kpk, ART 201 KPK, III KK 456/05 - postanowienie z dnia 7 lipca 2006 r


III KK 456/05 - postanowienie z dnia 7 lipca 2006 r.

1. (…)

2. Strona przedstawiająca wniosek o wezwanie eksperta w celu jego przesłuchania powinna wykazać, w jakim zakresie złożona na piśmie opinia jest niepełna lub niejasna czy wewnętrznie sprzeczna albo na czym polega jej sprzeczność z inną opinią wydaną w tej sprawie, a więc uprawdopodobnić zaistnienie sytuacji wskazanych w art. 201 k.p.k. Samo ogólne stwierdzenie, że wnioskodawca chce uzyskać informacje odnośnie określonych okoliczności, o których mowa w opinii, nie spełnia wymogów uwzględnienia takiego wniosku i wezwania biegłego lub biegłych na rozprawę.

1973.09.19 wyrok SN III KR 187/73 OSNKW 1974/1/18

Moc przekonująca opinii biegłych uzależniona jest od argumentów, które pozwalają organom procesowym przyjąć opinię jako zasadną. Nie wystarcza więc, żeby biegli przedstawili swoją ostateczną konkluzję, lecz powinni oni również wskazać drogę, która doprowadziła ich do odpowiedzi na postawione pytania. W szczególności opinia powinna zawierać opis metod i sposobu przeprowadzenia badań, oraz przytaczać wszystkie argumenty oparte na stwierdzonych okolicznościach, które mają związek z badanymi faktami, a które podbudowane są fachowymi wyjaśnieniami biegłych. W tej właśnie części biegli uzasadniają swoje poglądy wyrażone w końcowych wnioskach, i dlatego też ta część powinna zawierać najwięcej materiału opartego na specjalistycznej wiedzy.

1987.07.03 wyrok SN III KR 235/87 OSNKW 1988/1-2/12

Opinia biegłego nie powinna zawierać sformułowań dotyczących winy oskarżonego lub oceny prawnej jego czynu, ponieważ uprawnienia w tym zakresie są wyłączną domeną sądu.

Opinia biegłego powinna dotyczyć okoliczności stanowiących przedmiot ekspertyzy, a nie tylko oceny, czy wydana już w sprawie opinia innego biegłego jest trafna, czy też nie.

1978.08.16 postanow. SN Rw 286/78 OSNKW 1978/10/122

Opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej, stwierdzająca istnienie uszkodzenia ciała lub rozstrój zdrowia pokrzywdzonego, powinna określać konkretny narząd ciała, którego czynności zostały naruszone, oraz precyzować, na czym polegało naruszenie tych czynności (na określony czas), jak też zawierać uzasadnienie pozwalające na skontrolowanie zasadności zawartych w niej ocen i poglądów.

1979.09.06 wyrok SN Rw 198/79 OSNKW 1980/1/9

Jeżeli biegli lekarze psychiatrzy przyjmują w swojej opinii inne oceny, niż wynika to z badań pomocniczych, np. z opinii psychologicznej, to zobowiązani są swoje stanowisko w tej kwestii uzasadnić, wskazując, dlaczego nie podzielają wyników tych badań. Brak uzasadnienia w tym względzie czyni wspomnianą opinię niepełną i tym samym uzasadnia postąpienie zgodnie z dyrektywą wynikającą z art. 182 k.p.k.

1980.10.21 wyrok SN Rw 361/80 OSNKW 1981/1-2/7

Fakt, że opinia biegłego w dziedzinie techniki samochodowej i ruchu drogowego nie uwzględnia wszelkich możliwych - na tle całokształtu dowodów - wariantów dotyczących przyczyn i przebiegu wypadku drogowego, sprawia, iż jest ona "niepełna" w rozumieniu art. 182 k.p.k.

1994.11.08 wyrok SN III KRN 157/94 OSNKW 1994/11-12/71

Opinia biegłego z zakresu ruchu drogowego powinna przede wszystkim przedstawiać - z uwzględnieniem wszelkich, wynikających z materiału dowodowego sprawy wariantów, a więc tak przy założeniu prawdziwości zeznań pokrzywdzonej, jak i przy założeniu prawdziwości wyjaśnień oskarżonego - tzw. rozliczenie czasowo-przestrzenne wypadku, tj. powinna wskazywać, jak przy każdym z wariantów przedstawiał się czas pozostający w dyspozycji kierowcy do wykonania tzw. manewru obronnego, i czy - przy należytej obserwacji jezdni i przy uwzględnieniu tzw. reakcji psychomotorycznej - czas ten wystarczał do zapobieżenia wypadkowi. Wybór tego wariantu dowodowego, według którego ocenione zostanie zawinienie (lub jego brak) oskarżonego, czy też ewentualne zawinienie albo przyczynienie (lub jego brak) innych osób - należy do sądu, który decyzje swą ma obowiązek uzasadnić w granicach chronionych treścią przepisu art. 4 § 1 k.p.k.

Przewodniczący: sędzia S. Zabłocki (sprawozdawca).

Wyrok z dnia 3 lipca 2007 r., II KK 321/06

  1. (…)

  2. (…)

  3. Opinia jest „niepełna”, jeżeli nie udziela odpowiedzi na wszystkie postawione biegłemu pytania, na które zgodnie z zakresem wiadomości specjalistycznych i udostępnionych mu materiałów dowodowych może oraz powinien udzielić odpowiedzi lub jeżeli nie uwzględnia wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia konkretnej kwestii okoliczności albo też nie zawiera uzasadnienia wyrażonych w niej ocen i poglądów. Natomiast opinia „niejasna” to taka, której sformułowanie nie pozwala na zrozumienie wyrażonych w niej ocen i poglądów, a także sposobu dochodzenia do nich lub też zawierająca wewnętrzne sprzeczności, posługująca się nielogicznymi argumentami.

  4. (…)

2

ART. 201 K.P.K.



Wyszukiwarka