teoriawf, kolos 2 moja, Postawa prosomatyczna - względnie trwała dzspoyzcja do zachowa kreea


Postawa prosomatyczna - względnie trwała dyspozycja do zachowań kreacyjnych, rekreacyjnych, rehabilitacyjnych wobec ciała, na podłożu poznania ich znaczenia dla zdrowia, sprawności i urody oraz pozytywnego stosunku emocjonalnego do niego.

KOMPONENTY:

-poznawczy, -działaniowy, -emocjonalny

Fizyczne kształcenie- oddziaływanie środkami fizycznymi na organizm, to kształtowanie ciała dzięki jego wrażliwości na bodźce zgodne z prawem wszelkiego ćwiczenia, nadregeneracji.

Fizyczne wychowanie- oddziaływanie środkami społecznymi na osobowość

Teoria reaktancji wg Brehma

Człowiek jest zadowolony gdy nie jest ograniczony

Teoria równowagi poznawczej wg HIEIDERA

Musi być zachowana harmonia pomiędzy uznawanymi wartościami przez człowieka a jej nośnikami.

Teoria dystansu poznawczego FISTINGERA:

Człowiek doznaje pod wpływem działam psychicznych doświadczeń lub to co musi wykonać przekracza granice jego możliwości to wówczas w jego odruchu zaczyna to bagatelizować.

NICOLS podzielił orientacje człowieka na dwie grupy:

I - PERSONALNA- ukierunkowana na określenie celu to taka gdzie człowiek dotąd jest aktywny jeżeli widzi, ze może to się skończyć pozytywnym efektem, kiedy osobiste predyspozycje nie sięgają tak wysoko następuje rezygnacja

II - MOTYWACYJNA (zadaniowa) kiedy człowiek podejmuje zadanie bez względu na to walczy do końca.

*Doniosłej roli edukacji fiz. w zakresie doraźnej stymulacji rozwoju nie można niczym zastąpić

*Doraźne kształtowanie siała w procesie fiz. edukacji jest konieczne lecz niewystarczające(ze względu na krótkotrwałość efektów)

*Edukacja fiz. powinna zaspokajać zarówno doraźne potrzeby młodzieży w zakresie somat.- motor. Rozwoju, jak przygotować do podtrzymania i pomnażania tych właściwości w życiu późniejszym.

Metodyczne postawy fizycznego procesu wychowania:

Aby osiągnąć rezultaty fizycznego kształcenia potrzebna jest wiedza. Kształcenie to zależność: Władza - Nauczyciel - Wychowawca - Uczeń.

Właściwości postaw:

Trzy poziomy:

GŁĘBOKOŚĆ POSTAWY:

1. Ulegania - egzekwowanie przez n-la wydawanych poleceń. Jest spowodowane karaniem i wynagradzaniem (met. wpływu osobistego n-la)

2. Identyfikacja - z osobą która to mówi, z jego przekonaniami, argumentami, wartościami (człowiek rozważa czy to co osoba mówi jest wartościowe i wiarygodne)

3. Internalizacja - zgodność przekonań własnych z systemem określonych wartości, uznanie cudzej wartości jako swojej osobistej, identyfikacja tych cech.

TRWAŁOŚĆ POSTAWY:

1. uleganie - jest niewielkie kiedy edukacja kończy się na tym poziomie

2. Identyfikacja - na tym poziomie jest dłuższa

3. internalizacja - im więcej wartości zinternalizowanych istnieje większe prawdopodobieństwo, że będzie realizowane

Metody oddziaływania wychowawczego

1.karanie i nagradzanie (warunkowania) - n-el ma władzę -celem jest uległość wobec wymagań n-la

2.nadawanie znaczenia(perswazja)-wiarygodność n-la -identyfikacja z poglądami n-la

3.przekazywanie wzorców(modelowanie)-atrakcyjność- identyfikacja z osobą n-la

4.stawianie zadań(zadaniowa)-pomysłowość pomysłowość n-la -internalizacja wartości

Pedeutologia- nauka o nauczycielu (nauka o osobowości kształcenia pracy i doświadczeniu nauczycieli)

Pedologia-jak n-la odbiera uczeń (nauka o psychicznym i fizycznym rozwoju dzieci i młodzieży)

Nauczyciel- wg. Grabowskiego„To specjalista w dziedzinie ludzkiego zachowania, którego praca polega na intencjonalnym motywowaniu do jego zmiany w kierunku społecznie pożądanym.”

