1.Typy zależnosci funkcjonalnych:

Relacja jeden-do-jednego

Dwie tabele łączy relacja jeden-do-jednego, gdy każdemu wierszowi z jednej tabeli przy-
porządkowany jest co najwyżej jeden wiersz z drugiej tabeli. Ten typ relacji jest najrzadziej
spotykany, ponieważ w większości przypadków możesz powiązane informacje umieszczać w jednej
tabeli. Jednakże, ze względów bezpieczeństwa, możesz zdecydować, iż należy informacje rozdzielić
na dwie tabele. Również skomplikowane transakcje finansowe zawierają wiele relacji jeden-do-
jednego.

Relacja jeden-do-wielu

Najpopularniejszy typ relacji, relacja jeden-do-wielu, występuje wtedy, gdy tabela ma wiele (lub nie
ma w ogóle) powiązanych rekordów w drugiej tabeli.

Relacja wiele-do-wielu

O relacji wiele-do-wielu mówimy wówczas, gdy każdemu wierszowi z jednej tabeli odpowiada wiele
wierszy w drugiej tabeli, a każdemu wierszowi z drugiej tabeli odpowiada wiele wierszy w pierwszej.
Jedynym sposobem na przedstawienie w Accessie relacji wiele-do-wielu jest użycie tabeli „łączącej”,
w której jako klucze obce znajdują się klucze główne obu tabel.

2. Postaci normalizacyjne baz danych:

Pierwsza postać normalna

W pierwszej postaci normalnej wszystkie kolumny w tabeli muszą posiadać wartości ato-
mowe. Innymi słowy, każde pole może zawierać tylko jedną wartość, a nie listę wartości lub
powtarzającą się grupę danych. Wiele kartotekowych

baz danych przechowuje dane w ten

sposób, co znacznie utrudnia ich przeszukiwanie.

Druga postać normalna

Mówimy, że tabela jest w drugiej postaci normalnej, gdy jest w pierwszej postaci normalnej i
jednocześnie każde z jej pól nie będących polem klucza głównego jest w pełni zależne od całego
klucza głównego. Innymi słowy, część informacji może być przechowywana w innej tabeli i
pobierana z niej poprzez odnośnik.

Trzecia postać normalna

Z tabelą w trzeciej postaci normalnej mamy do czynienia, gdy wszystkie pola, nie będące polami
klucza głównego, są wzajemnie zależne.

3.Klucz:

Kiedy tworzysz aplikacje bazy danych, każda tabela przedstawia odrębną jednostkę lub proces
występujący w rzeczywistym świecie. Sposobem na zapewnienie unikalności każdej z zasad jest
ustawienie klucza głównego dla każdego wiersza.

Klucz główny to pole lub grupa pól (mówimy wtedy o wielopolowym kluczu głównym), które jest unikatowym
identyfikatorem tego wiersza. Klucz główny musi być unikatowy.
Access pozwala uczynić pole kluczem głównym, poprzez nadanie mu wartości

Klucz

w widoku

Projekt tabeli

.

Access sprawdzi wówczas, czy dane w tym polu są unikatowe i nie występują w nim duplikaty. Podczas
projektowania systemu zarządzającego kontaktami, jako klucz możesz wybrać

Nazwisko

,

Telefon

lub

e-mail

(pola

takie powszechnie nazywane są „polami-kandydatami”). Ogólna zasada projektowania baz danych głosi, że klucz
powinien być jak najprostszy, unikatowy i jak najrzadziej zmieniany. Nazwisko może się zmieniać na skutek zawarcia
małżeństwa, rozwodu itp. Numery telefonów i adresy e-mail zmieniają się ciągle. Dobrym kluczem byłby numer
PESEL, ale co, gdy dana osoba nie jest obywatelem polskim? W tej sytuacji Access umożliwia Ci utworzenie pola

Autonumerowanie

, które stanie się polem klucza podstawowego.

Autonumerowanie

jest samogenerującą się war-

tością liczbową, która będzie wzrastać z każdym nowym rekordem.

Klucz obcy - Klucz główny staje się bardzo ważny, gdy chcesz go użyć w innej tabeli. Można przechowywać
wartość klucza głównego jednej tabeli, aby przedstawiać rekordy w innej tabeli. Wówczas mówimy o kluczu
obcym, który będzie podstawą relacji.

4. Pojęcia:

Relacje są sposobem na połączenie informacji przechowywanych w różnych tabelach. Utworzenie relacji to
zdefiniowanie powiązań między tabelami poprzez sprzężenia, umożliwia to pogrupowanie danych w logiczne
całości. Generalnie, jeśli jakaś informacja powtarza się wielokrotnie, warto umieścić ją w osobnej tabeli i
powiązać odpowiednimi relacjami.

Kwerendy spełniają wiele funkcji - zbierają i łączą informacje z różnych części bazy danych. Ogólnie kwerendy
wykorzystuje się aby zapytać program o dane lub kazać mu je zmienić.

Każdy wiersz stanowi rekord- zbiór danych (w poszczególnych kolumnach) dotyczących jednego obiektu.

Normalizacja- proces który zapewnia uporządkowanie danych w poszczególnych zbiorach

Pole to jest pojedyncza komorka danych

3. Związki pomiedzy encjami:

Związek pomiędzy encjami

- pewna zależność pomiędzy poszczególnymi typami encji. Taki związek

określa powiązanie pomiędzy elementami poszczególnych typów encji. Dla związków można określić
ich stopien. Ponadto mogą występować związki rekursyjne, które w konkretnym typie mogą
występować wielokrotnie w różnych rolach.

4. Metody wprowadzania danych:

Skanowanie-
to proces konwersji danych do formatu stosowanego w bazie danych
wyróżniamy skanowanie seryjne i skan dokumentów o niejednorodnym formacie

Indeksowanie jest to nadawanie oznaczenia (najczęściej jakieś numerowanie, np. autonumerowanie)
danym.