Hk












J
E
Z
U
S
A

C
H
R
Y
S
T
U
S
A

POBOśNE SŁUCHANIE MSZY ŚW.

NA PODSTAWIE MSZALIKA ,,HOŁD BOGU OD NARODU POLSKIEGO”

ODWIECZNA - PRAWDZIWA

MSZA ŚW. WSZECHCZASÓW

WYDANIE SPECJALNE ,,KATOLIKA TRADYCJI”

A.D. 2009

B
E
Z
K
R
W
A
W
A

O
F
I
A
R
A

2

Laudetur Iesus Christus,

Szanowni Katolicy

W 18 i 19 nr „Katolika Tradycji” zamieściliśmy,
perły katolickiej nauki zawarte w wydanym po raz
pierwszy w 1921 r. mszaliku „Hołd Bogu od narodu
polskiego”. Były to ,,77 pożytków wynikających z
pobożnego słuchania Mszy św.” oraz sposoby
słuchania Mszy św.: pierwszy, drugi, trzeci. Spotkały
się one z entuzjastycznym przyjęciem przez wiernych
Katolickiej Tradycji, którzy odkryli piękno Mszy św.
zwanej Mszą Tradycyjną, Mszą Wszechczasów, Mszą
ś

w. Piusa V, Mszą Trydencką, Mszą Łacińską, Starą

Mszą. Zachęceni przez nich drukujemy te ,,perły,,
ponownie w jednej broszurze.
Msza św. jest przypomnieniem i mistycznym
odnowieniem Męki Pana Jezusa Chrystusa. Msza św.
wg definicji dogmatycznej ,,jest prawdziwą i
właściwą ofiarą Nowego Zakonu bo Jezus Chrystus
zastąpiony przez kapłana ofiarowuje się Bogu Ojcu
w sposób bezkrwawy i tajemniczy swoje Ciało i
Krew pod postaciami chleba i wina”.
Przed zniszczeniem tradycyjnej, łacińskiej Mszy św.
praktyką było ,,wysłuchiwanie Mszy św.” Np. kapłan
miał nakazane by codziennie Mszę św. odprawiał i
dla jego duchowości kapłańskiej drugą wysłuchał.
Jeszcze kard. Stefan Wyszyński tak postępował co
rana, a i lud był nauczany pobożnego
„wysłuchania”. Pod tym terminem rozumie się

3

kontemplowanie bożych Tajemnic już tu na ziemi. Z
historii znamy zapis, że król Władysław Jagiełło
przed bitwą pod Grunwaldem pobożnie dwie msze
wysłuchał. Oczywiście praktyka słuchania Mszy św.
była znana w całym chrześcijańskim świecie.
Banalność

nowej

mszy

praktycznie

prawie

wyrugował tą katolicką pobożność. Chcemy ją
przywrócić na we wszystkich kaplicach i kościołach
na całym świecie. Wydanie tej broszury traktujemy
jako wotum dziękczynne za zdjęcie ekskomuniki (21
stycznia 2009) nałożonej na czterech biskupów
wyświęconych przez abp. Marcela Lefebvre’a w
1988 r.
Przepisując

mądrości

ze

starego

mszalika

zachowaliśmy oryginalną pisownie.

Redakcja

www.katoliktradycji2008.googlepages.com

[e-mail]

4

77 POśYTKÓW WYNIKAJĄCYCH Z

POBOśNEGO SŁUCHANIA MSZY

ŚWIĘTEJ.

1.

Dla tego zbawienia zsyła Bóg Ojciec swego syna.

2.

Duch Święty przemienia chleb i wino w prawdziwe
Ciało i Krew Chrystusową.

3.

Syn Boży zstępuje i kryje się pod postacią Hostji św.

4.

A nawet tak się poniża, że i w najmniejszej odrobinie
Hostji św. jest obecny.

5.

Dla twego zbawienia odnawia On tajemnicę swego
Wcielenia.

6.

Rodzi się na nowo w każdej Mszy św.

7.

Dla twego dobra odprawia na ołtarzu nabożeństwa,
które odprawił na ziemi.

8.

Odnawia mękę swoją, abyś mógł mieć w niej udział.

9.

Przelewa duchowym sposobem najświętszą Krew
swoją i ofiaruję ją Bóstwu za ciebie.

10.

Tą samą krwią skrapia twą duszę aby wydała obfity
plon.

11.

Dla ciebie ofiarowuje się Chrystus jako całopalenie,
składając taką cześć Bóstwu, jaka mu się godzi od
wszelkiego stworzenia.

12.

Składając Bogu tę część, wyświadczysz Mu cześć,
którą składać zaniedbałeś.

13.

Umiera ponownie duchowym sposobem i życie dla
nas poświęca.

14.

Za ciebie ofiarowuje się Chrystus, jako ofiara chwały
i nagradza to, coś w chwaleniu Boga zaniechał.

5

15.

Ofiarowując Bogu tę chwałę Chrystusa, większą Mu
oddajesz chwałę od chwały, którą Mu składają
Aniołowie.

16.

Za

ciebie

ofiarowuje

się

Chrystus,

jako

najdoskonalsza ofiara dziękczynna i nagradza to, coś
w dziękczynieniu zaniechał.

17.

Ofiarowując Bogu to dziękczynienie Chrystusa,
wywdzięczasz Mu się za wszelkie dobrodziejstwa,
które tobie wyświadczył.

18.

