral​nymge​stem,jakgdy​bydo​ty​kałjejwtenspo​sób
całyczas,aprze​cieżniedo​ty​ka​lisięwca​le.

Wie​dzia​ła, że cho​dzi o do​da​nie au​ten​tycz​no​ści mał​żeń​stwu. Wie​dzia​ła, ale cia​ło

re​ago​wa​łoposwo​je​mu.Pra​gnę​ła,bytowszyst​kobyłopraw​dą,byoże​niłsięznią
zmi​ło​ści,aniezewzglę​dunacią​żę.

Prze​pro​si​ła i po​szła do ła​zien​ki. Alan​nah sta​ła przed lu​strem, cze​sząc dłu​gie,

czar​newło​sy.

–Po​do​bacisięwe​se​le?–spy​ta​ła.
El​liezmu​si​łasiędoprze​ko​nu​ją​ce​gouśmie​chu.
–Jestcu​dow​ne.Taktupięk​nie.Awszy​scyprzy​ja​cie​leAle​kawy​da​jąsięmiliibar​-

dzoser​decz​ni.

–Niemu​sia​łaśtegomó​wić–za​śmia​łasięAlan​nah.–Aledzię​ku​ję.Popro​stubar​-

dzo się cie​szy​my z jego szczę​ścia. Wszy​scy są​dzi​li, że się nie ustat​ku​je. Pew​nie
wiesz, że ni​g​dy się z ni​kim po​waż​nie nie zwią​zał? Z Nic​co​lò było do​kład​nie tak
samo.Mu​sząpopro​stutra​fićnawła​ści​wąko​bie​tę.–Otwo​rzy​ładrzwiipo​ma​cha​ła
napo​że​gna​nie.

El​liepa​trzy​ła,jakdrzwisięza​trza​sku​ją.
Wła​ści​wąko​bie​tę.
Gdy​bytyl​kowie​dzie​li.Za​chły​snę​li​bysięszam​pa​nem.
Sama upie​ra​ła się, że utrzy​my​wa​nie dy​stan​su ochro​ni ją przed cier​pie​niem. Nie

za​dzia​ła​ło.Pra​gnę​łaAle​kabezwzglę​dunato,jakusil​nieztymwal​czy​ła.

Spoj​rza​łanaod​bi​ciewlu​strze.Wy​glądniepo​zwa​lałdo​my​ślaćsięmę​tli​kuwgło​-

wie.Suk​niabłysz​cza​łasre​brzy​ście,apro​fe​sjo​nal​nieuło​żo​newło​syopa​da​łyka​ska​dą
nara​mio​na.Nieprzy​po​mi​na​łasie​biesa​mejinieczu​łasięsobą.Od​czu​wa​łaje​dy​nie
tę​sk​no​tę,po​tęż​nąni​czymfi​zycz​nyból.

Chcia​łacze​goświę​cejniżjed​ne​gorazu,któ​rypo​skut​ko​wałcią​żą.Cze​gośpo​wol​-

ne​go, czu​łe​go, bo wszyst​ko inne wy​da​rzy​ło się tak szyb​ko. Za​żą​da​ła mał​żeń​stwa,
wpro​wa​dzi​ła się, pod​da​wa​ła ba​da​niom le​kar​skim, dba​ła o sie​bie i pró​bo​wa​ła zna​-
leźćza​ję​cie.Aleprze​cieżniebyłama​ne​ki​nem.Mia​łauczu​cia;chcia​łajeza​mro​zić,
alepodro​dzelódstop​niał.Coztymzro​bi?Czymadośćod​wa​gi,bysię​gnąćpoto,
cze​gochce?

Wzię​łato​reb​kęiwy​szłanako​ry​tarz,pro​stonaAle​ka.
–Och,za​sko​czy​łeśmnie.
Sta​łanawy​cią​gnię​cieręki.The​os,po​my​ślał,ależmnietoroz​pra​sza.Po​tra​fiłmy​-

ślećtyl​koojejce​rzeiza​pa​chu,różalbocy​na​mo​nu,amożejed​ne​goidru​gie​go.

–Szu​ka​łemcię–po​wie​dział.
–Je​stem–od​par​ła.–Ococho​dzi?
Wie​dział,żeuwa​ża​ławe​se​lezafar​sę.Żeniebyliszcze​rzyzni​kim,zwłasz​czaze

sobąna​wza​jem.Niktnieznałpraw​dzi​wejprzy​czy​nyślu​bu.Tłu​ma​czyłso​bie,żenie
po​wie​dział przy​ja​cio​łom o dziec​ku, po​nie​waż przed dwu​na​stym ty​go​dniem ry​zy​ko
po​ro​nie​nia jest nie​co wyż​sze. To ostrze​że​nie uświa​do​mi​ło mu, jak bar​dzo chciał
tegodziec​ka;samniepoj​mo​wałdla​cze​go.Czypo​wi​nienpo​wie​dziećżo​nie?

Na​gle prze​stał my​śleć o dziec​ku. Wi​dział za​pra​sza​ją​ce spoj​rze​nie. Po​żą​dał jej

bar​dziejniżko​go​kol​wiekwży​ciu.Reszt​kisu​mie​niapod​po​wia​da​łymu,żenaj​roz​sąd​-
niejza​koń​czyćnoctak,jakjąza​czę​li,osob​no.Słusz​naopcjasprze​ci​wia​łasięjed​nak

wszyst​kimin​stynk​tom.Wziąłjązarękę.Drża​ła.

–Pra​gnęcię–po​wie​dział.–Maszpo​ję​cie,jakbar​dzo?
–My​ślę,żetak.
–Aleniezro​biętego,je​ślityniechcesz.Ro​zu​miesz?
–Alek…–Sre​brzy​ste ra​miącz​kosuk​nizsu​nę​łosię. Po​pra​wi​ła.–Je​steś do​świad​-

czo​nymmęż​czy​zną.Mu​siszwie​dzieć,jakbar​dzociępra​gnę.

–Aleje​że​limia​ła​byśranoobu​dzićsię,pła​czącwpo​dusz​kę,natympo​prze​stań​my

iza​po​mnij,żetaroz​mo​wasięod​by​ła.

Za​pa​dłaci​sza.Wy​da​wa​łasiętrwaćmi​nu​ta​mi.
–Niechcę,że​by​śmynatympo​prze​sta​li–szep​nę​ławkoń​cu.
–Wra​caj​mywięcdodomu,że​bymmógłiśćztobądołóż​ka.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Alekczułsię,jak​bymiałza​razeks​plo​do​wać,alewie​dział,żemusiza​cho​waćspo​-

kój.

Wy​szlizprzy​ję​cianie​malna​tych​miast,ob​sy​py​wa​nipłat​ka​miróżiry​żem.Po​dróż

dodomuprze​bie​gławmil​cze​niuina​pię​ciu.Nieufałso​bienatyle,bydo​ty​kaćEl​lie;
chy​ba czu​ła to samo, bo od​su​nę​ła się. At​mos​fe​ra w sa​mo​cho​dzie za​gęsz​cza​ła się;
prze​ra​ża​łagomyśl,żeEl​liezmie​nizda​nie.

Gdy je​cha​li win​dą, mia​ła jesz​cze bar​dziej bla​dą twarz niż zwy​kle. Dzwo​nek ob​-

wiesz​cza​ją​cy do​tar​cie do pen​tho​use’u prze​rwał ci​szę. Gdy tyl​ko za​mknę​ły się za
nimidrzwi,rzu​ci​lisięnasie​bie.Po​ca​ło​wa​lisięłap​czy​wie,nie​zdar​nie.Ja​kaśpo​trą​-
co​naozdo​baroz​bi​łasięopod​ło​gę.Alekprzy​ci​snąłżonędościa​ny,się​gnąłpodsu​-
kien​kę, ale uświa​do​mił so​bie, że nie chce za​bie​rać się za to w taki spo​sób. Nie
wnocpo​ślub​ną,niepoostat​nimra​zie.Chciałjejpo​ka​zać,żepo​tra​fibyćczu​ły.Po​-
pro​wa​dziłjądoswo​jejsy​pial​ni.

–Za​pew​neuwio​dłeśtu​tajty​siącko​biet?
–Bezprze​sa​dy.Chcesz,że​bymcięokła​my​wał?Mó​wił,żeje​steśpierw​sząko​bie​tą,

jakątuprzy​pro​wa​dzi​łem?

–Oczy​wi​ście,żenie.–Uśmiech​nę​łasięza​baw​nie.
Coonro​bił?Czychciałwszyst​kozruj​no​wać,za​nimjesz​czeza​czę​li?Dla​cze​gonie

po​wie​działjejpopro​stu,żewswymsre​brzy​stymstro​juprzy​ćmie​wawszyst​kieko​-
bie​ty,ja​kiekie​dy​kol​wiekznał?Wziąłjąwra​mio​naipo​ca​ło​wałjesz​czeraz.Ca​ło​wał
dłu​go, aż za​czę​ła się roz​luź​niać i przy​tu​lać do nie​go. Nie mógł już znieść, że roz​-
dzie​la​jąichubra​nia.Po​pro​wa​dziłjądołóż​ka;naj​pierwusiadłnakra​wę​dzi,apo​tem
ukląkł.

–Coro​bisz?–spy​ta​łażar​tem,gdyza​cząłroz​wią​zy​waćjejbut.–Jużsięoświad​-

czy​łeś.

–Oilepa​mię​tam,totysięoświad​czy​łaś.
–A,ra​cja.Takbyło.
Ścią​gnął z niej buty i sre​brzy​stą suk​nię ślub​ną, zrzu​cił wła​sne ubra​nie i po​ło​żył

się.Od​gar​nąłjejwło​sy.

–Je​steśbar​dzopięk​na.
–Je​stem…
Uci​szyłEl​lie,przy​ci​ska​jącpa​lecdojejust.
–Pra​wi​dło​waod​po​wiedźbrzmi„dzię​ku​ję,Alek”.
–Dzię​ku​ję,Alek.
–Bojęsiętyl​ko,żecięskrzyw​dzę.
–Cho​dziodziec​ko?
Przy​tak​nął.
–Le​karzpo​wie​dział,żemoż​na.–Po​ca​ło​wa​łago.–Mamytyl​kouni​kaćhuś​ta​niasię

naży​ran​do​lach.

–Niemamży​ran​do​la.
Sku​pił się na niej, do​ty​ka​jąc chłod​ne​go cia​ła po​wy​żej pod​wią​zek. Za​czę​ła wy​da​-

waćdźwię​kiświad​czą​ceoprzy​jem​no​ści,jakąspra​wiałjejpal​ca​mi.

–Tona​dalja,takjakpo​przed​nio–szep​nę​ła.
Znówjąpo​ca​ło​wał.Byłoina​czej.Tymra​zemno​si​ławso​biecośdro​go​cen​ne​go.
Prze​stałmy​śleć.Od​da​wałsiękaż​dejse​kun​dziena​mięt​no​ści.Ztrza​skiemze​rwał

zniejsta​nik,bio​rącpier​siwdło​nie.Po​temścią​gnąłjejmajt​kiiod​rzu​ciłnabok.

–Niechcęcięskrzyw​dzić–po​wie​dział,pa​trzącwoczy.
–Popro​stuko​chajsięzemną–od​par​ła.
Wszedłwnią.Wy​rwa​łomusięcośpogrec​ku;toniebyłowjegosty​lu.Nicztego

niebyłowjegosty​lu.Ni​g​dynieczułta​kiejbli​sko​ścizko​bie​tą,niemiałta​kiejświa​-
do​mo​ści,żejestoso​bą,anietyl​kocia​łem.Pod​nie​ca​łogotoiprze​ra​ża​ło.Niemiał
wzwy​cza​juniepa​no​waćnadsy​tu​acją.

To jest seks, na​po​mniał się w my​śli. Seks, któ​re​go obo​je chce​my. Tak trze​ba do

tegopod​cho​dzić.Zry​wa​jąckon​taktwzro​ko​wy,przy​lgnąłtwa​rządoszyiżony.Prze​-
jął kon​tro​lę. Za​czął każ​dym po​wol​nym, roz​myśl​nym pchnię​ciem oka​zy​wać wła​dzę.
Uśmiech​nąłsię,gdyza​czę​łapo​wta​rzać:

–Otak,tak!
Tar​gnę​łasię,krzyk​nę​łakrót​ko.
A po​tem po po​licz​ku El​lie po​pły​nę​ły łzy. Zmarsz​czył brwi. Za pierw​szym ra​zem

teżpła​ka​ła.Te​razmia​łoniebyćłezaniżalu,tyl​koroz​kosz.

–Alek–szep​nę​ła.
Chy​ba za​snął. Kie​dy w koń​cu otwo​rzył zno​wu oczy, El​lie rów​nież spa​ła. Ob​ró​cił

sięiro​zej​rzałpopo​ko​ju.Suk​niaślub​nale​ża​łanapod​ło​dze,ra​zemzjegospodnia​mi
iko​szu​lą.Sy​pial​nia,naogółnie​ska​zi​tel​niewy​sprzą​ta​na,wy​glą​da​łani​czymsplą​dro​-
wa​na.Przy​po​mniałso​biebez​cen​nąpor​ce​la​no​wąozdo​bę,roz​trza​ska​nąwholu.

Cota​kie​gobyłowtejdziew​czy​nie,żetra​ciłprzezniąpa​no​wa​nienadsobą?Spoj​-

rzałnanią,bla​dąWe​ne​rępo​śródpo​mię​tejpo​ście​li.Po​ru​szy​łasięiotwo​rzy​łaoczy.

–Cze​mupła​czesz,kie​dysięztobąko​cham?
Od​gar​nę​ła wło​sy z oczu, głów​nie po to, by opóź​nić od​po​wiedź. Py​ta​nie ro​dzi​ło

pew​nąin​tym​ność,któ​rejsięniespo​dzie​wa​ła.Mia​łowkoń​cucho​dzićtyl​kooseks.
Gdy​by mu po​wie​dzia​ła, że pła​cze, bo przy nim czu​je się speł​nio​na, za​śmiał​by się
chy​ba,amożeuciekłzkrzy​kiem.Je​ślipo​wie​dzia​ła​by,żekie​dyjestwniej,czu​jesię,
jak​bycze​ka​łanatenmo​mentcałeży​cie,czyżniewy​da​ło​bysiętowy​my​słem?Czy
gdy​by po​wie​dzia​ła, że pła​cze po wszyst​kich rze​czach, któ​rych ni​g​dy od nie​go nie
uzy​ska–jakmi​łość–niespra​wia​ła​bywra​że​niajesz​czejed​nejchci​wejko​bie​ty,pró​-
bu​ją​cejwy​rwaćodnie​gocoś,cze​gonieza​mie​rzałdać?

Wy​zna​łaczęśćpraw​dy.
–Boje​steśnie​sa​mo​wi​tymko​chan​kiem.
–Idla​te​gopła​czesz?
–Pew​nieprzezhor​mo​ny.
– Uznam to za kom​ple​ment. Choć oczy​wi​ście jego waga za​le​ży od two​je​go do​-

świad​cze​nia.

