Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

1

Podręcznik coachingu

Sara Thorpe, Jackie Clifford

Opis

Autorki, pisząc swą książkę, chciały oddać
w ręce czytelników podręcznik umożliwiający
zdobycie umiejętności prowadzenia coachingu.
Dlatego zdefiniowały, czym – według nich – jest
coaching. Następnie przedstawiły proponowany
przez siebie model prowadzenia coachingu,
a wreszcie zaproponowały konkretne narzędzia
coachingowe.
Abstrakt książki ma podobną strukturę.

Zawartość abstraktu

1. Proces coachingu i umiejętności coacha

Coaching to zadawanie pytań, modele, narzędzia, ale przede wszystkim to proces rozwoju oraz
proces wzajemnych interakcji zachodzących pomiędzy coachem i klientem. Na co szczególnie
powinien zwracać uwagę coach? Jakimi umiejętnościami powinien dysponować, żeby zapewnić
klientowi optymalne warunki do rozwoju? Odpowiedzi na te pytania przedstawiamy na samym
początku publikacji.

2. Model prowadzenia coachingu według Sary Thorpe i Jackie Clifford

Cykl uczenia się Davida Kolba to jeden z fundamentalnych modeli się zdobywania nowych
umiejętności. Został on zaadaptowany dla potrzeb coachingu, dzięki czemu powstał jeden
z najpopularniejszych modeli prowadzenia coachingu. Sześć kolejnych, spójnych ze sobą
i dynamicznych etapów pozwala na szybkie i efektywne osiąganie celów.

3. Narzędzia i techniki prowadzenia coachingu

Na każdym z etapów powyższego modelu prowadzenia coachingu stosuje się różnego rodzaju
narzędzia i techniki. W abstrakcie uwzględniono te najciekawsze i najbardziej efektywne.

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

2

1. Proces coachingu i umiejętności coacha

Coaching to zadawanie pytań, modele, narzędzia ale przede wszystkim to proces

rozwoju oraz proces wzajemnych interakcji zachodzących pomiędzy coachem i klientem. Na
co szczególnie powinien zwracać uwagę coach? Jakimi umiejętnościami powinien
dysponować, żeby zapewnić klientowi optymalne warunki do rozwoju? Odpowiedzi na te
pytania przedstawiamy na samym początku publikacji.

Coaching dotyczy rozwoju człowieka i wprowadzania zmian w jego zachowaniu. Autorki

definiują coaching jako:

Pomoc danej osobie we wzmacnianiu i udoskonalaniu działania poprzez refleksję nad tym, jak

stosuje konkretną umiejętność i/lub wiedzę.

Rozwój natomiast opisują jako:

Nieprzerwany (ciągły) proces wzrostu i uczenia się; dzięki niemu stajemy się kimś więcej, niż

jesteśmy obecnie.

Zatem człowiek rozwijający się napotyka na swojej drodze wiele zmian. Jedna są duże, inne małe,
ale zmiany ciągle są obecne w życiu rozwijającego się człowieka. Ponieważ coaching to narzędzie
wprowadzania zmian, a coach to osoba pomagająca ludziom przechodzić zmiany, poznajmy etapy
cyklu zmiany (patrz rys. 1).

Rys. 1. Cykl zmiany według Elisabeth Kubler-Ross.

Etapy cyklu zmiany:
- Szok spowodowany nową sytuacją bądź
brakiem rozwiązania trudnej sytuacji –
„Co to jest?! Jak to?!”.
- Zaprzeczenie nowym okolicznościom –
„Niemożliwe!”.
- Gniew na siebie bądź innych, np. „Jak
mogli mi to zrobić! Co za ...!”
- Targowanie się, czyli rozważanie
wszystkich „za” i „przeciw”, np. „Zwolnili
mnie. A może jednak nie? Hm, Marka
zwolnili, więc mnie też. Ale może jednak
jeszcze ich przekonam...” itd.
- Depresja spowodowana zbyt długim
targowaniem się, rozmyślaniem nad
sytuacją. Depresja może spowodować
ponowny szok, np. „Miesiąc minął, a ja
ciągle jestem bezrobotny!”. Wówczas cały
cykl się powtórzy. Wyjściem z błędnego
kręgu jest Akceptacja sytuacji.
- Akceptacja sytuacji, np. „Tak, zwolnili
mnie. Zdarza się”. Akceptacja pozwala
zadać sobie pytanie „Co teraz zrobię?”
i pójść na przód.

