AutoCAD 2000 Ćwiczenia praktyczne

background image
background image

Mirosław Babiuch

AutoCAD 2000 PL

Ćwiczenia praktyczne

background image

Projekt okładki: Maciej Pasek, „ARTGRAF"

© HELION 2000

ISBN: 83-7197-347-0

Wydawnictwo HELION

ul. Chopina 6, 44-100 GLIWICE

tel.: (32) 231-22-19, (32) 230-98-63
e-mail: helion@helion.com.pl
h t t p : //www. h e l i o n . pl (katalog książek, księgarnia internetowa)

Druk i oprawa: Zakład Graficzny „Colonel"® s.c.

Kraków, ul. Dąbrowskiego 16

tel. 423-66-66, e-mail: info@colonel.com.pl

Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres

http://www.helion.com.pl/cgi-bin/zakupy/ocen.cgi?cwacad

Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.

Wszystkie występujące w tekście znaki są zastrzeżonymi znakami firmowymi bądź towarowymi

ich właścicieli.

Autor oraz Wydawnictwo Helion dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce informacje

były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie,

ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wy-

dawnictwo Helion nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe

z wykorzystania informacji zawartych w książce.

Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości lub fragmentu niniej-

szej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione. Wykonywanie kopii metodą kserogra-

ficzną, fotograficzną, a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym

powoduje naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.

Printed in Poland.

Jeśli jesteś początkującym użytkownikiem programu CAD, to książeczka ta jest skierowana wła-

śnie do Ciebie. Krok po kroku wprowadzi Cię w tajniki programu AutoCAD 2000 PL. Znajdziesz

w niej szereg ćwiczeń poprzedzonych zwięzłym teoretycznym wstępem, dzięki którym samodziel-

ne wykonanie rysunku nie będzie stanowiło problemu.

background image

Spis treści

Kilka słów na dobry początek 6

Rozdział 1.

Pierwsze kroki 7

1. Wstęp 7

2. Rozpoczęcie pracy z AutoCAD-em 2000 8

Opis elementów okna 10

Dostosowanie interfejsu do własnych potrzeb 12

Rozdział 2.

Podstawowe narzędzia 13

1. Linia 13

Kilka słów o funkcji Pomoc kontekstowa 14

Zmiana rodzaju, koloru i grubości linii 16

2. Prosta 17

Dokładne określanie kursora w stosunku do elementów rysunku 20

Dokładne określanie kursora w stosunku do określonych współrzędnych (siatka) 22

Dokładne określanie kursora w stosunku do określonych kątów (biegun) 23

Siedzenie i funkcja Orto 23

3. Multilinia..: 25

Wskazówki do wykonania rysunków 29

4. Polilinia 30
5. Wielobok 37
6. Prostokąt 38

7. Łuk 41

8. Okrąg 43
9. Elipsa 47

10. Narzędzia 51

Rozdział 3.

Narzędzia edycji 59

1. Wymaż 59

2. Kopiuj 61

3. Lustro 63

4. Odsuń : 64

5. Szyk 65

6. Przesuń 68

7. Obrót 70

8. Skala 71

9. Rozciągnij 72

10. Przedłuż 74

background image

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

11. Utnij 75

12. Wydłuż 77

13. Przerwij 78

14. Fazuj 79

15.Zaokrągl 82

Rozdział 4.

Tekst 85

1. Wstawianie tekstu jednowierszowego 85

2. Wstawianie tekstu wielo wierszowego 87

3. Edycja i formatowanie tekstu 89

4. Cechy tekstu 90

Rozdział 5.

Wymiarowanie 93

1. Czynności wstępne 93

2. Menedżer stylów wymiarowania 93

3. Narzędzia wymiarowania 95

4. Narzędzia edycji elementów wymiarowania 102

Rozdział 6.

ZOOM oraz poruszanie się po rysunku 105

1. Narzędzia typu ZOOM 106

2. Przewijanie rysunku 108

3. Okno podglądu 108

4. Nazwane widoki 109

Rozdział 7.

Warstwy 110

1. Menedżer warstw 110

Rozdział 8.

Kreskowanie 114

1. Kreskowanie z użyciem okna dialogowego Kreskowanie do granic 114

2. Kreskowanie bez użycia okna dialogowego Kreskowanie do granic 118

Rozdział 9.

Rysunek izometryczny 122

1. Płaszczyzna izometryczna 122

Rozdział 10.

Rzuty prostokątne 126

1. Rzutowanie obiektu izometrycznego 126

Rozdział 11.

Rysunki 3D 129

1. Modele krawędziowe 129

2. Modele powierzchniowe 130

3. Bryły 136

Rozdział

12. Drukowanie 139

1. Menedżer ploterów 139

2. Drukowanie 140

Dodatek 141

1. Narzędzia istotne dla użytkowników programu 141

2. Ważniejsze zmienne systemowe 148

3. Skróty i ułatwienia w WINDOWS 9x oraz 2k 148

background image

Kilka słów na dobry początek

AutoCAD 2000 jest potężnym narzędziem służącym do wspomagania pracy architektów,

projektantów i wszystkich osób zajmujących się tworzeniem wszelkiego rodzaju rysunków

technicznych. Wersja ta, podobnie jak poprzednie, wyposażona jest w szereg ciekawych

rozwiązań technicznych mających na celu możliwie jak największe uproszczenie Twojej

pracy. Jednak sam program nie wystarczy, niezbędna jest wiedza umożliwiająca wykorzy-

stanie wspaniałych technologii, które zostały wprowadzone w wersji najnowszej.

Książka ta zawiera szereg ćwiczeń, które pomogą Ci opanować wiedzę potrzebną do

samodzielnej i kreatywnej pracy. Umożliwia sprawne przyswojenie dość dużej dawki

informacji, które są niezbędne do samodzielnej pracy w programie. Uczy myśleć twór-

czo, a poprawne wykonanie ćwiczeń zawartych w książeczce pozwoli Ci w przyszłości

sprawnie wykonać nawet najbardziej skomplikowany rysunek.

Ćwiczenia przedstawione w tej książce są poukładane w taki sposób, abyś mógł od podstaw

poznawać coraz to nowe tajniki programu do tego stopnia zaawansowania, byś w przy-

szłości mógł samodzielnie opanować pozostałe funkcje oferowane Ci przez program

AutoCAD 2000. Przekonasz się, że ten sposób pracy da Ci wiele przyjemności, a po

ukończeniu tego krótkiego kursu zadziwisz sam siebie, jak wiele potrafisz i co możesz

stworzyć za pomocą narzędzia, jakim jest AutoCAD 2000.

Byśmy mogli razem bezproblemowo zagłębiać się w tajniki AutoCAD-a 2000, musi być

spełniony jeszcze jeden warunek, mianowicie odpowiedni komputer. Program ten do

sprawnej i szybkiej pracy wymaga co najmniej 64 MB pamięci operacyjnej (RAM),

jednak możliwe jest uruchomienie go na komputerze wyposażonym w 32 MB. Zalecany

jest także procesor taktowany częstotliwością nie mniejszą niż 133 MHz.

Osoby posiadające komputer już przez dłuższy czas wiedzą, że gdy monitor odświeżany

jest z częstotliwością niższą niż 70 Hz, to oczy męczą się bardzo szybko. Zalecane jest

ustawienie częstotliwości na 85 Hz lub wyższą. Pamiętajmy o poprawnym ustawieniu

monitora względem oczu.

Polecam też ustawienie paprotki w pomieszczeniu, gdzie znajduje się komputer, ponieważ

roślina ta w dość dużym stopniu neutralizuje szkodliwy wpływ komputera na nasze zdrowie.

Pisałem tę książkę z założeniem, że znasz już podstawy obsługi systemu operacyjnego

znajdującego się w Twoim komputerze i nie drżysz na widok każdego komunikatu

o błędzie. Na wszelki wypadek zamieściłem na końcu książki kilka ułatwień i skrótów

klawiaturowych, które na pewno usprawnią Twoją pracę w programie.

background image

ROZDZIAŁ 1.

Pierwsze kroki

1. Wstęp

Jak już zapewne wiesz, do uruchomienia programu w środowisku Windows używamy

najczęściej myszki lub klawiatury. Ikony klikamy dwa razy lewym przyciskiem, a pozycje

z menu start raz. Prawy przycisk myszy służy do wyświetlania menu podręcznego, a w pro-

gramie także zatwierdzamy nim niektóre operacje. Bardzo użytecznym narzędziem jest

mysz z tzw. scrollami, czyli kółkami, za pomocą których możemy w bardzo wygodny

sposób przewijać rysunek lub też po umieszczeniu wskaźnika myszy w odpowiednim

miejscu, powiększać go czy też zmniejszać.

Klawiatury używamy głównie do wprowadzania różnego typu informacji oraz wykonywa-

nia niektórych operacji, np. klawisza Esc w programie AutoCAD używamy do wyłączenia

aktualnie wybranego narzędzia.

Polskie znaki na klawiaturze standardowej otrzymujemy po naciśnięciu prawego klawisza

Alt i odpowiedniej litery, np. chcąc otrzymać literę ą, naciskamy jednocześnie dwa klawisze

prawy Alt+a. Wyjątek stanowi tu litera ź, którą otrzymujemy po naciśnięciu kombinacji

klawiszy Alt+x.

Ćwiczenia

Po uruchomieniu komputera, z zapewne zainstalowanym systemem Windows ukazuje się

pulpit ze znajdującymi się na nim ikonami oraz paskiem z przyciskiem rozwijającym

menu Start.

1. Popracuj nad ruchem myszą, np. staraj się przesunąć kursor dokładnie po linii pro-

stej z jednego końca ekranu na drugi z jak największą prędkością. To i podobne

temu inne ćwiczenia, które na pozór wydają się banalne, mają wielkie znaczenie.

Ćwiczysz w ten sposób „panowanie" nad kursorem, a sprawne i szybkie porusza-

nie nim po ekranie to podstawa efektywnej pracy w każdym programie graficznym.

Proszę mi wierzyć, warto poświęcić temu ćwiczeniu parę chwil.

background image

Rozdział 1. Pierwsze kroki

2. Kliknij prawym przyciskiem ikonę Mój komputer, a ukaże Ci się wspomniane już

wcześniej menu podręczne. Na nim znajdują się operacje, które możesz wykonać w da-

nej sytuacji. Anuluj wyświetlanie menu podręcznego przez naciśnięcie klawisza Esc.

3. Kliknij dwukrotnie ikonę Mój komputer lewym przyciskiem myszy. W ten sposób

otwiera się dokumenty lub też uruchamia programy. Zamknij otwarte okno, klikając

raz lewym przyciskiem myszy ikonkę z krzyżykiem znajdującą się w prawym

górnym rogu okna. Istnieje też możliwość użycia skrótu lewy Alt+F4. Jeszcze raz od-

syłam do dodatku mówiącym o ułatwieniach poruszania się w środowisku Windows.

4. W jeden z podanych powyżej sposobów uruchom program AutoCAD 2000. Istnieje

też inna możliwość uruchomienia programu, a mianowicie za pomocą menu Start.

Kliknij przycisk Start i poruszaj się w kierunku napisu „Programy", później „Auto-

CAD 2000", a następnie kliknij raz lewym przyciskiem napis „AutoCAD 2000"

w kolejnym podmenu (rysunek 1.1). Uważaj jednak, by przemieszczać po liniach

zbliżonych do prostej, szczególnie podczas przechodzenia do kolejnego podmenu.

Unikniesz w ten sposób przypadkowego otwarcia innego podmenu. Jeśli jeszcze

masz problemy z poruszaniem się po menu Start, poświęć więcej czasu na ćwi-

czenie nr 1.

Rysunek 1.1.

Różne możliwości
otwarcia programu
AutoCAD 2000

To jest droga, jaką powinien przebyć kursor

by możliwe było otwarcie programu

AutoCAD 2000

2. Rozpoczęcie pracy z AutoCAD-em 2000

Jeśli nie uruchomiłeś programu zrób, to teraz. Po chwili pojawia się okno programu z auto-

matycznie otworzonym oknem Rozpocznij. Znajdują się na nim cztery ikony, dzięki którym

możemy rozpocząć nowy projekt lub też kontynuować już utworzony. Na prawo od ikon

jest opisana wielkimi literami aktualnie aktywna ikona. Kliknij teraz inną ikonę i zapo-

znaj się z jej opisem, powtórz czynności dla pozostały dwóch ikon (rysunek 1.2).

background image

AutoCAD 2000 Pl. Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 1.2.

Okno Rozpocznij

Opis
wybranej ikony

Opis
dodatkowych
opcji. Czytaj
uważnie!

Rozpoczęliśmy pracę w programie. Utwórz teraz nowy dokument wybierając ikonę Użyj

standardu przy wybranych ustawieniach metrycznych (polskie jednostki miar). Po

chwili otwiera się okno AutoCAD-a i program jest gotowy do pracy. Pewnie czujesz się

trochę zagubiony, widząc tyle przycisków, różnego rodzaju menu i suwaków. Niech Cię

to jednak nie przestraszy, stopniowo poznasz ich funkcje, a po wykonaniu kilku ćwi-

czeń dojdziesz do wniosku, że wszystko, co potrzebne do tworzenia rysunku, znajduje

się na swoim miejscu i jest łatwo dostępne. Środowisko programu nie różni się wiele od

środowiska np. edytora tekstu Word. Występują tego samego typu menu i przyciski,

obowiązują niektóre takie same skróty klawiaturowe, więc poruszanie się po programie

na pewno nie sprawi Ci problemu. Pozwól teraz, że zapoznam Cię z poszczególnymi

elementami okna AutoCAD-a 2000. Popatrz na rysunek poniżej (rysunek 1.3).

Rysunek 1.3.

Okno programu

AutoCAD

background image

Rozdział 1. Pierwsze kroki

Opis elementów okna

Pasek menu rozwijanego - w swoich podmenu zawiera wszystkie funkcje, które oferuje

Ci program.
Pasek Standard - znajdują się tu przyciski narzędzi, dzięki którym będziesz mógł do-

stosować rysunek do swoich potrzeb, np. powiększenie, a także narzędzia i polecenia

najczęściej używane w tego typu programach np. kopiuj czy drukuj (znasz je na pewno

z edytora tekstu).
Pasek Przybory - dzięki niemu będziesz mógł zmieniać niektóre atrybuty elementów,

takie jak kolor czy grubość.
Kursor - pełni funkcje pióra na ekranie. Możesz także za jego pomocą przesuwać, za-

znaczać i wykonywać wiele innych funkcji.
Pasek Rysuj - na nim znajdują się przyciski narzędzi służących do rysowania.
Pasek Zmiana -jak sama nazwa wskazuje, używamy go do edycji i zmiany właściwości

utworzonych elementów.
Zakładki arkuszy - klikając ten element, włączamy polecenie tworzenia arkusza, na którym

możemy odpowiednio rozmieścić rysunek i przygotować go do wydruku.
Okno poleceń - w nim pokazane są aktualnie aktywne polecenia, możemy także wydawać

nowe.
Pasek stanu - wyświetlany jest na nim sposób działania kursora. Dzięki znajdującym się

na nim funkcjom możemy dokładnie umieścić kursor w wybranym miejscu.

Współrzędne - wskazują nam położenie kursora na osiach X, Y,Z.

Ćwiczenia .

1. Zamknij program (nie zapisując zmian w rysunku), klikając przycisk z krzyży-

kiem. Jeśli zamknięcie się nie powiodło i pokazał się komunikat mówiący o ak-

tywnym poleceniu (rysunek 1.4) to być może uaktywniłeś jakieś narzędzie. Po-

twierdź komunikat naciskając przycisk OK (możesz też użyć klawisza Esc) i sko-

rzystaj z klawisza Esc, anulując aktywne polecenie.

Rysunek 14.

Komunikat

o aktywnym poleceniu

2. Po uruchomieniu programu wybierz ikonę Użyj standardu i przy ustawieniach

metrycznych zacznij nowy rysunek. Następnie przejdź do paska menu rozwijanego

i wybierz opcję Zapisz. Uzyskasz taki sam efekt, naciskając przycisk przedstawiający

dyskietkę na pasku Standard lub też korzystając ze skrótu klawiaturowego

Ctrl+S. Następnie w polu Nazwa pliku wpisz wyraz, którym nazwiesz swój pierwszy

rysunek. Ja nazwałem go MiroSoft. Kliknij przycisk Zapisz (rysunek 1.5) i wyjdź

z programu. Do pliku automatycznie dodawane jest rozszerzenie dwg.

background image

10

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

3. By otworzyć zapisany wcześniej plik, należy uruchomić program; w oknie Roz-

pocznij (rysunek 1.2) wybierz ikonę Otwórz rysunek, a później naciśnij przycisk

przeglądaj. Powinno otworzyć się okno Wybierz plik (rysunek 1.7), w którym

powinien znajdować się zapisany wcześniej rysunek. Otwórz go, a następnie zamknij

program. Skróty do ostatnio otwartych plików znajdują się w podmenu Dokumenty

w menu Start. Tam też możesz znaleźć swój rysunek.

Jeśli poprzednie ćwiczenia wypadły pomyślnie, przejdźmy do czegoś trudniejszego.

Ćwiczenia

Wiele osób posiada folder Moje dokumenty tworzony automatycznie przy instalacji np.

edytora tekstu Word. Więc czemu by nie trzymać tam i dokumentów z AutoCAD-a?

1. Utwórz w folderze Moje dokumenty podfolder Moje rysunki. Uruchom program

AutoCAD 2000 i, postępując podobnie jak w ćwiczeniu nr 2, otwórz okno Zapisz

rysunek jako (rysunek 1.5). W oknach tego typu poruszasz się tak, jak w klasycznych

oknach Windows. Przejdź do utworzonego wcześniej folderu Moje rysunki tak,

aby ukazał się on w okienku Zapisz w:. Tam zapisz swój nowy plik. Zamknij program.

Rysunek 1.5.

W tym oknie zmieniasz

położenie, nazwę

oraz rozszerzenie

zapisywanego rysunku

W oknie tym pokazany jest folder, w którym
dany rysunek jest zapisywany. Możesz go
dowolnie zmieniać

Przejdź
folder wyżej

W oknie tym pokazana

jest nazwa, jaką będzie

miał rysunek

po zapisaniu

W oknie tym pokazane

jest rozszerzenie, jakie

będzie miał rysunek

po zapisaniu

2. Uruchom program AutoCAD 2000 i przy aktywnej ikonie Użyj szablonu w oknie

Rozpocznij wybierz szablon Acadiso.dwt. Jest to szablon wykorzystujący polskie

jednostki miar, a oparty jest na formacie strony A3. Zapisz utworzony rysunek

i zamknij program. Po ponownym uruchomieniu programu rysunek ten możesz

znaleźć w oknie Wybierz plik: (rysunek 1.6) wraz z pokazaną ścieżką dostępu.

background image

Rozdział 1.» Pierwsze kroki

11

Rysunek 1.6.

Okno Rozpocznij

z aktywną ikoną

Otwórz rysunek

Jeśli utworzyłeś własny

plik z szablonu,

to tutaj znajdą się jego

zmodyfikowane wersje

Tym przyciskiem możesz

potwierdzić wybór pliku,

jeśli nie kliknąleś

go dwa razy

Rysunek 1.7.

W tym oknie możesz

otworzyć swój
rysunek, a także
odnaleźć plik z innego

folderu

Przycisk do

uruchamiania

okna Wybierz

plik, gdzie

możesz szukać

rysunek

w innych

folderach

Dostosowanie interfejsu do własnych potrzeb

Zapewne po utworzeniu pierwszego rysunku rzucił Ci się w oczy czarny obszar roboczy.

Wielu projektantów nie lubi takiej kolorystyki, dlatego też sposoby zmiany wyglądu

ekranu omówię w pierwszym rozdziale.

By zmienić kolor obszaru rysunku, należy w menu rozwijanym Narzędzia wybrać pozycję

Opcje, a w nowo otworzonym oknie zakładkę Ekran (rysunek 1.8). Następnie naciśnij

przycisk Kolory, by otworzyć okno umożliwiające zmianę barw. Po wybraniu odpo-

wiedniej barwy w rozwijanym menu Kolory: potwierdź zmiany przyciskiem Zastosuj

i zamknij. Na koniec zamknij okno Opcje.

Podobnie jak w innych programach, także w AutoCAD-zie 2000 można zmieniać kształt

i rozmieszczenia pasków narzędzi (rysunek 1.9). Możliwe jest także usuwanie zbędnych

pasków a także przesuwanie ich na inne pozycje. Gdy klikniemy prawym przyciskiem

myszy któryś z pasków, rozwija się menu podręczne z gotowymi układami pasków.

background image

12

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 1.8.

Zmiana wyglądu
obszaru rysunku

Zakładka Ekran.

Zapoznaj się z innymi

Widok

po zmianie koloru

Przycisk do otwarcia

menu Opcje koloru

Rysunek 1.9.

Możliwości edycji

pasków narzędzi

4

Niektóre przyciski Sgj

z paska Standard

(z małym trój ką-

cikiem w rogu)

rozwijają się,

gdy zatrzymamy

na nim kursor

i przytrzymamy

chwilę lewy

przycisk myszy

Menu podręczne

z różnymi

szablonami

pasków wraz

z możliwością ich

adaptacji

Tak wygląda

pasek,

gdy jest

przemieszczany

na inną pozycję

Zmiana kształtu paska. Zwróć uwagę

na wygląd kursora. Lewy przycisk jest

stale wciśnięty

Ćwiczenia

1. Dostosuj wygląd programu do swoich potrzeb. Wypróbuj możliwości kolory-

styczne, jakie daje Ci program, zmień wielkość kursora, przemieść paski narzędzi

na inne miejsca i zmień ich kształt. Spróbuj rozwinąć przycisk z paska Standard.

Zwróć uwagę na to, że po chwili przytrzymania nieruchomo kursora nad przyci-

skiem, pojawia się etykieta z opisem jego funkcji.

2. Wyłącz, pasek Zmiana, a potem włącz go ponownie.

Jeśli kursor

wydaje się

zbyt mały,

powiększ go

Przyciskiem tym

potwierdzasz

wprowadzone zmiany

background image

ROZDZIAŁ

2

Podstawowe narzędzia

1. Lnia

Abyś mógł narysować jakiś element graficzny, musisz najpierw wywołać

narzędzie. Możesz zrobić to na trzy sposoby:

1. za pomocą menu rozwijanego Rysuj w którym wybierasz potrzebne Ci narzędzie,

2. za pomocą ikony na pasku Rysuj,
3. za pomocą okna poleceń (wpisz l i n i a lub skrót l) (rysunek 2.1).

Okno poleceń w programie AutoCAD 2000 spełnia wiele funkcji:

- wyświetla aktualnie aktywne polecenie,
- pokazuje możliwe następne kroki,
- dzięki niemu możemy edytować rysowany element,
- wpisujemy w nim polecenia, skróty poleceń, współrzędne, a także właściwości

obiektów,

- odpowiadamy w nim na pytania dotyczące rysowanych obiektów.

Rysunek 2.1.

Metody wywołania
narzędzia Linia

Tutaj wpisz nazwę przyrządu lub też skrót

By dokładnie umieścić kursor w określonym miejscu, używamy współrzędnych wektoro-

wych X i Y (Z w rysunkach 3D). Wartości współrzędnych wpisujemy w oknie poleceń

(rysunek 2.2) oddzielając je przecinkiem.

Polecenie Zamknij ukazujące się w oknie poleceń, automatycznie łączy punkt końcowy

ostatnio narysowanej linii z początkowym pierwszej.

background image

14

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 2.2.

Sposób określenia

współrzędnych

wektorowych

Ćwiczenia

Polecenie, które mamy wykonać, by utworzyć element. Funkcja Cofaj powoduje

anulowanie ostatniej utworzonej linii. By jej użyć (podobnie jak innych tego typu),

należy wpisać wielką literę występującą w wyrazie tej funkcji (tutaj C) i nacisnąć

klawisz Enter

1. Otwórz swój rysunek i wybierz jednym ze sposobów narzędzie Linia. Narysuj linię,

klikając raz w miejscu, gdzie chcesz umieścić początek linii i raz tam, gdzie będzie

koniec. Anuluj polecenie klawiszem Esc. Zwróć uwagę na polecenia ukazujące się

w oknie poleceń (rysunek 2.2)

2. Wybierz znów narzędzie i w ten sam sposób narysuj trzy linie. Za pomocą polecenia

Zamknij połącz początek i koniec powstałej łamanej. Jeśli jeszcze nie wiesz, jak to

zrobić, zobacz opis do rysunku 2.2.

3. Narysuj teraz element używając współrzędnych wektorowych podanych poniżej.

Pamiętaj, że po podaniu każdej z par współrzędnych naciskamy klawisz Enter.

Określ

Określ

Określ

Określ

Określ

Określ

Określ

Określ

Określ

pierwszy

następny

następny

następny

następny

następny

następny

następny

następny

punkt

punkt

punkt

punkt

punkt

punkt

punkt

punkt

punkt

: 10,

lub
lub
lub
lub
lub
lub
lub
lub

100

[Cofaj]: 70,100

[Cofaj]: 70,10

[Zamknij/Cofaj]

[Zamknij/Cofaj]

[Zamknij/Cofaj]

[Zamknij/Cofaj]

[Zamknij/Cofaj]

[Zamknij/Cofaj]

220
200
87,
87,
10,

z

,240

,240

70
117
117

Jeśli poprawnie wypełniłeś wszystkie polecenia, to efektem działania powinien

być rysunek przedstawiony poniżej.

4. Za pomocą narzędzia Linia narysuj kształt pokazany na rysunku 2.4. Skorzystaj z po-

danych danych.

Kilka słów o funkcji Pomoc kontekstowa

Mam nadzieję, że nie miałeś problemów z wykonaniem powyższych ćwiczeń. Starałem

się przedstawić polecenia krok po kroku w sposób jasny i bardzo szczegółowy. Jeśli

jednak miałeś jakiekolwiek problemy z wykonaniem ćwiczenia, skorzystaj z pomocy

kontekstowej, jaką oferuje Ci program AutoCAD 2000.

Jeśli przy wykonywaniu danego polecenia naciśniesz klawisz F1 (lub przycisk przedsta-

wiający znak zapytania znajdujący się na pasku Standard) to otworzy się okno dialogowe

pomocy z opisem aktywnego narzędzia i sposobem jego używania (rysunek 2.5).

Polecam stosowanie tej funkcji, ponieważ skraca ona czas szukania odpowiedzi na dane pytania

background image

Rozdział 2.»Podstawowe narzędzia

15

Rysunek 2.3.

Rysunek utworzony

w ćwiczeniu nr 3

Rysunek 2.1

Rysunek utworzony

narzędziem Linia

Ćwiczenie

Uruchom okno dialogowe pomocy na temat narzędzia Linia i przeczytaj opis do funkcji
Zamknij i Cofaj.

Rysunek 2.5.

Okno pomocy

programu

AutoCAD 2000

background image

16

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne l

Zmiana rodzaju, koloru i grubości linii

By zmienić kolor linii, należy otworzyć listę rozwijaną (rysunek 2.6) z paska Przybory

zawierającą dostępną paletę kolorów i wybrać interesujący nas kolor. Od tego momentu

każdy z nowo utworzonych elementów będzie rysowany wybranym kolorem. Jeśli jednak

określony odcień lub barwa w dostępnej palecie nie występują, to w rozwiniętej liście

należy wybrać pozycję Inny..., po chwili otworzy się okno dialogowe Wybierz kolor, w któ-

rym znajduje się 255 nowych kolorów i sześć odcieni szarości. Wybór ten na pewno

spełni Twoje oczekiwania. Podobnie jest z wybieraniem rodzaju linii, jednak dostoso-

wywanie zawartości listy rozwijanej przebiega w nieco inny sposób. Po wybraniu pozycji

Inny... ukaże się okno dialogowe Menedżer rodzaju linii (rysunek 2.7), w którym widoczne

są dostępne w liście rozwijanej rodzaje linii. By dodać nowy rodzaj, należy nacisnąć

przycisk Wczytaj i z nowo otworzonego okna wybrać interesujący nas rodzaj linii, który

będzie teraz dostępny w liście rozwijanej.

Rysunek 2.6.

Lista rozwijana

z paletą kolorów

oraz okno ustawień

szerokości linii

(po prawej)

Zaznacz tę opcję,

by szerokości linii

były wyświetlane

Kolor biaty

na jasnym tle

będzie wyświetlany

jako czarny.

Rysunek 2.7.

Dostosowywanie

listy rozwijanej

zawierającej
rodzaje linii

Jeśli nie wiesz, jakich rodzajów linii użyłeś,
ta opcja Ci w tym pomoże

Tymi przyciskami
dostosowujesz swoją
listę rozwijaną

Czytaj opis,
ponieważ wygląd

może być mylący

W tym polu pokazane są aktualnie dostępne
rodzaje linii. Wybór możesz zwiększyć,
klikając na przycisk Wczytaj

Dostępne rodzaje linii w pliku acad.lin,
które możesz wczytać do listy rozwijanej

background image

Rozdział 2. i Podstawowe narzędzia

Od tego, w jaki sposób wykorzystamy możliwości programu, zależeć będzie czytelność

rysunku. Dlatego też nie wahaj się użyć linii różnych kolorów dla poszczególnych

warstw lub też innych szerokości dla zróżnicowania starej i projektowanej konstrukcji.

Zmiana szerokości linii przebiega podobnie jak zmiana koloru czy rodzaju, jednak by

widoczne były różnice pomiędzy liniami o różnych szerokościach, należy zaznaczyć

opcję Wyświetlanie szerokości linii w oknie dialogowym Ustawienia szerokości linii.

Okno to otworzysz, klikając pozycję Szerokość linii..., znajdującą się w menu rozwijanym

Format (rysunek 2.6). Jeśli uważasz, że różnice pomiędzy liniami o poszczególnych

szerokościach nie są dostatecznie widoczne, to suwakiem Dopasuj skalę wyświetlania

możesz różnice te zmienić według własnego uznania. Pamiętaj jednak, że im grubsza

linia, tym wolniejsza regeneracja rysunku i praca programu. Zaleca się więc wyłączenie

opcji Wyświetlanie szerokości linii dla wolniejszych komputerów.

Ćwiczenie

Narysuj kopertę o bokach w stosunku 2:1, wykorzystując dostępne opcje zmiany szero-

kości, rodzaju i koloru linii.

Rysunek 2.8.

Przykładowe

wykonanie powyższego

ćwiczenia. Z prawej

ten sam rysunek

widoczny z wyłączoną

opcją Wyświetlanie

szerokości linii.

2. Prosta

Jak zapewne wiesz, prosta jest nieskończenie dużym zbiorem punktów. Przy projektowaniu

używamy prostych głównie jako linii konstrukcyjnych.