–Pró​bu​jeszusta​lić,ilumia​łamprzedtobąko​chan​ków?
–Chy​bamampra​wochciećsiędo​wie​dzieć?

Usia​dła.
–By​łamdo​tądwjed​nymsta​łymzwiąz​ku.Towszyst​ko,coza​mie​rzamnatente​mat

po​wie​dzieć,bouwa​żamoma​wia​nietegozanie​smacz​ne,zwłasz​czawta​kiejchwi​li.
Od​po​wia​dacito?

–Był​bymwpeł​niusa​tys​fak​cjo​no​wa​ny,gdy​byśniemia​łaprzedemnąni​ko​go.Apo​-

nie​ważza​mie​rzamnaza​wszewy​ma​zaćztwo​je​goumy​słuwspo​mnie​niapowszyst​-
kichin​nych,po​ca​łujmniete​raz.

Się​gnąłdojejpier​si.Niepo​tra​fi​łasiępo​wstrzy​mać.Cie​ka​we,czybył​byza​sko​czo​-

ny, gdy​by mu po​wie​dzia​ła, że prze​sta​ła my​śleć o ja​kim​kol​wiek in​nym męż​czyź​nie,
gdyporazpierw​szyjąpo​ca​ło​wał.Pew​nienie.Ko​bie​tymu​sia​łycią​glemó​wićmuta​-
kierze​czy.

Niepla​no​wa​łatakszyb​kood​daćmusięzno​wu,atymbar​dziejwy​krzy​ki​waćjego

imie​nia,aletakwła​śniezro​bi​ła.Powszyst​kimczu​łasięnagapodwie​lo​mawzglę​da​-
mi,onzaśpo​zo​sta​wałrów​nieza​gad​ko​wycoza​wsze.

– My​ślę, że po​win​ni​śmy za​cząć te​raz sy​piać ze sobą. Sza​leń​stwem by​ło​by tego

niero​bić.Jaksą​dzisz?

Po​wie​działtobezemo​cji.Byłaroz​cza​ro​wa​na.Samaniewie​dzia​ładla​cze​go.Za​-

cho​wy​wałsiępopro​stuposwo​je​mu.Chciałtrak​to​waćseksjakoko​lej​nąza​chcian​kę
wy​ma​ga​ją​cąza​spo​ko​je​nia.

–Ab​so​lut​nymsza​leń​stwem–po​twier​dzi​ła,obej​mu​jącgo.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Ob​rącz​kaślub​naniebyłajużkpi​ną.Te​razEl​liedzie​li​łazAle​kiempo​kójiłóż​ko.
Za​ło​ży​łado​mo​wąsu​kien​kęiucze​sa​ławło​sy.Bylite​razmał​żeń​stwempodkaż​dym

wzglę​dem.Odcza​sunocypo​ślub​nejcie​szy​lisięło​żemmał​żeń​skimwspo​sóbprze​-
cho​dzą​cywszel​kieocze​ki​wa​nia.

Po​tra​fiłpod​nie​cićjąjed​nymuśmie​chem.Ro​ze​braćwparęse​kund.Po​wta​rza​łaso​-

bie,żepo​win​nasięopie​rać,byod​zy​skaćspo​kój,alenieuda​wa​łojejsię.

– Nie mo​żesz mi się oprzeć, po​ula​kimou – mru​czał, od​ga​du​jąc za​mia​ry żony. –

Wiesz,żena​praw​dęmniepra​gniesz.

Wtymcałypro​blem.Pra​gnę​ła.Niepo​tra​fi​łaprze​stać,choćpró​bo​wa​łaniean​ga​-

żo​waćsięza​nad​to.Sta​ra​łasięzbyt​nionieprzej​mo​wać,ukry​waćuczu​cia.Ontego
niechciał,ichzwią​zekmiałtylewspól​ne​gozre​la​cjąbiz​ne​so​wą,iletobyłomoż​li​we.

Wży​ciuza​szłyteżinnezmia​ny.Za​czę​liwię​cejwy​cho​dzićra​zem,mo​men​ta​mimał​-

żeń​stwo wy​da​wa​ło się pra​wie au​ten​tycz​ne. Za​bie​rał ją do te​atru, co uwiel​bia​ła.
Oglą​da​lifil​my,ja​da​liweks​klu​zyw​nychre​stau​ra​cjachizwie​dza​liza​uł​kimia​sta.Po​je​-
cha​linapo​łu​dnio​wewy​brze​żeod​wie​dzićLu​isaiCar​lywichwspa​nia​łymdomunad
rze​ką.

Mimo uroz​ma​ice​nia co​dzien​nej eg​zy​sten​cji trud​no było do​wie​dzieć się cze​goś

opraw​dzi​wymob​li​czuAle​ka.Możeima​so​wałjejsto​py,gdysięzmę​czy​ła,alero​bił
to me​cha​nicz​nie. Cza​sem czu​ła, że zna go nie le​piej niż wte​dy, gdy per​so​nel The
Hogza​po​zna​nozli​stąrze​czy,któ​relubiiktó​rychnielubi.Na​dalniebyłapew​na,co
gomo​ty​wu​jeanidla​cze​gozda​rzamusiębu​dzićjąwnocy,gdyprzy​śnimusięja​kiś
sen, ewi​dent​nie zły. Zby​wał jej tro​ski, zmy​sło​wo​ścią od​wra​ca​jąc uwa​gę od py​tań.
Byłmi​strzemwichuni​ka​niu.

Zakaż​dymra​zem,gdycze​gośsięonimdo​wie​dzia​ła,mia​łotopo​smakwiel​kie​go

zwy​cię​stwa,ko​lej​ne​gobra​ku​ją​ce​goka​wał​kaukła​dan​ki.Włóż​kuopo​wia​dał,jakod
pra​cypo​mo​cyku​chen​nejwAte​nachdo​szedłdopo​sia​da​niawła​snejsie​cire​stau​ra​cji.
O pra​cy w ka​li​for​nij​skiej win​ni​cy, by po​znać bran​żę win​ną. W za​du​mie opi​sy​wał
Kur​hah, pięk​ny kraj rzą​dzo​ny przez jego przy​ja​cie​la Mu​ra​ta; mó​wił o pięk​nie
gwiazdwi​dzia​nychześrod​kapu​sty​ni.Wy​ja​śnił,żeży​ciebyłodlanie​gojed​nąwiel​ką
lek​cjąisamsięwszyst​kie​gona​uczył.

Onazaśuczy​łasięszyb​ko,żeniepo​tra​fiha​mo​waćemo​cji.Niebyłapew​na,czyto

hor​mo​ny,czyteżzmia​nana​sta​wie​niadomęża,amożepopro​stuseks.Bezwzglę​du
nawszyst​ko,za​le​ża​łojejnanim.

A prze​cież wie​dzia​ła, co się dzie​je z ko​bie​ta​mi na tyle głu​pi​mi, by się za​ko​chać

bezwza​jem​no​ści.Wi​dzia​ła,jakmat​kazmar​no​wa​łaży​cie,bochcia​łacze​goś,cze​go
niemo​głado​stać.Stra​ci​łalatapo​grą​żo​nawgo​ry​czy,nieprzyj​mu​jącdowia​do​mo​ści,
żeniemożespra​wić,byktośinnyzro​biłto,cze​gochce.

Jejsiętonieprzy​da​rzy.Niepo​zwo​linato.
Wy​gła​dzi​łasu​kien​kęipo​szładokuch​ni.Aleksie​działprzysto​lezopróż​nio​nymdo

po​ło​wydzban​kiemkawy,prze​glą​da​jącwia​do​mo​ścifi​nan​so​we.Od​kądwe​szła,śle​dził
wzro​kiem każ​dy jej krok. Przy​zwy​cza​iła się do sam​cze​go tak​so​wa​nia jej wy​glą​du.
Wręcztopo​lu​bi​ła.

Odło​żyłga​ze​tę.Usia​dłana​prze​ciw​ko,się​gnę​łaposło​ikmio​du.
–Po​do​ba​łomisięze​szłejnocy,kie​dyza​sma​ko​wa​łemmo​je​goulu​bio​ne​gomio​du.
–Alek!
–Czyż​byśsięru​mie​ni​ła,El​lie?
–Napew​nonie.Ogrze​wamnietyl​koparazkawy.
–Chcia​ła​byśpo​je​chaćdoWłoch?
Upu​ści​ładrew​nia​nąły​żecz​kę.
–Ztobą?
–Oczy​wi​ście,żezemną.Chy​bażemaszpla​nywo​becko​gośin​ne​go.Je​ślichcesz,

mo​że​my po​trak​to​wać to jako mie​siąc mio​do​wy. Po​my​śla​łem, że mo​że​my po​je​chać
doLuk​ki.Mamspra​wydoza​ła​twie​niawPi​zie,mogętampo​je​chaćpo​tem,kie​dyty
wró​ciszdodomu.Luk​katowy​jąt​ko​wopięk​nemia​sto.Na​zy​wa​jąjeukry​tąper​łąTo​-
ska​nii.Jesttamowal​nyry​nekza​miastkwa​dra​to​we​goiwie​ża,naszczy​ciektó​rejro​-
snądrze​wa.Mnó​stwokrę​tychuli​czekisłyn​nychko​ścio​łów.Ni​g​dytamnieby​łaś?

–Ni​g​dzieni​g​dynieby​łam,nieli​czącjed​no​dnio​wejwy​ciecz​kizmat​kądoCa​la​is.
–Cóż,mó​wi​łaśkie​dyś,żema​rzyszopo​dró​żach.
Ow​szem,alewów​czasmia​łajesz​czeam​bi​cje.Po​dró​żebyłyczę​ściąpla​nówza​wo​-

do​wych,anie​za​leż​nośćma​rze​niemmoż​li​wymdospeł​nie​nia.Wszyst​kotoze​szłona
bocz​ny tor, gdy od​kry​ła, że jest w cią​ży. Po​my​śla​ła o Wło​szech, z ich zie​lo​ny​mi
wzgó​rza​miida​cha​mipo​kry​ty​mite​ra​ko​tą.Owszyst​kichsław​nychświą​ty​niachimar​-
mu​ro​wychpo​są​gach,do​tądwi​dzia​nychtyl​konazdję​ciach.

Do​brzebybyłowy​je​chaćnanie​spo​dzie​wa​nymie​siącmio​do​wy,choćmu​siałtobyć

naj​dziw​niej​szy mie​siąc mio​do​wy w dzie​jach. Sama pro​po​zy​cja wy​star​czy​ła, by po​-
lep​szyć jej na​strój. Był to pe​wien prze​łom w re​la​cjach z enig​ma​tycz​nym mę​żem.
Czybyławsta​niespra​wić,byza​cho​wy​wa​lisiępod​czaswy​jaz​dujaklu​dzie,któ​rym
na​praw​dę na so​bie za​le​ży, a nie po pro​stu dwie oso​by pró​bu​ją​ce po​ra​dzić so​bie
ztrud​nąsy​tu​acją?

Roz​sma​ro​wa​łagę​styzło​tymiódnagrzan​ce.
–Chcia​ła​bym.Bar​dzo.
–Tha​vmas​sios.Wspa​nia​le.Wy​la​tu​je​mypo​ju​trze.

Dwa dni póź​niej sa​mo​lot wy​lą​do​wał w Pi​zie. Alek za​ła​twił sa​mo​chód, któ​ry miał

ichza​braćdoLuk​ki.Prze​jazdtrwałmniejniżgo​dzi​nę.Do​tar​lipóź​nympo​po​łu​dniem,
kie​dywszyst​kieskle​pybyłyza​mknię​teimiej​sco​wośćspra​wia​łasen​newra​że​nie.El​-
liepo​pa​trzy​łanawy​so​kiemurymiej​skieipo​my​śla​ła,żeni​g​dyniewi​dzia​łapięk​niej​-
sze​gomiej​sca.Alekwy​na​jąłsta​ro​mod​nyapar​ta​mentzwi​do​kiemnaza​mknię​tepo​-
dwó​rze,gdziewdo​ni​cachzte​ra​ko​tyro​słoge​ra​nium.Łóż​komia​łodrew​nia​nąramę
zciem​nych,prze​tar​tychde​sek.Prze​ście​ra​dłapach​nia​łyla​wen​dą.

Wie​dzia​ła,żeniejesttozwy​kłymie​siącmio​do​wy.Mimoto,kie​dyza​mknąłzanimi

drzwi, po​czu​ła coś w ro​dza​ju na​dziei. Je​ste​śmy w mie​ście, w któ​rym nikt nas nie
zna,po​my​śla​ła.Dwo​jenie​zna​jo​mychpo​śródnie​zna​jo​me​gotłu​mu.Możejestszan​sa,
żemęż​czy​zna,któ​re​gopo​ślu​bi​ła,uchy​lima​ski,gdybędąsamnasam?

Ko​cha​lisię.Po​temroz​pa​ko​wa​liba​ga​że,wzię​liprysz​niciAlekza​brałjąnako​la​cję

doogro​duroz​świe​tlo​ne​goświe​ca​mi,gdziezje​dlimiej​sco​wąspe​cjal​ność,tor​tel​liluc​-
che​se–ja​sno​żół​tyna​dzie​wa​nyma​ka​ronztłu​stymso​semragu.Póź​niejsie​dzie​lipod
roz​gwież​dżo​nym nie​bem i pili kawę, trzy​ma​jąc się za ko​niusz​ki pal​ców. Było tak,
jak​by na​praw​dę byli parą pod​czas mie​sią​ca mio​do​we​go, a nie ak​to​ra​mi gra​ją​cy​mi
role.

Gdyobu​dzi​łasięna​stęp​ne​goran​ka,byłasama.Le​ża​łaprzezmi​nu​tę,przy​wo​łu​jąc

zmy​sło​we wspo​mnie​nia po​przed​niej nocy. Po​tem za​ło​ży​ła szla​frok, ob​my​ła twarz
zim​ną wodą i po​szła po​szu​kać Ale​ka. Sie​dział na bal​ko​nie. Przed nim, na sto​li​ku,
roz​ło​żo​nebyłośnia​da​nie.Aro​matkawymie​szałsięzsil​nymza​pa​chemja​śmi​nu.

–Skądsiętowszyst​kowzię​ło?–spy​ta​ła,pa​trzącnachru​pią​cychleb,mlecz​newy​-

pie​kiidżem.

–Wsta​łemwcze​śnie.Wy​glą​da​łaśtakspo​koj​nie,żeniechcia​łemciębu​dzić.Prze​-

sze​dłemsiędo​oko​łamu​rówmiej​skichiwdro​dzepo​wrot​nejwpa​dłemdopa​ni​fi​cio.–
Na​lałdwiefi​li​żan​kikawyiprze​su​nąłjed​nąznichposto​le.–Cochceszdzi​siajro​-
bić?

