Zestaw 4
1. Met. stałej prostej
a) stawiamy teodol. na p-kcie linii bazowej osnowy bud-mont., celujemy na tarczę na końcu
tej linii
b) poziomujemy teodol. przy każ-dym pomiarze
c) układamy łatę na stropie kondygnacji roboczej i ustawiamy ją prostopadle do płaszcz.
celowania
d) łatę ustawiamy tak, by obraz tarczy sygn. znalazł się na pionowej kresce siatki celowniczej
teodol.
e) zaznaczamy na stropie tyczony punkt. Czynności w 2 poł. lunety.

1) jeśli O

K

=O

P

to O

K

’-

∆K = O

P

’-

∆P

2)

∆K = d

K

/d

P

*

∆P O

K

’-O

P

’ = (d

K

/d

P

*

∆P) - ∆P

O

K

’-O

P

’ = (d

K

/d

P

-1)

*

∆P O

K

’-O

P

’ = [(d

K

-d

p

)/d

P

]

*

∆P

poprawki trasowania
∆P = [(O

K

’-O

P

’)/(d

K

-d

P

)]

*

d

P

∆K = [O

K

’-O

P

’] +

∆P

analiza dokładności
1.bł centrowania teodol. 0,4mm
2.bł centrowania sygnału 0,4mm
3.niepionowość osi obrotu teodol. 0,9mm
4.bł celowania na tarczę 0,3mm
5.bł wprowadzenia sygn. w oś celową 0,4mm
6.bł oznaczania wskaźnika 0,8mm
7.inne błędy 0,3mm
m =

√(m

12

+m

2

2

+...m

7

2

) =

± 1,4mm

2. CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE DESTRUKCYJNIE NA BUDOWLE WYSMUKŁE:

WPŁYWY MECHANICZNE- zalicza się do nich :
-CIĘŻAR WŁASNY BUDOWLI- ciężar trzonu lub powłoki, wykładziny żaroodpornej, zraszalnika,
urządzeń dodatkowych. Ciężar ten decyduje o stateczności budowli.
-WPŁYW ODKSZTAŁCENIA PODŁOŻA GRUNTOWEGO- reakcja podłoża gruntowego na ciężar
budowli i powstające z tej przyczyny osiadanie gruntu może wywołać przechyły budowli.
-WPŁYW EKSPLOATACJI GÓRNICZEJ- mechanizm tego zjawiska na budowle znajdujące się na
powierzchni terenu związany jest z powstawaniem niecki osiadań, będącej skutkiem przesuwania się
frontu eksploatacji.
-WPŁYWY DYNAMICZNE- budowle wieżowe są wrażliwe na obciążenia- drgania, których źródłem
mogą być: procesy wibracyjne przeprowadzane przez człowieka w celach technologicznych,
urządzenia techniczne, wywołujące drgania skutkiem własnej pracy, zjawiska losowe, niezależne od
człowieka-przede wszystkim ruchy tektoniczne)
-OBCIĄŻENIA WIATREM- duże powierzchnie boczne budowli wieżowych i ich znaczne wysokości
sprawiają, że budowle te przejmują na siebie olbrzymie obciążenia, powstałe od parcia wiatru co może
wywołać przechyły budowli, a także zjawiska, które mogą mieć istotny wpływ na pomiary geodezyjne
wykonywane podczas wznoszenia budowli, z wpływem tym należy się również liczyć podczas
wykonywania pomiarów kontrolnych istniejących obiektów
WPŁYWY TERMICZNE- zalicza się do nich przede wszystkim wpływ nierównomiernego
nasłonecznienia. Jest to zjawisko bardzo ważne podczas obsługi wznoszenia budowli wieżowych oraz
podczas wykonywania pomiarów kontrolnych.

WPŁYWY FIZYKOCHEMICZNE- zalicza się do nich przede wszystkim zjawiska, wywołujące
zmiany strukturalne materiału konstrukcyjnego. Są to w pierwszej kolejności reologia i relaksacja,
wywołujące zjawiska skurczowe i starzeniowe, które występują w wyniku szkodliwego oddziaływania
na beton różnego rodzaju substancji chemicznych, zawartych w spalinach. Szkodliwe działanie
związków chemicznych polega na rozkładzie nierozpuszczalnego nie rozpuszczalnego w wodzie
węglanu wapnia na czynniki rozpuszczalne, które są następnie wypłukiwane z konstrukcji przez wody
odpadowe. Prowadzi to w sposób powolny do pogorszenia się jakości materiału konstrukcyjnego.

