Testy

Test Gaenslena

Należy do grupy testów prowokacyjnych

mających na celu wywołanie reakcji
bólowej w ściśle określonym miejscu. W
tym przypadku pojawienie się bólu w
okolicy pachwiny lub/i kości krzyżowej, w
trakcie przeprostu stawu biodrowego w
pozycji leżenia tyłem przy ustabilizowanym
w zgięciu w drugim stawie biodrowym,
świadczy o przeciążeniowej dysfunkcji
stawów krzyżowo-biodrowych.

Test Matthiassa

Znajduje zastosowanie w ocenie ogólnej

wydolności mięśni posturalnych.
Utrzymanie przez okres 30 sekund
wyprostowanej postawy z uniesionymi i
wyprostowanymi w stawach łokciowych
kończynami górnymi, świadczy o
prawidłowej wytrzymałości mięśni
posturalnych.

Teset Schobertha-Berqueta

Wykonywany jest analogicznie jak test

Matthiassa, z tym że w pozycji siedzącej.
Pozwala on zawęzić ocenę wytrzymałości
posturalnej mięśni tułowia.

Testy napięciowe dla kończyny
górnej

Pozwalają uchwycić pośrednio i zlokalizować

zaburzenia przesuwalności pni nerwów

obwodowych kończyny górnej. Dla każdego z trzech

głównych nerwów kończyny górnej wykorzystuje się

inną pozycje wyjściową

•

Odwiedzenie, rotacja zewnętrzna, prostowanie

naprzedramienia i nadgarstka – nerw pośrodkowy

•

Odwiedzenie, wyprost, rotacja wewnętrzna,

nawracanie przedramienia i zginanie nadgarstka –

nerw promieniowy

•

Odwiedzenie, rotacja zewnętrzna, zgięcie

przedtamienia, wyprost nadgarstka, prostowanie

palców – nerw łokciowy

Test pozycji

Wykonywany jest w pozycji stojącej z

zamkniętymi oczami. Kończyny górne są
wyprostowane w stawach łokciowych i
uniesione pionowo w górę. Zbaczanie
jednej kończyny górnej w bok może
świadczyc o uszkodzeniu labiryntu po tej
stronie.

Test przywiedzenia

horyzontalnego ramion

Służy do różnicowania przyczyn

dolegliwości bólowych barku. Wykonuje się
go przy kończynach górnych wspartych
dłońmi na biodrach. Jeśli w trakcie
przywodzenia występuje ewidentna różnica
w zakresie ruchomości po obu stronach, a
próba biernego zwiększenia ruchomości
wyzwala ostrą, miejscową reakcję bólową,
to przemawia to za pierwotnie barkową
przyczyną dolegliwości.

Test Thomasa

Służy do wykrywania przykurczu

zgięciowego
w stanie biodrowym. Jeśli istnieje taki
przykurcz, to próba przyciągnięcia
(zgięcia) jednego uda („zdrowego”) do
brzucha, przeprowadzona w leżeniu tyłem
z wyprostowaną drugą nogą, spowoduje
unoszenie drugiego uda (zginanie).
Wielkość tego ostatnio zgięcia może być
pośrednią miarą wielkości przykurczu.

Test Jandy

Polega na próbie biernego wyprostu uda przy

równoczesnej stabilizacji drugiej (nie
testowanej) nogi w zgięciu, pozwala na
swoiste zróżnicowanie „udziału” w przykurczu
zgięciowym mięśni: m. biodrowo-lędźwiowy
(brak 10-20

0

przeprostu), m. prosty uda

(ograniczenie zgięcia stawu kolanowego) oraz
m. naprężacz powięzi szerokiej (ograniczenie
zgięcia kolana i przywiedzenia biodra)

Test Pavelaka

Służy do pomiaru zakresu ruchów skrętnych

kręgosłupa w odcinku piersiowym lub

lędźwiowym. Wynik podawany jest w

centymetrach (zwiększenie odległości

pomiędzy dwoma punktami pomiarowymi).

Stałym punktem jest wyrostek kolczysty L

5

,

natomiast drugi punkt zlokalizowany jest

na wcięciu szyjnym mostka (dla odc.

piersiowego) lub na końcu wyrostka

mieczykowatego mostka (dla odc.

lędźwiowego)

Test Molla i Wrighta

Służy do pomiaru zakresu zginania w bok

piersiowo-lędźwiowego odc. Kręgosłupa.
Wynik podawany jest w centymetrach
(zmniejszenie odległości pomiędzy dwoma
punktami pomiarowymi, zlokalizowana na
szczycie grzebienia biodrowego oraz na
wysokości wyrostka mieczykowatego
mostka)