Diagnostyka i programowanie rehabilitacji

CHOROBY

UKŁADU

KRĄŻENIA

Badanie sprawności układu krążenia oraz
diagnozowanie chorób serca i naczyń opiera
się na:



Próbach czynnościowych
(próby wysiłkowe, wodne, farmakologiczne)



Badaniach biochemicznych
(np. oznaczenie zawartości elektrolitów, gazów,

enzymów krwi)



Badaniach kardiograficznych
(elektrokardiografia, fonokardiografia)



Badaniach radiologicznych
(radiografia, angiografia)

Próby wysiłkowe



Próba wysiłkowa Martinetta

U zdrowych osób po 15 głębokich przysiadach, wykonanych
w ciągu 15 sek., HR wzrasta o 20-30/min, RRskurcz. podnosi
się o 10-30 mmHg, po czym po 3-5min. następuje powrót
do wartości wyjściowych.

W stanach upośledzonej sprawności układu krążenia
powysiłkowe przyspieszenie tętna jest większe, a powrót do
normy powolniejszy. RRskurcz. może nie wzrastać, a nawet
zmniejszać się po wysiłku.

Próby wysiłkowe



Próba ortostatyczna Martineta

Po przejściu z pozycji leżącej do stojącej RRskurcz.obniża
się u osób zdrowych o 15-20mmHg, RRrozkurcz.pozostaje
bez zmian, a HR nieznacznie przyspiesza się na krótki czas.

U osób z labilnym układem neurowegetatywnym może
nastąpić reakcja hipotoniczna (znaczne przyspieszenie HR,
wzrost RRrozkurcz) lub hipodynamiczna (obniżenie
RRrozkurcz i RR skurcz).

Próby wysiłkowe



Próba Valsalvy

Zdrowy człowiek może wstrzymać oddech po uprzednim
głębokim wdechu przez 20-50 sekund, przy czym jego

RRskurcz. spada nieznacznie.

U ludzi ze zmianami w mięśniu sercowym RR skurcz podczas

przeprowadzania próby – spada nawet do 70-80 mmHg.

Próby wysiłkowe



Badania spirometryczne

Pojemność życiowa płuc zmniejsza się na skutek zastoju w
krążeniu małym spowodowanym:



wadami zastawki dwudzielnej



wrodzonymi wadami serca



niewydolnością lewokomorową.

Próba wodna



Próba obciążenia wodą

Zdrowi ludzie po wypiciu 600ml wody wydalają w ciągu 2
godz taką samą ilośc moczu.

W przewlekłej niewydolności krążenia (ale bez chorób nerek
lub wątroby) obserwuje się opóźnioną diurezę.

Ciśnienie tętnicze

Ciśnienie krwi w t.ramiennej dorosłego zdrowego człowieka
po 10-minutowym spoczynku na czczo wynosi przeciętnie:

skurczowe

120 mmHg

rozkurczowe 65-90 mmHg

Ciśnienie tętnicze

W większości przypadków poziom ciśnienia tętniczego wzrasta z wiekiem.

Wiek

r.ż

Ciśnienie tętnicze [mmHg]

Prawidłowe

ciśnienie

tętnicze

skurczowe

rozkurczowe

dolna

granica

górna

granica

dolna

granica

górna

granica

15
16-19
20-24
25-29
30-39
40-49
50-59
60-69

80
90
90
90
90
90
90

100

120
130
130
130
130
140
140
150

50
60
60
60
60
60
60
60

80
85
85
85
90
90
90
90

120/80
130/85
130/85
130/85
130/90
140/90
140/90
150/90

Ciśnienie tętnicze

W warunkach fizjologicznych u osób zdrowych występują
dobowe wahania ciśnienia w granicach 5-20 mmHg.

Poziom ciśnienia w godzinach porannych spada, a w godzinach
południowych wzrasta.

Ciśnienie tętnicze

Zwiększenie ciśnienia tętniczego obserwuje się:



po wysiłkach fizycznych



w emocjach



podczas spożywania posiłków



pod wpływem oziębienia

Ciśnienie tętnicze

Nadciśnienie tętnicze stwierdza się jako o b j a w w stanach chorobowych

tj:



Choroby nerek
ostre i przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych, przewlekłe

odmiedniczkowe zapalenie nerek, torbielowatość nerek, guzy nerek,

zwężenia, zakrzepy i anomalie naczyń nerkowych



Zaburzenia wewnątrzwydzielnicze
pierwotny hiperaldosteronizm, zaspół Cushinga, nadczynność tarczycy



Choroby naczyń
stwardnienie tętnicy głównej i rozlane stwardnienie tętnic jamy

brzusznej, koarktacja tętnicy głównej



Choroby mózgu
guz

oraz jako

n a d c i ś n i e n i e t ę t n i c z e s a m o i s t n e (choroba

nadciśnieniowa).

Ciśnienie tętnicze

O b n i ż e n i e ciśnienia tętniczego występuje w
postaci:



hipotonii fizjologicznej



w przebiegu zawału serca



ostrej i przewlekłej niewydolności krążenia



w stanach wstrząsowych



nadwrażliwości zatoki szyjnej



niewydolności kory nadnerczy



ostrym zapaleniu wsierdzia, osierdzia i mięśnia sercowego.

Ciśnienie tętnicze

N i e j e d n a k o w e ciśnienie w tętnicach
jednoimiennych (różnice fizjologiczne wynoszą ok.10
mmHg) obserwuje się w:



tętniakach tętnicy głównej



jednostronnych zmianach miażdżycowych



zakrzepach tętniczych

Ciśnienie tętnicze

Z m n i e j s z e n i e a m p l i t u d y ciśnienia ma
miejsce w :



przewlekłej niewydolności krążenia



zarostowym zapaleniu osierdzia

Z w i ę k s z e n i e a m p l i t u d y ciśnienia obserwuje
się w:



niedomykalności zastawek tętnicy głównej



nadczynności tarczycy



nadciśnieniu samoistnym

Próba różnicoworozpoznawcza
w nadciśnieniu



Próba oziębienia

Oziębienie dłoni w wodzie o temp. +4° wywołuje u zdrowej
osoby wzrost ciśnienia nie przekraczający 25 mmHg.

We wczesnych okresach choroby nadciśnieniowej jest on
znacznie większy, a powrót do wartości sprzed oziębienia
trwa dłużej niż 5 min.

Elektrokardiografia

Badanie elektrokardiograficzne polega na zapisaniu prądów

czynnościowych serca. Zapis ma postać krzywej, zwanej

elektrokardiogramem.

Elektrokardiogragrafia

Standardowe badanie ekg
wymaga użycia 12
odprowadzeń:



3 dwubiegunowych
kończynowych (I, II, III),



3 jednobiegunowych
kończynowych (aVR, aVL,
aVF)



6 odprowadzeń
jednobiegunowych
przedsercowych (V1, V2, V3,
V4, V5, V6).

Krzywa elektrokardiograficzna

Krzywa elektrokardiograficzna opisana jest za pomocą sześciu liter

alfabetu: P, Q, R, S, T, U. Składa się z 6 załamków i 3 odcinków.