3. MET SIATKI KWADRATÓW
-powierzchnia terenu pokrywa się regularną siatka kwadratów o boku „a”
-objętość V robót ziemnych jest sumą objętości graniastosłupów ograniczonych od góry i od dołu
powierzchnia topograficzną i projektowaną z boku płaszczyznami pionowymi przechodzącymi przez
boki kwadratów
-płaszczyzna projektowana dzieli teren na części znajdujące się nad i pod tą płaszczyzną, dzieli obszar
na pow. nasypów i wykopów
-rzędna projektowanej płaszczyzny:

n-ilość kwadratów, H

1

-rzędna terenowa będąca wierzchołkiem jednego kwadratu

-linia robót zerowych H

o

– to linia przecięcia powierzchni topograficznej z płaszczyzna projektowaną

pojedynczego
-w przypadku gdy pł projektowana nachylona jest do poziomu , h

n

oblicza się:

h

n

= H

n

-H

0

- wzór ogólny do obliczenia objętości mas ziemnych

h1,2...-różnice wysokości wierzchołków kwadratu hi=Hi-H0
-suma objętości graniastosłupów obliczonych oddzielnie dla wykopów i nasypów, stanowi całkowitą
objętość robót ziemnych

-błąd obliczania objętości za pomocą siatki kwadratów zależy od długości „a” boku kwadratu i
krzywizny powierzchni topograficznej

Pole czworoboku

Błąd obliczenia objętości za pomocą siatki kwadratów będzie zależny od:
-długości a boku kwadratu
- krzywizny pow. topograf

Największa odległość miedzy pow sferyczna a pow teoretyczna jest równa strzałce, która określa

-przybliżona wartość R dla danej pow. topograf można obliczyć, znajdując ε

max

jako średnia z kilku

przekrojów wykonanych z mapy
- wpływ błędu, wynikający ze sposobu obliczenia tą metodą na dokładność obliczenia objętości
gruntów obliczamy ze wzoru:

-sumaryczny błąd określenia objętości tą metodą wynosił:

4. ŁUKI PIONOWE, PUNKTY GŁÓWNE I POŚREDNIE
Ukształtowanie pionowe trasy ma bardzo duży wpływ na bezpieczeństwo ruchu przyszłych
użytkowników.

Obliczanie punktów głównych łuku pionowego:

Dane :
H

A

, H

B

, R, D

Szukane:
H

W

, H

1

, H

2

, i

1

, i

2

, t, WS, H

S

, H

P,

H

K

H

W

=H

A

+i

1*

D

1

H

W

= H

B

-i

2

(D-D

1

)

H

1

=H

W

-H

A

H

2

= H

W

-H

B

i

1

=

i

2

=

t=

WS=

H

s

=H

w

-WS

H

P

=H

W

-i

1*

t

H

K

= H

W

-i

2*

t

Punkty pośrednie łuku pionowego:

y

i

H

P1

= H

P

+i

1*

x - y

5. METODY WYZNACZENIA PRZEMIESZCZEŃ OBIEKTÓW INŻYNIERSKICH:
Metoda pomiaru zastosowana do wyznaczenia przemieszczeń zależy od 3 czynników:
-szybkości zmian zachodzących na badanym obiekcie
-rodzaju wyznaczanych przemieszczeń: poziome(dwie składowe w płaszczyźnie poziomej i czas),
pionowe(jedna składowa w linii pionu i czas), przestrzenne(trzy składowe, X,Y,Z i czas), względne
lub odniesione do stałych punktów.
-wymaganej dokładności wyznaczanego przemieszczenia.
Metody te oparte są na stosowaniu następujących instrumentów pomiarowych:
-ekstensometr, tensometr, pochyłomierz, szczelinomierz, klinometr, wahadło, inklinometr.