Za ciebie ofiarowuje się Chrystus jako ofiara
pojednawcza i przywraca ci przyjaźń zagniewanego
Boga.

19.

Chrystus czyni zadość za niejedno twoje lenistwo,
przez które zaniechałeś spełnienia wielu dobrych
uczynków.

20.

Poprawia

wiele

twych

opieszałości,

których

dopuściłeś się niekiedy niedbałym spełnianiem twych
obowiązków.

21.

Przebacza grzechy niewiadome i zapomniane,
których się nigdy nie spowiadałeś.

22.

Ofiarowuje

się

jako

ofiara

zadośćuczynienia,

spłacając część twej winy i kary.

23.

Każdą Mszą św. odpokutujesz więcej kary, niż
innymi uczynkami pokutnymi.

24.

Chrystus daruje tobie część swych zasług, które Bogu
ofiarować możesz za swoje grzechy.

25.

Chrystus ofiarowuje się za ciebie jako ofiara błagalna
i błaga za tobą tak serdecznie, jak błagał na krzyżu za
swych nieprzyjaciół.

26.

Jego Rany i Najśw. Krew przelana co do kropli woła
dla ciebie o miłosierdzie i zbawienie. Jego Serce
jednym uderzeniem błaga o nawrócenie dla

6

grzeszników,

drugim

o

wytrwanie

dla

sprawiedliwych.

27.

Gdybyś tego dnia zmarł, coś wysłuchał Mszy św.,
Pan Jezus byłby przy twoim skonaniu, jakoś ty był
podczas Mszy świętej u Niego. W najświętszej
Ofierze mamy źródło żywej wody, ustawicznie
tryskające na żywot wieczny.

28.

Nabożne słuchanie Mszy św. krzepi słabych,
pociesza strapionych.

29.

Modlitwa, którą odmawiasz we Mszy świętej, daleko
jest skuteczniejsza od modlitwy, odprawionej poza
nią gdyż Chrystus łączy ją z swoimi i ofiarowuje
swemu Ojcu.

30.

Wszyscy obecni Aniołowie modlą się także z tobą,
ofiarowując Bogu mizerną twą modlitwę.

31.

Kapłan czyta Mszę św. za ciebie, mocą której
szatanom wzbroniony przystęp do Ciebie.

32.

Czyta także swoją Mszę św. za ciebie, ofiarowując ją
Bogu za twoje zbawienie.

33.

Kiedy słuchasz Mszy św., jesteś duchowym
duchownym sposobem kapłanem i Chrystus udziela
ci władzy ofiarowania Mszy św. dla siebie lub dla
innych.

34.

Gdy ofiarowujesz Mszę św., dasz Przenajświętszej
Trójcy dar najprzyjemniejszy, tak drogi, że wart
więcej nad niebo i ziemie.

35.

Ofiarowaniem

Mszy

ś

w.,

tak

wielki

Bogu

wyświadczasz honor, jakiego Bóg jest godzien.

36.

Tem

ofiarowaniem

sprawiasz

Przen.

Trójcy

nieskończoną radość.

37.

Ten dar tak zacny, ofiarowujesz jako dar twój,
ponieważ Pan Jezus go tobie darował.

7

38.

Słuchając

Mszy

ś

w.,

spełniasz

dzieło

najwznioślejszego nabożeństwa.

39.

Wyświadczasz

człowieczeństwu

Chrystusa

najwyższą przysługę i upodobanie.

40.

Przezeń uczcisz mękę Pańską, najlepiej i siebie
uczynisz uczestnikiem jej owoców.

41.

Tem nabożeństwem uczcisz także Matkę Boską i
pomnożysz Jej radość.

42.

Wszystkich Aniołów i Świętych słuchaniem Mszy
ś

w. więcej uczcić możesz, niż innymi modły, choćby

najliczniejszymi.

43.

„Jeżeli żalem przejęci idziemy na Mszę św. i Bogu
ją ofiarowujemy, daje się Pan przebłagać jej
ofiarowaniem, udziela łaski daru pokuty i
odpuszcza grzechy i wszystkie występki chociażby
największe

(Tridentinum

sesio

22

C.2.)

(Postanowienia wyznania grzechów na spowiedzi
trzeba się starać o ile możności wkrótce dopełnić)

44.

Cnotliwy

i

obecny

podczas

Najśw.

Ofiary,

zachowując się w drodze prawości, wzrasta ciągle w
zasługi i łaski, które go coraz milszym czynią Bogu.

45.

Nabożnym słuchaniem Mszy św. wypełniasz w
wysokim stopniu akt św. wiary i wysługujesz sobie
przez to wielką nagrodę.

46.

Padając na kolana na widok Hostji św. i kielicha,
wypełniasz najprzedniejszy akt adoracji.

47.

Dostępujesz zaszczytu oglądania Chrystusa utajonego
w Hostiji św. i być widzialnym przez Niego.

48.

Ilekroć spoglądasz nabożnie na Hostię św., tylekroć
zasługujesz na szczególną nagrodę w niebie.

49.

Ś

w. Kongregacja Odpustów udzieliła dekretem z 18

maja 1907 r. odpustu siedmiu lat i siedmiu

8

kwadragen tym wszystkim, którzy z wiarą, miłością i
nabożeństwem popatrzą się w czasie Podniesienia na
Najświętszą Hostje i wymówią słowa: Pan mój i Bóg
mój.

50.

