Koniunkcja ze Słońcem czyni samoświadomość motorem rozwoju. Chodzi tu o autonomiczne i samodzielne funkcjonowanie, o poświęcenie się w pełni urzeczywistnieniu własnych celów. Aspekty do Słońca dotyczą osobistego zaangażowania we wszystkie sprawy domu lub osi. Chodzi zawsze o indywidualne starania o dalszy rozwój przy odrzuceniu wszystkich półśrodków i słabości. Jeżeli zdobędzie się wolność i niezależność, osiągnie się swoje cele i posunie naprzód w rozwoju.
W przypadku opozycji dochodzą do głosu często negatywne siły „ja”, jest się zarozumiałym i przekonanym – zgodnie z osią – że wszystko już się zdobyło. Wielu jest zarozumialców pełnych pychy, z pretensjami co do swojej wyjątkowości, które najczęściej są nieuzasadnione. W zależności od znaku wzbraniają się przed przyznaniem do własnych słabości, uważają, że są tak doskonali, iż nie potrzebują już nad sobą pracować. Często tacy ludzie czują się niedocenieni przez innych, wierzą w swoją nadzwyczajną wartość (chociaż najczęściej jest ona złudna), są skłonni do monomanii.
Bruno i Louise Huber „Astrologia Węzłów księżycowych”