odpowiedz NA EGZAMIN, PYTANIA NA EGZAMIN


PYTANIA NA EGZAMIN DYPOLOMOWY

  1. Zasady pielęgnacji Stomil jelitowej

  1. Rola edukacyjna pielęgniarki w astmie oskrzelowej

Co możesz zrobić

W przypadku napadu astmy należy zachować spokój, ponieważ panika może pogorszyć atak. Należy zawsze mieć przygotowane do stosowania doraźnego lekarstwa przepisane przez lekarza.

Kiedy należy udać się do lekarza

Gdy napad astmy pojawi się po raz pierwszy w życiu.

Gdy napad jest bardzo silny lub utrzymuje się przez długi czas.

Co zrobi lekarz

Wybierze odpowiednie leczenie, mające na celu zapobieganie napadom. W przypadku nasilonego ataku zadaniem lekarza jest go przerwać, ustalić przyczynę jego wystąpienia i zweryfikować dotychczasowe leczenie pod kątem zabezpieczenia pacjenta przed następnymi atakami.

Pielęgniarka powinna poinformować pacjenta o Zapobieganiu wystąpienia napadów astmy

  1. Scharakteryzuj problemy pielęgnacyjne dziecka z reumatoidalnym zapaleniem stawów

U dzieci: objawy chorobowe są różnorodne i łatwo je pomylić z innymi schorzeniami. Początkowo pojawia się gorączka, powiększone węzły chłonne i ogólny ból. W celu postawienia diagnozy należy wykonać wiele badań. Leczenie obejmuje usuniecie płynu z dotkniętego stawu, stosowanie leków przeciwzapalnych oraz zastrzyków glikortykosteroidowych. Regularne ćwiczenia pozwalają zachować ruchomość stawów.

PROBLEMY PIELĘGNACYJNE

  1. Charakterystyka leczenia dietetycznego w poszczególnych okresach przewlekłej niewydolności nerek

ZALECENIA ŻYWIENIOWE

Żywieniu w ostrej niewydolności nerek o tym jakie ma być, decyduje stan odżywienia, choroba podstawowa lub współistniejąca, prowadząca do niewydolności nerek, nasilenie katabolizmu i stopień upośledzenia czynności nerek. Dieta musi być ustalona indywidualnie dla każdego pacjenta. W planowanie diecie należy wziąć pod uwagę masę ciała, bilans wodny i stężenie elektrolitów we krwi. Dieta powinna być niskobiałkowa albo nie nasilająca mocznicę.

W okresie skąpomoczu i bezmoczu ogranicza się płyny, aby nie doprowadzić do przewodnienia organizmu. Ograniczeniu podlegają także: sód, potas, fosforany. W stadium wczesnego wielomoczu, aby nie doszło do odwodnienia zaleca się duże ilości płynów. Pacjent wydala do 5-6 litrów moczu na dobę, a w raz z nim uciekają elektrolity (chlorek sodu, chlorek potasu), które należy uzupełniać.

W czwartym stadium, gdy nerki zaczynają zagęszczać mocz, białko podaje się do granic tolerancji przez pacjenta. W okresie powrotu do zdrowia dieta powinna zawierać odpowiednie ilości witamin i składników mineralnych.

U większości chorych niezbędne jest żywienie pozajelitowe. Ważne jest monitorowanie gospodarki wodno-elektrolitowej i równowago kwasowo- zasadowej. W żywieniu dojelitowym, ważne jest zachowanie struktury jelita, coraz większe zastosowanie mają specjalne diety oparte na podaży aminokwasów: histydynę, serynę, tyrozynę, cystynę, glicynę. Diety te zawierają ograniczoną ilość fosforanów, sodu, potasu.

-Leczenie zależy od okresu choroby. W okresie wyrównanej resekcji wskazane jest ograniczenie podaży białka. Ilość białka nie powinna przekraczać 0,4g na 1kg masy ciała na dobę. Zapotrzebowanie energetyczne pokrywamy głównie węglowodanami, podające je w stosunku do tłuszczy jak 3:1.

  1. Wymień wskazania do wykonania stomii jelitowej

  1. Omów model żywienia niemowląt karmionych piersią

MODEL ŻYWIENIA NIEMOWLĄT KARMIONYCH PIERSIĄ

WIEK(miesiąc)

LICZBA POSIŁKÓW

RODZAJ POŻYWIENIA UZUPEŁNIAJĄCEGO

1-6 wyłącznie piersią

Na żądanie pokarm matki

-

7- karmienie piersią

5-6 razy

Papka, zupka jarzynowa z gotowanym mięsem, sok ,deser owocowy, kleik, bezglutenowy, ½ żółtka co 2 dzień

8- karmienie piersią

5 razy

Jak w 7 miesiącu życia

9- karmienie piersią

5 razy

Jak w 8 miesiącu, biszkopty, bezglutenowe chrupki, kukurydziane, całe żółtko co2 dzień

10- karmienie piersią

5 razy

Jak w 9 miesiącu, obiad z 2 dań, produkty zbożowe( w tym glutenowe w cwelu profilaktyki celiakty

11-12 karmienie piersią

4-5 razy

Jak w 10 miesiącu całe jajo 3-4 razy w tygodniu, twarożek, kefir, jogurt 2 razy w tygodniu

  1. Zadanie diagnostyczne pielęgniarki w opiece nad pacjentem leczonym środkami moczopędnymi

  1. Przedstaw pielęgnowanie pacjenta po resekcji żołądka

  1. Podaj zasady sztucznego żywienia niemowląt

KARMIENIE SZTUCZNE

WIEK (miesiąc)

LICZBA POSIŁKÓW

RODZAJ POSIŁKÓW

1

7 x 90-110ml

Mleko początkowe

2

6 x 110-130ml

Mleko początkowe

3

6 x 130ml

Mleko początkowe

4

6 x 150ml

Mleko początkowe

5

5 x 180ml

4x mleko następne z dodatkiem kleiku, 1x zwykle jabłko, sok

6

5 x 180-220ml

4x mleko następne z dodatkiem kleiku, 1x zupkę, przeciery owocowe lub sok

7

5

Mleko następne z dodatkiem kleiku, zupka, desery owocowe, kaszki bezglutenowe z owocami, ½ żółtka co 2 dzień

8

5

Jak w 7 miesiącu

9

5

Jak w 8 miesiącu, całe żółtko co 2 dzień

10

4-5x

Jak w 9 miesiącu, zboża glutenowe, obiad z 2 dań

11-12

4-5x

Jak w 10 miesiącu, całe jajo 3-4 x w tygodniu, twarożek, kefir, jogurt 1-2x w tygodniu

  1. Scharakteryzuj żywienie pacjenta w ostrej niewydolności nerek

Leczenie:

  1. Jakich wskazówek udzielisz pacjentowi leczonemu zachowawczo z powodu żylaków odbytu

  1. Zasady opieki nad dzieckiem z wrodzoną wadą serca

OPIEKA PIELĘGNIARSKA

  1. Zadania pielęgniarki wobec pacjenta z reumatoidalnym zapaleniem stawów w okresie zaostrzenia choroby

  1. Wskazówki dla pacjentów po zabiegu przepukliny brzusznej

  1. Podaj zasady udzielenia pomocy przedlekarskiej dziecku z oparzeniem termicznym

Postępowanie

Postępowanie i leczenie zależy głównie od stopnia oparzenia, jego lokalizacji i rozległości. Należy podać anatoksynę tężcową. Ambulatoryjne leczenie stosuje się w przypadku

oparzenia I° i II° obejmującego mniej niż 15-20% powierzchni ciała (mniej niż 10% u dzieci),

oparzenia II° o średniej głębokości lub głębokie obejmujące mniej niż 10% powierzchni ciała,

oparzenia III° obejmującego mniej niż 1%powierzczhni ciała.

Postępowanie polega na:

I°- oparzone miejsce należy natychmiast schładzać zimną wodą przez 15-20 minut, co skraca w ten sposób czas przegrzania co może zmniejszyć głębokość oparzenia a w przypadku oparzenia chemicznego zmywa substancję chemiczną. Nie należy stosować spirytusu, tłuszczu, ewentualnie można zastosować krem natłuszczający. Jeżeli po 2 godz od oparzeniach utrzymuje się gorączka oraz ból należy zgłosić się do lekarza, aby złagodzić dolegliwości bólowe można przyjąc środki przeciwbólowe

II° i III° -postępowanie podobne jak w w oparzeniu I°. Dodatkowo nakładamy sterylny opatrunek (gaza) na oparzone miejsce, nie należy nakuwać, przecinać samodzielnie pęcherzy. Jeżeli oparzenie obejmuje staw- należy go unieruchomić; ważną czynnością jest uniesienie oparzonej kończyny powyżej poziomu serca. Można ją opuszczać w ciągu dnia na krótko do 20min. Opatrunek powinien być zmieniany zgodnie z zaleceniami dwukrotnie w ciągu dnia a przed nałożeniem na ranę nowej dawki leki dokładnie spłukać pozostałości po leku wodą z mydłem

W przypadkach kiedy:

oparzenie obejmuje dłonie, stopy, krocze, większe powierzchnie twarzy, oczu

oparzenie dotyczy małego dziecka poniżej 2rż oraz osoby w wieku powyżej 70rż

istnieje podejrzenie oparzenia wziewnego (oparzenie dróg oddechowych)

przyczyną było oparzenie elektryczne (porażenie prądem)

chory prawdopodobnie nie będzie przestrzegał zaleceń lekarskich

istnieje podejrzenie, że rana nie zagoi się samoistnie w przeciągu 3 tyg

zawsze konieczna jest hospitalizacja szpitalne, które obejmuje:

podawanie płynów dożylnie (sól fizjologiczna) w celu nawodnienia pacjenta, uzupełnianie niedoborów białka, wyrównywanie zaburzeń elektrolitowych

leczenie przeciwbólowe

leczenie antybiotykami

leczenie chirurgiczne miejsca oparzonego - oczyszczenie rany z zanieczyszczeń np. resztek odzieży, wycięcie tkanek martwiczych (nie opracowane chirurgicznie oparzenie grozi rozwojem groźnego powikłania jakim jest zakażenie), zastosowanie opatrunku.

Oparzenia elektryczne wymagają szybkiej pomocy lekarskiej, może bowiem dojść do poważnych zaburzeń rytmu serca i konieczne jest monitorowanie serca przez 24- godzinne EKG. W miejscu wniknięcia prądu występuje oparzenie skóry III°. Nawet gdy poparzenia skóry są niewielkie zawsze należy chorego zawieść do szpitala.

Oparzenia wziewne występują podczas pożaru, gdy dojdzie do zachłyśnięcia się płomieniem i oparzenia górnych dróg oddechowych. Choremu zagraża szybko narastający obrzęk nosogardzieli i rozwinięcie niewydolności oddechowej. Konieczna natychmiastowa pomoc lekarska.

  1. Zadania pielęgniarki wobec pacjenta z reumatoidalnym zapaleniem stawów w okresie remisji choroby

  1. Profilaktyka obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii

  1. Rola pielęgniarki w przygotowaniu rodziców do opieki nad dzieckiem ze stomią jelitową

  1. Charakterystyka czynników ryzyka osteoporozy. Rola edukacyjna pielęgniarki w profilaktyce osteoporozy

CZYNNIKI RYZYKA

Czynniki genetyczne i demograficzne, hormonalne

Skłonność do osteoporozy dziedziczymy po matce. Jeżeli nasze matki lub babki były nią dotknięte to jesteśmy narażeni bardziej od innych. Cechy genetyczne decydują w głównej mierze jaką osiągniemy masę szczytową kości, czy będziemy mieć wątłą czy masywną budowę ciała

Masa kostna jest większa w wieku 20-25, następnie w przypadku obu płci wraz z wiekiem zmniejsza się, kości tracą coraz więcej minerałów. Powoduje to z kolei osłabienie wytrzymałości szkieletu, w skutek czego dochodzi do złamań patologicznych w miejscach, w których toczą się procesy chorobowe najbardziej osłabi układ kostny. Dotyczy to najczęściej kręgosłupa, szyjki kości udowej żeber, kości promieniowej

U kobiet po menopauzie obserwuje się zwiększone wydzielanie estronu- jego obecność stwierdza się w komórkach tkanki tłuszczowej. Dlatego otyłość zwiększającym produkcją estrogenów u kobiet w okresie pomenopauzalnym. Logiczne staje się stwierdzenie, że kobiety o prawidłowej masie ciała produkują niewielkie ilości estrogenu, zaś kobiety otyłe wytwarzają go prawie dwukrotnie więcej. Tym samym otyłość zapewnia większy poziom estrogenów w organizmie kobiety w okresie pomezopauzalnym. Im bardziej masywna budowa ciała tym mniejsze zagrożenie osteoporozą.

U kobiet osteoporoza występuje znacznie częściej i wcześniej niż u mężczyzn co wiąże się z wcześniej występującą menopauzą u kobiet niż andropauzą u mężczyzn

Szybki ubytek masy kostnej może wystąpić po menopauzie pooperacyjnej ( u kobiet po zabiegach ginekologicznych, polegających na usunięciu jajników)

Bez wzglądu na wiek niedobór hormonów tj. estradiol i progesteron zwiększa Niedobór androgenów (testosteronu) u mężczyzn

Przyczyny

- mała szczytowa masa kości

-długotrwałe unieruchomienie

-długotrwałe przyjmowanie działających szkodliwie na kości leków (glikokortykosteroidów, leków p/padaczkowych, moczopędnych)

-nadużywanie alkoholu, tytoniu

-niski poziom hormonów męskich

CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE I ŻYWIENIOWE

Dieta uboga w wapń prowadzi do obniżenia poziomu wapnia w surowicy krwi, ta zaś sytuacja zmusza organizm do uwalniania wapnia z kości zmniejszając tym samym jej masę

Pod wpływem promieni słonecznych zwiększa się w skórze synteza ważnych dla kości witamin z grupy D

PROFILAKTYKA OSTEOPOROZY

Systematyczne ćwiczenia fizyczne zwiększa masę kości, dodatkowo osiągamy korzystny wpływ na układ krążenia i oddychania. Pielęgniarka propagująca aktywność fizyczną winna mieć na uwadze wiek oraz możliwości indywidualnej osoby. Najlepszą forma ćwiczeń ruchowych jest spacer, zalecany głównie osobą starszym, niepełnosprawnym. Należy zwrócić uwagę, że spacer o efekcie tzw. Leczniczym winien trwać minimum 1 h dziennie. Osobą sprawniejszym fizycznie możemy zaproponować jazdę na rowerze trwającą minimum 20 minut dziennie, których zadaniem jest stymulowanie kości przez ich obciążenie mechaniczne. Uzyskujemy to obciążając kości ciężarem własnego ciała (spacer, biegi, taniec) lub też napinaniem mięśni (ćwiczenia na przyrządach). U osób z zaawansowana osteoporozą powinien być uzgodniony z lekarzem.