Podczas podniesienia we Mszy św. Krew Chrystusa
spływa na dusze i umysły obecnych. Pobożnych
uwesela, oczyszcza, zasila, umacnia, a bezbożnych
usiłuje nawrócić.

51.

„Kiedy dusza otrzymuje tę Krew, dostępuje takiej
godności, jakby została przyodziana kosztowną szatą,
a nawet tak cudnie jaśnieje i świeci, że gdybyś blask
duszy mógł zobaczyć pokropionej tą Krwią
Najświętszą uwielbiałbyś ją jako bóstwo”. (św.
Magdalena de Pazzi in monitis vitae eius annexis
c.14).

52.

Widzę we Mszy św. ponawiane dowody miłości
Chrystusa ku ludziom zastanawiamy się nad Jego
ż

yciem na ziemi, w czem znajdujemy bodziec do

naśladowania Go, do chętnego poddaniem woli Bożej
dźwigania krzyża, do udoskonalenia intencji w
naszych sprawach.

53.

Gdy rozmyślasz Mękę Pańską, więcej zasług
zyskujesz, niż gdybyś w tym dniu pościł o chlebie i
wodzie i do krwi się

biczował. Bł. Angela z Foligno z

ust

Pana

Jezusa

usłyszała

raz

te

słowa:

„Błogosławionemi jesteście, którzy tkliwem a
rzewnym uczuciem przechowujecie pamiątkę Męki
Mojej, która wszystkich wieków jest cudem,
zbawieniem, życiem dusz zbłąkanych i jedyną
ucieczką grzeszników. A ponieważ płakaliście ze
Mną, podzielicie też królestwo, zmartwychwstanie i

9

chwałę moją, którą nabyłem ceną cierpień okrutnych
i zawsze dziedzictwem Mojem cieszyć się będziecie”.

54.

We Mszy św. w duchowy sposób będziesz posilony i
napojony Ciałem i Krwią Chrystusa Pana.

55.

Otrzymujesz

błogosławieństwo

kapłańskie,

a

Chrystus zatwierdza je w niebie.

56.

Pilnem i częstem słuchaniem Mszy św. wyjednasz
sobie

błogosławieństwo

Boże

w

dobrach

duchownych i doczesnych.

57.

Przez nią uchronisz się od wielu nieszczęść, w które
upadłbyś inaczej.

58.

Kto słucha Mszy św., uwolniony jest od wielu klęsk i
niebezpieczeństw. Aniołowie go bardziej kochają i
strzegą.

59.

Przez nią nabierasz siły do zwalczania pokus, któreby
cię inaczej przemogły.

60.

Nabożnem słuchaniem Mszy św. otrzymujemy
więcej zasług, aniżeli oddając wszystek majątek
ubogim,

aniżeli

odbywając

pielgrzymkę

do

najcudowniejszych miejsc na świecie. (Św. Bernard).

61.

Dla przyjaciół twoich nic pożytecznego uczynić nie
możesz, jak że za nich Mszy św. wysłuchasz i
ofiarujesz ją.

62.

Dobroczyńcom twoim wywdzięczysz się stokrotnie
wysłuchaniem za nich Mszy św.

63.

Cierpiącym, chorym i konającym najlepszą sprawisz
pociechę wysłuchaniem Mszy św. A ofiarowując
Bogu Ojcu wiele razy po Podniesieniu: Krew,
Oblicze P. Jezusa i skarb Kościoła św. za konających,
możesz tysiące dusz ochronić od piekła.

64.

Ojciec św. Pius X dnia 26 października 1907 r.
udzielił sto dni odpustu kapłanom, odprawiającym

10

Msze św., jako też wszystkim wiernym obecnym
na Mszy św., jeśli wtedy polecą Bogu grzeszników
całego świata, będących właśnie w konaniu i tego
dnia mających umrzeć. Odpust ten ofiarować
można za dusze czyścowe. (Kongr. Odp. 10
grudnia 1907 r.).

65.

Wielu grzesznikom ofiarowaniem Mszy św. możesz
wyjednać nawrócenie.

66.

Słuchaniem Mszy św. wszystkim prawowiernym
chrześcijanom wiele do zbawienia uprosić możesz.

67.

Słuchaniem Mszy św. może ochłodzić męki biednym
duszą czyścowym.

68.

Jeżeli za dusze twych krewnych, przyjaciół nie
możesz dać na Msze św., możesz ich wybawić przez
słuchanie Mszy świętej.

69.

Nieprzebranym skarbem jest Msza św. Nabożnym
wysłuchaniem jednej, więcej się wzbogacić możesz,
niż wszystkiem innem w świecie, gdyż przezeń
wypełniasz najlepszy z dobrych uczynków.

70.

Im więcej uczynisz intencji we Mszy św. tem więcej
zyskasz.

71.

Jedna za życia twego wysłuchana Msza święta,
więcej tobie pożytku przyniesie, jako wiele ich, które
po twej śmierci za ciebie będą czytane.

72.

Każdą Mszą św. zyskujesz sobie łaskę szczęśliwej
ś

mierci.

73.

Przy śmierci twojej pocieszą cię wysłuchane Msze i
silna w tobie wywołują ufność w miłosierdzie Boże.

74.

Za wysłuchanie Mszy św. odbierzesz pomoc i
pociechę w ostatniej twojej potrzebie od Aniołów i
Ś

więtych. Pan Jezus powiedział świętej Matyldzie, że

każdemu w godzinę śmierci tyle przyśle Świętych z

11

pociechą i pomocą, ile on wysłuchał nabożnie Mszy
ś

w.

