Księgi Ekklesiastika

16:1 - Nie raduj się ze złośliwych synów, jeśli się mnożą: ani się kochaj w nich, jeśli niemasz w nich bojaźni Bożej.

16:2 - Nie ufaj zdrowiu ich, ani patrz na roboty ich.

16:3 - Lepszy bowiem jest jeden bojący się Boga, niźli tysiąc synów niezbożnych.

16:4 - I lepiej jest umrzeć bez potomstwa, niźli zostawić syny niepobożne:

16:5 - Przez jednego roztropnego miasto będzie osadzone, pokolenie niepobożnych spustoszeje.

16:6 - Wiele takowych rzeczy widziało oko moje, a potężniejsze niż te słyszało ucho moje.

16:7 - We zborze grzeszących zapali się ogień, a w narodzie niewiernym zapali się gniew.

16:8 - Nie uprosili odpuszczenia grzechów swoich starodawni obrzymowie, którzy skażeni są, że ufali w siłach swoich:

16:9 - I nie przepuścił gościnie Lotowej, i obrzydził je dla pychy słowa ich.

16:10 - Nie zmiłował się nad nimi, lud wszystek wytracając, i wynoszącego się w grzechach swoich.

16:11 - I jako sześć kroć sto tysięcy pieszych, którzy się byli zgromadzili w uporze serca swego: A jeśliby jeden był twardej krzczyce, dziwby był kiedy by był uszedł,

16:12 - Miłosierdzie bowiem i gniew jest u niego. Możne ubłaganie i gniew wylewający:

16:13 - Wedle miłosierdzia jego tak karanie jego, sądzi człowieka według spraw jego.

16:14 - Nie ujdzie grzesznik z drapieztwem, i nie omieszka cierpliwość miłosierdzie czyniącego.

16:15 - Wszelkie miłosierdzie uczyni miejsce każdemu według zasługi uczynków jego, i według roztropności pielgrzymowania jego.

16:16 - Nie mów: Skryję się przed Bogiem, a z wysokości kto na mię wspomni?

16:17 - Między ludem wielkim nie poznają mię: bo cóż jest dusza moja między tak nie zliczonem stworzeniem?

16:18 - Oto niebo i nieba niebios, głębokość i wszystka ziemia, i wszystko co w nich jest, poruszą się przed obliczno ścią jego,

16:19 - Góry spółu i pagórki i fundamenty ziemie: gdy na nie Bóg pojrzy zatrzasną się od strachu.

16:20 - A w tem wszystkiem serce głupie jest: a on rozumie wszelkie serce:

16:21 - A drogi jego, kto rozumem pojmie? i wicher, którego ani oko ludzkie nie dojrzy.

16:22 - Bo nawięcej spraw jego w skrytości: ale uczynki sprawiedliwości jego kto wymówi, abo kto zniesie? Zrządzenie bowiem daleko jest od niektórych, a wywiadowanie wszystkich na dokonaniu jest.

16:23 - Kto jest małego baczenia, myśli próżności, a mąż nierozumny i błędny, myśli głupie rzeczy.

16:24 - Słuchaj mię synu mój, a ucz się nauki rozumu, a słowa moje uważaj w sercu twojem:

16:25 - A powiem naukę z uważaniem, i będę się starał mądrość wypowiedzieć: a słowa moje uważaj w sercu twojem: i powiem z uważeniem ducha mocy, które położył Bóg w uczynkach swoich od początku, i oznajmię wprawdzie umiejętność jego.

16:26 - Z rozsądkiem Bożym sprawy jego od początku, a od stworzenia ich rozrządził części ich, i przełożeństwa ich, według rodzajów ich.

16:27 - Ozdobił sprawy ich na wieki, ani łaknęły ani pracowały, ani przestały od spraw swoich;

16:28 - Żaden blizkiego sobie nie uciśnie aż na wieki.

16:29 - Nie bądź nieposłuszny słowu jego.

16:30 - Potem Bóg pojrzał na ziemię, i napełnił ją dobrami swemi.

16:31 - Dusza wszelakiego żywiącego oznajmiła przed obliczem jej, i w nie zasię obrócenie ich.