Upadki następuję w skutek obniżonej sprawności chorego, dlatego należy:

-unikać wychodzenia z domu w razie gołoledzi na drodze

-asekurować się druga osoba w razie konieczności wyjścia

-nosić odpowiednio stabilne obuwie na gumowych nieślizgających się podeszwach

-usunąć z podłóg przesuwające się chodniczki

-umocować przy wannie poręcze ułatwiające bezpieczne wychodzenie i wchodzenie, wyłożyć wannę antypoślizgową matą

-unikać śliskich terakot

Korzystać z poręczy po oby stronach schodów

Osoby z zaawansowaną chorobą mogą chronić biodra specjalnymi tzw. Poduszeczkami, które zmniejszają ryzyko złamań w razie upadku

Pielęgniarka powinna przekazać pacjentowi informacje o konieczności zaprzestania palenia tytoniu i ograniczenia spożycia alkoholu. Nałogowe palenie papierosów kobiet może przyśpieszyć nadejście przekwitania. Dym papierosowy zawiera kadm, który również zaburza prawidłową strukturę kości. Alkohol spożywany w nadmiarze prowadzi do uszkodzenia komórek kościotwórczych i utrudnia przemianę Wit D. Konsumpcja dużej ilości kawy i produktów bogatych w kofeinę zwiększ wydalania wapnia z moczem

Poruszając ten temat pielęgniarka może udostępnić pacjentowi tabele przedstawiające zawartość wapnia w wybranych produktach spożywczych. Należy zwrócić uwagę, że dzienne zapotrzebowanie na wapń w okresie menopauzy i u osób starszych wynosi ok. 1500mg.

Osoby dorosłe powinny wybierać produkty mleczne o obniżonej zawartości tłuszczu. Wśród produktów mlecznych najbogatszych w wapń są sery żółte, ale ze względu na dużą kaloryczność nie powinny być spożywane bez ograniczeń. Nie spożywać zbyt wiele serków topionych nie zalecane jest również śmietana i śmietanki.

Osobą z nietolerancją laktozy zalecamy mleczne napoje fermentowane- jogurt, kefir, mleko ukwaszone

Źródłem wapnia mogą być też desery i lody mleczne ale uwaga na dużą kaloryczność

U osób uczulonych na białko mleka źródłem wapnia może być mleko kozie i jego przetwory

Bogate w wapń są sardynki w oleju i pomidory oraz warzywa zielone (szpinak, jarmuż, brokuły, natka pietruszki) i strączkowe (nasiona soi i fasoli

Pielęgniarka powinna zwrócić uwagę, iż niektóre warzywa np. szpinak, szczaw, rabarbar, rzodkiewka oraz używki tj. herbata, kawa, kwaśne wino są bogate w szczawiany. Związki te wiążą w przewodzie pokarmowym wapń obniżając tym samym jego wchłanianie

Warto zachęcać pacjentów do wzbogacania diety w ryby, gdyż są jednym z najlepszych źródeł Wit. D

Uwagę należy zwrócić na:

-ograniczenie spożycia produktów zwiększających wydalanie wapnia z moczem, a więc soli, mocnej kawy, herbaty, coka-coli

-unikanie nadmiernego spożycia białka zwierzęcego (zmniejsza wchłanianie wapnia)

-ograniczenie produktów o dużej ilości fosforanów np. żywność typu Fast-food

Należy uświadomić pacjentowi wpływ promieni słonecznych na produkcje Wit. D

W skórze poinformować, że 15 minut pełnego nasłonecznienia codziennie jest niezbędne aby poziom Wit. D był wystarczający. Należy zwrócić uwagę na okres jesienno-zimowy w Polsce, w którym osoby leczone na osteoporozę muszą przyjmować preparaty Wit. D po koniecznej konsultacji z lekarzem

HTZ u kobiet po zakończeniu menopauzy jest postępowaniem z wyboru. Systematyczne leczenie powoduje utrzymanie lub nawet wzrost masy kostnej, ale głównie redukuje ryzyko złamań

Pielęgniarka powinna poinformować pacjentów o tym że leczeniem osteoporozy zajmują się specjaliści: reumatolog, ortopeda, ginekolog, endokrynolog. Bezpłatne porady i badana diagnostyczne w obecnym systemie służby zdrowia w Polsce można uzyskać na podstawie skierowania lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

  1. Pielęgnacja chorego z drenażem klatki piersiowej

  • Podstawowy schemat postępowania z dzieckiem w przypadku utraty przytomności z powodu hipoglikemii

  • Typy

    Objawy

    Postępowanie

    Lekka

    Poty, drżenie rąk, głód, bolesność, zawroty głowy. Osłabienie, rozdrażnienie, nudności, ból brzucha, przyśpieszone tętno

    Kontrola glikemii. Podać glukozę doustnie, cukier, ograniczyć aktywność fizyczną Ponowna kontrola glikemii, ustalić przyczyny, posiłek

    Średniociężka (objawy związane głównie z zaburzeniami czynności OUN)

    Senność utrudniony kontakt zaburzenia orientacji bóle głowy, niepokój zaburzenia widzenia, podwójne widzenie, niechęć do jedzenia

    Ciężka (głębokie zaburzenia OUN)

    Dziecko nieprzytomne wzmożone napięcie mięśniowe drgawki hipotermia

    Glukoza dożylnie w 10-30% roztworze (200-500mg/kg mc w ciągu kilku minut) następnie wlew 10% roztworu glukozy w dawce 2-3mg/kg/mc/min

    Przy braku możliwości natychmiastowego podania glukozy i.v. glukagon s.c./i.m. : 0,1-0,2mg/10mc (0,5mg u dzieci<12r.ż., 1,0mg>lat powtórzyć przy braku powrotu świadomości)

    1. Rola edukacyjna pielęgniarki w leczeniu dietetycznym niedokrwistości

    PODZIAŁ NIEDOKRWISTOŚCI

    *Niedokrwistość z niedoboru żelaza

    Leczenie:

    -polega na doustnym lub parenteralnym podawaniu preparatów zawierających żelazo. Ponieważ żelazo podawane doustnie działa drażniąco na śluzówkę żołądka, współcześnie stosuje się preparaty, z których żelazo uwalnia się stopniowo dopiero po przejściu do jelita cienkiego, a więc w miejscu fizjologicznego wchłaniania. Takim preparatem jest np. Hemofer prolongatom Polfa w tabletkach. Także kojarzenia żelaza z witaminą C (np. Ascofer) poprawia tolerancje i wchłanianie żelaza

    *Niedokrwistość z niedoboru Wit.B12

    Leczenie:

    -wstrzyknięcia Wit.B12 początkowo w dawkach dziennych a następnie tygodniowych. Chory z niedokrwistością Addisona- Birmera musi otrzymywać podtrzymujące dawki Wit.B12 przez całe życie, w przeciwnym razie niedokrwistość będzie powracać

    *Niedokrwistość z nadmiernego rozpadu erytrocytów(niedokrwistość hemolityczna)

    Leczenie:

    -polega na operacyjnym usunięciu śledziony, co zmniejsza skłonność do hemodializy

    *Niedokrwistość pokrwotoczna

    Leczenie:

    -polega na doustnym podawaniu preparatów żelaza, oraz na zlikwidowaniu przyczyn krwawienia

    *Niedokrwistość z niedostatecznego wytwarzania erytrocytów (niedokrwistość plastyczna)

    Leczenie:

    -polega na usunięciu czynnika szkodliwego, stosowanie hormonów kory nadnerczy oraz okresowe przetaczanie krwi

    1. Jakich środków ostrożności powinien przestrzegać pacjent ze stymulatorem serca

    1. Omów zasady racjonalnego żywienia młodzieży zgodnie z piramidą żywienia

    Wskazane jest aby młodzież spożywała 4-5 posiłków dziennie. Ważne są II śniadanie w szkole, które powinno składać się z pieczywa, ciastek i innych słodyczy. W szkole powinna być możliwość otrzymania napojów mlecznych lub owocowych.

    Planując jadłospis, trzeba dbać o ich urozmaicenie, wykorzystując produkty, takie jak: produkty zbożowe, mleko i produkty mleczne, mięso, ryby, drób, wędliny i jaja oraz owoce i warzywa w postaci sałatek i surówek. Tłuszcze wskazane są w ograniczonej ilości z przewagą tłuszczy roślinnych.

    Żywienie młodzieży zgodnie z przedstawionymi zaleceniami zapewnia prawidłowy rozwój organizmu i chroni w przyszłości przed chorobami cywilizacyjnymi.

    Według piramidy zdrowego żywienia

    Codziennie jedz co najmniej 5 porcji produktów zbożowych, zawarte w nich skrobia dostarczają energii mięśniom, a błonnik reguluje pracę jelit.

    Cztery porcje warzyw i trzy porcje owoców zaopatrzają organizm w wystarczającą ilość witamin i składników mineralnych, a także błonnika.

    Dwie szklanki mleka dziennie zapewnia odpowiednia ilość wapnia, a także dużo białka.

    Pozostałą ilość potrzebnego białka dostarcza jedna porcja ryby, drobiu, grochu, fasoli lub mięsa.

    Zalecane są oleje roślinne i miękkie margaryn

    1. Zasady opieki nad pacjentem ze skazą krwotoczną

    Łagodne zmiany płukanie jamy ustnej po każdym posiłku, delikatna pielęgnacja dziąseł, zębów i języka (można stosować szczoteczki z miękkiego włosia, unikanie stosowania nici dentystycznych), unikanie stosowania płukania jamy ustnej z dodatkiem alkoholu, środków drażniących, stosowanie rozcieńczonej wody utlenionej, soli fizjologicznej, wody przygotowanej, unikanie podawania posiłków twardych, suchych zbyt gorących, zbyt zimnych, ostro przyprawionych, kwaśnych, słonych, zastosowanie miejscowo działających środków znieczulających jak 2% Xylocaina w żelu, odkażanie jamy ustnej, częste płukani woda przygotowaną

    Ciężkie zmiany jamy ustnej, owrzodzenia- usunięcie protez, toaleta jamy ustnej, jałowe gaziki, unikanie stosowania past do zębów, szczoteczek, nici dentystycznych, dieta płynna, podawana w temperaturze pokojowej, środki p/bólowe stosowane miejscowo lub ogólnie, płukanie jamy ustnej co 1-2 godz. Preparaty: słaby roztwór KmnO4 antybiotyków, leki p/bólowe, Wit A, Nystatyna, środki p/grzybicze

    1. Jakie zasady powinny być przestrzegane w opiece nad pacjentem z drenażem pęcherza moczowego

    Miejsce założenia cewnika moczowego powinno się obserwować w kierunku zaczerwienienia okolicy ujścia zewnętrznego cewki moczowej, obrzęku, pieczenia, swędzenia, bólu, wycieku moczu obok cewnika, tkliwości okolicy nadłonowej oraz parcia na mocz. Badanie ogólne i bakteriologiczne moczu jest wykonywane w celu wczesnego wykrycia możliwości zakażenia.

    Pacjent powinien otrzymać odpowiednią ilości płynów, aby nie doszło do zastoju moczu, w wyniku którego może rozwinąć się zakażenie.

    Przy założeniu cewnika powinna być określona przyczyna jego założenia oraz data i podpis osoby, która wykonała zabieg. Należy wpisać również datę wymiany i usunięcia cewnika. Cewnik powinien być usunięty najszybciej jak to możliwe.

    Najczęstsze miejsca zakażenia:

    -miejsce wprowadzenia cewnika

    -połączenia między cewnikiem, a zestawem odprowadzającym mocz

    -miejsce pobierania moczu na badania

    -zarzucanie skażonego moczu

    -wykot opróżniania moczu

    1. Przedstaw odrębności układu oddechowego u dzieci warunkujące zapadalność na ostre zapalenie dróg oddechowych

    RÓŻNICE W ODDYCHANIU

    Prawidłowe oddychanie, ciśnienie parcjalne O2 i CO2 oraz chemoreceptory są takie same u dorosłych i u dzieci. Dzieci jednak reagują inaczej niż dorośli na zaburzenia oddychania:

    1. Omów zasady przetaczania krwi

    1. Przedstaw cel i zadania pielęgniarki w przypadku badania plwociny

    Cel: diagnostyczny (badanie bakteryjne, cytologiczne, biochemiczne na obecność prątków gruźlicy)

    Pobieramy plwocine z drzewa oskrzelowego. Pobieramy od 2 do 10 ml rano, na 2-3 po przebudzeniu, przez 3 dni

    Zadania pielęgniarki

    1. Wymień czynniki blokujące działanie glukagonu

    1. Scharakteryzuj działania uboczne cytostatyków

    1. Pielęgnowania pacjenta po zabiegu operacyjnym: lobektomii, pneumonectomii

    LOBECTOMIA- wycięcie płata płuca, resekcja stosowana w przypadku guza wychodzącego z oskrzeli obwodowych, umiejscowionego w zakresie płata i dobrze oddzielonego od szczeliny międzyłopatkowej i opłucnej

    PNEUMONECTOMIA- wycięcia płuca, operacja stosowana w przypadkach guza wychodzącego poza płat, lecz nie naciekającego opłucnej i bez przerzutów do węzłów chłonnych śródpiersia

    PIELĘGNOWANIE PO LOBECTOMII

    PIELĘGNOWANIE PO PNEUMONECTOMII:

    1. Podaj zasady podawania leków wziewnych u dzieci

    1. Rola edukacyjna pielęgniarki w leczeniu dietetycznym otyłości

    ZALECIENIA ŻYWIENIOWE

    Celem leczenia otyłości jest redukcja masy ciała w taki sposób, aby nie doprowadzić do zaburzeń rozwoju fizycznego i psychicznego. Cel ten można uzyskać stosując dietę ubogoenergetyczną, owocowa, ubogowęglodanowa.

