2 konspekty do zrobienia z gier i zabaw


 

 

WALORY

PRZYBORU NIETYPOWEGO

opracowała Małgorzata Denisiuk nauczycielka szkoły podstawowej nr 9 w Białej Podlaskiej

 

W tym artykule pragnę zwrócić się do tych nauczycieli, którzy narzekają na brak sprzętu w szkole (głównie przyborów) oraz do tych którzy chcą uatrakcyjnić swoje zajęcia wychowania fizycznego czyli tam gdzie wkrada się nuda.

Przybór nietypowy to często znany i niedoceniany element lekcji, zwłaszcza dla dzieci w wieku młodszym.

Szkoły często nie mają funduszy na zakup nowych przyborów, nauczyciele tłumaczą się złym wyposażeniem zaplecza sportowego, dużą ilością uczniów czy klas na jednej godzinie lekcyjnej, brakiem odpowiedniego miejsca do ćwiczeń tzn. boisk, sal gimnastycznych.

Wystarczy rozejrzeć się dookoła i spostrzec szereg przedmiotów życia codziennego, które idealnie nadają się do wykorzystania w ćwiczeniach i zabawach ruchowych. Przedmioty te nie obciążają finansowo szkoły, są powszechnie dostępne, nie obciążają strat finansowych gdy ulegną zniszczeniu, nie wymagają odpowiedniego miejsca do ćwiczeń (boiska oznaczonego liniami czy hali). Lekcje z tym przyborem są atrakcyjne zarówno na sali, jak i na korytarzu szkolnym - tak częstym miejscem do prowadzenia zajęć (zwłaszcza dla klas młodszych), czy zielonej sali.

Przedmioty te należą do tak zwanej grupy przyborów nietypowych jak: gazeta, butelka plastikowa pusta lub napełniona piaskiem, karton papierowy, małe pudełka, puste pudełka po zapałkach, gąbka, piórka, watka, puszki po napojach np. coli.

Uczeń kojarzy sobie ćwiczenia, gry i zabawy ruchowe na lekcjach wychowania fizycznego z piłką, woreczkiem, szarfą, materacem, nie zdając sobie sprawy jak atrakcyjne mogą być zajęcia z przedmiotem z którym spotyka się na co dzień. Ile radości i nowych wrażeń może dostarczyć sznurek, wstążka, chusteczka, krzesło czy własna odzież.

Ciekawe są zajęcia z użyciem odzieży dzieci, polegające na ćwiczeniu umiejętności szybkiego jej wkładania lub zdejmowania. Podczas tych czynności uczeń ćwiczy cały swój organizm, doskonali szybkość ubierania się i rozbierania, zręczność, zwinność jak i czynności manualne.

Dzięki ćwiczeniom z przyborem nietypowym uczeń ćwiczy intensywniej, dłużej utrzymuje koncentrację uwagi, wzmacnia różne grupy mięśniowe, doskonali cechy motoryczne. Wiadomo, że w procesie nauczania duży nacisk kładzie się na wzrost aktywności na lekcji, a zastosowanie różnego rodzaju przyborów powoduje większe zaangażowanie uczniów w ćwiczeniach.

Nietypowy przybór to idealny przedmiot na lekcjach wychowania fizycznego prowadzonych metodami kreatywnymi, które są bardzo ważne w procesie kształcenia i wychowania ucznia. Wiedza i umiejętności zdobyte w wyniku samodzielnego rozwiązywania problemów są bardziej operatywne (niż podawanie prostych rozwiązań) i bardziej efektywne w kształtowaniu samodzielności myślenia i działania.

Zabawy z przyborem sprzyjają pobudzeniu inwencji twórczej, zmuszają dziecko do twórczych poszukiwań, do odkrywania nowych możliwości swojego ciała.

Są idealne do pomocy w improwizowaniu scenek i opowieści ruchowych, kompozycji muzyczno-ruchowych, dzięki czemu ćwiczący mogą w szybkim tempie osiągnąć wszechstronny rozwój fizyczny, koordynację ruchową, poczucie rytmu, wytrzymałości.

Zastąpienie przyboru typowego przyborem nietypowym umożliwia realizowanie na lekcjach celów utylitarnych, mających na celu korzyść praktyczną.

Dodatkowym plusem przyboru nietypowego jest jego wykorzystanie w ćwiczeniach śródlekcyjnych (zwłaszcza w klasach młodszych), ze względu na jego atrakcyjność, niewielkie rozmiary i możliwość noszenia przy sobie (piórko, watka, mała kula papierowa, małe pudełko, wstążka czy sznurek).

