Zapalenia i zakażenia

narządów płciowych kobiety

Zapalenia i zakażenia sromu



Zapalenie sromu (vulvitis)



skóra sromu może być zmieniona zapalnie z

powodu uogólnionych chorób

dermatologicznych



do zakażeń dochodzi najczęściej na drodze

kontaktów płciowych oraz jako następstwo

infekcji zstępujących z układu moczowego



zakażenie może być spowodowane przez

florę swoistą



niekiedy zapalenia skóry mogą być

spowodowane nadwrażliwością na czynniki

chemiczne (środki higieny intymnej, leki)

Zapalenia i zakażenia sromu



Zapalenie sromu (vulvitis)



odporność skóry na zakażenie ulega

obniżeniu w przypadku



zmian degeneracyjnych lub

atroficznych spowodowanych chorobą



obniżeniem poziomu estrogenów po

okresie klimakterium

Zapalenia i zakażenia sromu



Zapalenie sromu (vulvitis)



objawy



zaczerwienienie



obrzęk



podwyższona temperatura



pieczenie



ból



świąd



podział



ostre



przewlekłe

Zapalenia i zakażenia sromu



Zapalenie sromu (vulvitis)



klasyfikacja



zapalenie sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zapalenie sromu spowodowane

reakcjami nadwrażliwości



zapalenie sromu wtórne w stosunku do

chorób pochwy lub dróg moczowych



nienowotworowe choroby sromu

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



kłykciny kończyste (condylomata

acuminata)



mogą występować w każdym miejscu

sromu, mogą sięgać aż do pochwy



czynniki patogenne



60% wirus HPV 6



30% wirus HPV 11



okres inkubacji wynosi klika tygodni



mogą powiększać się w czasie ciąży

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



kłykciny kończyste (condylomata

acuminata)



leczenie



kłykciny można usunąć za pomocą

miejscowego wycięcia, krioterapii,

laseroterapii lub elektrokauteryzacji

techniką leep-loop

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



kłykciny kończyste (condylomata

acuminata)



leczenie miejscowe:



podofilina w roztworze 5-25% raz w

tygodniu przez 6 tygodni



podofilotoksyna w roztworze 0,5% w 6

cyklach 3-dniowych



kwasu trójchlorooctowego w roztworze

80-90% raz w tygodniu w powtarzalnych

cyklach (dopuszczalne u ciężarnych)

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



kłykciny kończyste (condylomata

acuminata)



leczenie miejscowe:



5-fluorouracyl w kremie 5% raz dziennie

przez 7 dni, cykl powtarzany co 2-3

tygodni



interferon alfa we wstrzyknięciach i.m.

lub s.c. bezpośrednio w okolicę zmienioną

chorobowo

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia wirusowe



opryszczka płciowa (Herpes

genitalis)

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



wrzód miękki weneryczny (ulcus molle)



spowodowany przez paciorkowce

Haemophilus ducreyi



przenoszony drogą płciową



liczne bolesne owrzodzenia na skórze

sromu



często współistnieje zapalenie węzłów

chłonnych pachwinowych



wtórne zakażenia z możliwością tworzenia

ropni w pachwinie

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



wrzód miękki weneryczny (ulcus molle)



leczenie



Azytromycyna 1 g per os w pojedynczej dawce

lub



Ceftriakson 250 mg i.m. w pojedynczej dawce

lub



Cyprofloksacyna 500 mg per os 2x /db przez 3

dni lub



Erytromycyna 500 mg per os 3x/db przez 7 dni

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



rzeżączka (gonorrhoea)



zakażenie to nie dotyczy skóry sromu

ale gonokoki powodują zakażenia

Shene’a końcowego odcinka cewki

moczowej



mogą również spowodować ropnie

gruczołu przedsionkowego większego

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



kiła (syphilis)



zmiana pierwotna



ziarniniak weneryczny

(lymphogranuloma venerum)



Chlamydia trachomatis

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



leczenie zakażenia Chlamydia

trachomatis



leczenie I rzutu



Azytromycyna 1g per os w pojedynczej

dawce lub



Doksycyklina 100 mg per os 2x dziennie

przez 7 dni



leczenie alternatywne



Erytromycyna 800 mg per os 4x dziennie

przez 7 dni lub



Ofloksacyna 300 mg per os 2x dziennie

przez 7 dni lub



Lewofloksacyna 500 mg per os przez 7 dni

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



leczenie zakażenia Chlamydia trachomatis u

ciężarnych



leczenie I rzutu



Azytromycyna 1g per os w pojedynczej dawce lub



Erytromycyna 500 mg per os 4x dziennie przez 7

dni lub



Amoksycylina 500 mg per os 3x dziennie przez 7

dni



leczenie alternatywne



Erytromycyna 800 mg per os 4x dziennie przez 7

dni lub



Erytromycyna 400 mg per os 4x dziennie przez 14

dni

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



ziarniniak pachwinowy

(lymphogranuloma inguinale)



choroba przenoszona drogą płciową



czynnik patogenny nieznany

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



ziarniniak pachwinowy

(lymphogranuloma inguinale)



leczenie I rzutu



Doksycyklina 100 mg per os 2x/db przez

co najmniej 3 tygodnie lub



Trimetoprim łącznie z sulfametoksazolem

– jedna tabl. 800 mg/160 mg per os 2x.db

przez co najmniej 3 tygodnie

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



ziarniniak pachwinowy

(lymphogranuloma inguinale)



leczenie alternatywne



Cyprofloksacyna 750 mg per os 2x/db

przez co najmniej 3 tygodnie lub



Azytromycyna 1 g per os 1x w tygodniu

przez co najmniej 3 tygodnie

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia bakteryjne



gruźlica



bardzo rzadko



zmiany sromu są wtórne w stosunku do

umiejscowionych w wyższych piętrach dróg

płciowych



wrzód o zatartych sinawych granicach



czyraczność (furunculosis)



flora bakteryjna (najczęściej Staphylococci)



infekuje mieszki włosowe na zewnętrznej stronie

wargi sromowej większej



dobór antybiotyku na podstawie badań

bakteriologicznych

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia grzybicze



drożdżakowe zapalenie sromu (candidiosis

vulvae)



szczególnie często u chorych z cukrzycą,

glikozurią



cały srom jest zmieniony zapalnie



należy zlecić badanie ogólne moczu, stężenie

glukozy we krwi



częste zakażenie w ciąży



może dotyczyć pacjentek przyjmujących doustne

środki antykoncepcyjne lub zażywających

antybiotyki



najczęściej pierwotnym miejscem zakażenia jest

pochwa



leczenie: wyrównanie cukrzycy, leczenie zakażeń

grzybiczych pochwy

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia pasożytnicze



wszawica łonowa (pediculosis pubis)



może wywołać zapalenie sromu



rozpoznanie potwierdza obecność wszy lub

jej jaj we włosach łonowych



leczenie



Permetryna w kremie 1% 1x przez 10 min.