    Podstawą leczenia otyłości jest modyfikacja stylu życia. Polega nie tylko na ograniczeniu pożywienia, dobrze produktów spożywczych i stosowania odpowiednich technik kulinarnych podczas przygotowywania potraw, lecz także na zwiększaniu aktywności fizycznych. Codzienna, regularna aktywność fizyczna jest niezbędna dla zachowania prłni zdrowia i utrzymania prawidłowej masy ciała. Aktywność fizyczna ułatwia utratę energii i wyrównuje współistniejące zaburzenia metaboliczne, zapobiega zmniejszaniu podstawowej przemiany materii po odchudzaniu i efektowi jo-jo. Rodzaj ćwiczeń i ich intensywność należy dostosować do możliwości pacjenta.

    PROFILAKTYKA OTYŁOŚCI- najbardziej skuteczną metodą zapobiegania otyłości jest:

    1. Jakie są cechy ostrej niedrożności tętnic i jakiej pielęgnacji wymaga pacjent

    CECHY

    LECZENIE

    36. Omów udział pielęgniarki w edukacji dziecka chorego na astmę i jego rodziny.

    Edukacja opiera się na:

    - przekazywaniu wiedzy o chorobie, lekach, ich skutkach ubocznych,

    - nauczenie technik przyjmowania leków, postaci i obsługi różnych inhalatorów i nebulizatorów.

    - nauczenie prowadzenia samokontroli bez i za pomocą urządzeń pomiarowych ( pomiar PEFR, interpretacja wyników wyciąganie wniosków).

    - nauczenie rozpoznawania sytuacji, które mogą doprowadzić do nasilenia dolegliwości,

    - nauczenie rozpoznawania pierwszych objawów obturacji oraz właściwego postępowania w tej sytuacji,

    - danie wskazówek gdzie można otrzymać pomc.

    Pomiar PEF jest bardzo użytecznym badaniem, które można wykonywać w domu. Umożliwia przewlekłe monitorowanie zarówno stanu czynnościowego oskrzeli, jak i doraźnych zaostrzeń astmy. Ułatwia ocenę stopnia ciężkości choroby i skuteczności leczenia, a także wczesne rozpoznanie zaostrzeń oraz ocenę skuteczności zastosowanego leczenia. Obiektywna ocena stanu drożności oskrzeli jest konieczna, ponieważ w pewnych przypadkach stwierdza się rozbieżność między subiektywnymi odczuciami chorego, wynikiem badania fizykalnego i stopniem zwężenia. Zmiany osłuchowe wykrywane za pomocą stetoskopu pojawiają się najczęściej wówczas, gdy PEFR zmniejszy się co najmniej o 25% w stosunku do wartości należnej. Niewłaściwa ocena stopnia zaostrzenia choroby może być przyczyną opóźnienia właściwego leczenia.

    Peakflowmetr umożliwia pomiar maksymalnego (szczytowego) przepływu wydechowego (peak expiratory flow - PEF) podczas natężonego wydechu poprzedzonego maksymalnym wdechem. Uzyskany wynik określany jest mianem wskaźnika szczytowego przepływu wydechowego (peak expiratory flow rate - PEFR). Wartość pomiaru wyrażana jest w litrach na minutę. Badanie można przeprowadzić jedynie u współpracujących dzieci. Wartość PEFR zależy od stopnia wysiłku wkładanego w próbę, aby więc pomiar cechował się powtarzalnością, dziecko należy odpowiednio poinstruować. Pomiar PEF można przeprowadzić najwcześniej u dzieci 5-6-letnich. Wartość PEFR koresponduje z podstawowym parametrem badania spirometrycznego - wartością natężonej pierwszosekundowej objętości wydechowej (forced expiratory volume - FEV1). Podobnie jak pomiar FEV1, pomiar PEF jest czułym wskaźnikiem stanu czynnościowego dużych oskrzeli, nie dostarcza natomiast informacji na temat stanu obwodowych (końcowych) oskrzeli, dlatego u chorych ze znaczną obturacją w zakresie obwodowych dróg oddechowych wartość PEFR może być fałszywie duża, a nawet prawidłowa dla wieku i wzrostu chorego. Pacjenta należy więc poinformować o możliwości uzyskania fałszywego wyniku. Jednocześnie podczas planowych kontroli lekarskich w poradni dysponującej odpowiednim sprzętem u chorych, u których wartości PEFR nie odpowiadają nasileniu klinicznych objawów choroby, należy przeprowadzić badanie spirometryczne

    37. Zasady leczenia dietetycznego miażdżycy naczyń.

    - dieta tzw. śródziemnomorska,

    - produkty o małej zawartości tłuszczu, urozmaicone żywienie,

    - ograniczyć spożycie czerwonego mięsa

    - 2, 3 x w tygodniu ryby,

    - dużo warzyw bogatych w błonnik, pieczywo razowe,

    - suche nasiona roślin strączkowych wpływają na zmniejszenie cholesterolu,

    - ograniczyć spożycie żółtek jaj do 2 x w tygodniu,

    - masło zastąpić miękkimi margarynami,

    - stosować mleko i produkty mleczne o małej zawartości tłuszczu,

    - nie zaleca się spożywać podrobów (dużo cholesterolu), słodyczy, potraw słonych,, Fast food” i alkoholu,

    38. Przygotowanie pacjenta do amputacji,

    - przygotowanie jak do zabiegu operacyjnego,

    - wyjściowe określenie rodzaju i bilansu zaburzeń fizycznych psychicznych i społecznych w celu dobrania odpowiednich metod leczenia i pielęgnowania,

    - śledzenie dynamiki powrotu naruszonych czynności, ustalamy okres w jakim będziemy realizować ustalone problemy, określamy możliwości samoopieki,

    39. Jakie znasz zasady eliminacji alergenów i czynników wywołujących napad duszności u dziecka z astmą oskrzelową.

    Pyłki kurzu domowego: zasłony ochronne na łóżeczko dziecka, raz na tydzień pranie pościeli w gorącej wodzie, częste odkurzanie pomieszczeń, częste wycieranie kurzu wilgotną szmatką, pluszami prać co 2 tygodnie.

    Zwierzęta futerkowe i pierze ptasie mogą wywołać atak astmy, należy starać się unikać kontaktu dziecka z zwierzętami.

    Dym papierosowy: najlepszą metodą jest rzucenie palenia, gdy musimy zapalić najlepiej z dala od dziecka, na zewnątrz.

    Pyłki kwiatowe: zamykaj drzwi i okna szczególnie rankiem i późnym popołudniem, regularnie odkurzaj i ścieraj kurze mokrą szmatką, unikaj suszenia ubrań na zewnątrz, gdy dziecko było na podwórku umyj mu włosy i zmień ubranie, regularnie przemywaj oczy zimną wodą, nie przynoś do domu ciętych kwiatów, w okresie kataru siennego nie pozwól aby w domu przebywały zwierzęta futerkowe, gdy chcesz wyjść z dzieckiem na dwór sprawdź prognozę dla alergików, zakładaj dziecku szczelne okulary, wcieraj do nosa wazelinę, zamykaj okna w samochodzie.

    Pleśń : niedopuszczaj do powstania w domu pleśni , pary wodnej , wilgoci, regularnie wietrz pomieszczenia,

    Zimne powietrze: przed wyjściem na dwór wziew leku objawowego, szalik zasłaniający nos i usta ogrzewa powietrze.

    Chemikalia : (farby, środki czystości, kleje, kosmetyki), unikaj używania tych produktów w obecności dziecka, wietrz pomieszczenia.

    Ćwiczenia fizyczne: codzienne przyjmowanie leków profilaktycznych, wziew leku objawowego przed wysiłkiem fizycznym w ten sposób ćw nie powodują zadyszki

    40. Niefarmakologiczne metody leczenia nadciśnienia tętniczego.

    - redukcja masy ciała,

    - zaprzestanie palenia tytoniu, mniej alkoholu,

    - ćw izometryczne,

    - ćw fizyczne 3x w tygodniu po 30-45 minut,

    - nurkowanie, boks, sport wyczynowy, wspinaczka wysokogórska, odśnieżanie, zmiana koła w samochodzie, siłownia,

    - dieta śródziemnomorska, niskokaloryczna, ograniczenie spożycia sodu, więcej magnezu i potasu,

    - zioła dziurawiec, wiesiołek w kapsułkach,

    41. Opieka pielęgniarska po amputacji kończyny.

    Pielęgnacja pacjenta po amputacji kończyn dolnych.

    1. przed zaprotezowaniem

    - zabezpieczyć kikut przed przykurczami i wadliwym ustawieniem,

    - utrzymanie ruchomości w stawach, ćwiczenia czynne oporowe gdy kikut się zagoi,

    - ustabilizowanie objętości kikuta, bandażowanie, opaska 12-25 cm.,

    - ćwiczenia czucia powierzchniowego i głębokiego kikuta ćw. Dotyku, umiejętności utrzymania równowagi,

    - hartowanie kikuta: masaże gąbką, kąpiele naprzemienne, pobijanie kikuta gumowym młotkiem

    - higiena kikuta: codzienne obmywanie, dobrze osuszać, codzienna zmiana bandażu, pończoszek, codzienne mycie protezy,

    - sprawność ogólna pacjenta po amputacji, ćw gimnastyka poranna, ćw ruchowe ,

    -postawa, wysoka amputacja powoduje wadliwa postawę , brak środka ciężkości,

    - stan psychiczny: pomoc w pogodzeniu się z kalectwem, obudzenie Wiery,

    - zakaz: siedzenia z opuszczonym kikutem, poza krawędzią łóżka, siedzieć ze zgiętymi , skrzyżowanymi nogami.

    1. po zaprotegowaniu,

    -nakładanie protezy: pończoszki nie mogą mieć fałd, kikut dobrze ułożony w protezie,

    - nauka chodzenia protezie : wejście na stopień bez poręczy , zejście ze stopnia, siadanie na krześle, wstawanie

    1. Opisz stopnie odwodnienia w I roku życia.

    Odwodnienie- nadmierna utrata wody zawarta w tkance ciała. Występuje dość powszechnie u niemowląt i małych dzieci, pojawia się gdy całkowita obj. utraconych płynów przewyższa obj. płynów przyjętych.

    1. Stopień ciężkości.

    - odwodnienie łagodne- utrata płynu nie przekraczająca 5% wyjściowej masy ciała.

    - odwodnienie średnie- utrata płynu wynosi 5-10% wyjściowej masy ciała.

    - odwodnienie ciężkie - utrata płynu powyżej 10% wyjściowej masy ciała.

    II. Typ.

    - odwodnienie izotoniczne- utrata wody i elektrolitów w równomiernych proporcjach (70% przypadków w przebiegu biegunek niemowlęcych) Utrata płynów dotyczy w większym stopniu przestrzeni zewnątrzkomórkowej w tym obj. krwi krążącej, co czyni dziecko wrażliwym na wystąpienie wstrząsu oligowolemicznego.

    - hipertoniczne- utrata wody przewyższa utratę elektrolitów co powoduje przemieszczenie płynu z przestrzeni wewnątrz do zewnątrzkomórkowej, co może doprowadzić do zaburzeń neurologicznych np. drgawek.

    - hipotoniczne- utrata elektrolitów przewyższa utratę wody. Woda przemieszcza się z przestrzeni zewnątrz do wewnątrzkomórkowej w celu utrzymania równowagi osmotycznej. Nasila to utratę płynu zewnątrzkomórkowego i zwykle prowadzi do wstrząsu oligowolemicznego. ( 10%) przypadków ).

    Przyczyny odwodnienia:

    - nasilone wymioty i biegunka,

    - niedostateczne przyjmowanie płynów,

    - cukrzycowa kwasica ketonowa,

    - ciężkie oparzenia,

    - przedłużająca się ciężka gorączka,

    - hiperwentylacja,

    43. Scharakteryzuj czynniki ryzyka powstawania chorób układu krążenia.

    Istnieją czynniki ryzyka na które nie mamy wpływu - są to na przykład:

    Istnieją również takie czynniki ryzyka, które można skutecznie zwalczać, zmniejszając prawdopodobieństwo rozwoju choroby!

    Najważniejsze z nich to:

    44. Na czym polegają próby opaskowe- rola pielęgniarki.

    Próba Trendelenburga - to próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny zastawek żył kończyny dolnej, świadcząca również o wydolności żył łączących układ żylny powierzchniowy i głęboki.

    Próbę wykonuje się następująco: u leżącego badanego podnosi się kończynę dolną, tak aby wszystkie żylaki opróżniły się. Następnie zakłada się opaskę poniżej kolana i poleca się wstać. Jeśli żylaki poniżej opaski wypełniają się szybko, świadczy to o niewydolności żył łączących. Jeśli w takiej sytuacji dochodzi do powolnego wypełniania żylaków, a szybkość się zwiększa dopiero po usunięciu opaski - świadczy to o niewydolności zastawek żyły odpiszczelowej.

    Próba Perthesa - to próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny wydolności żył głębokich, łączących kończyny dolnej.

    Próbę wykonuje się następująco: u stojącego badanego u którego są wypełnione żylaki, zakłada się opaskę uciskową poniżej kolana. Następnie poleca się kilkakrotnie szybko wspiąć się na palce. Jeżeli wypełnienie żylaków się utrzymuje świadczy to o niewydolności zastawek żył głębokich i łączących lub o ich niedrożności.

    1. Omów postępowanie pielęgnacyjne w ostrej biegunce infekcyjnej.

    Biegunka ostra wg. WHO

    Objwy:

    Najważniejszym powikłaniem jest odwodnienie .

