Diagnozowanie skóry

za pomocą urządzeń



Diagnostyka skóry jest kluczowym

punktem wizyty w gabinecie kosmetologa.



Dopiero po poprawnej diagnostyce

możliwy jest dobór odpowiednich
zabiegów i preparatów do pielęgnacji.
Cera to skóra twarzy, szyi i dekoltu.

Podstawowymi parametrami
określającymi rodzaj cery są:



koloryt,



grubość tkanki tłuszczowej,



elastyczność,



ukrwienie,



defekty,



napięcie,



nawodnienie,



rzeźba (zmarszczki),



wrażliwość,



ilość wydzielanego serum.

Po ocenie ustalamy rodzaj cery
naszej klientki tzn:



cera normalna,



cera tłusta,



cera sucha,



cera naczyniowa,



cera mieszana,



cera wrażliwa,



cera dojrzała.

Po ustaleniu rodzaju cery

przystępujemy do ustalenia

planu leczniczo –

pielęgnacyjnego.

Ocena zabarwienia skóry

Lampa Wooda



Najczęściej wykorzystywane urządzenie w
kosmetyce, ale również w dermatologii.
Wynaleziona w 1903 r. przez fizyka Roberta W.
Wooda dziś przeżywa swój renesans.



Składa się z czterech żarówek emitujących
długofalowe promieniowanie ultrafioletowe,
nazywane „czarnym światłem”, poprzez filtr
niklowo-potasowy. Diagnoza odbywa się dzięki
zjawisku fluorescencji pod wpływem światła z
zakresu 320-400 nm.



Przed rozpoczęciem badania lampa

powinna być rozgrzewana około 3 minut, a
jej odległość od skóry podczas badania nie
powinna przekraczać 20 cm. Podczas
naświetlania skóra promieniuje różnymi
kolorami:



kolor niebiesko-biały – wskazuje na

zmiany depigmentacyjne lub
hipopigmentacyjne,



niebiesko-fioletowy – cera normalna,



kolor bladoróżowy – cera sucha,



kolor ciemnofioletowy – wskazuje na cerę

tłustą,



zabarwienie białosrebrne – występuje w

przypadku nadmiernego zrogowacenia,



kolor pomarańczowo-żółty to wykwity

trądzikowe [1, 2].

Kolorymetr
(meksametr, chromametr)



Jest to oceny stopnia zabarwienia skóry.

Za kolor skóry odpowiedzialny jest głownie
barwnik - melanina. Kolorymetr jest
urządzeniem w postaci sondy, która
emituje na skórę światło o odpowiedniej
długości fali.



Część światła ulega absorpcji przez

melaninę (i hemoglobinę również),
natomiast dokonuje pomiaru światła
odbitego od skóry. Metodę tą wykorzystuje
się do oceny zmian naczyniowych oraz
przebarwień.

Diaskopia



Jest dużo prostszą, ale też mniej dokładną

od poprzednich metodą badania koloru
skóry. W badaniu wykorzystuje się szklaną,
przeźroczystą szpatułkę, którą
przyciskamy do powierzchni skóry.
Dociśnięcie skóry powoduje odpływ krwi z
tego miejsca i chwilowe zblednięcie skóry.



Badanie to pozwala na ocenę stanu

naczyń krwionośnych np. w obrębie jakiejś
zmiany. Oczywiście jeśli widzimy podczas
ucisku szpatułką czerwone zmiany to są to
niewątpliwie uszkodzone naczynia
krwionośne.

Pomiar nawilżenia skóry

Korneometr



jest urządzeniem do badania stopnia

nawilżenia w warstwie rogowej naskórka.
W badaniu korneometrem wykorzystuje
się zjawiska pojemności cieplnej i
półprzewodnictwa elektrycznego (w
środowisku o dużym nawodnieniu
przewodnictwo prądu jest większe, a jego
opór maleje).



Wyniki badania podawane są w jednostkach
względnych (im niższa jest wartość tym
mniejsze jest nawilżenie skóry danego
obszaru). Żeby wynik badania był wiarygodny
skóra musi być do badania odpowiednio
przygotowana, tzn. dokładnie oczyszczona.



Ze względu na niskie koszty badania
urządzenie to jest dosyć często stosowane do
oceny rodzaju cery w gabinetach
kosmetycznych oraz do oceny (monitorowania)
skóry przed i po zastosowaniu kosmetyków czy
leków miejscowych.

Tewametr (ewaporimetr)



Aparatura ta ocenia TEWL (przeznaskórkową
utratę wody), który jest parametrem niezwykle
istotnym w ocenie nawilżenia skóry. Podczas
badania ewaporimetrem można także ocenić
SSWL (przez skórną utratę wody po okluzji).



Tewametr składa się z cylindrycznej sondy
połączonej z aparaturą pomiarową. Sonda
zaopatrzonej w dwa czujniki do pomiaru
wilgotności (higrometr) oraz temperatury
(termometr).



Im wyższa wartość TEWL tym bardziej

bariera naskórkowa jest osłabiona, co ma
miejsce w wielu stanach zapalnych skóry
czy atopii (AZS). Zupełnie odmiennie
zachowuje się skóra starcza, która także
bardzo często jest bardzo sucha - przerost
warstwy rogowej (hiperkeratoza) często
powoduje zmniejszoną przeznaskórkową
utratę wody, ponadto wraz  z wiekiem
obserwuje się zmniejszoną aktywność
gruczołów potowych.

