1.Jaskinia

W. J. Mitchell – Pokazać widzenie

Kultura wizualna- dopełnienie historii sztuki i estetyki

→ widzenie jest konstruktem – widzenie można „pokazać” (mitchell przeprowadził eksperyment wśród studentów)

→ błąd „naturalizacji”

Mity KW:

1. KW – koniec podziału na obrazy artystyczne i nie artystyczne

2. KW tyczy się tylko kultury nowoczesnej ( z czasem zanikną inne zmysły)

3. KW to technologie zachodniego świata

4. „Media wizualne”

5. Władza obrazów

Kontrargumenty:

1. Przekraczanie granicy pozwala na lepsze badanie

2. „zwrot obrazowy” - banał

3. Wszystkie kultury są wizualne

4. Wszystkie media są mieszane

5. Obraz nie ma władzy, władzę mają ci, którzy mają dostęp do obrazów

Richard Leakey – Malarstwo jaskiniowe

Teorie dotyczące malarstwa jaskiniowego:

1. Początkowo – proste „zabawy” plastyczne, bezmyślne, „graffiti” dla zabicia czasu, coś prehistorycznego, nie mogło być sztuką w 100% – prawdziwa sztuka to sztuka francuska XIX w. (silny wpływ teorii ewolucji)

2. Teoria magii łowieckiej – magiczne i totemiczne rytuały przynosiły sukces na rytuałach – Salomon Reinach zauważył, że malowano tylko kilka gatunków zwierząt, Henri Breuil stwierdził jednak, że często były to zwierzęta „niejadalne”

3. A. Le Roi – Gourhan – Struktura i kompozycja malowideł = sytuacji społecznej kobiet i mężczyzn – zwierzęta „męskie” i „kobiece”

4. J. Reznikoff, M. Dauvois – mapy rezonansowe jaskiń – tak gdzie były malowidła, była dobra akustyka →

5. Wyjaśnienie obrzędowe – R. Laden, M. Conkey – zbiorowe polowanie wielu społeczności – malowidła = symboliczne przedstawienie sfer powiązań między konkretnymi grupami ludzkimi → Altamira w Hiszpanii

6. D. Lewis – Williams – Szamanizm – obrazy pochodzące z transu – realna reprezentacja sił nadprzyrodzonych → malowidła dają życiową energię

Trzy stadia transu:

a) obraz przed wizyjny – wzory (np. jodełka)

b) wzory → rzeczywiste przedmioty (zależne od zaplecza kulturowego)

c) wizja (wir, hybrydy ludzko zwierzęce)

Podczas transu obraz „wydobywa się” ze ścian jaskini – szaman uzewnętrznia to, co umieścił w skale duch, → skała -strefa przejścia między światem realnym a duchowym

2.Mumia

Kantorowicz - Król nie umiera nigdy

Król żyjący mimo śmierci – zwłoki króla i jego symbol – zapożyczenie z Anglii (XIV w.) - Edward I – pochowany wraz ze swoim wizerunkiem, od Edwarda II umieszczana na wieku malowidło, lub figurę przedstawiającą zmarłego – wizerunek ubierany był w strój typowy dla funkcji zmarłego, wizerunek dzierżył symbole swojej funkcji – odwrócenie po śmierci – widzialne do tej pory ciało naturalne podczas pogrzebu było nie widoczne, niewidzialne ciało wspólnotowe – widzialne podczas pogrzebu

Król ma dwa życia – osoba władcy oraz Godność – prawnicza doktryna o dwóch ciałach króla, regalia – symbol boskiej natury króla – Bóg stworzył króla śmiertelnego, człowiek nieśmiertelnego – tryumf Śmierci i tryumf nad Śmiercią jednocześnie – Godnośc żyje ciągle, jej substancja przechodzi na kolejnego króla, dlatego wizerunek odziany jest w szaty i ma regalia, śmiertelny król umiera odziany w całun jak nędzarz (nie tak jak w średniowieczu w pełnych szatach) – kondukt żałobny to potwierdza, dychotomia – kondukt żałobny ze zwłokami króla i tryumfalny wjazd wizerunku wiecznie żywej Godności,