    Ogólne zasady postępowania:

    46. Wskazania i p/wskazane formy aktywności fizycznej dla pacjenta z NT.

    Wskazane:

    - pływanie

    - gra w koszykówkę i siatkówkę

    - jazda na rowerze

    - spacery

    - taniec

    - gra w tenisa

    - wysiłek dynamiczny

    - ćwiczenia 3 - 4 razy w tygodniu po 30 - 45 minut

    P/wskazane:

    - nurkowanie

    - podnoszenie ciężarów

    - przesuwanie mebli

    - wspinaczka wysokogórska

    - wysiłek statyczny

    47. Postępowanie pielęgniarki zapobiegające wystąpieniu powikłań po arteriografii i flebografii.

    Flebografia - jest to badanie z użyciem środka kontrastującego podanego bezpośrednio do układu żylnego.

    Chory nie wymaga żadnego przygotowania do badania, jedynie należy uzyskać zgode na badanie i poinformować go o zaleceniach obowiązujących w danej pracowni. Przy podawaniu środka do żyły powinna być przygotowana taca z lekami odczulającymi i nasercowymi. Najczęstszym powikłaniem badania jest odczyn zapalny w miejscu wkłucia. Pielęgnacja po zabiegu ogranicza się do obserwacji miejsca wkłucia w kierunku krwawienia, obserwacji pacjenta, pomiaru tętna,

    Arteriografia - wykonywana u osób z podejrzeniem zwężenia naczyń, tętniaków, dla oceny ukrwienia danego obszaru, w celach leczniczych np. przy krwawieniach z wrzodu żołądkowego.

    Do badania chory powinien: wyrazić zgode, pozostać nadczczo, a miejsce planowanego wkłucia powinno być wygolone i należy zapoznać chorego z obowiązującymi zaleceniami dotyczącymi przygotowanie pacjenta obowiązującymi w danej pracowni, uspokoić pacjenta, kontrolować tętno,

    Po badaniu:

    - w miejscu wkłucia zakładamy opatrunek uciskowy

    -opatrunek uciskowy poluzowuje się ok. 2 godziny po zabiegu

    - kontrola tętna poniżej opatrunku na obwodzie od miejsca wkłucia

    - w przypadku braku lub zaniku tętna należy powiadomić lekarza

    - obserwacja w kierunku krwawienia

    48. Omów problemy pielęgnacyjne dziecka z mukowiscydozą.

    - ze strony układu oddechowego:

    świsty

    duszność

    kaszel, śinica

    niedodma, rozedma

    przewlekłe zapalenie zatok

    zapalenie oskrzeli i odoskrzelowe zapalenie płuc

    choroby uszu, gardła, nosa

    - ze strony układu pokarmowego:

    wypadanie odbytu

    luźne, obfite, pieniste stolce

    duży apetyt

    utrata masy ciała

    zaburzenia rozwoju

    rozdęty brzuch

    niedobór witamin: a, d, e ,k

    - ze strony układu krążenia:

    powiększenie prawej połowy serca

    wady serca wywołane zaburzonym przepływem przez naczynia płucne

    objawy hiponatremii

    - ze strony skóry:

    obrzęki

    zwiększone stężenie sodu i chlorku w pocie

    49.Rola pielęgniarki w rehabilitacji pacjenta z chorobą układu krążenia.

    Rola pielęgniarki we współpracy z psychologiem i lekarzem, w każdym okresie rehabilitacji jest szczególna. Jest ona osobą najdłużej i najbliżej pozostającą w kontakcie z chorym. Pełni rolę powiernika, osoby zaufanej, pośrednika w kontakcie z lekarzem i niejednokrotnie z rodziną, przez co ma wpływ na usuwanie lęku. Pozwala w znacznym stopniu na wzmocnienie psychiczne chorego, a tym samym poprawia możliwości rehabilitacji fizycznej.

    Według Światowej Organizacji Zdrowia, rehabilitacja kardiologiczna obejmuje sumę działań prowadzących do zapewnienia choremu na serce możliwe najlepszych fizycznych, psychicznych i socjalnych warunków, aby powrócił do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie. Według licznych doniesień, rehabilitacja pozwala poprawić jakość życia, wydolność fizyczną, motywuje do współpracy z pracownikami służby zdrowia, redukuje śmiertelność, zmniejsza ryzyko nawrotu choroby, powoduje regresje niektórych zmian organicznych.

    Należy podkreślić, że zysk wynikający z rehabilitacji jest wyższy od jej kosztów, zwłaszcza jeżeli dotyczy to osób powracających do pracy zawodowej.

    Etapy rehabilitacji:

    I okres rehabilitacji (hospitalizacja)

    Okres hospitalizacji pacjentów z ostrymi epizodami sercowo - naczyniowymi został w ostatnim czasie znacznie skrócony. Nadal obowiązuje postępowanie usprawniające fizycznie, wsparcie psychiczne i edukacyjne.

    1. Postępowanie z chorym po niepowikłanym zawale z uniesieniem odcinka ST obejmuje:

    - co najmniej 12 - 24 godzinny okres unieruchomienia, w tym czasie możliwe jest wykonanie ćwiczeń oddechowych w pozycji leżącej

    - możliwość siadania od 2 doby, a następnie siadania przy łóżku, wykonanie samodzielnej toalety i kąpieli w asyście, a także lekkie ćwiczenia na siedząco

    - stałe stosowanie łagodnych środków przeczyszczających

    - w przypadkach koniecznych stosowanie środków uspokajających

    - od pierwszej doby rozpoczęcie rehabilitacji psychicznej

    - między 4 a 7 dniem od wystąpienia zawału, pełne uruchomienie chorego w tym okresie kwalifikujemy chorego do dalszych koniecznych badań lub etapów rehabilitacji

    2. W przypadku zawału serca powikłanego, okres rehabilitacji ulega wydłużeniu o czas konieczny do leczenia powikłań, aż do czasu ich ustąpienia, przy zachowaniu ww. schematu postępowania.

    3. U pacjentów z niepowikłanym zawałem serca bez uniesienia odcinka ST lub z niestabilną dławicą bez zawału okres rehabilitacji konieczny do diagnostyki i skutecznego leczenia może być skrócony do 24 godzin

    4. Chorzy z kryzą nadciśnieniową mogą być uruchamiani po normalizacji wartości ciśnienia i ustąpieniu objawów neurologicznych

    5. Chorzy z zapaleniem płuc okres rehabilitacji i uruchomiania w szpitalu wynosi od 24 godzin do 7 dni

    6. Uruchomianie chorych po implantacji kardiowertora - defibrylatora lub układu elektrostymulującego z reguły należy rozpocząć w pierwszej dobie po zabiegu przy stosowaniu środków p/bólowych

    II okres rehabilitacji (rekonwalescencja)

    Rehabilitacja w tym okresie może być prowadzona w formie opieki stacjonarnej, ambulatoryjnej lub domowej. Czas trwania jest zmienny od 5 dni do kilku tygodni. W okresie tym stosujemy ćwiczenia ogólnousprawniające oporowe oraz trening wytrzymałościowy. W zależności od stopnia wydolności pacjenta, trening wytrzymałościowy na ergometrie prowadzimy przy różnych obciążeniach, w sposób przerywany w fazie wstępnej, a następnie w sposób ciągły.

    Ćwiczenia ogólnousprawniające obejmują ruchy rozluźniające, rozciągające, i wzmacniające z elementami ćwiczeń równoważnych podzielonych na ćwiczenia oddechowe i gry i zabawy zespołowe.

    Ćwiczeń oporowych nie należy wykonywać do 3 miesiąca po przeprowadzonych zabiegach związanych z torakotomią. Ćwiczenia powinny być wykonywane z przerwami, a obejmować 10 powtórzeń.

    III okres rehabilitacji

    Obejmuje potrzymanie efektów aktywności fizycznej, konieczną weryfikację stosowanej farmakoterapii,

    Dalszą edukację w kierunku eliminacji czynników ryzyka, zapewnienie wsparcia społecznego ze strony rodziny i przyjaciół, kształtowanie właściwych zachowań przy podejmowaniu pracy zawodowej, wysiłków fizycznych czy aktywności seksualnej.

    50. Czynniki ryzyka wystąpienia żylaków kończyn dolnych.

    - otyłość

    - uwarunkowania dziedziczne - 70%

    - praca w pozycji stojącej lub długotrwałe siedzenie

    - niska aktywność fizyczna

    - bardzo ciężka praca fizyczna

    - siedzenie z podwiniętymi nogami

    - siedzenie na nodze

    - chodzenie w butach na wysokich obcasach

    - ciąża

    - poród

    - hormonalna terapia zastępcza z dużymi dawkami hormonów

    51. Wymień i omów postacie kliniczne mukowiscydozy.

    Mukowiscydoza, czyli zwłóknienie torbielowate. Jest to wielo-układowa choroba przekazywana dziedzicznie jako cecha recesywna nie związana z płcią. Podstawowe zaburzenia dotyczą czynności gruczołów wydzielania zewnętrznego: trzustki, gruczołów ślinowych, potowych i śluzowych w przewodzie pokarmowym i układzie oddechowym.

    Objawy choroby zależą od gromadzenia się gęstej, lepkiej wydzieliny w wymienionych gruczołach, zatykaniu ich i wtórnym zakażeniu. Istnieje kilka postaci klinicznych mukowiscydozy; może ona objawiać się już w okresie noworodkowym, prowadząc do tzw. niedrożności smółkowej jelit. Najczęściej spotyka się postać płucną lub mieszaną z objawami ze strony układu oddechowego i przewodu pokarmowego. Ciężkie postacie mukowiscydozy oskrzelowo-płucnej występują u dzieci, które otrzymały tę cechę od obojga rodziców. U dzieci, które odziedziczyły tę cechę od jednego rodzica, może wystąpić poronna postać choroby. W ciężkich postaciach choroby objawy niewydolności oddechowo-krążeniowej pojawiają się już w pierwszym roku życia i w ciągu 1-2 lat, a czasami kilku miesięcy, doprowadzają do zgonu dziecka. W nieco lżejszych postaciach, u dzieci z wcześnie ustalonym rozpoznaniem i prawidłowo leczonych, okres przeżycia może wynosić kilka do kilkunastu lat. W najlżejszych przypadkach może to być jedynie skłonność do nawracania zakażeń układu oddechowego.

    Chorzy z mukowiscydozą mają szczególną skłonność do zakażeń gronkowcem złocistym i pałeczką ropy błękitnej. Łatwo też powstaje u nich trwałe rozszerzenie oskrzeli.

    Leczenie mukowiscydozy polega na ochronie przed zakażeniami, a w przypadku pojawienia się nadkażenia bakteryjnego - szybkim leczeniu antybiotykami. Konieczne jest wykonanie kilka razy w ciągu dnia drenażu oskrzeli w celu zapobiegania zaleganiu wydzieliny.

    52. Różnice bólu zawałowego i wieńcowego.

    Ból wieńcowy - zlokalizowany w klatce piersiowej może promieniować do kończyn górnych, szyji, żuchwy, pleców, może mieć charakter dławiący, ściskający, gniotący, kłujący i piekący.

    Ból zawałowy - jest on piekący, rozdzierający i promieniujący do lewej kończyny górnej i żuchwy

    Różnice polegają na tym iż:

    - ból wieńcowy ustępuje po odpoczynku, a zawałowy nie

    - ból wieńcowy ma krótszy czas utrzymywania się objawów w przeciwieństwie do zawałowego

    53. Przedstaw udział pielęgniarki w poszczególnych metodach leczenia żylaków kończyn dolnych.

    Są 5 metody leczenia:

    - zachowawcza

    - operacyjna

    - obliteracja niewydolnych żylaków

    - terapia uciskowa

    - farmakoterapia

    Leczenie zachowawcze polega na poinformowaniu o:

    *unikaniu długotrwałego stania lub siedzenia

    *unikanie noszenia odzieży powodującej ucisk w pachwinie

    *o stosowaniu drenażu złożeniowego kończyn dolnych 3 razy przez 20 minut

    *noszenie pończoch elastycznych

    Leczenie radykalne - operacyjne polega na przecięciu ujścia żylaków i przecięciu lub podwiązaniu niewydolnych żył przeszywających. Domeną leczenia operacyjnego są duże, tzw. Prawdziwe żylaki, obejmujące główny pień żylny układu powierzchownego. Rola pielęgniarki polega na przygotowaniu pacjenta do zabiegu i obserwacja po zabiegu.

    Skleroterapia (obliteracja niewydolnych żylaków) - najczęściej sposób ten jest wykorzystywany w usuwaniu żylaków kosmetycznych, tj. pajączków lub pojedynczych żylaków średnich bądź małych. Rola pielęgniarki polega na poinformowaniu pacjenta na czym będzie polegał zabieg, przygotowanie do zabiegu (przygotowanie pola, ułożenie pacjenta,), poinformowanie jak ma się zachowywać w trakcie zabiegu, asystowanie lekarzowi oraz obserwacja pacjenta.

    Terapia uciskowa - zastosowanie opasek uciskowych i pończoch, głównie są stosowane w okresie ciąży, połogu i karmienia u chorej z dużymi żylakami, przy koniecznośći odłożenia operacji żylaków i po leczeniu obliteracyjnym, a także w stanach przewlekłej niewydolności żylnej. Rola pielęgniarki polega na poinformowaniu o konieczności stosowania opasek uciskowych, pokazaniu jak prawidłowo się zakłada opaski (pozycja i czas), wyjaśnieniu celowości założenia opasek.

    Farmakoterapia - polega na podawaniu flawonoidów i ma na celu wspomaganie leczenia (zapobieganiu wszelkich stanów zapalnych w układzie żylnym, w obrzękach pourazowych, w stanach przewlekłych poza możliwością leczenia chirurgicznego). Rola pielęgniarki polega na poinformowaniu o skutkach ubocznych farmakoterapii

    54. Dokonaj podziału niedokrwistości u dzieci w zależności od przyczyn ich powstania.

    1. Niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza spowodowana jest nie wystarczalnym spożyciem żelaza niezbędnego do prawidłowego formowania erytrocytów. Efektem tego jest zmniejszona wielkość i obniżona masa erytrocytów, obniżenie stężenia hemoglobiny i zmniejszona zdolność krwi do transportu krwi.

