Temat: Tolerancyjny nie znaczy obojętny

Konspekt

Treść:

 wyjaśnienie terminu "tolerancja",

 zakres tolerancji,

 odróżnienie postawy tolerancyjnej od obojętnej,

 zakres prawa człowieka do odmienności (póki nie szkodzi

innym).

Cele ogólne:

 ćwiczenie postawy empatycznej, tolerancyjnej.

Cele operacyjne:

Po zajęciach dziecko:

 wykazuje tolerancję, ale nie obojętność w stosunku do odmiennych, ale bezpiecznych zachowań innych ludzi,

 świadomie odrzuca zachowania i postawy dyskryminujące odmienność innych ludzi.

Autor: Ewa Woźnica

1.Osoba prowadząca zajęcia wraz z dziećmi tworzy wspólną definicję "tolerancji" i "dyskryminacji", np. w drodze dyskusji lub przy pomocy słowników, encyklopedii itp.

Przykład:

Dyskryminacja polega na traktowaniu osoby jako symbolu,

a nie indywidualnej istoty ludzkiej. Może to być symbol grupy etnicznej, seksu, cech fizycznych, wierzeń, stylu życia, przekonań, przynależności do klubów sportowych itp. Poprzez pojęcie dyskryminacji rozumiemy myślenie i postępowanie według pewnych stereotypów, wykluczanie, moralizowanie, unikanie, prześladowanie ludzi na podstawie tego, jak są powszechnie negatywnie postrzegani lub osądzani.

Tolerancja polega na akceptowaniu u siebie i innych ludzi indywidualnych przekonań, upodobań, odmienności w wyglądzie itp. Tego rodzaju odmienność i indywidualność jest podstawowym prawem człowieka, pod warunkiem jednak, że nie narusza to wolności i praw innych ludzi, np. odmienność preferencji seksualnych powinna być tolerowana, jeśli jest akceptowana przez partnerów, nie ma przymusu fizycznego czy psychicznego.

Około 15 minut.

2. Dzieci szukają w historii światowej, np. rasizm, hitleryzm, szowinizm, nacjonalizm lub lokalnej, np. zwalczanie się subkultur młodzieżowych, klubów sportowych, niszczenie ośrodków Monaru dla narkomanów lub chorych na AIDS, przykładów zachowań agresywnych, nietolerancyjnych czyli dyskryminacyjnych.

Określają formę, jaką przyjmowały zachowania dyskryminujące. Podają przyczyny nietolerancji w podawanych przykładach. Wyrażają swoje opinie, co do zasadności braku tolerancji, tzn. czy wymienione przyczyny zagrażały wolności i prawom innych ludzi zgodnie z przyjętą definicją tolerancji.
Wychowawca rysuje na tablicy koło i wypisuje podawane przykłady. Cała tablica to nietolerancje światowe, a wewnątrz koła wypisuje nietolerancje lokalne.
Około 15 minut.

3. Prowadzący zamyka dyskusję:

 mocno podkreśla negatywny charakter zachowań dyskryminacyjnych, które prowadzą zawsze do tragedii ludzkich na różną skalę (wojny, zamieszki, lincze, osobiste tragedie itp.),

 tolerancję wyraźnie pokazuje jako akceptację drugiego człowieka wraz z jego odmiennością (odmienny nie znaczy gorszy!),

 uczula, że nie można być obojętnym wobec przejawów nietolerancji (obojętność jest wówczas akceptacją dyskryminacji).

Około 10 minut.

4. Prowadzący zajęcia zachęca do wyciągnięcia wniosków z zajęć w formie haseł np. wszyscy ludzie są równi, każdy ma prawo do wolności, dyskryminacja jest maszyną napędzającą wojny, dyskryminacja zabija indywidualność, każdy ma prawo do bycia sobą, żyj i pozwól żyć innym, tak jak chcą.

Około 5 minut.

Na następnych zajęciach dzieci wypiszą wymyślone hasła na przygotowanych do tego celu kartonach. Tak przygotowaną galerię zawieszą w sali.