Stany zagrożenia życia

pochodzenia

oddechowego.

Niewydolność oddechowa

• Definicja – n.o. Jest stanem, w którym

nieprawidłowa wymiana gazowa powoduje

nieprawidłowy skład gazów krwi tętniczej.

• Jej wyrazem jest hipoksemia (obniżenie

PaO2) i (lub) hiperkapnia (wzrost PaCO2).

• 3 postacie: hipoksemiczna,

hipowentylacyjna, mieszana.

• Ostra i przewlekła-czas od zaistnienia

czynnika przyczynowego do wystąpienia

objawów hipoksemi i/lub hiperkapni (ostra

od kilku minut do 1h)

Niewydolność oddechowa

-rozpoznanie

• Objawy ostrej n.o. – tachypnoe

(>30oddechów na min) i duszność,
rozsiane rzeżenia nad polami płucnymi

• W n.hipowentylacyjnej tętno paradoksalne i

objawy zmniejszonego rzutu serca, obj
astmy, pochp

• Leczenie – zależy od etiologii, zapewnienie

drożności dróg oddechowych, dostatecznej
wentylacji płuc i natlenowania krwi.

Zamknięcie górnych dróg

oddechowych

• Stan uniemożliwiający dostęp powietrza do płuc na

poziomie gardła, lub krtani – ostra n.hipoksemiczna

• Choroba tych odcinków (zapalenie lub alergiczny

obrzęk nagłośni i krtani, tchawicy, guz, uraz, ),
zachłyśnięcie ciałem obcym

• Objawy – tachypnoe, duszność, kaszel, lęk, sinica,

tachykardia, stridor krtaniowy.

• Leczenie – tlen, etiologia, intubacja, tracheostomia,

na SOR, nie odsyłać. Manewr Heimlicha – nagłe
uciśnięcie na kl.piersiową lub j.brzuszną.Obrzęk
Quinckego lub inne z tłem alergicznym: GKS,
p.histaminowe.

Stan astmatyczny.

• Jest to ciężkie zaostrzenie astmy charakteryzujące się

szybkim narastaniem objawów, które są związane z

nagłym skurczem oskrzeli. Jeżeli ciężkie zaostrzenie

utrzymuje się pomimo leczenia określa się je mianem

S.A.

• Może prowadzić do n.o. Typu hipowentylacyjnego

spowodowanego zmęczeniem m.oddechowych.

• Przyczyny ciężkiego zaostrzenia astmy:

niewystarczające leczenie, alergeny, infekcje, wysiłek,

emocje, czynniki zawodowe, leki (NLPZ, beta blokery).

• Objawy: duszność typu ortopnoe, niepokój, dodatkowe

m. Oddechowe, oddechy>25/min, świsty, tachycardia,

tetno paradoksalne, mówi pojedyńczymi słowami, kaszel

• Różnicowanie: lewokomorowa n.k., ciało obce, odma

opłucnowa, zator t.płucnej, obrzek krtani, zespół

hiperwentylacji, POChP, zapalenie płuc, zezpół o.n.o.

Stan astmatyczny – leczenie

zawsze SOR

•

Tlenoterapia przez maske Venturiego 40

•

Nebulizacja- salbutamol 2,5 – 5mg co 1-3 h i
Atrovent 0,5mg co 3 h

•

Encorton 30-60mg po lub HC 200mg iv co 4h lub
Fenicort 25mg iv co 4 h

•

Ewentyalnie salbutamol 0,5-1,0mg podskórnie

Poprawa podtrzymanie leczenia
Brak poprawy lub PaO2<60mmHg, PaCO2 normalne

lub >45mmHg, cicha klatka piersiowa, bradykardia,
hipotensja, wyczerpanie, splątanie, śpiączka

- zagrożenie życia, intubacja , wentylacja

mechaniczna.

Zaostrzenie POChP.

• Tlenoterapia maska Venturiego nr 24
• Nebulizacja – salbutamol 2,5mg co 1h i

atrovent 0,5mg co 3h

• Aminophyllina 0,5mg/kgmc/h iv
• HC 300mg co6h iv
• Antybiotyk (makrolid, fluorochinolon)
• Leczenie chorób współistniejących
Poprawa podtrzymanie leczenia
Brak poprawy, zaburzenia świadomości,

zmęczenie m.oddechowych, kwasica

oddechowa-zagrożenie życia, rozważyć

wentylację mechaniczną metodą inwazyjną

lub nieinwazyjną.

Odma opłucnowa.

• Jest to sytuacja, w której powietrze przedostało się do jamy

opłucnowej przez patologiczne połączenie z drogami

oddechowymi lub powierzchnią kl.piersiowej w następstwie

chorób płuc, urazu, działania lekarskiego lub jako proces

samoistny.

• O.prosta –uszkodzenie powodujace odmę uległo zamknięciu
• O.wentylowa- mechanizm zastawkowy, stan zagrożenia życia –

o.n.hipoksemiczna.