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

3

Coaching jest procesem rozwoju klienta. Składają się na niego zdarzenia, zachowania,

sytuacje, myśli i emocje zachodzące pomiędzy klientem, coachem i otoczeniem. Coach powinien
być świadom wszystkich tych elementów i powinien tak kierować procesem coachingu, żeby
wszystkie je uwzględniać w rozwoju klienta. Aby mógł to uczynić powinien dysponować licznymi
umiejętnościami. Należą do nich: słuchanie, zadawanie pytań, budowanie kontaktu,
odzwierciedlanie, parafrazowanie, udzielanie informacji zwrotnych, stosowanie komunikacji
niewerbalnej, asertywność, rozwiązywanie konfliktów, facylitacja, planowanie oraz wywieranie
wpływu. Poniżej przedstawiamy w skrócie wybrane elementy.

Słuchanie – dziesięć wskazówek efektywnego słuchania:

1. Znajdź swój obszar zainteresowania w tym, co mówi klient.
2. Oceniaj treść, a nie sposób mówienia. Pomijaj wady wymowy, błędy gramatyczne.
3. Nie oceniaj, dopóki do końca nie zrozumiesz.
4. Wyławiaj ciekawe pomysły. Dopytuj o interesujące wątki.
5. Dużo słuchaj, dużo zapamiętuj, mało notuj (to przeszkadza w słuchaniu).
6. Słuchanie to aktywna praca. Słuchając, pracuj postawą, gestami, mimiką.
7. Koncentruj się. Opieraj się czynnikom rozpraszającym.
8. Ochoczo podchodź do obcych ci tematów i wykorzystuj je do ćwiczenia umysłu.
9. Powstrzymuj reakcje emocjonalne, kiedy rozmówca cię krytykuje. Wysłuchaj, co ma do

powiedzenia.

10. Podsumowuj w myślach wypowiedzi klienta i czytaj z tonu głosu.

Więcej na temat słuchania i komunikacji można przeczytać w książce Sztuka rozmawiania

(autor: F. Schultz von Thun). Poniższy fragment jest częścią abstraktu książki Sztuka rozmawiania
dostępnego w Sklepie ACW.


Każdy komunikat da się usłyszeć na czterech poziomach. Można by rzec, że każdy z nas ma
czworo uszu. Są nimi:

1. Ucho rzeczowe – zwraca uwagę na fakty, informacje.
2. Ucho ujawniania się nadawcy – zwraca uwagę na to, jakie uczucia, emocje przekazuje

nam nadawca.

3. Ucho relacyjne – zwraca uwagę na to, co sądzi nadawca o relacji z odbiorcą.
4. Ucho apelowe – zwraca uwagę na to, czego od nas chce nadawca.

Zadawanie pytań
Stosuj z rozmysłem pytania otwarte i zamknięte. Otwarte, by poznać sytuację klienta. Zamknięte,
by zawęzić i sprecyzować obszerne wypowiedzi.
Pamiętaj o siedmiu podstawowych pytaniach otwartych: kto? co? jak? gdzie? kiedy? po co? ile?

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

4

Budowanie kontaktu sprzyja dostosowanie się do klienta. Rozmawiając z klientem, odzwierciedlaj
jego postawę ciała, wyraz twarzy, szybkość oddechu i mówienia, tempo gestykulacji, zwroty
językowe klienta (mów podobnymi słowami).

Asertywność polega na wyrażaniu swoich potrzeb, uczuć i emocji w taki sposób, żeby nie urazić
drugiego człowieka, ale zachęcać go do dialogu i rozmowy. Osoba asertywna jest uczciwa wobec
siebie i wobec innych ludzi. Jest pewna siebie, pozytywnie nastawiona, a jednocześnie rozumie
i szanuje czyjś odmienny punkt widzenia. Asertywność to relacja dwojga dorosłych, równych osób
– bez krytyki i uległości.