(można w ciąży) lub



Lindan w płynie, kremie lub szamponie 1%

jednorazowo przez 4 minuty



owłosienie łonowe nie musi być usuwane

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia pasożytnicze



świerzb (scabies)



wywołany przez pasożyta z rodzaju

Sarcoptes scabiei



drąży tunele w skórze



silny świąd jest powodem powstawania

zadrapań i późniejszego tworzenia się

stanów zapalnych

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia pasożytnicze



świerzb (scabies)



leczenie



Permetryna w kremie 5% 1x /db przze 8-

14 godzin lub



Lindan w emulsji, żelu lub maści 0,3%

przez 3 dni przez 12 godzin



leczenie alternatywne



Novoscabin, 10% krotamin lub maść

Wilkinsona

Zapalenia sromu spowodowane

zakażeniami swoistymi



zakażenia pasożytnicze



owsica



powoduje ją Enterobius vermicularis

przeniesiony z okolic odbytu



wywołuje podrażnienie sromu,

szczególnie u dzieci

Zapalenia sromu spowodowane

reakcjami nadwrażliwości



czynniki wywołujące



leki



detergenty



pudry



kremy antykoncepcyjne



krążki dopochwowe



prezerwatywy



leczenie



kremy cynkowe



betametazon



maść hydrokortyzonowa



leki antyhistaminowe



leki sedatywne

Zapalenia sromu wtórne w stosunku

do chorób pochwy lub dróg

moczowych



uporczywy świąd wywołany przez

nie jest przyczyną zadrapań,

następowych infekcji



długotrwałe zapalenie skóry

przyczynia się do jej ścieńczenia i

przebarwienia



dolegliwości ustępują po

usunięciu przyczyny

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



rozrost płaskonabłonkowy sromu

(dystrophia hyperplastica vulvae)



nie jest to stan przedrakowy



przyczyną jest duża wrażliwość i narażenie

tkanek sromu na czynniki drażniące



mikrourazy



reakcje uczuleniowe



wysoka wilgotność



przewlekłe infekcje



zakażenia grzybicze



zakażenia przenoszone drogą płciową

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



rozrost płaskonabłonkowy sromu

(dystrophia hyperplastica vulvae)



skóra sromu pokryta jest białym,

nadmiernie pogrubiałym

rogowaciejącym nabłonkiem



często w wyniku licznych urazów

spowodowanych drapaniem

towarzyszy im odczyn zapalny

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



rozrost płaskonabłonkowy sromu (dystrophia

hyperplastica vulvae)



objawy kliniczne



świąd



bolesne oddawanie moczu



leczenie



eliminacja czynników drażniących



leczenie stanów zapalnych pochwy i sromu



leki poprawiające trofikę tkanek



leki przeciwświądowe



leki uspokajające



u starszych kobiet okresowa estrogenoterapia

doustna i miejscowa



leczenie co najmniej 6 miesięcy

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



liszaj twardzinowy (lichen

sclerosus)



nie jest stanem przedrakowym



występuje w różnym wieku



etiologia



czynnik genetyczny



autoagresja



czynniki zewnętrzne

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



liszaj twardzinowy (lichen sclerosus)



skóra jest cienka, pergaminowa o odcieniu

perłowym



liszaj może obejmować cały srom i

przechodzić na okolicę krocza i

okołoodbytniczą



zanikowi mogą ulegać wargi sromowe

mniejsze, większe oraz łechtaczka



zwęża się wejście do pochwy

Nienowotworowe nabłonkowe

choroby sromu



liszaj twardzinowy (lichen sclerosus)



objawy



ból przy mikcji



świąd



dyspaurenia



wrażliwość na mikrourazy



leczenie



eliminacja czynników drażniących



zapobieganie wysychaniu tkanek sromu



1-3% maść testosteronowa stosowana

przez okres 6 miesięcy codziennie i

następnie 2 razy w tygodniu do końca

życia

Zapalenie gruczołu

przedsionkowego większego



gruczoły Bartholina położone są

poniżej 1/3 wargi mniejszej



ich przewody uchodzą do tylnej części

przedsionka pochwy



najczęściej dochodzi do ich zakażenia

przez



Gonococcus



Staphylococcus



Streptococcus



E.coli



florę mieszaną

Zapalenie gruczołu

przedsionkowego większego



wynikiem zakażenia jest ropień

powodujący uwypuklenie skóry

leżącej nad nim, zaczerwienienie,

pieczenie, ból w obrębie tylnej

części wargi mniejszej



uczucie dyskomfortu w czasie

siedzenia i chodzenia

Zapalenie gruczołu

przedsionkowego większego



leczenie



we wczesnym etapie

antybiotykoterapia



niestety większość chorych zgłasza

się w późnym etapie choroby



drenaż ropnia



wycięcie elementów skóry i ropnia



antybiotykoterapia po badaniu

bakteriologicznym

Stany zapalne pochwy

(vaginitis)