Program zapewnia nam funkcje łatwego narysowania prostej:

- pionowej (określamy tylko jeden punkt)
- poziomej (określamy tylko jeden punkt)
- o odpowiednim kącie (określamy kąt i jeden punkt lub też element liniowy służący

jako odniesienie do podanego kąta)

- dwusiecznej (określamy wierzchołek kąta oraz jego ramiona)
- równoległą odsuniętą o daną długość (określamy odległość wpisując jej wartość, lub

posłużymy się dwoma punktami, z których pierwszy musi być obiektem liniowym)

- dowolnej (określamy dwa punkty)

Dla przypomnienia, punkt możemyjokreślić za pomocą kursora, klikając w odpowiednie

miejsce, lub też za pomocą współrzędnychwektorowych wpisywanych w okno poleceń.

background image

18 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia

1. Za pomocą narzędzi Linia i Prosta narysuj rysunek zachowując określoną kolejność:

• narysuj linię o współrzędnych początku 100,100 i końca 300,100,
• narysuj drugą linię o współrzędnych początku 90,80 i końca 310,80,
• wybierz narzędzie Prosta, następnie:

- określ pierwszą współrzędną:

O k r e ś l punkt l u b [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: 90,80

- określ drugą współrzędną:

O k r e ś l punkt p r z e c h o d n i : 90,80

- anuluj polecenie (klawisz Esc),

• w ten sam sposób narysuj drugą prostą o współrzędnych 310,80 oraz 300,100,
• odsuń pierwszą prostą w lewo a drugą w prawo o 20 mm (jeśli nie wiesz, w jakich

jednostkach pracujesz, otwórz podmenu Jednostki... znajdujące się w menu

Format) w następujący sposób:

- po wybraniu narzędzia Prosta wybierz polecenie Odsuń

Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: O

- następnie określ odległość o jaką chcesz odsunąć prostą (tutaj 20mm)

Określ odległość odsunięcia lub [przez Punkt]: 20

- wybierz prostą, którą chcesz odsunąć klikając raz myszką; musi ona zawierać się

w obszarze kursora (zwróć uwagę na jego kształt), jeśli dobrze wybrałeś prostą,

zmieni ona styl z ciągłego na przerywany,

- wybierz stronę, w którą ma być odsunięta prosta (z polecenia lewą) klikając raz

lewym klawiszem myszy,

Określ stronę odsunięcia:

- zaznacz kursorem drugą prostą

Wybierz obiekt liniowy:

- kliknij po prawej jej stronie

Określ stronę odsunięcia:

- anuluj polecenie,

Jeśli chcemy zaznaczyć interesujący
nas element, musi on zawierać
w obszarze kursora. Klikamy
raz lewym przyciskiem myszy.
Zaznaczony element zmienia styl.

Rysunek 2.9.

Zaznaczanie elementu

przy wybranej

funkcji Odsuń

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

• utwórz pionową prostą przechodzącą przez punkt o współrzędnych 200,100 stosując

się do poniższych poleceń:

- wybierz ponownie narzędzie Prosta, a następnie polecenie Pion

Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: i

- określ punkt, przez który prosta ma przechodzić (z polecenia 200,100)

Określ punkt przechodni: 200,100

- anuluj polecenie

• utwórz dwusieczną narysowanej pierwszej prostej i linii:

- wybierz ponownie narzędzie Prosta, a następnie polecenie Dwusieczna,

Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kąt/Dwusieczna/Odsuń]: d

- określ współrzędne wektorowe wierzchołka kąta (100,100)

Określ wierzchołek kąta: 100,100

- określ współrzędne pierwszego ramiona kąta np. 200,300

Określ pierwsze ramię kata: 200,300

- określ współrzędne drugiego ramiona kąta, np. 300,100

Określ drugie ramię kata: 300,100

- anuluj polecenie

• utwórz prostą prostopadłą do utworzonej dwusiecznej przechodzącą przez wierz-

chołek jej kąta:

- wybierz ponownie narzędzie Prosta, a następnie polecenie Kąt

Określ punkt lub [Poziom/pIon/Kat/Dwusieczna/Odsuń]: k

- by narysować prostopadłą do jakiegokolwiek obiektu liniowego musimy ustalić

kąt odniesienia jakim jest kąt tego obiektu. Mówiąc prościej tworzona prosta

o kącie 90° będzie prostopadła do obiektu liniowego z którego pobraliśmy kąt

odniesienia, zatem określmy ten kąt
Podaj kąt p r o s t e j (0) lub [ o D n i e s i e n i e ] : d

- zaznacz dwusieczną klikając na nią raz lewym przyciskiem myszy

Wybierz obiekt liniowy:

- wpisz kąt, o jaki tworzona prosta ma być odchylona od prostej dwusiecznej

(z polecenia 90°)

P o d a j k ą t p r o s t e j (0) : 90

- określ przy pomocy współrzędnych wektorowych punkt, który tworzona prosta

ma przeciąć (z polecenia 100,100)

Określ punkt przechodni: 100,100

- anuluj polecenie.

Jeśli dobrze wykonałeś wszystkie polecenia, to efektem Twojej pracy powinien

być rysunek 2.10.

background image

20

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

2. Wykonaj rysunek 2.11. Zastosuj się do podanych danych.

Rysunek 2.10.

Efekt pracy

z ćwiczenia nr 1

Rysunek 2.11.

Rysunek

do ćwiczenia nr 2

M

Dokładne określanie kursora

w stosunku do elementów rysunku

Ćl

Jeśli chcesz umieścić kursor na przecięciu elementów lub też na końcu, nic prostszego.

Skorzystaj z funkcji AutoSnap. Funkcja ta polega na śledzeniu lokalizacji kursora

względem obiektu i „przyciąganiu" go w miejsce na elemencie lub rysunku określone

w opcjach funkcji np. koniec elementu.

By ją uaktywnić, wciśnij przycisk Obiekt (możesz też skorzystać z klawisza skrótu F3)

znajdujący się na pasku stanu. Po pierwsze jednak, powinieneś dostosować opcje do swoich

wymagań. W tym celu naciskając prawym przyciskiem myszy na ikonę Obiekt (rysunek 2.13)

background image

Rozdiiał 2.»Podstawowe narzędzia

21

rozwiń menu podręczne i wybierz pozycję Ustawienia, a następnie zakładkę Lokalizacja

względem obiektu (rysunek 2.12). Przypatrz się możliwościom, jakie oferuje Ci ta funkcja.

Wybierz wszystkie tryby lokalizacji względem obiektu.

Rysunek 2.12.

Wybór trybów

lokalizacji

By poniższe tryby były aktywne,

opcja ta musi być zaznaczona

By tryb był aktywny,

musi być zaznaczony.

Rysunek z lewej strony

okienka zaznaczenia to •

ikonka, w którą zmieni

się kursor po osiągnięciu

określonej pozycji

Dodatkowe opcje,

między innymi: .

kształt, wielkość

i kolor kursora

Przy niektórych opcjach w nawiasach

podane są klawisze skrótów.

Korzystaj z nich, a zaoszczędzisz czas

Rysunek 2.13.

Menu podręczne

Po ustawieniu opcji narysuj za pomocą narzędzia Linia łamaną i przy aktywnym poleceniu

zbliż kursor do utworzonego elementu graficznego. W pewnym momencie kursor zo-

stanie „przyciągnięty" do elementu, zmieni kształt, a gdy pozostawimy go nieruchomo

przez chwilę, to po chwili pojawi się etykieta z opisaną pozycją kursora (rysunek 2.14).

Ćwiczenie —~

1. Wykorzystując znane Ci już narzędzia i funkcję AutoSnap, narysuj podane niżej

rysunki (rysunek 2.15). Zastosuj się do zamieszczonych danych.

background image

22

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne I

Rysunek 2.14.

Działanie funkcji

AutoSnap na danym

elemencie graficznym

Przesuwaj kursor powoli na utworzonej łamanej

i wokót niej (przy aktywnym narzędziu).

Zaobserwuj zmiany jego kształtu

i „przyciągnięcia"

do najbliższego punktu

określonego w Ustawieniach

funkcji AutoSnap

Rysunek 2.15.

Rysunek do ćwiczenia
nr 1. Pamiętaj, żeby

poruszać kursorem
powoli. Radzą też

zapamiętać kształt

ikonek odpowiadający
danemu trybowi,

pozwoli to uniknąć
pomyłek

Prostopadła do lini

nr 1 przecinająca ją

symetrycznie

Pionowa

przecinająca

symetrycznie

element

Łqczy koniec linii

nr 2 i przedłużenie

linii nr 1

Dokładne określanie kursora

w stosunku do określonych współrzędnych [siatka)

Siatka jest dwuwymiarowym zbiorem punktów, podobnym do papieru milimetrowego,

o odstępach podanych w Ustawieniach rysunkowych. Przy aktywnej opcji Skok kursor

porusza się po zdefiniowanych punktach, lecz niekoniecznie należących do siatki, ponie-

waż funkcja ta jest definiowana oddzielnie. By ustawić poszczególne parametry, należy

wybrać opcję Ustawienia rysunkowe, a następnie zakładkę Skok i siatka. Najprostszym

jednak sposobem jest kliknięcie prawym przyciskiem myszy jednego z przycisków Skok

lub Siatka, znajdujących się na pasku stanu, i wybranie z menu podręcznego pozycji

Ustawienia. Gdy otworzy się okno Ustawienia rysunkowe, w zakładce Skok i siatka

zaznacz opcje Siatka tak i Skok tak. Analogicznie do tych poleceń jest wciśnięcie przy-

cisków Skok i Siatka znajdujących się na pasku stanu. Ustaw odstępy skoku na 5 w obu

osiach, a siatki na 10. Zatwierdź wprowadzone zmiany przyciskiem OK. Jak widzisz,

kursor porusza się teraz skokowo w odstępach 5 jednostek, a punkty siatki rozmieszczone są

w 10. Przy takich ustawieniach jest o wiele łatwiej narysować wiele elementów graficznych.

background image

' • «

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

23

Ćwiczenia

Używając znanych Ci już narzędzi graficznych oraz poleceń Siatka i Skok, wykonaj poniż-

sze rysunki (rysunek 2.16). Skorzystaj z podanych danych.

Rysunek 2.16.

Rysunki wykonane

z pomocą poleceń

Skok i Siatka

Dokładne określanie kursora

w stosunku do określonych kątów [biegun)

Jeśli chcemy narysować obiekt liniowy pod odpowiednim kątem względem współrzędnych

wektorowych lub też innych elementów, możemy to zrobić w bardzo prosty sposób dzięki

funkcji Śledzenie biegunowe. Aby ją uaktywnić, należy wcisnąć przycisk Biegun znajdują-

cy się na pasku stanu. Po pierwsze, należy jednak ustawić kąt, jaki chcemy uzyskać, oraz in-

ne opcje potrzebne do uzyskania oczekiwanego efektu. W tym celu otwórz okno dialogowe

Ustawienia rysunkowe (tak jak w poprzednich poleceniach) i wybierz zakładkę Śledzenie

biegunowe. W Ustawieniach kąta ustaw przyrost kąta na 30, zatwierdź zmiany. Zwróć

uwagę, by opcja Śledzenie biegunowe Tak (F10) była zaznaczona, to samo uzyskasz wci-

skając przycisk Biegun. Teraz za pomocą narzędzia linia narysuj linię, stawiając pierwszy

punkt, a następnie obróć kilka razy kursor wokół tego punktu. Zauważ, jak się on zachowu-

je, zwróć uwagę na etykiety opisujące aktualny kąt (rysunek 2.17).

Rysunek 2.17.

Etykiety opisujące

aktualny kąt

Pierwsza współrzędna

określa długość elementu,

druga zaś przyrost kąta

Śledzenie i funkcja Orto

W programie AutoCAD 2000 istnieje możliwość określania przesunięcia kursora za pomocą

myszy i jednej współrzędnej wektorowej. Daje ją nam funkcja Śledzenie (F11), która

określa kierunek ostatniego elementu, następnie w oknie poleceń wpisujemy jego długość.

Dodatkową funkcją pomocną przy rysowaniu jest tryb rysowania w pionie i w pozio-

mie. Gdy wciśniesz przycisk Orto (F8), znajdujący się na pasku stanu, możesz rysować

lub przesuwać elementy tylko wzdłuż wektorów (rysunek 2.18).

L

background image

24

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne I

Rysunek 2.18.

Działanie funkcji Orto

Ćwiczenia

1. Korzystając z funkcji Śledzenie biegunowe, Śledzenie i Orto oraz z dostępnych

narzędzi wykonaj rysunek stosując się do poniższych kroków.

•Wybierz narzędzie Linia.

Określ pierwszy punkt: 80,60

• Uaktywnij funkcje Śledzenie i Orto, następnie przesuń kursor w prawo i wpisz:

Określ następny punkt lub [Cofaj]: <Orto wlącz> 100

• Wyłącz funkcję Orto, a uaktywnij Śledzenie biegunowe z ustawionym przyrostem

kąta na 30. Ustaw kursor tak, by przyrost wynosił 30° i wpisz:

Określ następny punkt lub [Cofaj]: <Orto wyłącz> <Biegunowy włąoz> 50

• Ustaw kursor tak, by przyrost wynosił 330° i wpisz:

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 50 -

• Włącz funkcję Orto i przesuń kursor w prawo, wpisz:

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: <Orto wlącz> 50

• Przesuń kursor w górę, następnie wpisz:

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 100

• Przesuń kursor w lewo i wpisz:

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 50

• Wyłącz funkcję Orto, a uaktywnij Biegun, ustaw kursor tak, by przyrost kąta

wynosił 150°, wpisz:

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: <Orto wyłącz>

<Biegunowy wlącz> 50

• Ustaw kursor tak, by przyrost kąta wynosił 210°, wpisz:

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 50

• Włącz funkcję Orto, następnie wpisz:

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: <Orto wyłącz> 100

• Zamknij element.

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: <Orto wyłącz> z

Jeśli w czasie wykonywania ćwiczenia anulowałeś narzędzie Linia, to polecenie

Zamknij połączy ostatni punkt łamanej z pierwszym postawionym po ponownym

wybraniu tego narzędzia.

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

25

Jeśli poprawnie wypełniłeś wszystkie polecenia, to efektem powinien być rysunek

przedstawiony poniżej (rysunek 2.19).

Rysunek 2.19.

Efekt pracy

z ćwiczenia nr 1

2. Jeśli sprawnie poradziłeś sobie z poprzednim ćwiczeniem, to myślę, że nie będziesz

miał problemów z wykonaniem następnego rysunku (rysunek 2.20).

Rysunek 2.20.

Rysunek

do ćwiczenia nr 2

3. Multilinia

Multilinia jest narzędziem, które umożliwia narysowanie wielu równoległych linii (od 1 do

16) jednocześnie. Przyrząd ten bardzo ułatwia wykonanie takich elementów jak ściany

budynków czy ramy okienne. By go wywołać, należy kliknąć ikonę przedstawiającą

równoległe linie na pasku narzędzi Rysuj. Można też wpisać w oknie poleceń wyraz

mlinia lub ml.

Po uaktywnieniu narzędzia Multilinia mamy do dyspozycji opcje: Wyrównanie, Skala

i Styl. Za pomocą pierwszej ustawiamy pozycję kursora przy rysowaniu (rysunek 2.21),

druga opcja służy do określenia odstępu pomiędzy poszczególnymi liniami, a trzecia do

wybrania stylu, którym chcesz się posługiwać. Możesz utworzyć swój własny styl, po-

sługując się opcjami dostępnymi w oknie Style multilinii, uruchamiane przez kliknięcie

pozycji o tej samej nazwie, znajdującej się w menu rozwijanym Format.

background image

26

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 2.21.

Różne rodzaje

wyrównania.

Zwróć uwagą

na pozycją kursora

Wyrównanie — Góra

Wyrównanie - Zero

Wyrównanie - Dół

Ćwiczenia

1. Uruchom polecenie Multilinia i wykonuj poniższe polecenia:

Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: w

Podaj tryb wyrównania [Góra/Zero/Dół]<góra>: d

Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: 1

Podaj skalę multilinii <20.00>: 10

Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: 100,100

Określ następny punkt: 130,100

Określ następny punkt lub [Cofaj]: 160,160

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 220,160

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 250,100

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 280,100

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 280,0

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 100,0

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: z

Efektem wykonania poleceń powinien być rysunek 2.21.

Zmiany w wyrównaniu i skali, które wprowadziłeś, zostały zapamiętane w do-
kumencie i nie musisz wprowadzać ich ponownie po wybraniu narzędzia.

Ten sam efekt możemy uzyskać, stosując współrzędne względne, które są bardzo
pomocne, jeśli znamy jeden punkt elementu i jego wymiary. Podczas konstruowania
obiektu punkt początkowy określają współrzędne bezwzględne, a względne -
położenie kolejnych punktów w stosunku do poprzednich. Poprzedzane są zawsze
znakiem @ (małpa).

Rysunek 2.22.

Ten sam rysunek

wykonany za pomocą

współrzędnych

bezwzględnych

i względnych

2. Zaznacz teraz wszystkie obiekty i wykasuj (klawisz Del). Wybierz narzędzie Multilinia

i zastosuj się do podanych poleceń.

Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]
Określ następny punkt: @30,0
Określ następny punkt lub [Cofaj]: @30,60
Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: @60,0
Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: S30,-60
Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: @30,0

100,100

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia 27

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: 80,-100

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: @-180,0

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: z

Efektem powinien być rysunek z ćwiczenia nr 1.

Jeśli stosujesz przy wpisywaniu miar kątów współrzędne względne, to wartości kątów

należy poprzedzać znakiem <.

3. Wykonaj rysunek narzędziem Multilinia, stosując się do poniższych poleceń.

Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: 50,50

Określ następny punkt: @40<45

Określ następny punkt lub [Cofaj]: @40<45

Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: z

Wartości kątów w programie AutoCAD 2000 rosną w kierunku przeciwnym

do wskazówek zegara.

Rysunek 2.23.

Końcowy efekt

uzyskany

w ćwiczeniu nr 3

Zajmijmy się teraz utworzeniem nowego stylu narzędzia Multilinia, który będzie odpowiadał

z góry ustalonym zamierzeniom.

Nowo utworzona multilinia składać się będzie z trzech równoległych linii zwanych

później elementami, gdzie krańcowe linie będą ciągłe czarne, a linia środkowa kreskowa

czerwona. Wszystkie elementy multilinii muszą być w równych odstępach.

ĆwiczeniaJ%>>S~.

1. Utwórz nowy styl multilinii odpowiadający powyższym założeniom.

Otwórz okno dialogowe Style multilinii, klikając pozycję Styl multilinii znajdującą

się w menu rozwijanym Format, lub po prostu wpisz wyraz mistyl w linii poleceń.

Naciśnij przycisk Dodaj, by utworzyć nowy styl, następnie w polu Nazwa: wpisz

wyraz, którym będziesz mógł go wywołać. Przejdź teraz do ustawień elementu

multilinii, klikając na przycisk Cechy elementu.... Po chwili otworzy się okno

dialogowe Cechy elementu, w którym ustalisz cechy, takie jak liczba, odsunięcie,

kolor i rodzaj linii, dla nowych i istniejących elementów multilinii. W okienku

Elementy: znajdują się opisy poszczególnych elementów. W stylu STANDARD są

to dwa elementy o odsunięciu -0,5 i 0,5 od kursora o wyrównaniu zero i pozosta-

łych właściwościach Jak warstwa. Przypatrz się opisowi każdego z elementów

••' i spróbuj wyobrazić sobie odsunięcie oraz opis do środkowej linii odpowiadającej

założeniom ćwiczenia (rysunek 2.24). Mam nadzieję, że Twoja dedukcja będzie

poprawna. Dodaj teraz nową linię do stylu multilinii, klikając przycisk Dodaj.

Wartość odsunięcia ustaw na 0 (z taką wartością pojawi się każda nowo dodana

linia). Ustaw kolor na czerwony, klikając na przycisk Kolor i wybierając z palety

kolorów standardowych odpowiednią barwę. Analogicznie określ rodzaj linii

Ćwiczenia

1. Utwórz nowy styl multilinii odpowiadający powyższym założeniom.

Otwórz okno dialogowe Style multilinii, klikając pozycję Styl multilinii znajdującą

się w menu rozwijanym Format, lub po prostu wpisz wyraz mlstyl w linii poleceń.

Naciśnij przycisk Dodaj, by utworzyć nowy styl, następnie w polu Nazwa: wpisz

wyraz, którym będziesz mógł go wywołać. Przejdź teraz do ustawień elementu

multilinii, klikając na przycisk Cechy elementu.... Po chwili otworzy się okno

dialogowe Cechy elementu, w którym ustalisz cechy, takie jak liczba, odsunięcie,

kolor i rodzaj linii, dla nowych i istniejących elementów multilinii. W okienku

Elementy: znajdują się opisy poszczególnych elementów. W stylu STANDARD są

to dwa elementy o odsunięciu -0,5 i 0,5 od kursora o wyrównaniu zero i pozosta-

łych właściwościach Jak warstwa. Przypatrz się opisowi każdego z elementów

i spróbuj wyobrazić sobie odsunięcie oraz opis do środkowej linii odpowiadającej

założeniom ćwiczenia (rysunek 2.24). Mam nadzieję, że Twoja dedukcja będzie

poprawna. Dodaj teraz nową linię do stylu multilinii, klikając przycisk Dodaj.

Wartość odsunięcia ustaw na 0 (z taką wartością pojawi się każda nowo dodana

linia). Ustaw kolor na czerwony, klikając na przycisk Kolor i wybierając z palety

kolorów standardowych odpowiednią barwę. Analogicznie określ rodzaj linii

background image

28

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne i

i zatwierdź zmiany, następnie w oknie dialogowym Style multilinii wciśnij przy-

cisk Cechy multilinii.... W nowo otworzonym oknie zaznacz opcję tak w polu

Wypełnienie, a następnie zmień kolor wypełnienia na żółty. Możesz też poeks-

perymentować z pozostałymi opcjami dostępnymi w tym oknie, a efekty zaobser-

wować na podglądzie w oknie dialogowym Style multilinii. Na koniec zapisz nowy

styl klikając przycisk Zapisz..., a w oknie Zapisz styl multilinii wpisz odpowiadającą

Ci nazwę. Zatwierdź wszystkie zmiany i narysuj nową multilinię, korzystając

z nowego stylu w skali 10. Powinna ona wyglądać mniej więcej jak na rysunku 2.25.

Rysunek 2.24.

Wycinek multilinii

utworzonej

w ćwiczeniu nr 1

Kolor żółty

Rysunek 2.25.

Przykładowy element

utworzony narzędziem

multilinia

z -wykorzystaniem

stylu utworzonego

w ćwiczeniu nr !

2. Korzystając z dostępnych narzędzi wykonaj poniższe rysunki. Zastosuj się do

podanych opisów oraz zwróć uwagę na różne możliwości wykonania poszczególnych

elementów.

Rysunek 2.26.

Rysunki

do ćwiczenia nr 2

Rysunek wykonany narzędziem Multilinia

o trzech elementach. Rodzaje linii

wewnętrznych to linie kreskowe, a linia

zewnętrzna to zigzag. Odsunięcia

elementów są równe i wynoszą 0,5; 0; -0,5.

Podane współrzędne odnoszą się

do najdalszych punktów obiektu.

Wybrana jest opcja Pokaż połączenia

120,120

Jest to jedna multilinia,
składająca się z sześciu

elementów, narysowana

z wykorzystaniem nowego •

stylu. Wartości odsunięć są

tak ustawione, że jest ona

symetryczna

100,90

140,90

Linie ciągłe Kolor czarny Kolor niebieski

\_

Łuki

wewnętrzne

Linie kreskowe Kolor czerwony

zewnętrzny

Mam nadzieję, że przyswojenie dotychczasowego materiału nie sprawiło Ci wiele trudności,

a wykonanie zawartych w nim ćwiczeń nie było kłopotliwe i poradziłeś sobie z nimi bez

najmniejszego problemu. Czas jednak na drobne podsumowanie poznanych wiadomości

i sprawdzenia swojej wiedzy o programie. Przed Tobą dwa dość trudne do wykonania

rysunki wykonane narzędziami Linia i Multilinia. Narysowanie ich będzie wymagało od

Ciebie nieco pomysłowości oraz opanowania poznanych opcji, co będzie doskonałym

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

29

sprawdzianem Twojej wiedzy. Jeśli po ich ukończeniu będziesz uważał, że wykonanie

ich zajęło Ci zbyt dużo czasu, to zapewniam Cię, że po opanowaniu wszystkich pod-

stawowych narzędzi do rysowania i edycji, narysowanie tego samego rysunku będzie

kilkakrotnie mniej pracochłonne.

Wskazówki do wykonania rysunków

Rysunek 2.27 jest wykonany narzędziem Linia. Kąty występujące: 30°, 60° i 90°. Bar-

dzo przydatna jest tu funkcja AutoSnap, jednak zbyt duża ilość wybranych jej trybów

uniemożliwi znalezienie szukanego (tutaj głównie Punkt przecięcia), dlatego też zaznaczaj

jeden potrzebny Ci tryb lokalizacji, który umożliwi Ci narysowanie elementu w poprawny

sposób. Jeśli jakaś krawędź bryły nie jest opisana, to znaczy, że istnieje taka sama, opisana

w innym miejscu, i można skorzystać ze znajdujących się przy niej danych.

Rysunek 2.27.

Rysunek

podsumowujący nr 1

Rysunek 2.28 został wykonany narzędziami: Linia, Multilinią, a do wyznaczenia środków

trójkątów zostały użyte pomocnicze proste. Kąt występujący to 60° lub 120°, zależnie

od sposobu wykonania rysunku. Multilinie tworzą trójkąty równoboczne, z których jeden

jest dwa razy większy od drugiego. Multilinią składa się z pięciu elementów: czterech

linii czarnych ciągłych i środkowej kreskowej. Wypełniona jest kolorem żółtym, a zała-

mania elementów na trójkątach są połączone liniami tego samego rodzaju, co poszczególne

elementy. Trójkąt mniejszy jest wykonany multilinią o mniejszej szerokości niż większy.

By elementy znajdujące się za większym trójkątem zostały przykryte, należy użyć opcji

porzwyś, którą należy wpisać do linii poleceń. Następnie zaznacz większy trójkąt

i zatwierdź wybór prawym przyciskiem myszy. W linii poleceń ukaże się zgłoszenie:

Podaj opcję wyświetlania obiektu [Nad/Pod/Wierzch/Spód] <Spód>: w

Rysunek 2.28.

Rysunek

podsumowujący nr 2

background image

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne j

Wybierz opcję Wierzch i naciśnij Enter, rysunek zostanie przerysowany, a trójkąt

„przykryje" poszczególne linie.

Mam nadzieję, że wykonanie rysunków sprawdzających nie sprawiło Ci większego

problemu, a Twoja znajomość programu pozwoliła Ci wiele elementów utworzyć w jak

najprostszy sposób.

4. Polilinia

Polilinia jest narzędziem, które umożliwia narysowanie ciągu segmentów liniowych

i łukowych połączonych ze sobą i stanowiących jeden element rysunkowy. Podczas

rysowania polilinii możesz określić wiele właściwości poszczególnych segmentów

w zależności od tego, czy jest on linią, czy łukiem, poznasz je, wykonując poniższe

ćwiczenia. Dzięki temu w bardzo prosty sposób możesz wykonać wiele elementów graficz-

nych takich jak: ściany z określonych materiałów, łagodne zakończenia czy linie o zmien-

nych szerokościach.

Ćwiczenia

1. Uruchom polecenie Polilinia i zastosuj się do poniższych poleceń następnie:

• określ pierwszą współrzędną

Określ punkt początkowy: 90,80

• wybierz opcję Szerokość

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość] : s

• ustaw szerokość początkową na wartość 0

Określ szerokość początkową <0,0000>: 0

• a końcową na 10

Określ szerokość końcową <0,0000>: 10

• określ drugą współrzędną

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: 200,100

• następnie wybierz opcję Szerokość i ustaw wartość początkową na 10 a końcową

na 0

Określ następny punkt lub

[łOk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: s

Określ szerokość początkową <0,0000>: 10

Określ szerokość końcową <0,0000>: 0

Narzędzie wywołujemy naciskając przycisk

poleceń wyrazy p l i n i a (w skrócie pl).

na pasku Rysuj lub wpisując do linii

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia 31

• określ trzecią współrzędną

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: 300,100

Utworzymy teraz następne ramię trójkąta o tych samych właściwościach lecz
przy użyciu innej opcji.

• wybierz opcję Połszerokości

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Polszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość] : P

• ustaw wartość początkowej połowy szerokości na 0

Określ początkową połowę szerokości <0,0000>: 0

a końcowej na 5

Określ końcową połowę s z e r o k o ś c i <0,0000>: 5

• określ następną współrzędną

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: @100<120

• następnie wybierz opcję Połszerokości i ustaw wartość początkową

na 5 a końcową na 0

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: P

Określ początkową połowę szerokości <0,0000>: 5

Określ końcową połowę szerokości <0,0000>: 0

• określ następną współrzędną

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: @100<120

Wypróbuj teraz działanie funkcji Cofaj, wpisując literę c w linii poleceń, następnie

cofnij ją, wpisując ponownie współrzędne ostatniego punktu, czyli @100<120.
Jeśli wykonałeś to polecenie poprawnie, to w rysunku nie powinny zajść żadne
zmiany.

• wybierz opcję Połszerokości i ustaw wartość początkową na 0 a końcową na 5

Określ następny punkt lub

[łuk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: P

Określ początkową połowę szerokości <0,0000>: 0

Określ końcową połowę szerokości <0,0000>: 5

t określ następną współrzędną

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: @100<120

I następnie wybierz opcję Połszerokości i ustaw wartość początkową na 5, a koń-

cową na 0

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: P

Określ początkową połowę szerokości <0,0000>: 5

Określ końcową połowę szerokości <0,0000>: 0

background image

32

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne i

I wybierz opcję Długość

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: d

I określ długość linii

Określ długość l i n i i : 100

Rezultatem wykonania ćwiczenia nr 1 jest trójkąt równoramienny (rysunek 2.29).

Rysunek 2.29.

Trójkąt

równoramienny
otrzymany

po wykonaniu poleceń

z ćwiczeń nr 1 i 2

2. Do wykonanego w ćwiczeniu nr 1 trójkąta dorysuj trzy polilinie o początkach

w środku trójkąta, a końcach na jego wierzchołkach (rysunek 2.30). Szerokość po-

czątkowa wynosi 20, a końcowa 0. Do otrzymania dokładnego początku polilinii

wykorzystaj pomocnicze proste.

Rysunek 2.30.

Obiekty uzyskane

po wykonaniu ćwiczeń

nr 1 i 2. Po prawej
z włączoną opcją

Wypełnij, a po lewej

z wyłączoną

Opcja Wypełnij steruje wypełnieniem grubych polilinii, a także multilinii i obszarów

zamkniętych. Po wpisaniu polecenia mamy do dyspozycji dwa tryby:
• Tak - udostępnia tryb wypełnienia,
• Nie - blokuje tryb wypełnienia, kreślone są tylko zarysy obiektów.

3. Wykonaj rysunek, stosując się do poniższych poleceń:

• Ustaw tryb Nie opcji Wypełnij.
• Wybierz narzędzie Polilinia:

- określ pierwszą współrzędną

Określ punkt początkowy: 50,50

- wybierz opcję Szerokość

Określ następny punkt lub

[łuk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: s

background image

Rozdział 2. i Podstawowe narzędzia

33

3 - ustaw szerokość początkową na wartość 0

Określ szerokość początkową <0,0000>: 0

-

a końcową na 40

Określ szerokość końcową <0,0000>: 40

- określ drugą współrzędną

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Dlugość/Cofaj/Szerokość]: 90,50

• Następnie wybierz narzędzie Multilinia i zastosuj się do poleceń:

Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: w

Podaj typ wyrównania [Góra/Zero/Dół] <aktualny>: z

Określ punkt początkowy lub [Wyrównąnie/skaLa/sTyl]: t

Podaj nazwę stylu multilinii lub [?]: Standard

Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLą/sTyl]: 1

Podaj skalę multilinii <aktualna>: 20

Określ punkt początkowy lub [Wyrównanie/skaLa/sTyl]: 90,50

Określ następny punkt: @50,0

• Anuluj narzędzie i analogicznie wykonaj pozostałe trzy ramiona figury (rysunek 2.31).