Zasady rozwiązywania konfliktów:

1. Natychmiastowa reakcja – konfliktem zajmij się od razu. Nie pozwól mu się rozwinąć.

Konflikt jest jak pożar lasu – bardzo szybko się rozprzestrzenia.

2. Bądź świadom swoich emocji – uświadom je sobie i oceń, skąd się wzięły, czego

potrzebujesz, co chcesz przekazać drugiej osobie.

3. Nabierz dystansu – spójrz na sytuację z perspektywy zewnętrznego obserwatora. Opanuj

osłabiające emocje (np. gniew, złość).

4. Poznaj przyczyny konfliktu – zapytaj o nie rozmówcę i zacznij rozmowę o rozwiązaniu

konfliktu.

5. Poznaj emocje i potrzeby klienta. Zapytaj, co czuje i czego potrzebuje?
6. Znajdź rozwiązanie akceptowalne przez obie strony. Później je udoskonal z klientem.
7. Jeśli emocje są bardzo silne i uniemożliwiają racjonalną współpracę, zaproponuj

zakończenie spotkania i powrót do rozmowy po jakimś czasie. Ustal dokładną datę powrotu
do rozmowy.

Facylitacja to umiejętność ułatwiania uczenia się i nabywania nowych umiejętności. Facylitacja
odbywa się jednocześnie na trzech poziomach:

- zadanie – to temat coachingu, cel, nad którym pracujecie,
- proces – to sposób, w jaki przebiega coaching; to zdarzenia, zachowania, sytuacje, myśli

i emocje zachodzące pomiędzy klientem, coachem i otoczeniem,

- ludzie – to relacja pomiędzy klientem i coachem oraz pomiędzy klientem i otoczeniem.

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

5

2. Model prowadzenia coachingu wg Sary Thorpe i Jackie Clifford

Cykl uczenia się Davida Kolba to jeden z fundamentalnych modeli zdobywania nowych

umiejętności. Został on zaadaptowany dla potrzeb coachingu, dzięki czemu powstał jeden
z najpopularniejszych modeli prowadzenia coachingu. Sześć kolejnych, spójnych ze sobą
i dynamicznych etapów pozwala na szybkie i efektywne osiąganie celów.

Według Davida Kolba, żeby nabyć daną umiejętność, należy przejść przez cztery kolejne

etapy uczenia się:

1. Doświadczenie – wykonuję to, czego chcę się nauczyć. Doświadczam danej czynności.
2. Refleksja – wyciągam wnioski z tego, co zrobiłem.
3. Teoria – tworzę nowy sposób wykonania danej czynności.
4. Pragmatyzm – planuję nowy sposób wykonywania czynności.

Jest to tzw. cykl uczenia się Davida Kolba, który przedstawia rysunek 2. Cykl można
powtarzać wiele razy, do momentu kiedy opanujemy daną umiejętność.

Rys. 2. Cykl uczenia się Davida Kolba.

Coaching prowadzony przez Sarę Thorpe i Jackie Clifford

składa się z 6 etapów:

1. Określenie ogólnej potrzeby i celów coachingu.
2. Uzgodnienie konkretnych celów coachingu.
3. Opracowanie szczegółowego planu coachingu.
4. Wykonanie zaplanowanego zadania bądź działania.
5. Ocena działań i planowanie lepszego funkcjonowania.
6. Zakończenie coachingu lub powtórzenie etapów 3-6.

Doświadczenie

Zrób coś. Wykonuję daną

czynność.

Refleksja

Pomyśl o działaniu. Co

dokładnie zrobiłem? Jakie

szczegóły złożyły się na tę

czynność? Co wyróżniało

moje działanie?

Teoria

Nadaj znaczenie

refleksji.

Uporządkowanie rozmyś-

lań. Spisanie ogólnej teorii

działania.

Pragmatyzm

Zastosuj teorię. Jak JA tę

teorię wykorzystam

w swoim działaniu,

w przyszłości?

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

6

Kiedy owe sześć etapów nałożymy na cykl Kolba, otrzymamy model prowadzenia coachingu (patrz
rys. 3).

Rys. 3. Model prowadzenia coachingu wg Sary Thorpe i Jackie Clifford.