kwaśne środowisko pochwy stanowi

ochronną barierę przed inwazją

patogenów chorobotwórczych



za zakażeniem w obrębie pochwy

przemawia pojawienie się dużej ilości

ropnej, żółtawej, o zmienionym

zapachu wydzieliny



towarzyszyć może temu podrażnienie

sromu

Stany zapalne pochwy



bakteryjna waginoza (BW, bacterial

vaginosis) – zmiany zapalne nabłonka

pochwy o etiologii bakteryjnej



zaburzenia prawidłowego składu flory

pochwy pod wpływem



zmian hormonalnych



antybiotykoterapii



napromieniania



stresu



zwyczajów higienicznych i seksualnych

Stany zapalne pochwy



w typowej BW dochodzi do

przerostu flory beztlenowej



Gardnerella vaginalis



Prevotella spp



Peptostreptococcus spp



Bacteroides spp



czemu niejednokrotnie towarzyszy

zmniejszenie lub całkowity zanik

populacji Lactobacillus spp

Stany zapalne pochwy



nowa postać bakteryjnego

zapalenia pochwy – AV (abnormal

vaginitis), wywołana jest przez

bakterie tlenowe



Streptococcus agalactiae



E.coli



Enterococcus faecalis



Klebsiella pneumoniae

Stany zapalne pochwy



diagnostyka



kliniczne kryteria Amsela



10-stopniowa skala Nugenta



wynik badania mikrobiologicznego

materiału wyjściowego pobranego z

tylnego sklepienia pochwy na

podłoża wzrostowe dla bakterii i

grzybów

Stany zapalne pochwy



diagnostyka



kliniczne kryteria Amsela stanu zapalnego



zwiększenie pH > 4,5



pojawienie się jednorodnej wydzieliny o

charakterystycznym rybim zapachu (test z

dodatkiem KOH)



w preparacie bezpośrednim barwionym

metodą Papanicolaou oglądanym w 200-

krotnym powiększeniu stwierdza się

obecność clue cells – fragmentów

nabłonka oklejonych bakteriami

Stany zapalne pochwy



diagnostyka



mikrobiologiczna ocena stanu pochwy wg

skali Nugenta na podstawie preparatu

barwionego metodą Grama (1000-krotne

powiększenie)



określa się proporcje pomiędzy

następującymi morfotypami bakterii



morfotyp I – laseczki Gram (+)

(Lactobacillus spp)



morfotyp II – pałeczki G(-) i G zmienne (G.

vaginalis, Bacteroides spp)



morfotyp III – zakrzywione G zmienne

pałeczki (Mobiluncus spp) i ziarenkowce G

(+)

Stany zapalne pochwy



diagnostyka



po obliczeniu liczby określonych

morfotypów w 3 polach widzenia,

wynik uśrednia się a otrzymanej

liczbie przyporządkowywuje się daną

wartość punktową



7-10 = potwierdzenie rozpoznania BV



4-6 = wynik wątpliwy, flora

przejściowa



0-3 = flora prawidłowa

Stany zapalne pochwy



diagnostyka AV



ocena preparatu bezpośredniego z

wymazu z pochwy barwionego

metodą Grama



hodowla ilościowa bakterii

tlenowych

Stany zapalne pochwy



leczenie BV



kobiety nieciężarne



Klindamycyna w kremie 2% 5g

dziennie przez 7 dni lub



Metronidazol 500 mg per os 2x

dziennie przez 7 dni lub



Metronidazol 2g per os jednorazowo



leczenie alternatywne



Klindamycyna 300 mg per os 2 x dziennie

przez 7 dni

Stany zapalne pochwy



leczenie BV



kobiety ciężarne



Metronidazol 250 mg per os 3x

dziennie przez 7 dni lub



Klindamycyna w kremie 2% 5g

dziennie przez 7 dni lub



Klindamycyna 300 mg per os 2 x

dziennie przez 7 dni

Stany zapalne pochwy



grzybicze zapalenie pochwy



zakażenie to dotyczy najczęściej



chorujących na cukrzycę



ciężarnych (obniżony próg wydzielania

nerkowego glukozy)



stosujących antykoncepcję doustną



pacjentek w trakcie antybiotykoterapii



zakażenie przekazywane jest także

na drodze płciowej

Stany zapalne pochwy



grzybicze zapalenie pochwy



objawy



współtowarzyszące stany zapalne

sromu



zmienna ilość gęstej, białawej

wydzieliny



zaczerwienienie ściany pochwy



wzmożone napięcie w trakcie badania

ginekologicznego

Stany zapalne pochwy



grzybicze zapalenie pochwy



rozpoznanie



ocena preparatu bezpośredniego z

wymazu z pochwy barwionego metodą

Grama



hodowla grzybów drożdżopodobnych



leczenie



miejscowe preparaty przeciwgrzybicze z

zawartością natamycyny, imidazolu,

ketokonazolu, mykonazolu, amfoterycyny



ogólne leczenie przeciwgrzybicze

Stany zapalne pochwy



Trichomonas vaginalis (rzęsistek

pochwowy)



do zakażenia dochodzi najczęściej na

drodze płciowej oraz na skutek

nieprzestrzegania zasad higieny osobistej



objawy kliniczne



obfita wydzielina (rzadko jej brak), rzadka,

zielonożółtawa o charakterystycznym

zapachu, z obecnością gazu



zaczerwienione ściany pochwy, liczne

punkcikowate owrzodzenia



wzmożone napięcie w trakcie badania

ginekologicznego

Stany zapalne pochwy



Trichomonas vaginalis (rzęsistek

pochwowy)



rozpoznanie



ocena wydzieliny pod mikroskopem

świetlnym (kropla wydzielny

zmieszana z kroplą 0,9% NaCl)



leczenie



Metronidazol



należy pamiętać o leczeniu partnera

Stany zapalne pochwy



Gardnerella vaginalis



pałeczki G(-)



objawy kliniczne



wydzielina o charakterystycznym zapachu; nie

wywołuje podrażnień sromu, szarobiaława z

obecnością małych pęcherzyków



rozpoznanie



test Amiesa – kropla wydzieliny zmieszana z

kroplą 10% KOH – zapach amoniaku



rozmaz – obecność komórek nabłonkowych



badanie bakteriologiczne



leczenie jak w Trichomonas vaginalis

Stany zapalne pochwy



inne przyczyny stanów zapalnych

pochwy



pozostawione tampony, krążki

dopochwowe itp.



