Medios de pago
Na zajęciach zrobiliśmy tylko tarjetas bancarias. Jeśli się nie mylę obowiązują nas jeszcze internetowe środki płatnicze (podpunkty f i g). Pozostałe opracowałem sam dla zainteresowanych na podstawie strony http://www.abanfin.com/modules.php?name=Manuales&fid=eh0adaa i http://prace.sciaga.pl/35849.html
Dinero en efectivo
Cheque
El cheque es un documento que amparado (chroniony) en la Ley Cambiaría y del Cheque confiere a su legítimo tenedor (reminent) en acreedor (Que tiene acción o derecho a pedir el cumplimiento de alguna obligación) del librador (wystawca, trasant). Así mismo se dice que el cheque es un documento ejecutivo debido a que confiere al tenedor la capacidad de actuar judicialmente contra el librador en el momento en que se produzca el impago debiendo aportar el tenedor tan sólo la documentación acreditativa de que se ha producido el impago.
Un cheque puede ser emitido por cualquier persona física o jurídica que tenga capacidad legal para endeudarse. Así en el caso de las personas físicas estas han de ser mayores de edad.
Inną formą bezgotówkowej zapłaty, jest posługiwanie się czekami. Czek jest papierem wartościowym, zawierającym w swojej treści polecenie wypłaty przez bank określonej kwoty pieniężnej okazicielowi czeku lub osobie na nim wskazanej, ze środków dostawcy czeku.
Ma on formę blankietu wydanego przez bank posiadaczowi rachunku bankowego
w postaci książeczki czekowej, zawierającej blankiety czekowe oznaczone kolejnym numerem oraz numerem właściwego rachunku bankowego. Zobowiązanie wynikające z czeku powstaje dopiero wtedy, gdy po jego wystawieniu (podpisaniu przez wystawcę) zostanie on wręczony remitentowi (osoba, na którą czek wystawiono).
Wystawcą czeku (trasantem) może być każda osoba prawna i fizyczna, posiadająca rachunek bankowy. Reminentem może być także okaziciel, przy tzw. czeku na okaziciela, co zaznacza się w treści dokumentu słowem "okaziciel" lub "okazicielowi".
Zależnie od sposobu zapłaty wyróżnia się czeki: gotówkowe i rozrachunkowe.
Czek gotówkowy jest jedną z form rozliczeń gotówkowych. W jego treści trasant zleca bankowi wypłatę gotówki. Natomiast czek rozrachunkowy służy rozliczeniom bezgotówkowym, a w jego treści trasant zleca bankowi obciążenie swojego rachunku kwotą czeku i przelanie jej na rachunek reminenta czeku. Na podstawie czeków rozrachunkowych nie można podejmować gotówki z rachunków bankowych. Jednostka przyjmująca czek rozrachunkowy może się zabezpieczyć przed ewentualnym brakiem pokrycia żądając potwierdzenia czeku przez bank. Wystawca czeku bez pokrycia odpowiada karnie za takie działanie, i to dość surowo, bo do dwóch lat pozbawienia wolności (art. 61 prawa czekowego).
Czeki należą do najstarszych form rozliczeń. Powszechne stosowanie czeków wymagało ujednolicenia zasad posługiwania się nimi, co znalazło wyraz w międzynarodowej konwencji podpisanej już w 1931 r., w Genewie i ratyfikowanej przez Polskę.
Specjalnym rodzajem czeków są tzw. czeki podróżnicze (ang. traveller's cheque) - to bardzo bezpieczna, a tym samym godna polecenia forma realizowania płatności za granicą. Czek podróżniczy jest praktycznie banknotem, takim jak inne. Posiada nominał, określenie waluty, w jakiej można go zrealizować i jest bardzo dobrze zabezpieczony przed sfałszowaniem. Najpopularniejszym czekiem podróżnym jest American Express. Aby otrzymać czek trzeba przed wyjazdem udać się do banku, który taką usługę oferuje i wpłacić w złotówkach kwotę, którą chcemy później zrealizować. Od tej kwoty pobierana jest prowizja 1-1,5%. Należy również posiadać przy sobie paszport. Następnie odbieramy czeki i podpisujemy je w obecności pracownika banku. Dodatkowo otrzymujemy dowód zakupu, gdzie wpisana jest ilość, nominały, serie i numery czeków oraz dane właściciela. W razie zgubienia czeków, dowód zakupu stanowi podstawę do wystawienia nowych czeków lub zwrotu gotówki praktycznie w ciągu 24 godzin. Musimy tylko powiadomić właściwą centralę wypłat odszkodowań (telefonicznie - na koszt wystawcy czeków. Alarmowe numery telefonów znajdują się na każdym dowodzie zakupu). Wówczas zostanie nam wskazane najbliższe miejsca naszego pobytu biuro podróży lub oddział banku, gdzie dostaniemy czeki, takie same, jak utracone. Niektórzy emitenci - np. American Express - obiecują nawet możliwość osobistego, przez pracownika firmy, dostarczenia straconych czeków całkowicie bezpłatnie i to w dowolne miejsce na kuli ziemskiej. Po przyjeździe do miejsca docelowego czeki używamy jako środka płatniczego lub wymieniamy na gotówkę. W chwili realizacji czeku znów składamy na nim swój podpis. Jeżeli podpisy będą zgodne - będziemy mogli zapłacić np. za hotel lub zamienić czek na gotówkę w banku.
