Ró

ż

nice mi

ę

dzy nosicielstwem a kolonizacj

ą

?

Nosicielstwo – specyficzny stan równowagi immunologicznej mi

ę

dzy drobnoustrojem

a zaka

ż

onym organizmem, drobnoustrój namna

ż

a si

ę

w organizmie, ale nie

powoduje objawów zaka

ż

enia. Nosicieli dzielimy na zdrowych (nie chorowali i nie

mieli objawów choroby) – wynik kolonizacji lub zaka

ż

enia bezobjawowego i

ozdrowienieców - przebyli chorob

ę

, drobnoustrój dalej si

ę

namna

ż

a, ale brak

objawów Kolonizacja – jest to proces, w którym bakterie wytwarzaj

ą

swoje

mikro

ś

rodowisko, w celu swobodnego namna

ż

ania i prze

ż

ycia w okre

ś

lonym miejscu

w organizmie np. człowieka. U wielu gatunków bakterii najwa

ż

niejszym elementem

kolonizacji jest wytworzenie błon biologicznych (biofilmu). Jest to droga prowadz

ą

ca

do zaka

ż

enia

Cztery rodzaje bakterii paso

ż

ytuj

ą

cych wewn

ą

trz komórki.

Mycobacterium tuberculosis Neisseria gonorrhoeae Legionella pneumophila
Salmonella spp. Brucella bovis (choroba Banga) Rickettsia Chlamydia Mycoplasma
Listeria monocytogenes

Czynniki etiologiczne zapalenia wsierdzia:

• najcz

ęś

ciej bakteryjna (w 90%): paciorkowce (Streptococcus viridans), gronkowce

(gł. Staphylococcus aureus, rzadziej Staphylococcus epidermidis), inne ziarenkowce
(enterokoki, pneumokoki, gonokoki), bakterie Gram(-) z grupy HACEK, pr

ą

tki

(rzadko) • rzadko grzybicza (Candida albicans, Aspergillus sp., Histoplasma
capsulatum) • bardzo rzadko inna (chlamydie, riketsje, mykoplazmy)

Czynniki etiologiczne nierze

żą

czkowego zapalenia cewki moczowej.

• Chlamydia trachomatis • Ureoplasma ureoliticum • Mycoplasma hominis •
Treponema pallidum • Trichomonas vaginalis • Mycoplsma fermentans •
Pseudomonas vulgaris • Proteus vulgaris • E.coli szczepy nefropatogenne •
Enterobacter aerogenes

Wymie

ń

genetyczne czynniki powstawania lekooporno

ś

ci u bakterii, który z nich jest

najwa

ż

niejszy?

• Mutacja: spontaniczne pojawienie si

ę

form opornych w populacji wra

ż

liwych

komórek. • Pobranie od bakterii opornych materiału genetycznego (DNA), w którym
zakodowana jest cecha lekooporno

ś

ci. Mo

ż

e to by

ć

DNA: - pochodzenia j

ą

drowego

(oporno

ść

chromosomalna) – przekazany na drodze koniugacji, transdukcji i

transformacji - pochodzenia pozaj

ą

drowego (oporno

ść

pozachromosomalna) – DNA

znajduj

ą

cy si

ę

w protoplazmie komórek w postaci plazmidów, czyli

pozachromosomalnych fragmentów DNA zwanych czynnikami R. Plazmidy mog

ą

by

ć

przenoszone w procesie koniugacji i transdukcji. Najwa

ż

niejszy, bo w jednym

czynniku R mog

ą

by

ć

zlokalizowane geny oporno

ś

ci na klika niespokrewnionych ze

sob

ą

antybiotyków.

Co to s

ą

ciałka wtr

ę

towe, przykłady?

S

ą

to skupiska wirusowych kwasów nukleinowych i białek, dojrzałych wirionów lub

produktów degradacji komórki. Powstaj

ą

w wyniku zmian degeneracyjnych w

komórce zara

ż

onej wirusem w czasie jego replikacji . Wyst

ę

puj

ą

w j

ą

drze lub

cytoplazmie. Wirusy DNA – przede wszystkim w j

ą

drze, z wyj

ą

tkiem wirusa ospy

prawdziwej (cytoplazmatyczne ciałka Guarnieriego) . Wirusy RNA – przede
wszystkim w cytoplazmie. Inne przykłady ciałek wtr

ę

towych: - wirus cytomegalii:

wewn

ą

trzj

ą

drowe wtr

ę

ty typu „sowie oczy” - wirus w

ś

cieklizny: cytoplazmatyczne

ciałka Negriego.

Jakie badania nale

ż

y wykona

ć

w celu ustalenia

ź

ródeł i dróg zaka

ż

e

ń

szpitalnych?

