W i r t u a l n y H o g w a r t i m . S y r i u s z a C r o u c h a

Strona 1 z 2

Sylabus zajęć z przedmiotu:

kwiecień - lipiec 2011

1

Nazwa przedmiotu

Transmutacja

2

Tytuł naukowy wykładowcy

profesor

3

Imię i nazwisko wykładowcy

Yda McNarcissen

4

Rok nauki

pierwszy

5

Ilość godzin

10 godz.

6

Forma zaliczenia

klasyfikacja, ocena roczna

7

Termin konsultacji
indywidualnych

wtorek, godz. 20.15, wh_lochy

8

Pomoce dydaktyczne

Y.McNarcissen, (2011)

„Transmutacja – tom 1”

I.

Założenia i cele przedmiotu

Pogłębienie wiedzy teoretycznej zdobytej podczas lektury wiodącego podręcznika.
Dzięki udziałowi w zajęciach uczniowie nabywają umiejętności rozpoznawania,
wyjaśniania mechanizmów transmutacji, posługiwania się zaklęciami transfiguracji.
II. Składniki oceny rocznej
Uczeń musi uzyskać minimum trzy oceny pozytywne, z czterech możliwych do
zdobycia. Przewidywane formy zaliczenia:

 Sprawdzian

– najważniejsze kryterium. Ocenia znajomość teorii

transmutacji. Możliwe jest poprawienie oceny oraz zdobycie oceny
wybitnej

 Praktyka -

ocenia zdobyte umiejętności praktyczne. Niemożliwe jest

poprawienie oceny oraz zdobycie oceny wybitnej

 Praca domowa

– samodzielne utrwalenie wiedzy teoretycznej, ocenia

umiejętności wnioskowania i analizy materiału. Niemożliwe jest
poprawienie oceny oraz zdobycie oceny wybitnej



Aktywność – ocenia wkład własny ucznia w własny rozwój wiedzy. Uczeń
zgłaszając się podczas zajęć i rozwiązując zadania dodatkowe, zdobywa
‘plusy i minusy ’ zamieniane pod koniec roku w jedną zbiorczą ocenę.
Możliwe jest zdobycie oceny wybitnej.

Warunkiem otrzymania oceny z przedmiotu jest

zaliczona obecność na minimum

trzech zajęciach.

III.

Treść programu

1.

Zajęcia wprowadzające. Podstawowe pojęcia.



Przedstawienie systemu wymagań obowiązujących na zajęciach.



Wybrane pojęcia podstawowe w transmutacji.

2. Koncepcje rozumienia transmutacji

 Koncepcja historyczna

– wady i zalety



Koncepcja siły woli Cannemana. Składniki siły woli.

 Koncepcja Walence.


Interakcjonizm współczesny.

W i r t u a l n y H o g w a r t i m . S y r i u s z a C r o u c h a

Strona 2 z 2

3.

Podziały ilościowe i jakościowe zaklęć mutacyjnych.



Podział filogenetyczny.



Podział ze względu na liczbę substratów.

4. Szybkość działania zaklęć transmutacyjnych – ćwiczenia obliczeniowe.

 Zastosowanie wzoru Rothera


Podział ze względu na szybkość działania zaklęć

 Zadania obliczeniowe

5.

Bezpieczeństwo w praktyce magicznej.

 Zasada poprawnego chwytu i manipulacji.
 Klasyf

ikacja przydatnych chwytów i ruchów.



Najczęściej popełniane błędy.

6. Teoretyczne podstawy transfiguracji.

Opór transmutacyjny – ćwiczenia

obliczeniowe.



Pojęcie transfiguracji.

 Prawa Cristoffa, paradoks Gampa, teoria Withney


Zastosowanie pojęcia oporu.

.

7. Sprawdzian.



Materiał obowiązujący na kolokwium obejmuje zagadnienia z zajęć 1-6.

8. Transfiguracja cech priorytetowych

– transfiguracja rozmiaru. Ćwiczenia

praktyczne.



System kodowania zaklęć – 5 komend.



Równania przemian transfiguracji rozmiaru



Zaklęcia Engorgio i Reducio – zależności i ćwiczenia praktyczne

9. Transfiguracja cech priorytetowych

– transfiguracja koloru. Ćwiczenia

praktyczne.



Równania przemian transfiguracji koloru



Przegląd zaklęć zmieniających kolor– zależności i ćwiczenia praktyczne

10. Pokaz zaklęć transfiguracyjnych.



Pokaz i omówienie błędów w zadaniach praktycznych wykonanych przez
uczniów.

IV. Bibliografia



Y. McNarcissen, 2011, „Transmutacja – tom 1”



N. Rainer, 2008, „ Podręcznik do transmutacji” wyd. DeuMus Media.

 M. Tamron, 2007,

„Podręcznik do Transmutacji dla klasy z programem

rozszerzonym

”