    2. Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa - uwarunkowana genetycznie powiązana z obecnością w erytrocycie hemoglobiny S, która w warunkach obniżonej zawartości tlenu we krwi powoduje zmianę prawidłowego kształtu erytrocytu w kształt sierpowaty.

    3. Niedokrwistość plastyczna - charakteryzuje rozwój pancytopenii, znaczne zmniejszenie liczby wszystkich elementów komórkowych we krwi obwodowej - anemia, granulocytopenia, trombocytopenia.

    4. Niedokrwistość megablastyczna - spowodowana jest zwiększonym zapotrzebowaniem na kwas foliowy i witamine B12 w okresie wzmożonej erytropoezy.

    55. Zasady racjonalnego żywienia wg. WHO.

    - jedz regularnie co najmniej 3 posiłki dziennie a każdy rozpoczynaj od śniadania

    - postaraj się, aby twoje codzienne pożywienie zawierało żywność pochodzenia roślinnego i zwierzęcego

    - spożywaj codziennie produkty zbożowe oraz warzywa i owoce, warzywa najlepiej jeść na surowo lub krótko gotowane

    - 2 a najlepiej 3 razy dziennie spożywaj mleko, biały ser lub jogurty; osoby dorosłe powinni spożywać mleko i przetwory mleczne o obniżonej zawartości tłuszczu

    - mięso i jego przetwory jedz w ilościach umiarkowanych 2 - 3 razy w tygodniu, wybieraj mięsa chude

    - jedz ryby i rośliny strączkowe

    - ograniczaj ilość tłuszczu pochodzenia zwierzęcego

    - przyrządzając potrawy zastępuj tłuszcze zwierzęce olejami lub oliwą

    - ogranicz spożycie soli kuchennej

    - zachowaj umiar w jedzeniu słodyczy i cukru, w miarę możliwości jedz zamiast słodyczy więcej owoców i warzyw

    - bądź aktywny

    - zachowaj 2 -3 godzinne przerwy między posiłkami

    -udział energii z białka u osób dorosłych powinna wynosić ok. 12%, a u dzieci, ok.13% całodziennego zapotrzebowania energetycznego

    - udział białka zwierzęcego powinien stanowić ok..1/2 ogólnej ilości spożywanego dziennie

    - udział energii z węglowodanów powinien sięgać 65 - 65% całodziennego zapotrzebowania, przy czym z cukrów prostych nie powinien być wyższy aniżeli 10 - 12%

    - udział energii z tłuszczów ogółem nie powinien przekroczyć 30% codziennego zapotrzebowania energetycznego

    - proporcje kwasów tłuszczowych nasyconych do jednonienasyconych i wielonasyconych powinny być zbliżone i wynosić jak 1:1:1

    - poziom cholesterolu nie powinien przekroczyć 3000 mg/dzień

    - zawartość błonnika pokarmowego winna mieścić się w przedziale 20 - 40 g/dzień

    - temperatura posiłków ok. 50 - 55 stopnia C

    - posiłki należy spożywać w odpowiednich pomieszczeniach , gdzie będzie zachowana czystość i estetyka otoczenia

    56. Problemy pielęgnacyjne występujące u pacjenta unieruchomionego opatrunkiem gipsowym.

    - ryzyko ucisku z powodu zniekształcenia mokrego opatrunku gipsowego

    - dolegliwości bólowe

    - niepokój wynikający z zaplanowanego wypisu do domu z opatrunkiem gipsowym z powodu braku wiedzy na temat samoopieki

    - ryzyko wystąpienia powikłań z powodu ucisku gipsu na kończynę

    - deficyt samoopieki z powodu dysfunkcji narządu ruchu

    - niepokój chorego przed zdjęciem opatrunku gipsowego i wystąpieniem dysfunkcji kończyny z powodu jej unieruchomienia

    - możliwość wystąpienia zaburzeń ze strony:

    *układu oddechowego

    *układu sercowo - naczyniowego

    *układu pokarmowego

    *układu moczowego

    *układu ruchowego i metabolizmu

    - obniżony nastrój

    57. Jakie są zasady fizjoterapii układu oddechowego dziecka z mukowiscydozą.

    - podaj lek rozkurczający oskrzela

    - podnieś zagłówek łóżka lub pozwól mu przyjąć najbardziej komfortową pozycje

    - podaj tlen

    - stosuj zabiegi fizjoterapeutyczne dopasowane do poziomu tolerancji dziecka, co może być monitorowane za pomocą pulsoksymetru. Fizjoterapia składa się z 3 zabiegów: drenażu ułożeniowego, oklepywania klatki piersiowej, i wibracji - stosowanej w celu ułatwienia oczyszczania dróg oddechowych z wydzieliny

    - okresowo zmieniaj pozycje dziecka z boku na bok i pleców na brzuch, aby poprawić drenaż oskrzeli oraz ułatwić rozprężenie wszystkich pól płucnych

    - w razie potrzeby wykonaj spirometrię i odessij wydzielinę

    - jeśli ból przeszkadza w uruchamianiu prawidłowego odruchu kaszlowego stosuj odpowiednie sposoby walki z bólem

    - zachęcaj dziecko do odksztuszania

    58. Scharakteryzuj czynniki ryzyka choroby wrzodowej.

    Czynniki wrzodotwórcze:

    - zakażenie HB

    - urazy nerwowo - psychiczne

    - stany hipoglikemiczne

    - bodźce hormonalne będące wynikiem aktywności niektórych nowotworów

    - urazy mechaniczno - nerwowe po oparzeniach, operacjach mózgu

    - zastój treści pokarmowej w żołądku

    Czynniki sprzyjające przy osłabionej odporności błony śluzowej żołądka:

    - miażdżyca naczyń

    - krwotok

    - nadkwaśność żołądka

    - przyjmowane leki: steroidy, salicylany, p/krzepliwe

    - predyspozycje rodzinne

    59. Przedstaw powikłania towarzyszące złamaniom i pielęgnację pacjenta w przypadku ich wystąpienia.

    I. Zaburzenia ze strony układu oddechowego (zapalenie płuc, niedodma, infekcje)

    PIELĘGNACJA:

    - zapewnienie drożności dróg oddechowych polegające na prawidłowym ułożeniu pacjenta (pozycja wysoka lub półwysoka), częstej zmianie pozycji ciała oraz na zastosowaniu drenażu złożeniowego

    - gimnastyka oddechowa poprzedzona inhalacją i oklepywaniem klatki piersiowej

    - nauczenie pacjenta technik wyzwalających odruch kaszlu oraz zwiększających siłę kaszlu w celu skutecznego odksztuszania zalegającej wydzieliny

    - zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu

    - obserwacja chorego w kierunku objawów infekcji dróg oddechowych (kontrola temperatury, oddechu, tętna)

    II. Zaburzenia ze strony układu sercowo - naczyniowego (tachykardia, hipoksja ortostatyczna,, zatory, zakrzepica żył)

    PIELĘGNOWANIE:

    - monitorowanie parametrów życiowych

    - kontrola tętna obwodowego na kończynach oraz zaburzenia ciepłoty dystalnych częściach kończyn

    - obserwacja stanu nawodnienia organizmu (wilgotność skóry, błon śluzowych, diureza, bilans płynów)

    - wypełnienie łożyska naczyniowego

    - uzupełnienie niedoborów wodnych i elektrolitowych

    - współudział we stopniowym usprawnianiu chorego (ćwiczenia, zmiana pozycji, pionizacja, zapobieganie zaburzeniom wynikającym z hipoksji ortostatycznej: obniżeniu ciśnienia tętniczego, przyśpieszeniu tętna)

    - farmakoterapia wspomagająca czynność serca,

    - współudział we zastosowaniu działań poprawiających krążenie obwodowe oraz likwidujące zastoje żylne poprzez:( wyższe ułożenie kończyny dolnej, wykonanie ruchów biernych i czynnościowych w stawie, ćwiczenia izometryczne, zakładanie pończoch uciskowych na kończynach dolnych,)

    III. Zaburzenia czynności układu pokarmowego (brak apetytu, niedożywienie, zaparcia,)

    PIELĘGNOWANIE:

    - kontrola masy ciała

    - kontrola wyników badań laboratoryjnych

    - uzupełnianie niedoborów

    - zastosowanie diety wzbogaconej w składniki odżywcze i energetyczne

    - zastosowanie działań pielęgniarskich poprawiających apetyt pacjenta (estetyczne podanie posiłków, higiena jamy ustnej przed posiłkiem, prawidłowy mikroklimat na sali,)

    - wyjaśnienie choremu znaczenia regularnego wypróżniania się oraz sposobów ułatwiających wydalanie stolca: (na czczo podanie 15g. oleju parafinowego, a wieczorem naparu z ziół przeczyszczających, wykonanie masażu brzucha, wykonanie wlewu przeczyszczającego lub podanie czopka glicerynowego)

    - zachęcanie pacjenta do aktywności

    IV. Wystąpienie zaburzeń w układzie moczowym (infekcje dróg moczowych, kamica nerkowa)

    PIELĘGNOWANIE:

    - wyjaśnienie choremu wpływu zaburzeń w oddawaniu moczu na wystąpienie zakażenia w drogach moczowych

    - zastosowanie działań pozwalających na całkowite opróżnianie pęcherza moczowego (oddawanie moczu do basenu w pozycji siedzącej)

    - obserwacja ilości oraz cech makroskopowych moczu (barwa, zapach, przejrzystość) w kierunku wczesnego wykrycia objawów infekcji

    - kontrola laboratoryjna moczu w kierunku badań ogólnych

    - zwiększona ilość przyjmowanych płynów (przy braku p/wskazań do 3l/godz.) w celu zapewnienia rozpuszczania wapnia w wodzie

    - przestrzeganie higieny krocza

    - nauczenie pacjenta samoobserwacji w kierunku wczesnego wykrycia infekcji dróg moczowych (objawy nieotrzymania moczu, utrudnienie w oddawaniu moczu, pogarszające samopoczucie, podwyższona temperatura ciała)

    - pielęgnowanie cewnika Foleya

    V. Zaburzenia układu ruchu (przykurcze, zniekształcenie stawów, złamania samoistne,)

    PIELĘGNOWANIE:

    - wyjaśnienie pacjentowi czynników ryzyka wystąpienia powikłań układu ruchowego oraz konieczności wykonania zalecanych ćwiczeń usprawniających

    - współudział w wykonaniu ćwiczeń przez pacjenta, zastosowanych już w pierwszym okresie leczenia, (biernych i czynnych i izometrycznych)

    - mobilizowanie pacjenta do wykonywani ćwiczeń ruchowych kończyn oraz ćwiczeń ogólnokondycyjnych

    - ułożenie funkcjonalne kończyn i ciała zapobiegające wadliwym ustawieniom stawów

    - stopniowe poszerzenie zakresu wykonywania ćwiczeń usprawniających, dostosowanych indywidualnie w zależności od wskazań i możliwości pacjenta

    - obserwacja chorego w kierunku tolerancji wysiłku

    - zalecenie pacjentowi odpoczynku po wykonanych ćwiczeniach rehabilitacyjnych

    - podawanie środków p/bólowych w razie potrzeby

    - współudział w zastosowaniu zabiegów fizjoterapeutycznych, wpływających na obniżenie nadmiernego napięcia mięśniowego oraz zapobiegających przykurczom mięśniowym

    VI. Zaburzenia metabolizmu organizmu (obniżenie odporności, skłonność do infekcji, odleżyny)

    PIELĘGNOWANIE:

    - obserwacja skóry w miejscu narażonych na wystąpienie odleżyn

    -pomoc w wykonaniu toalety i delikatne osuszenieskóry

    - działania zapewniające utrzymanie elastyczności skóry przez zastosowanie środków natłuszczających oraz prawidłowe nawadnianie organizmu

    - zmiana pozycji oraz nacieranie, oklepywanie i masaż miejsc narażonych na zmiany skórne

    - stosowanie udogodnień p/odleżynowych

    - zachęcanie pacjenta do wykonywania ćwiczeń ruchowych

    - współudział w zastosowaniu diety wysokobiałkowej oraz uzupełniającej niedobory wodno - elektrolitowe

    - zapobieganie infekcjom ogólnoustrojowym przez dostarczenie organizmowi pełnowartościowych składników odżywczych

    - wykonanie zabiegów pielęgniarskich zgodnie z zasadami aseptyki

    - zastosowanie profilaktyki antybiotykowej na zlecenie lekarza

    VII. Obniżony nastrój, labilność emocjonalna, lęk, niepokój,

    PIELĘGNOWANIE:

    - okazywanie pacjentowi zainteresowania i ciepła oraz objęcie troskliwą pieką przez zastosowanie psychoterapii elementarnej

    - przedstawienie pacjentowi możliwości rehabilitacji oraz przywrócenie utraconej sprawności narządu

    - koncentrowanie się podczas rozmowy na czynnościach możliwych do wykonania przez pacjenta

    - umożliwienie choremu wyrażania uczuć, wypowiadania się na temat nurtujących go problemów i rozładowaniu nagromadzonych emocji w rozmowie z przyjaznąosobą

    - umożliwienie choremu kontaktu z rodziną i włączenie jej w proces psychoterapii

    - wykorzystywanie czynności leczniczo - pielęgnacyjnych i rehabilitacyjnych do nawiązania kontaktu i więzi emocjonalnej w celu zwiększenia poczucia bezpieczeństwa i zaufania do zespołu rehabilitacji

    - współudział w organizowaniu czasu wolnego pacjentowi

    60. Scharakteryzuj problemy pielęgnacyjne dziecka z atopowym zapaleniem skóry.

    - sucha skóra

    - zmiany skórne:

    + wypryskowe

    + strupy

    + zaczerwienienia

    + nadżerki

    + obecność grudek o podłożu rumieniowym

    - uporczywy, napadowy świąt skóry, którego przyczyną może być:

    + nadpobudliwość

    + zaburzenie snu

    + zaburzenie łaknienia

    - duża skłonność do podrażnień

    - łuszczące, zaczerwienione lub sączące grudki

    61. Scharakteryzuj przygotowanie pacjenta do gastroskopii.

    Cel badania:

    - ocena błony śluzowej

    - pobranie materiału biopsyjnego, cytologicznego, bakteriologicznego

    - wykonanie zabiegu endoskopowego ( usunięcie polipów, hamowanie krwawienia, zamknięcie żylaków)

    Przygotowanie pacjenta:

    - 6 godzin przed badaniem na czczo

    - poinformowanie o celu badania

    - uzyskanie pisemnej zgody na badanie

    - oddanie moczu

    - usunięcie ruchomej protezy zębowej, okularów

    - znieczulenie miejscowe gardła

    W czasie badania:

    - ułożenie pacjenta na lewym boku

    - znieczulenie gardła

    - przed badaniem wkładamy ustnik do ust

    - poinformowanie pacjenta, że nie wolno wstrzymywać oddechu podczas badania

    - w czasie badania nie wolno podnosić głowy

    - poinformowanie pacjenta, że w trakcie badania nie można połykać śliny

    62. Przedstaw plan przygotowania pacjenta do zabiegu operacyjnego - wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego.