Rysunek 2.31.

Po prawej figura

otrzymana

po wykonaniu poleceń

z ćwiczenia nr 3

z wyłączoną opcją

Wypełnij, po lewej

i włączoną

• Uaktywnij opcję Wypełnij i zregeneruj rysunek (wpisz re w linii poleceń).

Polecenie: wypełnij

Polecenie: Podaj tryb [Tak/Nie] <aktualny>: t

Polecenie: re

Dostosuj tak styl multilinii, by była ona wypełniana kolorem czarnym (rysunek 2.32).

Rysunek 2.32.

Figura otrzymana

po wykonaniu poleceń

z ćwiczenia nr 3,

z włączoną opcją

Wypełnij, także

w stylu multilinii

4. Uruchom narzędzie Polilinia i wykonaj poniższe polecenia:

• określ pierwszą współrzędną

Określ punkt początkowy: 50,00

background image

34

AutoCAD 2000 PL ćwiczenia praktyczne

• określ drugą współrzędną 50,150

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: 50,150

• wybierz opcję łUk

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: u

• ustal wartość kąta rozwarcia na 100

Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszrokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: t

Określ kąt rozwarcia: 100

• określ punkt końcowy łuku polilinii

Określ punkt końcowy łuku lub [śrOdek/pRomień]: 80,150

• określ punkt końcowy drugiego łuku

Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszrokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: 110,150

• narysuj pionowy element liniowy polilinii

Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszrokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: 1

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: 110,50

• wybierz opcję łUk i zmień kąt rozwarcia na -60

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: u

Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszrokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: t

Określ kąt rozwarcia: -60

• określ punkt końcowy łuku

Określ punkt końcowy łuku lub [ŚrOdek/pRomień]: 50,50

• anuluj polecenie.
Jeśli poprawnie wykonałeś powyższe polecenia to otrzymany rysunek powinien

wyglądać mniej więcej jak przedstawiony poniżej symbol rury (rysunek 2.33).

background image

Rozdział 2. i Podstawowe narzędzia 35

Warto w tym miejscu wspomnieć o użytym w ostatnim ćwiczeniu pojęciu kąt

rozwarcia elementu łukowego. Myślę, że najprościej wyjaśnię to zagadnienie

za pomocą rysunku. Podanie liczby dodatniej powoduje rysowanie segmentu łu-

kowego przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara, a ujemnej - odwrotnie.

5. Narysuj rysunek stosując się do poleceń:

• Zablokuj tryb wypełniania.

• Wybierz narzędzie Polilinia:

- określ pierwszą współrzędną

Określ punkt początkowy: 150,50

- wybierz opcję Szerokość

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: s

- ustaw szerokość początkową na wartość 0

Określ szerokość początkową <0,0000>: 0

- a końcową na 10

Określ szerokość końcową <0,0000>: 10

- wybierz opcję łUk

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: u

- ustal wartość kąta rozwarcia na-150

Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszrokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: t

Określ kąt rozwarcia: -150

- określ punkt końcowy łuku

Określ punkt końcowy łuku lub [śrOdek/pRomień]: 100,60

- narysuj pionowy element liniowy polilinii

Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszrokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: 1

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: 100,160

- wybierz opcję Szerokość

Określ następny punkt lub

[łUk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: s

- ustaw szerokość początkową na wartość 10

Określ szerokość początkową <0,0000>: 10

- a końcową na 0

Określ szerokość końcową <0,0000>: 0

background image

36

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

- wybierz opcję łUk

Określ następny punkt lub

[łuk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: u

- określ punkt końcowy łuku

Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszrokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: 150,170

- narysuj pionowy element liniowy polilinii, zamykając ją, i anuluj polecenie

Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszrokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: 1

Określ następny punkt lub

[łuk/Zamknij/Połszerokości/Długość/Cofaj/Szerokość]: z

Porównaj utworzoną polilinię z rysunkiem 2.34.

Rysunek 2.34.

Rysunek otrzymany

w ćwiczeniu nr 5

Jeśli linie wewnątrz łuku polilinii są umieszczone zbyt gęsto, to może to spra-

wiać wrażenie włączonej funkcji Wypełnij. Można to skorygować znacznie

zmniejszając wartość opcji w polu Gładkość łuku i okręgu. Należy ją zwiększyć,

jeżeli okręgi i łuki wydają Ci się zbyt kanciaste. Tą opcję znajdziesz wybierając

kolejno: Narzędzia (menu rozwijane), Opcje (podmenu), Ekran (zakładka), Roz-

dzielczość wyświetlania

Myślę, że opanowanie przedstawionych opcji umożliwi Ci samodzielne poznanie

pozostałych i wyjaśnienie ich będzie zbędne. Sprawdź, czy jesteś w stanie wykonać

samodzielnie rysunek z użyciem narzędzia Polilinia, korzystając z umieszczonych

przy nim opisów. Wykonaj ćwiczenie nr 6.

6. Narysuj poniższy rysunek, stosując się do wymiarów.

Rysunek 2.35.

Rysunek

podsumowujący

Kąt rozwarcia mniejszych polilinii wynosi 100°. Na rysunku nie ma podanych

wszystkich wymiarów, ponieważ celem ćwiczenia jest znalezienie jak najkrótszej

drogi wykonania. Użyte narzędzia to: Linia, Polilinia-i Multilinia.

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

37

5. Wielobok

Wielobok jest narzędziem, które nie zawiera wiele opcji i jest proste w obsłudze. Jedyną

trudność, może sprawić dokładne umiejscowienie elementu na rysunku. Jednak problem

ten wynika z braku doświadczenia w posługiwaniu się ustawieniami rysunkowymi takimi

jak: Skok, Siatka itp.

Narzędzie Wielobok możemy uruchomić, podobnie jak poprzednie, wieloma sposobami

poprzez:

• wybranie w menu rozwijanym Rysuj pozycji Wielobok,
• naciskając odpowiedni przycisk na pasku Rysuj,
• wpisując polecenie wielobok (wbo).

Ćwiczenia

1. Uruchom polecenie Wielobok i zastosuj się do poniższych poleceń:

Podaj l i c z b ę boków <4>: 6

Określ środek wieloboku lub [Bok]: 100,100

Podaj opcję [Wpisany/Opisany] <W>: w

Określ promień okręgu: 130,100

Wybierz ponownie narzędzie wielobok i:

Podaj liczbę boków <6>: 6

Określ środek wieloboku lub [Bok]: 100,100

Podaj opcję [Wpisany/Opisany] <W>: o

Określ promień okręgu: 130,100

Rysunek 2.36.

Rysunek

do ćwiczenia nr 1

Po wybraniu opcji Wpisany

określasz współrzędne

wierzchołka wieloboku,

natomiast po wybraniu opcji

Opisany - środek boku wieloboku

2. Uruchom polecenie Wielobok i zastosuj się do poniższych poleceń:

Podaj liczbę boków <6>: 6

Określ środek wieloboku lub [Bok]: b

Określ pierwszy koniec boku: 100,100

Określ pierwszy koniec boku: 130,100

Wybierz ponownie narzędzie wielobok i:

Podaj liczbę boków <6>: 8

Określ środek wieloboku lub [Bok]: b

Określ pierwszy koniec boku: 100,100

Określ pierwszy koniec boku: 130,100

background image

38

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 2.37.

Rysunek

do ćwiczenia nr 2

Po wybraniu opcji Bok

określasz współrzędne

wierzchołków wieloboku

100,100 100,130

3. Wykonaj poniższe rysunki.

Rysunek 2.38.

Rysunek

podsumowujący nr 1

Cztery wieloboki

Rysunek 2.39.

Rysunek

podsumowujący nr 2

Cztery wieloboki

To jest część dziesięciokąta,

którego fragment jest wspólny

z innym wielobokiem

Wielobok jest polilinią. AutoCAD rysuje polilinie o zerowej szerokości bez informacji

o stycznej do okręgu, na której jest on oparty. Do zmiany tych wartości można wyko-

rzystać polecenie Edplin.

6. Prostokąt

Narzędzie Prostokąt ułatwia rysowanie polilinii w kształcie prostokąta. Możemy je uru-

chomić, podobnie jak poprzednie, wieloma sposobami:

• poprzez wybranie w menu rozwijanym Rysuj pozycji Prostokąt,
• naciskając odpowiedni przycisk na pasku Rysuj,
• wpisując polecenie prostokąt (pro).

background image

Rozdział 2.1 Podstawowe narzędzia

39

Ćwiczenia

1. Uruchom polecenie Prostokąt i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: 50,50

Określ kolejny narożnik: 90,70

2. Uruchom polecenie Prostokąt i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: f

Określ pierwszy wymiar fazy prostokątów <0.0000>: 10

Określ drugi wymiar fazy prostokątów <0.0000>: 30

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: 50,50

Określ kolejny narożnik: 200,100

Rysunek 2.40.

Rysunki otrzymane

w ćwiczeniach nr I i 2

3. Uruchom polecenie Prostokąt i zastosuj się do poniższych poleceń:

Wprowadzone w poprzednim ćwiczeniu wartości faz zostały automatycznie zapa-

miętane i będą wykorzystywane przy rysowaniu następnych prostokątów, dlatego
by narysować prostokąt bez fazowania, należy wymiary faz wyzerować.

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: f

Określ pierwszy wymiar fazy prostokątów <10.0000>: 0

Określ drugi wymiar fazy prostokątów <30.0000>: 0

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: 50,50

Określ kolejny narożnik: 200,100

Wybierz ponownie narzędzie i:

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość/]: p

Określ poziom prostokątów <0.0000>: 20

Określ pierwszy narożnik lub

Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: 60,60

Określ kolejny narożnik: 210,110

Polecenie Poziom ustala wysokość na jakiej będą położone utworzone prosto-
kąty nad płaszczyzną XY, dlatego też nie będzie widać różnicy w widoku z góry
na tę płaszczyznę. Na rysunku 2.41 przedstawione są dwa widoki dla ukazania
różnicy po wykorzystaniu polecenia: z góry i izometryczny SW. Polecenie to,
podobnie jak Grubość, pozwala na tworzenie rysunków w trzech wymiarach.

Rysunek 2.41.

Rysunek otrzymany

w ćwiczeniu nr 3,

przedstawiony

w widoku 2D i 3D

background image

40

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

4. Uruchom polecenie Prostokąt i zastosuj się do poniższych poleceń:

Podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu, polecenie Poziom zostało automatycznie

zapamiętane i aby poprawnie wykonać następny rysunek, należy wprowadzić

nową wartość.

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: p

Określ poziom prostokątów <20.0000>: 0

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: z

Określ promień zaokrąglenia prostokątów <0.0000>: 10
Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: 50,50

Określ kolejny narożnik: 150,100

Rysunek 2.42.

Rysunek otrzymany

w ćwiczeniu nr 4

Ćwiczenie nr 4

5. Uruchom polecenie Prostokąt i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość] : g

Określ grubość prostokątów <0.0000>: 20

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: 50,50

Określ kolejny narożnik: 150,100

Jak zapewne zauważyłeś, prostokąt ma zaokrąglone narożniki, podobnie jak

w poprzednim ćwiczeniu. Wartość funkcji Zaokrągl, podobnie jak wszystkich

w narzędziu Prostokąt, jest zapamiętana i staje się aktualną dla następnych ry-

sunków wykonanych tym narzędziem.

Polecenie Grubość określa grubość prostokąta wzdłuż osi Z.

Rysunek 2.43.

Rysunek otrzymany

w ćwiczeniu nr 5

przedstawiony

w widoku 2D i 3D

Ćwiczenie nr 5

6. Uruchom polecenie Prostokąt i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: s

Określ szerokość linii prostokątów <0.0000>: 10

Określ pierwszy narożnik lub

[Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość]: 50,50

Określ kolejny narożnik: 150,100

background image

Rozdział 2.» Podstawowe narzędzia

41

Rysunek 2.44.

Rysunek otrzymany

w ćwiczeniu nr 6

przedstawiony

w widoku 2D i 3D

Prostokąt jest polilinią, więc opcja Wypełnij nie będzie działać w widoku 3D,

dlatego też na rysunku 2.43 po prawej stronie widoczne są tylko krawędzie.

7. Przećwicz poznane polecenia w narzędziu Prostokąt, tworząc figury według

z góry ustalonych zamierzeń, np. stosunek boków 3:1, zaokrąglone narożniki itp.

7. Łuk

Myślę, że to narzędzie jest Ci doskonale znane, i nie muszę przytaczać przykładów doty-

czących jego zastosowania. Jednak mnogość zawartych w nim opcji, nakazuje poświęcić

więcej miejsca temu zagadnieniu, abyś po wykonaniu poniższych ćwiczeń mógł samo-

dzielnie wykorzystać wszystkie możliwości, jakie oferuje Ci to narzędzie.

Narzędzie Łuk możemy uruchomić na wiele sposobów:

• poprzez wybranie w podmenu rozwijanym Łuk opcji rysowania najbardziej nam

odpowiadającej (rysunek 2.45)

Rysunek 2.45.

Dodatkowa opcja

wywołania

narzędzia Łuk

background image

42 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

• naciskając odpowiedni przycisk na pasku Rysuj,
• wpisując polecenie łuk. (u).

1 Uruchom polecenie Łuk i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek] : 50,50

Określ drugi punkt łuku lub [śrOdek/koNiec]: 100,100

Określ punkt końcowy łuku: 150,0

2. Uruchom polecenie Łuk z menu rozwijanego i wybierz opcję Początek, środek, kąt.

Zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: 50,50
Określ drugi punkt łuku lub [ŚrOdek/koNiec]: _c Określ środek łuku:

70,70

Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwa]: _a Określ kąt

rozwarcia łuku: 150

3. Uruchom polecenie Łuk z menu rozwijanego i wybierz opcję Początek, środek,

cięciwa. Zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [ŚrOdek]: 50,50
Określ drugi punkt łuku lub [ŚrOdek/koNiec]: _c Określ środek łuku:

70,70

Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwa]: _1 Określ długość

cięciwy: 50

4. Uruchom polecenie Łuk z menu rozwijanego i wybierz opcję Początek, koniec,

kąt. Zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: 50,50
Określ drugi punkt łuku lub [ŚrOdek/koNiec]: _e Określ punkt

końcowy łuku: 100,100

Określ środek łuku lub [Kąt/zWrot/pRomień]: _a Określ kąt rozwarcia

łuku: 100

5. Uruchom polecenie Łuk z menu rozwijanego i wybierz opcję Początek, koniec,

zwrot. Zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: 50,50

Określ drugi punkt łuku lub [ŚrOdek/koNiec]: _e Określ punkt

końcowy łuku: 100,100

Określ środek łuku lub [Kąt/zWrot/pRomień]: _d Określ kierunek

stycznej w punkcie początkowym łuku: 120

6. Uruchom polecenie Łuk z menu rozwijanego i wybierz opcję Początek, koniec,

promień. Zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: 50,50
Określ drugi punkt łuku lub [ŚrOdek/koNiec]: _e Określ punkt

końcowy łuku: 100,100
Określ środek łuku lub [Kąt/zWrot/pRomień]: _r Określ promień łuku:

40

Ćwiczenia

background image

Rozdział 2. i Podstawowe narzędzia 43

Gdy podajesz takie wartości jak promień czy długość cięciwy, muszą one spełniać logiczne wa-

runki i np. cięciwa nie może być krótsza niż odległość pomiędzy dwoma podanymi punktami.

7. Uruchom polecenie Łuk z menu rozwijanego i wybierz opcję Środek, początek,

koniec. Zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: _c Określ środek luku:

70,70

Określ punkt początkowy luku: 50,50

Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwą]: 100,100

8. Uruchom polecenie Łuk z menu rozwijanego i wybierz opcję Środek, początek, kąt.

Zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: _c Określ środek łuku:

70,70

Określ punkt początkowy łuku: 50,50

Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwa]: Określ kąt rozwarcia

łuku: 150

9. Uruchom polecenie Łuk z menu rozwijanego i wybierz opcję Środek, początek,

cięciwa. Zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: _c Określ środek łuku:

70,70

Określ punkt początkowy łuku: 50,50

Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwa]: _1 Określ długość

cięciwy: 50

Sztuką w posługiwaniu się programem AutoCAD 2000PL nie jest znajomość

wszystkich poleceń, lecz umiejętność ich wykorzystywania. Dobry projektant od-

znacza się dużą pomysłowością i sprytem w odnajdywaniu najkrótszej drogi do

uzyskania oczekiwanego efektu. Dlatego też, wybierając pewną opcję, pomyśl, czy

nie istnieje jakaś inna, która umożliwiłaby Ci szybciej wykonać zamierzony element.

10. Poznałeś już prawie wszystkie funkcje, jakie oferuje Ci narzędzie Łuk. Czas, byś

już samodzielnie wykonał rysunek, korzystając z podanych danych. Udzielę Ci

jednak kilka wskazówek dotyczących użytych narzędzi.

8. Okrąg

Narzędzie Okrąg jest jednym z najczęściej używanych w programie a także z jednym

z najprostszych w obsłudze, dlatego wstęp ograniczę do podania sposobów jego uaktywnienia.

Narzędzie Okrąg możemy uruchomić:

• poprzez wybranie w podmenu rozwijanym Okrąg opcji rysowania najbardziej

nam odpowiadającej (podobnie jak w narzędziu Łuk),

• naciskając odpowiedni przycisk na pasku Rysuj,
• wpisując polecenie okrąg (o).

background image

44

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 2.46. 1]

Rysunki otrzymane
w ćwiczeniach 1-9

50,50

4)

50,50

100,100 61

50,50

100,100

7)

70,70

50,50

100,100

81

50,50

70,70

91

70,70

50,50

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

45

Rysunek 2.47.

Rysunek
do ćwiczenia nr 10

Jest to prostokąt

o zaokrąglonych

narożnikach. Promień

zaokrąglenia wynosi 2.

Pamiętaj, że wartość tego

promienia nie może

przekroczyć połowy

odległości pomiędzy

narożnikami krótszego boku

Do wykonania
tego elementu
użyto narzędzia
Splajn

Ćwiczenia

1. Uruchom polecenie Okrąg i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ środek okręgu lub [3p/2p/Ssr (sty s t y p r o m i e ń ) ] : 50,50

Określ promień okręgu lub [ ś r e D n i c a ] : 50

2. Uruchom polecenie Okrąg (2 punkty) i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ środek okręgu lub [3p/2p/Ssr (sty sty promień)]:

Określ początek średnicy okręgu: 50,50

Określ koniec średnicy okręgu: 100,100

3. Uruchom polecenie Okrąg (3 punkty) i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ środek okręgu lub [3p/2p/Ssr (sty sty promień)]: _2p

Określ pierwszy punkt na okręgu: 50,50

Określ drugi punkt na okręgu: 100,100

Określ t r z e c i punkt na okręgu: 100,60

2p

Rysunek 2.48.

Rysunki
do ćwiczeń nr I - 3

2)

100,100

100,60

50,50

100,100

50,50

background image

46

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne Bozi

4. Narysuj trzy elementy wzorując się na rysunku 2.49, następnie uaktywnij opcję

Styczny, styczny, styczny narzędzia Okrąg i:

Określ środek okręgu lub [3p/2p/Ssr (sty sty promień)]: _3p

Określ pierwszy punkt na okręgu: _tan do Wybierz myszką pierwszy element.

Określ drugi punkt na okręgu: _tan do Wybierz myszką drugi element.

Określ t r z e c i punkt na okręgu: _tan do Wybierz myszką trzeci element.

5. Utwórz dwa elementy liniowe, następnie uaktywnij opcję Styczny, styczny, promień

w narzędziu Okrąg:

Określ środek okręgu lub [3p/2p/Ssr (sty sty promień)]: _ttr

Określ punkt na pierwszym elemencie stycznym do okręgu:

Wybierz myszką pierwszy element.

Określ punkt na drugim elemencie stycznym do okręgu:

Wybierz myszką pierwszy element.

Określ promień okręgu <0,0000>: 30

Rysi

Rysi

pod

Rysunek 249.

Po lewej zmiana

wyglądu wskaźnika

przy wybieraniu

stycznego elementu.

Po prawej, rysunek

do ćwiczenia nr 4

Punkt styczności

Punkt styczności

Myślę, że te ćwiczenia pozwolą opanować możliwości, jakie oferuje Ci narzędzie

Okrąg. Może nawet sądziłeś, że przejrzenie opcji w tym narzędziu wystarczy do

jego całkowitego poznania, lecz tylko praktyka zapewni Ci później swobodę

w samodzielnej pracy z programem oraz jego pamięciowe opanowanie.

Rysunek 2.50.

Okrąg utworzony

w ćwiczeniu nr 5

Punkt styczności

Cwl

6. Wykorzystując dostępne narzędzia narysuj figury pokazane na rysunku 2.51.

Podane wymiary są wystarczające do wykonania rysunków, pod warunkiem po-

prawnej kolejności tworzenia elementów. Tylko od twoich umiejętności zależeć

będzie efekt, który osiągniesz.

background image

Rozdział 2. i Podstawowe narzędzia

47

Rysunek 2.51.

Rysunki

podsumowujące

9. Elipsa

Następnym narzędziem, które oferuje Ci program AutoCAD 2000 jest Elipsa. Dzięki

niemu możesz tworzyć elipsy, łuki eliptyczne a także okręgi izometryczne (dowiesz się

więcej na ich temat z następnych rozdziałów).

Narzędzie Elipsa możemy uruchomić:

• poprzez wybranie w podmenu rozwijanym Elipsa opcji rysowania najbardziej

nam odpowiadającej,

• naciskając przycisk z przedstawioną elipsą na pasku Rysuj,
• wpisując polecenie elipsa (e).

Ćwiczenia

1. Uruchom polecenie Elipsa i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek]: 100,100

Określ koniec osi: 100,130

Określ koniec drugiej półosi lub [oBrót]: 40

Oś dłuższą nazywany główną lub wielką, zaś na krótszą mówimy mała lub druga.

Uściślijmy teraz znaczenie niektórych opcji, z którymi bliżej się zapoznasz w następnych

ćwiczeniach:

» obrót - określa stosunek osi elipsy poprzez obrót okręgu wokół pierwszej zdefi-

niowanej osi (głównej); można wpisać wartości z przedziału 0° - 89,4°, przy

czym po podaniu wartości 0° otrzymamy okrąg,

I parametr - definiuje kąt początkowy i końcowy, wykorzystując parametryczne

równanie wektoroe p(u) = c + a*cos(u) + b*sin(u) - gdzie c jest środkiem elipsy,

a -jej wielką osią, a b - małą.

background image

48 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

2. Uaktywnij przyciskiem narzędzie Elipsa i postępuj według poleceń:

Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek] : o

Określ środek elipsy: 100,100

Określ koniec osi: 100,120

Określ koniec drugiej półosi lub [oBrót]: 40

3. Wykonaj poniższe polecenia wykorzystując narzędzie Elipsa:

Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek]: o

Określ środek elipsy: 100,100
Określ koniec osi: 100,120

Określ koniec drugiej półosi lub [oBrót]: b

Określ kąt obrotu wokół osi głównej: 0

Wybierz z menu podręcznego pozycję Powtórz elipsa, następnie:

Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek]: o

Określ środek elipsy: 100,100

Określ koniec osi: 100,120

Określ koniec drugiej półosi lub [oBrót]: b

Określ kąt obrotu wokół osi głównej: 20

Następnie powtórz odpowiednie polecenia, rysując podobne elipsy, zmieniając

tylko kąt obrotu odpowiednio na: 50, 70.

4. Używając narzędzia Elipsa, zastosuj się do poniższych poleceń: :

Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek]: u

Określ początek osi łuku eliptycznego lub [środek]: 100,100

Określ koniec osi: 100,140

Określ koniec drugiej półosi lub [oBrót]: 140,100

Określ kąt początkowy lub [paraMetr]: 60

Określ kąt końcowy lub [paraMetr/kątRozwarcia]: 160

5. Uaktywnij narzędzie Elipsa, następnie: '

Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek]: u
Określ początek osi łuku eliptycznego lub [śrOdek]: o
Określ środek łuku eliptycznego: 100,100
Określ koniec osi: 100,140
Określ koniec drugiej półosi lub [oBrót]: b
Określ kąt obrotu wokół osi głównej: 60
Określ kąt początkowy lub [paraMetr]: -30
Określ kąt końcowy lub [paraMetr/kątRozwarcia]: r
Określ kąt rozwarcia łuku <180>: 150

6. Wykorzystując narzędzie Elipsa wykonaj element, stosując się do podanych poleceń:

Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek] : u

Określ początek osi łuku eliptycznego lub [śrOdek]: o
Określ środek łuku eliptycznego: 100,100
Określ koniec osi: 140,140
Określ koniec drugiej półosi lub [oBrót]: b
Określ kąt obrotu wokół osi głównej: 50
Określ kąt początkowy lub [paraMetr]: m
Określ parametr początkowy lub [Kąt]: 45
Określ parametr końcowy lub [Kąt/kątRozwarcia]: 120

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

49

Rysunek 2.52.

Rysunki

do ćwiczeń 1-6

Obrót: 0

Oś obrotu okręgu

Obrót: 70

Obrót: 50

Obrót: 20

41

Utworzony w tym ćwiczeniu łuk powstał po przekształceniu (obrocie o 50° wokół

wielkiej osi elipsy) łuku opartego na okręgu. Zadaniem rysunku załączonego do

tego ćwiczenia jest ukazanie działania opcji Parametr przy rysowaniu łuku

eliptycznego.

Program dysponuje także zmienną systemową pellipse, dzięki której możemy określić,
czy rysowana elipsa będzie polilinią (możemy ją edytować poleceniem edplin), wtedy
ustawiamy wartość 1 lub elipsą rzeczywistą - wartość o (domyślna).

W poprzednich ćwiczeniach zastosowane zostały wszystkie opcje, jakie oferuje narzędzie

Elipsa. Sprawdź swoje umiejętności, wykonując następne ćwiczenie.

background image

50

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

7. Wykonaj rysunki używając dostępnych w programie AutoCAD 2000 narzędzi.

Niezbędnych informacji dostarczą Ci zamieszczone opisy (rysunek 2.53).

Rysunek 2.53.

Rysunki

podsumowujące

do ćwiczenia nr 7

1]

Oś mata tuku eliptyczego = 20mm

Oś mata elipsy = 1Omm

Środek elipsy

Środek tuku eliptycz^

Cztery elipsy współśrodkowe

Oś mata = 10mm

Oś duża = 30mm

Element

ten jest taki sam jak

po prawej ty!e że odwrócony

o 180-

Drobna rada. Najlepiej zacząć rysować rysunek od elementów, które stanowią podstawę

do utworzenia następnych. Przykładem jest powyższy rysunek nr 3, którego wykonanie

najkorzystniej rozpocząć od kreślenia łuku eliptycznego, ponieważ widoczne są wszystkie

dane wymagane do jego utworzenia, a także stanowi podstawę do narysowania elipsy.

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia 51

10. Narzędzia

Splajn jest narzędziem, które umożliwi Ci narysowanie krzywej zdefiniowanej przez

podane punkty.

Narzędzie możesz uaktywnić na kilka sposobów:

• poprzez wybranie w menu rozwijanym Rysuj pozycji Splajn,
• naciskając odpowiedni przycisk na pasku Rysuj,

• wpisując polecenie splajn (spi).

Jedną z funkcji dostępnych przy rysowaniu splajnu jest Tolerancja, dzięki której możesz

określić maksymalną odległość, w jakiej krzywa może przechodzić od punktu definiującego.

Ćwiczenia

1. Uruchom polecenie Splajn i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ pierwszy punkt lub [Obiekt]: 50,50

Określ kolejny punkt: 100,100

Określ kolejny punkt lub [Zamknij/Tolerancja dopasowania]

<styczna w początku>: 150,50

Określ kolejny punkt lub [Zamknij/Tolerancja dopasowania]

<styczna w początku>: 100,80

Określ kolejny punkt lub [Zamknij/Tolerancja dopasowania]

<styczna w początku>: z

Anuluj polecenie.

Zauważ, że krzywa przechodzi dokładnie przez definiujące ją punkty.

2. Uruchom polecenie Splajn i zastosuj się do poniższych poleceń:

Określ pierwszy punkt lub [Obiekt]: 50,50
Określ kolejny punkt: 100,100
Określ kolejny punkt lub [Zamknij/Tolerancja dopasowania]

<styczna w początku>: t

Określ tolerancję dopasowania <0.0000>: 20

Określ kolejny punkt lub [Zamknij/Tolerancja dopasowania]

<styczna w początku>: 150,50

Określ kolejny punkt lub [Zamknij/Tolerancja dopasowania]

<styczna w początku>: 100,80

Określ kolejny punkt lub [Zamknij/Tolerancja dopasowania]

<styczna w początku>: z

Anuluj polecenie.

Zauważ teraz, że powstały splajn nie pokrywa się z punktami definiującymi, a jego

odległość od tych punktów nie jest większa niż założone 20mm.

Porównaj powstałe rysunki z podanymi w książce (rysunek 2.54).

background image

52

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 2.54.

Rysunki otrzymane

w ćwiczeniach nr 1 i 2

100,100

50,50

50,50

150,50

150,50

Rysunek 2.55.

Rysunki

podsumowujące

Z narzędziem Splajn związane jest także polecenie jego edycji edspiajn.

3. Wykonaj poniższe rysunki, wykorzystując narzędzie Splajn.

100,200 200,200 300,200

100,100

#300,100

Drugi splajn powstał na tych samych wsółrzędnych

lecz przy wartości tolerancji równej 20mm.

• Splajn otwarty

r

Splajn zamknięty

300,200

100,100

Poznałeś już wszystkie potrzebne Ci narzędzia i czas na drobne podsumowanie oraz

ćwiczenia sprawdzające. Zanim jednak do nich przystąpisz, przejrzyj raz jeszcze ze

szczególną uwagą rozdział „Podstawowe narzędzia". Skoncentruj się na metodach po-

sługiwania się poszczególnymi narzędziami oraz zawartych w nich opcjach.

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

53

1. Narysuj oprawę oświetleniową.

Rysunek 2.56.

Wodoszczelna

oprawa oświetleniowa

2. Narysuj osłonę akustyczną silnika.

Rysunek 2.57.

Osłona akustyczna

- rysunek poglądowy

Na rysunku nie ma podanych wymiarów, jednak, rysując, zachowaj odpowiednie

proporcje pomiędzy jego prawą i lewą stroną. Przed rozpoczęciem kreślenia zastanów

się, od których elementów najkorzystniej rozpocząć rysunek. Używaj pomocniczych

linii. Linie ciągłe rysuj grubością 0,5 mm, kreskowe 0,3 mm, a pomocnicze 0,05 mm.

3. Narysuj ogranicznik przepięć.

Rysunek 2.58.