Na​glecałataper​fek​cyj​nasce​naza​czę​łasięroz​la​ty​wać.Niemia​łapo​ję​ciadla​cze​-

go, ale wszyst​ko wy​da​ło się fał​szy​we. Alek wy​glą​dał przy​stoj​nie w bia​łej ko​szu​li
iciem​nychspodniach,alejegouprzej​mydy​stansspra​wiał,żeczu​łasięjakjesz​cze
je​denpunktpro​gra​mudood​ha​cze​niawroz​pi​sce.Uśmiechwy​da​wałsiębar​dziejau​-
to​ma​tycz​ny niż szcze​ry. Mia​ła dość jego opa​no​wa​nia. To nie ma nic wspól​ne​go
zrze​czy​wi​sto​ścią,po​my​śla​ła.

Usia​dłaipo​pa​trzy​łanamęża.
–Chcępo​roz​ma​wiaćodziec​ku.
–Dziec​ku?
– Tak. Na​szym dziec​ku. Wiesz, tym, o któ​rym ni​g​dy nie roz​ma​wia​my. – Po​ło​ży​ła

rękęnabrzu​chu.–Ro​śniewemnie,aleni​g​dyonimniemó​wi​my,praw​da?Za​wsze
ja​koś omi​ja​my te​mat. Ow​szem, cho​dzę do le​ka​rza, mel​du​ję ci, że je​stem zdro​wa,
a to​bie uda​je się wy​glą​dać na za​do​wo​lo​ne​go. Na​wet raz czy dru​gi po​sze​dłeś ze
mną,po​ki​wa​łeśgło​wąwod​po​wied​nichmo​men​tach,alena​dalza​cho​wu​jeszsię,jak​-
bynicsięniedzia​łoalbojak​byprzy​tra​fia​łosiętoko​muśin​ne​mu.Jak​bynicztego
niebyłopraw​dą.

– Mo​że​my roz​pra​wiać o tym, co zro​bi​my i jak za​re​agu​je​my, kie​dy po​ja​wi się

dziec​ko,alepocosięprzej​mo​wać,sko​roniedasiętegoprze​wi​dzieć?

–Więcchceszdotegocza​supopro​stuigno​ro​waćkwe​stię?
–Zda​jesię,żewła​śnietopo​wie​dzia​łem.
Cze​gosiębał?Żeje​śliod​kry​jejegota​jem​ni​ce,znaj​dziecoś,coza​bi​jereszt​kina​-

dziei?Napew​nole​piejwie​dziećizmie​rzyćsięzpraw​dą,obo​jęt​niejakpo​nu​rą.Lep​-
szetoniżma​rze​nia,któ​reni​g​dysięniezisz​czą.

–Wiesz,przezcałytenczas,któ​ryspę​dzi​li​śmyra​zem,nieroz​ma​wia​li​śmyotwo​im

dzie​ciń​stwie – po​wie​dzia​ła. – Nie li​cząc uwa​gi, że ni​g​dy nie uży​wa​łeś ko​mu​ni​ka​cji
zbio​ro​wej,botwójoj​ciecbyłwła​ści​cie​lemwy​spy.

–Jakmy​ślisz,dla​cze​go?Je​śliktośniechceoczymśmó​wić,tozwy​klemapo​wód.
–Ni​g​dyni​cze​goniemó​wi​łeśoswo​jejro​dzi​nie.Niewiemna​wet,czymaszro​dzeń​-

stwo.

–Niemam.
–Ini​g​dyniewspo​mi​na​łeśoswo​ichro​dzi​cach.
–Wi​docz​nieniechcę.
–Alek.–Po​chy​li​łasię.–Mu​siszmipo​wie​dzieć.
–Dla​cze​go?
–Bodziec​kobę​dziemia​łogenytwo​ichro​dzi​ców.Two​je​goojca…
–Mójoj​ciecnieżyje.Wierzmi,le​piejmiećna​dzie​ję,żena​szedziec​koniebę​dzie

mia​łozbytwie​lujegoge​nów.

–Acozmamą?
–Coznią?
Niebyłaprzy​go​to​wa​nananutęzło​ściwjegogło​sieaninagniew​nygest.Jegore​-

ak​cjewska​zy​wa​ły,żewkra​cza nanie​bez​piecz​nygrunt,ale wie​dzia​ła,żeniemoże
od​pu​ścić.Gdy​bywy​co​fa​łasięte​raz,chwi​lo​wobył​byza​do​wo​lo​ny,alecopo​tem?Cze​-
ka​ło​byjąży​ciepeł​nepół​prawd.Wy​cho​wy​wa​niedziec​kawświe​cienie​wie​dzy,gdzie
nicniebyłotym,czymsięwy​da​wa​ło.

–Żyje?
–Niewiem–rzu​ciłzim​no.–Ni​cze​gooniejniewiem.Mamcitowy​tłu​ma​czyćpro​-

sty​mi sło​wa​mi, El​lie? Po​rzu​ci​ła mnie, kie​dy by​łem nie​mow​lę​ciem. Je​stem zna​ny
zdo​sko​na​łejpa​mię​ci,alena​wetjategoniepa​mię​tam.Je​steśte​razusa​tys​fak​cjo​no​-
wa​na?

Mat​kagopo​rzu​ci​ła.Czytonienaj​gor​sze,cosięmożeczło​wie​ko​wiprzy​da​rzyć?

Wy​obra​zi​łaso​bienie​mow​lęprzy​zy​wa​ją​cepła​czemmat​kę,któ​rani​g​dyniena​de​szła.
Ja​kietouczu​cie,stra​cićkom​fortmat​czy​ne​gouści​skuini​g​dywię​cejgonieza​znać?
Czy na ja​kimś pier​wot​nym, pod​świa​do​mym po​zio​mie unie​moż​li​wia​ło to póź​niej za​-
ufa​nieja​kiej​kol​wiekko​bie​cie?Czywy​ja​śnia​łochłódibrakrze​czy​wi​stejin​tym​no​ści,
bezwzglę​dunato,ilerazyupra​wia​liseks?

–Co…cosięsta​ło?
–Wła​śniecipo​wie​dzia​łem.
–Nie​praw​da.Po​da​łeśtyl​kona​giefak​ty.
–Nieprzy​szłocidogło​wy,żetowszyst​ko,cochcęcipo​dać?–Od​su​nąłkrze​sło,

wstał od sto​łu i za​czął cho​dzić po we​ran​dzie ni​czym wię​zień po celi. – Nie wiesz,
kie​dyprze​stać?

Ni​g​dyniewi​dzia​łagotakroz​złosz​czo​nym.Kil​katy​go​dnitemumożebysięwy​co​-

fa​ła, ale nie te​raz. Nie pró​bo​wa​ła zdo​być jego wzglę​dów ani po​ko​ju za wszel​ką
cenę.Byłaprzy​szłąmat​kąichcia​łabyćwtymjaknaj​lep​sza,atoozna​cza​łoroz​gry​-
zie​nieojcadziec​ka,na​wetwbrewjegowoli.Na​wetje​ślimia​łoichtopo​róż​nić,była
go​to​wanapod​ję​cieta​kie​gory​zy​ka.

–Bowiemzamało,byprze​stać.
– Jaką robi róż​ni​ce, że ja​kaś ko​bie​ta wy​szła z domu na grec​kiej wy​spie po​nad

trzy​dzie​ścilattemu?

–Wiel​ką.Chcęsięcze​gośoniejdo​wie​dzieć.Chcęwie​dzieć,czymia​łaar​ty​stycz​ne

uspo​so​bie​nie,czybyłado​brazma​te​ma​ty​ki.Pró​bu​jępo​łą​czyćkrop​ki,Alek.Wy​obra​-
zić so​bie, ja​kie ce​chy może odzie​dzi​czyć na​sze dziec​ko. Może jest to dla mnie
szcze​gól​nie waż​ne, bo nie wiem wie​le o swo​im ojcu. Gdy​by spra​wy mia​ły się ina​-
czej,po​zna​ła​bymjużod​po​wie​dzinanie​któ​reztychpy​tań.

Alekwpa​try​wałsięwEl​lie,gdyjejty​ra​dana​ru​sza​łaci​szęwło​skie​gopo​ran​ka.Jej

dzie​ciń​stwoniebyłousła​neró​ża​mi,aleprze​cieżmat​kamimowszyst​kozo​sta​łaprzy
niej.Niezo​sta​łaod​rzu​co​naprzeztęjed​nąoso​bę,naktó​rąpo​win​namócli​czyć.Wy​-
glą​da​ła jak po​stać z ob​ra​zu na tle ja​śmi​nu i mi​nia​tu​ro​wych drzew cy​try​no​wych.
Wje​dwab​nymszla​fro​kupre​zen​to​wa​łasięświe​żoimło​do;nicniemo​głoukryćbły​-
sku na​dziei w jej oczach. Czy li​czy​ła na fi​nał jak z ba​śni, czy są​dzi​ła, że zdo​ła
wszyst​koza​ła​go​dzićsta​ran​niedo​bra​ny​misło​wa​mi?

Możesampo​wi​nienpo​wie​dziećpraw​dę.Daćdozro​zu​mie​nia,ja​kimjestczło​wie​-

kiem i dla​cze​go. Uświa​do​mić, że jego ozię​błość emo​cjo​nal​na nie jest ka​pry​sem.
Miałjąwpo​jo​nąodpo​cząt​ku,zbytgłę​bo​ko,bysięzmie​nić.Możewie​dzącotym,po​-
rzu​ci​ła​bypłon​nema​rze​nia.Na​le​ża​łojejpo​ka​zać,dla​cze​gowzniósłwo​kółsie​bienie​-
prze​nik​nio​neba​rie​ry.

–Niebyłowi​zytaniwspól​nychwa​ka​cji–po​wie​dział.–Przezdłu​giczasniewie​-

dzia​łemnicomo​jejmat​ce.Aniomat​kachwogó​le.Do​ra​sta​jącbezcze​goś,niezda​-
jeszso​biespra​wy,żetegoniemasz.Ni​g​dyniewy​mie​nia​nojejimie​niawmo​jejobec​-
no​ści,aje​dy​ny​miko​bie​ta​mi,ja​kiezna​łem,byłyko​chan​kimo​je​goojca.

Przy​bra​ławy​ro​zu​mia​ływy​raztwa​rzy.
–Tozro​zu​mia​łe,żenielu​biszko​biet,któ​reza​stą​pi​łytwo​jąmat​kę…
–Daj​żeso​biespo​kójzama​tor​skąpsy​cho​lo​gią–prze​rwał,prze​cze​su​jącner​wo​wo

wło​sy. – Nie po​pra​wiam so​bie sa​mo​po​czu​cia pru​de​ryj​nym osą​dem. Były pro​sty​tut​-
ka​mi.Wy​glą​da​łyjakpro​sty​tut​kiitaksięteżza​cho​wy​wa​ły.Pła​ciłimzaseks.Byłyje​-
dy​ny​miko​bie​ta​mi,zja​ki​mimia​łemkon​takt.Wy​cho​wy​wa​łemsięwprze​ko​na​niu,że
wszyst​kieko​bie​tycho​dząwy​ta​pe​to​wa​ne,wspód​nicz​kachtakkrót​kich,żeod​sła​nia​-
łymajt​ki.

Czyte​razmuwie​rzy​ła?Pra​wiewi​dział,jakpra​cu​jejejumysł,jakza​sta​na​wiasię

co po​wie​dzieć, pró​bu​jąc zna​leźć po​zy​tyw​ny punkt wi​dze​nia. Mógł oszczę​dzić jej
kło​po​tuipo​wie​dzieć,żeta​ko​wynieist​nie​je.

–Ale…mu​sia​łeśmiećprzy​ja​ciół–po​wie​dzia​łazde​spe​ra​cjąwgło​sie.–Mu​sia​łeś

wi​dy​waćichmamyiza​sta​na​wiaćsię,cosięsta​łoztwo​ją.

–Niemia​łemprzy​ja​ciół–oświad​czył.–Mojeży​ciebyłosta​ran​niekon​tro​lo​wa​ne.

Rów​niedo​brzemógł​bymmiesz​kaćwwię​zie​niu.Niespo​ty​ka​łemni​ko​gopozasłu​żą​-
cy​mi. Mój oj​ciec lu​bił bez​dziet​nych, nie​żo​na​tych słu​żą​cych, mo​gą​cych po​świę​cać
mucałyswójczas.Kie​dyniemaszsięzczympo​rów​nać,niedo​ko​nu​jeszpo​rów​nań.
Jegowy​spabyłapo​ło​żo​nanaubo​czuitrud​nodo​stęp​na.Wszyst​kodonie​gona​le​ża​ło
ibyłoprzeznie​gopro​wa​dzo​ne.Miesz​ka​łemwogrom​nymkom​plek​sieprzy​po​mi​na​ją​-
cympa​łac.Gu​wer​ne​rzyuczy​limniewdomu.Porazpierw​szydo​wie​dzia​łemsięcze​-
go​kol​wiekomat​ce,kie​dymia​łemsie​demlat,achło​piec,któ​rymipo​wie​dział,zo​stał
po​bi​ty.

Czypo​wi​nienjejpo​wie​dzieć,żechło​pakzo​stałpo​tur​bo​wa​nytakmoc​no,żeprze​-

trans​por​to​wa​nogodro​gąlot​ni​cządoszpi​ta​lanakon​ty​nen​cieini​g​dyniewró​cił?Że
jegoro​dzi​ce,choćbyliskraj​niebied​ni,za​gro​zi​li,żepój​dąnapo​li​cję?Alekbyłwów​-
czasmały,alepa​mię​tałpa​ni​kę,jakaza​pa​no​wa​ławpo​sia​dło​ści.Za​pa​mię​tałprze​ra​-
żo​ne twa​rze asy​sten​tów ojca, jak gdy​by tym ra​zem sta​ruch na​praw​dę prze​sa​dził.
Wy​plą​tałsięztegojakza​wsze.Za​ofe​ro​wałpie​nią​dze;zo​sta​łyprzy​ję​te.Zapie​nią​-
dzedo​sta​wałwszyst​ko,cze​goze​chciał.Ku​po​wałmil​cze​nietaksamojakseks.Unik​-

nąłka​ta​stro​fy.

Alek po​stę​po​wał prze​cież tak samo. Spła​cił kon​trakt El​lie z Ir​land​ką tak samo

bez​względ​nie,jakzro​bił​bytojegooj​ciec.