polipy szyjkowe



rak szyjki macicy



postać wczesna – plamienie po

stosunku



postać późna – duża ilość ropnej,

krwisto podbarwionej wydzieliny

Stany zapalne pochwy



atroficzne zapalenie pochwy /

starcze



spowodowane atrofią pochwy i

sromu



dochodzi do ścieńczenia nabłonka,

utraty glikogenu w komórkach

nabłonkowych pochwy, zaburzenia

pH pochwy

Stany zapalne pochwy



atroficzne zapalenie pochwy / starcze



objawy



obfita wydzielina, ropna, krwisto

podbarwiona wywołująca dyskomfort i

pieczenie okolicy sromu



zaczerwienione ściany pochwy



często współistniejące zmiany o

charakterze nowotworowym w macicy



leczenie



po wykluczeniu procesu nowotworowego

estrogenoterapia

Stany zapalne pochwy



zapalenia pochwy i sromu u dzieci

(vulvovaginitis)



często w tym okresie współistnienie tych

stanów zapalnych



barierą ochronną jest obecność błony

dziewiczej



przyczyny



nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej



obecność ciała obcego w pochwie



molestowanie seksualne



zakażenia paciorkowcowe (współistnieją z

zapaleniem gardła lub płonicą)



zakażenia grzybicze, Trichomonas vaginalis –

bardzo rzadko

Stany zapalne pochwy



zapalenia pochwy i sromu u dzieci

(vulvovaginitis)



objawy



bolesność, dyskomfort w czasie mikcji



zaczerwieniona skóra sromu, pieczenie



wydzielina



świąd



rozpoznanie



badanie bakteriologiczne



badanie per rectum (obecność ciała obcego)



leczenie



przyczynowe



przestrzeganie zasad higieny osobistej

Gruźlica narządów płciowych



bardzo rzadka choroba



najczęściej spotykana w krajach

rozwijających się



dotyczy młodych kobiet oraz

dziewcząt w okresie pokwitania



zakażenie wtórne w stosunku do

ogniska pierwotnego

zlokalizowanego w płucach

Gruźlica narządów płciowych



zmiana zapalna umiejscowiona

jest najczęściej w jajowodzie



do zakażenia dochodzi na drodze

krwiopochodnej (z płuca) albo

przez ciągłość (z otrzewną, z

węzłów chłonnych)



organizm patogenny – prątek

gruźliczy typu ludzkiego

Gruźlica narządów płciowych



objawy kliniczne



w zmianach niezaawansowanych



przebieg często bezobjawowy



rzadziej niepłodność (badanie

ginekologiczne bez odchyleń)



stany ostre



przebieg o charakterze ostrego zapalenia

jajników



silne dolegliwości bólowe



gorączka



w badaniu ginekologicznym obrzmienie

jajowodów i otaczających struktur



rzadko wodobrzusze

Gruźlica narządów płciowych



objawy kliniczne



stany przewlekłe



przebieg o charakterze przewlekłego

zapalenia jajników



okresowy ból i dyskomfort w obrębie

miednicy



stany podgorączkowe



podwyższone OB.



limfocytoza



opóźnienie pierwszej miesiączki,

zaburzenia miesiączkowania, sporadycznie

wtórny brak miesiączki

Gruźlica narządów płciowych



rozpoznanie



wywiad



badanie histologiczne



badanie bakteriologiczne



próba biologiczna



badanie Rtg klatki piersiowej



diagnostyka układu moczowego

Gruźlica narządów płciowych



leczenie



rifampicyna + izoniazyd przez miesiąc doustnie



w ostrej fazie choroby dodatkowo etambutol



po zakończeniu leczenia badania kontrolne co 6

miesięcy



uzyskanie dwukrotnie ujemnego wyniku

badania (histologicznego i bakteriologicznego)

pozwala uznać pacjenta za wyleczonego



w przypadku reaktywacji zakażenia, alternatywą

pozostaje leczenie chirurgiczne (usunięcie

jajników, jajowodów, macicy)

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



zapalenie szyjki macicy jest

najczęstszą, zwykle przewlekłą i

nawracającą chorobą narządów

płciowych



występuje u ponad 50% kobiet w

różnym okresie ich życia

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



patogeneza



najczęstszą przyczyną jest zakażenie

wstępujące z pochwy wywołane



chlamydiami



pałeczką okrężnicy



dwoinkami rzeżączki



paciorkowcami



gronkowcami



wirusami (HPV typ 2)



grzybami



bakteriami beztlenowymi

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



często do przewlekłych postaci dochodzi

wskutek poporodowych pęknięć szyjki



schorzenie to można stwierdzić u ponad 60%

kobiet, które przebyły przynajmniej jeden poród



zapalenie szyjki macicy może być także

skutkiem poronienia samoistnego lub

przerwania ciąży



inne czynniki



zmniejszona odporność na zakażenie

wynikające z hipoestrogenizmu



drażnienie szyjki macicy przez nitki wkładki

wewnątrzmacicznej

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



rozpoznanie



wywiad



gęste, często cuchnące upławy ropne, świąd,

pieczenie sromu



nawroty po leczeniu występują najczęściej po

miesiączce



bóle w okolicy krzyżowej, wynikające z odczynu

zapalnego naczyń chłonnych okolicy krzyżowo-

macicznej



bóle w podbrzuszu, podczas stosunków,

spowodowane przekrwieniem miednicy mniejszej



częste i bolesne oddawanie moczu, powstałe

wskutek zapalenia tylnej części cewki moczowej

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



rozpoznanie



badanie ginekologiczne



zawsze badanie we wziernikach oraz

pobranie wymazu bakteriologicznego z

ujścia zewnętrznego szyjki oraz z tylnego

sklepienia pochwy



oglądanie szyjki



zaczerwienienie tarczy części pochwowej



gęsta, śluzowo-ropna wydzielina wypływająca

z kanału szyjki



mogą być widoczne stare pęknięcia szyjki,

nadżerka, przerost szyjki, pęcherzyki Nabotha

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



powikłania



upławy



zwłóknienie i stwardnienie szyjki



niepłodność wynikająca z właściwości śluzu szyjkowego

(gęsty, lepki, zawierający dużo leukocytów;

nieprzenikliwy dla plemników, uniemożliwia

zapłodnienie)



zakażenia układu moczowego



zakażenie wstępujące



do endometrium



przydatków



otrzewnej miednicy mniejszej



zakażenie zstępujące



zapalenie pochwy



zakażenie szerzące się do przymacicz

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



leczenie



metoda leczenia uzależniona jest od



stopnia nasilenia odczynu zapalnego



wieku pacjentki



istniejących powikłań



stosowanego uprzednio leczenia



leczenie ostrego zapalenia powinno zawsze

obejmować swoiste czynniki przyczynowe



w ostrym okresie unika się zabiegów na

szyjce macicy

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



leczenie



stosuje się leczenie miejscowe



globulki, kremy, maści



leki zakłada się do sklepień pochwy,

wieczorem



leczenie ogólne antybiotykami lub

sulfonamidami w zależności od rodzaju

stwierdzanego drobnoustroju



niezbyt nasilony stan zapalny szyjki

wymaga leczenia przez 4-6 tygodni, a

ciężkie przewlekłe zapalenie może

wymagać leczenia przez 2-3 miesiące

Zapalenie szyjki macicy

(cervicitis)



leczenie



w leczeniu ciężkich, przewlekłych

stanów zapalnych



konizacja



kriokauteryzacja



elektrokauteryzacja, elektrokoagulacja



waporyzacja laserem



konizacja „leep-loop”