    - zgoda

    - wywiad

    -poinformowanie pacjenta o ryzyku wystąpienia powikłań pooperacyjnych związanych ze znieczuleniem

    - rozmowa z chirurgiem i anestezjologiem w celu dobrania odpowiedniej endoprotezy i znieczulenia

    - pacjent musi mieć dokumentacje medyczną z poprzednich pobytów w szpitalu

    - na 7 - 10 dni przed zabiegiem powinien odstawić leki np. kwas acetylosalicylowy

    - musi się zaszczepić przeciwko WZW typu B

    - podjęcie profilaktyki p/zakrzepicowej

    W DNIU ZABIEGU

    - toaleta całego ciała

    - cewnikowanie

    - założenie bielizny operacyjnej

    - wyjęcie protez, szkieł korekcyjnych, pierścionków, zmycie paznokci i makijażu

    - premedytacja

    - przygotowanie pola operacyjnego

    - przewiezienie na blok operacyjny

    63. Omów problemy pielęgnacyjne dziecka z chorobą trzewną.

    - ostra lub przewlekła biegunka

    - stolec jasny, wodnisty, cuchnący

    - odwodnienie organizmu

    - zaburzenia elektrolitowe

    - objawy anoreksji

    - bóle brzucha

    - wymioty

    - zaparcia

    - niedokrwistość

    - wzdęcia brzucha

    - nadpobudliwość i drażliwość

    - kwasica metaboliczna(osłabienie, drażliwość, obniżenie świadomości, nieregularna czynność serca, nieprawidłowe napięcie mięśniowe)

    64. Scharakteryzuj zasady leczenia dietetycznego choroby wrzodowej żołądka.

    Wykluczamy:

    - produkty pobudzające wydzielanie soków żołądkowych:

    + mocnej kawy i herbaty

    + alkoholu, wina

    + wywarów z mięsa

    + ciast, słodyczy, kremów

    + tłustych mięs

    + surowych warzyw i owoców zawierających dużo błonnika, np.: kapusty, ogórków,

    - wykluczenie ostrych przypraw:

    +pieprz + musztardy

    + ocet + ketchup

    + chili + curry

    - wykluczenie potraw wędzonych, smażonych i pieczonych,

    Wolno:

    - zaleca się wypicie 1 - 2 szkl. Siemia lnianego

    - 5 - 4 małych posiłków w ciągu dnia

    - zalecane przyprawy: pieprz ziołowy, majranek

    - zalecane małe objętości posiłków

    - zalecane produkty mleczne: maślanka, mleko, jogurty, kefiry,

    - zalecane owoce: dojrzałe banany, gruszki, morele, brzoskwinie z puszki, mus jabłkowy,

    - zalecane warzywa: ziemniaki, marchew, groch, szparagi, fasola, buraki, szpinak,

    - zalecane zupy: mleczne lub zaprawione mlekiem lub jogurtem naturalnym

    - desery: budyń, kisiel, galaretki, lody, herbatniki, ciasto biszkoptowe,

    - mięsa: delikatne, białe, ( króliki, kurczaki, ryby)

    - pieczywo: pszenne, krakersy, kluski, makaron,

    - spożywać posiłki powoli

    - temp. posiłków pokojowa

    - kolacja bezpośrednio przed snem

    Żywienie w czasie powikłań:

    I. perforacja wrzodu:

    - bezwzględna głodówka

    - odessanie wydzieliny

    II. krwotok z wrzodu:

    - 1 i 2 doba podawać chłodne napoje, np.: słabą herbatę, mleko

    - dietę stopniowo rozszerzamy

    III. zwężenie odźwiernika

    - podawać bardzo małą objętość i bardzo wolno

    65. Omów rolę pielęgniarki w rozpoznaniu i przeciwdziałaniu powikłaniom po zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego.

    Rola pielęgniarki w rozpoznawaniu powikłań sprowadza się do prawidłowej opieki pooperacyjnej. Polega ona na:

    - monitorowaniu parametrów życiowych

    - obserwacji stanu świadomości

    - prowadzeniu tlenoterapii

    - zastosowaniu prawidłowej pozycji złożeniowej i jej zmienianie

    - profilaktyka powikłań oddechowych

    - obserwacja i dokumentacja diurezy godzinowej lub dobowej

    - stosowanie środków p/bólowych

    - zapobieganie powikłaniom pooperacyjnym

    - zapobieganie zakażeniu ran pooperacyjnych

    - zastosowanie ćwiczeń usprawniających

    Rola pielęgniarki w zapobieganiu i przeciwdziałaniu powikłaniom polega na:

    - intensywnym nadzorze

    - usunięciu drenów 2 - 3 dzień po zabiegu

    - usunięcie cewnika 2 - 3 dzień po zabiegu

    - antybiotykoterapia ok. 6 - 7 dni po zabiegu

    - profilaktyka p/zakrzepicowa 10- 14 dni po zabiegu (stosowanie heparyny, odstawienie leków antykoncepcyjnych na 4 tygodnie przed zabiegiem, wczesne uruchamianie, prawidłowe nawodnienie)

    - stopniowa pionizacja ciała (4 -5 dzień po zabiegu)

    - ćwiczenia zginania i wyprostuj stawu kolanowego

    - ćwiczenia czynne wspomagane

    - stosowanie sprzętu ortopedycznego (kuli) w celu odciążenia kończyny

    66. Wymień wrodzone wady serca u dzieci i omów jedną z nich.

    Klasyfikacja:

    I. Wady ze zwiększonym przepływem przez krążenie płucne.

    - przetrwały przewód tętniczy

    - ubytek przegrody między przedsionkowej

    - ubytek przegrody między komorowej

    - kanał przedsionkowo - komorowy

    II. Wady z utrudnieniem przepływu.

    - koarktacja aorty

    - zwężenie lewego ujścia tętniczego

    - zwężenie zastawki pnia płucnego

    III. Wady ze zmniejszonym przepływem przez krążenie płucne.

    - artezja zastawki trójdzielnej

    - tetralogia Fallota

    IV. Wady mieszane.

    - pień tętniczy

    - niedorozwój serca lewego

    - przełożenie dużych pni tętniczych

    Omówienie

    PRZETRWAŁY PRZEWÓD TĘTNICZY

    opis - przetrwały przewód tętniczy to sytuacja w której pień tętniczy nie ulega zamknięciu po urodzeniu

    patofizjologia - krew przepływa przez aortę i przetrwały pień tętniczy do krążenia płucnego, powodując przeciążenie lewej komory i zastój w krążeniu płucnym

    objawy kliniczne - jeżeli wada jest niewielka to dziecko może nie mieć żadnych objawów

    - przy osłuchiwaniu serca charakterystyczna jest obecność szmeru naczyniowego

    - u dziecka obserwuje się skłonność do częstych infekcji układu oddechowego

    - u dziecka występują objawy niewydolności serca, trudności w karmieniu, hepatosplenomegalia, spowolniony przyrost masy ciała, drażliwość,

    - tętno narasta szybko a amplituda ciśnienia tętna jest zwiększona

    w badaniach laboratoryjnych i testach diagnostycznych:

    - elektrokardiogram jest zwykle prawidłowy lecz w przypadku dużego przecieku obserwuje się przerost komorowy

    - cewnikowanie serca zwykle niepotrzebne

    postępowanie pielęgniarskie

    - poinformowanie rodziny o sposobach leczenia (samoistnie lub chirurgicznie i nie chirurgicznie czyli przez farmakoterapię)

    - zapewnienie właściwej opieki przed i pooperacyjną

    przygotowanie dziecka i rodzinę do operacji:

    - przedyskutuj celowość zabiegu chirurgicznego, zabieg może być wykonany w trybie nagłym bądź planowanym

    - przygotuj psychicznie do zabiegu dziecko i jego rodzinę: zezwól na wizytę no oddziale IT; stopniowo przekaż informacje o tym co nastąpi przed, w trakcie i po zabiegu operacyjnym; zachęcaj do wyrażania emocji i zadawania pytań

    - dokonaj przedoperacyjnej oceny pielęgniarskiej: wywiad chorobowy powinien zawierać dane o chorobach płuc, nerek wątroby, o stosowanych lekach, alergiach,itp…; w badaniu fizykalnym oceń wzrost, masę ciała, objawy życiowe, cykle snu i czuwania, oddawanie moczu i stolca, przyjmowanie płynów; wykonanie badań laboratoryjnych: morfologii, stężenia elektrolitów, czas krzepnięcia, posiewy nosa, gardła, badanie plowaciny, testy bio - chemiczne nerek i wątroby , rtg,

    - podaj leki zalecone przed zabiegiem,(leki uspokajające, antybiotyki)

    postępowanie pooperacyjne:

    - podtrzymuj wydolność oddechową: monitoruj oddychanie i zapewnij odpowiednią fizykoterapię układu oddechowego; sprawdzaj drożność rurki inkubacyjnej i drenu do drenażu klatki piersiowej; kontroluj gazometrie i objawy zaburzeń funkcji oddechowych

    - monitoruj funkcję serca: badaj czynność i rytm pracy serca; monitoruj RR; monitoruj ośrodkowe ciśnienie żylne i inne pomiary hemodynamiczne; osłuchaj serce; badaj tętno; wykonaj badania biochemiczne

    - systematycznie osłuchaj płucz: odsysanie dróg oddechowych przeprowadzaj tylko gdy jest to potrzebne; monitoruj prowadzone drenaże i ustawienia respiratora

    - zapobiegaj pooperacyjnej hipotermii: zastosuj zewnętrzne źródło ciepła; kontroluj temperaturę,

    - prowadź dokładny bilans płynów: badaj objawy przewodnienia; utrzymaj ograniczenia płynowe zgodnie z zaleceniami; monitoruj dostępy naczyniowe

    - zapewnij odpowiedni komfort dziecka: oceniaj nasilenie bólu; stosuj odpowiednie leki

    - zapewnij ciągłość skóry: obserwuj miejsce wkłuć i nacięcia na skórze, zmieniaj często pozycje dziecka, zapewnij właściwą pielęgnacje skóry, zmieniaj opatrunki, oceniaj skórę pod kątem infekcji

    - monitoruj ewentualne powikłania pooperacyjne: niewydolnośćserca, hipoksję, zespół niskiego rzutu, zaburzenia rytmu serca, tamponade serca, niedodmę płucną, odmę opłucnową, obrzęk płuc, obrzęk mózgu, uszkodzenie mózgu, drgawki, kwasice, zatorowość, zakrzepice, zaburzenia elektrolitowe

    - zapobiegaj problemom nadmiernego pobudzenia nerwowego: zorientuj dziecko co do czasu i miejsca; przygotuj dziecko odpowiednio do zabiegu; zapewnij okresy odpoczynku; obserwuj występowanie zaburzeń psychicznych i zaburzeń snu

    - zapewnij wsparcie emocjonalne dziecku i jego rodzinie

    prowadź odpowiednią edukacje terapełtyczną

    67. Jaka jest rola hormonów tarczycy.

    - pobudzają przemianę materii

    - wpływają na układ nerwowy

    - wpływają na mięśnie

    - mają pobudzający wpływ na rozwój płodu

    - zwiększają wrażliwość serca na katecholaminy (tachykardia, migotanie przedsionków)

    - mają pobudzający wpływ na przemianę wapniowo - fosforanową

    68. Co powinien wiedzieć pacjentka z endoprotezą stawu wypisując się ze szpitala.

    - raz w roku prześwietlić staw

    - unikać ruchów nieprzewidywalnych i z dużym obciążeniem

    - unikać sportów przeciążeniowych: biegania, tenisa,

    - unikać zeskoków, upadków, uderzeń

    - nie tyć

    - nie podnosić więcej niż 15 kg.

    - używać 2 kul do 3 m-cy po zabiegu, a następnie 1 kuli przez kolejne 2 - 3 m - cy

    - wymienić niepokojące objawy , jeśli takie wystąpią to konieczna jest natychmiastowy kontakt z lekarze (objawy: szybkie uczucie zmęczenia, skrucenie kończyny, ból w pachwinie, zmniejszenie siły mięśniowej)

    - unikać stanów zapalnych

    - powiadom każdego lekarza u którego się leczysz że masz protezę

    - nie pozwól na infekcję w okolicy endoprotezy

    - przy podejrzeniu stanu zapalnego udaj się do lekarza

    69. Przedstaw przyczyny hiperglikemii.

    lęk przed hipoglikemią,

    niska samoocena,

    niepewność czy uda się zrealizować życiowe plany i dobrze wypełnić role społeczne,

    poczucie bezsilności i ciągłego ograniczenia

    70. Czynniki sprzyjające powstaniu nietolerancji glukozy i cukrzycy.(niepewne)

    - osoby z obciążeniem:

    pokrewieństwo pierwszego stopnia z osobą chorą na cukrzyce typu 2, otyłość BMI>25kg/m2, cukrzyca ciężarnych w przeszłośći, masa urodzeniowa powyżej 4500gram, nadciśnienie tętnicze, kobiety z zespołem wielotorbielowatych jajników, leczenie kortykosteroidami lub beta- blokeramii lub z dużymi dawkami leków tiazydowych.