Korzenie wizerunku zmarłego władcy → starożytny Rzym – Septymiusz Sewer – po jego śmierci, przez siedem dni lekarze „podtrzymywali przy życiu” jego wizerunek,

Rzeźba sepulkralna późnego średniowiecza i wczesnego renesansu podwójny typ portetowania zmarłych– żywe postaci, klęczące, ale wewnątrz portyku – martwy król – rozkładający się trup → dzierżyciel godności ulega rozkładowi – Godność jest jednak wiecznie żywa.

G. Agamben – ciało suwerenne i cało święte

kategoria homo sacer-> związany z figurą devotus – ofiara, która miała zapewnić zwycięstwo w bitwie, która rzuca się w pojedynkę na wrogów, jeśli nie zginie, musi pochować reprezentujący go posąg i złożyć ofiarę – zwrócić swoje symboliczne ciało bogom – w miejscu zakopania figury nie można chodzić

Devotus – ani w świecie sacrum, ani w profanum – jest sacer, brak jego śmierci zakłóca porządek – więc trzeba zakopać kolosa – symbol życia zaprzysiężonego śmierci, Devotus – żywy umarły lub żywy, który jest larva (duch, który pojawia się w miejscach uczęszczanych przez zmarłego) →

Homo sacer – życie ma od zaraznia dziejów charakter polityczny – sytuacja odwrotna do devotusa – umierający król ma „naddatek” świętego żcycia, który zneutralizować trzeba za pomocą kolosa – król ma w sobie nie dwa ciała, ale dwa życia w jednym ciele – życie naturalne i święte – drugie nie ginie z naturalnym, więc umiera dipoero po rytuale z wizerunkiem

żywy devotus, martwy król, homo sacer – nagie życie odseparowane od swojego kontekstu – przeżyło śmierć – nie pasuje do ludzkiego świata

Wizerunek włądcy nie symbolizuje niesmeetelności Godności, ale reprezentuje nadwyżkę świętego życia – symbol nieludzkiego i absolutnego charakteru suwerennej władzy

Zabicie homo sacer nie jest zabójstwem, zabicie króla również, ani złożyć ich w ofierze

3. Wizerunki w działaniu

D. Freedberg - wizerunki w działaniu

To co przedstawione staje się obecne – złość koleżanki na cudowną figurkę matki boskiej, jak by była żywą osobą

Znak – żywe wcielenie tego co oznacza – przedstawienie – ponowne przedstawienie (repersented a re – presented)

opowieśc o Fotynie – animizm wizerunku Matki Boskiej – nie Maryja, ale wizerunek wygonił złego ducha

metonimia – zastąpienie rzeczywistości jej reprezentacją - kiedy podświadomośc zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że wizerunek to reprezentacja rzeczywistośi a nie rzeczywisgtość?

Maski ngdako boya – biały 3metrowy cylinder – afrykańska maska związana ze świętem inicjacyjnym – człowiek wewnątrz maski staje się nierozerwalnie związany z tym co ona przedstawia – staje się tym co przedstawia

oba przypadki, choć trochę się róznią są fuzją znaku i tego co oznaczone – taki wizerunek można więc obrazić – na zachodzie nie zwracamy uwagi na działanie potęgi wizerunków – odrzucanie animizmu

Aikoniczność – wydaje się, że aikoniczność stanowi o wysokim stopniu duchowości kultury, mit o braku przedstawień w religach monoteistycznych, jednak wszystkie dążyły do przedstawienia, nawet antropomorficznych (złoty cielec, „wciśnięcie” postaci w litery w XV w. biblii żydowskiej itp.),

aikonicznośc kultury zachodu – wyższość nad innymi kulturami – już u Platona – niższa wartość zmysłów niż intelektu, to co boskie nie da się wyrazić formą materialną, nie może być antroopomorficzne, bo to co znane można łątwo podważyc