75.

Msze św., któreś nabożnie wysłuchał, pójdą z tobą
przed sąd Boży i uproszą łaskę u surowego Sędziego.

76.

Spodziewać się możesz krótkiego i łagodnego czyśca,
ponieważ

wielu

Mszami

wysłuchanemi

już

wypłaciłeś większą część twoich kar.

77.

W niebie czeka cię za wysłuchanie Mszy świętej
szczęście wiekuiste i wysoki stopień chwały Bożej,
bo każda wysłuchana Msza posuwa cię wyżej w
niebie i powiększa przeto twoją szczęśliwość.

NIHIL OBSTAT Die Martii 1921 Adalbertus Siedlecki Cenzor
librorum.
Pozwalamy drukować Z Książęco - Metropolitalnej Kurji Kraków,
dnia 31 marca 1921, † Adam Stefan, Władysław Miś, kanclerz.
Pozwalamy drukować Z Książęco - Metropolitalnej Kurji Kraków,
dnia 26 września 1927, † Adam Stefan, ks. A.Obrubański, kanclerz
s. 59-67

12

SPOSÓB SŁUCHANIA MSZY ŚW.

z wykładem ceremonji tejże, według Najśw. Ofiary

krwawej Pana Naszego Jezusa Chrystusa na ołtarzu

Krzyża św.

Gdy lud oczekuje Mszy św. znaczy, że świat

cały i dusze Ojców Świętych w otchłaniach
oczekiwały

przyjścia

obiecanego,

i

w

proroctwach przepowiedzianego Mesjasza P. n.
Jezusa Chr.
Duchu Św. Boże, racz mię przygotować i
wspierać skutecznie, abym wiernie odpowiedział
łasce Bożej i uzyskał wszystkie pożytki ze Mszy
ś

w.

Gdy kapłan wychodzi ze Mszą św. znaczy,
Narodzenie P. Jezusa w Betlejem.

Serce czyste stwórz we mnie, Boże!

I ducha prawego odnów we wnętrznościach
moich. (Ps. 50).
Gdy kapłan przystępuje do ołtarza i stawia na
nim kielich okryty welonem, znaczy: cierpienia
Pana Jezusa przy obrzezaniu, ucieczka do Egiptu
i powrót

do Nazaretu pod opieką N. Jego Matki i

ś

w. Józefa.

Przebacz mi Boże, jeślim Cię kiedy obraził,
skarżąc się na uciski życia, a uzbrój mię mocą do
chętnego znoszenia przykrości mego stanu i
wszelkich cierpień w życiu.

13

Gdy kapłan mszał otwiera, znaczy: P. Jezus

12-letni naucza doktorów w kościele.
Boże mój! Przez potęgę tej Najśw. Ofiary udziel
mi łaski, abym doskonale spełnił świętą wolę
Twoją.

Mów do mnie Panie, bo słucha sługa Twój!

Gdy kapłan zstępuje na najniższy stopień
ołtarza, znaczy ukryte i posłuszne młodzieńcze
ż

ycie P. Jezusa.

Jezu mój posłuszny aż do śmierci, spraw abym
był posłuszny natchnieniom Ducha św. i chodził
zawsze drogą prawdy i cnoty.
Gdy

kapłan

się

ż

egna,

zaczynając

ministranturę,

znaczy

P.

Jezus opowiada

Ewangelję, wjeżdża do Jeruzalem i wstępuje z
uczniami do Ogrojca.

Przeżegnaj się i mów:

Ojcze Przedwieczny! Oddal odemnie ten kielich,
o którym Psalmista wspomina: że z niego będą
pić wszyscy grzeszni na ziemi.
Gdy kapłan schylony mówi Confiteor znaczy
Chrystus Pan modli się na górze Oliwnej, pocąc
się krwawym potem, na Twarz swoją upadając.
O Boże! Wyznaję przed Tobą wszystkie grzechy
moje, z miłości ku Tobie bardzo za nie żałuję,
postanawiam odprawić szczerą spowiedź, i
poprawić się zupełnie. Ku czemu racz mi
pobłogosławić,

udzielić

łaski

skutecznej

14

zbawienia i przebacz mi wszystko, o co proszę
przez przyczynę N. Marji P. i wszystkich
Ś

więtych.

Zbawicielu Najdroższy, za mnie w Ogrojcu

krwawym potem oblany, obmyj mię nim, oblecz
szatę godową, a ja z miłości ku Tobie
przebaczam wszystko moim winowajcom.
Misereatur, znaczy: P. Jezus upomina
uczniów, mówiąc: Czuwajcie i módlcie się...
O Jezu! Nie dopuszczaj na mnie nigdy takich
pokus, o których wiesz, żebym nie zwalczył i
racz mię obdarzyć łaską pobudzającą do
dobrego, abym w uczynkach na chwałę Twoją
nigdy nie zasypiał i drugich pobudzał do
dobrego.
Gdy kapłan ołtarz całuje, znaczy: Judasz
Chrystusa Pana pocałunkiem żydom wydaje.
O Jezu! Racz mię wspierać skutecznie, abym
wiary Twej nigdy nie zdradził myślą, mową lub
uczynkiem.
Kapłan idzie na róg ołtarza i zaczyna Introit,
znaczy: P. Jezus pojmany i do Annasza
prowadzony.
O Baranku! Na rzeź pojmany, nie podawaj mię
w ręce moich nieprzyjaciół, i posiądź całkowicie
moje serce.
Gdy kapłan powtarza Kyrie elejson, znaczy:
Piotr się zapiera Chrystusa Pana.