    71. Opieka pielęgniarska po operacyjnym leczeniu złamania kręgosłupa.

    Leczenie operacyjne ma na celu:

    - obarczenie struktur naczyniowo - nerwowych

    - zapobiegnięciu wtórnemu uszkodzeniu rdzenia

    - pozwala odtworzyć prawidłowy kształt kręgosłupa

    Opieka pielęgniarska polega na:

    - wczesnym wykrywaniu zaburzeń oddechowych

    - obserwacji układu krążenia w kierunku niestabilności

    - zapobieganie następstwom unieruchomienia
    *odleżynom

    *chorobie zakrzepowo - zatorowej

    *przykurczom stawowo - mięśniowym

    - leczeniu bólu pooperacyjnego

    - zapewnienie stabilności kręgosłupa

    - zapewnienie bezpieczeństwa

    - zapewnienie potrzeb biologicznych

    - wsparcie i motywowanie do aktywności

    - prowadzenie bilansu płynów

    - edukacja rodziny w zakresie współpracy w opiece nad chorym

    72. Przedstaw zadania pielęgniarki w opiece nad dzieckiem z siniczną wadą serca.

    1. Działania diagnostyczne:

    - ocena stanu ogólnego dziecka( zachowanie świadomości, stan ogólny skóry,)

    - stan układu oddechowego(typ oddychania, zaciąganie przestrzeni międzyżebrowych, liczba oddechów na minute)

    - rodzaj kaszlu(głęboki szczękający, suchy, wilgotny, piejący)

    - rodzaj duszności(wdechowa, wydechowa, mieszana)

    - stan układu krążenia(częstość, miarowość, akcja serca, tętno)

    - pomiary ciśnienia tętniczego krwi

    - obserwacja zaburzeń przepływu tkankowego

    - monitorowanie EKG

    - sprawdzanie obecności obrzęków

    - prowadzenie bilansu wodnego

    - zwracanie uwagi na skargi dziecka(bóle głowy, kołatania serca, ból serca, nudności, wymioty, bóle brzucha)

    2. Działania lecznicze:

    - samodzielna działalność lecznicza w razie nagłego zagrożenia życia

    - u niemowląt i małych dzieci w razie ataku anoksemicznego(wady siniczne serca) konieczne: ułożenie w pozycji kolanowo - łokciowej, ucisk klatki piersiowej podanie tlenu

    - u chorych z napadami MAS: uderzenie w klatkę piersiową, masaż serca zewnętrzny, udrożnienie dróg oddechowych, sztuczna wentylacjaza pomocą aparatu ambu

    - podawanie leków, obserwacja ich działania leczniczego i ubocznego,

    - dokumentowanie działań leczniczych

    3. Działania opiekuńcze:

    - zapewnienie poczucia bezpieczeństwa

    - zmniejszyć strach i lęk przed często przykrymi zabiegami i badaniami

    - łagodzić żal za domem, rodzicami

    - w proces opiekuńczy włączane są czynności typowo pielęgniarski jak: żywienie, higiena osobista i otoczenia, regularne wypróżnienia, zapewnienie ruchu i rozrywki

    4. Działania edukacyjne:

    - edukacja rodziny

    - planowanie przyszłości, trybu życia, sposobu podawania leków, wykonywania pomiarów ciśnienia krwi, tętna, diurezy i zwracanie uwagi na niepokojące objawy chorobowe

    73. Podaj zasady leczenia dietetycznego cukrzycy.

    Celem leczenia jest:

    - uzyskanie normoglikemii

    - uzyskanie prawidłowych wartości RR

    - ograniczenie cholesterolu

    - zapobieganie miażdżycy i chorób serca

    - zapobieganie otyłości

    - uzyskanie należytej masy ciała

    Zasady leczenia:

    - 5 - 6 małych posiłków w ciągu dnia

    - wyeliminowanie owoców o wysokiej zawartości cukru, np.: bananów, winogron, malin, gruszek, śliwek, brzoskwiń,

    - ograniczyć sól w diecie

    - stosowanie słodzików, np.,: ASPARTAM, NULRASWEET, ACESULFANK

    - zwiększenie podaży witamin i soli mineralnych (profilaktyka późnych powikłań cukrzycy)

    - ograniczenie węglowodan…ów

    - ograniczenie produktów smażonych i długo gotowanych

    - eliminacja cukrów prostych, np.: miodu, czekolady

    - eliminacja tłuszczów pochodzenia zwierzęcego, np.: śmietany, serów żółtych, serów białych tłustych, mleka tłustego, mięsa wieprzowego, salami, majonezu, itp…

    - eliminacja słodkich bułek, pączków, chałwy,…

    - eliminacja napojów gazowanych

    74. Omów zalecenia pielęgniarki dla pacjentów z kamicą układu moczowego.

    Edukacja:

    - zwiększenie wypijanych płynów od 2 - 5 litrów na dobę

    - zalecane jest picie wód leczniczych

    - unikanie przetrzymywania moczu w pęcherzu moczowym

    - nie dopuszczać do przegrzania organizmu, unikanie wysokich temperatur

    - zapobieganie i zwalczanie zakażeń układu moczowego

    - zwiększyć aktywność fizyczną

    - stosowanie farmakoterapii: wg. zaleceń lekarza

    - ograniczenie spożycia soli kuchennej oraz produktów bogatych w puryny

    - uzupełnianie niedoborów witamin

    - regulacja pH moczu

    - zalecane są kąpiele ziołowe np. w zielu skrzypa czy w liściach brzozy

    - zalecane jest leczenie uzdrowiskowe

    - zalecane są preparaty ziołowe

    - edukacja w zakresie postępowania po badaniach i zabiegach:

    *krwiomocz

    *podwyższona temperatura ciała

    *kontrola wydalanego moczu

    *badanie USG i RTG

    - stosowanie odpowiedniej diety do odpowiedniej kamicy:

    1.KAMICA SZCZAWIANOWA

    WYKLUCZAMY:

    Szczaw, rabarbar, botwinę, buraki, czekoladę, kawę, herbatę, zwiększoną ilość wapnia w pożywieniu

    2. KAMICA FOSFORANOWA

    WYKLUCZAMY:

    Produkty zawierające wapń

    3. KAMICA CYSTYNOWA

    WYKLUCZAMY:

    Cytryny i melony, ograniczamy spożycie mięsa i jego przetworów

    ZALECANE:

    Przetwory i produkty roślinne, mleko

    4. KAMICA MOCZANOWA

    WYKLUCZAMY:

    Produkty będące źródłem puryn (mięsa, podroby, wywary z i sosy mięsne, galarety mięsne, sardynki, śledzie), używki (kakao, kawę, herbatę), grzybów, unikanie potraw smażonych, pieczonych i duszonych,

    ZALECANE:

    Mięsa chude, zalecane jest gotowanie na parze lub w wodzie, spożywanie produktów mlecznych oraz dużych ilości warzyw i owoców

    75. Przedstaw zadania pielęgniarki w opiece nad dzieckiem z hemofilią.

    1. Ocenić obecność objawów ostrego i przewlekłego krwawienia:

    - zbadać skórę, stawy, mięśnie

    - zbadać wzrok, słuch,

    - ocenić stan neurologiczny

    - sprawdzić czy doszło do krwawienia z jamy ustnej, warg, dziąseł i odbytu

    2. Zapobiec lub ograniczyć wystąpieniu krwawienia poprzez:

    - ocenienie warunków bezpieczeństwa w domu

    - stosowanie miękkich szczoteczek do zębów

    - podkreślić potrzebę częstszych kontroli u stomatologa

    - edukacja rodziców w kierunku zapobiegania urazom

    - nauczenie rodziców jak postępować w przypadku dużego krwawienia:

    * monitorowanie krwawienia

    *uciśnięcie krwawiącego miejsca

    *zastosowanie zimnego okładu

    *kontrolowanie czy nie doszło do obrzęku i czy nie występuje bolesność stawów i czy nie ma przykurczy

    3. Wsparcie psychiczne dziecka:

    - sprzyjać budowaniu przez dziecko poczucia własnej wartości

    - zachęcać do wypowiadania się na temat własnych lęków i uczuć

    - skieruj dziecko i jego rodzinę do grupy wsparcia

    - zachęcaj członków rodziny do wypowiedzi na temat własnych odczuć

    4. Zapewnij odpowiednią edukację terapeutyczną dziecku i jego rodzinie:

    - przedstaw zasady przechowywania, rozpuszczania i podawania czynników krzepnięcia

    - poinformuj rodzinę i dziecko o zasadach leczenia powierzchniowych urazów poprzez zastosowanie miejscowego ucisku i zimnego okładu

    - przedstaw objawy krwawienia odstawowego i naucz pacjenta sposobów unieruchomiania stawów, stosowania zimnych okładów i podawania brakującego czynnika krzepnięcia

    - naucz rodziców rozpoznawania objawów groźnych dla życia np. zaburzenia widzenia, bóle głowy, wymioty, apatia, splątanie czy też drgawki

    - przedstaw objawy uboczne stosowanej terapii

    - zaprezentuj ćwiczenia bierne stawów

    - podkreśl konieczność unikania aspiryny (możliwość uszkodzenia błony śluzowej żołądka i wydłużony czas krwawienia)

    - przedstaw zalecenia dietetyczne chroniące przed nadmiernym przyrostem masy ciała, powodującym dodatkowe obciążenie stawów

    76. Podaj przyczyny, objawy, leczenie i profilaktykę hipoglikemii.

    Przyczyny:

    - długi czas trwania choroby

    - szybkie zmniejszenie masy ciała

    - nadpobudliwość emocjonalna

    - zbyt długie przerwy między posiłkami

    - wstrzymanie się od jedzenia

    - intensywny wysiłek fizyczny

    - u ludzi stosujących zaostrzoną dietę redukcyjną

    - dążenie do zbyt szybkiego wyrównania metabolicznego cukrzycy

    Rodzaje:

    1.łagodna

    2.umiarkowana

    3.ciężka

    Objawy:

    1: - nagłe uczucie głodu

    - drżenie mięśni

    - bladość

    - kołatanie

    - szybkie bicie serca

    - trudności w koncentracji uwagi

    - trudności w kojarzeniu faktów

    - wzmożona potliwość

    - mrowienie wokół ust

    2: - ból głowy i brzucha

    - nadmierna senność

    - zaburzenia widzenia i równowagi

    - osłabnięcie

    - trudności wysławianiu się

    - przyśpieszona czynność serca i tętna

    - rozszerzenie źrenic

    - rozdrażnienie

    - niewyraźna mowa

    - zmiany w zachowaniu(agresja, płaczliwość, wesołkowatość)

    3: - dezorientacja

    - utrata przytomności

    - uogólnione drgawki

    - porażenie połowiczne(zwłaszcza u ludzi starszych)

    Leczenie:

    -jeżeli poziom cukru we krwi spadnie poniżej 2.8 mmoli/l (50 ml/dl) oznacza to ciężkie niedocukrzenie, wstrząs hipoglikemiczny objawiający się utratą przytomności, śpiączka, incydent ten występuje zwykle w cukrzycy typu I i wymaga wstrzyknięcia insuliny

    - osobie przytomnej podać 10 - 20 g glukozy lub jej równoważnik np. szklankę soku, szklankę słodzonej herbaty, czekoladki

    - osobie nieprzytomnej wstrzyknąć 1 - 2 mg glukagonu

    Profilaktyka:

    - przestrzeganie brania zaleconych dawek insuliny

    - przed posiłkiem 30 minut wstrzyknąć insulinę

    - przestrzeganie diety

    - unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego

    - spożywanie posiłków o regularnych porach

    - prawidłowe wstrzyknięcie insuliny( nie za płytko i nie za głęboko)

    77. Omów zadania pielęgniarki w przygotowaniu do urografii oraz postępowanie po badaniu.

    Urografia- badanie daje możliwość oceny położenia i wielkości nerek, układu kielichowo - miedniczkowego, czynności wydzielniczej, morfologicznej dróg moczowych i pęcherza moczowego

    Przygotowanie:

    - zgoda na badanie

    - poinformowanie pacjenta na czym polega badanie

    - poinformowanie jak się ma zachowywać w trakcie badania

    - poinformowanie pacjenta że w dniu badania powinien on być na czczo

    - w przeddzień badania powinien ondostać środki przeczyszczające oraz lekką kolację

    - należy poinformować że chory nie powinien jeść i pić od północy do zakończenia badania

    - poinformować o konieczności opróżnienia pęcherza przed badaniem

    - przygotowanie środków cieniujących

    - asystowanie przy badaniu

    - ułożenie pacjenta

    - obserwowanie pacjenta przy badaniu w kierunku działań ubocznych środka cieniującego

    - powinna przygotować zestaw p/wstrząsowy

    - po badaniu zmierzyć RR, tętno, obserwacja w kierunku nudności i wymiotów

    78. Wyjaśnij pojęcie i podaj zasady postępowania w czasie napadu anoksemicznego.

    Napad anoksemiczny jest to groźny objaw, na który należy zwrócić uwagę u małych dzieci z sinizną wadą serca.

    Atak te zagrażają życiu dziecka, pojawiają się nagle, najczęściej rano.

    Objawia się tym, że dziecko staje się blade, słabe, wiotczeje, traci przytomność, mogą pojawić się drgawki. W tych stanach konieczna jest natychmiastowa pomoc. Układamy dziecko w pozycji kolanowo - łokciowej, uciskamy klatkę piersiową, podajemy tlen, czasem konieczny jest masaż serca i sztuczny oddech.