Ogranicznik przepięć

Do wykonania

rysunku została

użyta linia ciągła

o grubości 0,3 mm.

Wewnętrzne paski

to multilinie

wypełnione

kolorem szarym

podsumowujące

Ćwiczenia

background image

54

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

4. Narysuj obudowę.

Rysunek 2.59.

Obudowa z daszkiem

Lewa strona

symetrycznie

Do wykonania rysunku została użyta linia ciągła o grubości 0,05 mm. Zamek na

prawych drzwiczkach to multilinia.

Bardzo pomocna przy wykonaniu rysunku jest poprawnie dostosowana siatka.

5. Narysuj poniższy rysunek, uwzględniając podane wymiary.

Rysunek 2.60.

Złącze

przeciwdrganiowe

W do narysowania prawej części rysunku wykorzystano narzędzia: Linia, Prostokąt

oraz Multilinia. Nie ma podanych wszystkich wymiarów, jednak postaraj się na-

rysować multilinię tej samej szerokości co prostokąty.

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

55

6. Narysuj poniższy rysunek, wykorzystując dostępne narzędzia. Zastanów się nad

jak najkrótszą drogą do jego ukończenia.

Rysunek 2.61.

Wentylator

W zewnętrznym kwadracie zastosowano fazowanie = 5, w wewnętrznym za-

okrąglanie = 10.

7. Wykonaj rysunek, używając narzędzia Linia oraz Elipsa.

background image

56

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

I. Narysuj schemat instalacji elektrycznej.

Rysunek 2.63.

Schemat

Nie jest to poprawny schemat instalacji elektrycznej. Ćwiczenie to ma na celu

pokazanie prostoty wykonania tego rodzaju rysunków. Dodam jeszcze, że wymiary

w schematach są nieistotne.

8. Narysuj podaną polilinię.

Rysunek 2.64.

Wypełniona polilinia

w kształcie sześciokąta

foremnego

Polilinia oparta

na sześciokącie

o szerokością 1 i 20

Jako elementu pomocniczego użyj sześciokąta. Pamiętaj, by opcja Wypełnij była ak-

tywna oraz dostosuj odpowiednio funkcję Obiekt. Długość boku sześciokąta = 60 mm.

background image

Rozdział 2. Podstawowe narzędzia

57

10. Narysuj rzut.

11

Rysunek 2.65.

Rzut kondygnacji wraz

z rozmieszczeniem

poszczególnych

elementów

Jak widzisz, symbole łóżko i muszla klozetowa nie są kompletnie zwymiarowane,

dlatego też możesz je wykonać według własnego uznania. Ściany narysuj kreską

o grubości 0,5 mm, przedmioty linią 0,3 mm, a pozostałym liniom nadaj grubość

0,05 mm.

Rysunek 2.66.

Wanna

11. Narysuj wannę, wykorzystując maksymalnie trzy narzędzia.

150

background image

58

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

12. Narysuj poniższy rysunek uwzględniając podane wymiary.

Rysunek 2.67.

Zawór przeciążeniowy

Myślę, że ćwiczenia te przekonały Cię do programu AutoCAD 2000. Może na razie wydaje

Ci się, że wykonanie ich zajmuje zbyt dużo czasu. Mogę Cię jednak zapewnić, że czas

ten skróci się co najmniej trzykrotnie po opanowaniu wiadomości z następnego rozdziału.

background image

ROZDZIAŁ 3.

Narzędzia edycji

Program AutoCAD 2000 dysponuje paletą narzędzi służących do modyfikacji oraz edycji

utworzonych elementów. Dzięki nim wiele operacji wykonasz w krótszym czasie, a two-

rzenie obiektów o określonych parametrach stanie się dużo prostsze.

Metoda uruchomienia określonego narzędzia edycji wiele się nie różni od aktywacji

przyrządu służącego do tworzenia obiektów. Masz jednak swobodę co do kolejności

wybrania edytowanego elementu oraz uruchomienia narzędzia, tzn. możesz w pierwszej

kolejności wybrać interesujące Cię obiekty do modyfikacji, następnie uruchomić narzę-

dzie edycji lub postąpić odwrotnie.

Przed rozpoczęciem edycji należy utworzyć zbiór wskazań obiektów. Zbiór ten może

się składać z pojedynczego elementu lub też z ich grupy. Na wybranym zbiorze można

wykonać wiele poleceń edycji. Istnieje kilka metod prowadzących do utworzenia takiego

zbioru, niektóre to:

• wskazanie krzyżykiem nitkowym elementów poprzez kliknięcie na nich myszką,
• zdefiniowanie obszaru, na którym znajdują się poszczególne obiekty,
• wpisanie polecenia wybierz, następnie postępowanie według poleceń.

Wybrane zbiorze w elementy można odejmować i dodawać wykorzystując dostępne

metody wyboru np. obszar wskazań.

1. Wymaż

Wymaż jest jednym z najczęściej używanych narzędzi. Wykorzystywane jest w celu

usunięcia pojedynczego elementu lub ich grupy.

background image

60

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Metody wywołania narzędzia:

I kliknięcie przycisku przedstawiającego ścierającą gumkę na pasku narzędzi Zmiana

(rysunek 3.1),

> wpisanie w linii poleceń wyrazu wymaż (wy),
I wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Wymaż (rysunek 3.1).

Rysunek 3.1.

Metody wywoływania

narzędzia edycji

Wymaż

Ćwiczenia

1. Utwórz rysunek 3.2, następnie uaktywnij narzędzie Wymaż i postępuj według poleceń:

wybierz obiekty: Kliknij myszką na mniejszy okrąg tak, by zawierał się w obszarze

wskaźnika (rysunek 3.3). Wybrany element powinien pokryć się linią kreskową.

Zatwierdź wybór klikając prawym przyciskiem myszy, czego efektem powinno być

usunięcie okręgu. Oczywiście operację tę można cofnąć, klikając przycisk Cofaj.
Na rysunku 3.2 będą oparte następne ćwiczenia, dlatego też po wprowadzeniu

zmian przywróć jego pierwotny stan.

2. Nie uaktywniaj narzędzia Wymaż; zaznacz, podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu,

mniejszy okrąg i naciśnij klawisz Del.

Rysunek 3.2.

Rysunek do ćwiczeń

z narzędziem Wymaż

Rysunek 3.3.

Wybór pojedynczego

elementu.

Wybierany element

musi zawierać się

w obszarze kursora

background image

Rozdział 3.» Narzędzia edycji

61

3. Odtwórz rysunek 3.2, następnie uaktywnij narzędzie Wymaż. Po ukazaniu się

polecenia wskazania obiektów kliknij myszką w miejscu pomiędzy lewym górnym

rogiem kwadratu a większym okręgiem tak, by wskaźnik nitkowy nie przecinał

żadnego z elementów. Następnie przesuń wskaźnik po przekątnej w miejsce znajdują-

ce się po przeciwnej stronie okręgów (rysunek 3.4) i kliknij. Zaznaczone powinny

być wyłącznie dwa okręgi. Zatwierdź wybór prawym przyciskiem myszy. Okręgi

powinny być wymazane.

Rysunek 34.

Pole zaznaczenia

Pierwszy

punkt zaznaczenia

Drugi

punkt zaznaczenia

4. Odtwórz rysunek, następnie zaznacz obszar identyczny jak w poprzednim ćwiczeniu

jednak zacznij od prawego-dolnego narożnika. Zaznaczone zostały nie tylko obiekty

w polu zaznaczenia, lecz także przecięte liniami okna (rysunek 3.5). Stało się tak

dlatego, że zastosowałeś przecinające pole wyboru (program AutoCAD 2000 au-

tomatycznie wybiera tę opcję zaznaczenia gdy zaczynasz od prawego dolnego rogu

okna). Na koniec usuń zaznaczone elementy, wciskają klawisz Del.

Rysunek 3.5.

Pole przecinające

Drugi,

punkt zaznaczenia

Linia

przecinająca

Pierwszy

punkt zaznaczenia

5. Postępuj jak w ćwiczeniu nr 1, z tą jednak różnicą, że zaznacz także kwadrat.

Kliknij raz mniejszy okrąg, następnie kwadrat (pamiętaj, by zawierał się w obszarze

kursora).

2. Kopiuj

Jak nazwa wskazuje, narzędzie Kopiuj służy do powielania pojedynczych elementów

oraz ich zbiorów.

Narzędzie możemy uaktywnić na kilka sposobów poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu kopiuj (k),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Kopiuj.

background image

62

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia

1. Utwórz rysunek 3.6 i uaktywnij narzędzie Kopiuj. Wykonaj poniższe polecenia:

wybierz elementy: Zaznacz linie pochyłe i naciśnij prawy przycisk myszy.
Określ punkt bazowy lub przesunięcie lub [Wiele]: Wybierz punkt znajdujący

się na końcu lewej linii pochyłej (rysunek 3.7).

Określ drugi punkt przesunięcia lub <użyj pierwszego punktu jako

przesunięcie>: Włącz funkcję Orto, następnie wybierz punkt znajdujący się

na przecięciu z linią poziomą. Pochyłe linie powinny zostać skopiowane.

2. Odtwórz rysunek 3.6 i postępuj następująco:

Uaktywnij narzędzie Kopiuj.
wybierz elementy: Zaznacz wszystkie elementy i naciśnij prawy przycisk myszy.

Określ punkt bazowy lub przesunięcie lub [Wiele]: w

określ punkt bazowy: Wybierz punkt na końcu lewej linii pochyłej (rysunek 3.7).

Rysunek 3.6.

Pięciokąt

Rysunek 3.7.

Punkt bazowy

Punkt

bazowy

Określ drugi punkt przesunięcia lub <użyj pierwszego punktu jako

przesunięcie>: Włącz funkcję Orto, następnie wybierz punkt przesunięcia tak, by

dolna krawędź osadzanego pięciokąta pokrywała się z górnym rogiem kopiowanego.

Określ drugi punkt przesunięcia lub <użyj pierwszego punktu jako

przesunięcie>: Przy włączonej funkcji Orto wybierz myszką następny punkt

przesunięcia tak, by kopia miała jeden punkt wspólny ze środkiem krawędzi

pierwszego pięciokąta.
Wykonaj jeszcze dwie kopie w taki sposób, by uzyskać rysunek 3.8. W osadzaniu

elementów bardzo pomocna jest poprawnie skonfigurowana funkcja Obiekt.

background image

Rozdział 3.1 Narzędzia edycji

3. Lustro

Narzędzie Lustro służy do zwierciadlanego odbicia zaznaczonych elementów z jedno-

czesnym zachowaniem lub usunięciem źródłowych.

Rysunek 3.8.

Prawidłowe
rozwiązanie
ćwiczenia nr 2

Narzędzie Lustro możemy uaktywnić na kilka sposobów poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu lustro,
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Lustro.

Ćwiczenia

1. Utwórz rysunek 3.9, następnie uaktywnij polecenie Lustro i postępuj według poleceń:

wybierz obiekty: Zaznacz utworzony rysunek i zatwierdź wybór.

określ pierwszy punkt osi odbicia: Wybierz prawy górny róg elementu.
określ drugi punkt osi odbicia: Wybierz prawy dolny róg elementu.

Wymazać wskazane obiekty? [Tak/Nie] <aktualnie>: n

Warto tutaj wspomnieć o zmiennej funkcji mirrtext, dzięki której możesz ustawić

sposób odbijania tekstu. Więcej informacji możesz znaleźć w plikach pomocy

programu.

background image

64

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

2. Korzystając z możliwości, jakie daje Ci narzędzie Lustro, uzupełnij rysunek 3.10

(strona lewa) tak, by brakujące elementy były rozmieszczone symetrycznie (rysunek

3.10- strona prawa).

Rysunek 3.9.

Zastosowanie

narzędzia Lustro

Rysunek 3.10.

Rysunki
do ćwiczenia nr 2

Pierwszy punkt

osi odbicia

Drugi punkt

osi odbicia

4. Odsuń

Narzędzie Odsuń służy do tworzenia nowych obiektów w określonej odległości od ist-

niejących.

Możesz je uaktywnić na kilka sposobów:

• poprzez naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu odsuń (od),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Odsuń.

Ćwiczenia

1. Utwórz okrąg o promieniu 70 mm, następnie uaktywnij narzędzie Odsuń i postępuj

według poleceń:

Określ odległość odsunięcia lub [przezPunkt] <aktualnie>: 20

Wybierz obiekt do odsunięcia lub <koniec>: Wybierz okrąg.

background image

Rozdział 3. i Narzędzia edycji

65

Określ punkt określający kierunek odsunięcia: Kliknij myszką wewnątrz okręgu.
wybierz obiekt do odsunięcia lub <koniec>: Wybierz wewnętrzny okrąg.
Określ punkt określający kierunek odsunięcia: Kliknij myszką wewnątrz

mniejszego okręgu.
Wybierz obiekt do odsunięcia lub <koniec>: Wybierz zewnętrzny okrąg.
Określ punkt określający kierunek odsunięcia: Kliknij myszką poza

obszarem okręgów.
Zakończ ćwiczenie, klikając prawym przyciskiem myszy.
Porównaj ekran monitora z rysunkiem 3.11.

Rysunek 3.11.

Zastosowanie
narzędzia Odsuń
w ćwiczeniach

Punkty przechodnie

2. Utwórz kwadrat o boku równym 50mm, następnie uaktywnij narzędzie Odsuń

i postępuj według poleceń:

Określ odległość odsunięcia lub [przezPunkt] <aktualnie>: p

Wybierz obiekt do odsunięcia lub <koniec>: Wybierz kwadrat.

określ punkt przechodni: Wybierz punkt, przez który będzie przechodziła

krawędź odsuniętego kwadratu.
Raz jeszcze odsuń figurę, wykorzystując opcję przezPunkt.

5. Szyk

Narzędzie Szyk jest rzadko spotykane w innych programach, pomimo iż jest w wielu

przypadkach bardzo użyteczne. Pozwala na szybkie rozmieszczenie elementów lub ich

zbiorów według odgórnych kryteriów.

Możesz je uaktywnić poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu szyk (sz),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Szyk.

background image

66

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia

1. Wykonaj rysunek 3.12 (strona lewa), który posłuży Ci w następnych ćwiczeniach,

następnie poniżej utwórz okrąg o promieniu równym szerokości elementu.
Uaktywnij narzędzie Szyk i postępuj według poleceń:
wybierz obiekty: Zaznacz elementy z rysunku 3.12, następnie zatwierdź wybór

prawym przyciskiem myszy.

Podaj tryb szyku [Prostokątny/Kołowy] <aktualny>: k

określ środek szyku kołowego: Kliknij w środku utworzonego wcześniej okręgu.

Podaj liczbę elementów w szyku: 7
Określ kąt wypełnienia szyku (+=przeg, -=zeg) <360>: Naciśnij klawisz Enter.
Obracać kopiowane obiekty? [Tak/Nie] <aktualnie>: t

Efekt powinien odpowiadać rysunkowi 3.12 (strona prawa).

Rysunek 3.12.

Zastosowanie

polecenia Szyk

w ćwiczeniu nr 1

Kopiowany
obiekt

2. Odtwórz symbol krzesła z poprzedniego ćwiczenia (rysunek 3.12 - strona lewa),

następnie poniżej utwórz prostokąt czterokrotnie od niego szerszy, o długości

krótszego boku równej wysokości krzesła. Dla dokładniejszego objaśnienia pole-

cenia zamieściłem poniższy rysunek z przykładowymi wymiarami (rysunek 3.13).

Wykonaj identyczny lub podobny, wtedy jednak do prawidłowego rozwiązania

ćwiczenia będziesz musiał dopasować poszczególne wymiary w dalszych polece-

niach do istniejących w Twoim rysunku.
Uaktywnij polecenie Szyk, następnie:
wybierz obiekty: Zaznacz symbol krzesła.

Podaj tryb szyku [Prostokątny/Kołowy] <aktualny>: p
Podaj liczbę wierszy ( ) <aktualnie>: 2 Podaj liczbę kolumn (| | |)
<aktualnie>: 2

Określ odległość pomiędzy kolumnami ( I M ) : 90

Podaj odległość pomiędzy wierszami lub określ jednostkę komórki ( ):
-180

Odległość, jest mierzona pomiędzy lewymi-dolnymi rogami obiektów sąsiadujących.

background image

Rozdział 3. Narzędzia edycji

67

Rysunek 3.13.

Początek

ćwiczenia nr 2

Ponownie uaktywnij polecenie Szyk i:
wybierz obiekty: Zaznacz ten sam symbol krzesła.

Podaj tryb szyku [Prostokątny/Kołowy] <aktualny>: p
Podaj liczbę wierszy ( ) <aktualnie>: 2
Podaj liczbę kolumn (I|I) <aktualnie>: 2
Podaj odległość pomiędzy wierszami lub określ jednostkę komórki ( ):

-180
Określ odległość pomiędzy kolumnami (I I I) : -90

Jak już zapewne zauważyłeś, można było uzyskać ten sam rezultat w dwa razy

krótszym czasie. Zatem usuń wszystkie symbole krzesła poza jednym znajdującym

się w narożniku i uzyskaj ten sam efekt, wykorzystując tylko raz polecenie Szyk.

Rysunek 3.14.

Zastosowanie

narzędzia Szyk

w ćwiczeniu nr 2

Polecenie Szyk umożliwia także uszeregowanie obiektów pod podanym kątem.

background image

68

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

3. Odtwórz rysunek 3.12 (strona lewa), następnie przejdź do zakładki Skok i siatka,

znajdującej się w Ustawieniach rysunkowych. W polu Kąt obrotu zamień wartość

0 na 30. Włącz opcję Siatka i zauważ, że linia punktów poziomych jest nachylona

pod kątem 30° do poziomu; dotyczy to także kursora.

Uaktywnij narzędzie Szyk, następnie:
wybierz obiekty: Zaznacz symbol krzesła.

Podaj tryb szyku [Prostokątny/Kołowy] <aktualny>: p
Podaj liczbę wierszy ( ) <aktualnie>: 3
Podaj liczbę kolumn (| j |) <aktualnie>: 4
Podaj odległość pomiędzy wierszami lub określ jednostkę komórki ( ) :

-100

Dane te dostosuj do wymiarów utworzonego przez Ciebie elementu.

Określ odległość pomiędzy kolumnami (I I I) : 90

Przywróć wartość 0 w polu Kąt.

Rysunek 3.15.

Rysunek uzyskany
w ćwiczeniu nr 3

6. Przesuń

Narzędzie Przesuń pozwala na sprawną zmianę położenia poszczególnych elementów

w określonym kierunku.

Możeszje uaktywnić poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu przesuń (prs),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Przesuń.

background image

Rozdział 3. Narzędzia edycji

69

Ćwiczenia

1. Wykonaj rysunek 3.16, który posłuży Ci w następnych ćwiczeniach, następnie

uaktywnij polecenie Przesuń i:
Wybierz obiekty: Zaznacz okrąg.
określ punkt bazowy lub przesunięcie: Wybierz środek okręgu. Bardzo

pomocna w tym przypadku będzie dostosowana funkcja Obiekt.

Określ drugi punkt przesunięcia lub <użyj pierwszego punktu jako

przesunięciem Wpisz 100,100 lub określ punkt bazowy na środku wielokąta.

Rysunek 3.16.

Rysunek utworzony
do ćwiczeń

z narzędziem edycji.

Po prawej przykład

zastosowania

polecenia Przesuń

2. Użyj narzędzia Kopiuj i powiel okrąg dwa razy, następnie umieść kopie na narożni-

kach dolnej krawędzi pięciokąta, tak jak pokazano na rysunku 3.17. Uaktywnij

polecenie Przesuń i:
wybierz obiekty: Zaznacz okręgi i potwierdź zaznaczenie przyciskiem myszy.
określ punkt bazowy lub przesunięcie: Wybierz środek jednego z okręgów.
Uaktywnij polecenie Biegun, a z funkcji Obiekt zaznacz wyłącznie tryb Punkt

przecięcia.

Określ drugi punkt przesunięcia lub <użyj pierwszego punktu jako

przesunięcie>: Przesuwając kursor pionowo w górę wybierz punkt znajdujący

się na przecięciu z lewą górną krawędzią wielokąta.

Rysunek 3.17.

Poszczególne kroki
w ćwiczeniu nr 2

background image

70

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

7. Obrót

Narzędzie Obrót umożliwi Ci w sprawny i szybki sposób zmianę kąta nachylenia ele-

mentu wokół punktu bazowego.

Narzędzie możesz uaktywnić poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu obrót (ob),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Obrót.

Ćwiczenia

1. Narysuj podobny, jak na rysunku poniżej, wskaźnik kątów, następnie uaktywnij

narzędzie Obrót i zastosuj się do poniższych poleceń:
wybierz obiekty: Zaznacz elementy budujące wskazówkę.
określ punkt bazowy: Wybierz punkt znajdujący się w środku okręgu.

Określ kąt obrotu lub [oDniesienie]: -90

W programie AutoCAD wartość kątów rośnie w przeciwnym kierunku niż wskazówki

zegara.

Rysunek 3.18.

Wskaźnik kątów

przed ćwiczeniem nr 1

i po jego wykonaniu

2. Korzystając z wykonanego w poprzednim ćwiczeniu wskaźnika i możliwości na-

rzędzia Obrót ustaw wskazówkę na pozycje pokazane na poniższych rysunkach.

Rysunek 3.19.

Zastosowanie
narzędzia Obrót

background image

Rozdział 3. Narzędzia edycji

71

3. Wykorzystaj utworzony w ćwiczeniu nr 1 wskaźnik kątów i funkcję Obrót do

ustawienia wskazówki pod innym kątem. Nie wpisuj jednak określonej wartości

tylko uaktywnij funkcję oDniesienie, a jako pomocy do ustalenia określonego kąta

wykorzystaj polecenie Biegun.

8. Skala

Dzięki narzędziu Skala w sprawnie i szybki poprzez możesz zmienić wielkość elementu.

Narzędzie możesz uaktywnić na kilka sposobów:

• poprzez naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu skala (s),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Skala.

Rysunek 3.20.

Rysunek wyjściowy
do ćwiczeń

Ćwiczenia

1. Narysuj rysunek 3.20, następnie uaktywnij narzędzie Skala i zastosuj się do po-

niższych poleceń:
wybierz obiekty: Zaznacz elementy budujące rysunek. Potwierdź ukończenie

wybierania obiektów.
określ punkt bazowy: Kliknij w środku okręgu.

Określ współczynnik skali lub [oDniesienie]: 0.5

W efekcie rysunek powinien się zmniejszyć o połowę.

2. Wykorzystując utworzony w poprzednim ćwiczeniu element oraz narzędzie Skala,

utwórz kilka jego kopii, wzorując się na poniższym rysunku.

Rysunek 3.21.

Zastosowanie

polecenia Skala

w ćwiczeniu nr 2

Skala = 3

background image

72 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

9. Rozciągnij

Narzędzie Rozciągnij umożliwia wykonanie operacji rozciągania oraz przesuwania obiektów.

Narzędzie możesz uaktywnić na kilka sposobów poprzez:

•naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
•wpisanie w linii poleceń wyrazu rozciągnij (rozc),
•wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Rozciągnij.

Ćwiczenia

1. Używając narzędzi Linia, Multilinia oraz Łuk, wykonaj zgodnie z wymiarami rysunek

3.22, następnie uaktywnij polecenie Kopiuj i powiel go trzykrotnie. Umieść

wszystkie kopie w linii pionowej, zachowując niewielkie odstępy (rysunek 3.23).

Rysunek 3.22.

Figura do edycji

w ćwiczeniach

z narzędziem

Rozciągnij

Uaktywnij narzędzie edycji Rozciągnij i postępuj zgodnie z podanymi poleceniami:
wybierz obiekty: Na pierwszym rysunku zaznacz prawy łuk oraz linie boczne.
Określ punkt bazowy albo przesunięcie: Wybierz Centrum prawego łuku.
określ drugi punkt przesunięcia: Włącz tryb Orto i przesuń kursor w prawo,

następnie wpisz w linii poleceń wartość 20.
W efekcie tych działań powinieneś otrzymać rysunek 3.23a - rezultat.
Ponownie uaktywnij narzędzie rozciągnij, następnie:
wybierz obiekty: Na pierwszej kopii zaznacz prawy łuk, wewnętrzny równo-

ległobok oraz linie boczne.
określ punkt bazowy albo przesunięcie: Wybierz prawy koniec linii.
Określ drugi punkt przesunięcia: WłąCZ tryb OrtO i przesuń kurSOr W lewo,

następnie wpisz w linii poleceń wartość 49.9.
Po wpisaniu wartości 50 długość multilinii wynosiłaby 0, co byłoby niezrozumiałe

dla programu.
Powinieneś otrzymać rysunek 3.23b - rezultat.
Ponownie uaktywnij narzędzie rozciągnij, następnie:

wybierz obiekty: Na drugiej kopii zaznacz prawe krawędzie wewnętrznego

równoległoboku.
określ punkt bazowy albo przesunięcie: Wybierz prawy narożnik równoległoboku.
określ drugi punkt przesunięcia: Włącz tryb Obiekt i wybierz punkt

umieszczony na środku prawego łuku.

background image

Rozdział 3.1 Narzędzia edycji

73

Rysunek 3.23.

Ćwiczenia

z narzędziem

Rozciągnij

Porównaj wprowadzone zmiany z rysunkiem 3.23c-rezultat.
Uaktywnij narzędzie Rozciągnij, następnie:
wybierz obiekty: Na ostatniej kopii zaznacz obiekty takjak na rysunku 3.23d.
określ punkt bazowy albo przesunięcie: Wybierz dolny narożnik równole-

głoboku.
Określ drugi punkt przesunięcia: WłąCZ tryb OrtO i przesuń kurSOr W dół,

następnie wpisz w linii poleceń wartość 10.
Porównaj utworzoną figurę z rysunkiem 3.23d - rezultat.

Zaznaczenie Punkt bazowy,

2. Utwórz podane niżej rysunki, następnie korzystając z narzędzia edycji Rozciągnij,

uzyskaj efekty podane z prawej strony.

Rysunek 3.24.

Zastosowanie

polecenia Rozciągnij

w ćwiczeniu nr 2

Rysunek utworzony narzędziami:

Prostokąt i Koło.

Rysunek utworzony
narzędziem

Linia.

background image

74 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

10. Przedłuż

Narzędziem Przedłuż będziesz mógł wpływać na długość obiektów.

Narzędzie możesz uaktywnić na kilka sposobów poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu przedłuż (prze),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Przedłuż.

Ćwiczenia

1. Utwórz poziomą linię, następnie połączjej końce łukiem. Uaktywnij polecenie Przedłuż i:

Wybierz obiekt lub [przyrosT/Procent/Całkowita/dYnamicznie] : Kliknij

kursorem na linię, w linii poleceń powinna ukazać się aktualna jej długość. Kliknij

na łuk i zaobserwuj, że oprócz długości wyświetlony został kąt rozwarcia.

2. Nie usuwaj utworzonych w poprzednim ćwiczeniu elementów. Uaktywnij narzędzie

Przyrost, następnie:

Wybierz obiekt lub [przyrosT/Procent/Całkowita/dYnamicznie]: t

Podaj przyrost długości lub [Kąt] <aktualnie>: 30

wybierz o b i e k t do zmiany l u b [ C o f a j ] : Kliknij myszką linię, następnie na

łuk. Każde kliknięcie elementu oznacza jego wydłużenie o ustaloną wartość.

Kliknij teraz dwa razy łuk i zaobserwuj jego przyrost.
Anuluj wszystkie zmiany przeprowadzone w tym ćwiczeniu lub narysuj jeszcze

raz elementy z ćwiczenia nr 1.

3. Uaktywnij narzędzie Przedłuż, następnie:

Wybierz obiekt lub [przyrosT/Procent/Całkowita/dYnamicznie]: p

Podaj długość procentowo <aktualnie>: 110

wybierz obiekt do zmiany lub [Cofaj]: Kliknij myszką linię, następnie łuk.

Podobnie jak poprzednio, każde kliknięcie elementu oznacza jego wydłużenie

o ustaloną wartość.
Anuluj wszystkie zmiany przeprowadzone w tym ćwiczeniu lub narysuj jeszcze

raz elementy z ćwiczenia nr 1.

4. Uaktywnij narzędzie Przedłuż, następnie:

Wybierz obiekt lub [przyrosT/Procent/Całkowita/dYnamicznie]: c
Określ długość całkowitą lub [Kąt] <aktualnie>: 100

wybierz o b i e k t do zmiany l u b [ C o f a j ] : Kliknij myszką linię, następnie łuk.

Anuluj wszystkie zmiany przeprowadzone w tym ćwiczeniu lub narysuj jeszcze raz

elementy z ćwiczenia nr 1.

5. Uaktywnij narzędzie Przedłuż, następnie:

Wybierz obiekt lub [przyrosT/Procent/Całkowita/dYnamicznie]: c

background image

Rozdział 3. Narzędzia edycji

75

Określ długość całkowitą lub [Kąt] <aktualnie>: k
Określ kąt całkowity <aktualny>: 100

Wybierz obiekt do zmiany lub [Cofaj]: Kliknij myszką na łuk.
Anuluj wszystkie zmiany przeprowadzone w tym ćwiczeniu lub narysuj jeszcze raz

elementy z ćwiczenia nr 1.

6. Uaktywnij narzędzie Przedłuż, następnie:

Wybierz obiekt lub [przyrosT/Procent/Całkowita/dYnamicznie]: y

wybierz o b i e k t do zmiany l u b [ C o f a j ] : Kliknij myszką na linię i zauważ,

że możesz teraz wpływać na długość elementu przy pomocy myszy. Jeśli chcesz

w ten sposób dokładniej określić wymiary, posłuż się trybem Biegun.

Rysunek 3.25.

Przykłady
zastosowania

polecenia Przedłuż

Długość = 110

Długość = 140

Długość = 100

11. Utnij

Narzędzie Utnij służy do precyzyjnego skracania długości obiektów za pomocą krawędzi

tnącej lub szablonu.

Narzędzie możesz uaktywnić na kilka sposobów poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu utnij (ut),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Utnij.

Rysunek 3.26.

Rysunek do ćwiczeń

z poleceniem Utnij

background image

76

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

ćwiczenia

1. Utwórz element pokazany na rysunku 3.26. Uaktywnij polecenie Utnij i:

Wybierz krawędzie tnące...

wybierz obiekty: Kliknij na mniejszy okrąg i naciśnij prawy przycisk myszy.
Wybierz obiekt do ucięcia lub [Rzut/krawędziE/Cofaj ] : Klikaj wszystkie

linie znajdujące się wewnątrz mniejszego okręgu. W rezultacie powinny zostać

usunięte (rysunek 3.26). Zakończ polecenie klawiszem Enter. Nie kasuj utwo-

rzonego elementu, będzie on użyty w następnym ćwiczeniu.

2. Uaktywnij polecenie Utnij, następnie:

Wybierz krawędzie tnące...

wybierz obiekty: Zaznacz linie pionowe i poziome (w sumie cztery).

Potwierdź wybór.

Wybierz obiekt do ucięcia lub [Rzut/krawędziE/Cofaj]: Usuń te Same

obiekty, co na rysunku 3.26 - strona prawa. Naciśnij Enter.

Rysunek 3.27.

