Antropologia kulturowa

Dyfuzjonizm

myśl przewodnia dyfuzjonizmu

pomiędzy kulturami (ludami)
dochodzi do przenoszenia rzeczy
(materialnych i niematerialnych)



bezpośrednia transmisja między
osiadłymi populacjami



migracje ludów

tradycja filologiczna

Max Muller – orientalista, filolog



badania nad powiązaniami religii i
języków starożytnej Grecji i Rzymu z
językami i religiami Indii

Adolf Bastian



rozróżnienie ‘idei etnicznych’ vs ‘idei
elementarnych’ (uniwersalia kulturowe)



konwergencja odpowiedzialna za ‘idee
elmentarne’

dyfuzjonizm właściwy

Friedrich Ratzel – antropogeogafia



szukanie tras dyfuzji i migracji cech
kulturowych



pojedyncze składniki kultury – dyfuzja



kompleksy kulturowe – migracje



(afrykański łuk myśliwski a łuk
nowogwinejski)

Leo Frobenius



kręgi kulturowe

dyfuzjonizm brytyjski

Grafton E. Smith & William J. Perry



dyfuzjonizm ‘heliocentryczny’



‘The Children of the Sun’



wszystkie wielkie osiągnięcia kulturowe
wywodzą się z Egiptu faraonów

Thor Heyerdahl

propagator
dyfuzjonizmu

1947 wyprawa
‘Kon-tiki’



Peru -> wyspy
Tuamotu

1969 wyprawa Ra

1970 wyprawa Ra
II



Maroko-> Barbados

Teoria areału kulturowego

wyodrębnienie poszczególnych areałów

zarejestrowanie ‘cech kulturowych’
(najmniejszych jednostek kultury)

Melville J. Herskovits



kompleks bydła Afryki Wschodniej



(koczownictwo, pochodzenie patrylinearne,
grupy wieku, opłaty za żonę, kojarzenie zwierząt
domowych z przodkami)

Alfred Louis Kroeber

student Franza Boasa

badacz pierwotnych
kultur indiańskich

opracował mapę
areałów kulturowych
Am. Płn.

Cultural and Natural

Areas of Native North

America (1939)

Kręgi kulturowe Ameryki Północnej

i Środkowej (Harold E. Driver)

Arktyka Zachodnia

Arktyka Centralna i Wschodnia

Subarktyka Yukon

Subarktyka Mackenzie

Subarktyka Wschodnia

Wybrzeże Północno-Zachodnie

Wielkie Równiny

Preria

Wschód

Kalifornia

Wielka Kotlina

Baja California

Południowy Zachód

Płaskowyż

Meksyk Północno-Wschodni

Mezoameryka

Archipelag Karaibski