Ludzie jednak nie potrafią oddzielić intelektu od zmysłów, bo żyją w materialnym świecie – kolejjny problem – czczenie przedmiotu, a nie tego co on reprezentuje, - krępowanie wizerunków bóstw w starożytność

Gadamer – obraz – wydarzenie ontologiczne – obraz nie jest odwzorowaniem bytu, lecz jest z tym bytem powiązany

Mitchell - Czego chcą obrazy?

Porównuje obraz do Innego (czego chcą kobiety? - Freud, czego chce czarnoskóry mężczyzna - F. Fanon)

Obrazy zostały naznaczone znamoinami osobowości i ożywienia – eksponują ciało materialne i wirtualne, mówią do nas, patrzą na nas – zrozzumieć fetyszyzm, animizm itp.

Wyjątkowe traktowanie róznego rodzaju obrazów, reklama „mająca nogi” -

Gender obrazu – kobieta - obrazy jak kobiety chcą panować w tym wypadku nad widzem – chce sparaliżować widza, tak aby on stał się orazem dla obrazu - „efekt Meduzy” obrazy chcą tego by pytać je czego chcą, nawet jeśli odpowiedź brzmi: niczego

4. Camera obscura

Barthes – Camera lucida

To co Fotografia reprodukuje bezkońca, zdarzyło się tylko raz – pokazuje coś jakim jest. Można mówić jedynie o pewnym zdjęciu , nie fotografii jako takiej. - ma coś ona z tautologii

Zdjęcie podlega trzem praktykom: robić, podlegać, patrzeć

5. Panoptykon

Faucault – Panoptyzm

Władza uwewnętrzniona

Ponoptykony – zakład psychiatryczny, szpital, szkoła, więzienie, poprawaczak, itp. instytucje kontroli – >

1. opiera się na zasadzie podziału binarnego – szalaniec normalny, zdrowy – chory, niebezpieczny - nieszkodliwy

2. określone i przymusowe repartycje – szufladkowanie

Panoptykon Benthama – odwrócenie ciemnicy, lochu – więzień pozbawiony jest ukrycia i braku światła, jest tylko zamknięcie – światło odsłania – mrok ukrywa → widzialność to pułapka – więźnia widać, ale on sam nic nie widzi (brak widzenia peryferyjnego) – bez kontaktu z innymi więźniami nie ma buntów, ucieczek itp.

Tłum, masa ulega likwidacji na rzecz odseaproeanych od siebie jednostek- władza funkcjonuje, bo zachowany jest efekt widzialności:

Władza wg Benthama:

1. widzialna – wieża, która nieustannie szpieguje więźnia

2. nieweryfikowalna – nikt nie wie kiedy jest obserwowany

Opozycja widzieć i być widzianym – w celi jest się widzinym, nie widząc nic, w wieży się widzi nie będąc widzianym

Panoptykon automatyzuje i deindywidualizuje władzę – każdy może wprowadzić w ruch „maszynę” - nie musi być to strażnik (może go tak naprawdę w ogóle nie być)

Panop. To rzeczywiste ujarzmienie – bez użycia siły

Panoptykon można traktować na 2 sposoby:

1. Panoptykon ogród – menażeria – można ustalać różnice pomiędzy poszczególnymi pryzpadkami -obserwacja

2. Panoptykon – laboratorium – tresowanie, eksperymentowanie, modyfikowanie zachowań – ingerencja

Strażnik może też nadzorować innych pracowników panoptykonu – również ich obserwować i badać wydajność → ekonomia → Panoptykon minimalizuje liczbę rządzących na poczet liczby rządzonych → dzięki strukturze zapobiega zbrodni → uniwersalny charakter panop. (szpital, szkoła, więzienie itp.) - okres klasycystyczny – dyscyplina

widowisko – wielu patrzy na jeden przedmiotu

panoptykon – jeden patrzy na masę

Pnoptykon → społeczeństwo nadzoru → wolny rynek, tresura pracowników, dyscypliinowanie

Kostela – Kamery internetowe...