• Badanie bakteriologiczne, mykologiczne, wirusologiczne, parazytologiczne,
serologiczne i genetyczne, • Próbki od chorych, z urz

ą

dze

ń

, sprz

ę

tów, powietrza,

powierzchni, wody, • Izolacja mikroorganizmu, identyfikacja, antybiogram • Badania
próbek materiału od chorych:

¬

Mikroskop

ś

wietlny, fluoroscencyjny, itd.

¬

Techniki

immunologiczne: immunofluorescencja bezpo

ś

rednia i po

ś

rednia, odczyny

immunoenzymatyczne (EIA, ELISA), immunoblotting, odczyn radioimmunologiczny
(RIA), odczyn wi

ą

zania dopełniacza (OWD), odczyn neutralizacji (ASO), odczyn

aglutynacji, precypitacji, immunoelektroforezy

¬

Metody hodowlane: podło

ż

e stałe i

płynne.

¬

Szybka identyfikacja bakterii: testy z …… chromogennych enzymów,

analiza chromatografii gazowej.

¬

Bezpo

ś

rednie wykazanie antygeny: odczyn

immunofluorescencji bezpo

ś

redniej, EIA, RIA, sondy molekularne, amplifikacje

kwasów nukleinowych – PCR, SDA, ….

¬

Metody niehodowlane wykrywaj

ą

ce

bakterie –testy biochemiczne.

.Jakie znasz metody wykrywania toksyn bakteryjnych we krwi?

• Próba biologiczna na oseskach mysich • W warunkach In vitro – hodowla
bulionowa • Testy serologiczne (immunoenzymatyczne)

Co to jest tyndalizacja?

Jest to pasteryzacja przeprowadzana raz dziennie przez trzy kolejne dni. Zast

ę

puje

sterylizacj

ę

płynów i produktów wra

ż

liwych na wy

ż

sz

ą

temperatur

ę

. Przy pierwszym

ogrzaniu gin

ą

formy wegetatywne , natomiast nie zabite przetrwalniki kiełkuj

ą

w

temperaturze pokojowej, po czym zostaj

ą

zniszczone przy kolejnym ogrzaniu.

Poddaje si

ę

temu konserwy ro

ś

linne i mi

ę

sne, i inne produkty

ż

ywno

ś

ciowe oraz

niektóre po

ż

ywki bakteryjne i płyny lecznicze.

Podaj klasyfikacj

ę

i chorobotwórczo

ść

pr

ą

tków.

• Pr

ą

tki gru

ź

licy:

¬

Mycobacterium tuberculosis

¬

Mycobacterium bovis

¬

Mycobacterium avium • Pr

ą

tki atypowe:

¬

1 grupa : fotochromogenne (wytwarzaj

ą

ce

barwnik pod wpływem

ś

wiatła) – Mycobacterium kansasii

¬

2 grupa :

skotochromogenne (wytwarzaj

ą

ce barwnik w ciemno

ś

ci) – M. xenopi, M. flavescens

¬

3 grupa : niechromogenne (nie wytwarzaj

ą

barwnika) –M. avium, M. intracellulare

¬

4 grupa: szybkorosn

ą

ce (wzrastaj

ą

w temp. pokojowej po 2-3 dniach bez

wytwarzania barwnika) – M. fortuitum Pr

ą

tki atypowe wywołuj

ą

chorob

ę

o cechach

gru

ź

licy (mykobateriozy). • Pr

ą

tki saprofityczne:

¬

Mycobacterium phlei

¬

Mycobacterium smegmatis • Pr

ą

tki tr

ą

du – Mycobacterium leprae

W preparacie bezpo

ś

rednim z płynu mózgowo-rdzeniowego wyst

ę

puj

ą

ziarniniaki

Gram-ujemne, a wyniki rutynowego posiewu daj

ą

wynik ujemny. Co to oznacza?

Neisseria meningitidis jest bakteri

ą

wymagaj

ą

c

ą

, dlatego nie ro

ś

nie na

standardowych podło

ż

ach. Wysiewa si

ę

materiał na podło

ż

a płynne (bulion z

glukoz

ą

, bulion z surowic

ą

) oraz stałe (podło

ż

e Lofflera(z niemieckim umlaut) agar z

krwi

ą

lub surowic

ą

). Poza tym meningokoki szybko gin

ą

w

ś

rodowisku zewn

ę

trznym,

dlatego materiały nale

ż

y wysiewa

ć

jak najszybciej po pobraniu od chorego.

. Omów epidemiologi

ę

zaka

ż

e

ń

opon mózgowo-rdzeniowych, których czynnikiem

etiologicznym jest N. meningitidis

Zapalenia opon mózgowo rdzeniowych wyst

ę

puje sporadycznie lub w formie

epidemii (przypadki epidemiczne maj

ą

zwykle ci

ęż

szy przebieg). Rezerwuar:

człowiek

Ź

ródło zaka

ż

enia: człowiek chory, ozdrowieniec, zdrowy nosiciel Droga

szerzenia si

ę

zaka

ż

enia: kropelkowa Wrota zaka

ż

enia: błona

ś

luzowa dróg

oddechowych Osobnik wra

ż

liwy.

