dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

1

W.9. Organizacja robót

montażowych

dr inż. Elżbieta Strzelecka

Technologia robót montażowych

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

2

Technologia robót

montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych



WYKŁADY

1. Montaż elementów i konstrukcji - pojęcia podstawowe

i ogólne (c.d).

2. Montażowa charakterystyka elementów.
3. Główny i pomocniczy sprzęt montażowy (II).
4. Brygada montażowa.
5. Zasady projektowania przebiegu robót montażowych.
6. Przygotowanie obiektu i budowy do robót

montazowych.

7. Sposób montażu charakterystycznych

elementów.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

3

Technologia robót

montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych

Organizacja montażu zależy od wielu
czynników, takich jak:



- rodzaj budynku (jego rozległość i

wysokość),



- konstrukcja budynku,



- rodzaj złącz między prefabrykatami,



- rodzaj stosowanego sprzętu

montażowego,



- czas przeznaczony na montaż.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

4

Technologia robót

montażowych.

W.9. Organizacja robót

montażowych



Rozległe budynki jednokondygnacyjne

,

jedno

i wielonawowe hale przemysłowe

montuje

się zazwyczaj

żurawiem jezdniowym.



Hale z żelbetowych

elementów

prefabrykowanych można montować albo

metodą rozdzielczą albo metodą
kombinowaną.



Hale stalowe

można montować również

metodą kompleksową.

Wymaga to jednak

takiego połączenia między słupem a
fundamentem, które bezpośrednio po
wykonaniu może przenosić obciążenia.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

5

Technologia robót

montażowych.

W.9. Organizacja robót

montażowych



W metodzie rozdzielczej

do zmontowania całości hali

potrzeba czterech lub pięciu przejazdów żurawia.



W metodzie kombinowanej

liczba przejazdów zmniejsza

się, ponieważ zazwyczaj dźwigary, płyty dachowe a

czasem i płyty ścienne montuje się w jednym przejeździe.



Praca jednego żurawia na budowie

- musi on

montować elementy o dużej i niewielkiej masie co

zmniejsza stopień jego wykorzystania.

-

przy metodzie rozdzielczej

halę można montować

dwoma żurawiami pracującymi równomiernie w

bezpiecznej odległości od siebie:
a)

żuraw o większym udźwigu

montuje

słupy, belki

podwalinowe, belki podsuwnicowe i dźwigary,

b)

żuraw o mniejszym udźwigu

-

płyty dachowe i ścienne.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

6

Technologia robót
montażowych

W.9. Organizacja robót
montażowych

Montaż hal – podstawowa
decyzja to przyjęcie drogi
poruszania się żurawia w czasie
montażu:



Może on poruszać się

wzdłuż zew. ścian hali (z

jednej lub dwóch stron)



lub wewnątrz

poszczególnych naw (rys). W

tym przypadku porusza się

on wzdłuż naw ale może

czasem okazać się korzystne

poruszanie się żurawia w

poprzek naw.





Trasy poruszania się
żurawia w czasie montażu
hali metodą kombinowaną:
a) montaż słupów i belek,
b) montaż dźwigarów i
płyt.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

7

Technologia robót
montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych

Montaż budynków wielokondygnacyjnych wykonuje

się

w naszych warunkach prawie wyłącznie żurawiami
wieżowymi torowymi lub wieżowymi stałymi.
Schematy poruszania się żurawi:



- jednostronnie (rys. a),



- dwustronnie jednym żurawiem (rys. b.),



- dwustronnie dwoma żurawiami (rys. c),



- czołowo z wjazdem żurawia w środkowy trakt
budynku lub czołowo bocznie (dla budynków
szkieletowych) (rys. d).

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

8

Schematy montażu budynków
wielokondygnacyjnych żurawiem wieżowym:
a) jednostronnie, b) dwustronnie jednym żurawiem, c)
dwustronnie dwoma żurawiami, d) poruszającym się

wewnątrz konstrukcji budynku, e) żurawiami stałymi.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

9

Technologia robót montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych

Coraz częściej do montażu budynków
wielokondygnacyjnych stosuje się zespół
żurawi stałych, których zasięg i liczba
umożliwia ustawienie elementów na
całym rzucie budynku.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

10

Technologia robót

montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych

Budynki wielokondygnacyjne dzieli się zazwyczaj na

działki montażowe.