Przykłady
zastosowania

polecenia Utnij

w ćwiczeniach 1 i 2

Krawędź tnąca

3. Wykorzystaj rysunek z poprzedniego ćwiczenia, następnie uaktywnij polecenie Utnij i:

Wybierz krawędzie tnące...

wybierz obiekty: Zaznacz większy okrąg. Potwierdź wybór.

Wybierz obiekt do ucięcia lub [Rzut/krawędziE/Cofaj]: Usuń te Same

obiekty, co na rysunku 3.28 - strona lewa. Naciśnij Enter.

Rysunek 3.28.

Przykłady

zastosowania

polecenia Utnij

w ćwiczeniach 3 i 4

background image

Rozdział 3. Narzędzia edycji

77

4. Wykorzystaj rysunek z poprzedniego ćwiczenia, następnie uaktywnij polecenie Utnij i:

Wybierz krawędzie tnące...

wybierz obiekty: Zaznacz ucięte w poprzednim ćwiczeniu ukośne linie.

Wybierz obiekt do ucięcia lub [Rzut/krawędziE/Cofaj]: e

Podaj tryb rozciągania krawędzi [Zrozciąganiem/Bezrozciągąnia]

<aktualny>: z

Tryb Zrozciąganiem umożliwia wybranie pozornych krawędzi tnących, czyli takich,

które po wydłużeniu przecięłyby się z ucinanym obiektem.
Wybierz obiekt do ucięcia lub [Rzut/krawędziE/Cofaj ]: U suń wystające

na zewnątrz linii ukośnych elementy (rysunek 3.28 - strona prawa).

12. Wydłuż

Narzędzie Utnij służy do wydłużania obiektów, aż do napotkania innego.

Narzędzie możesz uaktywnić na kilka sposobów poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu wydłuż (wyd),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Wydłuż.

Ćwiczenia

1. Utwórz dwie krótkie linie pod różnymi kątami tak, by się nie przecinały, następnie

uaktywnij polecenie Wydłuż i:

Wybierz krawędzie obwiedni...

wybierz obiekty: Zaznacz pierwszą linię.
Wybierz obiekt do wydłużenia [Rzut/krawędziE/Cofaj ] : Zaznacz drugą linię.

2. Wykorzystaj linie utworzone w poprzednim ćwiczeniu. Uaktywnij polecenie Wydłuż,

następnie:

Wybierz krawędzie obwiedni...

wybierz obiekty: Zaznacz drugą linię.
Wybierz obiekt do wydłużenia [Rzut/krawędziE/Cofaj]: Zaznacz pierwszą linię.

Po tym ćwiczeniu obie linie powinne być połączone (rysunek 3.29 - strona prawa).

Rysunek 3.29.

Przykłady

zastosowania

polecenia Wydłuż

w ćwiczeniach 1 i 2

background image

78

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

3. Utwórz elipsę oraz dwa łuki tak, jak pokazano na rysunku 3.30, następnie połącz

łuki z elipsą. Pamiętaj, że klikając na element wydłużasz go tylko z jednej strony,

więc, by połączyć łuki z elipsą, musisz powtórzyć operację z obu stron elementu.

Rysunek 3.30.

Zastosowanie

polecenia Wydłuż

w ćwiczeniu nr 3

13. Przerwij

Narzędzie Przerwij służy do wymazywania fragmentów obiektów lub ich podziału.

Narzędzie możesz uaktywnić poprzez:

I naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
t wpisanie w linii poleceń wyrazu przerwij (prz),
I wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Przerwij.

Ćwiczenia

1. Utwórz pojedynczą linię, następnie uaktywnij polecenie Przerwij i:

wybierz obiekty: Zaznacz linię klikając w

1

/

4

jej długości.

Określ drugi punkt przerwania lub [Pierwszy]: Kliknij na Środku linii,

która została podzielona na dwa elementy.

Rysunek 3.31

Zastosowanie

polecenia Przerwij

w ćwiczeniu nr I

2. Narysuj dwa okręgi osadzone obok siebie, następnie uaktywnij polecenie Przerwij.

wybierz obiekty: Zaznacz pierwszy okrąg.

Określ drugi punkt przerwania lub [Pierwszy]: p

określ pierwszy punkt przerwania: Kliknij w pierwszej ćwiartce okręgu.
określ drugi punkt przerwania: Kliknij w czwartej ćwiartce okręgu.

background image

Rozdział 3.1 Narzędzia edycji

79

Ponownie wybierz narzędzie Przerwij, następnie:
wybierz obiekty: Zaznacz drugi okrąg.

Określ drugi punkt przerwania lub [Pierwszy]: p

określ pierwszy punkt przerwania: Kliknij w czwartej ćwiartce okręgu.
określ drugi punkt przerwania: Kliknij w pierwszej ćwiartce okręgu.

Rysunek 3.32.

Zastosowanie

polecenia Przerwij

w ćwiczeniu nr 2

Drugi punkt

- Pierwszy punkt

Jeśli określisz punkty przerwania obiektu łukowego zgodnie ze wskazówkami

zegara, to zostanie wymazany dłuższy łuk. Przy wybraniu przeciwnym - krótszy.

3. Narysuj luk i elipsę uwzględniając podane wymiary, następnie poddaj figury edycji

narzędziem Przerwij tak, by otrzymać elementy podane po prawej stronie (rysunek 3.33).

Rysunek 3.33.

Zastosowanie

polecenia Przerwij

w ćwiczeniu nr 3

Element początkowy

Rezultat

14. Fazuj

Narzędziem Fazuj będziesz mógł m.in. wyprofilować połączenia elementów.

Narzędzie możesz uaktywnić poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu fazuj (fa),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Fazuj.

background image

80

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia

1. Utwórz prostokąt o szerokości 150mm i wysokości lOOmm, następnie uaktywnij

polecenie Fazuj i:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: f
Określ pierwszy wymiar fazy <aktualny>: 20
Określ pierwszy wymiar fazy <20.0000>: 10

Ponownie uaktywnij polecenie Fazuj, następnie:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: 1

wybierz poiiiinię 2D: Zaznacz prostokąt. Przeprowadzone zmiany zostały

opisane w linii poleceń.

Rysunek 3.34.

Przykład zastosowania

polecenia Fazuj

z wykorzystaniem

opcji Polilinia.

2. Odtwórz wyjściowy prostokąt z poprzedniego ćwiczenia, uaktywnij polecenie Fazuj

i następnie:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: Zaznacz

dolną krawędź.
wybierz drugą linię: Wybierz lewą krawędź.
Ponownie uaktywnij polecenie Fazuj, następnie:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: Zaznacz

dolną krawędź.
wybierz drugą linię: Wybierz prawą krawędź.
Ponownie uaktywnij polecenie Fazuj, następnie:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: Zaznacz

górną krawędź.
wybierz drugą linię: Wybierz prawą krawędź.
Ponownie uaktywnij polecenie Fazuj, następnie:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: Zaznacz

górną krawędź.
wybierz drugą linię: Wybierz lewą krawędź.
Jak widzisz, w ten sposób możesz uzyskać fazy skierowane w dowolną stronę.

Jeśli chcesz zmienić wymiar fazy, to skorzystaj z opcji Faza.

background image

Rozdział 3. i Narzędzia edycji

81

Rysunek 3.35.

Zastosowanie

polecenia Fazuj

w ćwiczeniu nr 2

3. Odtwórz wyjściowy prostokąt z ćwiczenia nr 1, uaktywnij polecenie Fazuj i następnie:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: m
Podaj metodę ucinania [Długość/Kąt] <aktualna>: k
Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: t
Określ długość fazy na pierwszej linii <aktualna>: 20
Określ kąt fazy względem pierwszej linii <aktualny>: 20

Ponownie uaktywnij polecenie Fazuj, następnie:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: 1

wybierz poiiiinię 2D: Zaznacz prostokąt. Przeprowadzone zmiany zostały

opisane w linii poleceń.

Rysunek 3.36.

Zastosowanie

polecenia Fazuj

oraz polecenia Kąt

4. Odtwórz wyjściowy prostokąt ćwiczenia nr 1, następnie uaktywnij polecenie Fazuj

i ustaw pierwszy wymiar fazy na 40, a drugi na 25. Wybierz ponownie narzędzie

edycji Fazuj i postępuj zgodnie z poleceniami:

Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: u
Podaj tryb [Utnij/Bezucinania] <aktualny>: b
Wybierz pierwszą linię lub [poLilinia/Fazy/kąT/Utnij/Metoda]: 1

wybierz poiiiinię 2D: Zaznacz prostokąt. Przeprowadzone zmiany zostały

opisane w linii poleceń.
Jak zapewne zauważyłeś, tryb Bezucinania sprawia, że fazowane narożniki nie

są wymazywane. Polecenia Fazuj możesz użyć także do edycji elementów nie

będących polilinią, np. dwie nie przecinające się linie.

background image

82

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

15. Zaokrągl

Narzędzie Zaokrągl umożliwia zaokrąglanie połączeń elementów liniowych oraz łukowych.

Narzędzie możesz uaktywnić poprzez:

• naciśnięcie przycisku na pasku narzędzi Zmiana,
• wpisanie w linii poleceń wyrazu zaokrągl (za),
• wybranie w menu rozwijanym Zmiana pozycji Zaokrągl.

Ćwiczenia

1. Utwórz prostokąt o szerokości 150mm i wysokości l00mm, następnie uaktywnij

polecenie Zaokrągl i:

Wybierz pierwszy obiekt lub [poLilinia/Promień/Utnij]: r
Określ promień zaokrąglenia <aktualny>: 20

Ponownie uaktywnij polecenie Zaokrągl, następnie:

Wybierz pierwszy obiekt lub [poLilinia/Promień/Utnij]: 1

wybierz polilinię 2D: Zaznacz prostokąt. Przeprowadzone zmiany zostały
opisane w linii poleceń.

2. Utwórz dwie prostopadłe linie o długości 50mm tak jak pokazano na rysunku 3.37,

uaktywnij polecenie Zaokrągl następnie i:

Wybierz pierwszy obiekt lub [poLilinia/Promień/Utnij]: Zaznacz

pierwszą linię.
wybierz drugi obiekt: Wybierz drugą linię.
Jak widzisz, linie zostały połączone łukiem o promieniu 20mm.

Rysunek 3.37.

Figury do ćwiczeń
nr 1 i 2.

Wiadomości z ostatnich dwóch rozdziałów stanowią podstawę znajomości programu Auto-

CAD 2000, dlatego też po każdym opisie narzędzi znajduje się szereg ćwiczeń, dzięki

którym łatwiej i ze zrozumieniem opanujesz wiedzę teoretyczną.

W poniższych ćwiczeniach jedynym zadaniem będzie narysowanie prostego rysunku

przy skorzystaniu z załączonego opisu. Wykonanie nie powinno sprawić Ci wiele trud-

ności, jednak przed rozpoczęciem rysowania zastanów się, jakich narzędzi użyć, by jak

najsprawniej ukończyć każde z ćwiczeń.

background image

Rozdział 3.1 Narzędzia edycji

83

Ćwiczenia

podsumowujące

1. Narysuj uszczelkę.

Rysunek 3.38.

Uszczelka

2. Wykonaj przełącznik.

Rysunek 3.39.

Przełącznik

background image

84

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

3. Narysuj schemat.

Rysunek 3.40.

Wyłącznik - schemat

4. Narysuj rysunek i powiel go trzykrotnie według opisu.

Rysunek 3.41.

Reflektor

background image

ROZDZIAŁ 4.

Tekst

Tekst stanowi jedną z ważniejszych elementów rysunku, dlatego też istotną sprawą jest

umiejętne jego wstawianie oraz edycja. Program AutoCAD 2000 dysponuje szeregiem

nowoczesnych rozwiązań, które powinny Ci w tym pomóc, a ich mnogość na pewno za-

spokoi Twoje wymagania.

1. Wstawianie tekstu jednowierszowego

W programie mamy do dyspozycji dwa różne narzędzia umożliwiające nam umieszczanie

tekstu na rysunku: Tekst jednowierszowy oraz Tekst wielowierszowy. Do prostych opisów

używamy pojedynczych linii tekstu, których szybkie wstawienie umożliwia nam narzędzie
Tekst jednowierszowy.

Warto w tym miejscu wspomnieć, że czcionki z końcówką CE (Europa Środkowa) posia-

dają polskie znaki graficzne.

Narzędzie możemy uaktywnić poprzez:

I wybranie z menu rozwijanego Rysuj pozycji Tekst, a następnie Jeden wiersz,
I wpisanie w linii poleceń wyrazu tekst (dt).

Ćwiczenia

1. Utwórz prostokąt o szerokości 150mm i wysokości l00mm, umieść go w początku

układu współrzędnych, następnie uaktywnij polecenie Tekst jednowierszowy i:

Określ punkt początkowy tekstu lub [Wyrównanie/sTyl]: 0,103
Określ wysokość <aktualna>: @10<90
Określ kąt obrotu tekstu <aktualny>: 0

background image

JJ6 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Podaj tekst: Tekst próbny

Naciśnij dwa razy klawisz Enter, by zakończyć pracę narzędzia.
Operacje te mogą wydawać Ci się dość kłopotliwe, jednak podane dane są auto-

matycznie zapamiętywane i przy wielokrotnym wstawianiu jednowierszowych

tekstów nie ma potrzeby ich ponownego podawania.

2. Uaktywnij narzędzie Tekst jednowierszowy, następnie:

Określ punkt początkowy tekstu lub [Wyrównanie/sTyl]: 160,100

określ wysokość <10.000>: Naciśnij klawisz Enter.

Określ kąt obrotu tekstu <aktualny>: 270
Podaj t e k s t : Tekst próbny 90%%d

Naciśnij dwa razy klawisz Enter, by zakończyć pracę narzędzia.

Jak zapewne zauważyłeś, końcowe znaki zmieniły się w symbol „°". Podobne

kody musisz zastosować w celu wstawienia innych symboli. Zerknij na dodatek

ze skrótami znajdujący się na końcu książki.

3. Wybierz narzędzie Tekst jednowierszowy, następnie:

O k r e ś l p u n k t początkowy t e k s t u l u b [Wyrównanie/sTyl]: 10,80
o k r e ś l wysokość <io.oooo>: Naciśnij klawisz Enter.
Określ kąt obrotu tekstu <aktualny>: 0

Podaj tekst: Tekst próbny

Naciśnij raz klawisz Enter.

Podaj tekst: Drugi wers

Naciśnij dwa razy klawisz Enter, by zakończyć pracę narzędzia.

W ten prosty sposób możesz wstawiać więcej niż jedną linijkę tekstu, jednak

podczas edycji będą funkcjonowały one jako pojedyncze wersy.

4. Wybierz narzędzie Tekst jednowierszowy, następnie:

Określ punkt początkowy tekstu lub [Wyrównanie/sTyl]: w

Podaj opcję [Dopas/WStaw/Sy/Ce/Prawo/GL/GS/GP/CL/CS/CP/DL/DS/ /DP]: c

Określ punkt środkowy tekstu: 75,20

określ wysokość <10.000>: Naciśnij klawisz Enter.

Określ kąt obrotu tekstu <aktualny>: 0

Podaj tekst: Centrum

Naciśnij dwa razy klawisz Enter, by zakończyć pracę narzędzia.

background image

Rozdział 4. Tekst

87

2. Wstawianie tekstu wielowierszowego

Narzędzia Tekst wielowierszowy używamy do wstawiania obszernych opisów gdzie

najczęściej używamy różnych formatów czcionki.

Narzędzie można uaktywnić poprzez:

> wybranie z menu rozwijanego Rysuj pozycji Tekst, a następnie Wiele wierszy...,
I wpisanie w linii poleceń wyrazu wtekst (w lub wt),
I naciśnięcie przycisku Paragraf na pasku Rysuj.

Po wybraniu narzędzia Tekst wielowierszowy w pasku poleceń wyświetlony zostanie

aktualny styl oraz wysokość tekstu, a także polecenie zachęcające do utworzenia pola

tekstowego. Dopasuj jego wymiary tak, by zmieściła się w nim cała treść, którą chcesz

napisać (rysunek 4.2). Po chwili ukaże się okno dialogowe Edytor tekstu wielowierszowe-

go, w którym możesz wykonać wszystkie operacje dotyczące edycji oraz formatowania

tekstu (rysunek 4.3).

Ćwiczenia

1. Wybierz narzędzie Tekst wielowierszowy, następnie określ narożniki pola teksto-

wego tak, by jego szerokość wynosiła l00mm. Po ukazaniu się okna dialogowego

zmień czcionkę z aktualnej na Arial CE, a wysokość tekstu na 3. W polu edycji

tekstu wpisz zdanie: „To jest mój tekst przeznaczony do edycji". Naciśnij klawisz

Enter, następnie zmień wysokość czcionki na 5 i wpisz zdanie: „Tekst większy o 2mm".

Naciśnij ponownie klawisz Enter i zmień czcionkę na Times New Roman CE,

a wysokość na 8. Wyróżnij zdanie kursywą oraz pogrubieniem czcionki. Napisz:

„Zmiana na wysokości na 8mm". Zatwierdź tekst przyciskiem OK.

2. Narysuj kwadrat o boku l00mm, następnie opisz wszystkie jego boki jak to

przedstawiono na rysunku 4.5. Wpisany tekst można zmieniać narzędziami edycji,

jak przedstawiono w poprzednim rozdziale. Obracając pola z tekstem, skorzystaj

ze skrótu, jakim jest menu podręczne.
Wykorzystaj narzędzia Przesuń oraz Obrót.

background image

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 4.3.

Okno dialogowe

Edytor tekstu

wielowierszowego.

Rysunek 4.4.

Przykład użycia

narzędzia Tekst

wielowierszowy

z wewnętrznym

formatowaniem.

Rysunek 4.5.

Przykład użycia

narzędzia Tekst

wielowierszowy

Lista

czcionek

Wysokość Wyróżnienia Kolor

czcionki czcionek

czcionki

Dodatkowe

symbole

Tak było

zaznaczone

pole tekstowe

3. Napisz prosty tekst z użyciem symboli: 0, ±, ° oraz %. Znajdziesz je naciskając

przycisk Symbol, który znajduje się w prawym górnym rogu okna edytora tekstu
wielowierszowego.

88

background image

Rozdział 4.»Tekst 89

3. Edycja i formatowanie tekstu

Na pewno nieraz tworzyłeś wiele podobnych rysunków w oparciu o pewien szablon,

w którym dokonywałeś drobnych zmian zarówno w tekście, jak i rysunku, komputer do

takiego zadania jest wymarzonym narzędziem. Program AutoCAD 2000 jest idealnym

programem do tego typu prac, a wykonywanie ich jest maksymalnie uproszczone.

By wprowadzić zmiany w istniejącym elemencie tekstowym, wystarczy go zaznaczyć

i kliknąć nań prawym przyciskiem myszy, następnie z menu podręcznego należy wybrać

opcję Edycja tekstu wielowierszowego... lub Edycja tekstu... (pozycja będzie się zmieniać

w zależności od tego, czy edytowany tekst będzie wielo- czy jednowierszowy) (rysunek 4.6).

Rysunek 4.6.

Edycja tekstu

jedno-

i wielowierszowego

Inną możliwością edycji jest wybranie pozycji Tekst... z menu rozwijanego Zmiana, na-

stępnie kliknięcie na tekst, który chcemy zmienić.

Edytor tekstu jednowierszowego jest bardzo ubogi w dodatkowe opcje, właściwie można

w nim dokonywać zmiany tylko w treści. Inaczej przedstawia się edytor tekstu wielowier-

szowego, który jest wyposażony w szereg opcji dotyczących edycji i formatowania tekstu.

Ćwiczenia

1. Korzystając z narzędzia Tekst wielowierszowy napisz: „Tekst wielowierszowy

przeznaczony do edycji"., następnie poddaj zdanie edycji. Po ukazaniu się okna

dialogowego z napisanym wcześniej zdaniem, zwiększ wysokość tekstu o 3mm

oraz zmień końcówkę „...przeznaczony do edycji", na „...po edycji". Potwierdź

zmiany przyciskiem OK.

2. Wykorzystując narzędzie Tekst jednowierszowy napisz: „Tekst jednowierszowy

przeznaczony do edycji"., następnie poddaj zdanie edycji. Po ukazaniu się okna

dialogowego z napisanym wcześniej zdaniem zmień końcówkę „...przeznaczony

do edycji. na „...po edycji". Potwierdź zmiany przyciskiem OK.

3. Do wykonania tego zadania wykorzystaj zdanie utworzone w ćwiczeniu nr 1, które

poddaj edycji wyróżniając je kursywą oraz pogrubieniem. Pamiętaj, że gdy for-

matujesz tekst w edytorze należy go najpierw zaznaczyć (rysunek 4.7). Zatwierdź

wprowadzone zmiany.

background image

90

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 4.7.

Formatowanie tekstu

wielowierszowego

4. Cechy tekstu

Pojęcie cechy tekstu kryje w sobie kilka podstawowych zagadnień: Styl, Wyrównanie,

Szerokość oraz Obrót. Wymienione opcje znajdują się w oknie dialogowym Edytor

tekstu wielowierszowego przy odsłoniętej zakładce Cechy (rysunek 4.8). W ćwicze-

niach postaram się nieco naświetlić to zagadnienie, na tyle jednak, na ile pozwala mi

objętość książeczki.

Rysunek 4.8.

Opcje dostępne

w zakładce Cechy

Aktualnie

obowiązujący

styl tekstu

Wyrównanie tekstu Szerokość pola tekstowego,

oraz kierunek jego Pamiętaj, że tylko ona ma

wpisywania decydujący wpływ na układ tekstu

Styl tekstu zawiera podstawowe informacje określające czcionkę takie jak: nazwa i styl,

wysokość oraz zastosowane efekty. Dane te wykorzystywane są przez program przy

każdej edycji tekstu. W ćwiczeniach nr 3 i 4 dowiesz się, jak utworzyć własny styl i do-

konywać zmiany w istniejącym.

Ćwiczenia

1. Korzystając z narzędzia Tekst wielowierszowy i wzorując się na ćwiczeniu nr 1

z poprzedniego tematu, napisz: „Tekst wielowierszowy po edycji", następnie poddaj

zdanie edycji. Po ukazaniu się okna dialogowego z napisanym wcześniej zdaniem,

wybierz zakładkę Cechy. Przyjrzyj się uważnie możliwościom, jakie oferuje Ci

program. Zmień aktualne Wyrównanie na CS, czyli Centrum Symetr, zobacz, jakie

zmiany zaszły w układzie tekstu. Ustaw obrót tekstu na 45° i zatwierdź zmiany

przyciskiem OK.

background image

Rozdział 4. Tekst

Rysunek 4.9.

Przykładowa
zmiana cech tekstu

2. Ponownie poddaj edycji tekst z poprzedniego ćwiczenia i wybierz zakładkę Cechy.

Dobierz szerokość pola tekstowego tak, by wszystkie wyrazy zdania zmieściły się

w jednym wersie. Potwierdź zmiany przyciskiem OK. Podobnie zmień szerokość

pola, w każdym wersie znalazł się tylko jeden wyraz.

Rysunek 4.10.

Wpływ zmiany

szerokości pola
tekstowego na układ
wyrazów

3. Z menu rozwijanego Format wybierz pozycję Styl tekstu..., po chwili otworzy się

okno dialogowe (rysunek 4.11). W polu Nazwa stylu znajduje się lista rozwijana

z aktualnie utworzonymi stylami, wybierz styl Standard. Niżej jest druga lista,

w której możesz dokonać wyboru odpowiedniej czcionki dla aktualnego stylu,

wybierz Arial CE. Zatwierdź zmiany przyciskiem Zastosuj. Od tej pory wybierając

styl Standard automatycznie aktywną czcionką zostanie Arial CE.

4. Otwórz okno dialogowe Styl tekstu..., następnie naciśnij przycisk Nowy..., znaj-

dujący się w polu Nazwa stylu. Otworzy się nowe okienko, w którym wpisz nazwę

nowego stylu (rysunek 4.11), zatwierdź ją przyciskiem OK. Wpisana nazwa ta ukaże

się w polu Nazwa stylu, następnie zmień ustawienia czcionki tak, by aktywną była

Arial CE, a jej wysokość wynosiła 6. Naciśnij przyciski Zastosuj i Zamknij.

Rysunek 4.11.

Tworzenie nowego

stylu tekstu oraz
zmianajuż
istniejącego

Nazwa nowego stylu.

W praktyce najlepiej

jest, gdy zawiera

podstawowe

informacje takie jak

nazwa czy wysokość

czcionki

Wybór Przyciski edycji
aktualnego stylu nazwy stylu

Przycisk
potwierdzania zmian

Dodatkowe opcje umożliwiające

zmianę wyglądu pisanego tekstu

background image

92

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

5. Uaktywnij narzędzie Tekst wielowierszowy i utwórz pole tekstowe. Zauważ, że

w oknie edytora cechy czcionki są takie same, jak w nowo utworzonym stylu.

Możesz przełączać pomiędzy poszczególnymi stylami otwierając zakładkę Cechy

i korzystając z listy rozwijanej Styl. Napisz zdanie: „Zmiana stylu", i potwierdź

przyciskiem OK.

6. Utwórz nowy styl tekstu, który będzie określał właściwości: Nazwa czcionki - Times

New Roman CE, Wysokość - 10, Styl czcionki - Pogrubiony, Efekty - odwrócony.

Ćwiczenia

podsumowujące

1. Napisz poniższe teksty uwzględniając podane wytyczne.

Do wykonania wszystkich opisów użyto czcionki Arial CE o wysokości 6mm.

Utworzony okrąg jest średnicy 80-ciu mm. Wykorzystaj narzędzie edycji Kopiuj.

Środek pola tekstowego zdania: „Wyrównanie Centrum Symetr" pokrywa się ze

środkiem okręgu.

Rysunek 4.12.

Rysunek

podsumowujący nr 1

Linia tekstu stycza do okręgu.

Wyrównanie

Centrum

Symetr

2. Napisz poniższe zdania, korzystając raz z narzędzia Tekst wielowierszowy. Czcionka

Italie nie posiada polskich znaków graficznych, dlatego też w niektórych przypadkach

używaj liter zastępczych np. zamiast ó napisz o.

Rysunek 4.13.

Rysunek

podsumowujący nr 2

3. Wstaw podany tekst do rysunku.

Przed wykonaniem napisu utwórz nowy styl tekstu, który będzie zawierał informacje

o czcionce. Wykorzystaj opcję Wyrównanie znajdującą się w zakładce Cechy.

Rysunek 4.14.

Rysunek

podsumowujący nr 3

Zastosowano czcionkę Times

New Roman CE wyróżnioną

pogrubieniem oraz kursywą.

Tekst jest wyrównany do

prawego - dolnego rogu.

background image

ROZDZIAŁ 5.

Wymiarowanie

Wymiar jest rodzajem informacji tekstowo - graficznej, dzięki której dowiadujemy się

o niektórych właściwościach rysowanego przedmiotu: rozmiarach, odległości, kącie itp.

Wymiarowanie zazwyczaj nie sprawia projektantom wielu trudności, a dzięki pomy-

słowości twórców programu AutoCAD 2000 w praktyce staje się bardzo proste.

1. Czynności wstępne

Przed rozpoczęciem wymiarowania należy przygotować Interfejs programu, by praca

była jak najwygodniejsza. Po pierwsze, należy włączyć pasek narzędzi Wymiar. Znaj-

dziesz go w menu podręcznym, które ukaże Ci się, gdy klikniesz prawym przyciskiem

myszy na istniejący pasek narzędzi (rysunek 5.1).

Umieść nowy pasek narzędzi w miejscu, gdzie będzie najłatwiej dostępny.

2. Menedżer stylów wymiarowania

W oknie menedżera stylów można wybrać jeden z dostępnych stylów wymiarowania,

a także utworzyć nowy lub zmodyfikować istniejący.

Okno menedżer a można otworzyć poprzez:

• kliknięcie przycisku Styl wymiarowania, który znajduje się na pasku narzędzi

Wymiar,

• wybranie pozycji Styl wymiarowania... z menu rozwijanego Format,
• wpisanie litery p w linii poleceń.

background image

94

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

By wygląd i styl wymiarów przedstawionych w książeczce nie różnił się od tego na Twoim

monitorze należy odpowiednio zmodyfikować styl wymiarowania.

Rysunek 5.2.

Okna dialogowe

Menedżer stylów

wymiarowania oraz

Utwórz nowy styl

wymiarowania

Aktualnie dostępne

style wymiarowania

Przyciski

menadżera stylów

Ćwiczenia

Otwórz okno dialogowe Menedżer stylów wymiarowania, następnie, by utworzyć własny

styl naciśnij przycisk Nowy. Po tej czynności otworzy się następne okno (rysunek 5.2),

w którym wpisz nazwę nowego stylu, a w liście rozwijanej Rozpocznij z: wybierz aktualnie

dostępny styl (tutaj ISO-25). Potwierdź zmiany przyciskiem Kontynuuj, w następstwie

tej czynności otworzone okna zostaną automatycznie zamknięte, a otworzy się okno

Nowy styl wymiarowania: NAZWA STYLU z aktywną zakładką Linie i strzałki. Znajdują

się tu opcje dotyczące wyglądu oraz stylu linii i grotów. Ustaw wszystkie tak jak przed-

stawiono na rysunku 5.3, zaobserwuj zmiany w polu podglądu stylu.

background image

Rozdział 5.1 Wymiarowanie

95

Rysunek 5.3.

Opcje dostępne

K

w zakładce Linie

i strzałki

Opcje dotyczące

linii wymiarowych

Podgląd

aktualnego stylu

Listy rozwijane z różnymi typami

zakończeń linii wymiarowych

Przejdź teraz do zakładki Tekst, następnie sprawdź zgodność następujących ustawień:

Styl tekstu - Standard oraz Dopasowanie tekstu - Zgodne z linią wymiarową. W zakładce

Dopasowanie wybierz opcję Skala globalna: 1, która znajduje się w polu Skala ele-

mentów wymiaru. Potwierdź wszystkie wprowadzone zmiany przyciskiem OK. Ponownie

ukaże się okno menedżera stylów, następnie w polu Style: zaznacz nowo utworzony styl

i kliknij przycisk Ustal aktualnym. Zamknij okno. W ten sposób utworzyłeś i zmodyfi-

kowałeś swój własny styl. Jeśli chciałbyś dokonać w nim zmian to w oknie menedżera

wybierz przycisk Nadpisz... i wprowadź nowe ustawienia. Wszystkie zmiany zostaną

wyróżnione w opisie stylu (rysunek 5.2).

3. Narzędzia wymiarowania

Do zwymiarowania określonych detali używamy poszczególnych narzędzi, w zależności

od rodzaju elementów oraz sposobu wymiarowania. Interesujące nas narzędzia wybieramy

z menu rozwijanego Wymiary lub paska narzędzi Wymiar.

background image

96 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia

1. Utwórz prostokąt o szerokości 30mm i wysokości 10mm. Wybierz z paska narzędzi

Wymiar narzędzie Wymiar liniowy i postępuj zgodnie z poleceniami:
Określ początek pierwszej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub <wybierz

obiekt>: Kliknij myszką w górnym rogu prostokąta lub podaj jego współrzędne.
Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej : Kliknij myszką

w drugim górnym rogu prostokąta lub podaj jego współrzędne.

Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/

obrócony]: Określ położenie linii tak, by znajdowała się w odległości 3mm od

krawędzi prostokąta.
Ponownie wybierz narzędzie Wymiar liniowy, następnie:
Określ początek pierwszej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub <wybierz

obiekt>: Kliknij myszką w górnym rogu prostokąta lub podaj jego współrzędne.
Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej: Kliknij myszką

w dolnym rogu prostokąta po tej samej stronie co poprzednio lub podaj jego

współrzędne.
Określ położenie linii wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/

obrócony] : Określ położenie linii tak, by znajdowała się w odległości 5mm

od krawędzi prostokąta, a jednocześnie w jego polu.

Rysunek 5.4.

Początek linii

Rysunek uzyskany pomocniczej

w ćwiczeniu nr 1

Jak widzisz, narzędzie Wymiar liniowy umożliwia zwymiarowanie odległości

pomiędzy dwoma punktami umieszczonymi równolegle do osi X lub Y.

2. Utwórz figurę korzystając ze współrzędnych przedstawionych na rysunku 5.5.

Wybierz z paska narzędzi Wymiar narzędzie Wymiar liniowy i postępuj zgodnie

z poleceniami:
Określ początek pierwszej pomocniczej linii wymiarowej lub <wybierz

obiekt>: 140,40
Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej: 160,40

Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/

obrócony]: 155,35 lub kliknij 5mm pod wymiarowaną krawędzią.
Ponownie wybierz narzędzie Wymiar liniowy, następnie:
Określ początek pierwszej pomocniczej linii wymiarowej lub <wybierz

obiekt>: 160,40
Określ początek drugiej pomocniczej linii wymiarowej: 190,60

Określ położenie linii wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/

Obrócony]: o

background image

Rozdział 5. Wymiarowanie

97

Określ kąt l i n i i wymiarowej <aktualny>: 34

[Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/Obrócony] : 170,40 lub kliknij W odległości

5mm od wymiarowanej krawędzi.

Jednak wymiarowanie linii pochyłych nie jest tak kłopotliwe, jeśli użyjemy narzędzia
Wymiar normalny.

Wybierz narzędzie Wymiar normalny i zastosuj się do poniższych poleceń:
Określ początek pierwszej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub <wybierz

obiekt>: 190,60
Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej: 170,70
Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Kat]: 180,70
lub kliknij w odległości 5mm od wymiarowanej krawędzi.

Wybierz z paska narzędzi Wymiar narzędzie Wymiar liniowy i następnie:
Określ początek pierwszej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub <wybierz

obiekt>: 140,70
Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej: 160,60
Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Poziomo/pIonowo/
obrócony]: 135,65 lub kliknij w odległości 5mm od narożnika figury.

Narzędzie Wymiar normalny umożliwia Ci szybkie zwymiarowanie elementów
pochyłych, ponieważ kąt nachylenia linii wymiarowej ustalany jest automatycznie
przy określaniu początków pomocniczych linii.

Rysunek 5.5.

Rysunek uzyskany
w ćwiczeniu nr 2

140,70

190,60

140,40

3. Utwórz figurę, postępując według poleceń:

Wybierz narzędzie Łuk i następnie:
Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: o

Określ środek łuku: 150,50
Określ punkt początkowy łuku: 150,30
Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwa] : k
Określ kąt rozwarcia łuku: 180

Następnie wybierz narzędzie Linia:
Określ pierwszy punkt: 150,70
Określ następny punkt lub [Cofaj]: 130,90
Określ następny punkt lub [Cofaj]: 210,90

background image

1

98 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Wybierz narzędzie Łuk i następnie:

Określ punkt początkowy łuku lub [środek]: o
Określ środek łuku: 230,90
Określ punkt początkowy łuku: 210,90
Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwą]: k
Określ kąt rozwarcia łuku: 90

Wybierz ponownie narzędzie Linia, następnie następnie:

Określ pierwszy punkt: 230,70
Określ następny punkt lub [Cofaj]: 240,20

Wybierz narzędzie Łuk i:

Określ punkt początkowy łuku lub [śrOdek]: o
Określ środek łuku: 250,10
Określ punkt początkowy łuku: 240,20
Określ punkt końcowy łuku lub [Kąt/cięciwa]: k
Określ kąt rozwarcia łuku: 45

Ponownie wybierz narzędzie Linia, następnie:

Określ pierwszy punkt: 150,30
Określ następny punkt lub [Cofaj]: 160,10

określ następny punkt lub [Cofaj]: Korzystając z opcji Obiekt wybierz

punkt końcowy linii na końcu ostatnio utworzonego łuku.
Uaktywnij narzędzie Promień znajdujące się na pasku narzędzi Wymiar i następnie:
wybierz łuk lub okrąg: Zaznacz łuk o kącie rozwarcia równym 180°.

Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Kąt]: Określ

położenie w taki sposób, by linia wymiarowa znajdowała się wewnątrz łuku.

Jednocześnie przypatrz się, jaki przyjmie kształt, gdy kursor znajdzie się po

zewnętrznej stronie łuku.
Ponownie wybierz narzędzie Promień i w taki sam sposób zwymiaruj łuk o kącie

rozwarcia równym 90°.
Uaktywnij narzędzie Średnica, następnie:
wybierz łuk lub okrąg: Zaznacz łuk o kącie rozwarcia równym 45°.

Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Wtekst/Tekst/Kąt] : Określ

położenie w taki sposób, by część linii wymiarowej znalazła się po zewnętrznej

stronie łuku.
Sposób, w jaki określiłeś promień i średnicę łuków może posłużyć Ci do

zwymiarowania okręgów.
Wybierz narzędzie Wymiar kątowy i następnie:

Wybierz kąt, okrąg, linię lub <wybierz wierzchołek>: Zaznacz łuk

o kącie rozwarcia równym 180°.

Określ położenie łuku wymiarowego (Wtekst/Tekst/Kąt): Wybierz położenie

w taki sposób, by linie wymiarowe znalazły się po wewnętrznej stronie łuku i nie

przecinały się z żadną inną. Jeśli masz z tym problemy, to wpisz: 135,50.

background image

Rozdział 5. Wymiarowanie

99

Ponownie uaktywnij narzędzie Wymiar kątowy i:
Wybierz kąt, okrąg, linię lub <wybierz wierzchołek>: Zaznacz prawą

krawędź elementu.
wybierz drugą l i n i ę : Zaznacz dolną krawędź elementu.
Określ położenie luku wymiarowego (Wtekst/Tekst/Kąt) : Wybierz położenie

w taki sposób, by linie wymiarowe znalazły się wewnątrz wymiarowanego kąta

ostrego i nie przecinały się z innymi.
Ponownie uaktywnij narzędzie Wymiar kątowy, następnie:
Wybierz kąt, okrąg, linię lub <wybierz wierzchołek>: Zaznacz dolną

krawędź elementu.
wybierz drugą linię: Zaznacz lewą sąsiadującą krawędź elementu.
Określ położenie łuku wymiarowego (Wtekst/Tekst/Kąt): Wybierz położenie

w taki sposób, by linie wymiarowe znalazły się po stronie kąta rozwartego.
Zwymiaruj pozostały kąt oraz krawędzie.

Rysunek 5.6.

Rysunek uzyskany

w ćwiczeniu nr 3

i. Utwórz figurę, postępując według poleceń:

Wybierz narzędzie Prostokąt i następnie:
Określ pierwszy narożnik lub [Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/Szerokość/]:

150,70
Określ kolejny narożnik: 200,50

Powtarzając wybór narzędzia, narysuj dodatkowo dwa prostokąty o narożnikach

określonych współrzędnymi:

• 190,60-200,50
• 170,50-180,30.
Uaktywnij narzędzie Szybkie wymiarowanie, które znajduje się na pasku narzędzi

Wymiar, następnie:
Wybierz geometrię do wymiarowania: Zaznacz Utworzoną figurę. Potwierdź

wybór prawym przyciskiem myszy.

background image

100

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Określ położenie linii wymiarowej lub [Szeregowy/Piętrowy/odBazy/
Współrzędne/ /pRomień/śreDnica/punktOdniesienia/Edycja] <aktualny>:

Umieść linie wymiarowe po prawej stronie figury w odległości 10mm.
Korzystając z prawego przycisku myszy, otwórz menu podręczne i wybierz pozycję

Powtórz Szybkie wymiarowanie, następnie:
wybierz geometrię do wymiarowania: Zaznacz utworzoną figurę. Potwierdź

wybór prawym przyciskiem myszy.

Określ położenie l i n i i wymiarowej lub [Szeregowy/Piętrowy/odBazy/
Współrzędne/ /pRomień/śreDnica/punktOdniesienia/Edycja] <aktualny>:

Umieść linie wymiarowe w odległości lOmm nad figurą.
Pamiętaj, że jeśli zaznaczysz także aktualne wymiary, to zostaną one zastąpione

nowymi.
Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o opcjach dostępnych w narzędziu

Szybkie wymiarowanie, po jego uaktywnieniu naciśnij klawisz F1.

Rysunek 5.7.

Rysunek uzyskany

w ćwiczeniu nr 4

5. Utwórz figurę postępując według poleceń:

Wybierz narzędzie Prostokąt i powtarzając określone czynności narysuj cztery

prostokąty o narożnikach określonych współrzędnymi:
• 190,170-210,110
• 210,160-220,140

• 220,160-250,120
• 260,140-270,130.
Korzystając z narzędzia Wymiar liniowy, określ szerokość pierwszego prostokąta,

linię wymiarową umieść lOmm pod dolną krawędzią prostokąta. Utworzony

wymiar ten posłuży jako bazowy dla następnych. Uaktywnij narzędzie Wymiar

od bazy i następnie:

Określ początek drugiej pomocniczej linii wymiarowej lub [Cofaj/Wybierz]

<aktuainie>: Wybierz prawy narożnik drugiego prostokąta.

Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub [Cofaj/Wybierz]

<aktuainie>: W ten sposób zwymiaruj szerokości wszystkich utworzonych

prostokątów i zakończ polecenie klawiszem Enter.
Korzystając z narzędzia Wymiar liniowy, określ odległość pomiędzy górną krawę-

dzią pierwszego i drugiego prostokąta. Umieść linię wymiarową po lewej stronie

background image

Rozdział 5. Wymiarowanie

101

figury w odległości 10mm od najdalej wysuniętej krawędzi. Utworzony wymiar

posłuży jako bazowy dla następnych. Uaktywnij narzędzie Wymiar szeregowy

i następnie:
Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub [Cofaj/Wybierz]

<aktuainie>: Wybierz dolny narożnik drugiego prostokąta.
Określ początek drugiej pomocniczej l i n i i wymiarowej lub [Cofaj/Wybierz]

<aktuainie>: W ten sposób zwymiaruj wysokości wszystkich utworzonych

prostokątów i zakończ pracę polecenia klawiszem Enter.
Pamiętaj, że skorzystanie z narzędzi wymiarowania z ćwiczenia nr 5 nie będzie

możliwe bez utworzenia wymiaru bazowego. W razie jego braku, w linii poleceń

ukażę się odpowiednia informacja.
Zmienna systemowa dimdii steruje odstępami pomiędzy liniami wymiarowymi

narzędzia Wymiar od bazy.

Rysunek 5.8.

Rysunek uzyskany

w ćwiczeniu nr 5

6. Utwórz prostokąt o pierwszym narożniku w punkcie 200,120 i drugim w 250,100,

wybierz narzędzie Szybka linia odniesienia i następnie:
Określ pierwszy punkt linii odniesienia lub [Ustawienia] <aktualnie>:

Kliknij w lewym górnym rogu prostokąta.
Określ kolejny punkt: @15<315
określ kolejny punkt: Naciśnij klawisz Enter.
określ szerokość tekstu <aktuaina>: Naciśnij klawisz Enter, ponieważ wła-

ściwości tekstu sterowane są stylem, którego zgodność ustawiłeś w poprzednim rozdziale.
Podaj pierwszą linię tekstu opisu <Wtekst>: Linia odniesienia.

Naciśnij dwa razy klawisz Enter by zakończyć działanie narzędzia. Utworzony ele-

ment tekstowy można edytować tak jak przedstawiono to w poprzednim rozdziale.

Rysunek 5.9.

Rysunek uzyskany

w ćwiczeniu nr 6

background image

102

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

4. Narzędzia edycji

elementów wymiarowania

Na pewno nieraz zdarzyło Ci się umieścić linię wymiarową w innym miejscu, niż zamie-

rzałeś, lub wielkość elementów tworzących wymiar była nieproporcjonalna do elementu

wymiarowanego. Do usunięcia tych i podobnych problemów stworzone są narzędzia

edycji elementów wymiarowania.

Ćwiczenia

1. Utwórz prostokąt o szerokości 40mm i wysokości 20mm, następnie korzystając

z narzędzia Wymiar liniowy określ jego szerokość. Użyj narzędzia Skala i powiększ

element pięciokrotnie. Jak zapewne zauważyłeś, elementy wymiaru zmieniły

swoją pozycję, a tekst wymiarowy określający szerokość pokazuje wartość pięcio-

krotnie większą. Jednak wielkość grotów i wysokość tekstu pozostała taka sama,

przez to ich proporcje są nieodpowiednie w stosunku do elementu wymiarowane-

go. Problem ten można szybko rozwiązać, wystarczy zaznaczyć interesujący nas

wymiar, a następnie z menu podręcznego wybrać pozycję Cechy. Opcja ta istnieje

także na pasku narzędzi Standard oraz w menu rozwijanym Zmiana. Po chwili

otworzy się okno dialogowe Cechy, w którym znajdziesz posegregowane w wielu

rozwijanych menu opisy wszystkich właściwości wybranego wymiaru. W menu

Dopasowanie znajduje się pozycja Globalna skala wymiaru, która jest odpowiedzialna

za wielkość wszystkich elementów wymiaru. Zmień jej wartość z 1 na 4, a strzałki

i tekst zwiększą się czterokrotnie. Zatwierdź zmianę wartości klawiszem Enter

i zamknij okno.

Rysunek 5.10.

Okno dialogowe

Cechy

background image

Rozdział 5. Wymiarowanie

103

Dostosowałeś proporcje wymiaru do wielkości elementu, jednak zwymiarowanie

następnych elementów podobnego rozmiaru spowoduje, że utworzone wymiary

będą znowu niedopasowane do rysunku. By temu zapobiec, należy dostosować

odpowiednią cechę w istniejącym stylu wymiarowania, a mówiąc dokładniej,

chodzi tu o opcję Skala globalna, która znajduje się w zakładce Dopasowanie.

Zmień jej wartość na 4 i zwymiaruj wysokość utworzonego prostokąta. Jeśli po-

prawnie wykonałeś to ćwiczenie, to elementy linii wymiarowych, określające

wysokość jak i szerokość, nie powinny różnić się stylem.

2. Utwórz prostokąt o pierwszym narożniku w punkcie 0,0 i drugim w 10.01,3.03,

następnie, korzystając z dostępnych narzędzi, zwymiaruj figurę oraz dostosuj globalny

wymiar skali do wielkości elementu. Zaznacz wymiar określający szerokość

i otwórz okno dialogowe Cechy. Rozwiń menu Jednostki podstawowe i przejdź

do pozycji Dokładność, wartość jej ustaw na 0 (jednostki całkowite). Zamknij

okno. Wymiar powinien zostać zaokrąglony do wartości 10. Wybierz wymiar

określający wysokość i ponownie otwórz okno dialogowe Cechy. Rozwiń menu

Rysunek 5.11.

Dopasowanie

elementów wymiaru

do wielkości figury

Tekst i przejdź do pozycji Zmiana tekstu. W polu wpisz wartość 3 potwierdź

wpis klawiszem Enter.
Zamknij okno.

background image

104

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 5.12.

Rysunek z ćwiczenia

nr 2 przed

i po korekcie

Ćwiczenia

podsumowujące

Wykonaj podane niżej rysunki, korzystając z zamieszczonych współrzędnych, następnie

dokonaj kompletnego wymiarowania. Rysunek podsumowujący nr 2 zwymiaruj, używając

narzędzi Wymiar od bazy oraz Wymiar szeregowy.

Rysunek 5.13.

Rysunek

podsumowujący nr 1

Rysunek 5.14.

Rysunek

podsumowujący nr 2

background image

ROZDZIAŁ 6

ZOOM oraz poruszanie się

po rysunku

Narzędzia typu Zoom umożliwiają dostosowanie widocznego obszaru rysunku na ekranie

monitora do potrzeb użytkownika. Jeśli widoczny jest duży obszar rysunku, to wyświetlana

jest mniejsza ilość elementów, ponieważ zbyt duża ich ilość spowodowałaby nieczytelność

obrazu. Przy takim powiększeniu niemożliwa jest także wygodna edycja rysunku, a natłok

elementów powoduje, że niemożliwe jest wykonanie wielu operacji. Natomiast jeśli

wyświetlany obszar ma niewielkie rozmiary to jego edycja staje się o wiele łatwiejsza,

ponieważ znajdujące się na nim elementy są wyraźne i czytelne. Powoduje to jednak

potrzebę częstego przemieszczania się pomiędzy różnymi fragmentami rysunku. Program

AutoCAD 2000 dysponuje szeregiem narzędzi, które umożliwiają szybkie uzyskanie

interesującego nas widoku. Znajdziesz je w podmenu Zoom i Nfragm oraz na pasku na-

rzędzi Standard (rysunek 6.1).

Rysunek 6.1.

Wycinek paska

narzędzi Standard

oraz menu rozwijane

Widok

background image

106 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

1. Narzędzia typu ZOOM

Ćwiczenia

1. Utwórz figury korzystając z narzędzia Wielokąt i postępując według poleceń:

Podaj liczę boków <aktualna>: 9

Określ środek wieloboku lub [Bok]: 210,150

Podaj opcję [Wpisany/Opisany] <aktualnie>: w

Określ promień okręgu: 210,130

Ponownie wybierz narzędzie Wielokąt i:
podaj liczę boków o > : Naciśnij klawisz Enter.

Określ środek wieloboku lub [Bok]: 210,150

Podaj opcję [Wpisany/Opisany] <W>: Naciśnij klawisz Enter.

Określ promień okręgu: 210,100
Ponownie wybierz narzędzie Wielokąt i następnie:

podaj liczę boków <9>: Naciśnij klawisz Enter.

Określ środek wieloboku lub [Bok]: 210,150

Podaj opcję [Wpisany/Opisany] <w>: Naciśnij klawisz Enter.

Określ promień okręgu: 210,50

Ponownie wybierz narzędzie Wielokąt i następnie:

podaj liczę boków <9>: Naciśnij klawisz Enter.

Określ środek wieloboku lub [Bok]: 210,150

podaj opcję [wpisany/Opisany] <w>: Naciśnij klawisz Enter.

Określ promień okręgu: 210,0
Ponumeruj wielokąty od 1 (najmniejszy) do 4, używając czcionki wysokości

proporcjonalnej do wymiarów poszczególnych wielokątów. Utworzony rysunek

posłuży do dalszych ćwiczeń zawartych w tym dziale.

2. Otwórz rysunek z poprzedniego ćwiczenia i uaktywnij narzędzie Zoom przez wpisanie

w linii poleceń wyrazu zoom (z), następnie:

Określ narożnik okna, podaj współczynnik skali (nX lub nXP) lub

[Wszystko/ /Centrum/Dynamiczny/Zakres/Poprzedni/Skala/Okno]

<aktualnie>: 185,175

Określ przeciwległy narożnik: 238,125
Na ekranie powinien być widoczny wielokąt nr 1.
Dodatkowe opcje narzędzia Zoom widoczne w linii poleceń znajdziesz także rozwija-

jąc przycisk z czarnym trójkącikiem w prawym - dolnym rogu (rysunek 6.1).

3. Rozwiń przycisk z narzędziami typu Zoom, następnie wybierz narzędzie Zoom

zakres. Rysunek powinien zostać powiększony tak, aby w całości wypełnił okno.

4. Wybierz teraz narzędzie Zoom wszystko. Pokazany został obszar całego rysunku.

Jeśli jakiekolwiek elementy będą poza jego obszarem, to narzędzie zmieni tak

powiększenie, by zawierały się w nowym widoku.

background image

Rozdział 6.ZOOM oraz poruszanie się po rysunku

107

5. Wybierz narzędzie Zoom skala, następnie:

Podaj współczynnik skali (nX lub nXP): 5

Widoczny obszar rysunku został zmniejszony pięciokrotnie. Dla powiększenia

widocznego obszaru należy wpisać wartość mniejszą od 1, a większą od 0 np. 0.5.

6. Wybierz narzędzie Zoom dynamiczny. Na ekranie ukaże się obszar całego rysunku

wraz z ruchomym oknem, którego wielkość można zmienić, używając lewego przy-

cisku myszy (rysunek 6.2). Po naciśnięciu klawisza Enter obszar zawarty wewnątrz

wygenerowanego prostokąta zostanie powiększony do rozmiarów rysunku. Narzędzie

to doskonale nadaje się do poruszania się pomiędzy fragmentami rysunku.

7. Wybierz narzędzie Powiększ. Rysunek został powiększony.

8. Wybierz narzędzie Pomniejsz. Rysunek został pomniejszony.

9. Wybierz narzędzie Zoom centrum i postępuj według poleceń:

Określ punkt centralny: 210,150
Podaj powiększenie lub wysokość <aktualnie>: 100

Rysunek został powiększony tak, że widoczny jest obszar o wysokości 100 mm. Chcąc

powiększyć widoczny obszar rysunku np. dwukrotnie, wpisz wartość 0,5x. Jeśli zakoń-

czysz wyrażenie literą x, to wartość ta, nie będzie oznaczała wysokości, lecz skalę.

10. Wybierz narzędzie Szybki zoom i zauważ, że kształt kursora uległ zmianie. Następnie

przytrzymaj lewy przycisk myszy i przesuń kursor w dół. Przypatrz, się jak zmieniało

się powiększenie rysunku podczas ruchu kursora. Ponownie przytrzymaj lewy

przycisk myszy i przesuń kursor w górę. Rysunek został powiększony. Zakończ

pracę narzędzia klawiszem Esc. Na prawo od przycisku rozwijanego znajduje się

narzędzie Zoom poprzedni. Zapoznaj się z jego działaniem.

background image

108 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

2. Przewijanie rysunku

W poniższych ćwiczeniach korzystaj z rysunku utworzonego w poprzednim temacie.

Ćwiczenia

1. Wybierz narzędzie Szybki nfragm. Przytrzymaj lewy przycisk myszy i wykonaj

kilka ruchów kursorem. Zauważ, że wraz z przemieszczaniem się kursora odsła-

niane są nowe fragmenty rysunku. Narzędzie można również uruchomić poprzez

wpisanie w linii poleceń wyrazu nfragm (nf).

2. Korzystając z narzędzia Zoom zakres powiększ rysunek tak, aby widoczne były

wszystkie jego elementy. Z podmenu Nfragm wybierz narzędzie Punkt, następnie:
określ punkt bazowy lub przesunięcie: Wybierz punkt na najdalej wysuniętym

na prawo elemencie.

określ drugi punkt: Przy prawej krawędzi rysunku (rysunek 6.3).
Program AutoCAD 2000 obliczył odległość pomiędzy postawionymi punktami

oraz uwzględniając ich kierunek dosunął obiekt do prawej krawędzi rysunku.

Rysunek 6.3.

Rysunek przed

przesunięciem

Pole rysunku

3. Z podmenu Nfragm wybierz narzędzie Lewo. Rysunek został przesunięty w lewą

stronę. Jeśli uważasz, że przesunięcie było niewystarczające, to rozwijając menu

podręczne znajdziesz pozycję Powtórz Lewo.

3. Okno podglądu

Narzędzie Podgląd umożliwia szybkie przejście do innej części rysunku oraz jej po-

większenie. Wyświetla w oddzielnym oknie dialogowym cały obszar rysunku wraz

z wygenerowanym prostokątem, którego działanie niczym się nie różni od tego z narzędzia

Zoom dynamiczny. Możesz je uaktywnić poprzez wybranie pozycji Podgląd znajdującej

się w menu rozwijanym Widok, lub wpisanie wyrazu podgląd w linii poleceń.

background image

Rozdział 6. i ZOOM oraz poruszanie się po rysunku

109

Rysunek 64.

Okno dialogowe

Podgląd

Ćwiczenie

podsumowujące

Wybierz narzędzie Podgląd i zapoznaj się z jego działaniem.

4. Nazwane widoki

W programie istnieje możliwość nadania nazwy aktualnemu widokowi, do którego

można w każdej chwili powrócić.

Ćwiczenia

1. Z menu rozwijanego Widok wybierz pozycję Nazwane widoki.... Po chwili otworzy

się nowe okno dialogowe Widok, w którym naciśnij przycisk Nowy. W otwartym

oknie Nowy widok znajduje się pole Nazwa, gdzie wpisz wyrażenie określające

aktualny widok. Potwierdź wpis i zamknij otworzone okna.

2. Powiększ rysunek tak, by widoczny był tylko najmniejszy wielokąt, następnie

otwórz okno Widok. W polu Aktualny widok znajdują się dwa wiersze: aktualny

oraz utworzony w poprzednim ćwiczeniu. Kliknij ten z poprzedniego ćwiczenia,

zaznaczając go, i wybierz przycisk Ustal aktualny. Z lewej strony nazwy widoku

powinien zostać umieszczony niewielki trójkącik. Naciśnij przycisk OK. Powięk-

szenie rysunku zostało wczytane z podanej nazwy.

Ćwiczenie

podsumowuiące

Ponownie przejrzyj opisy do wszystkich narzędzi podanych w tym rozdziale i zastanów

się, z których narzędzi najlepiej skorzystać w określonych sytuacjach.

background image

ROZDZIAŁ 7.

Warstwy

Zapewne jeszcze pamiętasz czasy przezroczystych folii, na których kreśliłeś poszczególne

elementy rysunku, na jednej np. kontury brył, na drugiej opisy, a na trzeciej wymiary.

Praca taka na pewno umożliwiała wykonanie rysunku, który jest czytelniejszy, jednak

stworzenie go było dość kłopotliwe i wymagało dużego doświadczenia. W programie

AutoCAD 2000 poszczególnym arkuszom folii odpowiadają tzw. warstwy. Operowanie ni-

mi w praktyce jest bardzo proste i na pewno nie stwarza tylu problemów, co rysowanie

na fali.

1. Menedżer warstw

Operacje, takie jak utworzenie nowej warstwy, zarządzanie czy zmiana kolorów, mogą być

wykonane w oknie dialogowym Menedżer cech warstw, które otworzyć można poprzez:

• wpisanie w linii poleceń wyrazu warstwa (wa),
• kliknij przycisku Warstwa znajdującego się na pasku narzędzi Przybory,
• wybranie pozycji Warstwa... znajdującej się w menu rozwijanym Format.

Kilka słów teorii.

Pojedyncza warstwa posiada wiele nastaw, dzięki którym staje się podobna do przezroczy-

stej folii. Określone ustawienia symbolizują ikony, które znajdują się w oknie menedżera

oraz na liście rozwijanej:

• włącz/wyłącz - pokazuje lub ukrywa wybrane warstwy, ukryte warstwy są rege-

nerowane wraz z rysunkiem;

• zablokuj/odblokuj - wybrana warstwa nie będzie wyświetlana, kreślona oraz

regenerowana;

background image

Rozdział 7.» Warstwy

111

Rysunek 7.1.

Okno dialogowe
Menedżer
cech warstw

Nazwa

warstwy

Pole

istniejących

warstw

Filtry
warstw

Dodatkowe
opcje wyświetlania

Przyciski
menedżera warstw

I zamknij/otwórz - warstwa jest wyświetlana jednak nie można poddać ją edycji,

do zamkniętej warstwy można dodawać obiekty;

> kreśl/nie kreśl - blokuje warstwę przed kreśleniem (nie będzie drukowana).

Ćwiczenia

1. Otwórz okno dialogowe Menedżer cech warstw, następnie, by utworzyć nową

warstwę naciśnij przycisk Nowa. W polu warstw pojawi się dodatkowa linijka

oznaczająca następną warstwą z polem Nazwa w stanie edycji. Nazwij ją „Kontur".

Utwórz następną warstwę z przypisanym kolorem niebieskim, nazwij ją „Wymiary".

By zmienić kolor przypisany warstwie kliknij nazwę koloru, a po chwili pojawi się

następne okno dialogowe Wybierz kolor, gdzie zdecyduj się na określoną barwę.

Utwórz jeszcze jedną warstwę o kolorze czerwonym, nazwij ją „Opis". Zamknij

okno menedżera korzystając z przycisku OK.

background image

112

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

2. Korzystając z listy rozwijanej, wybierz warstwę Kontur i ustaw jako aktualną. Narysuj

polilinię o grubości 0,3 mm, korzystając z podanych punktów przechodnich:

• punkt początkowy 0,0
• następne 0,100; 50,100; 50,80; 20,80; 20,20; 60,20
• wybierz opcję łuk i ustaw kąt rozwarcia na 150
• punkt końcowy łuku 120,20

• wybierz opcję linia
• następne punkty przechodnie 160,20; 160,80; 140,80; 140,100; 180,100; 180,0; 0,0.

Uaktywnij warstwę Wymiary, wybierz z listy rozwijanej kolorów barwę Jak

Warstwa oraz ustaw szerokość linii również na pozycję Jak Warstwa. Zwymiaruj

utworzoną figurę. Ustaw warstwę Opis jako aktualną, następnie, korzystając z narzę-

dzia Paragraf oraz czcionki Arial CE o wysokości 6 wykonaj po lewej stronie

elementu napis następującej treści: „Wykonać z drewna I gat. dokładnie oczyścić".

W ten sposób wykonałeś rysunek na trzech warstwach, którymi możesz dowolnie

operować. Ukryj warstwy Opis oraz Kontur, a widoczny będzie wyłącznie zarys

elementu. Ustaw aktualną warstwę O, następnie zamknij wszystkie warstwy, któ-

re utworzyłeś w poprzednim ćwiczeniu, i spróbuj poddać je edycji. Jak zapewne

zauważyłeś, możesz utworzone obiekty zaznaczać oraz kopiować, jednak nie

masz możliwości edycji.

Rysunek 7.3.

Rysunek z ćwiczenia

nr 2 z włączonymi

odpowiednio: jedną,

dwiema i trzema

warstwami

Wykonać z drewna

I gał. dokładnie

oczyścić.

3. Narysuj poniższy rysunek z użyciem trzech warstw, podobnie jak w poprzednim

ćwiczeniu.

background image

Rozdział 7. Warstwy

113

Rysunek 7.4.

Rysunek

do ćwiczenia nr 3

Użycie warstw przy rysowaniu rysunku

schematycznego.

background image

ROZDZIAŁ 8.

Kreskowanie

Kreskowanie stosowane w rysunkach spełnia, dość istotną rolę m.in. kreskując ozna-

czamy poszczególne płaszczyzny przekroju czy też materiał, z którego wykonana jest

np. ściana. W praktyce jednak ręczne pokrycie określonym wzorem płaszczyzny ele-

mentu jest dość uciążliwe i czasochłonne. Dlatego też kreskowanie w programie Auto-

CAD 2000 jest jedną z czynności, na której zaoszczędzamy wiele czasu, ponieważ przy

poprawnie wykonanym rysunku zakreskowanie płaszczyzn nie zajmuje więcej niż jedną

minutę.