Krzywa elektrokardiograficzna

.

Załamek - tj. wychylenia

w górę lub w dół od linii

izoelektrycznej.

Odcinek - część linii

izoelektrycznej pomiędzy

załamkami.

Odstęp - łączną część

załamka oraz

sąsiadującego odcinka.

Zespół - fragment krzywej

obejmujący kilka załamków

Krzywa elektrokardiograficzna

Każdy załamek odpowiada za inną fazę potencjału

czynnościowego:



Załamek P – depolaryzacja przedsionków,



Odcinek PQ – repolaryzacja przedsionków,



Odstęp P-Q – czas dojścia pobudzenia do komór,



Zespół QRS – depolaryzacja komór,



Odcinek ST – początek repolaryzacji komór,



Odstęp Q-T – potencjał czynnościowy w roboczych włóknach

mięśnia komór,



Załamek T – repolaryzacja komór.

Krzywa elektrokardiograficzna
- Potencjał spoczynkowy i czynnościowy

Źródłem powstawania załamków są zmiany potencjału

elektrycznego występujące w komórkach mięśnia

sercowego.

Potencjał elektryczny zmienia się na skutek zmiany

szybkości przenikania przez błony komórkowe jonów sodu

(Na), potasu (K) oraz wapnia (Ca).

Krzywa elektrokardiograficzna
- Potencjał spoczynkowy i czynnościowy



Potencjał spoczynkowy, czyli stan kiedy komórka mięśnia

sercowego znajduje się w stanie spoczynku.
Kiedy nie występuje różnica potencjału na zewnątrz i

wewnątrz komórki lub też różnica potencjału pomiędzy

wnętrzem komórki, a jej powierzchnią wynosi -90mV.



Potencjał czynnościowy- stan kiedy na skutek

pobudzenia bodźcem następuje zmiana potencjału z -90mV

do -65mV. Zmiana ta wyzwala napływ jonów sodu do

wnętrza komórki mięśnia sercowego i powstanie

depolaryzacji, a następnie repolaryzacji.

Krzywa elektrokardiograficzna
- Potencjał spoczynkowy i czynnościowy

Faza 0 – szybka
depolaryzacja
Faza 1 – wstępna szybka
repolaryzacja
Faza 2 – powolna
repolaryzacja
Faza 3 – szybka repolaryzacja
Faza 4 – powrót do spoczynku
(polaryzacji)

Zmiany wartości
potencjału

Krzywa elektrokardiograficzna
- Pobudliwość i warunki przewodzenia bodźców

Pobudliwość –
zdolność do pobudzenia pod wpływem docierającego
bodźca.
Przeciwieństwem pobudliwości jest refrakcja, czyli stan
kiedy komórka nie jest pobudliwa na skutek inaktywacji
kanałów sodowych.

Krzywa elektrokardiograficzna
- Pobudliwość i warunki przewodzenia bodźców

 

Przewodzenie bodźców polega na szeregowym wzbudzaniu
 potencjału czynnościowego w kolejnych komórkach.
Czynnikiem, który pobudza jest różnica potencjału, która
występuje pomiędzy komórką pobudzoną, a tą znajdującą się w
stanie spoczynku.

Krzywa elektrokardiograficzna
- Pobudliwość i warunki przewodzenia bodźców 

Szybkość szerzenia się pobudzenia zależy od:



amplitudy potencjału czynnościowego,



szybkości narastania ramienia potencjału czynnościowego,



kierunek rozprzestrzeniania się fali pobudzenia.

Krzywa elektrokardiograficzna
- Układ bodźcoprzewodzący mięśnia sercowego

Grupa komórek, które mają

zdolność do wytwarzania i

przenoszenia impulsów

wywołujących skurcze

serca.  Skurcze serca

powstają tylko w wyniku

działania układu

bodźcoprzewodzącego

serca. Komórki nerwowe

występujące w sercu nie

mają wpływu na wyzwalanie

pobudzenia w sercu.

Układ bodźcoprzewodzący mięśnia sercowego

Krzywa elektrokardiograficzna
- Rejestracja sygnału elektrokardiograficznego

Serce pracuje cyklicznie. Jeden cykl pracy serca składa się z
trzech etapów:



PAUZA – rozkurcz przedsionków i komór, krew napływa do
przedsionków



SKURCZ PRZEDSIONKÓW – przedsionki kurczą się, a krew
napływa do obu komór,



SKURCZ KOMÓR – ściany komór kurczą się, powstaje wysokie
ciśnienie, a krew zostaje wyrzucona do tętnicy głównej i płucnej.

Patologiczne zmiany w ekg

W zapisie EKG różnicować można

kolejne warstwy ogniska

zawałowego w ścianie mięśnia

sercowego



strefa martwicy – patologiczny

załamek Q (dłuższy niż 0,04 s oraz

wyższy niż 25% załamka R)



strefa uszkodzenia – fala

Pardeego, uniesiony odcinek ST



strefa niedotlenienia – ujemny

załamek T.

Zawał mięśnia sercowego

(łac. infarctus myocardii)

– martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem
na skutek zamknięcia tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do
obszaru serca.

Prawidłowy wykres EKG

Strefa martwicy, tzw.
dziura elektryczna

Strefa uszkodzenia

Strefa niedotlenienia

Patologiczne zmiany w ekg
- Zawał mięśnia sercowego

W zależności od lokalizacji zawału zmiany występują w różnych
odprowadzeniach:



zawał rozległy przedni – odprowadzenia V1-V6, I, aVL



zawał dolnej ściany serca – odprowadzenia II, III, aVF



zawał tylnej ściany serca – odprowadzenia V1, V2

Zawał mięśnia sercowego

Różnicowanie bólu wieńcowego z bólem zawałowym

Cecha

Ból wieńcowy

Ból zawałowy

Charakter:

gniotący/piekący ból
zamostkowy, penetrujący do
lewej ręki, przestrzeni
międzyłopatkowej, żuchwy

gniotący/piekący ból zamostkowy,
penetrujący do lewej ręki,
przestrzeni międzyłopatkowej,
żuchwy

Czas trwania:

5-17 min

> 30min.

Wpływ
nitratów:

Ustaje po nitratach

Nie ustaje po nitratach

Wpływ
wysiłku:

występuje dopiero po wysiłku

występuje nawet podczas spoczynku

Zawał mięśnia sercowego

Pierwsza pomoc przy zawale

Pomoc przedlekarska sprowadza się do ułożenia chorego w

pozycji półsiedzącej (o ile jest przytomny) lub bocznej

ustalonej (jeśli jest nieprzytomny), wezwaniu fachowej

pomocy medycznej i kontroli tętna i oddechu.

Jeśli ustanie praca serca i oddech należy rozpocząć masaż

serca.

W warunkach domowych należy podać 300–500 mg

aspiryny doustnie i 0,4-0,8 mg nitrogliceryny podjęzykowo i

natychmiast wezwać karetkę.

