Apel do Narodu Polskiego

przedstawicieli świata nauki i kultury zebranych w Krakowie

w dniu 3 maja 2003 r.

W historycznej stolicy Polski, u stóp Wzgórza Wawelskiego, w dniu 3 maja 2003
roku, zebrali się przedstawiciele środowisk akademickich i instytutów naukowych,
świata kultury i sztuki, by przeprowadzid debatę na temat „Odpowiedzialnośd elit
w trudnych dla Narodu chwilach”. Debata odbyła się z inicjatywy Klubu „Myśl dla
Polski”, a jej temat nawiązuje do rocznicy Konstytucji 3 Maja. W owym to dniu,
ponad 200 lat temu, nasi przodkowie próbowali podjąd dzieło naprawy
Rzeczpospolitej, zagubionej w politycznej niemocy i pogrążonej w moralnym
chaosie. Analogia z dzisiejszą sytuacją Polski przypomina o tamtym wysiłku, który
przyszedł zbyt późno i tylko zmobilizował zewnętrznych i wewnętrznych wrogów
Polski do jeszcze szybszego unicestwienia paostwa polskiego. Dzisiaj, wrogowie nie
grożą orężem wojennym, bo wypracowali inne, znacznie bardziej wyrafinowane
metody ubezwłasnowolnienia paostw i narodów. W swojej przebiegłości pragną,
aby pozbawienie nas wolności odbyło się z naszym udziałem, niejako naszymi
rękami i umysłami. Takim zrzeczeniem się możliwości decydowania o własnym
losie ma byd głosowanie na „tak” w referendum akcesyjnym do Unii Europejskiej.



Są w historii Narodu chwile wyjątkowe, kiedy powszechne jest przekonanie o
niezwykłej wadze zachodzących wydarzeo. Z najnowszej historii takimi
wydarzeniami były zryw Solidarności w roku 1980 oraz przemiany roku 1989.
Niestety, musimy z bólem przypomnied, że nadzieja, jaką przyniósł ruch
Solidarności została brutalnie zdławiona wprowadzeniem stanu wojennego, zaś
pokłady społecznego entuzjazmu z roku 1989 zostały pogrzebane haniebnym
kontraktem okrągłego stołu, którego konsekwencją jest zgubna polityka
rządzących od tego czasu Polską ekip. Próba wprowadzenia Polski do Unii
Europejskiej jawi się jako kolejne ogniwo w tym tragicznym łaocuchu wydarzeo.
Dlatego, w tej prawdziwie trudnej chwili, przekazujemy nasze przesłanie do
Narodu Polskiego – pragniemy, by głos przestrogi dotarł do wszystkich rodaków w
Polsce i w szerokim świecie.


Najpierw, musimy pokrótce przypomnied jeszcze raz te zasadnicze zagrożenia,
jakie niesie ze sobą członkostwo Polski w Unii Europejskiej.


1) Nastąpi zasadnicze osłabienie pozycji Kościoła Katolickiego i wartości
chrześcijaoskich w życiu Polski i Polaków, zwłaszcza zaś w życiu publicznym.
Dotychczasowe doświadczenia oraz deklaracje prominentnych polityków
Zachodniej Europy pokazują jasno, że dla Kościoła i wartości chrześcijaoskich nie
ma miejsca w życiu publicznym Unii Europejskiej. W Polsce, będącej członkiem

Unii Europejskiej będzie to oznaczad utratę zasadniczych elementów tożsamości
narodowej, dalszy upadek moralności publicznej oraz legalizację aborcji,
małżeostw jednopłciowych, eutanazji, eksperymentów genetycznych. Nastąpi
dalsza degradacja modelu wychowania i utrwalenie w polskiej szkole edukacji
liberalnej, kształtującej w młodzieży postawę obojętności, relatywizm moralny, a
nawet niechęd wobec religii i kultury naszego Narodu.



2) Nastąpi stopniowa utrata Ziem Zachodnich i Północnych, głównie na rzecz
żywiołu niemieckiego. Piastowskie te ziemie Polska odzyskała po II wojnie
światowej, jako akt sprawiedliwości dziejowej. Musimy byd świadomi, że z winy
władz Rzeczpospolitej – tych samych władz, które agitują za członkostwem Polski
w Unii Europejskiej – do dziś sprawy własności na tych terenach nie zostały
prawnie uregulowane. Już obecnie formułowane są roszczenia rewindykacyjne
wobec tych ziem, a skala tych roszczeo wzrośnie znacząco po wejściu Polski do
Unii Europejskiej, kiedy to sprawy rozpatrywane będą przez niepolskie sądy
unijne. Dodatkowo, nastąpi pełna legalizacja zawartych do tej pory transakcji
kupna i dzierżawy gruntów ornych i nieruchomości.


