[lekcja 4] Podstawy programowania w C++ Kurs C++ » Poziom 1

background image

Strona 1

[lekcja] Podstawy programowania w C++ | Kurs C++ » Poziom 1

2011-11-12 15:26:00

http://cpp0x.pl/kursy/Kurs-C++/Poziom-1/Podstawy-programowania-w-C++/7

Darmowe kursy Online

»

Kurs C++

»

Poziom 1

Autor: Piotr Szawdyński

Podstawy programowania w C++

[lekcja]

Rozdział 4. Omówienie budowy programu napisanego w C++.

Po kilku krótkich rozdziałach wprowadzających (stanowiących otoczkę programowania w C++) powoli zbliżamy się do właściwej nauki

języka C++. Pierwszą rzeczą, którą się zajmiemy w tym rozdziale to wyjaśnienie programu, którego użyliśmy do przetestowania

działania zainstalowanego środowiska programowania. Mamy więc następujący kod:

C/C++

#include <cstdio>

int

main

()

{

printf

(

"Test dzialania Code::Blocks"

)

;

return

0

;

}

Powyższy kod programu pomimo, iż nie jest zbyt ambitny prezentuje klasyczną budowę pisanych programów w języku C++.

Przeanalizujmy poszczególne wiersze programu.

Pojęcie dyrektywy

Wszystkie wiersze, które zaczynają się znakiem # nazywamy dyrektywami preprocesora . Każda dyrektywa musi zaczynać się od nowego

wiersza.

Dyrektywa#include

Pierwszym wierszem, który występuje w programie jest dyrektywa

#include <...>

. Dzięki niej mamy możliwość dołączania plików

do własnego programu. Jeśli mamy potrzebę dołączenia więcej niż jednego pliku - kilkukrotnie wykorzystujemy wyżej wspomnianą

dyrektywę, a za kropki wstawiamy nazwę dołączanego pliku.

Język C++ w czystej postaci ma stosunkowo skromny zestaw instrukcji do którego nie ma potrzeby dołączania żadnej biblioteki.

Instrukcje, które są wbudowane w język C++ służą w głównej mierze do sterowania przebiegiem programu i organizacji kodu. Nie ma w

nim jednak wbudowanych instrukcji za pomocą których mógłbyś wyświetlić tekst, komunikować się przez sieć czy też wyświetlać grafikę

na ekranie. Za pomocą dyrektywy

#include

można jednak dołączyć biblioteki, które nas interesują i dzięki temu można w łatwy sposób

pisać po ekranie, korzystać z karty sieciowej, dźwiękowej czy też graficznej.

Biblioteka cstdio

Ostatnią rzeczą, która nie została jeszcze wyjaśniona w dyrektywie

#include <...>

jest to, co zostało wpisane w miejscu kropek, czyli

»

C

cstdio (stdio.h)

.

»

C

cstdio (stdio.h)

jest standardową biblioteką, należącą do standardu C++ dzięki której mamy możliwość

pracy z konsolą (wypisywanie komunikatów, interakcja z użytkownikiem) jak i możliwość dostępu do plików znajdujących się na dysku.

Dzięki dołączeniu tej biblioteki, w programie mogliśmy użyć funkcji

»

C

printf

, jednak o tym będzie nieco później.

Pełną listę funkcji dostępnych w bibliotece

»

C

cstdio (stdio.h)

możesz znaleźć w dokumentacji znajdującej się na łamach niniejszego

serwisu.

Funkcja printf

Jak nietrudno się domyślić funkcja

»

C

printf

służy do wypisywania tekstu na ekranie. Tekst, który chcemy wypisać umieszczamy w

podwójnych apostrofach. Tak więc wpisanie do naszego programu wiersza

printf

(

"Test dzialania Code::Blocks"

)

;

spowoduje

wypisanie na ekranie komunikatu:

Test dzialania Code::Blocks

.

Warto w tym miejscu wspomnieć, że funkcja

»

C

printf

będzie wymagała docelowo dużo szerszego wyjaśnienia, ponieważ jest ona

bardzo rozbudowana. Nie będę tego robił jednak jeszcze teraz ze względu na to, iż przyda nam się trochę większa wiedza niż ta, którą

obecnie dysponujesz.

Blok główny programu

Pozostała, niewyjaśniona część kodu jest to:

background image

Strona 2

[lekcja] Podstawy programowania w C++ | Kurs C++ » Poziom 1

2011-11-12 15:26:00

http://cpp0x.pl/kursy/Kurs-C++/Poziom-1/Podstawy-programowania-w-C++/7

Architektserwisu: Piotr Szawdyński

© Wszelkieprawa zastrzeżone2005-2011

}

Jest to tzw. blok główny programu. Wszystko co jest zawarte między klamrami funkcji int main() będzie wykonywane, aż do momentu

napotkania instrukcji

return

...

;

gdzie za kropeczki wstawiamy dowolną liczbę - symbolizuje ona kod wyjścia programu.

Programy powinny zwracać kod wyjścia 0, co informuje środowisko systemowe, że program zakończył się poprawnie. Ostatni fragment

kodu zawsze będzie występował w naszych programach. Z czasem ulegnie on modyfikacjom, niemniej jednak na chwilę obecną niniejszy

fragment kodu jest w zupełności wystarczający.

Wszystkieteksty są chronioneprawami autorskimi. Kopiowanielub rozpowszechnianietreści poza niniejszymserwisem jest

zabronione.

Powyższe ograniczenie nie dotyczy autora opracowania, któremu przysługuje prawo do rozpowszechnianiawłasnego tekstu wedle własnego uznania.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
[lekcja 2] Podstawy programowania teoria i terminologia Kurs C++ » Poziom 1
[lekcja 3] Uruchamiamy pierwszy program Kurs C++ » Poziom 1
[lekcja 8] Pojęcie zmiennej i podstawowe typy danych Kurs C++ » Poziom 1
[lekcja 20] Funkcje, a słowo kluczowe return Kurs C++ » Poziom 2
[lekcja 11] Operacje porównania Kurs C++ » Poziom 1
[lekcja 13] Instrukcja warunkowa if else Kurs C++ » Poziom 1
AutoCAD - Kurs podstawowy - Lekcja 09, autocad kurs, Podstawowy
[lekcja 12] Operacje logiczne Kurs C++ » Poziom 1
[lekcja 15] Pętla do while Kurs C++ » Poziom 2
[lekcja 17] Funkcje pierwsze starcie Kurs C++ » Poziom 2
Kurs komputerowy podstawowy program300408
[lekcja 16] Pseudolosowe liczby całkowite Kurs C++ » Poziom 2
[lekcja 7] Przestrzeń nazw std Kurs C++ » Poziom 1
[lekcja 21] Losowanie bez powtórzeń Kurs C++ » Poziom 2
PROGRAM - POZIOM PODSTAWOWY, Program Nauczania
[lekcja 19] Przekazywanie tablic jednowymiarowych do funkcji Kurs C++ » Poziom 2
[lekcja 5] Komentarze Kurs C++ » Poziom 1
JavaScript- podstawy, Edukacja, studia, Semestr IV, Języki Programowania Wysokiego Poziomu, Java skr

więcej podobnych podstron