Uczniów klas młodszych cechuje duża aktywność ruchowa, nie potrafią usiedzieć na jednym miejscu przez dłuższy czas, ciągła koncentracja na lekcjach powoduje, że są znużeni. I dlatego należy im stworzyć takie warunki, które pozwolą zrelaksować się, odprężyć nerwowo i psychicznie, ożywić układ wegetatywny oraz zmysły (oczy i uszy), pobudzić układ oddechowy i krążenia, a przede wszystkim skorygować postawę ciała. Przybór nietypowy jest idealnym elementem w stworzeniu takich warunków.

Dlatego należy sięgnąć po sprzęt nietypowy, który jest łatwo dostępny, często nic nie kosztuje, a może być jednym ze sposobów na uatrakcyjnienie lekcji.

KONSPEKT Z WYCHOWANIA FIZYCZNEGO NR 1

 

Zadanie główne:      Kształtowanie cech motorycznych poprzez gry i zabawy ruchowe z przyborem nietypowym

Zadania szczegółowe w zakresie:

Sprawności motorycznej - uczeń:

Umiejętności - uczeń potrafi:

Wiadomości - uczeń zna - wie:

Usamodzielnienia ucznia - uczeń:

Miejsce ćwiczeń: korytarz szkolny lub salka gimnastyczna

Pomoce: gazety, butelki plastikowe, kartony, krzesełka, puszki, chustki (apaszki)

ZADANIA SZCZEGÓŁOWE

NAZWA I OPIS ĆWICZENIA, ZABAW I GIER

UWAGI ORGANIZACYJNO- PORZĄDKOWE

CZĘŚĆ I WSTĘPNA

(8 MIN)

Czynności organizacyjno-porządkowe

 

 

 

 

Nastawienie uczniów do aktywnego udziału w lekcji

 

Przygotowanie organizmu do wysiłku

 

 

 

 

 

 

 

Ćwiczenia wzmacniające RR, NN, T z chusteczką

 

 

Zbiórka, raport, powitanie, sprawdzenie obecności i przygotowanie ćwiczących

Przedstawienie celów lekcji i uzasadnienia ich realizacji

 

 

Przypomnienie jakie cechy motoryczne rozwijają gry i zabawy ruchowe oraz przy pomocy jakich przyborów uczniowie będą je realizować

 

Zabawa ożywiająca "OGONKI"

Na sygnał prowadzącego uczniowie rozbiegają się po sali i starają się zebrać jak najwięcej chusteczek od przeciwników i jednocześnie uchronić swoją szarfę-ogonek. Zabawa kończy się, gdy wszystkie ogonki zostaną zabrane. Wygrywa dziecko, które ma najwięcej ogonków.

 

 

 

 

 

 

 

-stojąc w lekkim rozkroku, opust i wznos RR z chustką

-p.w. jak wyżej, naśladowanie ruchów wycierania pleców ręcznikiem

-p.w. jak wyżej, krążenie PR w przód z przełożeniem chustki do LR, i odwrotnie

 

Siad skrzyżny w kształcie litery C przed prowadzącym (zwrócenie uwagi na proste plecy, ściągnięcie łopatek, głowa wyciągnięta w górę.

 

 

Przedstawienie dzieciom przyborów nietypowych z którymi będą ćwiczyć

 

Przybór: chusteczka dla każdego ucznia, każde dziecko wkłada chusteczkę za spodenki tak, aby 2/3

Wystawało na zewnątrz, tworząc ogonek. Zwracanie uwagi na bezpieczne poruszanie się.

 

 

Ustawienie w luźnej rozsypce, każdy ćwiczący posiada chusteczkę (może też być sznurek, linka, wstążka)

Chustka trzymana oburącz

 

Chustka w PR

 

 

-p.w. zasadnicza, przechodzenie do przodu (do tyłu) przez chustkę

-siad prosty, przekładanie chustki pod uniesionymi NN z PR do LR

-siad prosty, “rowerek” przekładanie chustki pod PN i LN

-leżenie tyłem, RR przy głowie, przejście do siadu prostego skłon T w przód i położenie chustki za NN, powrót do leżenia

- leżenie przodem, uniesienie T, próba zawiązania supła na chustce i rozwiązania

-siad skrzyżny, chustka na wysokości twarzy, staramy się tak dmuchnąć w chustkę, ażeby zobaczyć prowadzącego lub kolegę.