1. Kreskowanie z użyciem

okna dialogowego

Kreskowanie do granic

Operację kreskowania zaczynamy od otworzenia okna dialogowego Kreskowanie do granic,

można to uczynić na wiele sposobów, poprzez:

• wpisanie w linii poleceń wyrazu gkreskuj (gk lub kra),
• wybranie z menu dialogowego Rysuj pozycji Kreskuj...,
• naciśnięcie przycisku Kreskuj znajdującego się na pasku narzędzi Rysuj.

Na zakładce Szybki (rysunek 8.1), w której użytkownik definiuje wygląd wzoru kresko-

wania. Natomiast sposób kreskowania i ustawienia obwiedni określany jest w zakładce

Zaawansowany (rysunek 8.2).

background image

Rozdział 8. Kreskowanie

115

Rysunek 8.1.

Okno dialogowe

Kreskowanie
do granic - zakładka
Szybki

Rysunek 8.2.

Okno dialogowe
Kreskowanie
do granic - zakładka

Zaawansowany

Określa, czy

wyspy będą

traktowane jako

obiekty, obwiedni

czy też nie

Typ zawiera informacje Lista dostępnych wzorów kreskowania,

o wzorze kreskowania, Obok przycisk służący do otwierania okna

kącie oraz skali dialogowego Paleta wzorów kreskowania

Przyciski
określające sposób

wyboru obwiedni

Pobiera określone

cechy z zakresko-

wanego obiektu takie

jak: Skala, Kąt oraz

Wzór i wykorzystując

je kreskuje inny

Obszar zakreskowany

jest aktualizowany

po zmianie granic.

Przy kreskowaniu

Rozbitym nie jest

Styl Skrajny - kreskowanie zaczyna się od zewnętrznej obwiedni, a kończy

na pierwszym napotkanym elemencie. Styl Normalny - zaczyna kreskowanie

ponownie po rozpoznaniu następnego obiektu, natomiast Całkowity - kreskowanie

całego obszaru ograniczonego najbardziej zewnętrzną obwiednią

Dodaje obwiednie

do rysunku jako

polilinie lub regiony

Opcja najczęściej wykorzystywana przy dużych rysunkach.

Definiuje zbiór obwiedni, dzięki temu program AutoCAD 2000

ignoruje obiekty niedodane do zbioru

background image

116

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Ćwiczenia

1. Narysuj przedstawiony rysunek, stosując się do zamieszczonych wymiarów.

Otwórz okno dialogowe Kreskowanie do granic, z widoczną zakładką Szybki.

Wybierz wzór kreskowania odpowiadający stali. W tym celu kliknij myszką pole

próbka, a po chwili otworzy się następne okno z dostępnym zestawem wzorów.

Wyświetl zakładkę Inny standardowy, tam wybierz wzór o nazwie STEEL (rysu-

nek 8.4). Potwierdź wybór przyciskiem OK.

Rysunek 8.3.

Rysunek

do ćwiczenia nr 1

100

Przejdź do zakładki Zaawansowany, gdzie ustaw Normalny Styl wykrywania
wysp. Kliknij przycisk Wskaż punkty. Okno dialogowe Kreskowanie do granic
zostanie zamknięte, a w linii poleceń pojawi się polecenie:
wybierz punkt wewnętrzny: Kliknij w miej scu pomiędzy krawędzią zewnętrznego

kwadratu, a największego okręgu i naciśnij klawisz Enter. Ponownie otworzy się

okno dialogowe Kreskowanie do granic, gdzie w zakładce Szybki ustaw wartość

skali na 15. Potwierdź przyciskiem OK. Rysunek został odpowiednio zakreskowany.

Rysunek 8.4.

Paleta wzorów

background image

Rozdział 8.1 Kreskowanie

117

2. Cofnij zakreskowanie z poprzedniego ćwiczenia i otwórz okno dialogowe Kre-

skowanie do granic. Zmień Styl wykrywania wysp na Skrajny. Naciśnij przycisk

Wskaż punkty. Wybierz ten sam punkt, co w poprzednim ćwiczeniu i naciśnij

prawy przycisk myszy, rozwijając w ten sposób menu podręczne, z którego wybierz

pozycję Podgląd. Obiekt zostanie zakreskowany w sposób odpowiadający aktualnemu

stylowi, a w linii poleceń ukażą się zdania:
Wybierz punkt wewnętrzny: <Podgląd kreskowania> <Naciśnij Enter lub
prawy przycisk aby powrócić do okna dialogowego> Naciśnij klawisz Enter.
Ponownie otworzy się okno dialogowe Kreskowanie do granic. Naciśnij przycisk

OK. Rysunek został odpowiednio zakreskowany.

3. Comij zakreskowanie z poprzedniego ćwiczenia i otwórz okno dialogowe Kreskowanie

do granic. Zmień Styl wykrywania wysp na Całkowity. Postępuj podobnie, jak w po-

przednich ćwiczeniach, tak aby obiekt został zakreskowany zgodnie z utworzonym stylem.

Rysunek 8.5.

Przykłady

poszczególnych stylów

wykrywania wysp

Normalny

Skrajny

Całkowity

4 Utwórz dwa współśrodkowe wpisane sześciokąty o promieniach 30 i 50mm, następnie

z większego wieloboku usuń jedną ściankę. Wybierz narzędzie Kreskuj i ustaw Styl

wykrywania wysp na Normalny. Wartość skali zwiększ do 15. Naciśnij przycisk Wybierz

obiekty, okno dialogowe zostanie zamknięte, a w linii poleceń pojawi się zadanie:

wybierz obiekty: Zaznacz oba wielokąty i naciśnij klawisz Enter.
Ponownie otworzy się okno dialogowe Kreskowanie do granic. Naciśnij przycisk
OK. Rysunek został odpowiednio zakreskowany (rysunek 8.6).

5. Usuń zakreskowanie z obiektu i wykonaj ponownie czynności z poprzedniego

ćwiczenia, z tą jednak różnicą, że jako Styl wykrywania wysp wybierz Całkowity.

6. Utwórz dwa współśrodkowe wpisane kwadraty o przekątnych 30 i 50mm. Wybierz

narzędzie Kreskuj i ustaw Styl wykrywania wysp na Normalny. Włącz opcję Kre-

skowanie Zespolone, następnie wybierz wzór SOLID (znajdziesz go w zakładce Inny

standardowy). Naciśnij przycisk Wybierz obiekty, okno dialogowe zostanie zam-

knięte, a w linii poleceń pojawi się zadanie:
wybierz obiekty: Zaznacz oba wielokąty i naciśnij klawisz Enter.
Ponownie otworzy się okno dialogowe Kreskowanie do granic. Naciśnij przycisk OK.

Rysunek został odpowiednio zakreskowany (rysunek 8.7). Powiększ przekątną

większego kwadratu o 30mm. By to zrobić, wcześniej musisz zaznaczyć narożnik

obiektu oknem przecinającym, a następnie kliknąć kursorem za „uchwyt". Skorzystaj

z opcji Obiekt oraz Biegun i rozciągnij przekątną kwadratu o 30mm. Jak widzisz,

obszar zakreskowany dostosował się do nowej obwiedni.

background image

118

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek B.6.

Przykłady

kreskowania obiektów

z niepełnymi

obwiedniami

Normalny

Całkowity

7. Wykonaj poprzednie ćwiczenie z tąjednak różnicą, że, zamiast opcji Kreskowanie

Zespolone, wybierz Kreskowanie Rozbite. Jak widzisz, po rozciągnięciu więk-

szego kwadratu zewnętrzna obwiednia nie zmieniła swojego położenia i obszar

zakreskowany nie zmienił się.
Porównaj efekty swoich prac z rysunkiem 8.7.

Rysunek 8.7.

Przykłady edycji

obiektów z obwiednia

zespoloną

oraz rozbitą.

8. Narysuj przedstawiony rysunek, wykorzystując dostępne narzędzia, oraz stosując się

do podanych danych. Poszczególne grupy elementów umieść na czterech warstwach:

Kontur, Opis, Wymiary oraz Kreskowanie. Wykorzystaj wzór kreskowania ANSI31.
Wskazówka. Aby równomiernie zakreskować obiekt o niepełnej obwiedni, należy

narysować tymczasową linię pomocniczą i zamknąć kontur.

Rysunek 8.8.

Przekrój elementu

2. Kreskowanie bez użycia okna

dialogowego Kreskowanie do granic

Operację kreskowania możemy wykonywać bez użycia okna dialogowego Kreskowanie do

granic, potrzebne dane można podać także w linii poleceń, gdzie będą ukazywać się odpo-

wiednie pytania. Narzędzie możemy uruchomić, wpisując w linii poleceń wyraz kreskuj.

background image

Rozdział 8. i Kreskowanie

119

Ćwiczenia

Rysunek 8.9.

Przekrój

1. Narysuj przedstawiony poniżej przekrój cząstkowy, opierając się na podanych

wymiarach. Większy okręg oraz jego cięciwy wykonaj linią o szerokości 0,05mm,

natomiast do narysowania pozostałych elementów użyj linii o grubości 0,3mm.

Wpisz polecenie kreskuj, następnie:

Podaj nazwę wzorca lub [?/Pełny/ /Użytkownika]<aktualny>: ?
Podaj nazwy wzorów do wyświetlenia <*>: *

Otworzy się Okno tekstowe AutoCAD - nazwa rysunku.dwg, które zawiera m.in.

wzory kreślenia w postaci nazw oraz ich opisów oraz napis:

Wciśnij ENTER by kontynuować.

Zapoznaj się z przedstawionymi wzorami. Otworzone okno tekstowe jest odpo-

wiednikiem okna dialogowego Paleta wzorów kreskowania. Naciśnij klawisz Esc,

następnie zamknij okno tekstowe i anuluj polecenie.

70

2. Wpisz ponownie polecenie kreskuj, następnie:

Podaj nazwę wzorca lub [?/Pełny/Użytkownika)<aktualny>: ANSI31

Określ skalę wzoru <aktualna>: 10
Określ kąt obrotu wzoru <aktualny>: 0
Wybierz obiekty do zdefiniowania granicy kreskowania lub <kreskuj
bezpośrednio,

wybierz obiekty: Zaznacz mniejszy okrąg oraz prostokąt z lewej strony.

Zatwierdź wybór prawym przyciskiem myszy.
Wybrany obszar został zakreskowany.

3. Wpisz polecenie kreskuj i następnie:

Podaj nazwę wzorca lub [?/Pełny/Użytkownika]<aktualny>: u
Określ kąt nachylenia kresek <aktualny>: 0

Określ odległość między kreskami <aktualnie>: 4
Czy zakreskować "na krzyż"? [Tak/Nie] <aktualnie>: t

Wybierz obiekty do zdefiniowania granicy kreskowania lub <kreskuj

bezpośrednio>,

Wybierz obiekty: Zaznacz większy okrąg oraz prostokąt z prawej strony.

Zatwierdź wybór prawym przyciskiem myszy.
Wybrany obszar został zakreskowany.

background image

120

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 8.10.

Rysunek po wykonaniu

trzech ćwiczeń

Ćwiczenia —-

podsumowuiące

1. Utwórz rysunki, umieszczając na oddzielnych warstwach opisy, wymiary, kre-

skowanie oraz kontur. Kreskowanie wzorem AR-CONC wykonaj w następujący

sposób - wpisz polecenie kreskuj, następnie:

Podaj nazwę wzorca lub [?/Pełny/Użytkownika]<aktualny>: ar-conc

Określ skalę wzoru <aktualna>: 2
Określ kąt obrotu wzoru <aktualny>: 0
Wybierz obiekty do zdefiniowania granicy kreskowania lub <kreskuj
bezpośrednio>,

wybierz obiekty: Naciśnij klawisz Enter.

Zachować polilinię obwiedni? [Tak/Nie]<aktualnie>: n

o k r e ś l punkt początkowy: Kliknij w miejscu oznaczonym na rysunku 8.11

jako Punkt początkowy.

Określ następny punkt lub [łuk/Zamknij /cięciwa/Cofaj ]: Określ punkty

zgodnie z przedstawionymi na rysunku 8.11. Pamiętaj, że utworzona polilinia -

obwiednia musi być zamknięta.
Określ punkt początkowy nowej obwiedni lub <wykonaj kreskowanie>:

Naciśnij klawisz Enter.
Obszar ograniczony polilinia został zakreskowany, a polilinia usunięta.

2. Wykonaj poniższy rysunek, wykorzystując warstwy oraz przedstawione dane. Za-

kreskuj obiekt, także w obszarze pomiędzy łukami a prostokątem.

Rysunek 8.11.

Kreskowanie
obszaru zamkniętego

za pomocą

tymczasowej
obwiedni

Następne

Punkt

początkowy

CORK

background image

Rozdział 8.»Kreskowanie

121

Rysunek 8.12.

Wymiary obiektu

Rysunek 8.13.

Obiekt z ukrytą
warstwą Wymiary

Rysunek 8.14.

Rysunek

podsumowujący

do ćwiczenia nr 2

Wzór: CORK Skala: 20

Wzór: AR-CONC Skala: 2

Wzór: BRSTONE Skala: 20

background image

ROZDZIAŁ 9.

Rysunek izometryczny

Przekształcenie izometryczne na płaszczyźnie lub w przestrzeni zmienia położenie po-

szczególnych elementów, zachowując odległość pomiędzy dwoma dowolnymi punktami.

Płaszczyzna izometryczna jest przekształconą płaszczyzną prostokątną, a więc oparta

jest na dwóch osiach układu współrzędnych. Jednak obiekty rysowane z użyciem płaszczyzn

izometrycznych sprawiają wrażenie obiektów przestrzennych, czyli wykonanych na

trzech osiach układu. Dzieje się tak dlatego, że do wykonania takiego obiektu używa się

więcej niż jednej płaszczyzny izometrycznej, co daje wrażenie układu przestrzennego.

1. Płaszczyzna izometryczna

Pierwszym krokiem, od którego trzeba zacząć, jest zmiana Skoku w siatce z prostokątnego

na izometryczny. Można to zrobić poprzez:

• wybranie w oknie dialogowym Ustawienia rysunkowe (rysunek 9.1) zakładki

Skok i siatka, a następnie pozycji Skok izometryczny,

• wpisanie w linii poleceń wyrazu skok, a następnie:

Określ skok lub [Tak/Nie/Różne/Obrót/Styl/tyP] <aktualny>: s

Podaj styl siatki skoku [Standardowy/Izometryczny] <aktualny>: i

Określ skok pionowy <aktualny>: 10

Ćwiczenia

1. Przełącz Styl skoku z prostokątnego na izometryczny, zwróć uwagę na zmiany

w układzie punktów siatki. Uaktywnij płaszczyznę prawą korzystając z przełącznika,

czyli klawisza F5, lub skrótu klawiaturowego Ctrl+e. Przełącz nim tyle razy, aż w linii

poleceń ukaże się zgłoszenie:

<izopłaszczyzna prawa>

background image

Rozdział 9.1 Rysunek izometryczny

123

Rysunek 9.1.

Okno dialogowe

Ustawienia rysunkowe

Zwróć uwagę na zmiany położenia ramion kursora podczas wybierania odpowied-
niej płaszczyzny. Uaktywnij narzędzie Linia i włącz tryb Orto oraz Skok, następnie:
określ pierwszy punkt: Kliknij w dowolnym miejscu.
określ następny punkt lub [cofaj ]: Przesuń kursor w prawo, aż do momentu
uzyskania linii długości lOOmm.
określ następny punkt lub [ c o f a j ] : Przesuń kursor w górę, do momentu
uzyskania linii długości 30mm.

Określ następny punkt lub [Zamknij /Cofaj ]: Przesuń kursor W prawo, aż
uzyskasz linię długości lOOmm.
Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj]: z

Włącz izopłaszczyznę lewą, uaktywnij narzędzie Linia i następnie:
określ pierwszy punkt: Kliknij w miejscu, od którego zacząłeś kreślić
poprzednie linie.
określ następny punkt lub [cofaj ] : Przesuń kursor w lewo, aż do momentu

uzyskania linii długości lOOmm.
określ następny punkt lub [Cofaj]: Przesuń kursor w górę, do momentu
uzyskania linii długości 30mm.
Określ następny punkt lub [Zamknij/Cofaj ]: Przesuń kursor W prawo, aż
do połączenia się z utworzonym równoległobokiem.

Włącz izopłaszczyznę górną i uaktywnij narzędzie Linia, następnie dorysuj dwie

krawędzie w taki sposób, by łącznie z górnymi krawędziami równoległoboków
powstał romb.

2. Otwórz rysunek z poprzedniego ćwiczenia, następnie uaktywnij narzędzie Elipsa:

Określ początek osi elipsy lub [łUk/śrOdek/Izo]: i

Wybierz izopłaszczyznę górną.

background image

124

AutoCAD 2000 Pl. Ćwiczenia praktyczne

Rysunek 9.2.

Elementy narysowanie

w trzech dostępnych

płaszczyznach

Jak widzisz, każda

izoptaszczyzna posiada

własne osie odpowiednio

przesunięte o 30°, 90°

i 150° w stosunku do osi

rysunku. W efekcie

uzyskujemy

izometryczny rysunek

poglądowy

Określ środek okręgu izo: Kliknij w miejscu, gdzie przecinają się przekątne

rombu (narysuj pomocnicze linie lub skorzystaj z siatki).
Określ promień okręgu izo lub [śreDnica] : Określ promień W taki sposób,
by okrąg izometryczny był wpisany w romb.
Ponownie wybierz narzędzie Elipsa, i następnie:

Określ początek osi elipsy lub [lUk/śrOdek/Izo]: i

Wybierz izopłaszczyznę prawą.
określ środek okręgu izo: Kliknij w obszarze prawego równoległoboku w punkcie

równo oddalonym od trzech jego krawędzi. Do precyzyjnego zlokalizowania środka

okręgu użyj linii pomocniczych (dwusiecznych).
Określ promień okręgu izo lub [śreDnica] : Określ promień w taki sposób, by

okrąg izometryczny był wpisany w romb.
Postępuj podobnie, aż do momentu uzyskania rysunku 9.3.

3. Narysuj przedstawiony rysunek izometryczny postępując według poleceń.

Włącz izopłaszczyznę górną, następnie narysuj okrąg izometryczny o środku

w punkcie 0,100 i promieniu równym 30mm. Wykorzystując narzędzie Kopiuj

powiel pięciokrotnie utworzony okrąg, aż do otrzymania rysunku 9.4(1). Na co

drugim okręgu, licząc od góry, utwórz narzędziem linia w włączonym trybem

Orto romb o przekątnych przecinających się w środku okręgu i boku równym

lOmm. Połącz odpowiednie krawędzie wszystkich rombów tak jak na rysunku

9.4(2). Korzystając z narzędzia Utnij i Wymaż usuń zbędne elementy tak, aby

otrzymać rysunek 9.4(3).

Rysunek 9.3.

Wpisane okręgi

izometryczne

background image

Rozdział 9. i Rysunek izometryczny

125

Rysunek 9.4.

Okręgi izometryczne

Ćwiczenie — ~ 3

podsumowujące:

1. Wykonaj poniższe rysunki, wykorzystując dostępne narzędzia oraz zamieszczone dane.

Rysunek 9.5.

Pierwszy rysunek

podsumowujący

Rysunek 9.6.

Drugi rysunek

podsumowujący

Rysunek 9.7.

Trzeci rysunek

podsumowujący

background image

ROZDZIAŁ 1 0 .

Rzuty prostokątne

Rzutowanie prostokątne jest najczęstszą metodą przedstawiania obiektu przestrzennego.

Pozwala na dokładne pokazanie obiektu na płaszczyźnie oraz określenie jego wymiarów.

1. Rzutowanie obiektu izometrycznego

Jak wiesz rzutowanie prostokątne składa się z trzech różnych widoków tego samego

obiektu rozmieszczonych na jednej płaszczyźnie w taki sposób, by posiadały jeden

wspólny wymiar. Standardowymi metodami prezentacji rzutów w rysunkach technicz-

nych jest rzutowanie europejskie oraz rzutowanie amerykańskie.

Rzutowanie amerykańskie charakteryzuje się tym, że rzutnie umieszczone są pomiędzy

obiektem a obserwatorem.

Ćwiczenia

podsumowujące

1. Na podstawie zwymiarowanych rysunków izometrycznych (rysunek 10.2) wykonaj

rzutowanie europejskie lub amerykańskie.

2. Wykonaj rysunek 10.3 orazjego europejskie rzutowanie.

background image

Rozdział 10. Rzuty prostokątne

127

Rysunek 10.1.

Rzutowanie

europejskie (u góry)

oraz amerykańskie

wykonane na

podstawie rysunku

izometrycznego

Rysunek 10.2.

Rysunki izometryczne

do ćwiczenia

podsumowującego

Rysunek 10.3.

Rysunek izometryczny

do ćwiczenia

podsumowującego

background image

128

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

3. Wykonaj poniższe rysunki, używając dostępnych narzędzi.

Rysunek 10.4.

Rysunki

podsumowujące

Rysunek 10.5.

Rysunek izometryczny

podsumowujący

background image

ROZDZIAŁ 1 1 .

Rysunki 3D

Dotychczas zajmowaliśmy się rysunkami 2D oraz reprezentacyjną wersją obiektów 3D

(chodzi tu oczywiście o rysunki izometryczne). Program AutoCAD 2000 umożliwia

także wykonanie dowolnego kształtu brył i powierzchni 3D, o bardzo realistycznym

wyglądzie, które później można dowolnie modyfikować. Tylko takie modele dają Ci

możliwość:

• obejrzenia obiektu z dowolnego punktu obserwacji,
• automatycznego wygenerowania pomocniczych rzutów,
• wykonania realistycznego cieniowania,
• analizy technicznej.

1. Modele krawędziowe

Program AutoCAD 2000 dysponuje trzema możliwościami rysowania rysunków prze-

strzennych, jedną z nich są modele krawędziowe. Jest to najrzadziej używania metoda

kreślenia, ponieważ jest czasochłonna i niezbyt praktyczna. Utworzony w ten sposób

obiekt nie posiada przestrzeni, przedstawia za pomocą elementów liniowych oraz łukowych

szkielet figury.

Ćwiczenia

1. Wybierz narzędzie Prostokąt, następnie:

Określ pierwszy narożnik lub [Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/
Szerokość]: g
Określ grubość prostokątów <aktualna>: 200
Określ pierwszy narożnik lub [Fazuj/Poziom/Zaokrągl/Grubość/

Szerokość]: 0,0
Określ kolejny narożnik: 300,150

background image

130

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Przełącz widok na Izometryczny SW. Znajdziesz go, klikając menu rozwijane

Widok, następnie Widoki 3D. Przy tym widoku osią pionową jest nieużywana

dotychczas oś Z.
Wybierz narzędzie Linia, następnie:

Określ pierwszy punkt: 0,0,80
Określ następny punkt lub [Cofaj]: @50<90
Określ następny punkt lub [Cofaj]: 0,50,0

Wybierz ponownie narzędzie Linia i następnie:

Określ pierwszy punkt: 0,40,30
Określ następny punkt lub [Cofaj]: 0,40,40
Określ następny punkt lub [Cofaj]: 0,30,40

Utwórz jeszcze jedną łamaną wykorzystując narzędzie Linia o punkcie począt-

kowym 120,75,150 przechodnim 150,75,200 i końcowym 180,75,150.

Narysuj okrąg o początku średnicy w punkcie 120,75,150, a końcu w 180,75,150.
Jak widzisz, utworzenie rysunku tą metodą jest dość kłopotliwe, dlatego też nie

jest ona często stosowana. Możesz dokładnie obejrzeć rysunek ze wszystkich

stron, wykorzystując narzędzie Orbita 3D. Znajdziesz je w menu rozwijanym

Widok, a także na pasku narzędzi Standard.

Rysunek 11.1.

Obiekt trójwymiarowy

wykonany metodą

krawędziową

2. Modele powierzchniowe

Drugim rodzajem obiektów przestrzennych są modele powierzchniowe, które składają

się z krawędzi połączonych powierzchniami zwanymi inaczej fasetami. Utworzona zo-

staje siatka wielokątna, której powierzchnie są płaskie, dlatego też nie jest ona w stanie

dokładnie odwzorować przedstawianego obiektu.

Rysunek 11.2.

Pasek narzędzi
Powierzchnie

background image

Rozdział 11. Rysunki 3D 131

By móc tworzyć obiekty powierzchniowe, należy włączyć pasek narzędzi Powierzchnie

i umieścić go w miejscu, gdzie będzie łatwo dostępny. Zapoznaj się z dostępnymi w nim

narzędziami, dzięki temu w przyszłości zaoszczędzisz wiele czasu.

Ćwiczenia

1. Wybierz narzędzie Powierzchnia 3D, następnie:

Określ pierwszy punkt lub [Niewidoczny]: 0,0
Określ drugi punkt lub [Niewidoczny]: 0,150
Określ trzeci punkt lub [Niewidoczny] <wyjście>: .xy

z 0,150

(potrzeba Z ) : 200

Określ czwarty punkt lub [Niewidoczny) <utwórz powierzchnię

trzystronną>: .xy
z 0,0

(potrzeba Z): 200

Określ trzeci punkt lub [Niewidoczny] <wyjście>: NaciŚnij klawisz Enter.

Utwórzmy teraz następną płaszczyznę, tym razem nie posługując się filtrem ,XY.
Ponownie uruchom narzędzie Powierzchnia 3D, następnie:

Określ pierwszy punkt lub [Niewidoczny]: 0,0,200
Określ drugi punkt lub [Niewidoczny]: 0,150,200
Określ trzeci punkt lub [Niewidoczny] <wyjście>: 150,150,200
Określ czwarty punkt lub [Niewidoczny] <utwórz powierzchnię

trzystronną>: 150,0,200

Określ trzeci punkt lub [Niewidoczny] <wyjście>: NaciŚnij klawisz Enter.

Utworzymy teraz ostatnią płaszczyznę, wykorzystując filtr ,XY, o narożnikach

w punktach: 150,0,200; 150,150,200; 150,0,50; 150,150,50. Zastanów się, jakie

wartości należy wpisać w poszczególne polecenia, następnie porównaj swoje

rozwiązania z poniższym:

Określ pierwszy punkt lub [Niewidoczny]: .xy

z 150,150

(potrzeba Z ) : 50

Określ drugi punkt lub [Niewidoczny]: .xy

z 150,0

(potrzeba Z ) : 50

Określ trzeci punkt lub [Niewidoczny] <wyjście>: .xy

z 150,0

(potrzeba Z ) : 200

Określ czwarty punkt lub [Niewidoczny] <utwórz powierzchnie

trzystronną>: .xy
z 150,150

(potrzeba Z): 200

Określ trzeci punkt lub [Niewidoczny] <wyjście>: NaciŚnij klawisz Enter.
Jeśli nie przełączyłeś wcześniej na widok Izometryczny SW, to zrób to teraz. Jak

widzisz, utworzony obiekt niczym nie różni się od modelu krawędziowego.

Dzieje się tak, ponieważ płaszczyzny są przezroczyste i nie zasłaniają krawędzi

background image

132

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

umieszczonych z tyłu. Można to zmienić, wybierając opcję Ukryj w menu roz-

wijanym Widok, następnie zaznacz obiekt i zmień jego kolor na zielony. Jeśli

chcesz wypełnić płaszczyzny kolorem krawędzi, wybierz z menu rozwijanego

Widok pozycję Cieniuj, a następnie Cieniowanie płaskie, krawędzie widoczne.

Obejrzyj dokładnie obiekt, używając narzędzia Orbita 3D. Porównaj otrzymany

obiekt z rysunkiem 11.3.

2. Powróć do widoku 3D Góra oraz do cieniowania Model krawędziowy 2D, wybierz

narzędzie Ostrosłup i następnie:

Określ pierwszy punkt podstawy ostrosłupa: 200,200
Określ drugi punkt podstawy ostrosłupa: 100,100
Określ trzeci punkt podstawy ostrosłupa: 200,0
Określ czwarty punkt podstawy ostrosłupa lub [Czworościan]: 300,100
Określ wierzchołek ostrosłupa lub [grzBiet/Góra]: 180,200,150

Zmień kolor krawędzi na czerwony, następnie wykonaj cieniowanie i porównaj

ostrosłup z rysunkiem 11.4.

Rysunek 11.3.

Obiekt złożony

z płaszczyzn z różnymi

opcjami widoku

Rysunek 11.4.

Ostrosłup z ćwiczenia
nr 2 obrócony
narzędziem Orbita 3D

3. Powróć do cieniowania Model krawędziowy 2D, wybierz narzędzie Torus i następnie:

Określ środek torusa: 200,150,100
Określ promień torusa lub [śreDnica]: 150
Określ promień rury lub [śreDnica]: 50
Podaj liczbę segmentów na obwodzie rury <aktualnie>: 16
Podaj liczbę segmentów na obwodzie torusa <aktualnie>: 16

Ponownie wybierz narzędzie Torus, następnie:

Określ środek torusa: 600,150,100
Określ promień torusa lub [śreDnica]: 150
Określ promień rury lub [śreDnica]: 50
Podaj liczbę segmentów na obwodzie rury <aktualnie>: 100
Podaj liczbę segmentów na obwodzie torusa <aktualnie>: 100

background image

Rozdział 11.Rysunki 3D

133

Zwróć uwagę na różnice pomiędzy torusami. Zmień kolor krawędzi na zielony

i wykorzystaj narzędzie Cieniowanie płaskie, krawędzie widoczne.

Rysunek 11.5.

Torusy z różną liczbą

segmentów

Liczba segmentów na

obwodzie rury: 16

Liczba segmentów na

obwodzie torusa: 16

Liczba segmentów na

obwodzie rury: 100

Liczba segmentów na

obwodzie torusa: 100

4. Opierając się na zdobytej wiedzy utwórz pozostałe obiekty 3D z paska narzędzi

Powierzchnie, czyli: Kostka, Klin, Kopuła, Sfera, Stożek, Siatka 3D oraz Misa.

Rysunek 11.6.

Przykłady obiektów

powierzchniowych

Kostka

Klin

Stożek

Misa

Modele powierzchniowe można tworzyć nie tylko przy użyciu gotowych obiektów

3D, ale także korzystając z innych narzędzi oferowanych przez program AutoCAD

2000. Znajdziesz je także na pasku narzędzi Powierzchnie oraz w podmenu roz-

wijanym Powierzchnie.

5. Narysuj polilinię koloru niebieskiego o szerokości 0,3 mm przechodzącą przez

podane punkty: 140,50; 140,70; 100,100; 80,180; 20,190; 0,170; 30,170; 70,140;

80,100; 80,60; 20,50; 0,40; 100,40. Uruchom narzędzie Linia i następnie:
Określ pierwszy punkt: 150,60
Określ następny punkt lub [Cofaj]: 150,80

Z paska narzędzi Powierzchnie wybierz przycisk Powierzchnia obrotowa,

następnie:
Wybierz obiekt do obrócenia: Kliknij Utworzoną polilinię.
Wybierz obiekt definiujący oś obrotu: Zaznacz Utworzoną linię.

background image

134

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

Określ kąt początkowy <aktualny>: 0
Określ zakres kątowy (+=pzeg, -=zeg) <aktualny>: 360

Została utworzona powierzchnia obrotowa o określonej liczbie krawędzi na

obwodzie. Liczbą tą steruje zmienna surftab, którą można dostosowywać do

swoich potrzeb.

