„Jak przebiega reakcja metali i

ich tlenków z wodą.”

Patrycja Radomska

Rozmieszczenie metali i

niemetali w układzie okresowym.

Wodorotlenki – wzór ogólny

Przykładowe wodorotlenki 1 i
2 grupy układu okresowego.

Wskaźnik- związek chemiczny, który

posiada zdolność zmiany barwy w

roztworze wodnym o różnym odczynie

Roztwór kwasowy: bezbarwna

Roztwór obojętny: bezbarwna

Roztwór zasadowy:

malinowa

Barwy wskaźników -

fenoloftaleina

Barwy wskaźników - oranż
metylowy



Roztwór kwasowy:

czerwona



Roztwór obojętny:

żółta



Roztwór zasadowy:

pomarańczowa

Barwy wskaźników – papierki
uniwersalne



Roztwór kwasowy:

czerwona



Roztwór obojętny:

żółta



Roztwór zasadowy:

zielononiebieska

BHP

DOŚWIADCZENIE 1
„Badanie zachowania się tlenku magnezu,
tlenku wapnia i tlenku żelaza (III) wobec wody”

 

MgO CaO Fe

2

O

3

H

2

O + fenoloftaleina

 
Opis wykonywanego doświadczenia:

Do trzech probówek wlej około 5cm

3

wody destylowanej i kilka kropel

fenoloftaleiny, a następnie wsyp kolejno: do pierwszej probówki niewielka
ilość tlenku magnezu, do drugiej probówki tlenku wapnia i do trzeciej
probówki tlenku żelaza (III). Zawartość probówek wymieszaj bagietką.

Obserwacje:

Wskaźnik zmienił barwę na malinową w probówce I, gdzie
umieszczony został tlenek magnezu i w probówce II, gdzie
umieszczony został tlenek wapnia
W probówce III, gdzie znajdował się tlenek żelaza (III)
wskaźnik nie zmienił zabarwienia.

 
 

Wnioski:

Tlenek magnezu i tlenek wapnia reagują z wodą. Powstały
nowe substancje.
Tlenek żelaza (III) nie reaguje z wodą. : Substancje, które
powstały to wodorotlenek magnezu i wodorotlenek wapnia,
które mają odczyn zasadowy.

Ogólny schemat reakcji 1 metody
otrzymywania wodorotlenków
metali aktywnych

Tlenek metali aktywnych + woda  wodorotlenek metalu

aktywnego

Równania reakcji z przeprowadzonych doświadczeń:

1
2
3 Fe

2

O

3

+ H

2

O  X

DOŚWIADCZENIE 2
„Badanie zachowanie się sodu, magnezu i miedzi
wobec wody w obecności fenoloftaleiny”

Na

 
 

 

I

 

H

2

O + fenoloftaleina

Opis wykonywanego doświadczenia:
Do zlewki wlewamy wodę i kilka kropel fenoloftaleiny, a

następnie wrzucamy przygotowaną małą grudkę sodu. Do
zlewki zbliżamy zapalone łuczywko.

Mg Cu

 
 

 
II III
 
 
 
 

H

2

O + fenoloftaleina

 
 

Opis wykonywanego doświadczenia:
 
Do dwóch probówek wlewamy wodę i kilka kropel fenoloftaleiny, a następnie

dodajemy kolejno magnez i miedź. Probówkę z magnezem podgrzewamy.

Do wylotu probówek zbliżamy zapałkę.

Obserwacje:

Wskaźnik – fenoloftaleina dodany do roztworów w I
zlewce i II probówce zmienił barwę na malinową. W III
probówce brak zmiany barwy wskaźnika. Reakcja w
zlewce przebiegała gwałtownie. Wydzielał się gaz.
Wydzielający się gaz zapalił się z gwizdem. Po ogrzaniu
probówki II barwa wskaźnika jest bardziej intensywna.

 

Wnioski:

Sód i magnez reagują z wodą. Miedź nie reaguje z wodą.
Sód jest pierwiastkiem aktywniejszym od magnezu,
reakcja zachodzi gwałtownie. Magnez reaguje z wodą po
ogrzaniu. Powstają nowe substancje o charakterze
zasadowym- wodorotlenek sodu i wodorotlenek
magnezu. Gaz który się wydziela to wodór.

Ogólny schemat reakcji 2 metody

otrzymywania wodorotlenków

metali aktywnych

Metal aktywny + woda  wodorotlenek metalu aktywnego +

wodór

Równania reakcji z przeprowadzonych doświadczeń:

1. 2 Na + H

2

O  2NaOH + H

2

2. Mg + 2H

2

O Mg(OH)

2

+ H

2

3. Cu + H

2

O  X

Metody otrzymywania
wodorotlenków metali aktywnych



Tlenek metali aktywnych + woda  wodorotlenek metalu
aktywnego



Metal aktywny + woda  wodorotlenek metalu aktywnego
+ wodór