Jaka jest warto

ść

diagnostyczna preparatu bezpo

ś

redniego w diagnostyce gru

ź

licy?

Zapewnia szybsze orientacyjne rozpoznanie ni

ż

w trakcie hodowli (na po

ż

ywkach

trzeba je długo hodowa

ć

– na po

ż

ywce Loewensteina „gołym okiem” mo

ż

na je

zobaczy

ć

dopiero po 2 tygodniach). Preparat bezpo

ś

redni barwi si

ę

metod

ą

Ziehl-

Neelsena. Fuksyn

ą

karbolow

ą

wszystko wybarwia si

ę

na czerwono, alkohol

odbarwia tło, które nast

ę

pnie zabarwia si

ę

bł

ę

kitem metylenowym na niebiesko.

Powstaj

ą

wi

ę

c czerwone pr

ą

tki na niebieskim tle.

.Wymie

ń

metody pozwalaj

ą

ce w ci

ą

gu 1-2 godzin znale

źć

czynnik etiologiczny w

płynie mózgowo-rdzeniowym.

Po odwirowaniu, osadu wykonuje si

ę

preparat bezpo

ś

redni (barwiony metod

ą

Grama lub bł

ę

kitem metylenowym) – wewn

ą

trz leukocytów wieloj

ą

drzastych Gram-

ujemne dwoinki. Osad – bezpo

ś

rednie wykrycie meningokoków metod

ą

immunofluorescencji (znakowanie surowic

ą

odporno

ś

ciow

ą

); metoda p

ę

cznienia

otoczek z surowicami: poliwalentn

ą

i typowo swoistymi. W supernatancie s

ą

wielocukrowe antygeny meningokoków uwolnione w wyniku ich autolizy - odczyny
serologiczne zestawem Meningokit, odczyn precypitacji ....., ….. odczyn podwójnej
dyfuzji w

ż

elu

Wymie

ń

znane Ci salmonellozy i ich czynniki etiologiczne:

• Dur brzuszny – Salmonella typhi • Dur rzekomy – Salmonella paratyphi A, B, C •
Zatrucia pokarmowe: S. enteritidis, S. typhimurium, S. paratyphi B,C

Epidemiologia i chorobotwórczo

ść

Campylobacter.

Epidemiologia: • Rezerwuar :zwierz

ę

(owce, psy, bydło, dzikie ptactwo), człowiek •

Ź

ródło zaka

ż

enia: chore zwierz

ę

lub człowiek , nosiciel • Droga szerzenia si

ę

zaka

ż

enia:

¬

Pokarmowa (spo

ż

ycie zaka

ż

onego mi

ę

sa, niegotowanego mleka,

niegotowanej wody)

¬

Sporadycznie przez kontakt bezpo

ś

redni z chorym

zwierz

ę

ciem lub człowiekiem • Wrota zaka

ż

enia: błona

ś

luzowa p. pokarmowego •

Osobnik wra

ż

liwy

Wymie

ń

metody pobierania moczu do badania bakteriologicznego, podaj zalety i

wady.

• Metoda strumienia

ś

rodkowego: Mocz pobieramy rano. Zalet

ą

jest zupełne

bezpiecze

ń

stwo badania. Wad

ą

, jest przej

ś

cie moczu przez cewk

ę

moczow

ą

i

zebranie bytuj

ą

cych tam bakterii. • Pobranie moczu przez cewnik urologiczny: Zalet

ą

jest bezpo

ś

rednie pobranie moczu z p

ę

cherza z pomini

ę

ciem cewki moczowej.

Wada – wprowadzenie do ustroju ciała obcego, a tak

ż

e mo

ż

liwo

ść

wprowadzenia

nowych bakterii. • Nakłucie nadłonowe: Obecnie ta meto danie jest wykorzystywana
za wzgl

ę

du n swoj

ą

drastyczno

ść

. Zalet

ą

– bezpo

ś

rednie pobranie moczu z

p

ę

cherza.

Co to jest test filamentacji i do czego słu

ż

y?

Małe inuculum grzyba (materiał zawieraj

ą

cy czynniki etiologiczny) z wyhodowanej

kolonii wysiewa si

ę

na surowic

ę

ludzk

ą

i inkubuje 2-3 godziny w temp. 37oC.

Wykonuje si

ę

preparat wilgotny i ogl

ą

da pod mikroskopem. Obecno

ść

form

plemnikopodobnych cechuje Candida albicans.

Wymie

ń

egzotoksyny gronkowca złocistego i podaj jakie zmiany wywołuj

ą

.

