IZABELA ŁĘCKA - wyjątkowo piękna kobieta, córka hrabiego Łęckiego. Posiada wszystkie wady swojej klasy; jest kapryśna, niestała (wszystkich konkurentów do ręki odrzuca, bo żaden jej nie odpowiada), dumna, zimna i wyniosła, gardzi ludźmi bez tytułów. Uważa porządek panujący na świecie za naturalny, a siebie i swoją sferę za wybrańców Boga, którzy nie mogą parać się sprawami tak przyziemnymi jak np. praca. Nie rozumie bankructwa ojca i degeneracji swojej kasty. Wszystko i wszystkich traktuje instrumentalnie, jako narzędzia do zaspokajania własnych zachcianek. Pusta, wyrachowana, niezdolna do głębokiego uczucia, pociągają ją mężczyźni równie kalecy duchowo jak ona. Całe jej życie wypełniają konwenanse, których nigdy nie ośmieli się przekroczyć. Zgadza się zostać żoną Wokulskiego pod warunkiem, że ten sprzeda sklep, uważa bowiem, że bycie „kupcową” jest uwłaczające dla osoby jej pochodzenia. Początkowo gardzi Wokulskim, usiłuje go poniżyć, później, kiedy dostrzega, że interesują się nim inne kobiety, zaczyna oceniać go bardziej przychylnie. Jej postępowanie staje się przyczyną tragedii Stanisława, śmierci jej ojca, a także jej własnej porażki (po zerwaniu zaręczyn pozostaje już tylko życie w klasztorze).
SZUMAN - żydowski lekarz, wnikliwy psycholog, przyjaciel Wokulskiego i Rzeckiego. SUZIN - bardzo bogaty kupiec rosyjski, wspólnik Wokulskiego. HELENA STAWSKA - młoda, piękna kobieta, porzucona wraz z córką przez męża. Szlachetna, wyrozumiała, dobra, subtelna i uczciwa. Żyje w trudnych warunkach materialnych, zarabia na utrzymanie lekcjami gry na pianinie. Beznadziejnie zakochana w Wokulskim, za którego za mąż pragnie wydać ją Rzecki. PROTEGOWANI WOKULSKIEGO: Wysocki - furman, były pracownik Wokulskiego mający na utrzymaniu liczną rodzinę; Węgiełek - kamieniarz z Zasławka, dzięki pomocy Wokulskiego przeniósł się do Warszawy. Marianna - młoda prostytutka, której Wokulski pomógł zerwać z dawnym życiem, wyuczyła się krawiectwa i wyszła za mąż za Węgiełka. ŚRODOWISKO MIESZCZAŃSKIE: Mieszczaństwo, obok arystokracji, jest najliczniej reprezentowaną i najwnikliwiej przedstawioną grupą społeczną. Klasa ta jest wewnętrznie bardzo zróżnicowana, zarówno pod względem majątkowym, jak i narodowym. Jej przedstawiciele należą do burżuazji (Wokulski, Szlangbaum), średnio zamożnego mieszczaństwa (Minclowie), inteligencji (p. Stawska, studenci) oraz tzw. drobnego mieszczaństwa nie posiadającego gruntowniejszego wykształcenia ani majątku (np. subiekci w sklepie Wokulskiego). Do inteligencji należą najczęściej potomkowie zubożałej szlachty, posiadają wykształcenie i wykonują pracę umysłową.