Wi​działza​nie​po​ko​je​nienatwa​rzyEl​lie.Za​sta​no​wiłsię,jakza​brzmia​ło​bytowjej

uszach.Za​pew​nenie​praw​do​po​dob​nie.Jakje​denzfil​mówpor​no​gra​ficz​nychoglą​da​-
nych przez ochro​nia​rzy ojca póź​ną nocą. Roz​wa​żał, czy je​śli prze​rwie opo​wieść
wtymmiej​scu,wy​star​czyto,byzro​zu​mia​ła,żeniejestjakinnimęż​czyź​ni.Za​żą​da​ła
jed​nak praw​dy i może na​dal jej żą​dać. Zda​wał so​bie spra​wę, że po raz pierw​szy
w ży​ciu nie może po pro​stu się od niej od​ciąć albo prze​stać od​bie​rać te​le​fo​nów.
Trak​to​wać, jak​by ni​g​dy nie ist​nia​ła, co za​wsze do​tąd ro​bił. Czy mu się po​do​ba​ło,
czynie,utknąłzEl​lieBro​oks,obec​nąEl​lieSa​ran​tos.Możepo​win​nasięna​uczyć,że
le​piejnieza​da​waćpy​tań,bood​po​wie​dzimogąsięniespodo​bać.

–Cze​gośjesz​czechceszsiędo​wie​dzieć?
–Cochło​piecpo​wie​działciotwo​jejmat​ce?
– Praw​dę. Że ode​szła w środ​ku nocy z jed​nym z ry​ba​ków z wy​spy. – Oparł się

omi​ster​niekutąże​la​znąba​lu​stra​dę.Gdzieśwod​da​liko​bie​taza​wo​ła​łapowło​sku,
aja​kieśdziec​kood​po​wie​dzia​ło.–Wy​god​niesięzło​ży​ło,żewy​bra​łako​chan​kazwła​-
snąło​dzią,bowża​deninnyspo​sóbniezdo​ła​ła​byopu​ścićwy​spybezwie​dzymo​je​go
ojca. Zga​du​ję jed​nak, że jej naj​więk​szym wy​czy​nem było ro​man​so​wa​nie tuż pod
jegono​semtak,żesta​rzecsięniezo​rien​to​wał.Orazfakt,żebyłago​to​waza​ry​zy​ko​-
waćjegowście​kłość.Mu​sia​łabyćnie​ba​ga​tel​nąko​bie​tą.Oj​ciecbyłupo​ko​rzo​nyde​-
zer​cjąizde​cy​do​wa​nyza​trzećwszel​kieśla​dyponiej.Oka​za​łosiętoza​ska​ku​ją​coła​-
twe.–Spoj​rzałwja​sneoczyEl​lieipo​wie​działcoś,docze​goni​g​dysięnieprzy​znał.
Anite​ra​peu​cie,uktó​re​gobezprze​ko​na​niaszu​kałpo​ra​dy,kie​dymiesz​kałwNo​wym
Jor​ku,aniprzy​ja​cio​łom,aniko​bie​tom,zktó​ry​miwmię​dzy​cza​siedzie​liłłóż​ko.Ni​ko​-
mu.–Ni​g​dyniewi​dzia​łemna​wetjejzdję​cia.Znisz​czyłjewszyst​kie.Mat​kajestdla
mnienie​zna​jo​mą.Niewiemna​wet,jakwy​glą​da.

Sie​dzia​łaiprzy​ta​ki​wa​ła,przy​swa​ja​jącsło​wamęża.
–Niemy​śla​łeśni​g​dyozna​le​zie​niujejiwy​słu​cha​niujejwer​sjiopo​wie​ści?
–Dla​cze​gomiał​bymchciećod​szu​kaćko​bie​tę,któ​ramniepo​rzu​ci​ła.
–Och,Alek,dla​te​gożejesttwo​jąmamą.–Wsta​łaipo​de​szłaposką​pa​nymwsłoń​-

cubal​ko​nie.Ob​ję​łago,jak​byni​g​dynieza​mie​rza​łapu​ścić.

Po​czuł uścisk żony. Spró​bo​wał się od​su​nąć. Nie po​trze​bo​wał ła​god​no​ści ani

współ​czu​cia.Ni​cze​goodniejniepo​trze​bo​wał.Umiałżyćzbó​lemiosa​mot​nie​niem.
Na​uczyłsiętrak​to​waćjejakonor​mal​ność.Ze​pchnąłwspo​mnie​niawnaj​dal​szykąt.
Ja​kim pra​wem zmu​sza​ła go, by wy​wle​kał te mrocz​ne upio​ry na świa​tło dzien​ne?
Krę​ci​łojąto?

Chciał ją od​su​nąć, ale jej mięk​kie cia​ło wta​pia​ło się w nie​go. Za​nu​rzy​ła pal​ce

wjegowło​sach.Pochwi​lica​ło​wałjąza​pa​mię​ta​le.Za​pa​mię​tałsięwpo​ca​łun​kusłod​-
kimjakmiód,dałsięwcią​gnąćwod​czu​cie…

Od​sko​czył. Nie chciał ni​cze​go czuć. Się​gnę​ła do sfer, któ​re le​piej było zo​sta​wić

wspo​ko​ju.Mu​sia​łasięna​uczyć,żeniebę​dzieto​le​ro​waćta​kiejwścib​sko​ści.Wię​cej
siętoniepo​wtó​rzy.Ztru​demwy​rów​nałod​dech.

–Niechciał​bymod​sta​wiaćwi​do​wi​skaero​tycz​ne​godlasą​sied​nichapar​ta​men​tów–

po​wie​dział chłod​no, zbli​żył się do sto​łu i na​lał szklan​kę soku. – Może usią​dziesz

izjeszśnia​da​nie,za​nimpój​dzie​myzwie​dzać?Chcia​łaśpo​dró​żo​wać,praw​da,El​lie?
Le​piejniezmar​no​waćoka​zji.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Mie​siącmio​do​wysięnieudał.
Ow​szem, Luk​ka była prze​pięk​na. El​lie, w no​wiut​kim ka​pe​lu​szu, zo​ba​czy​ła w to​-

wa​rzy​stwie Ale​ka wszyst​kie sztan​da​ro​we atrak​cje uro​kli​we​go mia​sta. Wi​dzia​ła
wie​żę z drze​wa​mi na szczy​cie i wy​pi​ła cap​puc​ci​no na słyn​nym owal​nym ryn​ku.
Zwie​dzi​li tyle ko​ścio​łów, że stra​ci​ła ra​chu​bę, po​sił​ki ja​da​li na peł​nych zie​le​ni pla​-
cach i dys​kret​nych po​dwó​rzach. W ślicz​nych ogro​dach sta​ły mar​mu​ro​we rzeź​by,
różero​słypo​śródcy​tryn,akie​dysłoń​cegrza​łozbytmoc​no,moż​nabyłocho​dzićcie​-
ni​sty​miza​uł​ka​mi,pach​ną​cy​miskó​rza​ny​mitor​ba​mizma​łychskle​pi​ków.

Alekstałsięjed​nakjesz​czebar​dziejozię​bły.Niemia​łozna​cze​nia,żejejin​stynkt

zpierw​sze​gospo​tka​niaoka​załsięsłusz​ny,żewja​kiśspo​sóbbylibrat​ni​midu​sza​mi.
Za​zna​liokrop​ne​godzie​ciń​stwa,alepo​ra​dzi​liso​bieznimnaróż​nespo​so​by.Wkoń​cu
wy​do​by​ła z nie​go praw​dę o prze​szło​ści. Zna​ła go le​piej… ale ja​kim kosz​tem? Nie
zbli​ży​łoichtowża​denma​gicz​nyspo​sób.

Za​cho​wy​wałsię,jak​bywy​zna​nia,doktó​rychzo​stałzmu​szo​ny,sta​no​wi​łyze​rwa​nie

tym​cza​so​we​goro​zej​mupo​mię​dzynimi.Od​ciąłsięodniejiczu​ła,żetymra​zemnie
mapo​wro​tu.Ża​denpro​mieńświa​tłanieprze​bi​jałsięprzezpan​cer​nedrzwi,zaktó​-
ry​misięscho​wał.Gniewza​stą​pi​łachłod​nauprzej​mość,od​da​la​ją​cagojesz​czebar​-
dziej.Roz​ma​wiałzżoną,jak​bybyłjejle​ka​rzem:Czyniejestcizago​rą​co?Nieje​-
steśzbytzmę​czo​na?Możegłod​na?Za​pew​nia​ła,żemasięświet​nie,boteżjakimia​-
ławy​bór?

Alenieczu​łasiędo​brze.Sy​tu​acjaprzy​pra​wia​łająobólgło​wy.Ro​zu​mia​łate​raz,

dla​cze​gobyłtakwy​co​fa​nyemo​cjo​nal​nie,alewciążniewie​dzia​ła,jaktoroz​wią​zać.

Va​sosdzwo​niłwie​lo​krot​niezLon​dy​nu,zaśAlek,za​miastpo​wie​dziećcośwro​dza​-

ju„niemogę,mamte​razmie​siącmio​do​wy”,od​bie​rałwszyst​kiete​le​fo​nyispę​dzałna
roz​mo​wachtylecza​su,iletyl​kosiędało.Takprzy​naj​mniejwy​da​wa​łosięEl​lie.Zo​-
sta​wa​łanata​ra​siezksiąż​kąwręku,niepo​su​wa​jącsięwlek​tu​rzeaniostro​nęna​-
przód,pod​czasgdyonroz​ga​dy​wałsiępogrec​ku.

Wpa​try​wa​ła się w nie​prze​czy​ta​ne kart​ki po​wie​ści. Czy wy​da​wa​ło jej się, że bę​-

dzielek​ko?Czybyłanatylena​iw​na,bysą​dzić,żewy​cią​gnię​ciein​for​ma​cjiojegobo​-
le​snymdzie​ciń​stwieuczy​nigocie​płymiotwar​tymwo​becniej?Gdy​bywie​dzia​ła,że
sta​niesięwręczprze​ciw​nie,za​sta​no​wi​ła​bysiędwarazy.Nicdziw​ne​go,żebyłtaki
za​mknię​tywso​bie.Takpo​zba​wio​nyen​tu​zja​zmuwkwe​stiiichdziec​ka.

Po​pa​trzy​łanamęża.Stałwoto​cze​niumi​nia​tu​ro​wychdrzewpo​ma​rań​czo​wych,ro​-

sną​cychnata​ra​sie.Wsu​nąłko​mór​kęzpo​wro​temdokie​sze​ni.

–Dzwo​niłVa​sos–po​wie​dział.
–Zno​wu?
–Wy​cho​dzinato,żesprze​dażbu​dyn​kuRa​fa​elazo​sta​niesfi​nan​so​wa​naprzedter​-

mi​nem.Ar​chi​tektprzy​le​cidziświe​czo​remdoLon​dy​nu.

–Niechzgad​nę.Mu​siszwra​cać?

–Oba​wiamsię,żetak.Spra​wywPi​ziemu​sząpo​cze​kać.Je​steścałamo​kra,El​lie.

Wszyst​kowpo​rząd​ku?

Nie, nie było w po​rząd​ku. Było jej go​rą​co, mia​ła mdło​ści i była roz​cza​ro​wa​na.

Możeczasprze​staćsięuga​niaćzama​rze​nia​miiprzy​staćnarze​czy​wi​stość?

–Tak–od​par​ła.–Pój​dęsięspa​ko​wać.
Docho​le​ryznią,po​my​ślał,pa​trzącjakod​cho​dzi.Cze​mujejwte​dyniepo​wstrzy​-

mał? Dla​cze​go nie od​mó​wił od​po​wie​dzi na te wszyst​kie wścib​skie py​ta​nia, któ​re
otwo​rzy​łytyl​kopusz​kęPan​do​ry?

Ocze​ki​wał, że za​mknię​cie się przed nią przy​nie​sie ulgę, lecz tak się nie sta​ło.

Wnocyle​że​lipoprze​ciw​nychstro​nachłóż​ka;każ​dewie​dzia​ło,żedru​gienieśpi,ale
nieod​zy​wa​lisię,boniemie​lijużso​bienicdopo​wie​dze​nia.

Kie​dywró​ci​ła,spa​ko​waw​szysię,po​my​ślał,żejejtwarzwy​glą​dananie​malprze​-

źro​czy​stąpodsłom​ko​wymka​pe​lu​szem,któ​ryno​si​łaprzezwięk​szośćwy​jaz​du.Wło​-
skiesłoń​cepra​wienietknę​łojejcery.Wie​dział,żepo​wi​niencośpo​wie​dzieć,alenic
nieprzy​cho​dzi​łomudogło​wy.Mil​cza​łaprzezcałąpo​dróżdoLon​dy​nu,onzaś,gdy
tyl​ko sa​mo​lot wy​lą​do​wał, włą​czył te​le​fon, któ​ry za​wi​bro​wał od razu, sy​gna​li​zu​jąc
licz​nepo​łą​cze​nia.Cie​szyłsię,żemaoka​zjęza​jąćsięznacz​nieprost​szy​mikwe​stia​mi
za​wo​do​wy​mi. Lep​sze to niż mie​rzyć się z ci​chą nie​chę​cią albo pa​trzeć, jak żona
przy​gry​za war​gę, chcąc chy​ba po​wstrzy​mać łzy. Po​le​cił kie​row​cy za​wieźć ją do
miesz​ka​nia,asampo​je​chałpro​stodobiu​ra.

–Niemasznicprze​ciw​ko?–spy​tał.Za​śmia​łasiębezprze​ko​na​nia.
–Aje​ślimam?Odło​żysznabokpra​cęispę​dziszzemnąpo​po​łu​dnie,je​śliciępo​-

pro​szę?

–El​lie…
–Ro​zu​miem,żenie.–Uśmiech​nę​łasię.–Takczyina​czej,chcęsiępo​ło​żyć.Je​stem

zmę​czo​na.

Kie​dypo​je​chał,za​su​nę​łaza​sło​nywsy​pial​niiwy​łą​czyw​szydźwiękwte​le​fo​nie,zo​-

sta​wi​łagowto​reb​cepoprze​ciw​nejstro​niepo​ko​ju.Sły​sza​łajed​nak,jakwi​bru​je,ni​-
czym upar​ta mu​cha. Le​ża​ła na łóż​ku, to za​pa​da​jąc w nie​spo​koj​ną drzem​kę, to się
bu​dząc,zbytroz​le​ni​wio​na,bypo​dejśćiwy​łą​czyćgocał​ko​wi​cie.

Opią​tejzmu​si​łasię,bywstać.Zo​ba​czy​łatrzynie​ode​bra​nepo​łą​cze​niaznu​me​ru,

któ​re​go nie roz​po​zna​ła. Wzię​ła prysz​nic. Wciąż była w kiep​skim na​stro​ju, kie​dy
wcią​ga​ła na sie​bie lnia​ne spodnie i ko​szul​kę. Piła wła​śnie wodę, kie​dy roz​brzmiał
dzwo​nekdodrzwi.

Otwo​rzy​ła.Napro​gusta​łablon​dyn​ka,któ​rąnie​ja​snoko​ja​rzy​ła,aleniepo​tra​fi​ła

przy​po​mniećso​bieskąd.

–Wczymmogępo​móc?–spy​ta​łaEl​lie.
–Niepa​mię​taszmnie?
–Apo​win​nam?–Po​krę​ci​łagło​wą.
–Po​zna​łamcię,za​nimwy​szłaśzamąż.Miesz​ka​łamwTheHog,atytampra​co​wa​-

łaś.Przy​po​mi​naszso​bie?