6. Utwórz polilinię i linię z poprzedniego ćwiczenia, następnie:

Wpisz surftabi i naciśnij klawisz Enter.

Podaj nową wartość SURFTAB1 <aktualna>: 36

Wpisz surf tab2 i naciśnij klawisz Enter.

Podaj nową wartość SORFTAB2 <aktualna>: 36

Utwórz teraz powierzchnię obrotową, podobnie jak w poprzednim ćwiczeniu.

Zaobserwuj różnice pomiędzy powierzchniami z obu ćwiczeń. Wykonaj cieniowanie.

Rysunek 11.7.

Ten sam obiekt
obrotowy wykonany

z inną wartością
zmiennej Surftab

oraz przy aktywnej
opcji Ukryj

Surftabl=36

Surftab2=36

Surfiabl=6

Surftab2=6

7. Przełącz ekran na widok Lewo, wybierz narzędzie Polilinia o grubości 0,3mm i następnie:

Określ punkt początkowy: 0,0
Określ następny punkt lub [łUk/Zamknij/Połszerokości/Dlugość/Cofaj/
Szerokość]: u •.' "
Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszerokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: t

Określ kąt rozwarcia: 60
Określ punkt końcowy łuku lub [śrOdek/pRomień]: 80,20
Określ koniec łuku lub

[kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszerokości/Linia/pRomień/

/Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: 170,-30

Określ koniec łuku lub [kąT/śrOdek/Zamknij/zWrot/Połszerokości/

Linia/pRomień/ /Drugipunkt/Cofaj/Szerokość]: 260,0

Przełącz ekran na widok Góra. Utworzona polilinia w tym widoku będzie widoczna

jak odcinek, skopiuj ją przesuwając w prawo o 200mm. Wybierz narzędzie

Powierzchnia prostokreślna, następnie:
Wybierz pierwszą krzywą definiującą: Zaznacz pierwszą polilinię.
Wybierz drugą krzywą definiującą: Zaznacz drugą polilinię.

background image

Rozdział 11. Rysunki 30

135

Wskazane polilinie zostały połączone równoległymi łącznikami, których zagęszcze-

nie możesz dostosowywać zmienną surftabl. Przejdź w widok Izometryczny

SW, a następnie uaktywnij opcję Ukryj.

Rysunek 11.8.

Przykładowy rysunek

z zastosowaniem

narzędzia

Powierzchnia

prostokreślna

Ćwiczenia

podsumowulące

1. Wykonaj poniższe rysunki, używając dostępnych narzędzi.

Rysunek 11.9.

Rysunek

podsumowujący nr 1

Rysunek 11.10.

Rysunek

podsumowujący nr 2

2. Zapoznaj się z pozostałymi narzędziami paska Powierzchnie. Zasada ich działania

oraz obsługa jest bardzo podobna.

background image

136 AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

3. Bryły

Modelowanie bryłowe jest ostatnim z trzech sposobów tworzenia obiektów przestrzennych.

Polega na składaniu rysunku trójwymiarowego z podstawowych brył matematycznych

takich jak walec czy torus. Poszczególne bloki można także edytować poprzez działa-

nia: iloczyn, suma i różnica, co daje nieograniczone możliwości w tworzeniu nowych

form przestrzennych. Metoda tworzenia rysunku z brył niewiele różni się od metody

z użyciem obiektów powierzchniowych, dlatego też odpowiedzi na niektóre pytania

mogą znaleźć się w poprzednim temacie.

Rysunek 11.11 OSSfllK

Włącz ukazane powyżej paski i zapoznaj się z nazwami poszczególnych narzędzi, po-

nieważ będą występować w ćwiczeniach. Polecam także przejrzenie plików pomocy na

temat tworzenia obiektów przestrzennych (Podręcznik użytkownika - rozdział 18.).

Nazwy narzędzi takie jak Kostka czy Sfera występują zarówno na pasku Powierzchnie,

jak i Bryły. W poniższych ćwiczeniach określenia przyborów będą dotyczyły wyłącznie

paska Bryły.

Ćwiczenia

1. Zmień kolor na czerwony, wybierz narzędzie Walec i następnie:

Określ punkt centralny podstawy walca lub [Eliptyczny] <0,0,0>: 0,0
Określ promień podstawy walca lub [śreDnica]: 50
Określ wysokość walca lub [śrOdek drugiej podstawy]: o
Określ środek drugiej podstawy walca: 50,50,200

Zmień widok na Izometryczny NW, a z podmenu Cieniuj wybierz pozycję

Cieniowanie Gouraud'a.
Zmień kolor na czarny i wybierz narzędzie Sfera, następnie:

Określ środek sfery <0,0,0>: 50,50,200
Określ promień sfery lub [śreDnica]: 30

Na pasku Edycja brył wciśnij przycisk Różnica i następnie:

Wybierz bryły i regiony do odjęcia od...

Wybierz obiekty: Zaznacz Walec.

Wybierz bryły i regiony do odjęcia...

Wybierz obiekty: Zaznacz kulę.

Pamiętaj o potwierdzeniu wyboru prawym przyciskiem myszy.
Kula została wymazana wraz z częścią wspólną walca.

background image

Rozdział 111 Rysunki 3P 137

Zmień kolor na zielony, wybierz narzędzie Walec i następnie:

Określ środek torusa <0,0,0>: 40,40,160
Określ promień torusa lub [śreDnica]: 50
Określ promień tuby lub [śreDnica] : 15

Odejmij wspólną objętość torusa od walca:

Wybierz bryły i regiony do odjęcia od. . .
Wybierz obiekty: Zaznacz walec.
Wybierz bryły i regiony do odjęcia...
wybierz obiekty: Zaznacztorus.

Zmień kolor na fioletowy, następnie wybierz narzędzie Stożek. Zastosuj się do

poniższych poleceń:

Określ punkt centralny podstawy stożka lub [Eliptyczny] <0,0,0>:
50,50,200
Określ promień podstawy stożka lub [śreDnica]: 150
Określ wysokość stożka lub [Wierzchołek]: w
Określ punkt wierzchołka: 0,0,0

Korzystając z narzędzia Iloczyn, wyodrębnij część wspólną zmodyfikowanego

walca i stożka:
wybierz obiekty: Zaznacz walec oraz stożek i naciśnij prawy przycisk myszy.
Na podobnej zasadzie działa kilka nie omówionych narzędzi: Suma, Kostka

i Klin, dlatego też zapoznaj się z nimi, korzystając z nich we własnym ćwiczeniu.

2. Utwórz polilinię przechodzącą przez punkty: 0,0; 50,100; 50,50; 100,50. Wybierz

narzędzie Odsuń i utwórz równoległą polilinię w odległości 50mm „na zewnątrz"

obiektu, uaktywnij narzędzie Wyciągnij i następnie:
wybierz obiekty: Zaznacz polilinię.

Określ wysokość wyciągnięcia lub [ścieżka] : 100
Określ kąt zwężania przy wyciąganiu <aktualny>: 5

Wybierz jasny kolor i wykonaj cieniowanie.

Rysunek 11.12.
Rysunki do ćwiczeń
nrl i 2

background image

138

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

3. Narysuj poniższą bryłę.

Rysunek 11.13.

Rysunki do ćwiczeń

nr 1 i 2

Obiekt wykonano przy

użyciu narzędzia Przekręć. \

background image

Rozdział 12

Drukowanie

1. Menedżer ploterów

AutoCAD 2000 umożliwia drukowanie rysunków na wielu drukarkach. By jednak było

to możliwe, muszą one być zainstalowane poprzez Menedżera ploterów. Domyślna

drukarka systemu Windows zostaje automatycznie dodana do programu przy jego in-

stalacji. Jeśli jednak posiadasz więcej niż jedną drukarkę lub też korzystasz z drukarki

sieciowej, musisz zainstalować ją ręcznie. Pomoże Ci w tym poniższe ćwiczenie.

Ćwiczenie

1. Otwórz okno, następnie wybierz ikonę Kreator Dodaj ploter. Po chwili otworzy

się strona wprowadzająca kreator. Naciśnij przycisk Dalej, by przejść do instalacji.

W następnym kroku musisz określić rodzaj drukarki. Jeśli jest to drukarka siecio-

wa to wybierz pozycję Ploter sieciowy, jeśli jednak jest to drukarka zainstalowana

w Twoim komputerze, wybierz pozycję Drukarka systemowa. W dalszych kro-

kach kieruj się poleceniami ukazującymi się w oknie.

Rysunek 12.1.

Okno Menedżera

ploterów oraz menu

rozwijane Plik

background image

140

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

2. Drukowanie

Jeśli już utworzyłeś plik i chcesz do wydrukować, to postępuj tak jak w ćwiczeniu poniżej.

Ćwiczenie

1. Z menu rozwijanego Plik wybierz pozycję Drukuj. Po chwili otworzy się okno

dialogowe Kreśl, w którym masz do dyspozycji dwie zakładki. W pierwszej znaj-

dują się m.in. ustawienia dotyczące wyboru drukarki, właściwości wydruku oraz

ilości kopii. Natomiast w drugiej, czyli w Ustawieniach kreślenia, możesz m.in.

zmienić obszar oraz skalę wydruku, wybrać rozmiar papieru, określić orientację

rysunku. Sprawdź czy wszystkie ustawienia odpowiadają Twoim zamierzeniom,

a następnie wybierz przycisk Pełny podgląd. Po chwili ukaże się nowe okno z przed-

stawionym arkuszem papieru i umieszczonym na nim rysunkiem widocznym, tak

jak zostanie wydrukowany. Jeśli nie masz zastrzeżeń, to zamknij okno podglądu

i kliknij przycisk OK, by rozpocząć proces drukowania.

Rysunek 12.2.

Okno dialogowe Kreśl,

z odsłoniętą zakładką

Urządzenia drukujące

background image

Dodatek

1. Narzędzia istotne

dla użytkowników programu

Nazwa narzędzia

Skróty

Opis

Narzędzia do operowania rysunkiem

Orbita 3D

Kamera 3D
Szybki nfragm 3D

Odległość 3D

Orbita ciągła 3D

Przekrój 3D

Powiększenie 3D

Widok
Kamera

Nfragm

Podgląd

Rzutnie

Siatk

3DORBITA-3do

3DKAMERA

3DNFRAGM

3DODLEG

3DC0RBITA

3DPRZEKRÓJ

3DZ00M

DWIDOK - dw
KAMERA

NFRAGM - nf

PODGLĄD - av

RZUTNIE

SIATKA

Umożliwia szybką zmianę widoku 3D.

Naśladuje widok z kamery.

Szybki nfragm w widoku 3D.

Przybliża lub oddala obiekty w widoku 3D.

Umożliwia płynną zmianę położenia elementów

w widoku 3D oraz wprawienie ich w ruch ciągły.
Tworzy przekrój w widoku 3D.

Umożliwia na powiększenie lub zmniejszenie obrazu
w widoku 3D.

Dostosowuje widok rysunku.

Ustala różne położenia kamery i celu.

Przesuwa rysunek wyświetlany w aktualnej rzutni.

Otwiera okno Podglądu.

Dzieli obszar graficzny na wiele sąsiadujących

lub ruchomych rzutni.
Wyświetla siatkę kropek w aktualnej rzutni.

background image

142

Nazwa narzędzia

Skróty

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

opis

Narzędzia do operowania rysunkiem

Ukryj

Widok

Zoom

UKRYJ - u k

WIDOK -wid

ZOOM - z

Regeneruje trójwymiarowy model i wyświetla go
na ekranie z ukrytymi liniami zasłoniętymi.

Zapisuje i wywołuje widoki posiadające nazwę.

Zwiększa lub zmniejsza widoczny rozmiar obiektów
w aktualnej rzutni.

Narzędzia do tworzenia obiektów

Siatka obiektu 3D

Polilinia prostoliniowa

Powierzchnia

Wstaw odnośnik

Wstaw obraz

Tekst dynamiczny

Elipsa

Kreskuj do granic

Hiperłącze

Klin

Kostka

Kreskuj

Krajobraz

Linia

Linia z opisem

Łuk

Multilinia

Wypełniony wielobok

Obwiednia

Okrąg

Pierścień

Polilinia

Siatka wielokątna

Powierzchnia obrotowa

Powierzchnia walcowa

Półprosta

3D

3WPLINIA - 3p

3WPOW-3po

DOŁĄCZ - do

DOŁĄCZOBR-doło

DTEKST-dt

ELIPSA - e

GKRESKUJ - gk

HIPERŁĄCZE

KLIN-kl

KOSTKA

KRESKUJ - kre

KRNOWY

LINIA-1

LODNIES

ŁUK-u

MLINIA-ml

OBSZAR - obs

OBWIEDNIA - obw

OKRĄG - o

PIERŚCIEŃ - pr

PLINIA - pl

POWKRAW

POWOBROT

POWWALC

PÓŁPROSTA

Tworzy siatki obiektów 3D.

Tworzy polilinię opartą na segmentach prostoliniowych.

Tworzy trójwymiarową powierzchnię.

Dołącza zewnętrzny odnośnik do aktualnego rysunku.

Dołącza nowy obraz do aktualnego rysunku.

Tworzy obiekt tekstowy.

Tworzy elipsę lub łuk eliptyczny.

Kreskowanie do granic.

Tworzy lub modyfikuje hiperłącze.

Tworzy model klina

Tworzy bryłę kostki.

Kreskowania obszaru.

Dodaje krajobraz do rysunku.

Tworzy segmenty linii.

Tworzy linię łączącą opis z obiektem.

Tworzy łuk.

Tworzy multilinie.

Tworzy wypełnione wieloboki.

Tworzy region lub zamkniętą polilinię.

Tworzy okrąg.

Rysuje wypełnione okręgi i pierścienie.

Tworzy dwuwymiarowe polilinię.

Tworzy trójwymiarową siatkę wielokątna.

Tworzy powierzchnię obrotową wokół wybranej osi.

Tworzy powierzchnię walcową z krzywej definiującej
i wektora kierunkowego.

Tworzy półprosta.

background image

Dodatek

143

Nazwa narzędzia

Prosta

Prostokąt

Przekręć

Przekrój

Przenikanie

Punkt

Różnica

Sfera

Szkicuj

Splajn

Stożek

Styl

Suma

Tekst dynamiczny

Torus
Szeroka linia

Walec

Wielobok

Tekst wieloliniowy

Wyciągnij

Szyk 3D

Zmiana informacji atrybutu

Cechy

Dopasuj obraz
Dopasuj położenie
Edytuj bryłę

Skróty

OPIS

Narzędzia do tworzenia obiektów

PROSTA - prt

PROSTOK - pro

PRZEKRĘĆ - przk

PRZEKRÓJ - pkr

PRZENIKANIE - przen

PUNKT -pu

RÓŻNICA - roz

SFERA
SZKICUJ

SPLAJN - spl

STOŻEK

STYL - st

SUMA - sum

TEKST

TORUS - tor
TRASA

WALEC

WIELOKBOK-wbo

WTEKST -t, wt

WYCIĄGNIJ - wyc

Tworzy nieskończoną linię.

Rysuje polilinię w kształcie prostokąta.
Tworzy bryłę poprzez obrót dwuwymiarowego

obiektu wokół osi.

Wykorzystuje przekrój bryły płaszczyzną

do utworzenia regionu.

Tworzy bryłę złożoną, będącą wspólną objętością

powstałą z przenikania dwóch lub więcej brył.

Tworzy obiekt typu punkt.

Tworzy złożony region lub bryłę przez odejmowanie.

Tworzy trójwymiarową bryłę w kształcie kuli.
Tworzy ciąg odręcznie narysowanych segmentów

liniowych.

Tworzy kwadratową lub kubiczną krzywą splajnu.

Tworzy trójwymiarową bryłę stożka.

Tworzy i modyfikuje nazwane style tekstu oraz

ustawia aktualny styl tekstu w rysunku.

Tworzy złożony region lub bryłę przez sumowanie.

Tworzy tekst dynamiczny.
Tworzy bryłę w kształcie pierścienia.
Tworzy szerokie linie.

Tworzy trójwymiarową bryłę walca.

Tworzy wielobok foremny, złożony

z segmentów polilinii.
Tworzy tekst wieloliniowy.

Tworzy bryłę przez wyciągnięcie istniejących

obiektów dwuwymiarowych.

Narzędzia do edycji obiektów

3DSZYK-3s

ATRRED - atr

CECHY - ce

DOPASOBR - dopo
DOPASUJ - d p
EDBRYŁA

Umożliwia utworzenie trójwymiarowego

szyku obiektów.

Zmienia informację atrybutu

Otwiera okno dialogowe Cechy.

Steruje właściwościami obrazu.

Zmienia położenie obiektów w odniesieniu do innych.

Umożliwia edycję bryły.

background image

144

Nazwa narzędzia

Skróty

Opis

Narzędzia do edycji

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

obiektów

Edycja kreskowania zesp.
Edycja multilinii
Edycja polilinii
Edycja splajnu
Fazuj
Iloczyn

Jakość obrazów
Kolor
Kopiuj
Kopiuj
z punktem bazowym
Krawędzie

Lustro
Lustro 3D
Styl multilinii

Nazwa obiektu

Obrót 3D

Obrót

Edycja tekstu

Odsuń

Przedłuż

Przerwij

Przesuń

Rozbij

Rozciągnij

Skala

Szyk

Utnij

Wydłuż

EDKRESK - ek
EDMLIN
EDPLIN - edp
EDSPLAJN - spe
FAZUJ - fa
ILOCZYN - ii

JAKOŚĆOBR
KOLOR
KOPIUJ -k
KOPIUJBAZA

KRAW

LUSTRO
LUSTRO3D

MLSTYL

NNAZWA - -nn

OBROTY3D

OBRÓT -ob.

ODTEKST - odt

ODSUŃ -od

PRZEDŁUŻ - prze

PRZERWIJ - prz

PRZESUŃ - prs

ROZBIJ - r

ROZCIĄGNIJ - rozc

SKALA - s

SZYK - sz

UTNIJ - ut

WYDŁUŻ - wyd

Modyfikacja kreskowania zespolonego.
Otwiera okno edycji multilinii.
Umożliwia edycję polilinii.
Edycja splajnu.
Fazuje krawędzie obiektów.
Uaktywnia narzędzie Iloczyn.
Steruje jakością wyświetlania obrazów.
Otwiera okno dialogowe Wybierz kolor.
Powiela obiekty.
Powiela obiekty z określonym punktem bazowym.

Zmienia widoczność krawędzi trójwymiarowych

powierzchni.
Tworzy zwierciadlane odbicie obiektów.
Tworzy zwierciadlane odbicie obiektów w przestrzeni.

Wyświetla okno dialogowe Style multilinii.

Zmienia nazwy obiektów.

Przesuwa obiekty wokół trójwymiarowej osi.

Obraca obiekty wokół punktu bazowego.

Dokonuje edycji tekstu i definicji atrybutów.

Tworzy koncentryczne okręgi, linie równoległe

i krzywe równoległe.

Przedłuża obiekt.

Wymazuje fragmenty obiektów lub dzieli obiekt na dwa.

Przesuwa obiekty o określoną odległość

i w określonym kierunku.

Rozbija złożone obiekty na ich elementy składo

Przesuwa lub rozciąga obiekty.

Powiększa lub zmniejsza wybrane obiekty jednakowo,

wzdłuż osi X, Y i Z.

Tworzy wielokrotne kopie wybranych obiektów

w układzie prostokątnym lub kołowym.

Ucina obiekty na krawędzi tnącej, zdefiniowanej
przez inne obiekty.

Wydłuża obiekt do napotkania innego obiektu.

background image

Dodatek

Nazwa narzędzia

Wymaż

Zaokrągl

Skróty Opis

Narzędzia do edycji obiektów

WYMAŻ - wy Usuwa obiekty z rysunku.

ZAOKRĄGL Zaokrągla krawędzie obiektów.

Pozostałe polecenia

145

AutoCAD DesignCenter

AutoCAD DesignCenter

Konwersja z AME

do AutoCAD 2000

Definicja atrybutu

Widoczność atrybutu

Baza

Lista bazy danych

Blok

Cofaj ostatni
Zamknij okno cechy

Celownik - rozmiar

Cieniuj

Cofaj

Czas
Czyj rysunek

Ustawienia rysunkowe

Eksplorator Windows
Filtr obiektów
Granice
Grupa

Określ położenie
Informacja
Izopłaszczyzna
Jednostki

Kalkulator
Kopiuj historię

ADCENTER - adc

ADCZAMKNIJ

AMEKONW

ATRDEF

ATRWID

BAZA

BDLISTA

BLOK-b

C
CECHYZAMKNIJ

CELOWNIK

CIENIUJ
COFAJ

CZAS
CZYJ

DDRMODES
EXPLORER

FILTR - fi
GRANICE
GRUPA -g
ID
INFO
IZO

JEDN

KALK
KOPIUJHIST

Otwiera okno dialogowe AutoCAD DesignCenter.

Zamyka okno dialogowe AutoCAD DesignCenter.

Przekształca modele bryłowe AME (z wersji 12)

na modele bryłowe AutoCAD 2000.

Otwiera okno dialogowe Definicja atrybutu.

Steruje globalnie widocznością atrybutu.

Ustala bazowy punkt wstawienia dla aktualnego

rysunku.
Wyświetla informacje z bazy danych dla każdego

obiektu w rysunku.

Otwiera okno dialogowe Definicja bloku.

Cofa skutek ostatnio wydanego polecenia.

Zamyka okno dialogowe Cechy.

Steruje rozmiarem celownika.

Cieniuje trójwymiarowe obiekty.

Cofa wybraną ilość kroków.

Wyświetla dane o dacie i czasie, dotyczące rysunku.
Podaje informacje o posiadaczu otwieranych plików

rysunków.

Otwiera okno dialogowe Ustawienia rysunkowe.

Otwiera okno dialogowe Eksploracja.
Tworzy filtr wyboru obiektów.
Steruje granicami rysunku i wyświetlaniem siatki.

Tworzy grupę obiektów.
Wyświetla współrzędne punktu.
Wyświetla informacje o programie.
Wybiera płaszczyznę izometryczną.
Steruje formatem i dokładnością wyświetlania

współrzędnych i kątów.
Wykonuje działania matematyczne i geometryczne.

Kopiuje tekst historii linii poleceń do Schowka.

background image

146

Nazwa narzędzia

Skróty

AutoCAD 2000 PL Ćwiczenia praktyczne

opis

Pozostałe polecenia

Lista

Luw

Model

Rzutnie

Obiekt

Oddaj obiekty

Odległość

Odnośniki

Odtwórz

Orto

Papier

Pasek narzędzi

Pisownia

Płat

Pole

Porządek wyświetlania

Przerysuj

Przerysuj wszystko

Regeneruj rysunek

Regeneruj wszystko

Rysunek rzutuj

Skok

Stan

Symbol

Światło

Ekran tekstowy

Warstwa

LISTA - li

LUW

MODEL - m

MVSETUP

OBIEKT

ODDAJ

ODLEG -odl

ODNOŚNIK - odn

ODTWÓRZ

ORTO

PAPIER -p

PASEKN - pn

PISOWNIA-pis

PŁAT - pat

POLE-poi

PORZWYŚ - pw

PRZERYS - ps

PRZERYSW - psw

REGEN - re

REGENW

RYSRZUT

SKOK - sko

STAN

SYMBOL

ŚWIATŁO

TEKRAN

WARSTWA-wa

Wyświetla informacje o wybranych obiektach.

Zarządza lokalnymi układami współrzędnych.

Przełącza z obszaru papieru do rzutni obszaru modelu.

Przygotowuje rzutnie dla rysunku.

Ustala stałe tryby lokalizacji punktu względem
obiektu oraz rozmiar celownika.

Odzyskuje wymazane obiekty.

Mierzy odległość i kąt pomiędzy dwoma punktami.

Steruje odnośnikami do plików rysunków.

Odwraca skutek polecenia COFAJ.

Ruchy kursora równolegle do osi układu.

Przełącza z obszaru modelu do obszaru papieru.

Wyświetla, ukrywa i określa położenie paska narzędzi.

Sprawdza poprawność pisowni w rysunku.

Kroi zbiór brył płaszczyzną.

Oblicza pole powierzchni i obwód obiektów lub

zdefiniowanych obszarów

Zmienia kolejność wyświetlania obrazków i innych

obiektów.

Odświeża obraz w aktualnej rzutni.

Odświeża obraz we wszystkich rzutniach.

Regeneruje rysunek i odświeża aktualną rzutnię.

Regeneruje rysunek i odświeża wszystkie rzutnie.

Generuje zarysy i przekroje w rzutniach utworzo-

nych przy pomocy RZUTUJ.

Ogranicza położenie kursora graficznego do węzłów

siatki lokalizacyjnej.

Wyświetla statystyki rysunku, tryby pracy i zakresy

zmienności danych.

Wstawia symbol.

Zarządza światłami i efektami świetlnymi w rysunku.

Otwiera okno tekstowe AutoCAD-a.

Zarządza warstwami i ich cechami.

background image

Dodatek

Nazwa narzędzia

Skróty

Opis

Pozostałe polecenia

147

Wczytaj symbole

Wypełnij

WCZYTAJ

WYPEŁNIJ

Sprawia, że symbole są dostępne dla polecenia

SYMBOL.
Steruje wypełnianiem multilinii, tras, obszarów

i szerokich polilinii.

Narzędzia do drukowania

Arkusz

Drukuj

Podgląd wydruku

ARKUSZ - ar

KREŚL -kr

PDRUK -pd

Tworzy nowy arkusz i zmienia nazwę, kopiuje,

zachowuje lub usuwa istniejący.

Kreśli rysunek na ploterze, drukarce lub do pliku

Pokazuje jak będzie wyglądał rysunek po wydrukowaniu

lub wykreśleniu.

Narzędzia operacji na plikach.

Eksportuj BMP
Importuj DXB
Importuj DXF
Eksportuj DXF
Eksport
Import
Kopiuj do schowka

Menu
Usuń menu
Wczytaj menu

Napraw
Nowy rysunek
Zapisz jako
Otwórz
Zapisz jako plik
Wklej ze schowka
WMF import
WMF eksport
Wstaw

Wytnij

Zamknij rysunek
Zapisz rysunek

BMP WY
DXBWE
DXFWE
DXFWY
EKSPORT-exp
IMPORT - imp
KOPIUJ_P

MENU
MENUSUŃ
MENUWCZYTAJ

NAPRAW
NOWY
NZAPISZ

OTWÓRZ
PISZBLOK
WKLEJ
WMFWE
WMFWY
WSTAW - w

WYTNIJ

ZAMKNIJ
ZAP

Zapisuje wskazane obiekty do pliku w formacie BMP.
Importuje plik DXB.
Importuje plik DXF.
Zapisuje wskazane obiekty do pliku w formacie DXF.

Otwiera okno Eksport danych.
Importuje pliki w różnych formatach.
Kopiuje aktualny widok do Schowka Windows.
Wczytuje plik menu.
Usuwa pliki częściowego menu.
Wczytuje pliki częściowego menu.

Naprawia uszkodzony rysunek.
Tworzy nowy plik rysunku
Zapiszjako.
Otwiera istniejący plik rysunku.
Zapisuje obiekty do nowego pliku rysunku.
Wstawia dane ze Schowka Windows.
Importuje plik w formacie Windows Metafile.
Zapisuje obiekty do pliku WMF.
Umieszcza posiadający nazwę blok lub rysunek

w aktualnym rysunku.

Kopiuje obiekty do Schowka Windows i wymazuje

je z rysunku.

Zamyka aktualny rysunek.
Zapisuje aktualny rysunek.

background image

148

AutoCAD 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne

2. Ważniejsze zmienne systemowe

Zmienna

Opis

ANGDIR

FILLMODE

MIRRTEXT

PELLIPSE

SHORTCUTMENU

SURFTAB1i 2

TEXTFILL

TRIMMODE

Steruje kierunkiem kąta. 1 - zgodnie z ruchem wskazówek zegara, 0 - przeciwnie.

Włącza wyświetlanie wypełnień i szerokich polilinii dla obiektów utworzonych

poleceniem Obszar.

Decyduje o wpływie narzędzia Lustro na tekst.

Decyduje, czy utworzona elipsa ma być rzeczywista, czy też ma być polilinią.

Wartości: 0, 1,2, 4, 8. Decyduje o trybie menu podręcznego.

Wpływają na gęstość siatki dla utworzonych powierzchni.

Steruje wypełnieniem czcionek.

1 - krawędzie są ucinane przy fazowaniu i zaokrąglaniu, 2 - nie są.

3. Skróty i ułatwienia w WINDOWS 9x

oraz 2k

Poniżej przedstawione są skróty obowiązujące w systemie Windows, a więc także w pro-
gramie AutoCAD 2000.
Ctrl+Z - cofnij ostatnią czynność
Ctrl+Y-ponów
Ctrl+X - wytnij
Ctrl+C - kopiuj
Ctrl+V - wklej
Ctrl+A - zaznacz wszystko
Alt+F4 - zamknij okno
Delete-usuń
F1 -pomoc
Esc - anuluj
lewy Alt-menu rozwijane

Alt+Tab - przejście pomiędz

Klawisz z logo Windows+M minimalizuje wszystkie okna

background image

AutoCAD 2000 PL

Jeśli jesteś początkującym użytkownikiem pro-

gramu AutoCAD to książeczka ta jest skierowa-

na właśnie do Ciebie. Krok po kroku wprowadzi

Cię w tajniki programu AutoCAD 2000PL. Znaj-

dziesz w niej szereg ćwiczeń poprzedzonych

zwięzłym, teoretycznym wstępem, dzięki którym

samodzielne wykonanie rysunku nie będzie sta-

nowiło problemu. Czytając tę książkę dowiesz

się, między innymi jak:

rozpocząć pracę z programem,

przystosować pulpit do swoich potrzeb,

utworzyć nowy rysunek,

posługiwać się narzędziami,

operować warstwami,

wstawiać i edytować tekst,

efektywnie drukować,

utworzyć rzuty prostokątne oraz rysunki 3D.

Wydawnictwo Helion

ul. Chopina 6, 44-100 Gliwice

skr. poczt. 462, 44-100 Gliwice

(32)230-98-63,(32)231-22-19

e-mail: helion@helion.com.pl, http://www.helion.com.pl


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
MS Project 2000 cwiczenia praktyczne cwmsp2
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 Ćwiczenia praktyczne
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 cwiczenia praktyczne cwbent
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 cwiczenia praktyczne cwbent
MS Project 2000 cwiczenia praktyczne cwmsp2
MS Project 2000 cwiczenia praktyczne cwmsp2
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 cwiczenia praktyczne cwbent
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 cwiczenia praktyczne
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 cwiczenia praktyczne cwbent
MS Project 2000 cwiczenia praktyczne 2
MS Project 2000 cwiczenia praktyczne
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 cwiczenia praktyczne
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 cwiczenia praktyczne cwbent
MS Project 2000 cwiczenia praktyczne
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 cwiczenia praktyczne 2
Bezpieczenstwo w Windows NT 2000 Ćwiczenia praktyczne
AutoCad 2000 PL Ćwiczenia Praktyczne
AutoCad 2000 PL Cwiczenia Praktyczne AnTiLa [www osiolek com]

więcej podobnych podstron