Patologiczne zmiany w ekg

Migotanie przedsionków-

(łac. fibrillatio atriorum)

-

najczęstsze zaburzenie rytmu serca, polegające na

nieskoordynowanym pobudzeniu przedsionków serca.

Niekiedy pierwszą manifestacją migotania przedsionków są

powikłania zatorowe lub zaostrzenie niewydolności serca.

Objawy:



kołatanie serca



ból w klatce piersiowej



duszność



łatwe męczenie się



zawroty głowy



omdlenie



poty



gorsza tolerancja wysiłku



uczucie lęku



wielomocz



nieregularne tętno z deficytem tętna

Patologiczne zmiany w ekg
- Migotanie przedsionków

Migotanie przedsionków (górny zapis) i rytm zatokowy (dolny zapis)



całkowita niemiarowość komór z częstością akcji serca zwykle
około 100-150/min



brak załamków P



odstępy R-R nieregularne



obecna fala migotania - fala f (falujący ruch linii izoelektrycznej
najlepiej widoczny w odprowadzeniu V1, o częstości około 350-
600/min.)



zespoły QRS zwykle wąskie

Migotanie przedsionków

Powikłania zakrzepowo-zatorowe:

Nieprawidłowo kurczące się przedsionki powodują zaburzenia

przepływu krwi i zwiększone ryzyko powstania skrzeplin. Mogą one

ulec przeniesieniu do krwiobiegu i stać się źródłem zatorów, głównie

w krążeniu mózgowym.

Najczęstszym powikłaniem zakrzepowo-zatorowym migotania

przedsionków jest udar niedokrwienny mózgu.

W ciągu pierwszych 24-48 h napadu migotania przedsionków ryzyko

jest stosunkowo małe, rośnie ono w miarę długości trwania napadu.

Migotanie przedsionków

Czynniki ryzyka zwiększające ryzyko powikłań

zakrzepowo-zatorowych:



wiek (im osoba starsza tym ryzyko większe)



zwężenie zastawki mitralnej



sztuczna zastawka serca



przebyty udar niedokrwienny mózgu



obecność skrzepliny w lewym przedsionku



choroba niedokrwienna serca



nadciśnienie tętnicze



cukrzyca



niewydolność serca



nadczynność tarczycy



kardiomiopatia przerostowa

Patologiczne zmiany w ekg

W badaniu ekg widoczne szerokie
zespoły QRS i brak załamka P.
Częstoskurcz komorowy jest
potencjalnym zagrożeniem życia
ponieważ może przejść w
migotanie komór.

Każdy przypadek utrwalonego
częstoskurczu komorowego jest
wskazaniem do
natychmiastowego leczenia.

Częstoskurcz komorowy

- trzepotanie komór

(łac. tachycardia ventricularis)

- zaburzenie rytmu serca, polegające na wystąpieniu
przyśpieszonej czynności skurczowej serca, która pochodzi z
ośrodka zlokalizowanego w mięśniu komór serca.

Częstoskurcz komorowy

Częstoskurcz komorowy - trzepotanie komór

Leczenie:

Częstoskurcz komorowy bez pulsu wymaga zastosowania szybkiej

defibrylacji i rozpoczęcia zabiegów reanimacji (CPR).

Przy częstoskurczu komorowym z tętnem i kiedy pacjent jest

stabilny podaje się amidaron 150–300 mg.

Przy częstoskurczu komorowym z tętnem, ale gdy pacjent jest

niestabilny lub nieprzytomny, wykonuje się kardiowersję.

Patologiczne zmiany w ekg

Blok serca przedsionkowo-komorowy

(łac. dissociatio atrioventricularis)

- czasowe, napadowe lub stałe zaburzenie przewodzenia bodźców z

węzła zatokowo-przedsionkowego do roboczego mięśnia komór.
Przebiega w 3 stopniach zaawansowania.



Blok I stopnia
charakteryzuje się w badaniu ekg wydłużeniem odstępu PQ powyżej

0,2 s.



Blok II stopnia przebiega dwojako:



jako blok typu Mobitz I

charakteryzujący się stopniowym, wydłużaniem odstępu PQ, aż do

wypadnięcia zespołu QRS



jako blok typu Mobitz II

polegający na całkowitym wypadnięciu zespołu QRS



Blok III stopnia
polega na zupełnie nieskoordynowanej pracy przedsionków i komór,

czemu towarzyszy niezależne występowanie, odpawiadającym im w

badaniu ekg załamków P i zespołów QRS. Częstotliwość rytmu komór

jest wolniejsza niż przedsionków.

Blok przedsionkowo-komorowy

Blok przedsionkowo-komorowy III stopnia.
Na czerwono zaznaczono załamki P, na niebiesko zespoły QRS

Blok przedsionkowo-komorowy

Leczenie



przewlekły blok I stopnia oraz blok II stopnia typu Mobitz I

najczęściej nie wymagają postępowania leczniczego, a

jedynie okresowej kontroli. Należy dążyć do odstawienia

leków zwalniających przewodzenie przedsionkowo-

komorowe, zwłaszcza gdy odstęp PQ wynosi > 0,24-0,26 s.



u chorych z blokiem II stopnia typu Mobitz II oraz blokiem III

stopnia zwykle istnieją wskazania do wszczepienia

stymulatora serca, gł. ze względu na niebezpieczeństwo

wystąpienia groźnych zaburzeń rytmu oraz objawowej

bradykardii.

Ekg wysiłkowe (test
wysiłkowy)

– opiera się na zależności zmieniającego się zapisu ekg pod
wpływem wysiłku fizycznego. Wysiłek fizyczny powoduje
zwiększanie zapotrzebowania na tlen, co organizm
kompensuje przez zwiększenie przepływu przez naczynia
wieńcowe.

Test na bieżni ruchomej (wg protokołu Bruce'a)

Ekg wysiłkowe (test wysiłkowy)

U osób z niewydolnością przepływu wieńcowego, powyżej
pewnego wysiłku, zapotrzebowanie na tlen nie może już
dalej zostać pokryte drogą zwiększonego przepływu i
rozwijają się cechy niedokrwienia mięśnia sercowego.

Ekg wysiłkowe (test wysiłkowy)

Wskazania



diagnostyka bólów w klatce piersiowej



diagnostyka niespecyficznych zmian w ekg spoczynkowym



ocena zaawansowania choroby niedokrwiennej serca



diagnostyka zaburzeń rytmu serca



diagnostyka nadciśnienia



ocena skuteczności leczenia



kwalifikacja do badań inwazyjnych (koronarografia)



kwalifikacja do rehabilitacji



kontrola rehabilitacji

Badanie radiologiczne (rtg)

-

pozwala na dość precyzyjne określenie granic i rozmiarów serca

oraz dużych naczyń, wielkości komór i grubości ich ściany,
objętości serca oraz dynamiki skurczów i rozkurczów serca.

Prawidłowo wymiar całkowity serca u osoby dorosłej nie
powinien przekraczać 50% średnicy klatki piersiowej.

Badanie radiologiczne

Najważniejsze elementy, tworzące zarys

sylwetki serca w projekcji PA.



Prawy brzeg sylwetki serca (od przepony ku

górze) tworzą:

1.