Na​glemgłasięroz​wia​ła.Oczy​wi​ście.Dzien​ni​kar​ka.Pod​stęp​nablon​dyn​ka,któ​ra

za​da​łapy​ta​nia,naktó​reEl​liezgłu​po​tyod​po​wie​dzia​ła,przezcozo​sta​łazwol​nio​na
zpra​cy.Spoj​rza​łajejwoczy.

–Niemamcinicdopo​wie​dze​nia.

–Możenie.Alemo​żeszbyćza​in​te​re​so​wa​natym,cojamamdopo​wie​dze​niato​-

bie.

–Niesą​dzę.–Za​czę​łaza​my​kaćdrzwi.–Animójmąż,anijanielu​bi​mydzien​ni​ka​-

rzy.

–Czytwójmążwie,żemabra​ta?
Potwy​stą​piłnaczo​łoEl​lie.Po​my​śla​łaotym,coAlekmó​wiłodzie​ciń​stwie.Wśród

ca​łe​gobóluzwią​za​ne​gozwła​snymwy​cho​wa​niemniewspo​mniał,żejegooj​ciecmiał
wię​cejdzie​ci.Amożejegomat​kamia​łapo​temwię​cejdzie​ci?Je​ślijejni​g​dyniepo​-
znał,skądmiałtowie​dzieć?

–Kła​miesz.
–Pocomia​ła​bymkła​mać?Mabliź​nia​ka.Takwła​śniesą​dzi​łam,żebę​dzieszza​in​-

te​re​so​wa​na.

–Aleje​ślito,comó​wiszjestpraw​dą,ja​kimcu​demtywiesz,aonnie?
Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
–Jegobratpo​pro​siłmnie,bymgozna​la​złaiznimpo​roz​ma​wia​ła.Chciałwie​dzieć,

czyAlekbę​dzieotwar​tynapro​po​zy​cjęspo​tka​nia.Pierw​szaczęśćniebyłatrud​na,
wprze​ci​wień​stwiedodru​giej,boni​g​dyniedo​sta​łamsiędośćbli​sko,bygoza​py​tać.
Dolu​dziwro​dza​juAle​kaSa​ran​to​saza​wszecięż​kosięzbli​żyć.Nieudzie​lawy​wia​-
dówiniemawzwy​cza​jupi​jaćsa​mot​niepoba​rach,więcpró​bapo​de​rwa​niagonie
wcho​dzi​ławgrę.Zresz​tą,jakmó​wi​łaś,nielubidzien​ni​ka​rzy.

–Dzi​wicięto?
– Już nic mnie nie dzi​wi – po​wie​dzia​ła cy​nicz​nie ko​bie​ta. – Dla​te​go nie mo​głam

uwie​rzyćwewła​sneszczę​ście,kie​dyzo​ba​czy​łamwastam​tejnocy.Kel​ner​ka,dużo
po​ni​żejjegostan​dar​dów.Ob​ści​ski​wa​li​ściesięjakna​sto​lat​kinaszkol​nejdys​ko​te​ce!
Stwier​dzi​łam,żetozna​ko​mi​taoka​zja,bycośznie​gowy​cią​gnąć,imia​łamra​cję.

–Wy​cią​gnąć?
–Ja​sne.Umiesz​cza​jącko​bie​tęwży​ciumęż​czy​zny,na​tych​miastuzy​sku​jeszdo​dat​-

ko​wąścież​kędo​stę​pudonie​go.

–Je​steśobrzy​dli​wa.
–Nie,złot​ko.Popro​stuwy​ko​nu​jęswo​jąpra​cę.–Dzien​ni​kar​kawci​snę​łaEl​liewi​-

zy​tów​kę.–Możepo​wieszmu,żebydomnieza​dzwo​nił?

Kie​dypo​szła,El​lieza​mknę​ładrzwi,opar​łasięonieiztru​demuspo​ko​iłaod​dech.
Bratbliź​niak.
Jaktomoż​li​we?CzyAlekwie​dział,czybyłtojesz​czeje​denfakt,któ​rypo​sta​no​wił

ukryć?Byłatakzdez​o​rien​to​wa​na,żeniepo​tra​fi​łategoprze​tra​wić.Amożedzien​ni​-
kar​kawy​my​śli​łahi​sto​ryj​kę,żebyspro​wo​ko​waćre​ak​cję?Niebyłapew​na,jakdłu​go
taksta​ła,alewie​dzia​ła,żeniemożetamzo​stać.Niemo​głapo​zwo​lić,żebyAlektak
jąza​stałpopo​wro​ciezpra​cy.

Zmu​si​ła się, żeby się prze​brać, ale je​dwab​na do​mo​wa su​kien​ka wy​da​wa​ła się

zniejdrwić.Przy​po​mnia​łaso​biedzień,wktó​rympo​szłanaza​ku​pyibyłazsie​bie
takadum​na.Jakgdy​byna​bi​cieogrom​ne​gora​chun​kunakar​ciekre​dy​to​wejmęż​czy​-
znysamowso​biebyłowiel​kimosią​gnię​ciem.Pa​mię​ta​ła,jakła​twoprzy​szłojejwy​-
da​wa​niejegopie​nię​dzy.Byłamoc​nawsło​wach,aleczyfak​tycz​nieróż​ni​łasięodko​-
biet po​dzi​wia​ją​cych jego bo​gac​two? Nie​na​wi​dził ich. Spra​wiał wra​że​nie, jak​by
wogó​lenie​na​wi​dziłko​biet.Te​razro​zu​mia​ładla​cze​go.

Spę​dził pierw​sze lata ży​cia po​rzu​co​ny przez mat​kę, zo​sta​wio​ny z okrut​nym oj​-

cem.Cowtymdziw​ne​go,żeskry​wałemo​cje?

Ro​bi​łasięco​razbar​dziejner​wo​wa.Kie​dyAlekwresz​ciewró​ciłdodomuiwszedł

dosa​lo​nu,zwró​ci​łauwa​gę,jakzmę​czo​nysięwy​da​je.Chcia​łamuprze​ka​zaćwia​do​-
mość de​li​kat​nie, ale chy​ba coś w jej wy​ra​zie twa​rzy go za​alar​mo​wa​ło, bo na​tych​-
miastzmarsz​czyłbrwi.

–Cosięsta​ło?
Ła​ma​łagło​węnadwła​ści​wy​misło​wa​mi.
–Pa​mię​taszdzien​ni​kar​kę,któ​rana​pi​sa​łaonasdoszma​tław​ca?
–Ra​czejjejnieza​po​mnę.
–Byłatudzi​siaj.
–Jak,dodia​bła,usta​li​ła,gdziemiesz​kam?
–Są​dzę,żeniewtymrzecz.
–Nie?Wy​da​wa​łomisię,żepo​win​naśznaćjużwagęmo​jejpry​wat​no​ści.Cotym

ra​zemjejpo​wie​dzia​łaś?Opi​sa​łaśtra​gicz​nedzie​ciń​stwomęża?

–Ni​g​dyniezro​bi​ła​bym…
–Amożeogło​si​łaś,żespo​dzie​wa​mysiędziec​ka,choćuzgod​ni​li​śmy,żenicniepo​-

wie​my,do​pó​kiniemi​niedwa​na​ściety​go​dni?

–Toonaprzy​nio​sławie​ści.–Wzię​łagłę​bo​kiod​dech.–Po​wie​dzia​ła,żemaszbra​-

ta.

–Oczymtymó​wisz?
–Bliź​nia​ka.Niewie​dzia​łeś?
–Niemampo​ję​cia,oczymmó​wisz.
–Po​pro​siłją,żebysięztobąskon​tak​to​wa​ła,bysiędo​wie​dzieć,czyze​chceszsię

spo​tkać.

–Niemambra​ta!–za​grzmiał.
–Alek…–Za​po​mnia​ła,cochcia​łapo​wie​dzieć,bopo​czu​łanaj​bar​dziejprze​szy​wa​-

ją​cybólwży​ciu.Go​rą​ceostrza,co​razgłę​biejigłę​biejwbrzu​chu.Drżąc,schwy​ci​ła
opar​ciekrze​słaprzyoknie.Alekdo​sko​czyłdoniejiob​jąłją.

Niechcia​łajegotro​ski.Chcia​łatyl​ko,żebycośuwol​ni​łojąodbólu.
–Odejdź–wy​mam​ro​ta​ła.Zo​ba​czy​łajed​nakcoś,cojąprze​stra​szy​ło.Dla​cze​gopa​-

trzyłta​kimwzro​kiem?Dla​cze​gozro​biłsiębla​dy?Po​pa​trzy​ławśladzajegospoj​rze​-
niem.Zo​ba​czy​łakrewka​pią​cąnawy​po​le​ro​wa​nypar​kiet.

Chy​bawte​dystra​ci​łaprzy​tom​ność.

ROZDZIAŁDWUNASTY

Alekniemógłod​dy​chać,niemógłmy​śleć.Niepo​tra​fiłjejpo​móc,agdy​byna​wet

umiał,nieza​no​si​łosię,żebymiałoka​zję.Niechcia​ła,żebybyłprzyniejwam​bu​lan​-
sie.Takwkaż​dymra​ziepo​wie​działmuzlek​kimza​kło​po​ta​niemje​denzra​tow​ni​ków
me​dycz​nych.

Porazpierw​szywdo​ro​słymży​ciupo​znałuczu​ciebez​sil​no​ści.Niemógłna​le​gać,

by spra​wy to​czy​ły się po jego my​śli, ani prze​jąć kon​tro​li siłą oso​bo​wo​ści lub przy
uży​ciupie​nię​dzy.Byłzmu​szo​nyza​ak​cep​to​waćgorz​kiefak​ty.El​liebyłacho​ra,aży​-
cieichdziec​kaza​gro​żo​ne.Je​cha​łauli​ca​miLon​dy​nupo​śródbla​skubłę​kit​nychko​gu​-
tówidźwię​kusy​reniniechcia​ła,bybyłobok.

Czymógłjąwi​nić?
Do​je​chałdoszpi​ta​lanaj​szyb​ciejjakmógł,aleza​wio​dłogozwy​klebez​błęd​newy​-

czu​ciekie​run​kuizgu​biłsięwplą​ta​ni​nieko​ry​ta​rzy.Do​pie​rouprzej​mapie​lę​gniar​ka
się nad nim zli​to​wa​ła i po​ka​za​ła dro​gę na wła​ści​wy od​dział. Z du​szą na ra​mie​niu
zbli​żałsiędobia​łe​go,ste​ryl​ne​gopo​miesz​cze​nia.Itakgoniewpu​ści​li.

–Prze​cieżje​stemjejmę​żem–oświad​czył.Ja​kimpra​wemsiętakna​zy​wał?Czyza​-

brzmia​ło to fał​szy​wie i dla​te​go sio​stra od​dzia​ło​wa po​sła​ła mu peł​ne dez​apro​ba​ty
spoj​rze​nie? Czy El​lie w chwi​li sła​bo​ści się wy​ga​da​ła, bła​ga​jąc pie​lę​gniar​ki, by nie
po​zwo​li​łysięzbli​żyćmęż​czyź​nieprzy​no​szą​ce​mujejtyl​koból?

–Jestzniąte​razle​karz.
– Pro​szę… – Głos mu się za​ła​mał. Ni​g​dy ni​ko​go o nic nie pro​sił, od cza​su nocy

wpo​nu​rej,kli​ma​ty​zo​wa​nejfor​te​cyojca,kie​dy,zpo​dusz​kąnagło​wie,zbytprze​ra​żo​-
ny,żebypła​kać,poci​chupro​siłnie​wzru​szo​ne​goboga,byprzy​wró​ciłmumat​kę.Tak
jakwte​dy,wy​da​rze​niato​czy​łysięzu​peł​niepozajegokon​tro​lą.Do​strzegłte​raz,że
możeucie​kałodzwiąz​kówwła​śniedla​te​go,żewosta​tecz​nymroz​ra​chun​kuniemógł
nadnimipa​no​wać.Amożepopro​studocza​suEl​lieniebyłwżad​nympraw​dzi​wym
związ​ku.

–Coznią?
–Jestwła​śniesta​bi​li​zo​wa​na.
–Azdziec​kiem?–Niespo​dzie​wałsię,żetopy​ta​niebę​dzieta​kiebo​le​sne.
–Oba​wiamsię,żezawcze​śnie,bycośpo​wie​dzieć–stwier​dzi​łako​bie​tazwy​ra​-

zemostroż​ne​gospo​ko​junatwa​rzy,jakgdy​bychcia​łagopo​cie​szyć,nieda​jączłud​nej
na​dziei.Mu​sia​łasły​szećwcze​śniejtopy​ta​niemi​lionrazy.

Mógłje​dy​nieza​ak​cep​to​waćtęod​po​wiedź.Po​ki​wałpo​nu​rogło​wą.Od​pro​wa​dzo​no

godopo​cze​kal​nizwi​do​kiemnabrzyd​ką,ce​gla​nąścia​nę.Napo​obi​ja​nymsto​lele​żał
sto​siksta​rychcza​so​pismikloc​ki,naj​wy​raź​niejżebydzie​cito​wa​rzy​szą​ceocze​ku​ją​-
cymmia​łysięczymba​wić.

Dzie​ci.
Nie chciał ich mieć – za​wsze trak​to​wał to jako oczy​wi​stość. Nie chciał ry​zy​ko​-

wać,żeja​kieśdziec​kobę​dziemu​sia​łoprzejśćprzeztocoon.Alena​gleza​pra​gnął

tegodziec​ka.Pra​gnąłjewy​cho​wać.

Ni​g​dyniepo​rzu​cęmo​je​godziec​ka,po​my​ślał.Za​znaodemnietyl​komi​ło​ści,choć​-

bymmu​siałodpod​stawna​uczyćsięko​chać.

Za​mknąłoczy.Mi​ja​łymi​nu​ty.Ktośprzy​niósłmukawęwpla​sti​ko​wymkub​ku.Sta​ła

nie​tknię​ta.Wkoń​cusko​czyłnarów​nenogi,gdydopo​cze​kal​niwszedłle​karzzpie​lę​-
gniar​ką,tymra​zeminną.Po​znał,czymjestpraw​dzi​wystrach.

–Coznią?–spy​tał.
–Wszyst​kowpo​rząd​ku.Jestwlek​kimszo​kuitro​chęprze​stra​szo​na,aleprze​szła

ba​da​nie.Mu​sie​li​śmyspraw​dzić,czydziec​kojestwciążzdro​we.Mamprzy​jem​ność
po​wie​dzieć,żetak–wy​ja​śniłle​karz.–Pań​skażonamia​łanie​wiel​kiekrwa​wie​nie,co
niejestrzad​kienapo​cząt​kucią​ży.Niemożesięte​razwy​si​lać.Żad​nejjaz​dykon​nej.
–Uśmiech​nąłsięuprzej​mie,jak​byprzy​go​to​wu​jącAle​kanacios.–Atak​że,nie​ste​ty,
żad​ne​gosek​su.

