SPRAWOZDANIE Z WYKONIANIA ĆWICZENIA NR 4
WYTRZYMAŁOŚĆ GRUNTU NA ŚCINANIE
Grupa Bu-21a IV
Weronika Kuźnik
Grzegorz Kaniewski
Paweł Balcer
Szymon Bejenka
1.
Analiza makroskopowa gruntu
Analizowanym gruntem jest piasek średni – grunt mineralny niespoisty. Pozostawione ślady na
dłoniach wskazują na to że grunt jest wilgotny (świadczy o tym również ciemniejsza barwa gruntu).
Badana próbka nie reaguje z kwasem solnym - zawartość węglanów wapnia jest śladowa lub równa
zeru.
2.
Opracowanie wyników
Stałe dynamometrów:
2,07
2,11
Pole powierzchni ścinania
0,0064
Przykładowe obliczenia
∆
50 0,0064
2,07
0,15
∆
0,12
∆
2,11 0,12
0,0064 39,56
Zestawienie wyników badania
L.p.
n=
Obciążenie
pionowe
σ
n
[kPa]
Odkształcenie
dynamometru pionowego
∆
[mm]
Odczytane odkształcenie
dynamometru poziomego
∆
!
[mm]
Wytrzymałość na
ścinanie
∆
[kPa]
1
50
0,15
0,12
39,56
2
100
0,31
0,22
72,53
3
150
0,46
0,28
92,31
4
200
0,62
0,34
112,09
5
300
0,93
0,45
148,36
Wykres prostej Coulomba w załączeniu.
Spójność – dla gruntu niespoistego: c=0
Kąt tarcia wewnętrznego:
"#$
165
300 0,55 $ %"#0,55 28,8°
3.
Wnioski
Teoretyczny kąt tarcia wewnętrznego wg normy PN-81/B-03020-3 dla piasku średniego (stopień
zagęszczenia 0.2
÷1.0) zawiera się w przedziale 30÷35°. W doświadczeniu otrzymaliśmy wartość
nieznacznie mniejszą (28,8°). Powodem tego jest nie sprawdzony stan dynamometru, który
mógł wskazywać niedokładne wielkości. Zapewne na nieznaczne zaniżenie wyniku pomiarów
miała wpływ wilgotność gruntu. Nie bez wpływu był brak doświadczenia studentów.