•

α

-hemolizyna (

α

-toksyna) – wła

ś

ciwo

ś

ci hemolizuj

ą

ce, letalne i nekrotyzuj

ą

ce;

działa neurotoksycznie •

β

-hemolizyna – rozkłada sfingomielin

ę

•

γ

-hemolizyna –

uszkadza granulocyty •

δ

-hemolizyna – hemolizuje erytrocyty • leukocydyna –

uszkadza leukocyty i makrofagi przez ich degranulacj

ę

• toksyna epidermolityczna

(eksfoliatyna A i B) – działa wybiórczo na komórki warstwy ziarnistej naskórka
powoduj

ą

c zespół oparzonej skóry (SSSS) • enterotoksyna gronkowcowa –

egzotoksyna wyst

ę

puj

ą

ca w pokarmie odpowiedzialna za zatrucie pokarmowe, jest

silnym mitogenem limfocytów T • toksyna odpowiedzialna za gronkowcowy zespół
wstrz

ą

su toksycznego (TSST-1) – wykazuje cechy superantygenu

Wymie

ń

czynniki etiologiczne WZW:

- HAV – Enterowirus z rodziny Picornaviridae (RNA) - HBV – rodzina
Hepadnaviridae (DNA) - HCV – rodzina Flaviviridae (RNA) - HDV – wirus defektywny

(RNA), zale

ż

ny od HBV - HEV – rodzina Calciviridae (RNA) -HGV - rodzina

Flaviviridae (RNA) - sporadycznie: EBV, CMV, HSV, Coxsackie B, wirus

ś

winki,

adenowirusy

U pacjenta z zaka

ż

eniem układu moczowego wyhodowano E. coli w znamiennej

liczbie, taki sam wynik dał posiew wykonany 2 miesi

ą

ce po przeprowadzonej kuracji

antybiotykowej. Jak mo

ż

na okre

ś

li

ć

czy nast

ą

pił nawrót zaka

ż

enia tym samym

szczepem, czy te

ż

nast

ą

piła reinfekcja wywołana przez inny szczep E. coli?

- porównanie antybiogramów (je

ś

li ten sam szczep, to antybiogram wyjdzie taki sam,

ale z oporno

ś

ci

ą

na u

ż

yty antybiotyk, nowy szczep – zupełnie inny antybiogram) -

typowanie bakteriofagowe - typowanie biochemiczne - typowanie serologiczne -
typowanie genetyczne

Na czym polega ASO i jakie ma zastosowanie w diagnostyce?

ASO – odczyn antystreptolizyny. Stosowany w ostrej gor

ą

czce reumatycznej.

Streptolizyna O wytwarzana przez paciorkowce hemolizuj

ą

ce jest antygenem i

wytwarza w zaka

ż

onym ustroju antystreptolizyny. W odczynie ASO wykorzystuje si

ę

jej hemolizuj

ą

ce działanie na krwinki zwierz

ę

ce. Do inaktywowanej surowicy badanej

dodaje si

ę

streptolizyny. Po inkubacji, do mieszaniny dodaje si

ę

zawiesin

ę

krwinek

króliczych. Zahamowanie hemolizy

ś

wiadczy o tym,

ż

e w ludzkiej surowicy

znajdowała si

ę

antystreptolizyna, która zneutralizowała dodan

ą

streptolizyn

ę

.

Etiologia i epidemiologia duru plamistego.

• dur plamisty epidemiczny:

¬

czynnik etiologiczny: Rickettsia prowazekii

¬

rezerwuar: człowiek

¬

ź

ródło zaka

ż

enia: wszy odzie

ż

owe

¬

droga szerzenia si

ę

zaka

ż

enia: wtarcie zaka

ż

onego kału wszy przez uszkodzony naskórek

¬

wrota

zaka

ż

enia: skóra

¬

osobnik wra

ż

liwy • dur plamisty endemiczny:

¬

czynnik

etiologiczny: Rickettsia typhi

¬

rezerwuar: szczury i myszy

¬

ź

ródło zaka

ż

enia: wszy

lub pchły

¬

droga szerzenia si

ę

zaka

ż

enia: wtarcie zaka

ż

onego kału stawonoga

podczas drapania si

ę

¬

wrota zaka

ż

enia: skóra

¬

osobnik wra

ż

liwy

Epidemiologia i chorobotwórczo

ść

paciorkowców grupy B.