Za​bra​ligodopo​ko​juEl​lie.Le​ża​łanawą​skimszpi​tal​nymłóż​ku,nie​maltakbia​ła

jakprze​ście​ra​dło.Mia​łaza​mknię​teoczyiprze​po​co​nągrzyw​kę.

Niepo​ru​szy​łasię.Usiadłbez​sze​lest​nienakrze​śleprzyłóż​kuiwziąłjązarękę.

Niewie​dział,jakdłu​gotamsie​dział.Resz​taświa​taniemia​łazna​cze​nia,je​dy​nąmia​-
rącza​subyłopo​wol​neka​pa​niekro​plów​ki.Mu​siałnaniąpa​trzeć,gdysięobu​dzi​ła.
Kie​dyob​ró​ciłgło​wę,zo​ba​czył,żesięwnie​gowpa​tru​je.

–Cześć–po​wie​dział.
Nieod​po​wie​dzia​ła,oswo​bo​dzi​łatyl​kodłońzuści​skuispró​bo​wa​łausiąść,bio​rąc

sięzabrzuch.

–Dziec​ko?
–Wszyst​kowpo​rząd​ku.–Po​ki​wałgło​wą.
Za​szlo​cha​ła,opa​da​jącnapo​dusz​ki.
–Wta​kimra​ziemisięnieprzy​śni​ło.
–Co?
–Ktośprzy​szedł.Przy​ło​ży​limicośzim​ne​godobrzu​chairo​bi​likół​ka.Po​wie​dzie​li,

żebę​dziedo​brze,alemy​śla​łam…

Tyl​kosamsie​biemo​żeszwi​nić,my​ślał.Gdy​byśjejnieod​trą​cił,niepró​bo​wałna​-

kła​dać swo​ich głu​pich za​sad, mógł​byś ją te​raz po​cie​szyć. Mógł​byś wziąć ją w ra​-
mio​naipo​wie​dzieć,żewszyst​kobę​dziedo​brze.

–Ciii–po​wie​działnaj​ła​god​niej​szymto​nem,ja​kimumiał.–Le​karzmówi,żemu​sisz

od​po​czy​wać.

–Wiem.–Przy​mknę​łapo​wie​ki.Po​pły​nę​łyspodnichłzy.
Prze​trzy​ma​lijąprzeznociwy​pi​sa​lina​stęp​ne​godnia.Chcia​łaod​mó​wićjaz​dywóz​-

kiem,twier​dząc,żepo​ra​dziso​biezdoj​ściemdosa​mo​cho​du.

–Mó​wi​li,żemamsięnieprze​mę​czać–po​wie​dzia​ła.–Anie,żemamspę​dzićna​-

stęp​nepółroku,za​cho​wu​jącsięjakin​wa​lid​ka.

–Niebędęry​zy​ko​wać–od​rzekł.–Je​śliniewsią​dziesznawó​zek,będęzmu​szo​ny

wziąć cię na ręce i za​nieść przez par​king, co może wy​wo​łać pew​ne za​mie​sza​nie.
De​cy​zjana​le​żydocie​bie,El​lie.

Niepro​te​sto​wa​ławię​cej.Pod​je​chałwóz​kiemdosa​mo​cho​du.Niemó​wi​łanic,do​-

pó​ki nie wró​ci​li do miesz​ka​nia, gdzie po​sa​dził ją na jed​nej z mięk​kich sof i zro​bił
ulu​bio​nąher​ba​tęim​bi​ro​wą.

–Coza​mie​rzaszzro​bićwspra​wieswo​je​gobra​ta?
– Mo​je​go bra​ta? – po​wtó​rzył, jak​by pierw​szy raz w ży​ciu usły​szał to sło​wo. Jak

gdy​by nie spę​dził ostat​nich dwu​dzie​stu czte​rech go​dzin, wy​pie​ra​jąc je z umy​słu. –
Te​razin​te​re​su​jeszmnietyidziec​ko.

–Uni​kaszte​ma​tu.Tonor​mal​neucie​bie.Aleniepo​zwo​lęcitaktegozo​sta​wić.Nie

ijuż.Za​nimpo​szłamdoszpi​ta​la,od​kry​li​śmycośważ​ne​gowkwe​stiitwo​je​go…

–Niemambra​ta–uciął.–Ro​zu​miesz?
Zfru​stra​cjąpo​krę​ci​łagło​wą.
– Ro​zu​miem, że je​steś upar​tym, za​ku​tym łbem! Mo​żesz nie lu​bić dzien​ni​kar​ki,

możecisięniepo​do​baćprze​ka​za​naprzezniąwia​do​mość,aletoniezna​czy,żenie
jestpraw​dzi​wa.Dla​cze​gomia​ła​bykła​mać?

–Nieza​mie​rzamnatente​matdys​ku​to​wać.
Wzru​szy​łara​mio​na​mi.
– Jak so​bie chcesz. Z pew​no​ścią ro​zu​miesz, że nie za​mie​rzam dłu​żej z tobą sy​-

piać.Wra​camdomo​jejsy​pial​ni.

Za​bo​la​łogotobar​dziej,niżpo​win​no,mimożeniebyłowiel​kąnie​spo​dzian​ką.
– Wiem, że le​karz za​le​cił po​wstrzy​my​wa​nie się od sek​su, mogę z tym żyć –

oświad​czył.–Aletoniezna​czy,żeniemo​że​myra​zemspać.Mogębyćprzyto​bie,je​-
ślibę​dzieszpo​trze​bo​waćcze​gośwnocy.

Po​pa​trzy​ła,jak​bypo​stra​dałzmy​sły.
–Mogęcięza​wo​łać,je​ślibędęcze​gośpo​trze​bo​wać,Alek.
–Ale…
–Ko​niecza​ba​wy.Niebędęwię​cejsy​piaćznie​zna​jo​mym.
Spoj​rzałznie​do​wie​rza​niem.
–Wieszomniewię​cejniżkto​kol​wiekinny.
–Tyl​kodla​te​go,żewy​mę​czy​łamtoodcie​bie,zwiel​kimtru​dem.Ro​zu​miem,dla​-

cze​go.Zda​jęso​biespra​wę,jaktrud​nobyłocimó​wićiżeprzezto,cocisięprzy​tra​-
fi​ło,niewcho​dziszwin​tym​nere​la​cje.Uświa​do​mi​łamso​biejed​nak,żejachcęin​tym​-
no​ści.Pra​gnęjej.Niepo​tra​fięupra​wiaćsek​sudlasa​me​gosek​su.Nieumiemteżpo​-
temsięprzy​tu​lać.Tozbytmy​lą​ce.Pro​wa​dzidoza​tar​ciagra​nic.Spra​wi,żeza​cznie
misięwy​da​wać,żesiędosie​biezbli​ża​my,aletakoczy​wi​ścieni​g​dyniebę​dzie.

–El​lie…
–Nie.Mu​szętopo​wie​dzieć,więcwy​słu​chajmnie.Niewi​nięcięzatwo​jąpo​sta​-

wę. Ro​zu​miem, dla​cze​go taki je​steś. My​ślę, że po​tra​fi​ła​bym zro​zu​mieć, dla​cze​go
niechceszprze​cho​dzićprzezemo​cjezwią​za​nezespo​tka​niemzbra​tem.Popro​stu
niemogęztymżyć.Gdy​bymbyłazu​peł​niespraw​na,wy​per​swa​do​wa​ła​bymcipo​zo​-
sta​nie ze mną do na​ro​dzin dziec​ka. Są​dzę, że obo​je ro​zu​mie​my, że nie jest to już
istot​ne, i li​czę, że znasz mnie wy​star​cza​ją​co do​brze, by wie​dzieć, że za​pew​nię ci
tylekon​tak​tuzdziec​kiem,ileze​chcesz.–Uśmiech​nę​łasięsmut​no,jaknapo​że​gna​-
nie.–By​ło​bynaj​le​piej,gdy​bymwró​ci​ładoNewFo​rest,zna​la​zładom,wio​dłapro​ste
ży​cieisamaosie​bieza​dba​ła.Oczy​wi​ścieniemogętegozro​bić,bole​ka​rzeminie
po​zwo​lą,atymiesz​kaszwLon​dy​nie.

–El​lie…
– Nie, pro​szę, daj mi skoń​czyć. Chcę, że​byś wie​dział, że je​stem wdzięcz​na za

moż​li​wość prze​by​wa​nia tu​taj i za to, że dbasz o mnie i o dziec​ko. Te​raz bo​wiem

cho​dzityl​koonie.Niechcęni​g​dywię​cejzbli​żaćsiędocie​biefi​zycz​nie,Alek.Nie
mogęry​zy​ko​waćzła​ma​ne​goser​ca.Ro​zu​miesz?

Naj​gor​sze,żero​zu​miał.Zga​dzałsięzkaż​dymjejsło​wem.Przy​jąłwszyst​kiebo​le​-

sne uwa​gi, mimo że coś go ku​si​ło, by ją prze​ko​ny​wać. Nie mógł jed​nak. Jed​nym
zpo​wo​dówjegowy​bit​nychosią​gnięćwświe​ciebiz​ne​subyłazdol​nośćwi​dze​niarze​-
czyta​ki​mi,ja​ki​mifak​tycz​niebyły.Bez​błęd​nieoce​niałzruj​no​wa​nefir​my,któ​rechciał
po​sta​wićnanogizzy​skiem.Uświa​do​miłso​bie,żemusiza​sto​so​waćtęsamąlo​gi​kę.
Po​zba​wiłsięja​kiej​kol​wiekprzy​szło​ścizmat​kąswe​godziec​ka.Musiżyćzjejde​cy​-
zją.Takczyina​czej,le​piej,żebyniebyłazkimśta​kimjakon.Męż​czy​znąnie​zdol​-
nymdouczuć.

–Tak,ro​zu​miem.

ROZDZIAŁTRZYNASTY

Dla​cze​gowięcnieda​wa​łomutospo​ko​ju?
Alekga​piłsięprzezoknobiu​ra,stu​ka​jącpal​ca​miwblatbiur​ka.Dla​cze​goniepo​-

tra​fiłza​ak​cep​to​waćży​cia,któ​re,choćmiałwmiesz​ka​niucię​żar​nążonę,wciążpo​-
zo​sta​wa​łodo​pa​so​wa​nedojegopo​trzeb?Po​wta​rzałso​bie,żenie​wie​lesięzmie​ni​ło.
Dla​cze​gomiałsięprzej​mo​wać,żeznówmająosob​nepo​ko​je?

Całyczascho​dziłcoranodopra​cy.Copraw​daEl​lieza​czę​łasy​piaćdopóź​naza​-

miastpićznimher​ba​tę,za​nimwy​szedłdobiu​ra.Wkaż​dymra​zieza​kła​dał,żeśpi.
Rów​nie do​brze mo​gła upra​wiać nago jogę na po​wi​ta​nie słoń​ca. Albo nu​rzać się
wką​pie​lizbą​bel​ka​mi.Niemiałpo​ję​cia,coza​cho​dzi​łozaza​mknię​ty​midrzwia​mijej
sy​pial​ni,choćczę​stootymfan​ta​zjo​wał.

Za​sta​na​wiałsię,czyjegofru​stra​cjajestwi​docz​na.Czyzdra​dziłsięktó​re​gośran​-

ka,gdynie​ocze​ki​wa​niezo​ba​czyłjązkub​kiemher​ba​tyim​bi​ro​wejwręce,gdymiał
od​być po​ran​ną te​le​kon​fe​ren​cję. Ob​szer​ny kwie​ci​sty szla​frok w ja​kiś spo​sób za​ra​-
zemukry​wałipod​kre​ślałzmia​nęsyl​wet​ki.Mia​łaświe​żąceręija​sneoczypo​mi​mo
wcze​snejgo​dzi​ny.Wy​glą​da​łabar​dziejjakna​sto​lat​kaniżdwu​dzie​sto​pię​cio​let​niako​-
bie​ta.Po​przed​nie​godniale​karzoce​niłzdro​wiejejidziec​kace​lu​ją​co.Przy​naj​mniej
tyledo​bre​goztegoprzy​szło.

Pra​gnąłto​wa​rzy​stważony,chciał,żebydłu​żejzo​sta​wa​łaprzyko​la​cji.Żebypo​wie​-

dzia​łacoś,co​kol​wiek,pozauprzej​my​miuwa​ga​miotym,jakmi​nąłdzień.Po​szedłna
ustęp​stwazwią​za​nezcią​żą,alena​wettonieosła​bi​łojejde​ter​mi​na​cji.Cho​dziłna​-
wetdoszko​łyro​dze​nia,gdziemie​lile​żećnapod​ło​dze,dy​szącni​czymsta​dowie​lo​ry​-
bów.Amimototrzy​ma​ławciążdy​stans.Czyżnietaksamjąkie​dyśtrak​to​wał?

Roz​my​ślał o tym cały ty​dzień, nie wpa​da​jąc na ża​den po​mysł zmia​ny sy​tu​acji.

Wnie​dzie​lęwie​czo​rempo​pa​trzy​ładziw​nieprzyko​la​cji.

– Chcę, że​byś wie​dział, że je​śli za​czniesz spo​ty​kać się z in​ny​mi ko​bie​ta​mi, nie

będęmia​łanicprze​ciw​kotemu.

Upu​ściłwi​de​lec.
–Po​wtórzto.
–Sły​sza​łeś.Pro​szętyl​ko,że​byśza​cho​wałdys​kre​cję.Wo​la​ła​bymnie…
–Nie,po​cze​kaj.Pró​bu​jeszmipo​wie​dzieć,żechcesz,że​bymsięza​cząłuma​wiać

zin​ny​miko​bie​ta​mi?

Nieod​po​wie​dzia​łaodrazu.
–Niewiem,czy„chcę”todo​bresło​wo.
–Możechceszpa​trzeć?–za​su​ge​ro​wał.–Możemaszta​kiefan​ta​zje?Czymyśl,że

upra​wiamsekszkimśin​nym,ciępod​nie​ca,El​lie?

–Niebądźobrzy​dli​wy!Wieszdo​brze,żenietomia​łamnamy​śli.
–Do​praw​dy?Acomamso​biemy​śleć,kie​dyda​jeszmibło​go​sła​wień​stwonaseks

zkimśin​nym,kie​dywciążmiesz​kaszpodmoimda​chem?

–Nieda​łamcibło​go​sła​wień​stwa.Sta​ramsiębyćspra​wie​dli​wa.

–Spra​wie​dli​wa?
–Ow​szem.–Wy​pi​łałykwody.–Wiem,żeje​steśmęż​czy​znąozdro​wychpo​pę​dach.