Etap 1 – Określenie ogólnej potrzeby i celów coachingu.

Etap ten składa się z następujących czynności:

• Wyjaśnienie klientowi, na czym polega coaching.
• Określenie wstępnych celów, które w trakcie dalszej rozmowy zostaną dopracowane

i uszczegółowione.

• Coach zadaje pytania, aktywnie słucha, kieruje procesem określania celów. Jednak źródłem

określającym cele jest klient.

• Stwierdzenie, czy coaching jest odpowiednią formą współpracy.
• Ustalenie warunków współpracy, czyli kontraktu.
• Nawiązanie kontaktu oraz zbudowanie szczerej relacji z klientem.

Przykładowe pytania:
Co czujesz? Czego potrzebujesz? Co chcesz osiągnąć? Jaki chcesz być za rok? Co chcesz umieć za
6 miesięcy? Czego oczekujesz od coachingu?

Doświadczenie

Etap 1a. Określenie ogólnej

potrzeby i celów coachingu

Etap 4. Wykonanie

zaplanowanego zadania bądź

działania

Refleksja

Etap 1b. Określenie ogólnej

potrzeby i celów coachingu

Etap 5a. Ocena działań i

planowanie lepszego

funkcjonowania

Teoria

Etap 2. Uzgodnienie

konkretnych celów coachingu

Etap 5b. Ocena działań i

planowanie lepszego

funkcjonowania

Pragmatyzm

Etap 3. Opracowanie

szczegółowego planu

Etap 6. Zakończenie

coachingu lub powtórzenie

etapów 3-6

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

7

Etap 2 – Uzgodnienie konkretnych celów coachingu.

Aby doprecyzować cele, można zastosować zasadę konstruowania celów SMART.

Cel SMART jest:

• Specific – specyficzny, konkretny.
• Measurable – mierzalny, klient powinien wiedzieć, ile ma wykonać danej czynności, aby

osiągnąć cel.

• Ambitious – ambitny, ale też akceptowany przez klienta, coacha i osoby trzecie biorące

udział w działaniu.

• Realistic – realny dla klienta; klient powinien mieć odpowiednią ilość zasobów, np. może

zwiększyć sprzedaż o 20% w rok, ale nie w tydzień.

• Timetable – określony w czasie, czyli „zwiększę sprzedaż o 20% wciągu roku”, a nie

„zwiększę sprzedaż”.

W coachingu cel powinien być także:

• Ekologiczny – jego realizacja nie szkodzi klientowi, coachowi ani innym ludziom.
• Spójny – z wartościami, przekonaniami oraz innymi celami klienta.

Etap 3 – Opracowanie szczegółowego planu coachingu.

Etap ten ma na celu stworzenie programu coachingu określającego:

• kolejne etapy osiągania celu oraz ich znaczenie dla klienta,
• czas potrzebny na cały proces coachingu oraz na każde spotkanie,
• wstępne zadania, które powinien wykonać klient,
• angażowanie osób trzecich w proces coachingu (jeśli to niezbędne),
• potrzebne rekwizyty i narzędzia.

Etap 4 – Wykonanie zaplanowanego zadania bądź działania.

Etap ten polega na wykonaniu zaplanowanego działania (czynności) przez klienta i zebraniu przez
coacha informacji o tym działaniu.

Klient może wykonać działanie w realnych warunkach albo w trakcie symulacji.
Obserwacji może dokonać:

• coach,
• osoba trzecia,
• działania klienta są nagrywane na wideo.

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

8

Obserwuj konkretne fakty, zdarzenia, zachowania. Nie oceniaj i nie interpretuj zachowań klienta.


Etap 5 – Ocena działań i planowanie lepszego funkcjonowania.

Podczas tego etapu następuje:

• przekazanie informacji zwrotnych klientowi,
• ocena działań,
• planowanie lepszego funkcjonowania.

Sposób udzielania informacji zwrotnych:

• Powiedz klientowi, co zaobserwowałeś. Mów o konkretnych faktach i zachowaniach,

podając przykłady. Nie przedstawiaj własnych ocen osoby klienta. Dobrze: „Zadanie
wykonałeś w 17 minut”. Źle: „Jesteś bardzo powolny”.