Głównym przedstawicielem jest Streptococcus agalactiae. Epidemiologia: -
rezerwuar: człowiek -

ź

ródło zaka

ż

enia: człowiek chory, ozdrowieniec lub nosiciel -

drogi szerzenia si

ę

zaka

ż

enia: - noworodki o wczesnym typie choroby s

ą

zaka

ż

ane

przez matki (w macicy lub przy porodzie) - cz

ęść

noworodków ulega zaka

ż

eniu w

warunkach szpitalnych - droga płciowa - wrota zaka

ż

enia: - w zaka

ż

eniach u dzieci:

nieustalone - w zaka

ż

eniach u kobiet: pochwa - osobnik wra

ż

liwy Chorobotwórczo

ść

- sepsa noworodkowa - zaka

ż

enie okołoporodowe u kobiet - zaka

ż

enia błon

płodowych i poronienia - zapalenie wymion u bydła U noworodków wyró

ż

nia si

ę

dwa

zespoły chorobowe: - wczesny: u noworodków poni

ż

ej 6 dnia

ż

ycia o typie

posocznicy z zapaleniem płuc (zaka

ż

enia wewn

ą

trzmaciczne i okołoporodowe) -

pó

ź

ny: u dzieci od 10 dnia do 4 miesi

ą

ca

ż

ycia najcz

ęś

ciej w postaci zapalenia opon

mózgowo-rdzeniowych (zaka

ż

enia wewn

ą

trzszpitalne)

Epidemiologia i chorobotwórczo

ść

Haemophilus.

• Haemophilus influenzae Epidemiologia: - rezerwuar: człowiek -

ź

ródło zaka

ż

enia:

człowiek chory lub nosiciel - droga szerzenia si

ę

zaka

ż

enia: najcz

ęś

ciej powietrzno-

kropelkowa, ponadto przy spadku odporno

ś

ci mog

ą

wywoła

ć

zaka

ż

enia endogenne -

wrota zaka

ż

enia: błona

ś

luzowa górnych dróg oddechowych - osobnik wra

ż

liwy

Chorobotwórczo

ść

: nie

ż

yt krtani, zapalenie płuc, ropne zapalenie ucha

ś

rodkowego,

?, opon mózgowych, stawów i ko

ś

ci; zwykle wywołuj

ą

powikłania pogrypowe •

Haemophilus ducreyi Epidemiologia: - rezerwuar: człowiek -

ź

ródło zaka

ż

enia:

człowiek chory lub nosiciel - droga szerzenia si

ę

zaka

ż

enia: kontakt płciowy - wrota

zaka

ż

enia: błona

ś

luzowa narz

ą

dów płciowych - osobnik wra

ż

liwy

Chorobotwórczo

ść

: wrzód mi

ę

kki

„Rooming-in”. Na czym polega?

Polega na tym, ze na salach 2-3 osobowych kładzie si

ę

matki z dzie

ć

mi urodzonymi

tego samego dnia. Kontakt z personelem jest ograniczony tylko do niezb

ę

dnych

wizyt. Sale s

ą

wypełniane i opró

ż

niane w jednym czasie. Po opró

ż

nieniu, sale s

ą

dokładnie odka

ż

ane przed przyj

ę

ciem nowych pacjentów. System słu

ż

y jako

profilaktyka przed zaka

ż

eniem noworodków szczepem szpitalnym. Po

żą

dana jest

kolonizacja noworodka przez flor

ę

matki, a nie flor

ę

ś

rodowiska.

P/ciała utrzymuj

ą

si

ę

na podwy

ż

szonym poziomie przez kolejne badania w odst

ę

pie

3 tygodni. Co to mo

ż

e oznacza

ć

?

Chory ma cały czas kontakt z antygenem, który stymuluje jego odpowied

ź

immunologiczn

ą

(przewlekły stan zapalny lub nosicielstwo).

. Jakie znasz wirusy RNA chorób dzieci

ę

cych?

- enterowirusy: wirus polio, wirus Coxsackie A i B, wirus ECHO - Rynawirusy - wirus
ró

ż

yczki - wirusy grypy - wirus paragrypy - wirus

ś

winki -wirus odry - wirus RS -

Kornawirusy - Adenowirusy - Rotawirusy

Jak si

ę

dochodzi do

ź

ródła zaka

ż

enia przy zatruciu pokarmowym gronkowcem?

- pobra

ć

materiał od chorych i ustali

ć

, z jakim pokarmem mogli mie

ć

do czynienia -

badanie mikrobiologiczne podejrzanej

ż

ywno

ś

ci: 1. preparat bezpo

ś

redni barwiony

metod

ą

Gramma 2. posiew na zestaw podłó

ż

standardowych (m.in. podło

ż

e

selektywne Chapmana dla gronkowców) - pobieramy wymazy od osób maj

ą

cych

kontakt z

ż

ywno

ś

ci

ą

- przeprowadzamy dochodzenie epidemiologiczne: 1.

porównanie antybiogramów poszczególnych osób 2. typowanie bakteriofagowe,
serologiczne, biochemiczne, genetyczne Wszystko d

ąż

y do tego

ż

eby

zidentyfikowa

ć

drog

ę

i

ź

ródło zaka

ż

enia.