    79. Rola edukacyjna pielęgniarki w profilaktyce zespołu stopy cukrzycowej.

    Pielęgniarka informuje o:

    - myciu stóp w ciepłej wodzie o temp. 36 - 39 stopni

    - dokładnym osuszaniu stóp

    - paznokcie obcinać po kąpieli gdy są miękkie i elastyczne

    - nie wycinać skórek przy paznokciach

    - codziennie oglądać stopy

    - moczenie stóp max. 10 minut

    - jeżeli skóra jest sucha to codziennie wcieramy krem do stóp

    - unikać gorących kąpieli, sauny, termoforów

    - przy zamoczeniu stóp natychmiast osuszyć i założyć suche skarpetki

    - nosić skarpety bawełniane, wełniane lub frotowe bez ściągaczy

    - nie stosować rozgrzewających lubgorących okładów

    - nosić buty wygodne

    - nie wolno chodzić boso

    - nie wolno używać podwiązek i podkolanówek

    - często zmieniać buty w ciągu dnia

    - buty przed założeniem zawsze wytrzepać

    - nie usuwać samodzielnie modzeli i odcisków

    - przy otarciach i drobnych zranieniach umyć ranę wodą z mydłem i założyć sterylny opatrunek

    - nie wolno samodzielnie przekuwać pęcherzy jeżeli sam pęknie to załóż sterylny opatrunek

    - nosić wkładki ortopedyczne silikonowe bądź skórzane

    - nie należy używać środków silnie odkażających np.: spirytusu, środków zawierających jód

    - w suche stopy systematycznie wcieraj krem z wit. A

    - osuszone stopy zasypać talkiem np.:ALANTOINĄ

    - nie nagrzewać stóp

    - skarpety zmieniać wrazie potrzeby

    - przestrzegać diety

    - aktywność umiarkowana ale systematyczna(3 - 4 razy w tygodniu po 30 - 45 minut)

    - wysiłek fizyczny zalecany: jazda na rowerze po płaskim terenie, pływanie, spacer, taniec, piesze wycieczki, graw golfa, praca w ogrodzie

    - wysiłek fizyczny p/wskazany: boks, nurkowanie, wspinaczka, podnoszenie ciężarów, odgarnianie śniegu, przesuwanie mebli

    - poinformowanie o korzyściach płynących z uprawniania aktywności fizycznej: ułatwia zużycie glukozy przez organizm, zmniejsza stężenie cukru we krwi, umożliwia zmniejszenie dawek insuliny lub leków hipoglikemizujących, poprawia samopoczucie, przeciwdziała depresji.

    80. Jak zrealizujesz pielęgnację pacjenta z kolką nerkową.

    - leki p/bólowe

    - leki rozkurczowe

    - nawodnienie chorego

    Do zwalczania bólu stosuje się parenteralnie niesteroidowe leki p/zapalne lub opioidy . Polecane jest podawanie parenteralnie np. 100mg diklofenalu sodu lub 50mg petydyny.

    Leki rozkurczające to: papoweryna, skopolamina, drotaweryna. Pacjent powinien być pouczony o potrzebie zbierania każdej porcji moczu do naczynia w celu uchwycenia wydalanego złogu i późniejszego jego zbadania. Konsultację urologiczna jest wskazana w celu rozważenia leczenia zapobiegawczego w sytuacji ostrej niewydolności nerek, braku wydalenia złogu pomimo 3 - 4 tygodniowego leczenia zachowawczego lub utrzymującego się napadu kolki nerkowej przez ponad 48 godzin.

    81.Przedstaw edukacyjną rolę pielęgniarki w przygotowaniu dziecka z cukrzycą i jego rodziny do samoopieki

    Edukacje należy prowadzić zawsze niezależnie od wieku chorego dziecka. Dotyczy ona diety, rodzaju aktywności fizycznej oraz zasad przyjmowania insuliny. Edukacja dziecka jest uzależniona od jego

    - pierwszy krok w nauce radzenia z chorobą jest jej zaakceptowanie

    - przedstawienie istoty choroby

    - wyjaśnić jak należy kontrolować poziom glukozy we krwi i poziom ciał ketonowych w moczu

    - wyjaśnić zasady insulinoterapii

    - nauczyć jak należy podawać i przechowywać insulinę

    - pokazać miejsca gdzie można podawać insuline

    - przedstawić objawy hipoglikemii i hiperglikemii, omówić zasady zapobiegania tym stanom i postępowanie jeśli do nich dojdzie

    - omów sposób planowania posiłków(wielkość porcji powinna być dostosowana do wieku, spożywanie węglowodanów złożonych, regularne pory posiłków i przekąsek, obliczanie wymienników węglowodanowych)

    - omówić zagadnienia dotyczące pielęgnacji skóry

    - branie udział w planowaniu przez dziecko aktywności fizycznej oraz wypoczynku i snu

    - należy zachęcać dziecko do noszenia plakietki identyfikacyjnej

    - poinformuj personel szkolny o szczególnych wymaganiach dziecka

    -omówić zagadnienia dotyczące zapobieganiu przewlekłym powikłaniom

    wieku

    Niemowlęta, dzieci w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym:

    Dzieci w wieku szkolnym

    Młodzież

    82. Scharakteryzuj późne powikłania cukrzycy. Omów rolę pielęgnacyjną pielęgniarki w profilaktyce późnych powikłań cukrzycy.

    83. Pierwsza pomoc w oparzeniach zależności od czynnika uszkadzającego.

    Oparzenie chemiczne- są to oparzenia środkami chemicznymi , są one niezwykle groźne dla poszkodowanych. Dochodzi do nich gdy do skóry, oczu lub do przewodu pokarmowego dostanie się substancja żrąca (zasada, kwas lub stężony alkohol).

    Postępowanie:

    Oparzenia termiczne- zmiany powłok skórnych lub tkanek wewnętrznych, których przyczyną jest działanie wysokiej temperatury.

    Postępowanie:

    zapewnić komfort cieplny,

    Postępowanie w szpitalu:

    - sprawdzić drożność dróg oddechowych

    - wkłucie do żyły obwodowej, a w razie potrzeby wkłucie centralne

    - podać dożylnie leki p/bólowe

    - rozebrać chorego do naga, ocenić rozległość i głębokość oparzeń, nałożyć jałowe opatrunki

    - przetoczyć płyny dożylnie

    - pobrać krew w celu oznaczenia grupy krwi, próby krzyżowej, stężenia karboksyhemoglobiny, morfologii, elektrolitów, mocznika, kreatyniny, gazometrii, glukozy, białka

    - założyć cewnik Foley'a i mierzyć godzinowe wydalenie moczu

    - ustalić okoliczności wypadku(czas, miejsce i sposób oparzenia)

    - czynnie i biernie uodpornić chorego przed tężcem

    - podać antybiotyki

    Oparzenia elektryczne- powstają na skutek działania wysokiej temperatury wytworzonej przez łuk elektryczny powstający w trakcie zwarć w urządzeniach średniego ( 15-30 kV) i wysokiego napięcia ( 110- 400 kV)

    Postępowanie:

    84. Jakie są zasady leczenia w cukrzycy typu I
    Leczenie cukrzycy opiera się na 3 zasadach:

    Ogólny nadzór nad metabolizmem węglowodanów u najmłodszych dzieci:

    Dbanie o ogólny dobry stan zdrowia:

    Dbanie o prawidłowy wzrost i rozwój:

    AKTYWNOŚĆ ŻYCIOWA: 

    DIETA: oparta na wymiennikach węglowodanowych, dobrana odpowiednio do wieku (węglowodany 50%, białko - 20%, tłuszcze - 30%).

    LEKI Z WYBORU: insulina.

    Dzieci należy leczyć wysoko oczyszczoną insuliną ludzką:

    MONITOROWANIE PACJENTA: 

    85. Wymień wskazania do podjęcia badań diagnostycznych w kierunku zakażenia wirusem HIV

    86. Omów podstawowe zasady podawania leków drogą wstrzyknięć

    1. Przygotowując strzykawki do wyjaławiania należy sprawdzić czy tłok strzykawki jest dopasowany do cylindra; przygotowując igły sprawdzić ich drożność.

    2. Zabieg należy wykonać przestrzegając zasad aseptyki i antyseptyki ( m.in. mycie rąk przed i po zabiegu).

    3. Przez przygotowaniem leku należy każdorazowo sprawdzić zlecenie.

    4. Lek należy sprawdzić 3-krotnie ( po wyjęciu z apteczki, przed pobraniem do strzykawki, przed odrzuceniem pustego opakowania leku).

    5. Sprawdzić: nazwę i dawkę leku, wskazówkę na opakowaniu dotyczącą drogi podawania leku, termin ważności ,zmiany fizykochemiczne ( zmiana barwy, zmętnienie, osad świadczą o nieprzydatności leku)

    6. Należy dokładnie obliczyć dawkę leku, w przypadku leków liofilizowanych i podawanych dożylnie użyć odpowiedniego roztworu ( w celu rozpuszczenia lub rozcieńczenia) unika się mieszania leków w jednej strzykawce.

    7. Należy sprawdzić czy chory w przeszłości chorował na wirusowe zapalenie wątroby- żółtaczkę zakaźną ( użyć wówczas sprzętu jednorazowego lub odzielnnego zestawu do wstrzyknięć)

    8. Korek fiolki należy przemyć roztworem antyseptycznym-przed wprowadzeniem igły, ampułkę - po napiłowaniu, powierzchnię skóry- przed wkłuciem igły do tkanki.

    9. Chorego należy poinformować o celu zabiegu, przy wstrzykiwaniu leku uprzedzić o ewentualnych następstwach mogących wywołać niepokój chorego.

    10. Chorego należy ułożyć w odpowiedniej pozycji, biorąc pod uwagę rodzaj choroby, stan ogólny chorego, jego wygodę oraz swobodę ruchu pielęgniarki.

    11. Wykonywanie wstrzyknięcia nieprzytomnemu lub dziecku wymaga unieruchomienia przez drugą osobę.

    12. Do wykonywania wstrzyknięć należy używać igieł prostych, ostrych, drożnych, odpowiedniej długości i średnicy, odkładać je skierowane nasadką w dół.

    13. Lek należy podać do właściwej tkanki, wybrać okolicę pozbawioną zmian zapalnych, ropnych , przebarwionych z dala od większych nerwów i naczyń.

    14. Po wkłuciu ruchem aspirującym należy sprawdzić czy igła tkwi w świetle żyły.

    15. Przy nakłuciach żylnych należy zwolnić ucisk po pobraniu krwi.

    16. Podczas wykonywania zabiegu należy zapewnić choremu bezpieczeństwo, obserwować reakcję chorego na lek.

    17. Należy udokumentować wykonanie zabiegu.

    18. Należy uporządkować zestaw; sprzęt zakażony podczas i po zabiegu.

    87. Przedstaw zasady profilaktyki krzywicy wieku rozwojowego.

    W warunkach polskich ( w związku z małym nasłonecznieniem ) zaleca się profilaktyczne podawanie witaminy D3 wszystkim niemowlętom począwszy od 3 tygodnia życia w dawce 1000 j, a wcześniakom i dzieciom z ciąż mnogich od 2 tygodnia życia w dawce 2500 j.
    Witamina D powinna być podawana bezpośrednio do buzi dziecka przed lub po karmieniu, ponieważ do swojego wchłaniania wymaga tłuszczu. W porze letniej , kiedy skóra dziecka jest eksponowana na promieniowanie słoneczne dawkę witaminy można zmniejszyć , a nawet wyeliminować . Należy jednak wcześniej skonsultować się z lekarzem.

    88. Wymień czynniki ułatwiające adaptacje chorego do warunków szpitalnych.

    89. Omów ogólne zasady unikania niezgodności leków.

    1. Sprawdzić informacje na temat ewentualnych niezgodności,

    2. Używać leków pochodzących z tych samych firm,

    3. Unikać mieszania płynów o zbyt różnych właściwościach PH.

    4. Ściśle przestrzegać zasad producenta dotyczących sporządzania roztworów z tzw., wstrzyknięć suchych.

    5. Unikać mieszania ze sobą kilku płynów do wstrzyknięć przed ich wprowadzeniem do płynu podstawowego. Po każdorazowym wprowadzeniu roztworu do wstrzyknięć należy go dokładnie mieszać, obserwując czy nie występują zmiany w klarowności i barwie roztworu,

    6. W przypadku dostrzeżenia jakichkolwiek zmian podczas przygotowywania, przechowywania lub podawania, zabronione jest stosowanie tej mieszaniny,

    7. W razie konieczności, jednoczesnego zastosowania kilku roztworów do wstrzyknięć, co do których istnieją dane, że mogą być niezgodne, nie należy ich łączyć w jednej strzykawce lub płynie do wlewów, podawać je w odrębnym wstrzyknięciu.

    8. Nie mieszać płynów do wstrzyknięć o przedłużonym działaniu z innymi roztworami do wstrzyknięć,

    9. Przestrzegać zasady aseptyki.

    90.Omów zasady intensywnej opieki medycznej w kwasicy ketonowej ?

    5 ml/kg? godz., nie przekraczając 4l/m2;

    91. Jakie zmiany biologiczne zachodzą w organizmie człowieka starego?

    Występuje także osłabienie słuchu. Wynika to z pogorszenia funkcji nerwu słuchowego albo ze zmniejszenia elastyczności błony bębenkowej.

    Zmysły dotyku, smaku, powonienia stopniowo tracą swoją zdolność rozdzielczą.

    Jedną z najbardziej niekorzystnych zmian narządowych jest zwężenie naczyń krwionośnych, spowodowanym odkładaniem się w nich złogów (arterioskleroza),które gromadzą się w ciągu całego życia, a w wieku podeszłym są przyczyną zaburzeń układu krążenia. Zwężeniu naczyń krwionośnych często towarzyszy podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, co z kolei sprzyja rozwoju miażdżycy. Ze względu na zmniejszenie się elastyczności przepony oraz płytki oddech także wadliwą postawę ciała dochodzi do osłabienia czynności płuc.Następuje także zmniejszenie wydolności nerek i pęcherza moczowego co może doprowadzić do zwiększenia podatności na choroby tych narządów. Upośledzenie wytwarzania soków trawiennych może doprowadzić do zmniejszenia łaknienia.

    92. Scharakteryzuj miejsca wstrzyknięć domięśniowych.
    Mięsień pośladkowy średni- miejsce wstrzyknięcia możemy wyznaczyć poprzez metodę:

    93. Wymień objawy i przyczyny krzywicy u dzieci.

    Objawy krzywicy można podzielić na: