SPRAWOZDANIE Z WYKONIANIA ĆWICZENIA NR 4 

WYTRZYMAŁOŚĆ GRUNTU NA ŚCINANIE 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 

Grupa Bu-21a IV 

 

Weronika Kuźnik 

Grzegorz Kaniewski 

Paweł Balcer 

Szymon Bejenka 

1.

 

Analiza makroskopowa gruntu 

 

Analizowanym gruntem jest piasek średni – grunt mineralny niespoisty. Pozostawione ślady  na 

dłoniach wskazują na to że grunt jest wilgotny (świadczy o tym również ciemniejsza barwa gruntu). 

Badana próbka nie reaguje z kwasem solnym -  zawartość węglanów wapnia jest śladowa lub równa 

zeru. 

 

 

2.

 

Opracowanie wyników 

 

Stałe dynamometrów: 



 2,07



 



 2,11



 

 

Pole powierzchni ścinania 
  0,0064 



 

 

Przykładowe obliczenia 

∆









 





50  0,0064

2,07

 0,15 

∆



 0,12   







 ∆





2,11  0,12

0,0064  39,56 

 

 

Zestawienie wyników badania 

L.p. 

n= 

Obciążenie 

pionowe 

σ

n

 

[kPa] 

Odkształcenie 

dynamometru pionowego 

∆









 



 

[mm] 

Odczytane odkształcenie 

dynamometru poziomego 

∆



 





 



! 

[mm] 

Wytrzymałość na 

ścinanie 









 ∆



 

[kPa] 

1 

50 

0,15 

0,12 

39,56 

2 

100 

0,31 

0,22 

72,53 

3 

150 

0,46 

0,28 

92,31 

4 

200 

0,62 

0,34 

112,09 

5 

300 

0,93 

0,45 

148,36 

 

 

Wykres prostej Coulomba w załączeniu. 

Spójność – dla gruntu niespoistego: c=0 

Kąt tarcia wewnętrznego: 

"#$ 

165

300  0,55    $  %
"#0,55  28,8°

 

 

 

 

 

3.

 

Wnioski 

 

Teoretyczny kąt tarcia wewnętrznego wg normy PN-81/B-03020-3 dla piasku średniego (stopień 

zagęszczenia 0.2

÷1.0) zawiera się w przedziale 30÷35°. W doświadczeniu otrzymaliśmy wartość 

nieznacznie mniejszą (28,8°). Powodem tego jest nie sprawdzony stan dynamometru, który 

mógł wskazywać niedokładne wielkości. Zapewne na nieznaczne zaniżenie wyniku pomiarów 

miała wpływ wilgotność gruntu. Nie bez wpływu był brak doświadczenia studentów.