• Przedstaw skutki działania klienta. Powiedz, jakie skutki przyniosło działanie klienta, jak

czułeś się jako obserwator, jak zachowywali się inni ludzie w wyniku działania klienta.

• Zainicjuj zmiany. Powiedz, że chcesz porozmawiać z klientem na temat wyciągnięcia

wniosków z działania i zaplanowania zmian.

Ocena działań
Nie oceniaj działań klienta, lecz pomóż mu samemu ocenić własne działania. Możesz
przeprowadzić ocenę 360 stopni działania klienta wśród osób trzecich i przedstawić klientowi jej
wyniki. Lecz sam nie oceniaj. Przekazuj oceny i pomagaj klientowi dokonać oceny własnego
działania.

Przekazaną ocenę klient może:

• przyjąć,
• odrzucić,
• odłożyć na bok (klient szuka gdzie indziej potwierdzenia lub zaprzeczenia oceny. Po

zgromadzeniu odpowiednich danych przyjmuje albo odrzuca ocenę).

Planowanie lepszego funkcjonowania
Klient szuka nowych możliwości i rozwiązań. Planuje efektywniejsze działanie na przyszłość.
Coach natomiast:

• zachęca do kreatywności,
• stwarza warunki do twórczego myślenia,
• wzmacnia pomysły klienta (nie ocenia ich),
• pomaga eksplorować pomysły – zadaje pytania w celu rozwijania pomysłów,
• sugeruje rozwiązania (autorki twierdzą, że coach może sugerować rozwiązania,

pozostawiając wybór któregoś z nich klientowi. W innych publikacjach na temat coachingu

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

9

można znaleźć zakaz sugerowania rozwiązań. Krok ten zależy od nurtu, w jakim pracuje
coach).

Na tym etapie często przydaje się:

• kreatywność zarówno coacha, jak i klienta. Gdy klient powie „nie wiem”, coach powinien

pomóc znaleźć rozwiązanie.

• znajomość różnych historii, metafor, cytatów oraz umiejętność tworzenia przenośni.

Metafory i historie powinny „dawać do myślenia”, ale NIE powinny sugerować wprost
rozwiązania. Powinny być materiałem do rozmowy, rozważań i tworzenia własnych
rozwiązań.

Etap 5. może być powtarzany kilka razy, aż klient opanuje nowe umiejętności i zacznie efektywnie
funkcjonować w obszarze, który podlegał coachingowi.

Etap 6 – Zakończenie coachingu lub powtórzenie etapów 3–6.

Na poprzednim etapie klient przemyślał swoje postępowanie, wyciągnął z niego wnioski
i zaplanował ulepszenia. Teraz określa, jak wykorzysta je w przyszłości w działaniu.

Przykładowe pytania coacha:

- Co teraz z tym zrobisz?
- Jak to wykorzystasz?
- Jak zastosujesz te wnioski w praktyce?
- Co

dokładnie zrobisz?

- Co ci to da?
- Czy

osiągnąłeś cel?

- Czy

osiągniesz go, jeśli zaczniesz postępować w ten nowy sposób?

Jeśli etapy 1–5 pozwoliły klientowi osiągnąć cel, wówczas coaching można zakończyć. Jeśli nie,
należy powtórzyć etapy 3–6.

Skąd wiadomo, kiedy zakończyć coaching?
Ian Davidson, autor książki Tu i teraz, na podobne pytanie odpowiada krótką metaforą:
- Wszyscy obecni to wiedzą. Wszyscy obecni wiedzą, kiedy kończy się poród.
Osoba, która krzyczała – uspokoi się. Osoba, która milczała – zacznie głośno krzyczeć.
Oznacza to, że nowa, właśnie powstała część klienta będzie głośniejsza od tej, która przyszła do
coacha. Osoba będzie w nowy sposób zachowywać się i zachowanie to stanie się „głośniejsze”
(bardziej efektywne i widoczne) od poprzedniego.

Jeśli coach i klient podejmą decyzję o zakończeniu coachingu, należy przeprowadzić ocenę
programu coachingu.

