Nowoczesne metody badania ciała

człowieka w ruchu

Goniometria

Obejmuje nazewnictwo dotyczące

zakresu ruchu, nazwę kierunku ruchu,
zasady procedury pomiarowej.

Analiza ruchu powinna odbywać

się w rzeczywistych warunkach
życia,

wbrew

działaniu

siły

grawitacji i bezwładności oraz
innych oporów.

Konturografia

•

Metoda

diagnostyczna

wykorzystująca

zdjęcia z przesłoniętą sylwetką osobniczą.

Cieniografia

•

Metoda

diagnostyczna

wykorzystująca

zdjęcia wykonane z użyciem silnych
świateł, dzięki czemu uzyskuje się obraz
będący formą pośrednią między fotografią

a konturem – czyli cień.

Komputerowe badanie postawy ciała

(ISIS)

•

Jest oparte na metodzie optycznej Moire‘a. System
ten pozwala na całkowity pomiar powierzchni
grzbietu. Wyrostki kolczyste pokrywa się czarnym
markerem, tworząc trzy punkty na badanej
powierzchni. W uzyskanym obrazie markery
wskazują linię środkową wyrostków kolczystych i
linie przyśrodkowe po obu stronach kręgosłupa.
Badanie to pozwala ocenić kręgosłup w trzech
wymiarach : tylnym, bocznym i horyzontalnym.

Trójpłaszczyznowa ocena

kręgosłupa

•

Poprzez równoległe wykonanie zdjęć RTG

w płaszczyznach strzałkowej i czołowej
z użyciem urządzenia skaningowego

opracowuje się diagramy trygonometryczne,
na

podstawie

których

dokonuje

się

trójpłaszczyznowej oceny kręgosłupa.

Biostereometryczne badanie stóp

•

Wykorzystuje założenia fotopodometrii za

pomocą zestawu złożonego z podoskopu,

systemu optycznego i komputera. Na podstawie

obrysu części podeszwowej stopy program

komputerowy wylicza długość , szerokość

i powierzchnię stopy, a także wysklepienie

podłużne i poprzeczne, kąt koślawości palucha,

szpotawość palca V i kąt piętowy. Obraz stóp

pozwala ocenić sfery nośne, rozłożenie sił

nacisku i ustawienie palców.

Podoskop

Posturometr - S

•

Posturometr-S jest aparatem pomiarowym, które

pozwala określić położenie punktu w przestrzeni

trójwymiarowej

w

kartezjańskim

układzie

współrzędnych.

•

Badanie wymaga wskazania za pomocą wodzika

mechanicznego

(połączonego

z

systemem

drążków i przeciwwag) wszystkich punktów na

ciele pacjenta. Położenie mechanicznego ramienia

odczytywane jest przez układ elektroniczny

i przenoszone do komputera.

Metrecom System

•

Badanie za pomocą Metrecom System polega na

określeniu położenia odpowiednich punktów na

ciele badanego w stosunku do kolumny. Na

podstawie tych punktów komputer tworzy

wizerunek postawy ciała i kręgosłupa oraz

porównuje z wartościami prawidłowymi.

•

Urządzenie składa się z części głównej, jaką

stanowi kolumna wraz z odpowiednim

czujnikiem oraz aparatury komputerowej,

wyposażonej w specjalny program do badań

postawy ciała. Integralną częścią aparatury

jest czujnik trójwymiarowy i konwerter

analogowo-cyfrowy, połączony z kolumną

urządzenia za pomocą przegubowego

wysięgnika o długości 1,5 m, który pozwala

na swobodę ruchów.

Skanning laserowy

•

Jednostka pomiarowa takiego systemu
składa się z lasera, systemu optycznego

i detektorów rejestrujących położenie

płaskiej wiązki laserowej. Może być ona
przesuwana wzdłuż ciała, obracana dookoła
niego, system może też składać się z kilku
jednostek mierzących ciało równocześnie.

Systemy z zastosowaniem wzorców

świetlnych

•

Wzorzec rzutowany przez projektor pada na
znaczną powierzchnię ciała, zatem inaczej niż w
przypadku lasera, obrazowanie obejmuje pewną
scenę i może następować w znacznie krótszym
czasie. Wzorcami są zazwyczaj linie równoległe
lub siatki linii wzajemnie prostopadłych. Obiekt
obrazowany jest zazwyczaj za pomocą co
najmniej jednej jednostki, składającej się z kamery
cyfrowej i projektora.

Systemy oparte na pozycjonowaniu

fotogrametrycznym

•

Pomiar

ciała

w

ruchu

najczęściej

dokonywany jest za pomocą kilku
zsynchronizowanych

kamer

video.

Mierzone są markery umieszczone

w odpowiednich miejscach na ciele lub też

niezsynchronizowane punkty powierzchni.

Termografia komputerowa

•

Umożliwia

za

pomocą

rejestracji

aktywności

mięśni

grzbietu

kamerą

termowizyjną wykreślenie specyficznej

mapy tzw. termogramów. Poddawane są

one analizie komputerowej za pomocą

specjalnego programu matematycznego.

Metoda ta pozwala ocenić różnicę

temperatury mięśni i zmianę ich aktywności

po obu stronach kręgosłupa.

Trójwymiarowa tomografia

komputerowa (KT – 3D)

•

Stereoskopowy obraz komputerowy podlega

opracowaniu

matematycznemu,

umożliwiając szczegółową analizę zmian

ilościowych

poszczególnych

kręgów.

Kręgosłup można obrazować z dowolnej

strony,

a

matematyczno-komputerowa

możliwość

wymazania

obrazu

powierzchniowego pozwala na dostrzeżenie

struktur kostnych w głębi, także wewnątrz

kanału kręgowego.

Tomografia komputerowa (CT)

•

Badanie

to

umożliwia

ocenę

struktur

anatomicznych

i

ewentualnych

ich

nieprawidłowości w ciele całego człowieka

w płaszczyźnie poprzecznej i, poprzez

odpowiednie rekonstrukcje, także w innych
płaszczyznach. Główną zaletą badania w stosunku
do innych badań radiologii konwencjonalnej jest
możliwość odróżnienia od siebie poszczególnych
frakcji tkanek miękkich ustroju.

Rezonans magnetyczny (MR)

•

Umożliwia ocenę struktur
nerwowych

i kształtu kanału kręgowego bez

konieczności

wprowadzania

kontrastu.

Technikę tą często stosuje się w procesie
diagnostyczno – terapeutycznym jako
przygotowanie przedoperacyjne.

Elektromiografia

•

Badanie elektromiograficzne opiera się na rejestracji

czynności elektrycznej mięśni. Czynność ta związana

jest ze zdolnością przenikania jonów sodu i potasu

przez błonę komórki. Wskutek nierównomiernego

rozmieszczenia jonów sodu i potasu w obrębie

komórki mięśniowej - dochodzi do polaryzacji

ładunku elektrycznego wnętrza komórki w stosunku

do błony komórkowej. Potencjał polaryzacji,

wynoszący w spoczynku około 80 mV, ulega

zmianom w zależności od stanu czynnościowego

mięśnia. Przy pomocy elektromiografów z użyciem

elektrod igłowych rejestrowane są zmienne bioprądy

z mięśni w spoczynku i podczas wysiłku.

•

•

Elektromiografia jest jednym z podstawowych
badań w rozpoznawaniu chorób mięśni

i nerwów obwodowych. Badanie to pozwala

ustalić

lokalizację

i

charakter

zmian

patologicznych w mięśniach, oraz ocenić
dynamikę procesu chorobowego.

Dziękuję za uwagę.