Strategiczne znaczenie

nowych technologii

informatycznych w

zarządzaniu

Wiesław Gonciarski

Nowa ekonomia

(gospodarka cyfrowa – digital

economy)



„Spróbujcie w pełni wykorzystać
Internet. Zaproponujcie plan
transformacji waszej działalności
gospodarczej, który wychodzi poza
założenie strony internetowej”



Jack
Welch

Cztery etapy strategii:



1. Poznanie swojego przedsiębiorstwa i
sytuacji wyjściowej.



2. Rozstrzygnięcie, dokąd
przedsiębiorstwo chce zmierzać.



3. Wymyślenie i wybranie sposobu
realizacji określonych celów
strategicznych.



4. Wdrożenie strategii

Założenia klasycznych koncepcji

strategii

(H.Mintzberg)



Założenie predeterminacji – oznaczające, że kontekst

realizacyjny strategii chociaż jest zmienny, to jednak

jest predyktywny, czyli z dużym prawdopodobieństwem

można przewidzieć jego istotne – z punktu widzenia

organizacji – stany.



Założenie kwantyfikacji – przyjmujące, że zarówno

wnętrze, jak i otoczenie organizacji można opisać za

pomocą konkretnych i pewnych danych liczbowych.



Założenie formalizacji – oparte na przekonaniu, że

proces formułowania strategii może zostać

„zaprogramowany” dzięki użyciu formalnych procedur,

systemów informatycznych czy zasad. Co ma

prowadzić do prawidłowej syntezy i obiektywizmu.

Czy te założenia są obecnie

realne?

Czy mamy do czynienia ze

zmierzchem strategii?



W miarę narastania niepewności założenia

klasyczne nie odpowiadają rzeczywistości.



W efekcie „klasyczne”strategie są częściej

źródłem problemów niż ich rozwiązywaniem.



Pomimo tego nie postuluje się rezygnacji z

planowania strategicznego lecz kształtowane są

nowe warunki ich przygotowywania.



„Fantazja jest ważniejsza od wiedzy” - A.Einstein



Znaczenie i zakres strategii bazującej na

klasycznych założeniach konkurencji maleje w

nowej gospodarce.

Reguły rządzące gospodarką

cyfrową

(K.Kelly)

:



1. Obfitości – liczba węzłów sieci wzrasta arytmetycznie, a
nowi użytkownicy i obfitość danych produktów zwiększa ich
wartość.



2. Wykładniczego wzrostu wartości - wartość sieci wzrasta
wg funkcji wykładniczej (zmiana może być wprowadzona w
każdym momencie, a zjawiska nie występują w ten sam
sposób dwa razy).



3. Punktów zwrotnych – punkty zwrotne w działaniu firmy
występują znacznie wcześniej niż kiedyś i są trudne do
monitorowania.



4. Rosnących zwrotów – istotny wzrost dochodów
rozpoczyna się wraz ze wzrostem liczby uczestników i
wywołuje dalszy ich wzrost.

Reguły rządzące gospodarką

cyfrową

(K.Kelly)

:



5. Inwersji ceny – oczekiwanie wzrostu wartości i
jakości przy coraz niższych cenach.



6. Hojności – wraz ze wzrostem wartości użytkowej
usług wzrasta ich obfitość, a jeśli one kosztują mniej
oraz są wyższej jakości, ich wartość wzrasta.



7. Lojalności – wspieranie sieci i przyjmowanie jej
standardów zwiększa szanse odniesienia sukcesu.



8. Ujemnego sprzężenia zwrotnego – los każdej
indywidualnej organizacji nie jest zależny tylko od niej
lecz także od losu ich sąsiadów, partnerów,
konkurentów itp.

Reguły rządzące gospodarką

cyfrową

(K.Kelly)

:



9. Substytucji – w gospodarce materiałowej
następuje ciągły proces rozwoju i
substytucji.



10. Postępu – sieć i organizacje znajdują się
w stanie ciągłego braku równowagi, co jest
czynnikiem innowacyjności.



11. Nieefektywności – zwiększanie
efektywności przegrywa z poszukiwaniem
możliwości.

Nowe podejście do strategii



- porzucenie typowej walki
konkurencyjnej i działań imitacyjnych;



- kultywowanie innowacji wartości;



- zrezygnować z cząstkowych
udoskonaleń na rzecz fundamentalnie
nowych podejść do realizacji zadań.

Nowe spojrzenie na strategie

obejmuje trzy elementy

strukturalne:



1. Konkurencję o wizję przyszłych
możliwości biznesowych przemysłu lub
branży i o przywództwo intelektualne.



2. Konkurencję o przewidzenie kierunku
rozwoju przemysłu lub branży.



3. Konkurencję o pozycję rynkową i udział
w rynku.

Główne trendy zamian w

podejściu do strategii



1. Znaczenie elastyczności, konkurencji opartej na szybkości

reagowania oraz skracania czasu procesów rozwojowych.



2. Jednoczesne konkurowanie wszystkimi

czynnikami:szybkością, serwisem, innowacjami,

projektowaniem, wartością, jakością itp.