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

10

3. Narzędzia i techniki prowadzenia coachingu

Na każdym z etapów powyższego modelu prowadzenia coachingu stosuje się różnego

rodzaju narzędzia i techniki. W tej części abstraktu przedstawiamy kilka narzędzi wybranych
z omawianej książki.

Mapa podróży

Narzędzie ma na celu określenie: dotychczasowych dokonań klienta, jego celów na coaching

oraz potrzeb, które chce zaspokoić.

Poproś klienta, żeby zastanowił się nad swoją sytuacją i pisemnie odpowiedział na poniższe

pytania, a następnie ustnie przedstawił swoje odpowiedzi. Pytania:

- Jak dobrze posługuję się daną umiejętnością?/ Jak dobrze radzę sobie w danej sytuacji?
- Czego

dotąd dokonałem na tym obszarze?

- Na jakim poziomie umiejętności chciałbym się znaleźć?
- Co

chciałbym robić?

- Kto lub co mnie powstrzymuje?
- Jak

mogę się dostać tam, gdzie chcę być?

- Jakie

środki są mi do tego potrzebne?

- Jak

się będę czuł, kiedy tam dotrę?

Omów z klientem jego odpowiedzi oraz sprecyzuj cele i dokonania (osiągnięcia) klienta.

Wzloty i upadki

Celem tego narzędzia jest poznanie doświadczeń klienta, jego sukcesów i trudnych chwil.

Zebranie informacji o tym, jak klient reaguje na sukcesy, a jak na trudności.

Poproś klienta, żeby przedzielił kartkę papieru poziomą linią na dwie równe części. Nad linią

niech wypisze wszystkie dotychczasowe osiągnięcia i sukcesy w obszarze podlegającym
coachingowi. Pod linią niech umieści trudności, które napotkał. Następnie omów z klientem
wszystkie wymienione sukcesy i trudności.

Przy sukcesach zwracaj uwagę na to, w jaki sposób klient je osiągnął, co mu pomogło, jak się

czuł, jakie emocje przeżywał, w jaki sposób może wykorzystać swoje doświadczenia
w obecnej chwili? Odkryj mocne strony klienta.

Przy trudnościach pytaj, co pomogło mu je przezwyciężyć, jakie umiejętności wykorzystał, by

z nich wyjść?

Podkreślaj i wzmacniaj wszelkie osiągnięcia, umiejętności i wspierające emocje klienta.

Następnie zapytaj, które z nich będzie mógł wykorzystać w przyszłości, jeśli znajdzie się w trudnej
sytuacji. A których może użyć już teraz, by osiągnąć cel? Odpowiedzi uwzględnij w programie
coachingu.

Niedokończone zdania

Narzędzie to pomaga zaangażować klienta w pracę nad celem. Można go zastosować, kiedy

klient jest rozkojarzony, myśli o innych sprawach.

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

11

Poproś klienta, żeby dokończył zdania, który Ty rozpoczniesz. Zdania mają być prawdziwe, tzn.

powinny przedstawiać rzeczywiste sytuacje, umiejętności, emocje klienta. Wymyślaj zdania
pasujące do celów i sytuacji klienta. Oto kilka przykładów:

- Kiedy

zacznę wdrażać swój plan działania, zamierzam...

- W trakcie realizacji celu, będę wykonywał czynności, które lubię. Należą do nich:...
- Po

osiągnięciu celu będę miał...

- Chcę osiągnąć cel, bo jestem...
- Czuję, że chcę...

Oddaj to

Celem ćwiczenia jest poznanie umiejętności komunikacyjnych klienta oraz uświadomienie

klientowi, jak się zachowuje, prosząc o coś innych. Ćwiczenie najlepiej wykonywać, kiedy
coaching dotyczy zwracania się z prośbą o coś do innych.

Do ćwiczenia będzie potrzebna osoba trzecia – Asystent. Poproś klienta, żeby oddał

Asystentowi jakiś swój cenny przedmiot (np. zegarek, telefon, laptop). Następnie poleć klientowi
odzyskać ów przedmiot za pomocą dialogu. Kontakt fizyczny z osobą jest zakazany. Powiedz, że
Asystent odda przedmiot, kiedy klient wypowie „magiczne słowa”. Owe „magiczne słowa” dasz
Asystentowi zapisane na kartce. Oczywiście nie pokazujesz ich klientowi. Magiczne słowa brzmią
„Co mam zrobić, żeby dostać z powrotem mój...?”.