15

Jezu mój, miłosierdzia!

Odpust (Racc. 57) 100 dni za każdorazowe
odmówienie tej modlitewki ze skruszonem
sercem i pobożnie. (Pius IX. Deor. Św. Kongr.
Odp. D. 24 września 1846).
Gdy się kapłan obróci do ludu i mówi lub
ś

piewa: ,,Dominus vobiscum’’ znaczy: Chrystus

spojrzał na Piotra, który gorzko zapłakał.
Wejrzyj na mnie Jezu okiem miłosierdzia
Twego, i daj mi doskonałą skruchę przy każdej
spowiedzi osobliwie w godzinę śmierci i chroń
mię od złych okazji. O co Cię proszę przez
przyczynę św. Piotra.
Gdy kapłan znowu idzie na róg ołtarza i tam
czyta modlitwy i Epistołę, znaczy: Jezus
Chrystus prowadzony był do Heroda.
O Jezu! Ty sam racz wynagrodzić com ja
zaniedbał w miłości Bożej, i we wszystkich
moich obowiązkach; przeto miłość, uwielbienie i
chwałę, jaką składasz Majestatowi Bożemu, oraz
doskonałość spraw Twoich, racz za mnie Bogu
Ojcu ofiarować.
Gdy kapłan idzie na drugą stronę ołtarza i
czyta Ewangelją, zn.: Pan Jezus prowadzony był
do Piłata.
Racz mię wspomagać Boże, abym się nie
wstydził wyznawać Cię przed światem, abym

16

raczej był gotów ponieść męczeństwo, niż się
zaprzeć wiary świętej.
Daj mi o Panie! Doskonałą wiarę, nadzieję i
miłość; oraz ciągłą pamięć na ostateczne rzeczy i
na to, że: serca skruszonego i uniżonego Boże
nie wzgardzisz. śe najszczęśliwszy, kto ma
czyste sumienie, wolne od grzechów, od
krzywdy ludzkiej; że: jałmużna od śmierci
wybawia... że wielkich zasług nabędziesz, dając
dobry przykład i chroniąc bliźnich od piekła. śe
modlitwa jest kluczem do nieba, a ufność
wszystko otrzymuje.
Gdy kapłan rozbiera kielich, zn.: P. Jezusa z
szat obnażają.
O Jezu! Zawstydzony za moje grzechy, daj mi
czystość duszy i ciała, i w niej wytrwanie do
końca.
Gdy kapłan chleb i wino ofiaruje, znaczy Chr.
Pan Ciało swoje na biczowanie i mękę krzyżową
za nas ofiarował.
Panie! Nienawidzę grzechów, które popełniłem,
czuję za nie żal i obrzydzenie najwyższe.
Ofiaruję Ci na zadośćuczynienie za nie Boskiego
Syna Twego, który się tu na ołtarzu ofiaruje, i
błagam Cię przez Jego zasługi o przebaczenie,
łaskę poprawy i wytrwania.
Gdy kapłan nalewa wino w kielich, zn.: Z
ubiczowanego P. Jezusa Krew się Najśw. Leje.

17

Wiem o Panie! śe wiele jest biczów na
grzesznika;

owóż

tu

mię

karz

podlug

miłosierdzia Swego, byłeś mi na wieki
przebaczył. Proszę Cię Boże Ojcze o zbawienie
nie dla tylu bliźnich, ile kropli Krwi Zbawiciel
przelał; którą to Najśw. Krew zań i za siebie
ofiaruję Tobie.
Gdy kapłan nakrywa kielich, zn.: Chrystus
Pan był cierniową koroną ukoronowany.
Jezu mój! Przez to cierniem ukoronowanie
proszę, nie oddalaj mię w godzinę śmierci od
korony chwały niebieskiej; a przez Twoje
milczenie wśród tylu zniewag, przepuść mi
grzeszne słowa i spraw, abym odtąd daru mowy
używał na chwałę Twoją, na zbawienie moje i
bliźnich.
Umywanie rąk, zn.: że Piłat chcąc się okazać
niewinnym, umył ręce.
Przebacz mi Boże, że nieraz sam zgrzeszywszy,
składałem winę na drugich; zachowaj mię od
niewolnictwa względów ludzkich, od obłudy, i
od wszelkiego grzechu, na wieki!
Gdy kapłan obraca się i mówi: ,,Orate
fratres’’, znaczy: Piłat Chrystusa pokazał żydom,
mówiąc: ,,Oto człowiek’’.
Niechaj Pan raczy przyjąć z rąk twoich tę ofiarę
na cześć i chwałę Imienia swojego, oraz na
pożytek nasz i całego Kościoła Swojego. Amen.