3. Tworzenie strategii wielodyscyplinarnych



4. Poszukiwanie rozwoju za pomocą nowych sposobów, takich jak

wzrost, integracja działalności, namnażanie, kanibalizacja.



5. Szybkie reagowanie na zmiany potrzeb klientów, tworzenie

nowych specjalizacji, rewolucje sektorowe, „podbój przyszłości”.



6. Nowe technologie informatyczne i komunikacyjne stają się

istotnym elementem każdej strategii oraz instrumentami

marketingu, sprzedaży i rentowności opartymi na ponownie

zdefiniowanej formule specjalności.

Technologie informatyczne



Teoria strategii niedostatecznie uwzględnia postęp

technologiczny w informatyce i telekomunikacji.



Faktem jest jednak, że firmy inwestują w te obszary

ogromne środki.



Dzieje się tak, gdyż nowe technologie radykalnie

zmieniają nasze życie, relacje między klientami, oraz

metody zarządzania.



Są ponadto głównym motorem wzrostu gospodarczego,

tworzą wartość, nowe miejsca pracy, stymulują

inwestycje oraz zwiększają wydajność i zyski.



Inwestycje informatyczne stają się najważniejszą

decyzją strategiczną.

Czynniki sukcesu w E-

gospodarce



1. Powszechność dostępu;



2. Stosunki bezpośrednie (one-to-one);



3. Zmienność warunków działania;



4. Migracja wartości;



5. Działanie w czasie rzeczywistym;



6. Kanibalizacja produktów, rynków i kanałów

dystrybucji;



7. Kształtowanie lub adaptacja do przyszłości;



8. Zachęcanie do eksperymentowania;



9. Sieci nieformalnych powiązań. Bezpośrednie

powiązania między ryzykiem i korzyściami.

Podstawowe pojęcia



E-gospodarka (E-economy)

– wirtualna arena,

na której prowadzona jest działalność,
odbywają się transakcje, dochodzi to
tworzenia i wymiany wartości, i gdzie
dojrzewają bezpośrednie kontakty między
jego uczestnikami.



Procesy te mogą być powiązanie z podobnymi
działaniami zachodzącymi na tradycyjnym
rynku, pomimo że są od nich niezależne.

E-bizes (E-business)



To jakiekolwiek przedsięwzięcie internetowe –

taktyczne lub strategiczne - które przekształca

zależności biznesowe, czy będą to relacje B2C,

B2B, powiązania w obrębie firm (intra-business)

czy pomiędzy konsumentami (C2C).



Postrzeganie e-biznesu jako sprzedaż produktów

przez Internet nie jest całością obrazu.



E- biznes stanowi bowiem nowe źródło

efektywności, szybkości, innowacyjności i nowych

sposobów tworzenia wartości w organizacji.

E-Handel (E-commerce)



To szczególny rodzaj przedsięwzięć w

zakresie e-biznesu skupiający się wokół

pojedynczych transakcji wykorzystujących

sieć jako medium wymiany, obejmujący

relacje pomiędzy przedsiębiorstwami

(business-to-business, B2B), jak i pomiędzy

przedsiębiorstwem i konsumentem

(business-to-consumer, B2C), a także między

konsumentami (consumer-to-consumer,

C2C).

Technologia
pośrednicząca

Globalny zasięg

Sieciowe efekty
zewnętrzne

Kanał dystrybucji

Moderacja czasu

Redukcja asymetrii
zasobów informacji

Nieskończona
pojemność wirtualna

Tani standard

Twórcza destrukcja

Zmniejszenie
kosztów
transakcyjnych

Pięć C

Koordynacja
(coordynation
)

Obrót
handlowy
(commerce)

Budowanie
wspólnoty
(community)

Prezentacja
treści
internetowych
( content)

Komunikowan
ie się
(communicati
on)

Model
bizneso
wy

Wyniki

Otoczen
ie

Właściwości i funkcje
Internetu a „pięć C”

Modele biznesu

internetowego



Określają sposób, w jaki firmy chcą
zapewnić sobie w dłuższym okresie zyski
z działalności w Internecie.



Tworzy go zespół działań związanych
bezpośrednio z Internetem i
wykraczających poza ten obszar.



Działań zarówno o charakterze
planowym, jak i improwizowanych

Dobrze sformułowany model

biznesowy



daje firmie przewagę nad konkurencją i zapewnia
większą dochodowość;



Odpowiada na pytania:



- jaka wartość ma być oferowana klientom,



- do jakiej grupy klientów ta wartość ma być
adresowana,



- jak należy kształtować jej cenę,



- jakie mają być strategie dostarczania tej wartości;



- w jaki sposób wartość ta ma być wytworzona,



- w jaki sposób wartość ta ma być utrzymywana

Klasyfikacja modeli

biznesowych M. Rappa i

P.Timmers’a



Model pośrednika (brokera)



Model reklamowy



Model pośrednika informacyjnego



Model kupca



Model producenta



Model sieci afiliowanej



Model wirtualnej wspólnoty



Model abonencki



Model taryfowy.