• Objawy – nagły ból w kl.piersiowej po stronie chorej,

narastająca duszność, rzadziej kaszel

• Badanie – zwiększenie objętości i zmniejszenie ruchomości

kl.p., jednostronne zniesienie lub osłabienie szmerów

oddechowych i bębenkowy odgłos opukowy.

• Rtg – asymetria pól płucnych i brak rysunku płucnego częsci

pola płucnego po stronie chorej

• W odmie wentylowej i całkowitej prostej stan chorego jest

ciężki: tachykardia, tachypnoe, sinica, przepełnienie żył,

szyjnych.

Odma opłucnowa – leczenie.

•

Podejrzenie odmy u chorego z zapaścią,

hipotonią, sinicą, hipoksemią, przepełnionymi

żyłami szyjnymi, bocznym przesunięciem

tchawicy, jednostronnym zniesieniem szmerów

oddechowych i bębenkowym odgłosem

opukowym jest wskazaniem do próbnego

nakłucia opłucnej bez oczekiwania na badanie

rtg.

•

W odmie wentylowej jest to zabieg ratujący życie.

•

Nakłuć kl.piersiową prostopadle w II przestrzeni

m/ż w linii środkowo-obojczykowej igłż nr 12-14,

potwierdzenie syk powietrza.

•

Ciężki stan chorego – drenaż opłucnowy, drenaż

ssący, powyżej 7 dni do rozważenia operacja

•

Zawsze tlenoterapia.

Zator tętnicy płucnej.

• Objawy zależą od nasilenia procesu chorobowego.
• Kołatanie serca, duszność, niepokój, kaszel, ból w

klatce piersiowej, krwioplucie, masywny wstrząs,
śmierć.

• Diagnostyka – rtg, scyntygrafia perfuzyjna płuc, EKG-

małą swoistość, satyracja, ECHO, złoty standard-
arteriografia tetnicy płucnej, angio KT

• Leczenie-unieruchomienie w pozycji półsiedzącej,

tlenoterapia, monitorowanie czynności życiowych, leki
kardiotoniczne (glikozydy) i zmniejszających
obciażenie wstęne (azotany). Leczenie przyczynowe –
usuniecie skrzepliny, udrożnienie tętnicy i
przywrócenie przepływu krwi. Leczenie
przeciwkrzepliwe (heparinum, Clexane, Fraxiparine,
acenokumarol) lub trombolityczne (Streptase,
Actilise).

ARDS – zespół ostrej

niewydolności oddechowej

Definicja: ciężka postać ostrego uszkodzenia płuc spowodowanego

nagłym, nieswoistym rozlanym odczynem zapalnym w płucach, z

towarzyszącym wzrostem przepuszczalności naczyń płucnych dla

wody i białka. ARDS może być przyczyną niekardiogennego

obrzęku płuc, wstrząsu, nadciśnienia w t.płucnej, hipoksemii.

Czynniki ryzyka: zachłyśnięcie kwaśną treścią pokarmową, ciężka

infekcja płuc, posocznica, tonięcie, wdychanie toksycznych

gazów lub par, uraz płuca, wstrząs pourazowy, krążenie

pozaustrojowe, nadmierne przetoczenie krwi (>10j/24h).

Objawy: duszność, tachypnoe, sinica, trzeszczenia, rzężenia

wilgotne i świsty, hipoksemia z zasadowicą oddechową

Kryteria rozpoznania: mały wskaźnik oksydacji krwi, obustronne

siateczkowo-plamiste zacienienia w rtg, ciśnienie zaklinowania

w t.płucnej<18mmHg

Leczenie: tlenoterapia, utrzymywanie prawidłowej objętości krwi,

alkalizacja treści żołądkowej, antybiotyki, leki wazopresyjne,

glikokortykosteroidy, leki p.krzepliwe. PaO2 < 60mmHg

wentylacja mechaniczna.

Krwawienie z dróg oddechowych.

• Odkrztuszanie krwi lub krwi lub krwiście

podbarwionej plwociny. Może powodować
n.o.typu hipoksemicznego.

• Jest objawem: raka, zapalenia, rozstrzeni

oskrzeli, gruźlicy, skazom krwotocznym,
zawałowi, zatorowości płuc, ropnie, torbiele,
gruczolak, przetoki, uraz mechaniczny.

• Różnicować z krwawymi wymiotami oraz

przyczynami laryngologicznymi

• Zespół rozsianego krwawienia

pęcherzykowego – duszność, nacieki
pęcherzykowe w rtg, niedokrwistość,
krwioplucie.

Krwawienie z dróg oddechowych.

• Nawet niewielkie krwioplucie może być

zwiastunem masywnego krwotoku i powinno
być obserwowane i diagn.w warunkach
szpitalnych.

• Masywny krwotok (600ml/dobę) grozi

wstrząsem oligowolemicznym

• Krwioplucie – obserwacja, diagnostyka
• Masywny krwotok – intubacja, kodeina,

leczenie wstrząsu, leczenie przyczynowe,
leczenie miejscowe operacyjne.