Niepo​win​namocze​ki​wać,żejepo​wścią​gniesztyl​kodla​te​go…

–Żemniejużniechcesz?
Gdy​byżtobyłota​kiepro​ste.
–Niecho​dzimioto,żecięniechcę.
–Popro​stuspra​wiacima​so​chi​stycz​nąprzy​jem​ność,żesy​pia​myosob​no?Żemio​-

tamsięprzezwięk​szączęśćnocy,wie​dząc,żeje​steśwpo​ko​juobok?

– Już ci mó​wi​łam. Nie po​tra​fię przy​jąć uda​wa​nej in​tym​no​ści. Nie za​czę​łam tej

roz​mo​wypoto,byomó​wićprzy​czy​ny,dlaktó​rychztobąniesy​piam.

–Więcpoco?
–Pró​bu​jębyćżycz​li​wa.
–Życz​li​wa?Ijakciidzie?
– Su​ge​ru​ję tyl​ko, że je​śli chcesz roz​ła​do​wać fru​stra​cje, masz wol​ną rękę. Nie

chcętyl​ko,byod​by​wa​łosiętonamo​ichoczach.Za​cho​waj,pro​szę,dys​kre​cję.

Przezmo​mentpa​no​wa​łaci​sza.
–Cze​munieztobą?–spy​tałwkoń​cu.–Sko​roje​steśje​dy​nąko​bie​tą,któ​rejchcę?

Sko​ro obo​je wie​my, że gdy​bym ob​szedł ten stół i za​czął cię ca​ło​wać, roz​pa​li​ła​byś
sięjakza​wsze,gdyciędo​ty​kam?

–Więcdla​cze​gotegoniezro​bisz?Dla​cze​gonieweź​mieszspra​wywswo​jeręce,

wczymje​steśtakido​bry?Niepo​zba​wiszmniewy​bo​ru?

–Botoby​ło​byzapro​ste.–Za​śmiałsię.–Skrót,aniedłu​go​ter​mi​no​weroz​wią​za​-

nie.Mu​siszbyćzemnądla​te​go,żetegochcesz,aniedla​te​go,żetwo​jecia​łore​agu​-
jenacoś,coro​bię.

Po​pa​trzy​łanaser​wet​kę.Po​pa​trzy​łanaszklan​kęwody.Wresz​ciepod​nio​sławzrok

ipo​krę​ci​łagło​wą.

–Niemogę–po​wie​dzia​ła.–Sza​leń​stwemby​ło​byna​wetpró​bo​wać.Pla​nu​je​mynie​-

dłu​goroz​wód,za​mie​rzamprzy​wyk​nąćdosy​tu​acji.Sta​ramsięprzy​zwy​cza​ićdoży​-
ciaosob​no,takjakuzgod​ni​li​śmy.

– A co, je​śli po​wiem, że nie chcę ży​cia osob​no ani roz​wo​du? Że chcę za​cząć od

nowa,tymra​zemina​czej?Takwol​no,jakze​chcesz,El​lie.Mogęsiędocie​bieza​le​-
cać,je​ślichcesz.Za​rzu​caćciękwia​ta​mi.Nieod​bie​raćte​le​fo​nówwspra​wachbiz​ne​-
so​wych,kie​dybę​dzie​mynawy​jeź​dzie.Zro​bięwszyst​ko,cobę​dzieko​niecz​ne,tyl​ko
dajmijesz​czejed​nąszan​sę.

Za​nie​mó​wi​ła.Mia​ławra​że​nie,żeAlekrzad​kowy​po​wia​dasięwpo​dob​nyspo​sób.

Ma​rzy​ła o ta​kiej chwi​li, choć po​wta​rza​ła so​bie, że ona ni​g​dy nie na​stą​pi. Tak się
jed​nak sta​ło. Sie​dział i mó​wił rze​czy, któ​re pra​gnę​ła usły​szeć. Tak bar​dzo chcia​ła
gopo​ca​ło​wać.Mo​gła​bypójśćwjegoob​ję​cia,mo​glisięza​tra​cićwso​bie,apo​tem…

Copo​tem?
Ilebypo​trwa​ło,za​nimznu​dzi​ło​bygoży​ciero​dzin​ne?Za​nimjejocze​ki​wa​niasta​ły​-

by się dla nie​go uciąż​li​we? Wciąż prze​cież nie oka​zy​wał uczuć, wciąż za​prze​czał,
żemabra​ta.Mó​wiłwtenspo​sóbtyl​kodla​te​go,żezniąne​go​cjo​wał.Za​pew​nede​-
ner​wo​wa​łogo,żeniejestpeł​nawdzięcz​no​ści.

–Niemogę.
–Dla​cze​go?

Zda​łaso​biespra​wę,żejegodumazo​sta​niezra​nio​na.Możetoido​brze.Mu​sia​ła

jed​nak po​ka​zać mu, że cho​dzi o coś wię​cej niż duma. Ze​brać się na od​wa​gę, by
skon​fron​to​waćgoznie​ła​twąpraw​dą.

–Boniewi​dzędlasie​bieży​ciazmęż​czy​zną,któ​rycią​gleucie​ka.
–Ucie​ka?–po​wtó​rzyłgniew​nie.–Oskar​żaszmnieotchó​rzo​stwo,El​lie?
– Sam mu​sisz do​ko​nać dia​gno​zy. – Pa​trzy​ła na wa​zon z nie​bie​ski​mi kwia​ta​mi na

środ​kusto​łu.My​śla​łaotym,jakde​li​kat​nebyłypłat​ki.Jakde​li​kat​nabyławięk​szość
rze​czywży​ciu.

–Kie​dypo​wie​dzia​łeśmioswo​jejro​dzi​nie,otym,jaktwo​jamat​kaode​szłaijakito

mia​łonacie​biewpływ,zro​zu​mia​łam,dla​cze​goni​g​dyniepró​bo​wa​łeśsięzniąskon​-
tak​to​wać.Ro​zu​mia​łam,żeprze​kształ​ci​łeścier​pie​niewsuk​cesiła​twiejcibyłoob​ró​-
cićsięple​ca​midoprze​szło​ści.Te​razje​steśdo​ro​sły,maszświatustóp.Uda​łocisię
naj​wię​cejspo​śródwszyst​kichlu​dzi,ja​kichspo​tka​łam.Je​steśin​te​li​gent​nyiza​rad​ny,
amimotogdyusły​sza​łeś,żemaszbra​ta,za​cho​wu​jeszsię,jakgdy​bynicsięniesta​-
ło!

–Nietyl​kobra​ta–po​wie​dział.–My​ślę,żeztymbymso​biepo​ra​dził.Alebliź​nia​-

ka?Wiesz,cotobyozna​cza​ło?My​śla​łaśotym,El​lie?Niemia​łain​ne​godziec​kazin​-
nymmęż​czy​zną.Mia​łajesz​czejed​nodo​kład​niewtymsa​mymwie​ku.Za​bra​łajeze
sobą, a mnie zo​sta​wi​ła. To mnie od​rzu​ci​ła. Mnie nie chcia​ła. Jak są​dzisz, jak się
ztymczu​ję?

– Nie są​dzę, że​byś czuł co​kol​wiek. Jak za​wsze blo​ku​jesz uczu​cia. Igno​ru​jesz tę

kwe​stię,uda​jesz,żenieist​nie​je,imaszna​dzie​ję,żeznik​nie.Aletakniebę​dzie.Bę​-
dziesiętyl​koją​trzyćiprzy​pra​wiaćcięożal.Niechcęta​kie​gomęż​czy​zny.Chcęko​-
goś,ktopo​tra​fisięzmie​rzyćzrze​czy​wi​sto​ścią.Umieza​ak​cep​to​waćto,jaksięznią
czu​je,inieboisiętegooka​zać.Wy​obra​że​niasąza​wszegor​szeodrze​czy​wi​sto​ści.
Wiemotym.Kie​dyspo​tka​łamojca,wszyst​kiemojema​rze​nia,żesta​nie​mysięjed​ną,
wiel​ką,szczę​śli​wąro​dzi​nązo​sta​łyzruj​no​wa​newchwi​li,gdyod​su​nąłsto​likiroz​lał
wszę​dzie cap​puc​ci​no. Oczy​wi​ście było mi smut​no. Ale po​tem czu​łam się… chy​ba
wol​na.Oswo​bo​dzo​naztychwszyst​kichgłu​pichfan​ta​zji.Le​piejsta​wićczo​łorze​czy​-
wi​sto​ściniżma​rze​niom.Albokosz​ma​rom.

Wsta​ła. Wi​dzia​ła ból w jego twa​rzy. Chcia​ła go po​cie​szyć, ale wie​dzia​ła, że nie

możeuwol​nićgoodkosz​ma​rów.Niemożena​pra​wićAle​ka.Mu​siałtozro​bićsam.

ROZDZIAŁCZTERNASTY

Po​wie​dział,żewy​jeż​dża,do​pie​rowpo​ra​nekod​lo​tu,kie​dyEl​liewe​szładokuch​ni

izo​ba​czy​ła,jakpijekawę,ma​jącustópskó​rza​nątor​bę.

–Maszwy​jazdbiz​ne​so​wy?–spy​ta​ła.
Za​prze​czyłru​chemgło​wy.
–JadędoPa​ry​ża.
Zlę​kłasię.Pa​ryż,mia​storo​man​sów.Tor​baza​pa​ko​wa​nanapo​bytznoc​le​giem.
–Po​sta​no​wi​łeśsko​rzy​staćzmo​jejofer​ty?
–Ja​kiejofer​ty?
–Spo​ty​kaszsięzkimśin​nym?
–Osza​la​łaś?Spo​ty​kamsięzbra​tem.Za​dzwo​ni​łemdodzien​ni​kar​kiipo​roz​ma​wia​-

łemznią.Po​da​łamina​mia​ryiwy​sła​łemmejl.Zje​mylunchwho​te​luRitz.

Po​czu​ła ulgę, że nie sko​rzy​stał z jej głu​piej su​ge​stii. Ra​dość, że zde​cy​do​wał się

umó​wićzbra​tem.Aleteżroz​cza​ro​wa​nie,żemie​rzącsięzprze​szło​ścią,niepo​my​-
ślał,żeonamożechciećmiećwtymudział.In​te​re​so​wa​łojąspo​tka​niezwu​jemjej
dziec​ka.Mo​gła​byteżwes​przećmęża,bę​dącujegoboku.Zro​bi​łakrokwjegostro​-
nę.

–Pro​szę,nie–po​wie​dział.–Emo​cjo​nal​nesce​nytoostat​nie,cze​gote​razpo​trze​-

bu​ję.

Przy​tak​nę​ła.
–Po​wo​dze​nia–do​da​łaci​cho.Ni​g​dyniemia​łatakwiel​kiejocho​tygopo​ca​ło​wać.
Spę​dzi​ła dzień, pró​bu​jąc nie my​śleć o tym, co się dzie​je we Fran​cji. Po​wta​rza​ła

so​bie,żeAleknieza​dzwo​ni,imia​łara​cję.Gdyspraw​dza​łate​le​fon–zbytczę​sto–
nie było wia​do​mo​ści ani nie​ode​bra​nych po​łą​czeń. Mia​ła zjeść lunch z Alan​ną, ale
od​wo​ła​ławyj​ściewoba​wie,żezro​bicośgłu​pie​go,naprzy​kładsięroz​pła​cze.Albo
co gor​sza wszyst​ko wy​pa​pla. Nie mo​gła; nie mia​ła pra​wa opo​wia​dać tej hi​sto​rii.
Razjużzdra​dzi​łaza​ufa​nieAle​kainiewy​ba​czy​ła​byso​bie,gdy​byzro​bi​łatopo​now​-
nie.

Pró​bo​wa​łazna​leźćso​bieza​ję​cie.Byłochłod​na​wo,więcna​rzu​ci​łakurt​kęipo​szła

naprze​chadz​kępopar​ku.Li​ściena​bra​łyjużje​sien​ne​gobrą​zu.Po​szłanaza​ku​pydo
ma​łychde​li​ka​te​sów,któ​reod​kry​łanie​spo​dzie​wa​niewwą​skiejulicz​cezaele​ganc​ki​-
miskle​pa​miKni​ghts​brid​ge.Ku​pi​ławszyst​kieulu​bio​nerze​czymęża.

Bezwzglę​dunato,coro​bi​ła,niepo​tra​fi​łaoczy​ścićumy​słuzupo​rczy​wychpy​tań

bezod​po​wie​dzi.Wpew​nejchwi​lipo​my​śla​ła,żemożeniechciećjejni​cze​gomó​wić.
Był z na​tu​ry skry​ty. Od​kry​cie fak​tów z prze​szło​ści nie mu​sia​ło wca​le zmie​nić go
wbar​dziejotwar​te​go.

Po​ło​ży​łasiędołóż​kakołoje​de​na​stej.Nie​copóź​niejusły​sza​łakluczprze​krę​ca​ny

wzam​ku.Byłwdomu.Sły​sza​ła,jakcho​dziostroż​niepomiesz​ka​niu.Za​wo​ła​ła.

–Alek!
Kro​kiuci​chły.Pod​ło​gaza​skrzy​pia​ła.

–Alek?–po​wtó​rzy​ła.
Drzwisięotwo​rzy​ły.Chcia​łaspoj​rzećmuwtwarz,alewi​dzia​łatyl​kopo​tęż​nąsyl​-

wet​kęnatleośle​pia​ją​coja​sne​goświa​tła.

–Wszyst​kowpo​rząd​ku?–spy​ta​ła.
–Niechcia​łemcięobu​dzić.
– Może… wej​dziesz? – Włą​czy​ła lamp​kę na sto​li​ku noc​nym. – I opo​wiesz, co się

sta​ło.

Tro​chęsięspo​dzie​wa​ła,żeod​mó​wi,po​wie,żewszyst​koprze​ka​załrano.Pa​so​wa​-

ło​bytodoAle​ka,któ​re​gozna​ła.Nieuczy​niłtego.Wszedłdopo​ko​juiusiadłnakra​-
wę​dziłóz​ka,po​zo​sta​jącpozaza​się​giemdo​tknię​cia.

–Więc?–do​py​ty​wa​łasięner​wo​wo.–Cosięsta​ło?
– Spo​tka​li​śmy się – po​wie​dział. – I po pew​nym cza​sie po​ka​zał mi zdję​cia. Jej

pierw​szezdję​cia,ja​kiezo​ba​czy​łem.

–Ja​kiebyły?
– Była bar​dzo pięk​na, na​wet na tych póź​niej​szych. Mia​ła gę​ste, czar​ne wło​sy

inie​sa​mo​wi​te,błę​kit​neoczy.

–Tozna​czyta​kiejakty?
Uśmiech​nąłsię.
–Tak,do​kład​nieta​kie.
Dziw​niebyłozo​ba​czyćfi​zycz​nedo​wo​dyist​nie​niako​goś,okimza​wszesły​szałtyl​-

koskraj​niene​ga​tyw​neopi​nie.Smut​nejko​bie​tywba​weł​nia​nejsu​kien​ce.