Krawędź prawego przedsionka (od

przepony do wnęki)

2.

Żyła główna górna (od wnęki ku górze)



Lewy brzeg sylwetki serca (od przepony ku

górze) tworzą:

1.

Cień lewej komory (od przepony do wnęki)

2.

Uszko lewego przedsionka (wklesłość na

poziomie bieguna lewej wnęki)

3.

Pień płucny (na poziomie wnęki)

4.

Łuk aorty (powyżej)

Najważniejsze elementy budujące zarys

serca w projekcji bocznej:

1.

Brzeg przedni utworzony jest przez cień

prawej komory

2.

Brzeg tylny utworzony jest przez cień lewej

komory

Badanie radiologiczne



W przypadku powiększenia lewego przedsionka w obrazie

rtg widoczne jest wypełnienie wklęsłości i wyrównanie

zarysu, a w skrajnych przypadkach jego uwypuklenie.



W przypadku powiększenie lewej komory w obrazie rtg

widoczne jest poszerzenie i zaokrąglenie dolnej granicy

serca po stronie lewej.

Echokardiografia
(ultrasonokardiografia – USG,
echo serca)

– nieinwazyjna technika diagnostyki obrazowej, oparta na
wykorzystaniu zjawiska odbicia wiązki ultradźwięków, od
struktur serca i dużych naczyń, z wykorzystaniem
ultradźwięków o częstotliwości 1,5–10 MHz.

Echokardiografia

Badanie wykonywane poprzez ścianę klatki piersiowej umożliwia

obrazowanie serca w badaniu:



jednowymiarowym (M-mode) – umożliwiające ocenę wymiarów serca;



dwuwymiarowym (2D) – umożliwiającym pomiary powierzchni i

objętości oraz obliczenie frakcji wyrzutowej;



trójwymiarowym (3D) – umożliwia ocenę struktur serca w

perspektywie (obraz przestrzenny), co umożliwia dokładną ocenę

serca w przypadku wad serca przed zabiegami kardiochirurgicznymi;



badanie dopplerowskie – oparte na wykorzystaniu zjawiska Dopplera,

umożliwiające pomiar prędkości ruchu elementów odbijających

emitowaną wiązkę ultradźwięków, np. przepływu krwi w tętnicach.

Echokardiografia

Prawidłowy obraz serca w echokardiogramie przezklatkowym

Echokardiografia

Interpretacja badania:

1.

Ocena kurczliwości mięśnia sercowego:



normokineza – stan prawidłowy – prawidłowa ruchomość mięśnia

sercowego



hipokineza – zmniejszona ruchomość mięśnia sercowego,

występująca w przypadku:



niedokrwienia



niepełnościennej martwicy



akineza – brak ruchu, występujący w przypadku:



blizny pozawałowej



pełnościennego niedokrwienia



dyskineza – paradoksalny ruch w kierunku przeciwnym do

otaczającego mięśnia sercowego



blizna pozawałowa



tętniak >

Echokardiografia

2.

Ocena wymiarów struktur serca i dużych naczyń



LVEDd – wymiar końcoworozkurczowy lewej komory – 3,5–5,7 cm



LVESd – wymiar końcowoskurczowy lewej komory – 3,0–3,9 cm



RVEDd – wymiar końcoworozkurczowy prawej komory – 1,8–2,7 cm



PWd – grubość tylnej ściany serca w rozkurczu – 0,9–1,2 cm



PWs – grubość tylnej ściany serca w skurczu – 1,0–1,8 cm



IVSd – grubość przegrody międzykomorowej w rozkurczu – 0,9–1,2 cm



LA – lewy przedsionek – 2,0–4,0 cm



Ao – opuszka aorty – 2,0–3,8 cm



MPA – pień płucny – 1,5–2,7 cm



LVEF – frakcja wyrzutowa lewej komory – 55–70%



FS – frakcja skurczowa lewej komory – 28–44%



przepływ maksymalny przez zastawkę mitralną – 0,6–1,3 m/s



przepływ maksymalny przez zastawkę aortalną – 1,0–1,7 m/s



przepływ maksymalny przez zastawkę płucną – 0,6–0,9 m/s



przepływ maksymalny przez zastawkę trójdzielną – 0,3–0,7 m/s.

Badania biochemiczne krwi

– badanie obejmujące analizę składników osocza. Wskazuje
na poziom enzymów, hormonów, białek, elektrolitów i

pierwiastków śladowych w organizmie.

Wyniki obrazują stan ogólny organizmu lub stan kliniczny

konkretnych narządów (np.profil wątrobowy, trzustkowy,

nerkowy, reumatyczny itp.)

Profil ogólny



morfologia krwi obwodowej ze zróżnicowaniem leukocytów



odczyn opadania krwinek czerwonych (OB.)



badanie ogólne moczu (białko, hemoglobina, bilirubina, lipidy)



elektrolity w surowicy (sód, potas, chlorki)



profil lipidowy (cholesterol, triglicerydy (TG), cholesterol HDL,

cholesterol LDL)



glukoza we krwi

Profil sercowy- dodatkowo



kinaza fosfokreatynowa (CK)



troponina

Badania biochemiczne krwi

Badania biochemiczne krwi

W badaniu biochemicznym krwi każdy oceniany składnik
ma ustalone granice normy, tzw. wartości referencyjne.

Normy badań laboratoryjnych zależą od innych elementów
procesu diagnostycznego, dlatego analizą wyników
powinien zawsze zajmować się lekarz prowadzący pacjenta.

Badania biochemiczne krwi

Normy badania krwi dla poszczególnych składników

osocza:



leukocyty: 4000- 10 000 µ/l



OB



mężczyźni 1-15 mm



kobiety 3-20 mm



glukoza: 70–100 mg/dl (3,9-5,6 mmol/l)



cholesterol całkowity: 140–200 mg/dl (3,6–5,2 mmol/l)



trójglicerydy (TG): 60–165 mg/dl (0,55-2,0 mmol/l)



kinaza kreatynowa (CK)



mężczyźni: 18–100

µ

/l



kobiety: 10–66

µ

/l



potas: 3,5-5,0 mmol/l



sód: 135–145 mmol/l



chlor: 95–105 mmol/l

Badanie hematologiczne
(morfologia krwi)

– badanie polegające na ilościowej i jakościowej ocenie

elementów morfotycznych krwi.