Chwyt chustki oburącz

 

Chustka w PR

 

 

Chwyt chustki oburącz

 

 

 

Chwyt chustki oburącz za jej rogi

CZĘŚĆ II GŁÓWNA

(30 MIN)

gry i zabawy rozwijające cechy motoryczne przy pomocy przyboru nietypowego

 

1.zabawa orientacyjno-porządkowa

“ROBIMY PORZĄDKI”

na sygnał wszyscy uczniowie zaczynają biegać w dowolnym kierunku, omijając przeszkody. Na kolejny sygnał, każdy zbiera jedną rzecz i zanosi ją do papierowego kartonu (białego lub czerwonego).

Po tej czynności ustawiają się jak najszybciej w rzędach za swoimi kartonami.

Podział klasy na dwie grupy: białych i czerwonych

Przybory: plastikowe butelki, gazety, puszki, dwa kartony

Dzieci roznoszą po sali wszystkie rzeczy, n-el ustawia kartony

2.zabawa na czworakach “TUNELE”

Na sygnał pierwsi z rzędów dobiegają do pierwszego krzesła i pełzając przechodzą pod nim. Wstają, dobiegają do drugiego krzesła i ponownie pełzając pokonują je. W obu pełzaniach pierwsze pod krzesła wsuwane są ręce. Obiegają karton i wracają do swojego rzędu na czworakach. Wygrywa zespół, który szybciej wykonał zadanie.

Przybory: 4 krzesła (po dwa przed każdym zespołem w odległość około 3 m od siebie).

N-l zwraca uwagę na bezpieczeństwo

3. zabawa z dźwiganiem “SIŁACZE”

Na sygnał prowadzącego pierwsi z rzędów przenoszą kartony do chorągiewki i wracają, następni biegną po pozostawione kartony i wracają z nimi, itd.

Przybory: kartony, w których umieszczono plastikowe butelki, gazety, puszki

 

 

4. zabawa bieżna “SPRINTERZY”

Pierwsi z rzędów zakładają gazetę na klatkę piersiową i na sygnał zaczynają tak szybki biec, aby opór powietrza utrzymywał ją przy klatce piersiowej. Obiegając karton wracają do rzędu. Drudzy i następni wykonują taką samą czynność

5. zabawa rzutna “KTO CELNIEJ?”

Z wyznaczonego miejsca pierwsi zawodnicy rzucają plastikową butelką lub kulą z gazety do kartonu, po wykonaniu rzutu przechodzą na koniec rzędu. Następni wykonują ćwiczenia jw.

Przybory: gazety, kartony papierowe ,

Odmiana: każdy z zawodników może mieć swoją gazetę

 

 

Przybory: dwa kartony, butelki plastikowe lub gazety.

W pierwszej serii rzuty wykonywane są PR, w drugiej - LR

 

6.zabawa skoczna “KANGURY I ZAJĄCE”

Na sygnał -“kangury” pierwsi z rzędu wkładają butelkę plastikową między uda i podskakując obunóż poruszają się w kierunku kartonu, starając się nie wypuścić butelki z nóg, po minięciu kartonu chwyta butelkę w dłonie i biegnie do rzędu, przekazując ją następnemu.

Na sygnał-“zające” , przysiad podparty -butelka między udami i podskoki zajęcze do kartonu.

Przybory: butelki plastikowe, dwa kartony

CZĘŚĆ III KOŃCOWA

(7 MIN)

Uspokojenie organizmu

Korekcja postawy

-wzmocnienie mięśni brzucha

-wzmocnienie mięśni wysklepiających stopy

-ćwiczenia oddechowe

 

Czynności organizacyjno-porządkowe

Zabawa uspokajająca “JAKIE TO ZWIERZĘ?”

Drużyny: białych i czerwonych układają z przyborów nietypowych dowolne zwierzę. Drużyna przeciwna ma odgadnąć nazwę zwierzęcia.

Dwójki siadają naprzeciwko siebie, jeden z pary trzyma kulę papierową stopami. Na sygnał uczeń z kulą podnosi ugięte NN w górę i prostując je rzuca kulę do partnera. Partner chwyta kulę, wkłada między stopy i podaje ją z powrotem.

Dwójki naprzeciwko siebie, dmuchanie do siebie watki.


Zbiórka, podsumowanie zajęć, ocena wykonywanych elementów

Przypomnienie poznanych zabaw.

Pożegnanie

Przybory: gazety, butelki, kartony, puszki

 

 

Przybory: kule papierowe, wata
Siad ugięty podparty
Zwracanie uwagi na poprawne podania, w których piłka choć przez moment leciała w powietrzu, a nie toczyła się przez cały czas.
Leżenie przodem naprzeciwko siebie

Siad klęczny w kształcie litery U przed prowadzącym


KONSPEKT Z WYCHOWANIA FIZYCZNEGO NR 2

Zadanie główne: WZMACNIANIE RÓŻNYCH GRUP MIĘŚNIOWYCH Z PRZYBOREM NIETYPOWYM W OBWODZIE STACYJNYM

Zadania szczegółowe w zakresie:

Sprawności motorycznej - uczeń:

  • - wzmocni mięśnie obręczy barkowej i biodrowej, mięśnie brzucha

  • - poprawi zwinność, zręczność, szybkość reakcji, równowagę, koordynację ruchową

Umiejętności - uczeń potrafi:

  • - posługiwać się różnymi przyborami nietypowymi w ćwiczeniach, w grach i zabawach ruchowych

  • - potrafi bezpiecznie ćwiczyć

  • - prawidłowo wykonywać ćwiczenia na poszczególnych stacjach

Wiadomości - uczeń zna - wie:

  • - wie, co to jest obwód ćwiczebny

  • - zna ćwiczenia, które wzmacniają poszczególne grupy mięśniowe

  • - zna nowe przybory nietypowe i wie jak je wykorzystać w ćwiczeniach, w grach i zabawach ruchowych

Usamodzielnienia ucznia - uczeń:

  • - jest świadom swoich fizycznych możliwości

  • - współuczestniczy w organizacji lekcji

  • -wyrabia świadomą postawę zdyscyplinowania

  • - odkłada przybory na wyznaczone miejsce

Miejsce ćwiczeń: korytarz szkolny lub salka gimnastyczna

Pomoce: gazety, butelki plastikowe, kartony, krzesełka, puszki, chustki (apaszki), sznurek, pudełka po zapałkach (puste)

 

 

ZADANIA SZCZEGÓŁOWE

NAZWA I OPIS ĆWICZENIA, ZABAW I GIER

UWAGI ORGANIZACYJNO-PORZĄDKOWE

CZĘŚĆ I WSTĘPNA

(8 MIN)

Czynności organizacyjno-porządkowe

 

 

Nastawienie uczniów do aktywnego udziału w lekcji

 

 

Przygotowanie organizmu do wysiłku

 

 

 

 

 

Ćwiczenia wzmacniające RR, NN, T z butelką plastikową

 

 

Zbiórka, raport, powitanie, sprawdzenie obecności i przygotowanie ćwiczących

Przedstawienie celów lekcji i uzasadnienia ich realizacji

 

Przypomnienie jakie cechy motoryczne rozwijają ćwiczenia ruchowe oraz przy pomocy jakich przyborów uczniowie będą je realizować. Zapoznanie uczniów z terminem: “obwód ćwiczebny”

Zabawa ożywiająca “ NAJLEPIEJ RAZEM”

Dzieci biegają swobodnie, omijając różne przybory porozkładane na sali. Na sygnał prowadzącego, uczniowie (2-3 dzieci do jednego przyboru) wykonują jak najszybciej siad skrzyżny przy wymienionym przedmiocie np. butelki-siad skrzyżny tylko przy butelkach. Uczniowie, którzy nie zdążyli wykonują dodatkowe zadanie.

-przerzut butelki z ręki do ręki nad głową

-podanie butelki z ręki do ręki dookoła tułowia

-opad T w przód, wyprost T i butelka toczy się po plecach do rąk ułożonych na wysokości pośladków

-przekładanie butelki pod kolanem (wysokie unoszenie kolan)

-jak wyżej, tylko pod uniesioną nogą prostą w kolanie

 

 

Siad skrzyżny przed prowadzącym według wzrostu (zwrócenie uwagi na proste plecy, ściągnięcie łopatek, głowa wyciągnięta w górę.

Przedstawienie dzieciom przyborów nietypowych z którymi będą ćwiczyć

 

 

Przybór: butelki plastikowe, kule papierowe, puste pudełka po zapałkach. Zwracanie uwagi na bezpieczne poruszanie się.