3) Kryzys ekonomiczny, straszliwie osłabiający Polskę, pogłębi się i przedłuży na
wiele lat. Wzrośnie i tak już wysokie bezrobocie – przyznają to obecnie otwarcie
zwolennicy wejścia Polski do Unii Europejskiej. Wobec konieczności
odprowadzania składek do unijnej kasy, pogłębią się trudności budżetowe
obejmujące takie dziedziny życia, jak ochrona zdrowia, edukacja i nauka, pomoc
społeczna. Z powodu kosztów akcesji, wzrosną istniejące obciążenia podatkowe
oraz pojawi się nowy, grożący wywłaszczeniem Polaków z ziemi i domów podatek
katastralny. Przy wysokim bezrobociu w Unii Europejskiej (np. w samych
Niemczech jest ponad 4 miliony bezrobotnych) oraz z tzw. okresami
przejściowymi, perspektywa zatrudnienia znaczącej liczby Polaków w krajach Unii
Europejskiej jest obietnicą kłamliwą.



4) Nastąpi utrwalenie obecnego, patologicznego systemu władzy w Polsce. Do Unii
Europejskiej wprowadzają nas i za tym wprowadzeniem agitują ci sami, którzy
brali udział w tłumieniu ruchu Solidarności, zawierali haniebny kontrakt okrągłego
stołu, a następnie rządzili Polską przez ostatnie 14 lat w ramach wszelkich
ugrupowao, koalicji i ekip rządowych. W Polsce sytuacja większości obywateli
może ulec poprawie tylko wtedy, jeśli przywileje tej pasożytniczej grupy zostaną
zlikwidowane. Środowiska te wielokrotnie wykazały, iż głównym motywem ich
działalności jest własny, indywidualny bądź grupowy interes, jakże często związany
ze służbą obcym, nieprzyjaznym Polsce ośrodkom. Dlatego, wejście Polski do UE
oznacza utrwalenie przywilejów obecnych struktur władzy, które uzyskają mocne
wsparcie z Brukseli od swoich przedstawicieli w strukturach unijnych.

5) Nastąpi zniszczenie indywidualnej polskiej własności, przede wszystkim w
rolnictwie oraz upadek większości małych i średnich firm. Wbrew wielu
negatywnym doświadczeniom, prowadzona w Unii Europejskiej tzw. wspólna
polityka rolna zakłada preferowanie wielkich farm, produkujących żywnośd
metodami przemysłowymi i w oparciu o najemną siłę roboczą. Dla polskiej wsi
oznacza to, że gospodarstwa rodzinne stracą rację bytu i zagrożone upadłością
będą sprzedawad swoją ziemię, która zostanie wykupiona przez ogromne grupy
kapitałowe. Na tych ziemiach powstaną ogromne latyfundia, z mechanizacją,
chemizacją i genetycznymi modyfikacjami upraw i hodowli. Upadek wsi znacznie
zwiększy liczbę bezrobotnych w Polsce. Ze względu na wysokie koszty
dostosowania do tzw. standardów unijnych, większośd małych i średnich firm nie
spełni unijnych norm, co doprowadzi do ich eliminacji z rynku.



Jako przedstawiciele świata nauki i kultury wyrażamy zdecydowaną dezaprobatę
wobec działao tych przedstawicieli naszych środowisk, którzy już to z naiwności,
już to z chęci łatwego zysku brali udział w niszczeniu Polski w ciągu ostatnich
kilkunastu lat. Jesteśmy dumni z przynależności do Narodu Polskiego, z życia na
polskiej ziemi i z polskiej tożsamości narodowej. Dla Narodu Polskiego chcemy
pracowad i Narodowi Polskiemu chcemy służyd na miarę swoich sił. Zdajemy sobie
sprawę, że odrzucenie przez Polaków akcesji do Unii Europejskiej nałoży także na
nas obowiązek pracy nad politycznym i ekonomicznym programem dla Polski
suwerennej, na miarę naszych ambicji i oczekiwao.