Czeki podróżnicze są uznawane i przyjmowane również przez sklepy, restauracje i linie lotnicze na całym świecie.
pagaré
Al igual que el cheque el pagaré es uno de los medios de cobro y pago más utilizados por la empresa ya que permite determinar el momento en el que podrá ser hecho efectivo por su legítimo tenedor. Hay que tener en cuenta que sus características son muy similares a las del cheque por lo que tan sólo se hará referencia a las notas distintivas del documento. El pagaré es un documento que consiste en la promesa pura y simple de pagar una determinada cantidad de dinero en un futuro a su legítimo tenedor.
Así la principal diferencia con respecto del cheque es que en el caso del pagaré en el momento de su emisión queda determinado el momento a partir del cual se podrá hacer efectivo su cobro.
Transferencia bancaria
A diferencia del cheque o del pagaré el uso de la transferencia como medio de pago para quién la utiliza implica un coste, que se deberá asumir. Este coste puede ser compensado por la rapidez y efectividad del sistema, lo que favorece su utilización en la realización de pagos periódicos o nóminas. Por otra parte dicho instrumento lo podemos mecanizar, utilizando la banca electrónica. Una transferencia u orden de pago no es más que el conjunto de instrucciones que como titulares de una cuenta bancaria damos a la entidad financiera para que proceda a retirar fondos de la cuenta de la que somos titulares y se los abone a una persona determinada, bien mediante abono en la cuenta del beneficiario o bien para que este pase a retirar los fondos en una determinada entidad y sucursal.
Polecenie przelewu
Stanowi ono jedną z najwygodniejszych rozliczeń bezgotówkowych, które może być stosowane do regulowania różnych zobowiązań, bez względu na ich wysokość. Potwierdzenia banku o dokonaniu przelewu są wystarczającym dowodem wypełnienia zobowiązań pieniężnych wobec kontrahenta. Z polecenia przelewu mogą korzystać wszystkie osoby posiadające rachunek bankowy. Polega ono, na wydaniu dyspozycji przez właściciel rachunku bankowego, aby bank obciążył jego rachunek i przelał określoną kwotę na wskazany rachunek w dowolnym banku. Bank powinien zaksięgować otrzymane polecenie przelewu najpóźniej w następnym dniu roboczym po jego przyjęciu. Warunkiem wykonania polecenia przelewu jest posiadanie przez zleceniodawcę odpowiedniego pokrycia na rachunku bankowym. Polecenie przelewu przyjęte do realizacji mimo braku pokrycia na rachunku dłużnika oddział banku przechowuje w kartotece zobowiązań. Po upływie umownego okresu niewykonane polecenie przelewu zostaje zwrócone dłużnikowi. Za przechowanie poleceń bez pokrycia banki mogą pobierać opłaty. Bank może jednak odmówić przyjęcia do realizacji polecenia przelewu, które nie znajduje pokrycia na rachunku dłużnika. Rozliczenia międzybankowe realizuje Krajowa Izba Rozliczeniowa. Do niedawna między rozliczającymi się oddziałami banków przesyłany za jej pośrednictwem papierowy dokument polecenia przelewu (system SYBIR). Obecnie polecenia przelewu dokonywane są w drodze teletransmisji (system ELIXIR).
Dyspozycja polecenia przelewu może być złożona w formie papierowego dokumentu lub za pomocą systemów bankowości elektronicznej. Papierowy dokument polecenia przelewu jest zestandaryzowany, co umożliwia przeniesienie go za pomocą czytnika optycznego na elektroniczne nośniki informacji. Przedstawiony obok formularz przelewu służy do wysłania pieniędzy z poczty, na dane konto. Po za poleceniem przelewu dokonywanym osobiście, w siedzibie banku lub na poczcie, pieniądze możemy przesyłać bez ruszania się z domu. Taką możliwość gwarantuje nam Internet. Gdy z niego korzystamy, wszystkimi operacjami kierujemy sprzed monitora, korzystając tylko i wyłącznie z myszki i
klawiatury.