E. coli a biegunki

- EPEC (szczepy enteropatogenne): patologiczne działanie za po

ś

rednictwem

fimbrii, przyleganie do nabłonka jelitowego i degeneracja mikrokosmków jelitowych;
biegunka jest długotrwała wodnista, zwykle bez temperatury - EAEC (szczepy
enteroadhezyjne): mechanizm patologicznego działania jeszcze nie poznany;
biegunka ma przebieg podobny jak przy EPEC - EIEC (szczepy enteroinwazyjne):
wnikanie do komórek nabłonka jelita grubego i wywoływanie biegunki; ostra,
podobna do czerwonki choroba z wysok

ą

temperatur

ą

, stolce zawieraj

ą

ś

luz i krew -

ETEC (szczepy enterotoksynogenne): patogenno

ść

zwi

ą

zana jest z fimbriami i

produkcj

ą

enterotoksyn (ST – toksyna ciepłostała i LT- toksyna ciepłochwiejna),

nadmierne wydzielanie H2O i elektrolitów; biegunka jest choleropodobna, wodnista,
bez temperatury, samoistnie ust

ę

puje, biegunka podró

ż

nych - EHEC (szczepy

enterokrwotoczne): posiadaj

ą

fimbrie, adhezja do powierzchni komórek nabłonka

jelitowego stymuluje uwalnianie toksyny (werotoksyna – podobna do toksyny Shiga);
biegunka krwista, przebiega bezgor

ą

czkowo, towarzysza jej bóle brzucha,

powikłaniem mo

ż

e by

ć

zespół hemolityczno-mocznicowy, serotyp O157:H7

.

Ś

rodki dezynfekcyjne, niszcz

ą

ce przetrwalniki:

- formalina, aldehyd glutarowy, kwas nadoctowy, tlenek etylenu, chloramina w
wysokich st

ęż

eniach (10%)

Omów profilaktyk

ę

chemioterapeutyczn

ą

zabiegów chirurgicznych:

Profilaktyka chemioterapeutyczna konieczna w przypadku czystych, zaka

ź

nych i

operacji brudnych. Podaje si

ę

szerokospektralny antybiotyk przed lub ewentualnie w

trakcie zabiegu.

Formy L – co to jest i jakich sytuacjach powstaje?

S

ą

2 typy form L: sferoplasty (powstaj

ą

po usuni

ę

ciu

ś

ciany komórkowej bakterii G (-

)) i protoplasty (po usuni

ę

ciu

ś

ciany bakterii G (+)). Obie te formy zachowały

zdolno

ść

do wzrostu i podziału. W odpowiednich warunkach mog

ą

ponownie przej

ść

w formy wegetatywne. Powstaj

ą

samoistnie lub pod wpływem leków (penicyliny). Ich

powstanie prowadzi do rozwoju długotrwałych, trudnych do leczenia zaka

ż

e

ń

(oporne na antybiotyki; całkowicie oporne na antybiotyki B-laktamowe, bo nie maj

ą

ś

ciany komórkowej).

Zmiany cytotoksyczne wirusów w pojedynczych komórkach i hodowli komórkowej –
diagnostyka:

- wakuolizacja cytoplazmy - lu

ź

ne uło

ż

enie chromatyny - przemieszczenie j

ą

derek -

zmniejszenie j

ą

dra - pojawienie si

ę

ciałek wtr

ę

towych - pojawienie si

ę

komórek

olbrzymich wieloj

ą

drowych (syncytia) - uszkodzenie chromosomów - powi

ę

kszenie

komórki, liza komórki

Wymie

ń

wady i zalety stosowania anatoksyn w profilaktyce t

ęż

ca.

Zalety: - u ludzi szczepionych anatoksyn

ą

mo

ż

na w przypadku zranienia zastosowa

ć

zamiast surowicy antytoksycznej przypominaj

ą

c

ą

dawk

ę

anatoksyny, która pobudza

komórki kompetentne do natychmiastowego wytworzenia przeciwciał (reakcja
anamnestyczna) - jest to szczepionka swoista - daje do

ść

długo trwaj

ą

c

ą

odporno

ść

czynn

ą

Wady: - odczyn miejscowy w miejscu wstrzykni

ę

cia - wzrost ciepłoty ciała -

drgawki - konieczno

ść

stosowania dawek przypominaj

ą

cych

Jaka jest warto

ść

diagnostyczna preparatu bezpo

ś

redniego z płynu mózgowo-

rdzeniowego. Uzasadnij.

Warto

ść

diagnostyczna preparatu bezpo

ś

redniego z płynu mózgowo-rdzeniowego

jest du

ż

a, gdy

ż

jest to płyn fizjologicznie jałowy i wykrycie w nim jakichkolwiek

bakterii

ś

wiadczy o zaka

ż

eniu, a wykryty drobnoustrój mo

ż

e by

ć

uznany za czynnik

etiologiczny.

Co powinien zawiera

ć

wynik badania serologicznego wirusowego zaka

ż

enia OUN,

aby mo

ż

na go było poprawnie zinterpretowa

ć

?

