Ku przestrodze!...

Wszystkiego nam mało, wszystkiego chcemy,

Lecz przez to właśnie chamiejemy,

A więc mamy już plazmówki,

Które nas karmią bohomazami,

A lodówki nie znają już kiełbas,

Gdyż są wypchane plastikami.

Wszędzie komórki tylko dzwonią,

A my głupoty w nie dmuchamy,

Bo skoro plastik z lodówek żremy,

O czym rozmawiać mądrze mamy?

I wszędzie pośpiech, wszędzie rwetelek,

A w komputerze – wciąż głupiejący – przekopujemy internetelek.

I wciąż kopiemy jakieś tunele,

Wciąż ulepszamy jakieś bronie,

Tylko… - nie widzim,

Że Przyrodzie już posiwiały od tego skronie,

I posiwiały namacalnie,

I posiwiały nieodwratnie…

A człek rżnie dalej „Boga” Ziemi,

Chociaż zwariował już sromotnie…

…………………………………………………………………………………………………………

O marny, podły ludzki gatunku,

Ty zginiesz – nawet bez krzty ratunku,,

Jeśli ni spojrzysz prawdzie w oczy,

Że rak ludzkości – ludzkość toczy…

Warszawa 11-2014r.