Gdzies o-bok nas,

o-bok nas zy-cia nurt,

o-bok nas swia-tel blask,

mias-ta rytm, gwar i szum,

o-bok nas ply-nie tlum,

o-bok nas-.-..

Ty-le zmian nie-sie czas,

dzie-je sie ty-le spraw...

A my, jak we snie,

jak we snie, jak we mgle,

ra-zem wciaz, sa-mi wciaz,

o-czy twe, us-ta twe-,

ja i ty, tyl-ko ty...

Na co nam swiat-, na co czas?

To wszyst-ko trw-a o-bok, o-bo-k nas-.

Wciaz o-bok nas,

o-bok nas zy-cia nurt...

Ko-cham twych o-czu blask,

pra-gne wciaz two-ich ust,

a-le spojrz, a-le patrz,

i-le zmian wo-kol nas

dzie-je sie-, ty-le spra-w-;

zy-cie ma wie-le b-a-r-w-.

Wiec chodz, po-ki czas,

z zy-cia pic kaz-dy haust,

czer-pac je, wdy-chac je,

po-znac trud, po-znac gnie-w,

szczes-cia smak, wal-ki smak,

bo za-den cien, za-den blask

nie mo-ze prze-jsc o-bok, o-bok nas-,

n-i-e m-o-z-e przejsc o-b-o-k n-a-s-!

---