Konieczna jest znajomo

ść

klasy immunoglobulin odporno

ś

ciowych ocenianych,

specyficznych dla danego gatunku wirusa oraz dynamika narastania miana
przeciwciał w surowicach parzystych(?), pobranych od pacjenta w odst

ę

pie 2-3 tyg.,

a tak

ż

e poziom (miano) przeciwciał.

Wysłałe

ś

do badania wymaz z gardła, rozpoznaj

ą

c angin

ę

. Wymie

ń

w kolejno

ś

ci

bakterie, które mog

ą

by

ć

przyczyn

ą

:

Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Klebsiella pneumoniae,
Corynebacterium diphteriae, Staphylococcus aureus, Borrelia vincenti

U pacjentów z zapaleniem płuc rutynowy posiew plwociny jest ujemny. Je

ś

li

wykluczysz etiologi

ę

bakteryjn

ą

to dlaczego?

Wykluczy

ć

etiologi

ę

bakteryjn

ą

mo

ż

na po uprzednim stwierdzeniu ujemnego wzrostu

na podło

ż

ach komórkowych (bakterie atypowe) oraz ujemnego wyniku preparatu

bezpo

ś

redniego z plwociny barwionego metod

ą

Ziehl-Nielsena i ujemnego wzrostu

na podło

ż

u Loewensteina (etiologia gru

ź

licza).

. Kiedy wykryje si

ę

odczyn USR a kiedy Nelsona-Mayera?

Odczyn USR jest stosowany rutynowo, jest to badanie przesiewowe . Cz

ę

sto daje

fałszywie dodatnie wyniki. Wynik dodatni nie daje prawa do rozpoznania kiły. Jest to
odczyn kłaczkuj

ą

cy, nieswoisty. Odczyn immobilizacji kr

ę

tków Nelsona-Mayera jest

odczynem swoistym. Wykonuje si

ę

go w celu rozstrzygni

ę

cia w

ą

tpliwych wyników

testu USR i ostatecznego potwierdzenia diagnozy. Mo

ż

na go zastosowa

ć

dopiero

pod koniec kiły II rz

ę

dowej.

Jak stwierdzisz,

ż

e wyhodowany z kału E. coli jest enteropatogenna?

Nale

ż

y wykona

ć

posiew kału i stwierdzi

ć

wzrost na podło

ż

u McConckeya szczepów

indolo-dodatnich, fermentuj

ą

cych laktoz

ę

. Na podstawie wyniku biochemicznego

mo

ż

na stwierdzi

ć

, jaki to dokładnie szczep: Sorbitol -, Werotoksyna + EHEC Sorbitol

+, ST-, LT- EAEC, EPEC Sorbitol +, ST+, LT+ ETEC Do rozpoznania szczepu
mo

ż

na te

ż

posłu

ż

y

ć

si

ę

surowicami anty-coli lub typowaniem bakteriofagowym.

W jakim celu pobiera si

ę

krew u pacjenta z podejrzeniem duru lub paraduru?

Krew pobiera si

ę

w pierwszym tygodniu choroby. Pod koniec tygodnia wykonuje si

ę

odczyny serologiczne: Widala i hemaglutynacji biernej. Wykrycie pałeczek durowych
i paradurowych to najskuteczniejszy element postawienia diagnozy. Jest to tak
istotne, gdy

ż

przez pierwszy tydzie

ń

pałeczki te nie s

ą

wydalane z kałem.

Pami

ę

tajmy,

ż

e w zatruciach pokarmowych posiew jest zwykle ujemny.

. Co b

ę

dzie materiałem do bada

ń

przy podejrzeniu :a - posocznicy, b. endocarditis

a. posocznicy – krew b. endocarditis – krew

Klasyfikacja i chorobotwórczo

ść

Herpes wirusów:

Typ I – wirus opryszczki pospolitej typ 1 – pierwotne i nawrotne opryszczkowe
zapalenie jamy ustnej i dzi

ą

seł Typ II - wirus opryszczki pospolitej typ 2 – opryszczka

narz

ą

dów płciowych Typ III – wirus ospy wietrznej – półpa

ś

ca Typ IV – wirus

Epstein-Barr (EBV) – mononukleoza zaka

ź

na, chłoniak Burkitta, rak jamy nosowo-

gardłowej Typ V – wirus cytomegalii (CMV) Typ VI – ludzki herpeswirus – 6 (HHV-6)
– chłoniak z limfocytów B, rumie

ń

nagły, zespół przewlekłego zm

ę

czenia

Mechanizmy odporno

ś

ci nieswoistej:

pH, lizozym, ci

ą

gło

ść

błon

ś

luzowych, rz

ę

ski w drogach oddechowych,

ś

luz, kwas

mlekowy, HCl, własna flora bakteryjna, stałe złuszczanie si

ę

warstwy rogowej

naskórka, odruchy kaszlu i kichania, dopełniacz, properdyna, fagocytoza

. Co to jest hemaglutynacja bierna i czynna?