Wobec dramatycznie zafałszowanej propagandy i całkowitego braku uczciwej
debaty w środkach masowego przekazu, musimy zwrócid się do Was
bezpośrednio, kochani Rodacy, nasi bracia i nasze siostry, dzieci jednej matki,
Ojczyzny naszej. Nie wierzcie bałamutnym hasłom propagandowym, w myśl
których członkostwo Polski w Unii Europejskiej rozwiąże nasze polskie problemy.
Nie wierzcie, że zrzeczenie się zasadniczych atrybutów suwerenności przyniesie
poprawę materialnego bytu Polaków. Nie wierzcie w altruizm unijnych struktur,
które w ciągu ostatnich lat tzw. procesu dostosowawczego oraz w trakcie
negocjacji ze stroną polską wielokrotnie i boleśnie pokazały, czym jest dla nich
Polska i Polacy. Zaproponowane Polsce i przyjęte przez polskie władze zapisy
traktatu akcesyjnego nie pozostawiają złudzeo, że Ojczyźnie naszej przypisana jest
rola członka Unii Europejskiej całkowicie podrzędnej kategorii.



Musimy uwierzyd w swoje możliwości, naszą pracą i naszą służbą podjąd
samodzielnie trud powstrzymania upadku Rzeczpospolitej. Jest to droga trudna i
nie obiecująca łatwych i szybkich sukcesów. Ale każda obietnica „innej drogi” jest
podłym kłamstwem, obliczonym na wykorzystanie zniechęcenia i apatii milionów
umęczonych Polaków. Tylko Naród wolny może mied szansę budowy swojej
pomyślności w oparciu o własną zaradnośd i własną pracę. Chcemy i możemy
współpracowad z innymi narodami i innymi paostwami, ale tylko jako „równi

wśród równych i wolni wśród wolnych”.


Pragniemy nawiązad do naszej odpowiedzialności za losy Europy, w której
jesteśmy jako Naród i jako paostwo od ponad tysiąca lat. Jesteśmy przekonani, że
jednośd Europy powinna byd budowana na gruncie wspólnych wartości
duchowych, a nie poprzez brutalną walkę interesów i dążenie do maksymalnego
poziomu konsumpcji. Europa jest dzisiaj nieprzygotowana do takiego
zjednoczenia, na jakie zasługują narody europejskie. Odrzucając korzenie
cywilizacji łacioskiej, wprowadzając etyczny relatywizm, sprzyjając ścieraniu się
egoistycznych interesów – tworzy Unia Europejska arenę bezwzględnej walki
ekonomicznej i kulturowej, a nie perspektywę wspólnoty ducha i solidarności,
która dawałaby szansę na sprawiedliwy i równomierny rozwój całości. Wbrew
dążeniom europejskich społeczeostw, w Unii Europejskiej wzmacniane są
tendencje do budowy jednej centralnej struktury ponad paostwowej, z
rozrastającą się marnotrawną i kosztowną biurokracją, która siecią szczegółowych
przepisów, nakazów i regulacji oplata coraz szersze dziedziny życia. Europa
jednocząca się w takim kierunku, jaki nadają jej obecne struktury Unii Europejskiej
– pozbawiająca się własnych korzeni oraz ubogacającej różnorodności i harmonii,
opartej na przejrzystym fundamencie etyczno-moralnym – nie daje szans na
wyzwolenie twórczego potencjału jej mieszkaoców, nie daje żadnej nadziei na
pozytywne współzawodnictwo ze światem zewnętrznym.


Świadomi zatem poważnego zagrożenia, przed jakim stanął Naród Polski, w
poczuciu odpowiedzialności za trwanie suwerennego Paostwa Polskiego i w trosce
o zachowanie dóbr materialnych i duchowych naszej Ojczyzny, wzywamy
wszystkich Polaków do odpowiedzialnego uczestnictwa w czerwcowym
referendum i do głosowania przeciw wejściu Polski do Unii Europejskiej.
Odrzucenie członkostwa Polski w Unii Europejskiej będzie pozytywnym wstrząsem
dla Polski i dla Europy. W Polsce będzie to jasny i mocny werdykt, odrzucający całą
klasę polityczną odpowiedzialną za zły kierunek przemian po 1989 roku, a to może
byd początkiem naprawy Rzeczpospolitej. W Europie zaś pojawi się klarowny
sygnał do poszukiwania nowego modelu jednoczenia, zgodnego z tradycją i
aspiracjami narodów naszego kontynentu.

Kraków, 3 maja 2003 r.