–Ajakijesttwójbrat?
–Wy​glą​dajakja.
–Twójbratbliź​niak?Nie​moż​li​we!
Nie​ocze​ki​wa​nieza​śmiałsię.Wtrą​ce​nieEl​liedo​ko​na​łonie​moż​li​we​goiroz​ła​do​wa​-

ło nie​co sy​tu​ację. Wspo​mniał, jak wszedł do słyn​ne​go ho​te​lu i zo​ba​czył bru​ne​ta
otwa​rzyprze​raź​li​wiepo​dob​nejdowła​snej,ga​pią​ce​gosięzdru​gie​gokoń​care​stau​-
ra​cji.

–ManaimięLo​ukas.Alejegooczysączar​ne,nienie​bie​skie.
Byłatoje​dy​nawi​docz​naróż​ni​ca,na​to​miastpodru​giejbu​tel​cewinaLo​ukasopo​-

wie​dzia​ła mu o bli​znach na ple​cach i tym, co je spo​wo​do​wa​ło. Wie​le mu opo​wie​-
dział.Czę​ściztegotrud​nobyłosłu​chać.Częśćchciałodrazuza​po​mnieć.Omat​ce
zwro​dzo​nymta​len​temdowy​bie​ra​nianie​wła​ści​wychmęż​czyzniprzy​krymwpły​wie,
jakiwy​war​łotonajejży​cie.Odzie​ciń​stwiewnę​dzy,in​nymniżAle​ka,lecznie​po​zba​-
wio​nympro​ble​mów.Pro​ble​mów,októ​rychopo​wieprzyin​nejoka​zji.

–Dłu​gocięszu​kał?
– Do​wie​dział się o moim ist​nie​niu do​pie​ro w ze​szłym roku, kie​dy jego… na​sza

mat​kaumar​ła.

–Och,Alek.
–Po​zo​sta​wi​ładłu​gilistwy​ja​śnia​ją​cy,dla​cze​gotakpo​stą​pi​ła.Na​pi​sa​ła,żeniemo​-

głażyćzmoimoj​cem,ajegona​pa​dyfu​riiizdra​dysta​wa​łysięniedoznie​sie​nia.Nie
mia​ła żad​nych pie​nię​dzy ani wła​dzy, była w grun​cie rze​czy uwię​zio​na na wy​spie.
Wie​dzia​ła,żeoj​ciecza​mie​niży​cieca​łejtrój​kiwutra​pie​nie,je​ślizo​sta​nie,aleteżże
niezdo​łapo​ra​dzićso​biesamazdwoj​giemnie​mow​ląt.Dla​te​gowy​bra​łaLo​uka​sa.

–Jakwy​bra​ła?

–Rzu​ci​łamo​ne​tą.
Za​śmiałsięgorz​ko.Wo​lał​by,żebybratskła​mał,zmy​śliłja​kąśbaj​kę.Opo​wie​dział,

żewy​bra​łaLo​uka​sa,bobyłsłab​szy,albobomy​śla​ła,żeAlekpo​ra​dziso​biele​piej,
bobyłodwiemi​nu​tystar​szyiopółkilocięż​szy.Albodla​te​go,żeLo​ukasza​pła​kał
wostat​niejchwi​li.Alenie.

–Rzu​ci​łamo​ne​tą,ajaprze​gra​łem.
– Wiesz, że zro​bi​ła to, bo was ko​cha​ła? – po​wie​dzia​ła na​gle. – Zda​jesz so​bie

ztegospra​wę?

–Oczymtymó​wisz?
–Zro​bi​łato,bowasko​cha​ła–po​wtó​rzy​łazna​ci​skiem.–Mu​sia​łatakzro​bić.Mu​-

sia​łasza​lećzezmar​twie​nia,wie​dząc,żele​d​wopo​ra​dziso​biezjed​nymdziec​kiem,
acodo​pie​rodwój​ką.Gdy​byza​bra​ławasobu,oj​ciecbywasnapew​nozna​lazł.Na
pew​no my​śla​ła, że oj​ciec za​do​wo​li się jed​nym sy​nem i bę​dzie cię ko​chał na mia​rę
swo​ichmoż​li​wo​ści.Zja​kie​gośpo​wo​duniepo​tra​fił,za​pew​neni​g​dysięniedo​wiesz
dla​cze​go. Mu​sisz jed​nak prze​stać są​dzić, że zda​rzy​ło się to, bo nie moż​na cię ko​-
chać.Niejesttak.Mu​siszprzy​jąćdowia​do​mo​ści,żebar​dzodo​brzena​da​jeszsiędo
ko​cha​nia,oiletyl​koprze​sta​nieszod​py​chaćlu​dzi.Na​szedziec​kobę​dziecięko​chać,
je​stemtegopew​na.Jamamdlacie​bietylemi​ło​ści,żeniemogęsiędo​cze​kać,byci
jądać.Ko​cha​nie.Jużdo​brze.Och,ko​cha​nie,Alek,chodźtu​taj.Wszyst​kobę​dziedo​-
brze.

Ob​ję​ła go. Roz​pła​kał się. Roz​pła​kał tak, jak ni​g​dy nie pła​kał. Łza​mi sa​mot​no​ści

ibólu,odktó​rychwkoń​cusięuwol​nił.El​liepo​mo​głamuwy​swo​bo​dzićsięodpo​nu​-
rejprze​szło​ści.

–Tybyśtegoniezro​bi​ła–po​wie​dział.
–Cze​go?
–Niezo​sta​wi​ła​byśna​sze​godziec​ka.
–Niechcęoce​niaćtwo​jejmat​ki.–Przy​gry​zławar​gę.–Anipo​rów​ny​wać…
–Nieotomicho​dzi.Stwier​dzampopro​stufaktipo​zwa​lamso​biebyćzatenfakt

wdzięcz​nym.Źleciętrak​to​wa​łem,El​lie.Mnó​stwoko​bietzdą​ży​ło​byjużstra​cićcier​-
pli​wość.Tynie.Wy​trwa​łaśtu​taj.Da​łaśmisiłęipo​ka​za​łaśdro​gę.

–Bocięko​cham–stwier​dzi​ła.–Chy​bajużtowiesz?Alemi​łośćozna​czacza​sem,

żetrze​bacof​nąćsięokrok,boni​g​dyniemożeroz​kwi​taćpo​śródciem​no​ściise​kre​-
tów.

–Ajako​chamcie​bie–po​wie​dział,się​ga​jącdobrzu​chażony.Po​czułruchpoddło​-

nią.–Ko​chamcie​bieina​szedziec​ko,ibędęza​wszewasko​chać.Będędbaćowas
ini​g​dywasnieza​wio​dę.Mo​żeszbyćtegopew​na,po​ula​kimou.Ni​g​dywasnieza​-
wio​dę.

Po​ca​ło​wałjąprzezłzyizro​biłto,cze​goodtakdaw​nachciał.Uło​żyłsięprzyżo​nie

iwziąłjąwra​mio​na,przy​ci​ska​jącdoser​ca.

EPILOG

–Jaktojestbyćtuzpo​wro​tem?–roz​le​głysięsło​waEl​liepo​śródcie​płejnocy.–

Dziw​nie?

Księ​życświe​ciłja​snoprzezod​sło​nię​teokna,za​mie​nia​jącpo​kójwfan​ta​zyj​nągrę

in​dy​go i sre​bra. Nad ich gło​wa​mi wi​ro​wał sta​ro​mod​ny wen​ty​la​tor. Le​d​wo wy​czu​-
wal​nyza​pachsek​suuno​siłsięwpo​wie​trzu,prze​mie​sza​nyzaro​ma​temcy​trynwy​ci​-
śnię​tychdona​czy​niazwodąsto​ją​ce​goprzyłóż​ku.

Oddłuż​sze​gocza​suwy​cze​ki​wa​liwy​jaz​dunaKri​sta​lo​thos,ażobo​jebylipew​ni,że

są go​to​wi. Po​byt na wy​spie, gdzie Alek spę​dził dzie​ciń​stwo – w miej​scu daw​nych
kosz​ma​rów–ni​g​dyniebyłnaszczy​cieli​styza​chcia​nek.El​liebyławręczza​sko​czo​-
na, kie​dy Alek to za​su​ge​ro​wał. Ich ży​cie, choć na​pię​te, było bli​skie do​sko​na​ło​ści.
Na​ro​dzi​nysynadwalatatemuprzy​pie​czę​to​wa​łyszczę​ście.

Oba​wia​łasię,żepo​wrótwtomiej​scepod​daichpró​bie,za​gro​zi.Bałasię,żemoże

po​ja​wićsięzno​wudaw​ny,skry​tyAlek.Alestłu​mi​łalękiizen​tu​zja​zmemza​an​ga​żo​-
wa​łasięwjegopla​ny.Czu​ła,żepo​wi​nientozro​bić.Czyżsamaniena​le​ga​ła,żeby
mie​rzyłsięzpro​ble​ma​mi,za​miastodnichucie​kać?

Po dłu​gich dys​ku​sjach po​sta​no​wi​li po​zo​sta​wić syn​ka w An​glii. Ma​łe​go Lo​uka​sa,

dzię​ki któ​re​mu Alek co​raz le​piej ra​dził so​bie z oka​zy​wa​niem emo​cji. Syn ko​chał
bez​wa​run​ko​wo,zaśAlekna​uczyłsiętood​wza​jem​niać.Cza​semEl​liepa​trzy​łatyl​ko,
jakbawisięzdziec​kiem.

Pe​łenener​giidwu​la​tekniebyłjed​nakide​al​nymkom​pa​nemsen​ty​men​tal​nejpo​dró​-

ży, któ​ra mo​gła się oka​zać bo​le​sna, dla​te​go za​opie​ko​wa​ła się nim Brid​get, jego
przy​szy​wa​nabab​cia.

Wy​czar​te​ro​wa​liwAte​nachjacht,któ​ryza​brałichnaKri​sta​lo​thos,po​zo​sta​wia​jąc

śladzpia​nynamo​rzuciem​nymjakwino.Przy​by​liwio​sen​nymran​kiem.Dzi​koro​sną​-
cekwia​tyzdo​bi​łyła​god​newzgó​rza.Falekrysz​ta​ło​woczy​stejwodyude​rza​łyode​li​-
kat​nypia​sekpla​ży.

Alekpo​wie​dział,żemiej​scezmie​ni​łosięniedopo​zna​nia.Oczę​ścizmiando​wie​-

działsięprzypla​no​wa​niuwy​ciecz​ki,alecoin​ne​gobyłozo​ba​czyćjenawła​sneoczy.
Po​cho​dzą​cy z Gre​cji ho​te​larz na​zwi​skiem Zak Con​stan​ti​des ku​pił daw​ną for​te​cę
jegoojcaizrów​nałjązzie​mią,za​stę​pu​jącluk​su​so​wymho​te​lem,szyb​kozy​sku​ją​cym
po​dob​nąsła​węjakna​le​żą​cydonie​goGran​che​sterwLon​dy​nie.

Za​miastsiętamza​trzy​mać,Alekpo​sta​no​wiłwy​na​jąćwil​lę.El​liecie​szy​łasię,bo

niechcia​łaspę​dzaćanijed​nejnocywmiej​scucier​pieńma​łe​gochłop​ca.

–Jesttro​chędziw​nie–przy​znałAlek.–Alejużniewy​wo​łu​jetobólu.Cie​szęsię,

żeprzy​je​cha​łem;mu​sia​łemtozro​bić.Po​do​bamisię,żeho​telZakaprzy​niósłwy​spie
po​myśl​nośćiniejestjużrzą​dzo​nastra​chem.

–Teżsięcie​szę.–Przy​su​nę​łasiębli​żej.
– Cie​szy mnie tak wie​le rze​czy – po​wie​dział. – Głów​nie to, że mam pięk​ną żonę

irów​niepięk​ne​gosyna.Cie​szęsięteż,żemambra​ta,cho​ciaż…

–ChoćLo​ukasmawła​snepro​ble​my–do​koń​czy​ła.
–Ow​szem.Alete​raz,po​ula​kimou,niemy​ślęoLo​uka​sie,tyl​kooto​bie.Bezcie​bie

nie miał​bym ni​cze​go. Dzię​ki to​bie je​stem tym, kim je​stem, El​lie. Dzię​ki to​bie na​-
uczy​łemsię,żeuczu​cianieszko​dzą,na​wettenaj​bar​dziejprzy​kre.Na​uczy​łaśmnie
wszyst​kie​go,cowar​towie​dzieć.Ko​chamcięzato,El​lieSa​ran​tos,atak​żezami​lion
in​nychrze​czy,choćupar​cieniepo​zwa​laszmiogło​sićtegoświa​tu.

Chciałpo​now​nejce​re​mo​niiślub​nej,wiel​kiejuro​czy​sto​ściwka​te​drzewLon​dy​nie,

ma​ją​cejpo​ka​zaćjegomi​łość.Przezpe​wienczasEl​liesiękutemuskła​nia​ła,na​wet
kon​sul​to​wa​łasięzespe​cja​li​stąodpla​no​wa​niawe​seliwy​słu​chi​wa​ładys​ku​sji,czyna
przy​ję​ciele​piejna​da​jesiękwar​tetsmycz​ko​wy,czyteżtra​dy​cyj​naka​pe​labo​uzo​uki.
Ażktó​re​gośran​kaprzyśnia​da​niupo​wie​dzia​ła,żeniepo​trze​bu​jede​kla​ra​cjianihoj​-
nych ge​stów. Że wy​star​cza jej wie​dza, że mu za​le​ży, a wy​po​wia​da​ne sam na sam
wy​zna​niami​ło​ścizna​cząwię​cejniżcałacię​ża​rów​kacon​fet​ti.

Toko​lej​nyaspektoso​bo​wo​ściEl​lie,któ​ryspra​wiał,żetakbar​dzojąko​chał.Były

dla niej waż​ne inne rze​czy niż dla ogó​łu. Nie mu​sia​ła od​sta​wiać przed​sta​wie​nia.
Nie po​trze​bo​wa​ła ni​cze​go do​wo​dzić. Dia​men​ty były jej obo​jęt​ne. Choć no​si​ła je​-
dwab​nesu​kien​ki,bowie​dzia​ła,żejelubi,naj​szczę​śliw​szabyławdżin​sachiT-shir​-
cie. Na​dal po​zo​sta​ła El​lie – tą samą pro​sto​li​nij​ną ko​bie​tą, w któ​rej się za​ko​chał.
Niechciał​by,żebybyłoina​czej.

–Bę​dzie​mysięte​razko​chać?–za​py​tał.
–Tak,pro​szę–szep​nę​ła.
Byliwmiej​scujegona​ro​dzin,leczmo​gli​bybyćgdzie​kol​wiek.El​liespra​wia​ła,że

wszę​dzieczułsięjakwdomu.Na​chy​liłsięipo​ca​ło​wałją.Zaoknemcza​plenoc​ne
zla​ty​wa​łysięnadza​to​kę.