MT 10

background image

Elementy fizyki statystycznej –
klasyczny gaz doskonały

Termodynamika

Część 10

Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

background image

Użyteczne całki

0

e

ax

2

dx =

1
2

a

−∞

e

ax

2

dx=

a

a  0

0

xe

ax

2

dx =

1

2

a

0

x

2

e

ax

2

dx=

1

4

a

a

0

x

3

e

ax

2

dx=

1

2

a

2

0

x

4

e

ax

2

dx =

3

8

a

2

a

background image

Klasyczny opis gazu doskonałego

Warunek stosowalności przybliżenia klasycznego:

(termiczna długość fali de Broglie'a)  <<  (średnia odległość pomiędzy cząstkami) 

 =

h

2

mkT

1/2

n

1/3

T – temperatura gazu
V – objętość
m – masa cząstki
N – liczba cząstek
n = N/V – średnia liczba cząstek
                 na jednostkę objętości

background image

Rozkład Maxwella

Rozważamy rozkład prędkości cząstek gazu doskonałego w przybliżeniu klasycznym.
Temperatura gazu T, masa cząstki m, średnia liczba cząstek w jednostce objętości n.

Gęstość prawdopodobieństwa, że dana cząstka ma pęd      jest określona przez rozkład kanoniczny

f

p

e

p

2

2

mkT

p = mv

f

v

=

Ce

mv

2

2

kT

Wartość stałej C otrzymujemy z warunku normalizacji. W rezultacie

f

v

=

m

2

kT

3/2

e

mv

2

2

kT

Średnia liczba cząstek na jednostkę objętości, które mają prędkość zawartą w przedziale

[

v , vdv

]

n

v

d

3

v = n f

v

d

3

v

Prawdopodobieństwo, że cząstka ma prędkość zawartą w przedziale                   jest równe

[

v , vdv

]

f

v

d

3

v.

p

Ponieważ

background image

Rozkład Maxwella

Rozkład jednej ze składowych prędkości

Gęstość prawdopodobieństwa, że cząstka ma składową prędkości v

x

g

v

x

=

−∞

−∞

f

v

x

,v

y

,v

z

dv

y

dv

z

=

m

2

kT

3/2

−∞

−∞

e

m

2

kT

v

x

2

v

y

2

v

z

2

dv

y

dv

z

g

v

x

=

m

2

kT

1/2

e

mv

x

2

2

kT

Jest to rozkład Gaussa o wartości średniej              oraz odchyleniu standardowym

v

x

=

0

 =

kT

m

.

background image

Rozkład Maxwella

Rozkład szybkości cząstek

f

v

=

4

v

2

f

v

Gęstość prawdopodobieństwa, że cząstka porusza się z szybkością             w dowolnym kierunku
otrzymamy całkując         po wszystkich kierunkach wektora prędkości. Ponieważ         nie zależy
od kierunku, wystarczy pomnożyć          przez pole powierzchni sfery o promieniu

f

v

f

v

f

v

v =

v

v

f

v

=

4

m

2

kT

3/2

v

2

e

mv

2

2

kT

Prawdopodobieństwo, że cząstka ma szybkość w przedziale

[

v

1

, v

2

]

P

v

1

,v

2

=

v

1

v

2

f

v

dv

Gęstość prawdopodobieństwa, że cząstka ma energię kinetyczną E

f

E

=

f

v

dv

dE

dE =

2

kT

3/2

E e

E

kT

background image

f

v

=

4

m

2

kT

3/2

v

2

e

mv

2

2

kT

Własności rozkładu szybkości cząstek

f

v

v

[

m/ s

]

Wikipedia

Wartość średnia

v =

0

v f

v

dv =

8

kT

m

Wartość najbardziej prawdopodobna

v =

2

kT

m

=

2

v

Średnia wartość kwadratu prędkości

v

2

=

0

v

2

f

v

dv =

3

kT

m

Średnia energia kinetyczna cząstki

E =

1
2

m

v

2

=

3
2

kT

T =25

o

C

background image

Ciśnienie

x

v

v

x

v

x

t

A – 

powierzchnia

       ściany

Średnia liczba cząstek, których składowa x prędkości, v

x

,

ma wartość zawartą w przedziale [v

x

v

x

 

+

 

dv

x

]

N

v

x

dv

x

=

N g

v

x

dv

x

Z tej liczby, tylko te cząstki uderzą w ścianę w przeciągu
czasu 

t,  których odległość od ściany jest mniejsza niż

v

t,  czyli cząstki znajdujące się w objętości  Av

t.

Liczba ta wynosi

Av

x

t

V

N g

v

x

dv

x

Po zderzeniu ze ścianą zmiana pędu cząstki wynosi 2

 

mv

x

 

, zatem całkowita zmiana pędu wszystkich

cząstek zderzających się ze ścianą w przedziale czasu 

t, równa zgodnie z III zasadą dynamiki

Newtona wartości F

 

t, wynosi

F = p A

p =

F

A

=

2

m

N
V

0

v

x

2

g

v

x

dv

x

=

N kT

V

stąd ciśnienie gazu

Ft = 2m A t

N
V

0

v

x

2

g

v

x

dv

x

(

 

równanie stanu

 

)

background image

Termodynamika gazu doskonałego

Kanoniczna funkcja rozdziału dla jednej cząstki

Z

1

=

1

h

3

dx

dydz

e

p

x

2

p

y

2

p

z

2

2

mkT

dp

x

dp

y

dp

z

Z

1

=

V

h

3

−∞

e

p

x

2

2

mkT

dp

x

−∞

e

p

y

2

2

mkT

dp

y

−∞

e

p

z

2

2

mkT

dp

z

=

V

h

3

2

mkT

3

Z

1

=

V

2

mkT

h

2

3/2

=

V

3

Funkcja rozdziału dla N cząstek rozróżnialnych:

Z

N

=

Z

1

N

.