Czynna (bezpo

ś

rednia) – krwinki posiadaj

ą

antygen, przeciw któremu s

ą

skierowane

przeciwciała w surowicy. Bierna (po

ś

rednia) – Polega na zlepianiu przez

przeciwciała erytrocytów, które zostały pokryte (opłaszczone) jakim

ś

bezpostaciowym antygenem.

Wymie

ń

choroby, w których diagnostyce maj

ą

zastosowanie odczyny serologiczne.

Podaj jakie to odczyny:

- dur brzuszny, paradury – odczyn Widala, odczyn hemaglutynacji biernej - kiła –
nieswoiste (wykrywane z antygenem kardiolipinowym): USR, odczyn wi

ą

zania

dopełniacza (OWD), VDRL, RPR - kiła - swoiste – test immunofluorescencji
po

ś

redniej kr

ę

tków w modyfikacji absobcyjnej, test immobilizacji kr

ę

tków (odczyn

Nelsona-Mayera), test mikrohemaglutynacji kr

ę

tków - gor

ą

czka reumatyczna –

odczyn antystreptolizynowy (ASO) - dur plamisty – odczyn Weila-Felixa i odczyn
Weigla - bruceloza – odczyn Wright’a

Choroby bakteryjne przenoszone droga powietrzn

ą

:

- d

ż

uma (Yersinia pestis) - gru

ź

lica (Mycobacterium tuberculosis) - pneumokokowe

zapalenie płuc (Streptococcus pneumoniae) - meningokowe zapalenie opon
mózgowo-rdzeniowych (Neisseria meningitidis) - krztusiec (Bordetella pertussis) -
błonica (Corynebacterium diphtheriae)

. Choroby bakteryjne przenoszone drog

ą

pokarmow

ą

:

- cholera (Vibrio cholerae) - dur brzuszny (Salmonella typhi) - paradury (Salmonella
paratyphi) - czerwonka bakteryjna (Shigella sonnei) - listerioza (Listeria
monocytogenes) - ró

ż

yca (Erysipelothrix rhusiopathiae) - kambylobakterioza

(Campylobacter jejuni)

Co stanowi materiał w przypadku zaka

ż

enia Helicobacter pylori i jakie s

ą

metody

diagnostyczne?

Materiałem s

ą

wycinki błony

ś

luzowej pobrane w trakcie gastroskopii. Wykonuje si

ę

:

- preparaty bezpo

ś

rednie barwione metod

ą

pół Gramma, Giemzy, hematoksylin

ą

i

eozyn

ą

oraz metod

ą

srebrzenia - hodowla na odpowiednich podło

ż

ach - test na

wytwarzanie ureazy – test oddechowy i test moczu - badanie wra

ż

liwo

ś

ci na kwas

nalidyksowy - odczyny serologiczne (ELISA, lateksowy)
równie

ż

bada

ć

przeciwciała z surowicy krwi.

Sprawd

ź

podobne fiszki (słówka, słownictwo, zwroty, wzory...)

•

mi

ęś

nie obr

ę

czy barkowej

•

zmiany skórne angielski

•

axillaris

•

linkozamidy

•

erytropoetyna

•

normy bada

ń

laboratoryjnych

•

Histologia - Preparaty

•

gentamycin krka sposób podania

•

silne anestetyki

•

nadostre zapalenie watroby

•

trigonum scalenovertebrale

•

reakcja disulfiramowa antybiotyki

•

Leki w zaburzeniach lipidowych

•

Receptura

•

Receptura dawki

•

farmakologia rozród i płodno

ść

•

Wykaz nazw łaci

ń

skich i polskich

ś

•

Leki przeciwbakteryjne do stosowania miejscowego

•

Wykaz dawek jednorazowych subst. lecz. czo

•

subst. do u

ż

ytku wew. nazwy

odczyny serologiczne (ELISA, lateksowy) -genetyczne (PCR) Mo

przeciwciała z surowicy krwi.

(słówka, słownictwo, zwroty, wzory...)

gentamycin krka sposób podania

reakcja disulfiramowa antybiotyki

Leki w zaburzeniach lipidowych

skich i polskich

ś

rodków farmaceutycznych cz

ę

sto stosowanych w rp. 2

Leki przeciwbakteryjne do stosowania miejscowego

Wykaz dawek jednorazowych subst. lecz. czopków dopochwowych

•

ciasteczka i prywatno

genetyczne (PCR) Mo

ż

na

sto stosowanych w rp. 2

•

100% gwarancja |

•

kontakt |

•

o nas

•

|

•

blog

•

|

•

|

•

|

•

•

app |

•

app |

•

dla szkół i firm |

•

partnerzy

•

regulamin |

ciasteczka i prywatno

ść

copyright © 2014 by sonbou