Morfologia krwi - prawidłowe wskaźniki

Nazwa

Norma u

kobiet

mężczyzn

Krwinki czerwone (RBC)

4,2–5,4
mln/mm³

4,5–5,9
mln/mm³

Retikulocyty

20–130 x 10

9

/l

MCV

81-99 f

80-94 f

MCH

27–31 pg

MCHC

33–37 g/dl

Hemoglobina (Hb)(HGB)

12-16 g/100
ml

14-18 g/100
ml

Hematokryt (HCT)

0,40–0,51

0,40–0,54

Krwinki białe (WBC)

4 500 do 10 000/mm³

Granulocyty

1,8–8,9 x 10

9

/l

Granulocyty obojętnochłonne
(neutrofile) (NEUT)

1,5–7,4 x 10

9

/l

Granulocyty kwasochłonne (eozynofile)
(EOS)

0,02–0,67 x 10

9

/l

Granulocyty zasadochłonne (bazofile)
(BASO)

0–0,13 x 10

9

/l

Limfocyty (LYMPH)

1,1–3,5 x 10

9

/l

Limfocyty B

0,06–0,66 x 10

9

/l

Limfocyty T

0,77–2,68 x 10

9

/l

Limfocyty T CD4+

0,53–1,76 x 10

9

/l

Limfocyty T CD8+

0,30–1,03 x 10

9

/l

Komórki NK

0,20–0,40 x 10

9

/l

Monocyty (MONO)

0,21–0,92 x 10

9

/l

Płytki krwi (PLT)

140 000–450 000/mm³

Wpływ

wysiłku fizycznego

na układ krążenia

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ aktywności ruchowej na układ
krążenia:



Zwolnienie spoczynkowej i submaksymalnej częstości
skurczów serca



Obniżenie submaksymalnego ciśnienia tętniczego krwi



Wzrost objętości sylwetki serca



Wzrost max.pojemności minutowej (CO) i objętości
wyrzutowej (SV) serca



Wzrost tętniczo-żylnej różnicy zawartości tlenu we krwi

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ wysiłku fizycznego na krążenie

wieńcowe:



Adaptacja budowy naczyń



Wzrost średnicy tętnic wieńcowych



Angiogeneza
- tętniczek
- naczyń włosowatych
- krążenia obocznego



Obniżenie oporu naczyniowego



Wzrost przepływu wieńcowego



Wzrost zdolności transportowych naczyń włosowatych

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ aktywności ruchowej na składniki

lipidowe krwi:



Wzrost stężenia HDL- cholesterolu



Obniżenie stężenia LDL- cholesterolu



Obniżenie stężenia trójglicerydów



Zmniejszenie lub brak zmian stężenia cholesterolu całkowitego



Wzrost stężenia apoproteiny A1* w surowicy



Wzrost lipazy**

* Apoproteina A-1 (Apo-A1) wchodzi w skład cząstki HDL natomiast w lipoproteinach LDL znajduje się apoproteina B (Apo-B).
Od ich ilości zależy, czy cholesterol zacznie odkładać się w ścianach tętnic czy bezpiecznie opuści organizm.

** Enzym rozkładający kwasy tłuszczowe.

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ wysiłku fizycznego w nadtlenkach
lipidów i układzie antyoksydacyjnym:



Zwiększenie aktywności układu antyoksydacyjnego*



Wzrost stężenia w krwinkach czerwonych



witaminy E i witaminy C



glutationu **

* Układ antyoksydacyjny ma na celu neutralizację wolnych rodników.

**

Najważniejszy nieenzymatyczny czynnik antyoksydacyjny.

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ wysiłku fizycznego na układ

hemostazy:



Wzrost aktywności fibrynolitycznej* osocza



Obniżenie stopnia aktywności płytek krwi (sklejania)



Obniżenie aktywności czynnika VII (zmniejszenie zakrzepów)



Obniżenie stężenia fibrynogenu

Fibrynoliza – fizjologiczny proces rozkładu zakrzepu, będący częścią hemostazy. Podobnie, jak proces krzepnięcia krwi,
zachodzi w sposób kaskadowy.

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ aktywności ruchowej na

objętość i skład krwi:



Zwiększenie objętości krwi



Wzrost stężenia hemoglobiny



Wzrost stężenia 2,3-difosfoglicerynianu* (2,3-DPG) w

krwinkach czerwonych

* Gromadzenie się 2,3-difosfoglicerynianu powoduje przesunięcie krzywej dysocjacji hemoglobiny w prawo i zwiększenie

dostarczenia tlenu do tkanek.

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ wysiłku fizycznego na układ
oddechowy:



Wzrost siły mięśni oddechowych i ruchomości kl.piersiowej



Wzrost pojemności życiowej płuc (VC)



Wzrost objętości wydechowej pierwszosekundowej (FEV1)



Wzrost max. dowolnej wentylacji płuc (MVV)



Niższa częstość oddechów



Wzrost pojemności dyfuzyjnej płuc

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ wysiłku fizycznego na reakcje

hormonalne:



Zmniejszenie reakcji hormonalnej na wysiłki submaksymalne



Zmniejszenie aktywności współczulnego układu nerwowego



Zmniejszenie stężenia insuliny we krwi



Poprawa tolerancji glukozy



Wzrost stężenia ß-endorfiny*

* Endorfiny- hormony, które wywołują doskonałe samopoczucie oraz tłumią odczuwanie drętwienia i bólu.

Wpływ wysiłku fizycznego na układ krążenia

Wpływ

wysiłku fizycznego na tkankę tłuszczową:

- zależy od bilansu tłuszczowego



Zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej



Zmniejszenie wielkości adypocytów*



Wzrost wrażliwości tkanki tłuszczowej na działanie czynników
lipolitycznych

* Komórki tłuszczowe odgrywające rolę w regulacji pobierania pokarmu i gospodarki energetycznej organizmu.

Trening fizyczny

w profilaktyce chorób

układu krążenia

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia



Osoby zdrowe



Osoby ze zwiększonym zagrożeniem choroby

niedokrwiennej serca, tj osoby z:



otyłością



zaburzeniem gospodarki lipidowej



psychonerwicami



nadciśnieniem tętniczym



uzależnieniem od papierosów



obciążeniem rodzinnym

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Kryteria skuteczności treningu:



Uzyskanie dobrej wydolności fizycznej



Uzyskanie spoczynkowej częstości skurczów serca ok.
60/min



Obniżenie zawartości tłuszczu podskórnego (M- 13%, K-
20%)



Stabilizacja wskaźnika masy ciałą w granicach 24 +- 1

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Higieniczno-zdrowotne zasady treningu
fizycznego:



Wykonuj głównie ćwiczenia wytrzymałościowe



Ćwicz w terenie na miękkim podłożu



Nie rywalizuj z partnerem, ze sobą walcz z rozwagą



Do ćwiczeń przystępuj w 1,5 - 2 godz. po posiłku



Każda nawet banalna infekcja (katar, kaszel, ból gardła,
dreszcze, biegunka, ) jest zakazem do wykonywania
ćwiczeń

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Przygotowanie do treningu:



Ogólne badanie lekarskie



Brak przeciwwskazań do ćwiczeń

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Przeciwwskazania do intensywniejszych ćwiczeń:



Choroba niedokrwienna serca, powodująca ból wieńcowy przy minimalnej

aktywności ruchowej oraz wczesny okres po przebyciu zawału serca (1-

3mies)



Jawna niewydolność krążenia, z trudem poddająca się leczeniu



Wady zastawkowe serca nabyte i wrodzone, szczególnie sinicze



Znaczne powiększenie serca w przebiegu szeregu chorób mięśnia

sercowego;