Lacan -”widzę się widzącego siebie” → wątpienie metodyczne

Współczesny świat – era kamer - łączenie ciał materialnych z „podmiotami cyfrowymi” → cyfrowe sobowtóry → cyberprzestrzeń – poliptykon, superpanoptykon, synoptykon, omnikon, neopanoptykon

Reality shows:

1. sztuczna rzeczywistość

2. poczucie prawdziwej rzeczywistości (pornografia kontrolowania zbrodni)

obietnica rzeczywistości – teleobecność – rzeczywostość staje się kopią swojego obrazu – kopia i oryginał – zatarcie granic

Kamery internetowe -

1. prawdziwe zainteresowanie prawdziwym miejscem

2. ukazanie codzienności życia

3. pornografia domowa

Klasa, rasa, wyznanie, płeć ma znazenie w cyberprzestrzeni mimo braku fizycznych ciał

internetowe kamery nadzorujące

Haktywizm – opór internetowy – aktywizm sieciowy:

1. opór wobec nazoru – unikanie obrazowania

2. kontrnadzór- wytwarzanie obrazów

Kamery internetowe → ekshibicjonizm → cyborg (jenicam)

Reżim porządku (strachu – np. socjalizm) + reżim wstydu (Faucault) = pełna uległość

Kamery internetowe rzucają wyzwanie -. uwłasnowolnienie poprzez ekshibicjonizm → być lepiej widzianym – być silniejszym, odpornym na nadzór

Holbein – obraz

trivium i quadrivium – sztuka i nauka – mnogość perspektywa sztuczna i dwa obszary – kościół i świat świecki - kotara oddziela porządek ludzki od boskiego

6. Odbicia – klisze

L. Nochlin – Orient wyobrażony

punkt wyjścia wystawy malarstwa o tematyce orientalnej – wystawy nie sąorganizowane w kontekście kolonializmu

Gerome – zaklinacz węzy – mimo tytułu – obraz przedstawia zaklinacza jak i jego widzów – przyjemnośc oglądającemu dostarcza zarówno widowisko jak i widzowie (egzotyka jednych i drugioch) – dwa poziomy narracji – to co na obrazie i to co poza nim

zaklinacz pokazany tułem – tajemnica związana z toposem orientu mimo oddania cech charakterystycznych , stereotypowych dla orientu (detale) – brak historii – kraje orientu stojąw miejscu – nie ma ingerencji białego człowieka - obraz ma nie być sztuką, ale wycinkiem rzeczywistości – dokomentem

„efekt realności – Barthes – nieistotny detal ukazauje rwnież stereotyp społeczeństwa islamskiego – barabrzyństwo arbaów, lenistwo, złe rządzenie, zaniedbanie itp.

Gerome nie odtwarza rzeczywistości, ale wytwarza znaczenie

Orient – projekt wyobraźni, na który rzutowane są pragnienia artystów – śmierć sandarapala - delacroix dominacja mężczyzny nad bezbronną kobietą (obrazy przedstawiające targi niewolników) – z jednej strony ekscytacja i przyjemnośc czeroana z obrazu kobiet niewolnic – z drugiej dominacja nad ciemnoskórymi rasami – ludzie zachodu nigdy nie dopuściliby się przeceż takieg czynu

Lasch – Narcystyczna osobowość maszych czasów

Narcyzm – Fromm- przeciwieństwo kogoś kto miłuje bliźniego – autodrestruktywny indywidualista

