Praca z dzieckiem z

ADHD

Szczegółowe propozycje do wprowadzenia w

klasach,

gdzie uczą się nadpobudliwe psychoruchowo

dzieci –

jak im ułatwić przyswajanie materiału na

lekcji.

Zaprezentuj materiał na konkretnych przykładach,
zanim sformułujesz ogólne twierdzenie.
Kontroluj,

czy

uczniowie

rozumieją

język,

niezbędny do wytłumaczenia nowego materiału.
Przedyskutuj poszczególne punkty prezentacji
zaraz po ich zakończeniu.
Podkreśl

najważniejsze

fragmenty

w

prezentowanym materiale, zwróć uwagę dzieci na
ich ważność.
Przedstaw pracę domową w jasny i czytelny
sposób, wytłumacz ją na konkretnym przykładzie.

Gdy zapoznajemy
dzieci z nowym
materiałem:

Zmiany organizacji
czasu:

Zaznaczaj, które elementy są
najważniejsze i od czego uczeń
powinien zacząć pracę.
Wprowadź

jasne

ograniczenia

czasowe

dla

wykonania

poszczególnych zadań.

Koordynacja wzrokowo –
ruchowa:

Ustal zasady, wg, których uczeń
będzie prowadził zeszyt ( poziom
schludności i porządku, charakter
pisma itp.)
Ogranicz

do

minimum

ilość

materiału

przepisywanego

z

tablicy, lub książki do zeszytu.

Wzrokowe
przetwarzanie
informacji,
wizualizacje:

Przygotowuj gotowe materiały
(kserokopie)

dotyczące

omawianych zagadnień.
Upewniaj się, czy uczniowie
rozumieją

materiał

przekazywany

za

pomocą

technik wizualnych.
Poproś ucznia, aby przed
rozpoczęciem pracy powtórzył
polecenie.

Rozumienie i
zdolności
językowe:

Ustne

polecenia

dodatkowo

przekazuj

pisemnie.
Parafrazuj polecenia – powtarzaj je innymi

słowami.
Zachęcaj uczniów do stawiania pytań, dzięki

którym zorientujesz się, jaki jest poziom

rozumienia przekazywanych treści.
Staraj się jak najczęściej odnosić nowy materiał

do wcześniej przyswojonych treści.

Organizacja:

Zawsze omawiaj i stosuj plan dnia,
zajęć.
Wprowadź jasne procedury dotyczące
postępowania w różnych sytuacjach.
Sprawdzaj zeszyt ucznia – notatki i
zadania domowe ( czy są zapisane i
odrobione).
Informuj uczniów o terminach złożenia
prac, sprawdzianów i przypominaj, co
jakiś czas o tym (np. został wam
tydzień...., Jeszcze trzy dni do ..., itp.).

Skuteczne wydawanie
poleceń:

Zasady skutecznego wydawania

poleceń.
Wydajemy tylko te polecenia, które

jesteśmy

gotowi

(możemy)

wyegzekwować.
Zanim wydasz polecenie, zastanów się,

jakie możesz zastosować konsekwencje,

jeżeli uczeń je zignoruje.
Dopilnujmy, aby dziecko wysłuchało

naszego polecenia – kontakt wzrokowy z

dzieckiem,

wyłączenie

czynników

zakłócających uwagę (o ile to możliwe).

Wydajemy

jedno

polecenie na raz.
Pozostańcie

w

bezpośrednim
sąsiedztwie

waszego

ucznia, aby upewnić się,
czy zastosował się on do
polecenia
Polecenie powinno być
możliwie krótkie – jeśli to
możliwe, zamiast jednego
wydajemy

kilka

krótszych.
Jeżeli

to

konieczne,

prosimy

ucznia,

aby

powtórzył polecenie.

Gdy wydajemy polecenie uczniowi,
którego zachowanie nosi silne cechy
opozycyjno – buntownicze, możemy
pominąć czasownik, który w formie
zanieś, przynieś, połóż kojarzy się z
„rozkazywaniem”

i

może

automatycznie wywołać bunt.
Zamiast: Podaj mi klucze do ręki
=> Klucze do ręki.

Zamiast: włóż papierek do
kosza => Papierek do kosza.

Jeśli chcemy zwiększyć
prawdopodobieństwo wykonania
polecenia przez ucznia, na końcu
możemy dodać

„ dziękuję”, tak jakbyśmy uznali

sprawę za załatwioną, np.
Papierek do kosza, dziękuję.

Etapy wydawania
poleceń:

Wybierz polecenie, na którym Ci zależy i które
jesteś gotowy wyegzekwować.
Podejdź do dziecka.
Zdobądź jego uwagę (dotknij go, spójrz w oczy,
użyj jego imienia).
Wydaj jasne i rzeczowe polecenie ( w 2-4
słowach).
Powtórz polecenie tyle razy, ile założyłeś i
poproś, aby je powtórzyło.
Sprawdź czy polecenie zostało wykonane (Nie
odchodź od dziecka, aż nie skończy).

Pięć reguł tworzenia
zasad:

Pięć reguł tworzenia zasad.

1.

Jasny komunikat.

2.

Pozytywny przekaz.

3.

Ograniczona liczba zasad.

4.

Wprowadzenie zasad ogólnych (np.

traktujemy się z szacunkiem) i
szczegółowych (np. rozpoczynamy
lekcje punktualnie).

5.

Unikamy słów takich, jak zawsze,

ciągle, wszędzie itp.

Praca rodzica z

dzieckiem z ADHD

1. Planowanie:

Stałe godziny różnych czynności
(bądź określone momenty, np.
odrabianie lekcji, kiedy mama
wróci z pracy).
Planowanie razem z dzieckiem.
W planie zajęć musi być też
zaplanowany czas na przyjemności.
Każdy dzień musi być zaplanowany.

Musi być także zaplanowany czas

wolny dziecka.

Patrząc na swój plan, dziecko musi

wiedzieć, że każdy etap ma koniec.

Jeżeli dziecko zrobi szybciej lekcje,

to będzie miało więcej czasu na
przyjemności.

Dziecko

potrzebuje

pomocy

w

wykonywaniu pracy wymagającej
długich przygotowań, to dorosły
musi wyznaczyć poszczególne etapy
i stale egzekwować ich wykonanie.
Przewidywanie

i

zapobieganie

trudnym momentom, choćby poprzez
większą uwagę zwróconą na dziecko.

2. Pomoc w nauce:

Pomoc w odrabianiu zadań i nauce.
Przygotowanie miejsca nauki i
odrabiania lekcji.
Kontrola zeszytów.

3. Stworzenie zasad i procedur

obowiązujących w domu.

4.

Skuteczne

wydawanie

poleceń. 

5. System konsekwencji i nagród.
6. Pochwały dla dziecka.