Nasilone zaburzenia rytmu serca i przewodzenia, które występują lub

nasilają się przy niewielkim nawet obciążeniu



Niewyrównana cukrzyca



Nadciśnienie tętnicze >180/110 mmHg w spoczynku lub niepodlegające

wpływom leczenia



Nadmierna otyłość (BMI >40)



Ostre kłębkowe zapalenie nerek



Ostre postaci chorób infekcyjnych

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Optymalna dawka aktywności fizycznej:

3-5 x tyg w czasie 20-60min
np. 5x tyg 20 min lub 4x 30 min lub 3x45 min
intensywność 60-80%maxHR (HR max= 220-wiek)
RRmax=200-wiek
np.200-20=180
20-letni mężczyzna nie powinien przekraczać ciśnienia 200mmHg przy obciążeniu

180 Wat

Co ćwiczyć?:

ćwiczenia o charakterze wytrzymałościowym uzupełnione ćwiczeniami

rozciągającymi i gibkościowymi

Dla osób o słabej kondycji:

4x tyg marsz na dystansie 5km w czasie 40 min

Dobór form ćwiczeń rekreacyjno-sportowych dla prewencji
choroby niedokrwiennej serca

Formy zalecane

Formy warunkowo

zalecane

Formy niezalecane

marsz
wędrówka piesza
wędrówka górska
biegi narciarskie
biegi łyżwiarskie
siatkówka

modyfikowana
golf
gimnastyka

pływanie (24-28°C)
wędrówka wioślarska
tenis
tenis stołowy
koszykówka

modyfikowana
piłka ręczna (bez

zawodów)
piłka nożna
taniec
jeździectwo
żeglarstwo
narciarstwo zjazdowe

wspinaczka górska
surfing
sporty siłowe
lekkoatletyka (biegi

krótkie, skoki, rzuty)
gimnastyka

przyrządowa
hokej na lodzie
rugby
gimnastyka

izometryczna
szybownictwo
nurkowanie (ze

sprzętem
i bez)

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Bezpieczeństwo:



Konieczna rozgrzewka i wychłodzenie po wysiłku



Indywidualna samoocena tolerancji wysiłku fizycznego w

czasie ćwiczeń oraz po ich zakończeniu



W razie niepokojących objawów przerwać ćwiczenia



W razie konieczności zmniejszyć obciążenie treningowe

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Zmęczenie obwodowe (mięśnie):



↑ zawartości ATP



↑ stężenia amoniaku



↑ zawartości jonów wodorowych



↑ zawartości jonów potasowych (arytmie)



wyczerpanie zasobów glikogenu

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Zmęczenie centralne (ośrodkowe)



kwasica



↑ temp. ciała



↑ stężenia amoniku



hipoglikemia



duszność

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Przetrenowanie –

niezaplanowane obniżenie stopnia wydolności przez

dłuższy czas, których przyczyną jest dysproporcja między

wielkością obciążenia a możliwościami

Przyczyny:



nieprawidłowe żywienie



infekcje



monotonia ćwiczeń

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Prawidłowa tolerancja wysiłku



chęć kontynuowania wysiłku



łatwość utrzymania limitu tętna



uczucie zmęczenia mięśni

po treningu



dobre samopoczucie



szybka restytucja

między treningami



szybko przemija uczucie zmęczenia



tętno wraca do 60 /min



chęć do następnego wysiłku

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Wątpliwa tolerancja wysiłku



obojętność psychiczna co do kontynuowania ćwiczeń



tętno w 3 min po zakończeniu treningu 120-140/min



bóle ścięgien, mięśni

między treningami



ogólne znużenie



obojętność co do kontynuowania treningu



przyspieszenie tętna ≥ 80/min



bóle ścięgien i mięśni

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Patologiczna tolerancja wysiłku



zaburzenie koordynacji (zawroty głowy, mroczki przed oczami)



ostre bóle poza mięśniowe



bóle w klatce piersiowej



duszność



nierówność tętna



silne bóle mięśni, ścięgien

między treningami



niechęć do ćwieczeń, bezsenność, brak łaknienia



przyspieszenie tętna > 80 /min



bóle w klatce piersiowej



objawy przeciążeń ze strony narządu ruchu

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Postępowanie przy patologicznej tolerancji wysiłku



przerwanie ćwiczeń (min 1-2 tyg)



konsultacja lekarska



analiza obciążeń treningowych i ich modyfikacja

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Przyczyny nagłej śmierci w sporcie wyczynowym: < 35
lat



Kardiomiopatia przerostowa 48%

(przerost mięśnia kosztem jamy komory)



Nieprawidłowości naczyń wieńcowych 14%
(brak jednej, nadmiernie poskręcane, niedrożne odchodzące od tętnicy
płucnej, przebiega pod mięśniem sercowym- mostek mięśniowy)



Samoistny przerost lewej komory 18%



CHNS 10%



Nierozpoznane wady serca 10%

Trening fizyczny w profilaktyce chorób układu krążenia

Przyczyny nagłej śmierci w sporcie wyczynowym: >
35 lat



Miażdżyca, CHNS 80%



Wypadanie płatka zastawki mitralnej 20 %

Planowanie

treningu leczniczego

w chorobach

sercowo-naczyniowych

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

Korzyści wynikające z systematycznej

aktywności fizycznej:



wydajniejsza praca serca



mniejsze zużycie tlenu na jednostkę energii



większa tolerancja na gwałtowny lub niespodziewany wysiłek



większa wydajność pracy mięśni szkieletowych



zmniejszenie masy ciała



usprawnienie gospodarki tłuszczowej



poprawa stanu psychicznego



zwiększenie wydolności intelektualnej



zahamowanie tempa rozwoju miażdżycy



zwiększenie poczucia bezpieczeństwa



wydłużenie życia, poprawa jakości życia

Dobór form rekreacyjno-
sportowych do uprawiania
w chorobach układu krążenia

Czynniki mające wpływ na reakcje układu
krążenia:



rodzaj wysiłku



czynniki klimatyczne, pogodowe, środowisko



sposób wykonywania wysiłku
(pozycja, angażowanie mięśni, opanowanie techniki)

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w chorobach
układu krążenia

Klasyfikacja pracy fizycznej - % VO2max



Lekka

< 10%



Średnia

10-30 %



Ciężka

30-50%



Bardzo ciężka

> 50%

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w chorobach
układu krążenia

VO2max = zapotrzebowaniu na tlen

tj. gdy zapotrzebowanie na tlen podczas wykonywania pracy jest równe indywidualnej

wartości VO2max

- wysiłek maksymalny

VO2max < od zapotrzebowania na tlen

tj. gdy zapotrzebowanie na tlen podczas wykonywania pracy jest większe od

indywidualnej wartości VO2max

- wysiłek supramaksymalny

VO2max > od zapotrzebowania na tlen

tj. gdy zapotrzebowanie na tlen podczas wykonywania pracy jest mniejsze od

indywidualnej wartości VO2max

- wysiłek submaksymalny

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w chorobach
układu krążenia

Rodzaj wysiłku zależy od:



typu skurczu



wielkości grup mięśniowych



czasu trwania



intensywności

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w chorobach
układu krążenia

Wpływ zimna:



skurcz naczyń krwionośnych skóry i tkanki podskórnej

(ukł.współczulny)



wzrost obwodowego układu oporu naczyniowego



wzrost RR



działanie odruchowe na twarz (bradykardia, wzrost RR)

