Poglądy

Arystotelesa, Galileusza

i Einsteina

na temat przyczyn

ruchów.

Poglądy Arystotelesa

Arystoteles filozof grecki żył od 384 do 322 roku p.n.e..

Urodził się w Stagirze na półwyspie Trackim.

W rozumieniu Arystotelesa fizyka zajmuje się badaniem

przyczyn i zasad, zachodzących we wszechświecie.

Wg niego pierwszym, który wprowadził ruch był Bóg. Jest

on przyczyną wszystkich ruchów, także ruchu myśli.

To rozum wprowadził w ruch świat i jest jego pierwszą

przyczyną, ostatecznym celem.

 

 

Ruch jest przede wszystkim zmianą formy.

Kiedy ciało znajduje się w stanie zgodnym z

naturą

(psyhis), pozostaje w spoczynku.

Zaczyna się poruszać, kiedy jakaś siła wytrąci je

ze stanu naturalnego.

Przyczyną ruchu jest więc zawsze bezpośrednie

działanie siły.

Ciała dążą przy tym do powrócenia do stanu

naturalnego – czyli spoczynku.

W ten sposób wg Arystotelesa naturalnym

położeniem kamienia jest "dół".

Rzucony w górę (wprawiony w ruch przez siłę),

kamień będzie dążył do tego, aby spaść w dół.

W fizyce Arystoteles szczegółowo rozważa

zagadnienia nieskończoności ruchu, próżni i

podzielności; próbuje zdefiniować pojęcia

miejsca i czasu.

Podaje także podstawowe równania dynamiki.  

Poglądy Galileusza

Galileo Galilei (1564-1642) urodził się w Pizie,

studiował medycynę, potem matematykę i

filozofię w Pizie i Florencji.

Od 1589 r. był profesorem w Pizie, w Padwie i

znów w Pizie.

Główne swe zdobycze naukowe, które uczyniły

go sławnym polegały one na odkryciu praw

spadania, a także na skonstruowaniu

teleskopu.

W roku 1583 odkrył prawo ruchu wahadła, w

1602 sformułował prawo swobodnego

spadania ciał.

Jego bardzo ważnym odkryciem było

odkrycie zjawiska bezwładności.

Jednak wykonując różne doświadczenia Galileusz

doszedł do wniosku, że ciało, któremu w

wyniku działania innych ciał nadano pewną

prędkość, powinno stale poruszać się ruchem

jednostajnym prostoliniowym czyli ruch,

którego torem jest linia prosta i w czasie

którego ciało w dowolnych, ale jednakowych

odstępach czasu, przebywa jednakowe drogi.

Udowodnił on, że im mniejsze tarcie tym

zmniejszanie się prędkości jest mniej

zauważalne.

Wniosek był taki: gdyby nie było tarcia, to ciało

wprawione w ruch poruszałoby się dalej ze

stałą prędkością.

 

Poglądy Einsteina

Największy uczony XX w. i jeden z

najwybitniejszych umysłów w historii.

Żył w latach 1879-1955.

Znany jest przede wszystkim jako twórca

teorii względności, z której wywodzi się

słynny wzór na energię. 

E=mc

2

w którym E oznacza energię, m- masę, a c-

prędkość światła

E=mc

2

w którym E oznacza energię, m- masę, a c-

prędkość światła

Jedną z najważniejszych konsekwencji teorii

względności jest równoważność masy i energii.

Mówi ona, że energia spoczynkowa ciała równa

się masie spoczynkowej ciała pomnożonej

przez kwadrat prędkości światła.

 

Wykazał, że światło porusza się z największą

prędkością we wszechświecie

i

udowodnił, że przy podróżowaniu z szybkością

zbliżoną do prędkości światła czas zwolniłby

swój bieg a masa zwiększyła.

D Z I Ę K U J Ę

Z A

U W A G Ę