Każda epoka ma własną patologię – Freud – histeria

nasze czasy – narcyzm

Infantylne pragnienia wpajane przez reklamę, media i szkoła – rodzice, racjonalizacja wewnrznego życia z fałszywą obietnicą spełnienia → nowy typ jednostki społecznej dzięki typowej dla siebie osobowości wpasowuje się w strukkturę korporacji i biurokracji i umie osiągnąć sukces – menadżer sportowiec rozgrywający kolejne mecze – chce być najelpszy

świat narcyza – zwierciadło ja – interesuje go, tylko jeśli stanowią one odbicie jego wizerunku

Fotografia dokomentująca poszczególne fazy życia – wpływ na to co w jakim wieku powinniśmy osiągnąć – sprawdza czy już nam się to udało

Deleuze – Klisze

Wojna II – czynnik, który spwodował zmiany na świecie – również kino (poza Hollywood) –> nowy sposób patrzenia na świat - > kryzys narracji w kinie:

1. Film odsyła do sytuacji rozporszonej – głowne postacie nie są już głownymi postaciami, są częścią rzeczywistości, symultaniczniść

2. słabe powiązania, rozporszona rzeczywistość, elipsa nie jest sposobem narracji, świat pełen luk

3. Zamaist akcji jest spacer – błakanie się, potrzeba ucieczki

4. Klisze

5. Spisek

Zmieniona publiczność potrzebowala nowej sztuki →

Kierunek kryzysu obrazu-działania:

1. ok. 1948 Włochy – Neorealizm włoski

2. ok 1958 Francja- Nowa fala

3. ok. 1968 Niemcy – nowa fala

7. Perspektywa

Alberti – O malarstwie

Pisze z perspektywy malarza, nie teoretyka

Za uczonymi mówi, że istnieją „Promienie widzenia” → piramida widzenia (trójkąt widzenia) – obraz to wycinek z przekroju piramidy widzenia - 1 powierzchnia – punkt centryczny – wysokość piramidy

maluje jak matematyk – posługuje się dokładnie proporcjam, posługuje się velum - patrzy na świat bez namiętności, za pośrednictwem urządzenia – to nie jest jego widzenie – widzenie jednego, nieruchomego oka – obiektywne spojrzenie na świat – obraz – okno na świat → światoobraz – postrzeganie świata jako obrazu

Panofsky – Perspektywa jako forma symboliczna

Perspective – widzeć poprzez – Durer

obrz – powierzchnia posłuszna obrazowaniu, rzutuje się na nią widzenie przestrzeni i znajduje się tam rzeczy – projekcja

struktura perspektywy zbieżnej:

1. widz patrzy 1 nieruchomym okiem

2. za pomocą racjonalnie wyproacowanej perspektywy chce się osiągnąć racjonalną przestrzeń – nieskończoną, niezmienną, jednorodną

Rózni się to od „prawdiwego” postrzegania rzeczywistości:

W reczywistości kształt widzenia jest inny – 2 ruchomych oczu – kształt sferoidy, postrzeganie niezna nieskończoności, zamyka się w jakiejś przestrzeni, jednorodna rzestrzeń nie jest dana, lecz konstruowana

obraz wzrokowu nie = obraz siatkówkowy - w odbieraniu rzeczywistości pomagają również inne zmysły

Perspektywa jako forma symboliczna (Cassirer):

antyk- inne pojmowanie przestrzeni – inne wyobrażenie świata – brak „modułu”, w tóry mżna wpisać przetrzeń – obiekty i przestrzeń zdjaą się tworzyć całość – anyczny świat był nie ciągły – nie badano relacji midzy przedmiotami itd.