Wpływ ciepła:



wzrost skórnego przepływu krwi (o 2%)



rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry



wydzielanie potu



utrata wody ( na 1% utraty całkowitej wody z ustroju przypada

2% utraty osocza)



utrata elektrolitów

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w
chorobach układu krążenia

Zalety środowiska wodnego:



pozorne zmniejszenie masy ciała



na ciało działa zmniejszona siła grawitacji (poziome
ułożenie)



ciśnienie wody utrudnia wdech, ale ułatwia wydech



ciepła woda rozluźnia



masaż

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w chorobach
układu krążenia

Znaczenie dobrze opanowanej techniki:



mniejszy wydatek energetyczny



większa przyjemność



zmniejszenie stresu



bezpieczeństwo

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w chorobach
układu krążenia

Formy kinezyterapii wywołujące zaburzenia

ze strony układu krążenia:



Ćwiczenia izometryczne mięśni tułowia



Ćwiczenia na ATLASIE obręczy barkowej i kkg



Ćwiczenia indywidualne zwiększające zakres ruchomości w

części szyjnej kręgosłupa (trakcja ręczna)



Ćwiczenia w klasycznym zespole bólowym kręgosłupa

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w chorobach
układu krążenia

Efekty niepożądane:



wzrost RR



ból wieńcowy



tahykardia



arytmia

w 4-7 dniu terapii

Dobór form rekreacyjno- sportowych do uprawiania w
chorobach układu krążenia

Wysiłek statyczny powoduje:



duży wzrost RR



duży wzrost HR



zwiększoną kurczliwość mięśnia serca



utrudniony dopływ krwi żylnej



większe pobudzenie ukł. adrenergicznego

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

Warunki bezpieczeństwa treningu:



Właściwa kwalifikacja



Indywidualny dobór wysiłku



Wyposażenie w sprzęt leczniczo-ratunkowy



Współpraca z pacjentem

Przed rozpoczęciem zajęć spytać o samopoczucie i o

miniony dzień !

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

Szczególnego nadzoru wymagają chorzy,
u których występuje:



Niewydolność serca, upośledzona czynność lewej komory - EF

30%

(frakcja wyrzutowa prawidłowa- 60%)



Hipotonia w czasie wysiłku (spadek RR)



Złożone zaburzenia rytmu serca



Bóle wieńcowe



Niska wydolność fizyczna



Młodzi ludzie z chorobą niedokrwienną serca (poniżej 40 r.ż.)

–

brak krążenia obocznego



Cukrzycy



Osoby z problemami mózgowymi (udary)



Dyssymulanci (którzy nie przyznaja się do dolegliwości)

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

Zagrożenia życia:



Zasłabnięcie

poczucie, spadku ciśnienia, poczucie, że zaraz nastąpi zemdlenie, ciemność przed

oczami
- Leżenie z lekko uniesionymi nogami



Omdlenie

pełna utrata świadomości, często związane z upadkiem, czasem łączy się z oddaniem

moczu pod siebie co świadczy o zatrzymaniu krążenia
- Leżenie z lekko uniesionymi nogami



Śpiączka

długotrwała utrata świadomości
- Masaż kończyn górnych i dolnych, powoli zpionizować



NZK

zatrzymanie krążenia, ustanie czynności serca (brak wszelkich pobudzeń

elektrycznych serca, osłuchowo-brak czynności serca)
Reakcja zależy od czasu jaki upłynął:
- kilka minut: uderzenie w klatkę piersiową, masaż serca
- kilka godzin: nie ruszać!

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

Dawkowanie obciążeń
treningowych:

60-90% max tętna uzyskanego w próbie wysiłkowej wykonanej
bez leków

w przypadku stosowania leków obniżyć limit tętna o 10-20%, a
następnie podwyższyć próg tak jak bez leków

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

ZALETY treningu interwałowego



bardziej fizjologiczny



daje lepszą poprawę tolerancji wysiłku

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

WSKAZANIA do stosowania treningu
interwałowego:



Pacjenci z małą tolerancją wysiłku i dobrym stanem serca



Pacjenci z zaburzeniem kurczliwości i niewydolnością krążenia
(niska EF)

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

SCHEMAT treningu interwałowego:



Pacjenci z małą tolerancją wysiłku i dobrym stanem serca

- wysokie obciążenie (0,5-1min) na przemian z niskim

(1min)



Pacjenci z zaburzeniem kurczliwości i niewydolnością
krążenia (niska EF)
- obciążenie 20 sek, bez obciążenia 1min

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

ZALETY treningu ciągłego:



Korzystniejsza adaptacja do wysiłku
(zwiększona funkcja n.błędnego, katecholaminy)



Korzystna korekta metabolizmu lipidowego i
węglowodanowego

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

WSKAZANIA do stosowania treningu
ciągłego:



Pacjenci o dobrej kondycji ogólnej



Pacjenci ze współistniejącym niedokrwieniem

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

SCHEMAT treningu ciągłego:

1.

5 min rozgrzewki bez obciążenia

2.

obciążenie właściwe – co najmniej 15 min;
stopniowo wydłużać czas do 30 min utrzymując progowe
tętno, potem można ewentualnie zwiększać tętno

3.

wyciszenie

Trening leczniczy w chorobach sercowo-naczyniowych

Częstotliwość sesji treningowej:



Program ambulatoryjny 3x tyg



Program stacjonarny 5-6 x tyg

OPRACUJ PROGRAM
TRENINGU
ZDROWOTNEGO

Profilaktyka chorób sercowo-

naczyniowych

OPRACUJ PROGRAM TRENINGU ZDROWOTNEGO
DLA:



Mężczyzna, lat 50, z otyłością i zaburzeniami lipidowymi.

Realizacja treningu- lato, upodobania mężczyzny: nurkowanie,

tenis stołowy.



Kobieta, lat 40, z psychonerwicą. Realizacja treningu- zima,

kobieta nie ma specjalnych upodobań sportowych.



Kobieta, lat 32, z zaburzeniami gospodarki lipidowej, obciążona

genetycznie chorobami serca. Realizacja treningu- wiosna,

upodobania kobiety: piłka ręczna



Mężczyzna, lat 38, obciążony genetycznie chorobami serca, palacz

papierosów. Realizacja treningu- zima, upodobania mężczyzny:

sporty siłowe, piłka nożna, narciarstwo

OPRACUJ PROGRAM TRENINGU ZDROWOTNEGO:

I.

Przygotowanie- badania:

II.

Środki zabezpieczające (przeciwwskazania):

III.

Kontrola

IV.

Uwagi

V.

Trening zdrowotny



Typ treningu



Parametry treningu:



Rodzaj ćwiczeń

Plan tygodniowy:

Trening zdrowotny

Mężczyzna, lat 50, z otyłością i zaburzeniami lipidowymi.
Realizacja treningu- lato, upodobania mężczyzny:
nurkowanie, tenis stołowy.