Sygnatariusze Apelu

1. Mgr inż. Andrzej BABIARZ
2. Doc. dr Olgierd BAEHR
3. Dr Carl BEDERMANN
4. Prof. dr hab. Ryszard BENDER
5. Inż. Stanisław BIELECKI
6. Prof. dr hab. Kazimierz BIELENIN
7. Prof. dr inż. Włodzimierz BOJARSKI
8. Prof. dr hab. Stanisław BORKACKI

9. Doc. dr Jan BORKOWSKI
10. Seweryn BOSEK
11. Prof. dr hab. Rafał BRODA
12. Dr hab. Janusz CZYŻ
13. Dr Jan DZIKOWSKI
14. Prof. dr inż. Bolesław FLESZAR
15. Mgr Danuta GŁOBIOSKA
16. Dr Szczęsny GÓRSKI
17. Prof. dr hab. Maria GRYNIA
18. Mgr inż. Elżbieta GUZIKOWSKA-KONOPIOSKA
19. Prof. dr hab. Zbigniew JACYNA-ONYSZKIEWICZ
20. Dr inż. Stanisława JELONKIEWICZ-BABIARZ
21. Dr Hubert JOCHIM
22. Janusz JÓŹWIAK
23. Ewa KAMIOSKA
24. Mgr inż. Jacek KARPIOSKI
25. Prof. dr hab. inż Janusz KAWECKI
26. Mgr Jan KĘPIOSKI
27. Dr Zbigniew KOBYLIOSKI
28. Dr hab. Jerzy KONIOR
29. Mgr Genowefa KONOPKA
30. Prof. dr hab. Edmund KOZAL
31. Dr Janina KRAUS
32. Mirosław KRÓL
33. Prof. dr hab. Aleksander H. KRZYMIOSKI
34. Red. Jacek KRZYSTEK
35. Mgr Daniela KRZYŻELEWSKA
36. Inż. Władysław KUCIA
37. Mgr Stanisława KUFFEL
38. Prof. dr hab. Stefan KUROWSKI
39. Mgr Wiesław KUŹNIACKI
40. Prof. dr hab. Aleksander LEGATOWICZ
41. Mgr Krystyna LISIECKA
42. Mgr Mieczysław ŁABUŚ
43. Red. Mieczysław ŁAPAJ
44. Red. Teresa ŁAPAJ
45. Dr inż. Witold MACHOWSKI
46. Prof. dr hab. Jerzy MARCINEK
47. Prof. dr hab. inż. Maciej MAZURKIEWICZ
48. Dr Elżbieta MORAWIEC
49. Mgr inż. Aleksander NOWAK
50. Prof. dr hab. Jerzy Robert NOWAK
51. Prof. dr hab. Olgierd NOWOSIELSKI
52. Mgr Olejniczak Sławomir OLEJNICZAK
53. Mgr Plutecka Maria PLUTECKA
54. Prof. dr hab. Prus Edward PRUS
55. Mgr inż. Marek RAWECKI
56. Prof. dr hab. Anna RAŹNY
57. Mgr Jadwiga RAŹNY
58. Mgr Arkadiusz ROBACZEWSKI
59. Prof. dr hab. inż. Jan RUSEK
60. Dr Lidia RUTOWICZ
61. Dr Mieczysław RYBA
62. Dr inż. Andrzej SKALNY
63. Ksiądz Jan SMAK
64. Jadwiga SOBCZYK
65. Dr inż. Adam STOSZKO
66. Kpt. ż.w. Zbigniew SULATYCKI
67. Prof. dr hab. Jan SZARLIOSKI

68. Prof. dr hab. Henryk SZYDŁOWSKI
69. Marian TRZASKA
70. Prof. dr hab. inż. Jacek WALCZEWSKI
71. Adrian WĘCEL
72. Elżbieta WĘCEL
73. Zbigniew WĘCEL
74. Prof. dr hab. Eugeniusz WIŚNIOWSKI
75. Dr Adam WOLAK
76. Bożena WOLNIK
77. Mgr inż. arch. Anna WÓJCIKOWSKA-HALAMA
78. Prof. dr hab. Zygmunt ZAGÓRSKI
79. Dariusz ZALEWSKI
80. Dr Kazimierz ZUBER
81. Prof. dr hab. Zbigniew ŻMIGRODZKI
82. Inż. Stanisław ŻÓŁKIEWICZ


Prosimy o rozpowszechnianie poniższego apelu w swoich środowiskach.

Prosimy o nadsyłanie (pocztą elektroniczną, [e-mail]) podpisów poparcia tego apelu przez
przedstawicieli środowisk akademickich, świata nauki i kultury.