D - squame



Metoda D - squame nie ocenia stopnia nawilżenia
lecz stopień wysuszenia skóry. W badaniu tym
wykorzystywana jest ocena grubości warstwy
zrogowaciałej, która jest bardzo mocno związana ze
stopniem nawilżenia. Badanie d- squame polega na
automatycznym przyklejaniu do naskórka foliowych
dysków (wielkość 6-22 mm) - jedna strona jest
klejąca.



Dysk jest przyklejany ze stałym naciskiem. Następnie
foliowy krążek jest odrywany, a urządzenie analizuje
dysk pod kątem ilości łusek rodowych
przyczepionych do foli i porównuje je z wzorem. Im
więcej łusek tym bardziej przesuszona skóra.

Stopień przetłuszczania się
skóry

Sebumetr



Metoda ta pozwala na ocenę stanu

natłuszczenia skóry i aktywności
gruczołów łojowych głównie na twarzy i
owłosionej skóry głowy.



Zasada działania sebumetru polega na

pomiarze fotometrycznym przejrzystości
pergaminowej taśmy, która podczas
badania została przyciśnięta do skóry.
Urządzenie analizuje taśmę nasiąkniętą
tłuszczem, który był zgromadzony na
powierzchni naskórka- ocenia przenikanie
światła przez papier i wyświetla wynik.

Sebutape



Metoda ta pozwala na analizę

rozmieszczenia gruczołów łojowych i
wydzielania łoju.



Do skóry przykleja się specjalny film

polimerowy, który odkleja się po czasie 1-
3 h. Lipidy powodują, że taśma staje się
przeźroczysta i następnie poddaje się tę
taśmę analizie np. wzrokowej.

Pomiar gładkości powierzchni skóry

Profilometria pośrednia



Profilometria pośrednia pozwala ocenić

gładkość skóry i głębokość zmarszczek. Na
początku wykonuje się silikonowy odcisk
powierzchni naskórka, a następnie pod
mikroskopem elektronowym ocenia się
rzeźbę skóry (trójwymiarowy obraz),
analizując cienie powstałe w ukośnym
świetle lub wykorzystując światło lasera.

Profilometria bezpośrednia



Profilometria bezpośrednia to badanie

mikrotopograficzne skóry, które pozwala
ocenić gładkość powierzchni skóry i
głębokość zmarszczek.  Badanie polega na
przyłożeniu  głowicy urządzenia
(komputera) wyposażonej w kamerę
bezpośrednio do powierzchni skóry. Obraz
emitowany z głowicy jest widoczny na
monitorze i przeliczany w wartościach
względnych.

Pomiar elastyczności i
rozciągliwości skóry

Kutometr



utometr jest wykorzystywany do

kosmetologicznej oceny zaawansowania
procesów starzenia się skóry. Kutometr
służy do pomiaru właściwości
mechanicznych skóry (czyli rozciągliwości
i wiskoelastyczności). Urządzenie składa
się z sondy pomiarowej, która w czasie
badania zasysa skórę do otworu sondy.



Podczas badania ocenie podlegają

stawiany opór, maksymalne odkształcenie
oraz elastyczność i napięcie
powierzchniowe złapanego przez sondę
fałdu skórnego.



Oczywiście skóra nawilżona jest bardziej

elastyczna i mniej sztywna od suchej, zaś
skóra bogata w kolagen jest bardziej
elastyczna i ulega odkształceniu na
krótszy czas.

Twistometr



Twistometr to urządzenie które wprowadza

skórę w ruch obrotowy, jednocześnie
dokonujące pomiaru: oporu jaki stawia
skóra, stopnia zdeformowania oraz czasu
powrotu skóry do stanu sprzed badania.



Podczas badania można ocenić m.in.

zmiany strukturalne kolagenu  elastyny w
skórze starzejącej się na skutek
promieniowania UV. Twistometr
wykorzystuje się także do badania
skuteczności preparatów kosmetycznych.

Ekstensjometr



Jest to aparat złożonych z dwóch

oddalonych od siebie płytek. Podczas
badania rozciągając płytki na boki ocenia
się elastyczność skóry biorąc pod uwagę
dwa współczynniki: użytą do rozciągania
siłę oraz procent uzyskanego rozciągnięcia
skóry. Badanie to pozwala ocenić stan i
jakość obecnego w skórze kolagenu.

Pomiar odczynu skóry

Pehametr



Pomiar pH skóry przy użyciu pehametru

wymaga odpowiednich warunków
zewnętrznych (w pomieszczeniu w którym
wykonujemy badania temperatura nie
może przekraczać 23 C, a wilgotność
powinna być poniżej 65%). Urządzenie
składa się z elektrody znajdującej się w
szklanej sondzie, która jest przykładana
do powierzchni skóry.



Badanie to pomaga w ocenie stosowanych

kosmetyków, a szczególnie środków
myjących - czasami dowiadujemy się, że
konieczne jest zastosowanie substancji
zakwaszającej środowisko naskórka, a także
przy produkcji kosmetyków, które nie
powinny zmieniać lekko kwaśnego pH skóry.



Coraz częściej używane są mikrokamery

w gabinetach.



Działają one podobnie jak mikroskop,

którego obraz można przenieść na ekran
monitora i zapisać w komputerze. Pozwala
obserwować stan skóry twarzy, głowy i
włosów zarówno przed, jak i po
zastosowanej kuracji.

Dziękuję za uwagę