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



w okresie rozrodczym nie jest to

schorzenie częste



barierą ochronną stanowią bakterie

kwasu mlekowego pochwy oraz śluz

szyjkowy



endometritis następuje

najczęściej na drodze wstępującej

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



drobnoustroje wywołujące

zapalenie



paciorkowce



gronkowce



pałeczka okrężnicy



beztlenowe gronkowce



pałeczka odmieńca



dwoinki rzeżączki



chlamydie

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



endometritis sprzyjają



zakażenia po poronieniach



zakażenie podczas porodu i połogu



zakażenie wstępujące z kanału szyjki

(głównie dwoinki rzeżączki, chalmydie)



jatrogenne zapalenie powstałe podczas

zabiegu wewnątrzmacicznego



biopsja endometrium, HSG, persuflacja,

założenie wkładki wewnątrzmacicznej)

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



rozpoznanie



znaczna część zapaleń nieswoistych

przebiega bezobjawowo



wywiad



nieprawidłowe krwawienia



plamienia pomiesiączkowe



przedłużone i obfite krwawienia

miesiączkowe oraz międzymiesiączkowe



niekiedy krwawienie przez cały cykl

miesiączkowy

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



rozpoznanie



badanie ginekologiczne



nie można w ten sposób rozpoznać

zapalenia błony śluzowej macicy



powiększenie macicy, bolesność –

endomyometritis



zapalenie jajowodów (podczas

miesiączki lub tuż po niej),

maskowanie objawów endometritis

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



rozpoznanie



w ustaleniu rozpoznania pomocne

jest USG oraz histeroskopia



rozpoznanie opiera się na badaniu

histopatologicznym wyskrobin z

jamy macicy, abrazję wykonuje się

po ustąpieniu ostrych objawów

zapalnych

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



leczenie ostrego endometritis



leżenie w łóżku



dieta lekko strawna, leki rozkurczowe,

przeciwbólowe



antybiotyki o szerokim spektrum działania,

najlepiej zgodnie z antybiogramem z

wymazu z szyjki macicy



temperatura powyżej 38 st. – heparyna w

celu profilaktyki wstrząsu septycznego

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



leczenie przewlekłego endometritis



estrogeny – mają właściwości

regeneracyjne (szybsze gojenie się zmian

zapalnych); stosowane są głównie po

poronieniach lub porodzie



w celu uzyskania przemiany wydzielniczej

w endometrium stosuje się preparaty

gestagenne, których odstawienie powoduje

krwawienia z odstawienia oraz wydalenie

błony śluzowej wraz ze zmianami

zapalnymi



gdy po leczeniu hormonalnym

nieprawidłowe krwawienia utrzymują się –

abrazja

Zapalenie błony śluzowej

macicy (endometritis)



W OKRESIE PRZEKWITANIA PRZED

LECZENIEM HORMONALNYM

NALEŻY ZAWSZE WYKLUCZYĆ

RAKA ENDOMETRIUM

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



jajowód i jajnik położone są blisko

siebie, tak że częściowo stykają się



stan zapalny jednego narządu prawie

zawsze obejmuje drugi



zapaleniem przydatków nazywa się

łączne zapalenie jajowodów i jajników,

ponieważ kliniczne rozgraniczenie tych

jednostek jest niemożliwe



zapalenie przydatków następuje

najczęściej u kobiet w okresie

dojrzałości płciowej

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



zapalenie przydatków rozwija się

zarówno



na drodze wstępującej



z pochwy przez kanał szyjki i jamę macicy



na drodze zstępującej



drogą krwi lub bezpośredniego przejścia

na przydatki (z jelita lub otrzewnej)



po operacjach brzusznych lub pochwowych

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



drobnoustroje wywołujące

zakażenia



dwoinki rzeżączki



bakterie beztlenowe



paciorkowce



gronkowce



chlamydie

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



zakażenie zstępujące

krwiopochodne



prątki gruźlicy



dur brzuszny



dur rzekomy



angina



błonica

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



wstępującemu zapaleniu przydatków sprzyjają



miesiączka



poronienie



poród, połóg



abrazja



wkładka wewnątrzmaciczna



HSG, persuflacja



proces zapalny może ograniczyć się tylko do

błony jajowodu, najczęściej obejmuje on jednak

także błonę mięśniową i surowiczą =

uszkodzenie jajowodów

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie ostrego zapalenia

przydatków



triada objawów



ból w podbrzuszu



gorączka



zapalenie otrzewnej miednicy

mniejszej



objawy rozpoczynają się najczęściej

po miesiączce lub poronieniu

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie ostrego zapalenia

przydatków



badanie ginekologiczne



żywa bolesność uciskowa oraz zapalne

nacieki okolicy przydatków



bolesne badanie macicy, poruszanie nią



bolesność uciskowa tylnego sklepienia

pochwy



bóle są tak silne a podbrzusze tak mocno

napięte, że badanie palpacyjne jest

niemożliwe

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie ostrego zapalenia

przydatków



badanie laboratoryjne



leukocytoza



wzrost OB.



czasem objawy ze strony narządów

sąsiednich



zaparcia, biegunka, kolka jelitowa



dolegliwości z pęcherza moczowego

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie podostrego

zapalenia przydatków



możliwe staje się dokładne badanie



bóle podbrzusza



temp. do 38 st.



