Stanowisko Kościoła w kwestii objawień z Medziugorja zawarte jest w tzw. „Oświadczeniu z Zadaru”. Treść jego następująca:
Oświadczenie Konferencji episkopatu Jugosławii
9 - 11. kwietnia 1991 r.
Biskupi od samego początku śledzą wydarzenia medziugorskie za pośrednictwem biskupa miejscowej diecezji, komisji powołanej przez tegoż biskupa oraz komisji Konferencji Episkopatu Jugosławii.
W oparciu o rezultaty dotychczasowych badań nie jest możliwe stwierdzenie objawień o charakterze nadprzyrodzonym. Jednakże wielka liczba wiernych, którzy przybywają do Medziugorja z całego świata, powodowani wiarą i innymi racjami, wymaga uwagi i opieki duszpasterskiej ze strony biskupa diecezji, a także innych biskupów, tak, aby zarówno w Medziugorju jak i we wszystkich dziełach wypływających z inspiracji medziugorskiej zachęcano do nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny zgodnie z nauczaniem Kościoła.
W tym celu biskupi wydadzą właściwe wskazówki o charakterze liturgiczno - duszpasterskim. Równocześnie będą kontynuowane na bieżąco badania wydarzeń w Medziugorju prowadzone przez wymienione powyżej komisje.
Zadar, 10. kwietnia 1991 r.
Biskupi Jugosławii
Kardynał Schönborn przypominając stanowisko Kościoła wobec objawień 1.11.2004 stwierdził: „Jakie jest stanowisko Kościoła wobec Medziugorja? Jest ono niezmienne od czasu pierwszego stanowiska wypracowanego przez Konferencję Episkopatu byłej Jugosławii. Kongregacja Nauki i Wiary, której jestem członkiem, potwierdziła je, z tego co wiem, dwukrotnie listami Sekretarza Kongregacji. Formuła, którą posłużyli się wówczas biskupi jugosławiańscy, brzmiała non constat de supernaturalitate, to znaczy, że nie stwierdzono, iż zjawisko nadprzyrodzone: nie jest ani wykluczone, ani potwierdzone. Non constat. Nie jest to ani negacja, ani afirmacja nadprzyrodzoności. Jaki stąd wniosek? Podwójny. Magisterium dwukrotnie to potwierdziło. Po pierwsze, nie są dozwolone oficjalne pielgrzymki do Medziugorja. Oficjalne, to znaczy, że choć nie można organizować pielgrzymki diecezjalnej do Medziugorja, nie jest zabronione udawanie się z pielgrzymką nieoficjalną. Po drugie, ci, którzy się udają do Medziugorja, mogą i powinni mieć opiekę duszpasterską. Te dwa punkty podkreślił biskup Bertone. Myślę, że to stanowisko jest bardzo jasne. Nie starajmy się przeciągać sprawy w żadną stronę, uszanujmy powściągliwość Magisterium Kościoła w stosunku do zjawiska, którego ostateczna ocena z pewnością nie zostanie wydana przed jego końcem. Kościół nie da carta blanche na prywatne objawienia, które nadal jeszcze mogą trwać“ (Siostra Emmanuel Maillard, Ukryte Dzieciątko Medjugorie,
|