STRUKTURA

ORGANIZACYJNA

ZADANIOWA

Struktura
organizacyjna
zadaniowa - zarys

Struktura zadaniowa inaczej nazywana jest strukturą

problemową lub projektową. Opiera się ona na
przydzielaniu pracowników z różnych działów
przedsiębiorstwa do zespołów zadaniowych, stworzonych
na czas pracy nad konkretnym zadaniem. Pokazuje w jaki
sposób zlecenie podzielone jest pomiędzy różne osoby
odpowiedzialne za wykonanie swojej części. Jest przydatna
zwłaszcza w organizacjach, których cele, zadania oraz
warunki otoczenia ulegają ciągłej zmianie, np. w biurach
projektowych, agencjach reklamowych, firmach tworzących
strony internetowe czy instytucjach naukowo-badawczych.

Funkcje tworzonych zespołów mogą być bardzo różne:

wdrożeniowe, techniczne, organizatorskie, ekonomiczne, a
zasięg oddziaływania danego zespołu może obejmować np.
całe przedsiębiorstwo lub tylko jeden jego oddział.

Struktura zadaniowa ma na celu usprawnienie pracy nad

danym projektem. Powołany zostaje kilkuosobowy zespół,

którego członkowie dobrani są tak, aby mogli oni samodzielnie

i w pełni wykonać powierzone im zlecenie. Podstawowym

kryterium wyboru są ich umiejętności, doświadczenie itd.

Zespół składa się więc z ludzi o różnych zawodach. Naczelną

regułą tworzenia struktury podziału pracy jest wyodrębnienie

prac o różnej szczegółowości i przedstawienie ich w postaci

wyników bądź rezultatów. WBS jest listą zadań określającą

kluczowe prace podzielone na czynności oraz zadania i etapy.

Związek między zadaniem a rezultatem pozwala w prosty

sposób sprawdzić, czy zrealizowano założony plan. Każdy

zespół posiada swojego kierownika, który organizuje i

nadzoruje realizację przedsięwzięcia. Jego obowiązkiem jest

koordynacja pracy oraz pomoc w rozwiązywaniu wynikłych

problemów. Po zakończeniu zadania, zespół ulega rozwiązaniu,

a poszczególni jego członkowie wracają do swoich

macierzystych miejsc pracy.

Zalety:

Członkowie zespołu zadaniowego podlegają nadal swoim
dotychczasowym przełożonym, poświęcając pewną ilość
czasu realizacji przedsięwzięcia, które zostało im dodatkowo
powierzone przez kierownika–koordynatora zadania
Po osiągnięciu założonego celu zespół rozwiązuje się, a jego
członkowie pracują nadal w swych macierzystych
komórkach organizacyjnych
W razie konieczności realizacji zadań bardziej
skomplikowanych i długotrwałych wyodrębnia się z
istniejących komórek organizacyjnych specjalny zespół
zadaniowy, którego członkowie wyłączeni zostają całkowicie
na czas realizacji zadania ze swoich komórek macierzystych

Ponadto:

Łatwiejszy nadzór nad pracą
Szybsze wynajdywanie błędów
Więcej propozycji rozwiązania zadania
Łatwość informowania o postępach projektu
Większe prawdopodobieństwo wdrożenia

opracowanego rozwiązania
Uzyskanie większej ilości wariantów

rozwiązań (efekt synergii)
Lepsza koordynacja prac
Lepsza jakość podejmowanych decyzji

Wady:

Wyłączenie pracowników z działalności
macierzystych jednostek organizacyjnych na
okres realizacji przypisanych im zadań
Trudności w doborze odpowiednich
członków do zespołów
Trudności w organizowaniu współdziałania
członków zespołu
Trudny powrót, po zrealizowaniu zadania,
członków zespołu do macierzystych
jednostek organizacyjnych

Struktury zadaniowe są
szczególnie przydatne
do:

Instytucji naukowo-badawczych, biur
projektowych itp.
Wdrażania nowatorskich przedsięwzięć
Instytucji specjalistycznych
Przedsiębiorstw produkcyjnych

Schematy

Dziękuję za uwagę

Opracowała: Donata

Putz