brak objawów podrażnienia

otrzewnej



trwa tyle tygodni ile dni trwał stan

ostry

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



rozpoznanie przewlekłego

zapalenia przydatków



niewielka bolesność uciskowa

przydatków



zrosty unieruchamiają przydatki



jajowód staje się gruby i sztywny

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



zapalenie przydatków to klasyczny

przykład choroby nawracającej



miesiączka i towarzyszące jej

przekrwienie wszystkich narządów

miednicy oraz oziębienie stanowią

szczególne zagrożenie, podobne

niebezpieczeństwo niesie nadmierny

wysiłek fizyczny

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



przewlekłe zapalenie przydatków



dolegliwości podczas współżycia

płciowego



upławy



zaburzenia miesiączkowania



bolesne miesiączkowanie

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



powikłania zapalenia przydatków



ropniak jajowodu



ropień jajnika



ropień jajowodowo-jajnikowy



pęknięcie w/w



powstanie przetok



ropień zatoki Douglasa



zapalenie przymacicz

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



skutki przebytego zapalenia

przydatków



niepłodność – niedrożność obu

jajowodów



ciąża jajowodowa



utrwalone tyłozgięcie macicy

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



różnicowanie



zapalenie wyrostka robaczkowego



ciąża jajowodowa



endometrioza



rak jajnika



skręt szypuły jajnika



krwawienie z pęcherzyka jajnikowego



zapalenie uchyłka jelita krętego (Meckela)



zapalenie pęcherzyka żółciowego



kamica moczowodowa



zakrzepowe zapalenie żył miednicy



zapalenie przymacicz

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



leczenie stanu ostrego



hospitalizacja



reżim łóżkowy



regulacja wypróżnień



kontrola gospodarki wodnej



dieta lekko strawna



leki przeciwbólowe



wysoka temperatura – heparyna



antybiotyki o szerokim spektrum działania,

początkowo pozajelitowo, potem per os



dodatkowo można podać

glikokortykosterydy

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



leczenie stanu podostrego



cel – wywołanie przekrwienia przez

intensywne ogrzanie – rozpuszczenie

włóknikowych zlepów, resorpcja wysięku,

wygojenie zmian; ciepłe, wilgotne okłady



leżenie w łóżku



lekka dieta



regulacja wypróżnień



gdy gorączka konieczne wznowienie

antybiotykoterapii



leki przeciwzapalne, przeciwbólowe

Zapalenie przydatków

(adnexitis)



leczenie stanu przewlekłego



leczenie uzdrowiskowe przez okres

4-6 tygodni w miejscowościach

oferujących kąpiele borowinowe

(Krynica, Cieplice, Kołobrzeg)



leki przeciwzapalne, rozkurczowe



czasem konieczność leczenia

chirurgicznego

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



zakażenie spowodowane przez

dwoinki rzeżączki (Neisseria

gonorrhoea)



można je stwierdzić w



wydzielinie cewki moczowej



szyjki macicy



odbytu lub gardła

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



głównym miejscem inwazji jest

nabłonek walcowaty i przejściowy

dróg moczowo-płciowych



zakażenie może obejmować także

inne części układu płciowego –

zapalenie jajowodów

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



objawy



pieczenie cewki moczowej podczas

mikcji



w okresie ostrego zakażenia z cewki

moczowej oraz z szyjki macicy

wypływa ropna wydzielina

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



leczenie



Ceftriakson 250 mg i.m. w pojedynczej

dawce lub



Ciprofloksacyna 500 mg p.o. w pojedynczej

dawce lub



Spektynomycyna 2 g i.m. w pojedynczej

dawce lub



Cefiksym 400 mg p.o. w pojedynczej dawce

lub



Ofloksacyna 400 mg p.o. w pojedynczej

dawce

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzeżączka



leczenie alternatywne



Amoksycylina 2 lub 3 g p.o.



Probenecid 1 g p.o. w pojedynczej dawce



ciąża i karmienie piersią



Ceftriakson 250 mg i.m. w pojedynczej

dawce lub



Spektynomycyna 2 g i.m. w pojedynczej

dawce lub



Amoksycylina 2 lub 3 g p.o. + Probenecid

1 g p.o. w pojedynczej dawce

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



czynnikiem wywołującym kiłę jest krętek

blady (Treponema pallidum)



krętki mogą przenikać zarówno przez

uszkodzone jak i nieuszkodzone błony

śluzowe



zakażenie następuje najczęściej przez

kontakt seksualny, jednakże może być

także przekazywane z krwią chorych osób



zakażenie kiłowe matki może być

przekazane przez łożysko na płód już w 10

Hbd

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



objaw pierwotny rozwija się w 10-90

dni od wtargnięcia krętków do

organizmu, utrzymuje 1-5 tygodni,

następnie samoistnie goi



kiłowe odczyny serologiczne

początkowo ujemne, stają się

dodatnie w 1-4 tygodni po

pojawieniu się objawu pierwotnego

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



w okresie 2 tygodni do 6 miesięcy po

ustąpieniu objawu pierwotnego pojawiają

się charakterystyczne dla kiły wtórnej

wykwity na skórze



zmiany skórne goją się samoistnie w ciągu

2-6 tygodni po pojawieniu się objawu

pierwotnego



w okresie kiły wtórnej odczyny

serologiczne prawie zawsze są dodatnie

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



po ustąpieniu objawów kiły wtórnej

może się rozpocząć okres kiły

utajonej, która może trwać całe

życie lub też kiła wtórna może

przechodzić w kiłę III okresu

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



rozpoznanie



objaw pierwotny



nacieczone, twarde, niebolesne

owrzodzenie, rozwijające się głównie w

okolicy przedsionka pochwy



węzły pachwinowe twarde,

powiększone, niebolesne

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



kiła wczesna



terapia I rzutu



penicylina benzatynowa i.m. 2,4 mln. j.

w jednej dawce lub



penicylina prokainowa i.m. 600 000

j./db przez 10-14 dni lub



penicylina benzylowa i.m. 1 mln. j. /db

przez 10-14 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



kiła wczesna



uczulenie na penicyliny



doksycyklina 200 mg/db przez 14 dni

lub



tetracyklina 500 mg 4x dziennie przez

14 dni lub



azytromycyna 500 mg / db przez 10 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



kiła późna



terapia I rzutu



penicylina benzatynowa i.m. 2,4 mln. j.