18

(Tu można jeszcze wymienić szczególną swoją
intencję, w jakiej się głównie słucha Mszy św.).
Gdy kapłan cicho się modli, czyli Sekretę
mówi, zn.: tajemne i wewnętrzne boleści Jezusa.
Chcąc Tobie Przenajśw. Trójco oddać cześć i
chwałę należną Twemu Majestatowi, korzę się
przed Tobą, i co czyni Jezus, ja to czynić pragnę,
ofiaruję Ci Jego uwielbienia i tę Mszę św. przez
ręce kapłana; i proszę Cię Boże Ojcze przez tę
miłość, z jaką Jezus poniósł za nas mękę i z jaką
się Tobie co dzień we Mszach św. ofiaruje,
przebacz mnie i moim bliźnim wszystkie grzechy
i daj nam łaskę ostateczną zbawienia.
Prefacja,

zn.:

niesienie

krzyża

przez

Chrystusa Pana.
O Jezu! Spraw abym sobie nie wybierał
krzyżów, lecz przyjmował chętnie jakie mi
zsyłasz i szedł rączo w ślady Twoje. Przebacz mi
wszystkie uskarżenia się i niecierpliwości.
Sanctus, znaczy potrójny upadek P. Jezusa
pod krzyżem.
Ś

więty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów, pełna

jest ziemia majestatu chwały Twojej. Chwała
Ojcu,

chwała

Synowi,

chwała

Duchowi

Ś

więtemu.

Odpusty (Racc. 3) 100 dni raz na dzień, za
odmówienie tego Trisagium anielskiego ze
skruszonem sercem i nabożnie. 2) 100 dni, trzy

19

razy na dzień: w niedziele, w uroczystość św.
Trójcy i przez oktawę tego święta. 3) Odp. zup.
raz w miesiąc w dniu do wyboru, gdy kto
odmawia to pienie anielskie codzień przez
miesiąc. Warunki: Spowiedź, Komunja św.,
modlitwa przez czas jakiś na intencję Ojca św.
(Klem. XIV. Dekr. Św. Kongr. Odp. d. 26
czerwca 1770).
Memento, czyli wspomnienie za żywych, zn.:
wielkie boleści P. Jezusa na górze Kalwarji.
Przeszyj Jezu serce moje strzałami miłości
Twojej, abym Cię ukochał bez granic na wieki;
abym zbawiennie rozpamiętywał mękę Twoją i
wraz

z

moimi

krewnymi

i

znajomymi

błogosławił Cię w niebie.
Gdy kapłan czyni trzykroć nad kielichem
krzyże, zn.: przybicie P. Jezusa trzema
gwoździami do krzyża.
Zbawicielu mój, przez tę boleść zniesioną, gdy
Cię przybijano do krzyża, przebacz mi, żem Cię
ranił w osobie moich bliźnich zemstą, gniewem i
zazdrością. Uczyń mię wyrozumiałym na błędy
drugich, a surowym dla siebie. Spraw, abym
krzyżował pokutą moje ciało, i pozbył się
wszystkich wad.
Gdy kapłan poświęca Hostję i przemienioną w
Ciało Pańskie, oraz z winem przemienionem w
N. Krew P. Jezusa, zn.: jako Chrystus Pan z

20

krzyżem był podniesiony, wylewając Krew z
Ran na odkupienie świata.

Pan mój i Bóg mój.

Najdroższy mój Zbawicielu! Cześć, uwielbienia,
hołd, stokrotne podzięki i błogosławieństwa,
składam Ci od siebie i w imieniu wszystkich
stworzeń, za dzieło odkupienia ludzi. Racz się za
moich i za mnie ofiarować Bogu Ojcu, ubogacać
nas Twemi zasługami, namaść N. Krwią, którąś
przelał co do kropelki, uświęć nas i zbaw na
wieki.
Memento, czyli wspomnienie za umarłych,
zn.: Chrystus modlił się za nieprzyjaciół swoich i
grzeszników, mówiąc:

Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą co czynią.

Trójco Przenajśw. ofiaruję Ci tę Mszę św.
przenajdroższą Krew, mękę, zasługi i całego
Jezusa,

oraz

skarb

Kościoła

ś

w.

na

zadośćuczynienie za moje grzechy i wszystkich
ludzi; na wynagrodzenie Ci wszystkich zniewag,
bluźnierstw i świętokradztw; na podziękowanie
za wszystkie dobrodziejstwa mnie i całemu
ś

wiatu udzielone; oraz na wyjednanie łask

potrzebnych a skutecznych, osobliwie łaski
ostatecznej zbawienia dla mnie i dla wszystkich
ludzi; a duszom w czyśćcu jak najprędszego
oswobodzenia. O Jezu! poleć mnie Matce
Swojej.

21

Gdy kapłan bije się w piersi, mówiąc: ,,Nobis
quoque’’,

znaczy:

Chrystus

odpuszcza

nawróconemu łotrowi.
Panie! nie jestem zdolny złożyć Ci dzięk
należnych, lecz ofiaruję Ci Krew Jezusa Chr.,
która płynie na ołtarzu podczas tej Ofiary i
wszystkich Mszy św., które się w tej chwili na
całym świecie odprawiają.
Gdy kapłan mówi lub śpiewa: Pater noster,
zn.: Chrystus mówił siedm słów na krzyżu.