Renesans – racjonalizacja przestrzeni za pomocą reguł matematycznych - sztuka awansowała do rangi nauki

Obserwator musi się dostosować do perspektywicznej konstrukcji obrazu-działania

Berger -Sposoby widzenia

To co widzimy → wiemy, że coś miało mijsce (zachód słońca → Ziemia się kręci wokół własnej osi), ale zależne jest też od naszej wiary (widok ognia w średniowieczu miał inne znaczenie dla ludzi , niż dzisiaj)

Patrzymy na związek między nami a innymi rzeczami, nigdy na poszczególną rzecz jako taką

Widzenie -aktywność, ruchliwość, konstytuowanie co jest naszą rzeczywistością w momencie patrzenia

My też możemy być obiektami wizualnymi, dla innych → jesteśmy częścią widzialnego świata

Perspektywa czyni pojedyncze oko centrum świata – wszystko zbiega się w oku → widzialny swiat stworzony jest dla widza ( analogia: uniwersum stworzone dla Boga)

Fotografia zmieniła ten stan rzeczy – brak centrum świata w obrazie – wszystko ależne jest od danego miejsca i czasu

Malarstwo olejne - > kapitalizm – obraz stał się kolejnym przedmiotem, który można nabyć – nabywając przy tym namalowane przedmioty

8. Ekspozycje

Crimp – narodziny muzeum

Hirt - muzem w Berlinie → Hegel odrzucono słowo muzem ponieaż kojarzyło się z muzeum w Aleksandrii – miejscem studiowania dzieł sztuki i kojarzącym się z akademią

Muzeum wytworzyło nowe pojmowanie dzieł sztuki – nie jako utraconą wartość królewską zarabowaną podczas wojen, ale dziedzictwo narodowe - > udostępnianie kolekcji publiczności

Problem gmachu muzeum – dziełą sztuki dla muzeum, czy muzeum dla dzieł sztuki? - funcjonalizm czy to, że budynek miał korespondować z eksponatami nawiązując do heglowskiej dialektyki?

Clifford – o kolekcjonowaniu

jednostka – posiadacz – osoba otoczona zgromadzonymi dobrami → tożsamośc z góry zakłada kolekcjonowanie, gromadzenie dóbr, które mają arbitralne znaczenie – służy rozwojowi”ja” posiadacza – dziecięce kolekcje – z pozoru bezwartościowe rzeczy – tak naprawdę jest to wprawa do przetwarzania świata na swoją własność, gromadzenie wokół siebie rpzedmiotów ze smakiem

Kolekcjie – odbicie reguł kultury – racjonalna taksonomia, rodzaj, estetyka

Człowiek pragnie ppsiadać, ale nie może mieć wszystkiego – musi wybierać, hieratyzować, porządkować, tworzyć dobre kolekcje

zbiory wystawiane na widok publiczny, kolekcjoner interesuje się zbieranymi rzeczami, zna na ich temat historie, znakuje je, odróżnia kopie i oryginały – ma gust i refleksyjną naturę

kolekcja jest ok, ponieważ ma taksonomiczną i estetyczną strukturę – przywiązanie do jednej rzeczy piętnuje – fetyszyzm – róznica między nimi – nastawienie na klasyfkację i wystawianie vs. Charakter sekretny i gromadzenie

Kolekcje wyrywają konkretne rzeczy z kontekstu i każą symbolizować im kontekst , zktórego pochodzą (afrykańska maska w muzeum)

Związek kolekcji i kapitalizmu - „system przedmjotów”

Problemy: Kryteria oceny dzieł, Po co różnicować stare i nowe wytwory?, Podstawy polityczne leżące u podstaw „dobrego” systematyozwania, definicja pełnej kolekcji? Itp.

Przedmioty pochodzenia nie zachodniego:

1. artefakty kolturowe (kat. naukowa)

2. dzieła sztuki (kat. estetyczna)

trudno określić miejsce dla „sztuki dla turystów”, osobliwości itd.

Kwadrat semiotyczny :

dwie osie – 1. pozioma i 2. pionowa

cztery strefy semantyczne : a) autentycznych arcydzieł, b) autentycznych artefaktów, c) nieautentycznych arcydzieł, d) nieautentycznych artefaktów

Każdy przemdiot można umieścić w jednej tych sfer, lub na ich granicy

A) Arcydzieło <----------(1) koneserstwo ---------> B) Autentyczne

^ galerie ^

! rynek sztuki !