Po wykonaniu ćwiczenia omów zachowania klienta i rezultaty tych zachowań. Wnioski dołącz

do planu coachingu.

Pytania „Co by było, gdyby...”

Narzędzie ma zachęcić klienta do zauważenia nowych możliwości i tworzenia nowych

rozwiązań. Ćwiczenie to polega na zadawaniu klientowi pytań zaczynających się od słów „Co by
było, gdyby...”. Zadaj pytania dostosowane do sytuacji klienta. Bądź kreatywny i pozwól klientowi
być kreatywnym. Nie oceniaj wypowiedzi klienta, lecz zachęcaj do tworzenia. Następnie pogłębiaj
wypowiedzi klienta, precyzując pojawiające się możliwości i rozwiązania.
Przykładowe pytania:

- Co by było, gdybyś dysponował nieograniczonymi środkami?
- Co by było, gdybyś ominął wszelkie przeszkody znajdujące się na drodze do celu?
- Co by było, gdyby wokół ciebie znajdowały się inne osoby?
- Co by było, gdybyś z nimi porozmawiał o swoich celach?
- Co by było, gdybyś był... bardzo pewnym siebie i optymistycznie nastawionym do

rzeczywistości człowiekiem? (kiedy klient twierdzi, że brakuje mu pewności siebie
i optymizmu)

Technika przeglądu

Zastosowana na początku coachingu służy wydobywaniu zasobów. Użyta na końcu pomaga

ocenić proces coachingu.

Poleć klientowi uzupełnić następującą tabelkę:

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

12

Co się udało?

Jak i dlaczego?

Następnym razem...

-
-
-

Następnie poleć klientowi uzupełnić drugą tabelkę:

Co się nie udało?

Jak i dlaczego?

Następnym razem...

-
-
-

Klient może mieć trudności z uzupełnieniem tabelek, dlatego przed wykonaniem ćwiczenia

warto porozmawiać z nim zarówno o mocnych, jak i słabych stronach jego działania.

Po uzupełnieniu tabelek omów je z klientem, zwracając uwagę na jego zasoby i wnioski na

przyszłość. Uwzględnij je w programie coachingu.

Mocne strony osobowości

Narzędzie to pomaga klientowi odkryć swoje mocne cechy i lepiej poznać siebie.

Przygotuj kwestionariusz: zestaw kilkudziesięciu cech charakteru oraz przymiotników opisujących
człowieka. Pozostaw też kilka wolnych miejsc na dopisanie cech, których nie ma na liście, a opisują
klienta. Poproś klienta, żeby zaznaczył te, które do niego pasują. Jeśli klient się zgodzi i jest to
możliwe, możesz zebrać informacje o kliencie w formie oceny 360 stopni, prosząc osoby
z otoczenia klienta o uzupełnienie kwestionariusza polegające na wskazaniu słów pasujących do
klienta.

Następnie posłuż się wynikami do zbudowania razem z klientem „listy mocnych stron klienta”

oraz „listy możliwości” osiągnięcia celu.

Akademia Coachów Wewnętrznych

www.coaching-wewnetrzny.pl tel. [phone] tel. kom. 0 791 760 145

Abstrakt książki: Podręcznik coachingu – S. Thorpe, J. Clifford

13

Wybrane publikacje ACW

Książki

Jednominutowy coach

Autor: Tomasz Dulewicz

Coaching wewnętrzny. Materiały

szkoleniowe

Autor: Tomasz Dulewicz

Abstrakty (streszczenia książek)

Książka: Podręcznik coachingu

Autor książki: S. Thorpe, J. Clifford

Książka: Mistrzowski coaching

Autor książki: R. Hargrove

oraz inne:

Książka: Tenis: wewnętrzna gra

Autor książki: W.T. Gallwey

Książka: Sztuka rozmawiania

Autor książki: F. Schulz von Thun

Więcej informacji o publikacjach na

www.coaching-wewnetrzny.pl/sklep/