Zmów:

,,Ojcze nasz’’... Jezu Najdr. Konający, zmiłuj się
nad konającymi w tej chwili i w tej dobie
mającymi skonać, nawróć ich i zbaw! A racz i
mnie przybyć na ratunek w chwili skonu, uświęć
mię i weź do nieba; o co Cię proszę przez siedm
boleści N. Marji P. Pragnąc ci osłodzić gorzki
skon, ofiaruje Jej serce i moje, oraz miłość
wszystkich Świętych.
Gdy kapłan wpuszcza cząstkę Hostji do
kielicha, zn.: Longin otwiera bok P. Jezusa, a
dusza Chrystusa wstąpiła do otchłani.
Wodą z boku Twojego obmyj mię P. Jezu; daj mi
najczystszą intencję we wszystkich sprawach.
Wszystkie też w dzisiejszej dobie, moje dobre i
obojętne myśli, pragnienia, słowa i uczynki,
wraz z Twoją Panie męką i zasługami, ofiaruję

22

Trójcy Przenajśw. na te wszystkie intencje, na
jakie się modliłem podczas tej Mszy św. i na...
(tu

jeszcze

można

dodać

jaką

intencję

szczególną). Racz je, Zbawicielu, we mnie
sprawować, udoskonalać i kierować mną.
Położona na patynie przełamana Hostja, zn.:
ż

e ciało P. Jezusa zostało złożone na łono N.

Matki Jego.
O Matko bolesna! spółbolejąc nad Tobą,
stokrotne Ci dzięki składam, żeś nam dała
Boskiego Twego Syna na okup świata, i za to,
coś z Nim współcierpiała. Proszę Cię przez Jego
Rany, racz mnie i moich zawsze otaczać swą
opieką, wyjednać łaski potrzebne, uświęcenie i
zbawienie wieczne.
Gdy kapłan bije się w piersi, mówiąc:
,,Domine non sum dignus’’, znaczy, że wiele
ludzi przy śmierci Jezusowej w piersi się bili.
P. Jezu, korzę się u stóp Twoich i nieskończone
Tobie dzięki składam za dokonane dzieło
odkupienia. Wierzę w Ciebie i we wszystko, co
Kościół św. do wierzenia podaje, gdyż Tyś tak
objawił, nieomylna Prawdo. Ufam, że mię
zbawisz, boś najmiłosierniejszy, a wszystko
możesz. Kocham Cię, boś najwyższe Dobro.
Komunja kapłańska znaczy: Złożenie Ciała
Chrystusowego do grobu.

23

Jezu utajony w Przen. Sakramencie, bądź mi
przez całe życie posiłkiem, któryby mię w Ciebie
przemienił. Spraw, abym Cię w godzinę śmierci
przyjął czystem sercem, jako zasiłek na drogę
szczęśliwej wieczności.
Ablucja, czyli popłukanie kielicha, zn.:
obmycie i wonnemi maściami namaszczenie
Ciała Chrystusowego.
Zbawicielu mój, udziel mi łaski skutecznej,
abym wiernie z nią współdziałając, postępem w
cnotach, roztaczał wonność miłą i zbawienną dla
bliźnich.
Gdy kapłan potem idzie do mszału, znaczy:
Zmartwychwstanie Chrystusowe.
Zwycięzco śmierci, daj mnie, moim i tu
obecnym, zwycięstwo i tryumf wiekuisty,
abyśmy kiedyś chwalebnie zmartwychwstali.
Gdy kapłan obraca się do ludu, mówiąc:
,,Dominus vobiscum’’, znaczy: Chrystus ukazuje
się Magdalenie i uczniom swoim.
Pokaż mi Jezu, Oblicze Twoje w królestwie
niebieskiem, abym z oglądania Twej chwały,
cieszył się z Świętymi wiecznie.
Gdy kapłan mówi modlitwy, zn.: Chrystus
swe łaski udziela, Tomasza i uczniów w wierze
utwierdza.
Przyjdź Duchu Św., napełnij duszę moją; racz
mię obdarzyć siedmiu Twymi darami. Zachowaj

24

mnie i moich od błędów niedowiarstwa; daj
powstanie ze złego, a wytrwanie w dobrem.
Ostatnie ,,Dominus vobiscum’’, zn.: P. Jezus
nad

Kościołem

zwierzchnictwo

powierza

Piotrowi, mówiąc: ,,Paś baranki moje, paś
owieczki moje’’.
O Jezu spraw, abym jaknajdoskonalej spełniał
obowiązki moje i Tobie jaknajwięcej dusz
pozyskał.
Gdy kapłan mówi: ,,Ite Missa est’’, znaczy:
Pan Jezus przed swojem Wniebowstąpieniem
Apostołów na opowiadanie Ewangelji wysyła.
Nawróć, o Boże, zaślepionych i niedowiarków, a
mnie racz dać wytrwanie w świętej wierze. Racz
spojrzyć na świat, że żniwo wielkie, i daj nam
nowych robotników gorliwych, i nowych
Ś

więtych.

Gdy kapłan daje błogosławieństwo, zn.: Pan
Jezus

wstępuje

do

nieba

dawszy

błogosławieństwo.
Błogosław mi Jezu! jakoś błogosławił Swej
Matce i Apostołom przy Wniebowstąpieniu,
niech się to błogosławieństwo stanie źródłem
łask, które mi są potrzebne, oraz rękojmią
ostatniego błogosławieństwa, jakie dasz swoim
wybranym, gdy ich powołasz do posiadania
wiecznej szczęśliwości.

25

Gdy kapłan czyta ostatnią Ewangelję, zn.:
Zesłanie Ducha Świętego.
Dzięki Ci Duchu, Przenajśw. za dzieło
odrodzenia, za tę Mszę świętą, za każdy z osobna
dar i łaskę otrzymaną od Ciebie.
Gdy kapłan odchodzi od ołtarza, znaczy:
Apostołowie

Ś

więci

rozchodzą

się

na

opowiadanie Ewangelji Pana naszego Jezusa
Chrystusa.
Spraw o Boże! aby moje życie stało się żywą
Ewangelją i abym się co dzień pomnażał w
zasługach. Amen.