Prawie każdy bank posiada możliwość korzystania ze swych usług za pomocą „globalnej pajęczyny”. Dzięki zastosowaniu wielu nowoczesnych technologii, przelewy przez Internet są coraz bardziej bezpieczne, i w niczym nie ustępują tym tradycyjnym. Problemem jest tylko posiadanie Internetu, lecz nie musi być to szybkie łącze stałe, a w zupełności wystarczy wolne połączenie modemowe.
recibo bancario (to w zasadzie nie jest środek płatniczy)
Se trata de un documento que emite la empresa que desea realizar el cobro y que es cedido a una entidad financiera para que esta a través del Sistema de Compensación Electrónica, lo haga llegar hasta la cuenta especificada por el deudor de tal modo que su importe se adeude en la cuenta del cliente.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
tarjeta bancaria
Las tarjetas bancarias son un instrumento muy ágil para la realización de cobros y pagos que en la actualidad están siendo infrautilizadas por parte de la empresa. Así mientras que en los establecimientos comerciales son un instrumento a la orden del día en la empresa nos encontramos con que tan sólo son utilizadas en algunos casos en el departamento comercial, mientras que se trata de un instrumento con un elevadísimo potencial en otra serie de departamentos.
La tarjeta bancaria no es más que un plástico que dotado de una identidad única permite a su titular movilizar fondos desde su cuenta bancaria o crédito establecido hacia si mismo o hacia un tercero. En el fondo la tarjeta utilizada como medio de pago no es más que una forma de automatizar una transferencia desde la cuenta del cliente hacia la cuenta del proveedor, asumiendo este último el coste de la transferencia y siendo el banco del titular de la tarjeta el que asume los posibles riesgos de insolvencia. Para que esta transferencia de fondos sea posible las tarjetas se emiten en función de una serie de estándares que conforman las distintas redes, Tarjeta 6000, Visa, Master Card, American Express, Servired, etc.
Karty płatnicze można podzielić na:
· kredytowe - związane z przyznaniem przez bank limitu kredytowego. Bank udziela kredytu (zazwyczaj oprocentowanego) posiadaczowi karty. Użytkownik karty okresowo dostaje rozliczenie transakcji wykonanych kartą.
· debetowe - karty wydawane do rachunku bankowego. Obciążają one konto posiadacza na kwotę transakcji w momencie jej wykonywania. Kwota transakcji nie może przekroczyć stanu konta posiadacza karty.
· obciążeniowe (charge) - połączenie karty kredytowej i debetowej. Karty te są wydawane dla posiadacza rachunku bankowego. Bank udziela posiadaczowi kredytu i co jakiś czas (najczęściej 1 miesiąc) wystawia mu rozliczenie, którego równowartość pobiera z konta.
Bezpieczeństwo posługiwania się kartami magnetycznymi zapewnia przede wszystkim PIN (Personal Identyfication Number). Umożliwia on uwierzytelnienie osoby posługującej się kartą. Urządzenie realizujące transakcję odczytuje z karty zawarte w niej informacje dotyczące banku-wydawcy karty, numeru rachunku związanego z kartą oraz numeru karty i przesyła je do banku, gdzie serwer generuje na podstawie otrzymanych danych 15-bitową liczbę, która jest szyfrowana za pomocą algorytmu DES przy zastosowaniu tajnego klucza banku. Z otrzymanego w ten sposób szyfrogramu w określony sposób wyznaczana jest wartość PIN, którą porównuje się następnie z wartością wprowadzoną przez użytkownika karty. Większy poziom bezpieczeństwa oferują karty chipowe. Charakteryzują się one bezpieczną kontrolą dostępu, możliwością szyfrowania i deszyfrowania informacji, a także możliwością generowania i weryfikowania podpisów cyfrowych.
Pierwsze karty funkcjonujące na podobnych zasadach do kart współczesnych pojawiły się w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku. Pierwszą kartą kredytową wydaną przez bank była BankAmericard oferowana przez Bank of America od 1958 r. W Polsce w latach 80. bank PKO SA wydał pierwsze karty identyfikacyjne i zainstalował pierwszy bankomat. W roku 1990 ze struktur firmy ORBIS wyodrębniono dział zajmujący się akceptacją kart, tworząc spółkę PolCard. Pierwszą kartę Visa wydał w 1991 r. Bank Inicjatyw Gospodarczych SA.
Więcej na temat kart bankowych na kartkach, które dała nam pani mgr, zatytułowanych El consumidor ante el dinero de plástico (p. 3 y 4) i w teściku, który dostaliśmy na tych samych zajęciach.