! !

! !

! !

! !

(3) falsyfikaty !

wynalazki (2) historia i folklor

muzea techniki muzea etnograficzne

ready mades kultura materialna

antysztuka rzemiosło

! !

! !

! !

! !

v v

D) Nieautentyczne <------- (4) sztuka dla turystów ------- >C)Artefakt

towary

zbiory osobliwości

przedmioty codziennego użytku

Diagonalne linie wewnątrz kwadratu:

od A do C

Sztuka <----->Kultura

oryginalna tradycyjna

jednostkowa zbiorowa

X

Niekultura<---->Niesztuka

nowa odtwarzana

niepospolita odtwarzana

od B do D

9. Ekstensje – media – protezy

McLuhan – przekazem jest środek przekazu

Światło elektryczne - środek przekazu bez przekazu, póki nie zostanie wykorzystany do werbalnego komunikatu → „treść: środka przekazu to inny środek przekazu

pismo → mowa

słowo pisane → druk

druk → telegraf

mowa → proces myślowy (nie werbalny)

„Przekazem” środka wyrazu jest zmiana skali, tempa, wzorca, jaki ten środek przekazu wciela w życie → kolej nie wprowadziła ruchu, transportu, koła, drogi – przyspieszyła i zmieniła skalę wcześniejszych funkcji, dzięki czemu przyczyniła się do stworzenia nowych rodzajów miast, czy miejsc pracy

środek przekazu jest przekazem, bo kształtuje on i kontroluje skalę i formę stosunków międzyludzkich, ludzkich działań, jest on również niewidoczny, gdyż sam pozbawiony jest treści → środek przekazu zauważony zostaje, kiedy np. wyświetla się reklamę za pomocą światła, a i tak zauważa się treść (która w rzeczywistości jest już innym środkiem przekazu), a nie światło

Debray – Od medium do mediacji

mediacja, zapośredniczenie – coś pomiędzy jednym a drugim, nic nie jest, ale staje się za pomocą zapośredniczenia

Jezus – mediator → między Bogiem, a ludźmi – Słowo, które stało się Ciałem za pośrednictwem ciała ludzkiego – rel. Chrześcijańska – rel. Materialistyczna → ciało nie jest matnią, za jego pośrednictwem możemy dostać się do nieba (fizyczne aspekty duchowości) to co materialne i duchowe miesza się w całość (obecność prawdziwego chleba i wina podczas mszy) → zachód jako religia monoteistyczna nie wykluczyła wizerunkowości dzięki dogmatowi o jedności ducha i ciała → Hollywood powstał na II Soborze Nicejskim

Medium ma podwójną naturę – podwójne ciało: medium jest cielesnościa i materialnością

Benjamin – Reprodukcja techniczna

Dzieło byłood zawsze reprodukowane – nsąldownictwo uczniów by szlifować umiejetności, mistrzowie by sprzedawać swoje obrazy, → reprodukcja techniczna posiadała pewne skoki -grafika – drzeworyt, prasa drukarska, miedzorit, litografia (produkcja masowa) – grafika dotrzymywać zaczeła kroku drukowi, fotografia – odciążenie ręki na rzecz oka – obraz dotrzymuje kroku mowie,

Reprodukcja manualna – falsyfikat, zafałszowanie

Reprodukcja techniczna – autonomiczna – ukazuje oku coś nowego, opuszcza swoje miejsce pobytu, umieszcza dzieło w innym miejscu, niedostępnym – autentyczny

Reprodukcja wyciąga dzieło z tradycji – aktualizuje reprodukowane, przestaje być wyjątkowe,

Aura dzieła sztuki – jego wyjątkowość - sztuka zawsze ma charakter teologiczny, nawet gdy nie est ściśle związana z bogiem – hasło sztuka dla sztuki – teologia sztuki