Dla cząstek nierozróżnialnych

Z

N

=

Z

1

N

N!

=

V

N

N!

2

mkT

h

2

3

N /2

background image

Termodynamika gazu doskonałego

ln

Z

N

=

N lnV

3

N

2

ln

kT

ln

N!

3

N

2

ln

2

m

h

2

p = kT

ln

Z

N

V

T ,N

=

N kT

V

równanie stanu

.

Ciśnienie gazu

Używając przybliżenia Stirlinga:                                          otrzymujemy

ln

N! ≃ N ln N N

F = − kT ln Z

N

= −

NkT

[

ln V

N

3
2

ln

2

m kT

h

2

1

]

S = −

F

T

V , N

=

Nk

[

ln V

N

3
2

ln

2

m kT
h

2

5
2

]

U = kT

2

ln

Z

N

T

V , N

=

3
2

NkT

 =

F

N

T ,V

= −

kT

ln

[

V
N

2

mkT

h

2

3
2

]

background image

Gaz doskonały w polu sił zewnętrznych

Całkowita energia cząstki

E

r ,p

=

E

kin

p

E

pot

r

Gęstość prawdopodobieństwa, że cząstka ma dany pęd i położenie

q

r , p

e

E

kin

p

kT

e

E

pot

r

kT

Rozkłady gęstości prawdopodobieństwa dla pędu i położenia są niezależne.

Dla pędu

f

p

e

p

2

2

mkT

–  rozkład Maxwella 

Dla położeń

f

r

e

E

pot

r

kT

Zatem koncentracja cząstek (średnia liczba cząstek na jednostkę objętości) zależy od
położenia według zależności 

n

r

e

E

pot

r

kT

background image

Gaz doskonały w jednorodnym polu grawitacyjnym

E

pot

x , y, z

=

m g z

Rozważamy gaz w pobliżu powierzchni Ziemi

gdzie z oznacza wysokość na której znajduje się cząstka, a g jest przyspieszeniem ziemskim.

n

z

e

mgz

kT

Koncentracja cząstek na wysokości z

Z równania stanu gazu doskonałego

p

z

=

n

z

kT

zatem zależność ciśnienia gazu od wysokości

p

z

=

p

0

e

mgz

kT

gdzie p

0

 oznacza ciśnienie na wysokości  z = 0.

Dla małych wysokości

wzór barometryczny

p

z

=

p

0

e

mgz

kT

p

0

1−

mg

kT

z

background image

Efuzja

T – temperatura gazu
n – średnia liczba cząstek
      na jednostkę objętości

Cząsteczki o prędkościach z przedziału                   trafią na otwór w ciągu czasu 

t  jeżeli będą się

znajdować w „pochyłym” walcu o podstawie 

i wysokości

v ,vdv

z

vt

A

powierzchnia
otworu

vt cos.

Liczba tych cząstek wynosi

J

v

d

3

v = n A v t cos f

v

d

3

v

Dla jednostkowej powierzchni 

i jednostkowego czasu 

t

J

v

d

3

v = n f

v

v cos d

3

v

gdzie         jest rozkładem prędkości Maxwella.

f

v

background image

Efuzja

z

vt

J

v

d

3

v = n f

v

v cos d

3

v = n f

v

v cos v

2

sin

dvdd

Przechodzimy ze współrzędnych kartezjańskich do sferycznych

Całkując po wszystkich możliwych kierunkach wektora prędkości
otrzymujemy rozkład szybkości cząstek w wiązce

J

v

dv = 2

0

1

sin

d

sin

nv

3

f

v

dv =  nv

3

f

v

dv

J

v

dv =

0

2

d

0

 /

2

sincos

dnv

3

f

v

dv

J

v

dv =

1
4

nv f

v

dv

J

v

dv = n

m

2

kT

3/2

v

3

e

mv

2

2

kT

dv

Średnia liczba cząstek gazu wydostających się przez otwór o jednostkowej powierzchni w ciągu jednostki
czasu wynosi

J =

0

J

v

dv =

1
4

n

0

v f

v

dv

J =

1

4

nv = n

kT

2

m


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
58 MT 10 Przystawka UKF
03 Czy Mt 10
58 MT 10 Rolkaseta
58 MT 10 Podstawka lutownicy
63 MT 10 Szafka biurko
61 MT 10 Prasa srubowa
64 MT 10 Półka do szczotek
58 MT 10 Wodna waga
56 MT 10 Film rysunkowy
MT 10 2004 Nobel z matematyki
58 MT 10 Pantograf
W-4 MT w, W Y K Ł A D 10
59 MT 10 Warsztatowa lamiglowka
58 MT 10 Przystawka UKF
03 Czy Mt 10
58 MT 10 Rolkaseta
58 MT 10 Podstawka lutownicy
63 MT 10 Szafka biurko
58 MT 10 Gitara elektryczna

więcej podobnych podstron