Ibidem: s. 70-87.

26

Drugi sposób słuchania Mszy św.

Zalecany, gdy kto wśród Mszy św. ma zamiar
odmawiać Różaniec lub inne modlitwy; albo,
gdy kilka Mszy św. wchodzi w małych pauzach
po sobie, a we wszystkich chce uczestniczyć.
Msza św. dzieli się na cztery części: Pierwszą
część od początku do Ewangelji, ofiaruj jako
uwielbienie Ojca niebieskiego mówiąc: Boże
mój! uwielbiam Twój Majestat nieskończony!
Chciałbym(łabym) uwielbić Cię godnie, lecz
nędzny(a) grzesznik(nica) jakże uczynić to
zdołam? Składam Ci, jako Ofiarę, uwielbienie
Jezusa

Chrystusa,

który

się

na

ołtarzu

ofiarowuje.

W drugiej części, to jest od Ewangelji po
podniesieniu, składa Ofiarę za grzechy twoje i
mów: Panie! Nienawidzę grzechów, które
popełniłem(am), czuje za nie żal i obrzydzenie
najwyższe. Ofiaruje Ci na zadośćuczynienie za
nie Boskiego Syna Twego, który się tu na ołtarzu
ofiaruje, i błagam Cię przez Jego zasługi o
przebaczenie, łaskę i poprawy i wytrwanie.

W trzeciej części tj. od Podniesienia do Komunji,
ofiaruj Ojcu Przedwiecznemu Chrystusa Pana,
jako ofiarę dziękczynienia za wszystkie łaski i

27

dobrodziejstwa, które od Niego odbierasz i mów:
Panie! nie jestem zdolny(a) złożyć Ci dzięk
należnych; lecz ofiarowuję Ci Krew Jezusa
Chrystusa, która płynie na ołtarzu

podczas tej

Ofiary i wszystkich Mszy świętych, które się w
tej chwili na całym świecie odprawiają.

W czwartej części tj. od Komunji do końca proś
z ufnością o łaski potrzebne, a w szczególniej o
ż

al za grzechy i wytrwanie w miłości Bożej.

Podczas, gdy kapłan lud pobłogosławi wzbudź
skruchę i wdzięczność ku Panu Bogu za
wszystko i mów: O Boże Wszechmocny, udziel
mi błogosławieństwa Twego za pośrednictwem
kapłana; niech ono oddali odemnie wszystkie
zasadzki nieprzyjacielskie; niech spocznie na
każdej mojej myśli, słowie, zamiarach i czynach
moich, aby się stały miłymi P. Bogu. Niech to
błogosławieństwo spłynie też na cały naród
polski.

Ibidem: s. 87-88

28

MODLITWA,

w której dusza staje się uczestniczką wszystkich ofiar

Mszy św., które się odprawiają po całym świecie.

Przyjmij, Ojcze Święty Wszechmogący, wieczny
Boże, wszystkie niepokalane ofiary Ciała i Krwi
Syna Twego Jezusa Chrystusa, które Tobie dnia
dzisiejszego niezliczeni kapłani na całym świecie
ofiarują i ofiarować będą aż do skończenia
ś

wiata, którą też i ja sam (a), niegodny (a) sługa

Twój (a) oddaję Tobie, Bogu mojemu żywemu i
prawdziwemu, ofiarując z Chrystusem i całym
Kościołem św. za niezliczone grzechy moje i
niedbalstwa w służbie Twojej świętej, oraz i za
wszystkich ludzi, za potrzeby duchowne i
doczesne powinnych moich, za podwyższenie
Kościoła św., za Ojca św. ze wszystkiem
Duchowieństwem, za przyjaciół i nieprzyjaciół
naszych, żywych i zmarłych, za tych wszystkich,
którzy dziś po całym świecie bez Chrztu św.,
jednak w pragnieniu przyjęcia go, umierać będą.
Przyjmij ich Panie do Siebie, żeby nie poginęli;
ofiaruję Ci jeszcze za dusze Rodziców moich i za
wszystkie dusze zmarłych, osobliwie za dusze N.
N., którym winny (a) jestem szczególniejszą
wdzięczność i pamięć w moich niegodnych
modlitwach.

29

Przy tych ofiarach Przenajśw. Sakramentu
oddaję Ci, o Boże, duszę, serce i ciało moje,
wszystkie siły moje, rozum, pamięć, wolę moją,
wszystkie utrapienia moje, oraz i boleści konania
mego, które łączę z zasługami życia, męki i
ś

mierci Jednorodzonego Syna Twego. Rzucam

wszystkie

nieprawości

moje

w

przepaść

nieprzebranego Miłosierdzia Twego, proszę Cię,
abyś mnie nie według wielkości grzechów
moich, ale według wielkiego miłosierdzia karał,
któryś nas tak umiłował, żeś Jedynego Syna
Twego na śmierć okrutną wydał, za co niech Ci
będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen.
O Jezu! modlitwy moje, prace, zajęcia,
cierpienia, nic nie warte same przez się, ale je
łączę z zasługami bolesnej Męki i Śmierci
Twojej. Skrapiam je łzami i Krwią Twoją, aby
one w oczach Twoich były miłe i wdzięczne,
mnie zaś i tym, za które je ofiaruję, aby były
pożyteczne i zbawienne. Amen.

Ibidem: s. 80

30