Omów politykę zaborcy pruskiego i austriackiego wobec Polaków w I połowie XIX w.
Kongres wiedeński w 1815r. Przekreślił niepodległościowe zdobycze epoki napoleońskiej. Nie udało się utrzymać całości i niezależności Księstwa Warszawskiego. Ziemie polskie zostały podzielone między Prusy, Rosję i Austrię.
Na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego do Prus została przyłączona zachodnia część Wielkopolski jako Wielkie Księstwo Poznańskie. Mimo polityki germanizacyjnej w Wielkim Księstwie Poznańskim przeważała ludność polska. Władzę nad Wielkim Księstwem Poznańskim sprawował król Pruski, który był reprezentowany przez namiestnika. Namiestnikiem był książę Antoni Radziwiłł, jednak faktyczna władza pozostawała w ręku naczelnego prezesa prowincji. W czasie panowania Radziwiłła w szkołach i urzędach można było posługiwać się językiem polskim.
Po upadku powstania usunięto Radziwiłła i zlikwidowano urząd namiestnika, a funkcję prezesa prowincji poznańskiej objął E. Flottwell, znany z antypolskiej postawy. Za jego panowania dążono do ograniczania swobód Polaków. Sejmiki powiatowe pozbawiono prawa wysuwania kandydatów na stanowiska starostów. Wprowadzono pruską organizację sądownictwa oraz pruski system miar i wag. Zlikwidowano także zakony i przejęto ich majątek. Uczestników powstania listopadowego spotkały konfiskaty majątków.
W związku z przeprowadzeniem reformy uwłaszczeniowej właściciele ziemscy utracili władzę wójtowską na rzecz komisarzy mianowanych przez rząd pruski. Reformy uwłaszczeniowe przeprowadzono w sposób korzystny dla wielkich właścicieli ziemskich. Powiększyli oni swoje majątki o część ziemi uprawianej przez chłopów. Uwłaszczenie chłopów polegało na oddaniu części ziemi a za prawo posiadania reszty mieli zapłacić szlachcie. W związku z tą reformą wielu chłopów nie mogących sobie pozwolić na takie opłaty przenosiła się do miast. Proces uwłaszczenia trwał do 1850 roku. W rezultacie uwłaszczenia szlachta otrzymała środki finansowe na rozwój produkcji i rezygnację z pańszczyzny, a do miast napłynęła tania siła robocza. Dzięki temu ziemie pruskie na początku XIX wieku przeżyły przyspieszony proces rozwoju ekonomicznego.
Formą protestu Polaków była praca organiczna, która polegała na podnoszeniu poziomu społeczeństwa w sferze gospodarczej i kulturalnej. W jej efekcie nastąpił wzrost poziomu wykształcenia i rozwój świadomości narodowej.
Polityka władz austriackich dążyła do zlikwidowania wszelkiej działalności niepodległościowej i rewolucyjnej na ziemiach polskich. Austria wprowadziła jako język urzędowy język niemiecki, a także prowadziła politykę germanizacji i ucisku narodowego. Działalność konspiracyjna była hamowana przez władze austriackie. Były to prześladowania, rewizje, aresztowania i wieloletnie więzienia.
Procesy przemian stosunkowo społecznych były hamowane przez zacofanie gospodarcze oraz niski poziom oświaty. W większości istniały małe i nie przynoszące dochodu gospodarstwa oraz następowało przeludnienie wsi.