Nauczyciel jako osoba -człowiek postrzegany w społeczeństwie w sposób szczególny jego osobowość powinna być wzorcem, nauczycielowi wiele nie wypada. Postulat wiarygodności nauczyciela, wiarygodność z jego słowami i czynami.

Stosunek wychowawczy - proces społecznych interakcji, których podmioty (wychowanek, wychowawca) są czynne i współpracują ze sobą na zasadzie dobrowolności(wzajemna aspiracja)

Uczeń - odbiorca przekazu dydaktyczno wychowawczego w zakresie wzorów wartości i wzorów zachowań Kompetencje współczesnego nauczyciela

1.K. pragmatyczne umiejętność diagnozy planowania przebiegów procesów edukacyjnych. Umiejętność kontroli i oceny tych procesów.

2. K. współdziałania - Współdziałanie z uczniem, z całym środowiskiem szkolnym, ze środowiskiem społecznym, z tym z którym żyje. a) Współdziałanie wobec ucznia - to umiejętność rozpatrywania jego potrzeb. b)Współdziałanie ze środowiskiem szkolnym - ułatwia nauczycielowi proces wychowania w kulturze fizycznej. Nauczyciel potrzebuje sojuszników, którzy będą go wspierać.

c) Współdziałanie ze środowiskiem - szkoła to również środowisko, to przede wszystkim uczniowie i rodzice. 3. K. komunikacyjne - umiejętności przekazu wiedzy, nie tylko od ucznia ale również do nauczyciela. Jeśli umie ją przekazać to….

4. K. kreatywne (twórcze) - twórczość i innowacyjność nauczyciela. Człowiek nauczyciel niezadowolony z tego co zostało z tego co tworzy i dlatego sztuka nowych rozwiązań (Sztuka czegoś nowego, lepszego).

5. K. informacyjno-medialne - nauczyciel winien posiadać umiejętność korzystania z wiedzy, współczesnych środków przekazu, dzielić się z innymi.

Prakseologiczny model procesów fizycznej edukacji. Prakseologia - jest teorią sprawnego działania czyli zawiera w sobie pewne przesłania, algorytmy, które warunkują skuteczność działania Jest to układ następujących po sobie czynności które należy podjąć aby miały sens

I Faza diagnoza - rozpoznanie warunków w jakich musimy działać (warunków osobniczych i pozaosob). Diagnoza osobnicza - okoliczności dotyczące ludzi, z którymi pracujemy, uczniowie, ich wiek, płeć, różne zainteresowania i upodobania, poziom sprawności fizycznej, stan zdrowia tej zbiorowości, zainteresowania

Diagnoza pozaosobnicza (Środowiskowa) - rozpoznanie tradycji i osiągnięć, z zakresu kultury fizycznej w danej szkole warunki realizacji programu wyposażenie w sprzęt, przyrody, przybory, sale, rozpoznanie uczniów biogeograficznych.

II Faza Prognoza - przewidywanie skutków naszych działań: sfera poznawcza - przekazywanie wiadomości, sfera motoryczna - wszystko związane z wychowaniem, sfera emocjonalna - jaki fizyczny skutek wywarły zachowania prosomatyczne, musimy znaleźć pewien kompromis między wymaganiami odgórnymi jakie panują w danej szkole istnieje zawsze błąd programowy.

III Faza Ordynacji (Planowania) programujemy środki wych. fiz ,czyli konkretne czynności ,działania wychowania fizycznego, konkretne ćwiczenia , pokaz wiedzy, nasze działania. PLAN MUSI BYĆ: realny, wykonalny, terminowy, wewnętrznie zgodny, dostatecznie szczegółowy, plastyczny, alternatywny, komunikatywny. Na tym się kończy pierwszy etap.

IV Faza, realizacji(wykonawstwo) - oddziaływanie odp. czynnikami na wychowanie biologiczne i społecznego rozwoju a. biologiczny rozwój - wyposażone w kompetencje techniczne, ruch, jego aktywność fizyczna b. społeczna świadomość - kompetencje aksjologiczne - oddziaływania wychowawcze c. kształtowanie postawy prosomatycznej i prospoł.

d. realizacja jest wykonywaniem planu.

V Faza epikryza-(ocena) - ocena naszych efektów doraźnych to co zrobiliśmy na lekcji , ocena w semestrze , ocena całej działalności .Ocena efektów pracy uczniów wykonywana przez nauczyciela lub przez ucznia. Jeśli wyniki wyraźnie się różnią to: nasz plan był realizowany właściwie prawidłowo. itp.



Wyszukiwarka