Są to jest wyodrębnione części rzutu budynku, na który
wszystkie elementy pionowe można ustawić w ciągu
jednej zmiany roboczej

.

Ustalając kolejność montażu na działce roboczej obiektu
o konstrukcji indywidualnej trzeba pamiętać o pięciu
zasadach.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

11

Technologia robót

montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych

Zasady. Kolejność montażu powinna być taka

by:

Bezwzględnie obowiązujące

a) możliwie szybko powstawały samostateczne

fragmenty konstrukcji,

b) elementy ustawiane później nie stanowiły w czasie

ich ustawiania zagrożenia dla stateczności

elementów ustawionych wcześniej,

c) można było prawidłowo wykonać złącza między

elementami,

Zalecane

d) montaż odbywa się w kierunku “na żuraw”,
e) istnieje czytelna dla robotników logika dostawiania

elementów.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

12

Technologia robót
montażowych

W.6. Sprzęt pomocniczy do

montażu

Montaż obiektów systemowych – kolejność montażu jest
zazwyczaj opracowana przez autorów systemu.

Budynki wielkopłytowe:



Na działkach montażowych prace wykonuje się
najczęściej w następującej kolejności:

1.

Elementy pionowe

(ściany zewnętrzne,

wewnętrzne działowe, elementy wentylacyjne),

2. Układanie

płyt stropowych

.

3.

Spoczniki:

międzypiętrowy i dolny bieg schodowy

montuje się podczas montażu ścian, a spocznik
kondygnacyjny i drugi bieg podczas montażu stropów.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

13

Technologia robót
montażowych

W.6. Sprzęt pomocniczy do

montażu



Zasada podziału rzutu montowanego obiektu na działki

montażowe pociąga za sobą istnienie

minimalnej liczby działek

,

która zapewnia ciągłość prac montażowych na obiekcie.



Liczba działek

zależy od stosunku sumy czasów montażu

elementów pionowych do sumy czasu montażu elementów
poziomych i jest równa wartości tego stosunku zwiększonego o 1.

Przykładowo:
dla obiektów wielkopłytowych

stosunek ten wynosi 2, wobec

czego minimalna

liczba działek zapewniająca ciągłość montażu

wyniesie 3.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

14

Technologia robót

montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych

W przypadku, gdy rzut budynku nie da się podzielić na trzy
działki to trzeba uwzględnić przerwy w pracach

montażowych.

W szczegółowej kolejności montażu występują w związku z
różnymi właściwościami rozwiązań konstrukcyjnych pewne
zmiany.

Przykład:



Dla systemu W70

: ściany zewnętrzne szczytowe, ściany

zewnętrzne osłonowe, ściany wewnętrzne, płyty stropowe,

elementy klatki schodowej, bloki wentylacyjne.



Dla systemu OWT

: ściany szczytowe, ściany wewnętrzne

poprzeczne i podłużne, belki ściany, bloki wentylacyjne i

spalinowe, ścianki działowe, płyty stropowe, elementy

klatek schodowych

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

15

Technologia robót

montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych

W budynkach szkieletowych

w połączeniach

spawanych (

system SBO i ZSBO

) ogólna kolejność

montażu jest następująca:



słupy zewnętrzne i wewnętrzne, rygle,

prefabrykowa-ne ściany szczytowe i wewnętrzne,



nadproża ścian szczytowych i podłużnych, pasy

podokienne trójwarstwowe (o ile występują) dolne

warstwy bloków wentylacyjnych,



filarki międzyokienne, płyty stropowe, górne

warstwy bloków wentylacyjnych, elementy klatki

schodowej.

dr inż. Elzbieta Strzelecka. TRB II (w)

16

Technologia robót

montażowych

W.9. Organizacja robót

montażowych

W systemach o monolitycznych

połączeniach

słupów

(

BWP-71

) na szczególną uwagę zasługuje fakt,

że:



ze względu na ten charakter połączeń słupy

kondygnacji n są ostatnim elementem

montowanym w

cyklu montażu kondygnacji n-1.