obchodów Dnia Babci i Dziadka.
W tym dniu można wykorzystać dowolne przedstawienie w wykonaniu dzieci.
Inscenizacja :
BABCIE BYWAJĄ RÓŻNE
Moja to mi śpiewa.
A moja mnie uczy, jak rozróżniać drzewa.
Jeśli mam gorączkę to mi chłodzi głowę.
Mnie ciepły szalik wiąże w mroźne dni zimowe.
Mnie co dzień rano każe wypić kubek mleka,
Lecz jak wracam do domu, zawsze na mnie czeka.
Moja ciężko pracuje, gotuje i sprząta.
Pierwsza wstaje raniutko, cały dzień się krząta.
Moja jak biały królik taka jest siwiutka,
Ja się nią opiekuję , jest bardzo słabiutka.
Moja babcia jest jeszcze prawie całkiem młoda,
Chodzimy na wycieczki, czy deszcz, czy pogoda.
Moja do nas przyjeżdża na calutkie lato.
Bardzo fajnie jest z babcią, tak jakoś bogato.
Moja pokrzyczy czasem przyznaję niestety.
Za to fenomenalne robi mi omlety.
Babcie bywają różne, lecz każdy pamięta,
Że jednakowo zawsze kochają wnuczęta.
To samo je cieszy , to samo raduje,
Nasz pocałunek, uśmiech i słowo .
DZIĘKUJĘ !
Moja klasa III zorganizowała uroczystość dla swoich ukochanych Babć i Dziadków.
Najpierw kilka dni wcześniej wysłaliśmy do gości zaproszenia.
Wcześniej również dzieci wykonały laurki oraz drobne prezenty (tulipany techniką origami).
Uroczystość rozpoczęło przedstawienie w wykonaniu Teatrzyku klasy III pt.”Babcie bywają różne”. Dzieci wraz z rodzicami przygotowały kostiumy i rekwizyty, natomiast piękną dekorację wykonała p. plastyczka. Przedstawienie uświetniały fragmenty
utworów m.in. Dworzaka, Schumanna, Czajkowskiego.
Po przedstawieniu dostojni goście ze swoimi wnuczkami - aktorami udali się na poczęstunek, który przygotowały mamy. Dzieci złożyły serdeczne życzenia, wręczyły upominki, a następnie każde przedstawiło swoją babcię lub dziadka i powiedziało o nich kilka ciepłych słów. Okazało się, że większość babć piecze pyszne ciasta i lubi rozwiązywać krzyżówki. Babcie były zachwycone!
Potem były popisy wokalne wnuczek i wnuczków, natomiast jeden z chłopców popisał się swoją doskonałą znajomością...tabliczki mnożenia! Spotkanie zakończyliśmy wspólnymi zdjęciami do kroniki szkolnej.
Ponieważ w przygotowanie przedstawienia wszyscy włożyliśmy wiele pracy, w następnym dniu gościliśmy wychowawczynię oraz uczniów klasy I z pobliskiej szkoły podstawowej.
Przedstawienie również bardzo podobało się zaproszonym kolegom, którzy w trakcie poczęstunku zaprzyjaźnili się z moją klasą, zrobili wspólne zdjęcia, a nawet wymienili numery telefonów.
Ten miły dzień uwieczniliśmy również wpisem do kroniki szkolnej.