Polecam. Dobry słownik z zakresu bankowości. I jeszcze o kartach po polsku
Oto glosariusz:
a crédito - na kredyt
cajero automático - bankomat
cargo - obciążenie
Cartera - portfel
Comisión - opłata, prowizja
cuenta corriente - rachunek bieżący
Cuota anual - opłata roczna (za kartę)
denuncia - zgłoszenie na policję
efectuar - wykonać
Entidad emisora - Emitent (ang. Issuer) - wystawca karty płatniczej, najczęściej bank lub instytucja finansowa
Fajo - plik banknotów
financiación - finansowanie, w tym kontekście płacenie kartą
fraccionamiento - płacenie w ratach
Fracción - ułamek, por fracción na raty, miesięcznie
fraudulento - przestępczy, niezgodny z prawem
intereses - odsetki
límite de utilización - limit debetu
negligencia - zaniedbanie
notificación - Dar extrajudicialmente, con propósito cierto, noticia de algo, monit
numero secreto - PIN
pago aplazado- płatność w terminie późniejszym, pł. odroczona
Prescindir de - obejść się
Prestaciones - usługi
Rebosar - wylewać się, przelewać
Recargo - obciążenie dos veces obc. dodatkowe, dodatkowa prowizja
rentable - opłacalny, dochodowy, rentowny
solvencia - wypłacalność
Tarjeta bancaria, quasi-syn. dinero de plástico - karta bankowa
t~ de cliente - karta klienta
t~ de compra - bon
t~ de crédito - kredytowa
t~ de débito - debetowa
titular - właściciel, posiadacz
válido - ważny
volumen del crédito - limit kredytowy
Medios de pago en Internet
La expansión de la actividad económica en el último siglo, el aumento exponencial del número de transacciones y su diversidad han provocado la aparición de nuevos instrumentos financieros adaptables a las más sofisticadas necesidades. El surgimiento de Internet como una nueva vía de comunicación es un paso más en el fenómeno de la creación de medios financieros. Los pagos en el ciberespacio necesitan unos medios específicos, una adaptación de los medios preexistentes.
¿Qué características deben tener los medios de pago en Internet? En principio, las mismas que pedimos de cualquier forma de dinero. Enumeraremos algunas:
Facilidad de uso (łatwość do przenoszenia i przechowywania), rapidez, que sea como sacar monedas del bolsillo.
Universalidad (powszechność). Que me lo acepten en todas partes. Que me sirva para pagar cualquier cosa.
Liquidez del instrumento (płynność). Que el que reciba el pago pueda utilizarlo inmediatamente para comprar o pagar otras cosas.
Fraccionamiento (podzielność), que pueda ser dividido en céntimos para hacer pagos exactos.
Que me sirva para pagar cantidades pequeñas o grandes.
Incorruptible (trwałość), que no se desgaste, que no se estropee, que no se lo coman las ratas ni los virus.
Intimidad, que no deje rastro de quién lo ha usado ni para qué, que nadie se entere de lo que compro o de cuánto me gasto.
Seguridad de que no me lo van a robar.
Seguridad de que si me lo roban, no les va a servir.
Seguridad de que si me lo roban y se sirven de él, no voy a tener que pagar lo que compren.
Garantía de que el dinero lo recibe mi acreedor y no otra persona.
Acreditación del pago, un recibo. Que no me puedan decir "no recuerdo haber cobrado".
Que no tenga costes de transacción; que no haya intermediarios (pośredników) entre el vendedor y el comprador que se queden parte de lo pagado.
No existe ningún medio de pago que cumpla todas esas características. Las monedas, los billetes, los cheques, las tarjetas de plástico, todos los medios tienen algún inconveniente e incumplen alguno de los requisitos que hemos enumerado. Por tanto es necesario que haya diversidad. Para los pagos pequeños usaremos un medio y para los pagos grandes o los pagos diferidos en el tiempo elegiremos otros.
Los medios de pago en Internet son muchos y tampoco hay ninguno que sea perfecto. Dependiendo de lo que vayamos a comprar o vender utilizaremos uno u otro. En cualquier caso, siendo el ciberespacio un territorio recién descubierto y con tantas perspectivas de utilización comercial, es natural que están surgiendo con profusión nuevos medios de pago diseñados específicamente para Internet. Tampoco debe sorprendernos que algunos medios de pago diseñados específicamente para Internet y que parecían ser muy prometedores hayan sido rechazados por los usuarios y quedado obsoletos rápidamente.
En la práctica, el instrumento de pago más utilizado en Internet en la actualidad es la tarjeta de crédito normal. Hay dos sistemas de uso de las tarjetas de crédito, el directo o a través de intermediarios (bancos y cajas de ahorro). Hay también otros medios de pago como transferencia bancaria.