I.

Przygotowanie- badania:



Ogólne badanie lekarskie



Brak przeciwwskazań do intensywniejszych ćwiczeń

II. Środki zabezpieczające (przeciwwskazania):



Przeciwwskazana rywalizacja- zawody sportowe



Przeciwwskazane nurkowanie!

III. Kontrola



HR przed i po wysiłku



Indywidualna samoocena tolerancji wysiłku

IV. Uwagi



Ćwiczyć 2 godz. po posiłku



Konieczna rozgrzewka i wychłodzenie organizmu



W razie niepokojących objawów przetrwać ćwiczenia



W razie konieczności zmniejszyć obciążenie treningowe

Trening zdrowotny
Mężczyzna, lat 50, z otyłością i zaburzeniami lipidowymi.
Realizacja treningu- lato, upodobania mężczyzny:
nurkowanie, tenis stołowy.

V.

Trening zdrowotny



Typ treningu wytrzymałościowy



Parametry treningu:
Intensywność:
HR max= 80% ze 170 = 136 /min
RR= 200-50=150 tj. nie powinien przekraczać 200mmHg przy obciążeniu 150

Wat
Czas: 45 min
Częstotliwość: 7x tyg



Rodzaj ćwiczeń
tenis stołowy, marszobiegi, żeglarstwo, pływanie

Plan tygodniowy:

poniedziałek- tenis stołowy, wtorek- marszobieg, środa- tenis stołowy, czwartek-

marszobieg, piątek- tenis stołowy, sobota- pływanie, niedziela- żeglarstwo

Trening zdrowotny

Kobieta, lat 40, z psychonerwicą. Realizacja treningu-

zima, kobieta
nie ma specjalnych upodobań sportowych.

I. Przygotowanie- badania:



Ogólne badanie lekarskie



Brak przeciwwskazań do intensywniejszych ćwiczeń

II. Środki zabezpieczające (przeciwwskazania):
brak

III. Kontrola



HR przed i po wysiłku



RR przed i po wysiłku



Indywidualna samoocena tolerancji wysiłku

IV. Uwagi



Ćwiczyć 2 godz. po posiłku



Konieczna rozgrzewka i wychłodzenie organizmu



W razie niepokojących objawów przetrwać ćwiczenia



W razie konieczności zmniejszyć obciążenie treningowe

Trening zdrowotny
Kobieta, lat 40, z psychonerwicą. Realizacja treningu-
zima, kobieta nie ma specjalnych upodobań sportowych.

V.

Trening zdrowotny



Typ treningu wytrzymałościowy



Parametry treningu:
Intensywność:
HR max= 80% ze 180 = 144 /min
RR= 200-40=160 tj. nie powinien przekraczać 200mmHg przy

obciążeniu 160Wat
Czas: 45 min
Częstotliwość: 3x tyg



Rodzaj ćwiczeń
taniec, aerobic, callanetics

Plan tygodniowy:

poniedziałek-taniec, środa- aerobic, piątek- callanetics

Trening zdrowotny

Kobieta, lat 32, z zaburzeniami gospodarki lipidowej, obciążona

genetycznie chorobami serca.Realizacja treningu- wiosna,upodobania
kobiety:piłka ręczna

I. Przygotowanie- badania:



Ogólne badanie lekarskie



Brak przeciwwskazań do intensywniejszych ćwiczeń

II. Środki zabezpieczające (przeciwwskazania):



Przeciwwskazana rywalizacja- zawody sportowe

III. Kontrola



HR przed i po wysiłku



Indywidualna samoocena tolerancji wysiłku

IV. Uwagi



Ćwiczyć 2 godz. po posiłku



Konieczna rozgrzewka i wychłodzenie organizmu



W razie niepokojących objawów przetrwać ćwiczenia



W razie konieczności zmniejszyć obciążenie treningowe

Trening zdrowotny
Kobieta, lat 32, z zaburzeniami gospodarki lipidowej, obciążona
genetycznie chorobami serca.Realizacja treningu- wiosna,upodobania

kobiety:piłka ręczna

V.

Trening zdrowotny



Typ treningu wytrzymałościowy



Parametry treningu:
Intensywność:
HR max= 80% ze 188 = 150 /min
RR= 200-32=168 tj. nie powinien przekraczać 200mmHg przy

obciążeniu 170Wat
Czas: 45 min
Częstotliwość: 3x tyg



Rodzaj ćwiczeń
piłka ręczna, tenis ziemny, jogging

Plan tygodniowy:
poniedziałek-tenis ziemny, środa-piłka ręczna, piątek- jogging

Trening zdrowotny

Mężczyzna, lat 38, obciążony genetycznie chorobami serca,
palacz papierosów. Realizacja treningu- zima, upodobania
mężczyzny: sporty siłowe, piłka nożna, narciarstwo

I. Przygotowanie- badania:



Ogólne badanie lekarskie



Brak przeciwwskazań do intensywniejszych ćwiczeń

II. Środki zabezpieczające (przeciwwskazania):



Przeciwwskazana rywalizacja- zawody sportowe



Przeciwwskazane sporty siłowe!

III. Kontrola



HR przed i po wysiłku



Indywidualna samoocena tolerancji wysiłku

IV. Uwagi



Ćwiczyć 2 godz. po posiłku



Konieczna rozgrzewka i wychłodzenie organizmu



W razie niepokojących objawów przetrwać ćwiczenia



W razie konieczności zmniejszyć obciążenie treningowe

Trening zdrowotny
Mężczyzna, lat 38, obciążony genetycznie chorobami serca,
palacz papierosów. Realizacja treningu- zima, upodobania
mężczyzny: sporty siłowe, piłka nożna, narciarstwo

V.

Trening zdrowotny



Typ treningu wytrzymałościowy



Parametry treningu:
Intensywność:
HR max= 80% ze 182 = 145 /min
RR= 200-38=162 tj. nie powinien przekraczać 200mmHg przy

obciążeniu 160Wat
Czas: 45 min
Częstotliwość: 4x tyg



Rodzaj ćwiczeń
piłka nożna, narciarstwo zjazdowe, narciarstwo biegowe, pływanie

Plan tygodniowy:

wtorek-piłka nożna (halowa), czwartek- pływanie, sobota- narty

biegowe, niedziela- narty zjazdowe

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA



chorobach serca



W NADCIŚNIENIU



OTYŁOŚCI



Przewlekłej

niew.tętniczej

Kwalifikacja do wysiłku
fizycznego

Badanie przedmiotowe – pod kątem



Epizodów bólu za mostkiem



Zaburzeń rytmu serca



Przeciwwskazań do wysiłku spowodowanych zaburzeniami

ortopedycznymi, neurologicznymi



Pomiar spoczynkowego ciśnienia tętniczego



Badania laboratoryjne: podstawowe badania biochemiczne i

hematologiczne



Spoczynkowe EKG



Badania dodatkowe: USG, RTG klatki piersiowej

Planowanie treningu u

chorych