na tydzień, podawane w 1, 8, 15 dniu

lub



penicylina prokainowa i.m. 600 000

j./db przez 17-21 dni lub



penicylina benzylowa i.m. 1 mln. j. /db

przez 21 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



kiła późna



uczulenie na penicyliny



doksycyklina 200 mg/db przez 21-28

dni lub



tetracyklina 500 mg 4x dziennie przez

28 dni lub



erytromycyna 500 mg 4x dziennie

przez 28 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



kiła



leczenie



ciężarne



penicylina benzatynowa i.m. 2,4 mln. j. /

tydzień podając w 1 i 8 dniu lub



penicylina prokainowa i.m. 600 000-1,2

mln. j. / dobę przez 10-14 dni



w przypadku uczulenia na penicyliny



azytromycyna 500 mg/dobę przez 10

dni lub ceftriakson i.m. 250-500

mg/dobę przez 10 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



czynnik etiologiczny to najczęściej Candida

albicans



powoduje najczęściej grzybicze zapalenie

pochwy i sromu



najczęściej występuje u kobiet o osłabionej

odporności



cukrzyca



antybiotykoterapia



napromieniowania



niedobór witaminy B



ciąża

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



rozpoznanie



palenie, swędzenie przedsionka

pochwy i sromu



upławy serowate, białe, grudkowate

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie



preparaty dopochwowe



Nystatyna 100 000 j. 1 tabl. przez 14 dni

lub



Natamycyna 100 mg 1 tabl. przez 3-6 dni

lub



Klotrimazol 100 mg 1 tabl. przez 6 dni lub



Klotrimazol krem 1% przez 14 dni lub



Ekonazol 500 mg 1 tabl. przez 7-14 dni lub

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie



preparaty dopochwowe



Ekonazol 150 mg 1 tabl. przez 3 dni lub



Izokonazol 300 mg 2 tabl. jednorazowo

lub



Tiokonazol 300 mg 1 tabl. jednorazowo

lub



Mikonazol 100 mg 1 tabl. przez 8-15 dni

lub



Ketokonazol 200 mg 1 tabl. przez 10 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie



preparaty doustne



Flukonazol tabl. 100 mg 1x dziennie przez

14 dni lub



Flukonazol tabl. 150 mg jednorazowo (w

razie potrzeby można powtórzyć po 3 i 14

dniach) lub



Itrakonazol 100 mg 2 tabl. 2x dziennie

przez 1 dzień

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie ciężarnych



preparaty miejscowe



Nystatyna 100 000 j. 1 tabl. przez 10-14

dni lub



Natamycyna 100 mg 1 tabl. przez 3-6 dni

lub



Klotrimazol 100 mg 1 tabl. przez 6 dni lub



Klotrimazol 500 mg 1 tabl. jednorazowo

lub



inne preparaty zawierające azole przez 7

dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



grzybica narządów płciowych



leczenie ciężarnych



preparaty doustne



Flukonazol tabl. 150 mg jednorazowo



leczenie doustne u kobiet karmiących

piersią jest przeciwwskazane

Choroby przenoszone drogą

płciową



nawrotowe grzybicze zapalenie

pochwy i sromu



Flukonazol 150 mg per os

jednorazowo, powtórzyć po 3 i 14

dniach, następnie powtarzane w

okresie okołomiesiączkowym przez 6

kolejnych miesięcy

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzęsistkowica



zakażenie wywołane przez

Trichomonas vaginalis



najczęstsza choroba pasożytnicza u

człowieka przenoszona drogą

kontaktów płciowych

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzęsistkowica



rozpoznanie



w stanie ostrym



obfite, szarożółte, wodniste i pieniste

upławy



świąd, pieczenie sromu, szczególnie

dotkliwie odczuwalne podczas mikcji



zakażenie może przebiegać również

bezobjawowo

Choroby przenoszone drogą

płciową



rzęsistkowica



leczenie



Metronidazol 500 mg per os 2x

dziennie przez 7-10 dni lub



Metronidazol 2 g per os jednorazowo



leczenie ciężarnych



Metronidazol 2 g per os jednorazowo



Metronidazol 500 mg per os 2x

dziennie przez 7 dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



wywołana przez wirusy Herpes



drogą płciową HSV-2



wykwity powstają na sromie, części

pochwowej, w pochwie



wirusy usadawiają się po zakażeniu w

zwojach krzyżowych, skąd pod wpływem

uogólnionych zakażeń, zapaleń płuc,

stanów grypowych, miesiączki, stresów są

stale reaktywowane



rozpoznanie na podstawie obrazu

klinicznego lub izolacji wirusa z treści

pęcherzyków

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



objawy



pęcherzyki na podłożu rumieniowym



świąd



pieczenie



upławy



neuralgia



ból przy mikcji



dyspaurenia



po pęknięciu i zakażeniu pęcherzyków może

dojść do powstania bolesnych owrzodzeń



wykwity skórne ustępują po 10-20 dniach

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



leczenie



epizod pierwszy



Acyklowir 400 mg per os 3x /db przez 7-10

dni lub



Acyklowir 200 mg per os 5x/db przez 7-10

dni lub



Famcyklowir 250 mg per os 3x/db przez 7-

10 dni lub



Walacyklowir 1 g per os 2x/db przez 7-10

dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



leczenie



zakażenie nawracające



Acyklowir 400 mg per os 3x /db przez 5

dni lub



Acyklowir 200 mg per os 4x/db przez 5 dni

lub



Famcyklowir 125 mg per os 2x/db przez 5

dni lub



Walacyklowir 500 mg per os 1x/db przez 5

dni

Choroby przenoszone drogą

płciową



opryszczka płciowa



leczenie ciężarnych



w I i II trymestrze ciąży zaleca się per

os lub i.v. stosowanie Acyklowiru w

standardowych dawkach



kontynuacja leczenia acyklowirem do

czasu porodu zapobiega nawrotom



gdy zakażenie nastąpiło w ciągu 6

tygodni poprzedzających poród należy

zastosować leczenie acyklowirem u

matki i noworodka

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



dotyczy głównie jajowodów, chociaż

zwykle procesem zapalnym objęte są

również inne narządy miednicy

mniejszej oraz otrzewna



zaburza prawidłową funkcję jajowodów

oraz może prowadzić do przerwania

ciągłości oraz destrukcji ścian

jajowodu



w bardzo zaawansowanych

przypadkach dochodzi do powstawania

ropni jajowodów oraz jajników

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



etiologia



wielobakteryjna



najczęściej mikroorganizmy przenoszone

drogą płciową



Neisseria gonorrhoeae



Chlamydia trachomatis



Mycoplasma hominis



rzadziej



gronkowce



paciorkowce



E.coli



Ureaplasma



inne

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



etiologia



do zakażenia dochodzi na drodze

wstępującej przez szyjkę macicy i

endometrium lub drogą

przymacicznych naczyń

krwionośnych i limfatycznych

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



czynniki zwiększające zagrożenie



okres dojrzewania



wielu partnerów seksualnych



przebyte wcześniej zapalenia narządów

miednicy mniejszej lub choroby

przenoszone drogą płciową



wkładka wewnątrzmaciczna



inwazyjne zabiegi ginekologiczne



partner z zapaleniem cewki moczowej lub

chorobą przenoszoną drogą płciową

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



czynniki zmniejszające

zagrożenie



doustne środki antykoncepcyjne



mechaniczne środki

antykoncepcyjne



dopochwowe środki plemnikobójcze

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



rozpoznanie



ból i tkliwość w podbrzuszu



tkliwość palpacyjna przydatków



bolesność przy poruszaniu części

pochwowej szyjki macicy



objaw Blumberga w podbrzuszu



występowanie 3 z w/w upoważnia do

rozpoznania

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



rozpoznanie – inne objawy



temperatura > 38 st.



