LITANIA DO PRZEMIENIA PAŃSKIEGO

Kyrie elejson, Chryste elejson
Chryste usłysz nasz, Chryste wysłuchaj nas
Ojcze z nieba Boże zmiłuj się nad nami
Synu Odkupicielu świata Boże, Duchu Święty Boże
Święta Trójco Jedyny Boże
Jezu, przy Wcieleniu Twoim przemieniony
Jezu, Słowo stawszy się Ciałem w nas mieszkające
Jezu, na górze Tabor przemieniony
Jezu, Piotra Jakuba i Jana na górę Tabor z sobą biorący
Jezu, którego twarz zajaśniała jako słońce
Jezu, którego szaty stały się białe jako śnieg
Jezu, z Mojżeszem i Eliaszem o zejściu z tego świata rozmawiający
Jezu, którego jasny obłok zasłonił z uczniami
Jezu, któremu dał świadectwo Ojciec Przedwieczny
Jezu, któryś przykazał Apostołom, żeby nie wyjawiali widzenia aż po
Zmartwychwstaniu Twoim
Jezu, na Mękę Twoją z góry Tabor zstępujący
Jezu, w Najświętszym Sakramencie przemieniony
Jezu, chleb i wino pod postaciami sakramentu w Ciało i Krew przemieniający
Jezu, Pokarmie Najświętszy, który dajesz życie
Jezu, przy Męce Twojej przemieniony
Jezu, przy śmierci Twojej okrutnej przemieniony
Jezu, przy Zmartwychwstaniu Twoim przemieniony
Jezu, któryś się przemienił w osobę ogrodnika i płaczącej Magdalenie ukazał
Jezu, któryś się przemienił w podróżnego przed uczniami idącymi do Emaus
Jezu, przy Wniebowstąpieniu Twoim przemieniony
Jezu, przemieniony chwałą i godnością ukoronowany
Jezu, przemieniony chwało i żywocie nasz
Jezu, przemieniony wszelkiego pragnienia ostatni terminie
Jezu, przemieniony dolegliwości życia naszego miłosiernie przemieniający

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami
Chryste usłysz nasz, Chryste wysłuchaj nas
Kyrie elejson, Chryste elejson

Módlmy się:
Boże, tyś przy chwalebnym Przemienieniu Jednorodzonego Syna Twojego potwierdził
tajemnice świadectwem wiary Ojców, a przez głos wychodzący z jasnego obłoku
przedziwnie zapowiedziałeś doskonałe przybranie nas za dzieci, spraw łaskawie,
abyśmy się stali współdziedzicami Króla chwały i tejże chwały uczestnikami. Przez
Chrystusa Pana naszego. Amen.

ROZWAŻANIE

Na górze Przemienienia, która stała się sanktuarium Pańskim, Apostołowie

przeżyli głęboko obecność Boga. "Zobaczyli Jego chwałę", a "z obłoku dał się słyszeć
głos: Ten jest Synem moim wybranym, Jego słuchacie" (Łk 9, 32-33). Przeżyli również
obecność świętych mężów Mojżesza i Eliasza, którzy rozmawiali z Jezusem "o Jego
odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie". Przeżycie obecności Pana i jego
Świętych dało im niewypowiedzianą radość. Dlatego Piotr, gdy zobaczył. że Mojżesz
i Eliasz "chcieli odejść od Jezusa", zawołał: "Mistrzu! Dobrze nam tu być, rozbijemy tu
trzy namioty, jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza". Historia
zbawienia jest historią spotkań Boga z ludźmi. Rzec można, że w biegu historii
zbawienia szczęście Mojżesza, jakie przeżywał on, gdy rozmawiał z Bogiem w Namiocie
Spotkania, przemieni się w szczęście Piotra, jakie przeżywał w sanktuarium Swojego
Pana Przemienionego i przemienia się w szczęście tych, którzy przychodzą do kościoła
parafialnego Ołpinach.

"Dobrze nam tu być" (Łk 9, 33). Tu bowiem jest obecny duchowo "Bóg, który

Ciało Swoje Ukrzyżowane i Zmartwychwstałe uczynił świątynią": w nim był i będzie
nadal Bóg, który swój Przybytek wybrał, aby w Tajemnicy Przemienienia rozdawać
hojnie swoje łaski. Bóg bowiem przez to miejsce prowadzi i nadal chce prowadzić nas
do jedynego sanktuarium w ojczyźnie niebieskiej. Tym jedynym sanktuarium
niebieskim będzie Sam "Pan Bóg Wszechmogący oraz Baranek". Sanktuarium
niebieskie, jak objawił Chrystus Swojemu ukochanemu uczniowi Janowi, nie będzie
potrzebowało "słońca ani księżyca, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą
- Baranek"( Ap 21, 22 - 23 ). W sanktuarium niebieskim Bóg "zasiadający na tronie
nad tymi, którzy wędrowali do Jego ziemskich sanktuariów rozciągnie namiot" i "nie
będą już pragnąć i nie porazi ich słońce ani żaden upał, bo paść ich będzie Baranek,
który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze z ich
oczu"(Ap 7, 15 -17). Bóg oglądany przez nas "twarzą w twarz" (Kor13,12) stanie się
"wszystkim dla wszystkich" (2 Kor 5,28) i sam będzie naszym niebieskim sanktuarium.