 

 

 

Ustawienie w luźnej rozsypce, każdy ćwiczący posiada butelkę plastikową

Butelka leży na szyi

 

-siad skrzyżny, uniesienie RR w górę i przetoczenie butelki w kierunku klatki piersiowej

-siad prosty podparty, uniesienie NN w górę i schwytanie toczącej się butelki

-p.w. jak wyżej, wyrzut butelki do rąk

Butelka leży na przedramionach

Butelka leży na NN

 

Chwyt butelki stopami

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-leżenie przodem, przekładanie butelki z PR do LR pod klatką piersiową

-siad rozkroczny, uniesienie NN w górę, złączenie na wysokości butelki i powrót do siadu rozkrocznego

-przysiad, marsz tak, aby butelka nie spadła na podłogę

-siad klęczny, próby przesunięcia butelki do przodu poprzez dmuchanie.

 

 

Butelka ustawiona na podłodze między NN

Butelka leży na udach

Butelka leży przed uczniem

CZĘŚĆ II GŁÓWNA

(30 MIN)

Obwód ćwiczebny kształtujący poszczególne grupy mięśniowe w obwodzie stacyjnym

Kształtowanie równowagi, koordynacji ruchowej, zwinności

 

 

OBWÓD ĆWICZEBNY

1.leżenie przodem, chwyt butelki oburącz przed sobą.

Ruch: potoczenie butelki sprzed klatki piersiowej i strącenie kręgli (butelek)

2.przejście równoważne po linie (sznurku) przodem (tyłem) z dodatkowymi zadaniami np. przysiad, obrót.

3.leżenie tyłem, przekładanie kul papierowych (małych pudełek, butelek plastikowych wypełnionych piaskiem) zza głowy do stóp i odwrotnie

4.przejście nad krzesłem i pod krzesłem


Ustawienie wspólnie z uczniami obwodu ćwiczebnego

Objaśnienie ćwiczeń na poszczególnych stacjach

Ćw. wzmacniające mięśnie grzbietu i obręczy barkowej

Kształtowanie równowagi

 

Ćw. wzmacniające mięśnie brzucha

 

Kształtowanie zwinności

5.siad skrzyżny, rzuty oburącz sprzed klatki piersiowej różnymi przyborami (kule papierowe, pudełka po zapałkach, puszki) do kartonu PR i LR

Kształtowanie celności

 

 

 

 

 

 

6.dmuchanie cienkiej reklamówki w górę (piórka lub watki)

7.siad skulny podparty, próby ustawienia leżącej gąbki do pionu

Ćwiczenia oddechowe

Ćw. wzmacniające mięśnie NN

 

CZĘŚĆ III KOŃCOWA

(7 MIN)

Uspokojenie organizmu

 

 

 

Ćwiczenia oddechowe

 

Czynności organizacyjno-porządkowe

Zabawa uspokajająca “ OBRONA TWIERDZY”

Wyznaczona osoba przez prowadzącego wchodzi do środka koła i stając przy butelce“twierdza” jest obrońcą “twierdzy”. Na sygnał zawodnicy leżący na obwodzie koła toczą kulę papierową po podłodze między sobą i w dogodnym momencie starają się strącić butelkę. “Obrońca twierdzy” odbija piłkę, łapie, zatrzymuje, starając się nie dopuścić do jej strącenia.

 

“Kto najdłużej”

ćwiczący starają się jak najdłużej utrzymać piórko w powietrzu

Zbiórka, podsumowanie zajęć, ocena wykonywanych elementów

Przypomnienie poznanych ćwiczeń kształtujących różne grupy mięśniowe Pożegnanie

Przybory: kula papierowa

Uczestnicy zabawy leżą na brzuchu na obwodzie koła, twarzą do środka. NN wyprostowane i złączone, głowa uniesiona nad podłogą, ręce w pozycji “skrzydełek”

Kula jest podawana jedynie oburącz sprzed głowy.

Każdy z ćwiczących posiada piórko

 

Siad klęczny przed prowadzącym według daty urodzenia (od najstarszego)

 



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Konspekt zajęć z zakresu gier i zabaw w klasie II
Konspekt z gier i zabaw przygotowujących do mini gier zespoł
Konspekt lekcji gier i zabaw z piłką do mini koszykówki dla klasy 4 szkoły podstawowej
Konspekty do opracowania za pomocą zabaw i gier ruchowych

więcej podobnych podstron