leukocytoza > 10 500/mm3



obecność nalotów i wydzieliny ropnej

stwierdzona w laparoskopii



leukocyty 15-30 tys./mm3 i bakterie w płynie

uzyskanym z zatoki Douglasa



obecność G(-) dwoinek w komórkach

uzyskanych z wymazu z kanału szyjki macicy



zespół okołowątrobowy – ból w prawym

nadbrzuszu spowodowany zrostami pomiędzy

przeponą a wątrobą oraz nieznacznie zmienione

wyniki badań funkcji wątroby

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



NAJBARDZIEJ PRZYDATNĄ

METODĄ ROZPOZNAWANIA

ZESPOŁU JEST LAPAROSKOPIA



podstawowe kryteria

laparoskopowe



przekrwienie i zaczerwienienie

jajowodów



obrzęk i obrzmienie jajowodów



otrzewna pokryta wysiękiem

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



podział



postać lekka



obecność podstawowych kryteriów



jajowody swobodnie ruchome i drożne



postać średnio ciężka



kryteria podstawowe bardziej zaznaczone



ograniczona ruchomość jajowodów,

drożność niepewna



postać ciężka



przydatki nieruchome, pokryte nalotami

zapalanymi



treść ropna w zatoce Douglasa

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



powikłania



wodniak jajowodu



ropień jajowodowo-jajnikowy



nawroty choroby



przewlekły ból w obrębie miednicy

mniejszej



niepłodność



ciąża ektopowa

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



leczenie



zaleca się hospitalizację



leczenie ambulatoryjne



konieczna kontrola



Cefoksytyna 2 g i.m. + 1 g probenecidu

per os jednorazowo lub



Ceftriakson 250 mg i.m. lub inna

cefalosporyna III generacji + doksycyklina

100 mg 2x dziennie przez dalsze 2

tygodnie lub



Ofloksacyna 400 mg per os 2x dziennie

przez 2 tygodnie + Metronidazol 500 mg

per os 2x dziennie przez 14 dni

Zespół zapalenia miednicy

mniejszej



leczenie



leczenie szpitalne



Cefoksytyna 2 g i.v. co 6 godzin lub

inne cefalosporyny 2 g i.v. co 12

godzin i dodatkowo Doksycyklina 100

mg co 12 godzin per os lub i.v. lub



Klindamycyna 900 mg i.v. co 8 godzin i

dodatkowo Gentamycyna i.m. lub i.v. 2

mg/kg a następnie 1,5 mg/kg co 8

godzin

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56
Slide 57
Slide 58
Slide 59
Slide 60
Slide 61
Slide 62
Slide 63
Slide 64
Slide 65
Slide 66
Slide 67
Slide 68
Slide 69
Slide 70
Slide 71
Slide 72
Slide 73
Slide 74
Slide 75
Slide 76
Slide 77
Slide 78
Slide 79
Slide 80
Slide 81
Slide 82
Slide 83
Slide 84
Slide 85
Slide 86
Slide 87
Slide 88
Slide 89
Slide 90
Slide 91
Slide 92
Slide 93
Slide 94
Slide 95
Slide 96
Slide 97
Slide 98
Slide 99
Slide 100
Slide 101
Slide 102
Slide 103
Slide 104
Slide 105
Slide 106
Slide 107
Slide 108
Slide 109
Slide 110
Slide 111
Slide 112
Slide 113
Slide 114
Slide 115
Slide 116
Slide 117
Slide 118
Slide 119
Slide 120
Slide 121
Slide 122
Slide 123
Slide 124
Slide 125
Slide 126
Slide 127
Slide 128
Slide 129
Slide 130
Slide 131
Slide 132
Slide 133
Slide 134
Slide 135
Slide 136
Slide 137
Slide 138
Slide 139
Slide 140
Slide 141
Slide 142
Slide 143

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zapalenia i zakażenia narządów płciowych żeńskich
6 rok zakazenia i zapalenia wewnetrznych narzadow plciowych doc m pawlaczyk
7 zapalenie wewnetrznych narzadow plciowych dr pawlaczyk
ZAKAŻENIA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH
STANY ZAPALNE - UDZIAŁ POŁOŻNEJ, LECZENIE STANÓW ZAPALNYCH I ZAKAŻEŃ NARZĄDU RODNEGO KOBIETY - UDZIA
STANY ZAPALNE - UDZIAŁ POŁOŻNEJ, LECZENIE STANÓW ZAPALNYCH I ZAKAŻEŃ NARZĄDU RODNEGO KOBIETY - UDZIA
Anatomia narządu płciowego kobiety
Rozwój, budowa, fizjologia, i wady wrodzone narządów płciowych kobiety
ZAPALENIA I ZAKAŻENIA NARZĄDU RODNEGO, ZAPALENIA I ZAKAŻENIA NARZĄDU RODNEGO
Nowotwory narządów płciowych kobiety
WIRUSOWE ZAKAZENIA NARZADOW PLCIOWYCH, kosmetyka projekty- egzamin zawodowy
7 zapalenie wewnetrznych narzadow plciowych dr pawlaczyk
ZAKAŻENIA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH
Wykład 10 Zapalenia żeńskich narządów płciowych
Zapalenia i zakażenia żeńskich narządów płciowych
ZAKAŻENIA I ZAPALENIA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH, ZAKAŻENIA I ZAPALENIA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH

więcej podobnych podstron

Zapalenia i zakazenia narzadow plciowych kobiety

Document Outline